مجله هوایی

در نگاه کسانی که پرواز را نمی فهمند هرچه بیشتراوج بگیری کوچکتر دیده می شوید

مجله هوایی

در نگاه کسانی که پرواز را نمی فهمند هرچه بیشتراوج بگیری کوچکتر دیده می شوید

مانور پذیری سوخو 27 (فلانکر)

سوخو 27 و انواع بعدی آن توانایی هایی آکروباتی قابل توجهی برخوردار میباشد. در حالیکه کارآیی جنگی برخی از مانورها خارق العاده تر , همچنان موضوع بحث باقی می ماند , اجرای این مانورها در نمایشهای هوایی سرتاسر جهان مورد توجه علاقه بازدید کنندگان می یباشد.

مانور کبرای پوگاچف Pugachevs Cobra

کبرای پوگاچف یا ترمز کردن پویا مانوری است که طی آن در عرض 3 تا 4 ثانیه دماغه هواپیما طی زوایای حمله بزرگ 80 تا 110 درجه بالا کشیده شده و سپس به پرواز افقی نرمال باز گردانده میشود . در طول این مانور سرعت زیادی از دست داده می شود . شما می توانید در ارتفاعات مختلف و با سرعت 350 تا 450 کیلو متر در ساعت , مانور کبرا پوگاچف را از پرواز افقی آغاز نمایید .

انجام مانور کبرا

خلبان در پرواز افقی و با سرعت ورود مناسب 350 تا 450 کیلومتر در ساعت , محدود کننده AOA را غیر فعال می کند . با کاملا عقب کشیدن دسته فرمان , کبرا را اجرا می نماید . هنگامی که دماغ در حالت عمودی ( کاملا به طرف بالا ) قرار گرفت دسته فرمان را به حالت خنثی برمی گرداند تا دماغه به طرف پلیین و وضعیت افقی باز گردد . همچنانکه به انتهای مانور نزدیک می شود , قدرت موتور ها را به آرامی افزایش می دهد . پس از اجرای , محدود کننده AOA بطور خودکار دوباره فعال می گردد. و به پرواز ادامه می دهد .

 مانور تیل اسلاید Tail Slide

تیل اسلاید که در روسی به نام Bell  نیز شناخته می شود یک مانور اوج گیری سریع است که در زاویه پیچ بالا 70 تا 75 در جه صورت می پذیرد . در نتیجه دراین مانور , سرعت عمودی به صفر کاهش می یابد , اما سرعت افقی در 10 تا 20 کیلومتر در ساعت بلای صفر باقی می ماند . آنگاه هواپیما تا 100 پایین می سرد و سپس با یک گردش دماغه به پرواز افقی باز می گردد , تیل اسلاید معمولی ممکن است در ارتفاعت مختلف و با سرعت 500 تا 800 کیلو متر در ساعت صورت پذیرد. این مانور می تواند توسط یک فروند فلنکر در نمایشهای هوایی نشان  داده می شود و از ارزش جنگی اندکی برخوردار است , گر چه کارشناسان اظهار میکنند که وقتی سرعت هواپیما در قسمت بالای مسیر کاهش می یابد بطور موثری در رابطه با تمامی سیستمهای راداری پیشرفته دشمن , " تعقیب امواج " را مختل می نماید البته به قیمت از دست دادن تمام سرعت . علاوه بر مانور کبرا , تیل اسلاید بطور چشم گیری توانایی شگفت انگیز فلنکر برای پایدار ماندن در زوایای حمله بالا و سرعت های پایین و نیز طرح موتور در جه یک این هواپیما را ثابت می نماید.

انجام مانور تیل اسلاید

خلبان صعود برای قرار گرفتن در وضعیت تقریبا" عمودی با زاویه پیچ 70 درجه را آغاز می کند . زمانیکه در روی مسیر 70 درجه پایدار قرار می گیرد , نیرو را تا رسیدن به میزان ایده آل کاهش داده و زاویه 70 درجه را حفظ می نماید . اگر زوایای پیچ از 75 درجه فراتر رود , باید توجه بیشتری صورت پذیرد که بیش از اندازه عقب کشیدن دسته فرمان موجب فراتر رفتن پیچ از حد عمودی و کاهش سرعت بالقوه در زوایای حمله منفی بالا می رود . پس از این که هواپیما شروع به پایین آمدن یعنی ایجاد سرعت عمودی منفی نمود دسته فرمان را به نرمی عقب می کشد. هواپیما به طرف جلو تنزل نموده و دماغه آن پایین می آید . گرایش به اسپین در جهت راست در این مانور مربوط به تاثیر ژیروسکوپی ایجاد شده توسط موتور ها می یباشد . در پایان نیرو را تا 100 % افزایش داده  و اجازه می دهد که هواپیما تقریبا" تا 500 کیلو متر در ساعت سرعت بگیرد , آنگاه بطور طبیعی هواپیما را به پرواز افقیباز می گرداند.

سوخو 27 توانایی انجام مانور های دیگر را نیز دارا می باشد ولی من اطلاعاتی در مورد آن ها فعلا ندارم.  

عکس دیگر مانور های سوخو ۲۷:

 

ایرباس A380


تصاویری استثنایی از داخل ایرباس A380

هواپیمای ایرباس آ380 در پاسخ به نیازها و مشکلات ناشی از تراکم تردد در خطوط هوایی و کم کردن فشار کاری بر مسئولین امور کنترل پرواز ساخته شده تا در آن واحد، بر تعداد کمتری هواپیما، نیاز به نظارت باشد.
در ابتدا، این هواپیما با نام A3XX شناخته می‏‎شد، به سال 2000 و به دنبال رسمیت یافتن ادامهء کار بر روی ساخت این هواپیما، این پروژهء عظیم، به نام A380 نامگذاری مجدد شد.



به مجرد ورود به خدمت این هواپیما (که تاکنون تاخیر در تحویل آن به مشتریان، باعث تردید در مورد این هواپیما شده است) این هواپیما، اولین هواپیمای سه طبقهء عظیم‏الجثه (سوپر جامبوجت) خواهد بود که به خوبی، رقیب جدی برای بوئینگ 747 محسوب خواهد شد. با این حال، بسیاری از کارشناسان صنعت هوایی بر این عقیده هستند که جهان آینده، به چنین غول هوایی، نیازی ندارد. اما کمیتهء ارزیابی کمپانی ایرباس بر این اعتقاد است که تا سال 2020، این هواپیما، موقعیت شرکت ایرباس را در وضعیت بسیار عالی قرار خواهد داد. همچنین، شرکت ایرباس، تخمین می‏‎زند که به حدود 1200 فروند نوع مسافربری و 300 فروند نوع ترابری Airbus A380 نیاز خواهد بود.

علیرغم ابعاد عظیم این هواپیما، A380 بر اساس ابعاد عرف و مقبول و استوانه‏ای شکل همانند بوئینگ747 ساخته شده و بدنهء آن، تنها اندکی از Boeing 747 عریض‏تر است.
در نمای ظاهری، A380 دارای بالهایی است که در قسمت پائین بدنه نصب شده‏اند (Low-Mounted) و اندکی متمایل به عقب هستند و چهار نقطه برای اتصال موتور در آنها پیش‏بینی شده است.
قسمت ارابهء فرود هواپیما، مشتمل بر 22 عدد چرخ است که نحوهء جاگذاری آنها‏، مشابه چرخ‏های بوئینگ747 و 777 است. این نوع طراحی در قسمت ارابهء فرود، با اغلب باندهای فرود در فرودگاههای معظم، سازگاری دارد. با این حال، مساحت عظیم بالهای هواپیما، این نیاز را در اغلب فرودگاههای بزرگ پدید می‏آورد که عرض باندهای خود را افزایش دهند تا دو هواپیمای A380 در کنار هم بتوانند عبور نمایند.

مقایسهء Boeing 747 و A380



اغلب فرودگاهها، می‏بایست دالانهای عبور مسافرین و بارها را افزایش دهند تا بتوانند تعداد عظیم مسافران A380 و بار و بندیل آنها را جابه‏جا نمایند. بنابراین، تعداد قابل توجهی از فرودگاههای مهم جهان، می‏بایست میلیونها دلار سرمایه‏گذاری در جهت این بهبودسازی‏ها تا قبل از ورود به خدمت رسمی A380 به انجام رسانند. اما مشکلات تامین بودجه جهت انجام این بهینه‏سازی‏ها در برخی فرودگاهها، یک مشکل بسیار جدی برای کاربران A380 پدید خواهد آورد.

قسمت درونی A380 دارای یک پیکربندی معمول جهت صندلی‏های مسافران است. دو طبقهء بالایی جهت مسافران و طبقهء زیرین، جهت جاگذاری اسباب و اثاثیه درنظر گرفته شده است. در این هواپیما همچنین مکانهایی خاصی برای استراحت، خواب، خرید و تفریح پیش‏بینی شده است؛ هرچند بعید به نظر می‏رسد که شرکتهای هوایی، به دلائل اقتصادی، وجود چنین مکانهایی را قبول نمایند.

کابین و قسمتهای کنترل پرواز A380 شباهت زیادی به مدلهای A330 و A340 دارد، بنابراین خلبانان مدلهای قبلی ایرباس، با اندکی آموزش، به راحتی می‏توانند به درون کابین هواپیمای جدید ایرباس قدم گذارند. از این گذشته، کابین هدایت هواپیما، در مکانی بین طبقهء فوقانی و طبقهء اصلی واقع شده است و در ارتفاعی قرار گرفته است که برای خلبانان، قابل قیاس با هواپیماهای کوچکتر است.

کابین A380


دو فروند اولیهء A380 ساخته شده، اکنون آمادهء تحویل به مشتری هستند. مدل A380-800 دارای حداقل 555 صندلی در سه کلاس، و مدل A380-800F مدل باربری این هواپیماست.
سایر مدلهای A380 از نظر برد پروازی، تعداد مسافر و مقدار بار قابل حمل افزایش داده شده، اکنون تحت بررسی برای ساخت قرار دارند. تا اواسط سال 2006، تعداد 16 مشتری، تاکنون سفارش 168 فروند از این هواپیما را داده‏اند.

ولی افتاد مشکل‏ها
متاسفانه، مشکلات فنی و مهم پیش آمده در حین ساخت A380، باعث تاخیر در تحویل این هواپیما به اندازهء 2 سال شده است و قرار است تا اواخر سال 2007، این هواپیما وارد خدمت شود.
عمدهء این مشکلات بروز کرده، به دلیل دشواری‏های نصب سیم‏کشی‏های داخلی این هواپیماست که بالغ بر 300 مایل یا 500 کیلومتر است!

در اولین پرواز آزمایشی A380، شکستگی‏های آشکاری در سطوح بالها ظاهر شد که رفع این مشکل حاد، نیاز به طراحی مجدد برخی قسمتها داشت. همچنین ایجاد شکافهایی در چرخ‏ها و سیستم ارابهء فرود نیز مشاهده گردید که دلیل آن، مشکلات ناشی از سیستم کابین تحت فشار گزارش گردید.
اگر این مشکلات عمومیت داشته و صحت آنها مورد تایید قرار گیرد، تاخیر ورود به خدمت این هواپیما‏، بسیار بیش از اینها خواهد شد.

برخی مشتریان این هواپیما نظیر سنگاپور ایرلاینز، کانتاس، ویرجین ایرلاینز و هواپیمایی امارات، به دلیل تاخیر در تحویل هواپیماها و افزایش قیمت، به شرکت ایرباس فشار وارد می‏آورند تا صدها میلیون دلار خسارت پرداخت کند. ضمن اینکه مشتریان ذکر شده، تهدید کرده‏اند که از تعداد سفارش خود کاسته یا کل سفارش را لغو خواهند کرد.
تاخیر در تحویل هواپیماها، تاکنون باعث خسارت 2 میلیارد دلاری شرکت ایرباس و افزایش حداقل 25 درصدی قیمت هر فروند A380 شده است.
این تاخیر و افزایش قیمت، مانع سفارشات بیشتر برای A380 شده است و شرکت ایرباس، برای جبران خسارت، باید حداقل 240 فروند از این هواپیما را به فروش برساند.

تاریخچه

اولین پرواز
A380-800 به تاریخ 27 آوریل 2005
A380-800F مطابق برنامه قرار است اوائل 2007 پرواز کند.

ورود به خدمت
A380-800 مطابق برنامه در اواخر سال 2007 وارد خدمت خواهد شد. (برای سنگاپور ایرلاینز)
A380-800F مطابق برنامه برای سال 2010 آماده خواهد شد. (برای فدرال اکسپرس)

خدمه
دو نفر: یک خلبان و یک کمک خلبان.

تعداد مسافران
A380-800 حداقل 555 نفر در سه کلاس یا 840 نفر در یک کلاس.

قیمت تخمینی
296 تا 316 میلیون دلار (برای سال 2006)

ابعاد A380-800
طول: 238.67 فوت = 72.75 متر
فاصله دو سر بالها:‍ 261.83 فوت = 79.80 متر
ارتفاع: 79 فوت = 24.08 متر
سطح بالها: 9095.5 فوت مربع = 845 متر مربع

اوزان
وزن خالی برای A380-800 مساوی با 610680 پوند = 277000 کیلوگرم
وزن خالی برای A380-800F مساوی با 555565 پوند = 252000 کیلوگرم
وزن عادی برای برخاستن: نامعلوم

حداکثر وزن برای برخاستن
در A300-800 معادل 1234590 پوند = 560 هزار کیلوگرم
در A300-800F معادل 1300725 پوند = 590 هزار کیلوگرم

حجم مخازن سوخت داخلی
در هر دو مدل 800 و 800F معادل 575185 پوند = 260900 کیلوگرم

حداکثر وزن قابل بارگذاری
در A300-800 معادل 185190 پوند = 84 هزار کیلوگرم
در A300-800F معادل 330695 پوند = 150 هزار کیلوگرم

پیشرانه در مدل A380-800
چهار موتور توربوفن RB-967 ساخت رولزرویس

پیشرانه در مدل A380-800F
یا چهار موتور توربوفن RB-975 ساخت رولزرویس
یا چهار موتور توربوفن GP-7275

کشش
موتور RB967 معادل 272 هزار پوند = 1210 کیلونیوتن
موتور GP-7267 معادل 326 هزار پوند = 1450 کیلونیوتن
موتور RB-975 معادل 299435 پوند = 1332 کیلونیوتن

کارایی
حداکثر سرعت در ارتفاع 35 هزار فوتی = 595 مایل بر ساعت = 955 کیلومتر بر ساعت = 0.89 ماخ
حداکثر سرعت در سطح دریا = 390 مایل بر ساعت = 63- کیلومتر بر ساعت
سرعت کروز (پرواز با سرعت ثابت) در ارتفاع 35 هزار فوتی = 560 مایل بر ساعت = 900 کیلومتر بر ساعت = 0.85 ماخ

نرخ اوج گیری: نامعلوم

سقف پرواز خدمتی: 13100 متر = 42980 فوت

برد پروازی
در A380-800 معادل 8000 ناتیکال مایل = 14815 کیلومتر
در A380-800F معادل 5600 ناتیکال مایل = 10370 کیلومتر

حد تحمل فشار ثقل (g Limit) : نامعلوم


انواع شناخته شده

A380-700
نمونهء اولیه‏ای که با نام A3XX-50 یا A3XX-50R شناخته می‏‎شد و برای برد پروازی بیشتر ولی با تعداد مسافر 481 نفر پیشنهاد شده بود.

A300-800
نمونهء اولیه‏ای که پیشتر A3XX-100 شناخته می‎شد و اولین مدل ساخته شده بر اساس حمل تعداد 555 مسافر است.

A380-800C7
نمونه‏ای که بر اساس حمل مسافر و بار بر اساس مدل A380-800 پیشنهاد شد و دارای 7 سکوی حمل بار بود.

A380-800C11
نمونه‏ای که بر اساس حمل ترکیبی از مسافر و بار پیشنهاد شد و دارای 11 سکوی حمل بار بود.

A380-800F
مدلی که در ابتدا به نام A3XX-100F شناخته می‏شد و بر اساس مدل A380-800 برای حمل بار در نظر گرفته شده بود و دارای 25 سکو در طبقهء فوقانی، 33 سکو در طبقهء اصلی و 13 سکوی حمل بار در طبقهء زیرین بود.

A380-800R
مدلی بر اساس A380-800 ولی با برد پروازی بیشتر و دارای ظرفیت حمل 555 مسافر.

A380-800S
مدلی بر اساس A380-800 ولی با برد پروازی کاهش یافته.

A380-900
در ابتدا با نام A3XX-200 شناخته می‎شد و دارای بدنه‏ای کشیده‏تر برای حمل 656 مسافر است.

A380-900S
مدلی بر اساس A380-900 ولی با برد پروازی کمتر.





مشتریان (که تاکنون پشیمان نشده اند!)

Air France
China Southern Airlines
Emirates Airlines
Emirates SkyCargo
Etihad Airways
Federal Express
International Lease Finance Corporation یا ILFC
Kingfisher Airlines
Korean Air Lines
Lufthansa
Malaysian Airline System
Qantas
Qatar Airways
Singapore Airlines
Thai Airways
United Parcel Service (UPS)
Virgin Atlantic Airways

منبع:
http://flight-air2.blogfa.com/

گلایدر نسیم!!! (اولین گلایدر ساخت ایران)

گلایدر نسیم اولین گلایدر ساخت جمهوری اسلامی ایران می‌باشد که موفق به اخذ گواهینامه نوع و صلاحیت پروازی از سازمان هواپیمای کشوری شده است. این هواپیما توسط متخصصین شرکت پرآورپارس مبتنی بر استاندارد بین‌المللی ‌JAR-22  طراحی و تولید گردیده است. شایان ذکر اینکه مدل 6/1 نسیم جهت آزمایشات تونل باد در موسسه TSAGI روسیه مورد آزمایش قرار گرفته و آزمایشات زمینی خود را با موفقیت کامل به پایان رسانیده است.

نوع هواپیما: گلایدر دو نفره پشت سر هم، آموزشی، تفریحی

ساختار: بال و بدنه تماماً از جنس مواد مرکب می‌باشد که در قسمت بدنه از ساندویچ پانل لانه زنبوری و در قسمت بال از ساندویچ فوم (P.V.C) استفاده گردیده است. بال از نوع تک دیرک بوده که با استفاده از الیاف کربن مقاومت افزوده‌ای یافته است و با نصب دو عدد پین در بدنه سریعاً قابل مونتاژ می‌باشد. ترکیب سکان افقی از نوع T شکل بوده و در کوتاهترین زمان نصب می‌گردد سیستم فرامین از نوع Push-Pull-Rod و ترمز هوایی روی بال از نوع Schempp-Hirth بوده و شهپرهای آن از نوع عملکرد (Differential) می‌باشد و کاناپی آن دو تکه می‌باشد.

آلات دقیق آن استاندارد و شامل سرعت‌سنج، ارتفاع‌سنج، سرعت‌سنج عمودی و قطب‌نما می‌باشد.



ابعاد :
        وزن‌ها و مشخصات :    
دهانه بال    17 متر    
وزن خالی    415 کیلوگرم
نسبت منظری بال 16    
بیشترین وزن هنگام برخاست    615 کیلوگرم
سطح بال    02/18 متر مربع    
محدوده شتاب حدی (g)    3/5+ و 2/65-
طول بدنه      35/8   متر    
سرعت واماندگی    68 کیلومتر بر ساعت
سطح سکان افقی    2/145 متر مربع    
حداکثر سرعت مجاز    247 کیلومتر بر ساعت
سطح سکان عمودی متر مربع    
بیشترین نسبت سرش    35

منبع: شرکت پرآور پارس http://www.paravar-pars.com

خاطر نشان کنم که منظور از نسبت سرش مقدار مسافت  افقی  است که به ازا طی آن گلایدر 1 متر کاهش ارتفاع میده  و هرچه بیشتر باشه بهتره ...  به گفته آقای راثی برای  گلایدر L-23  (EP-JAR)  این میزان 28 است...

گلایدر نسیم..










این هم فیلمی از پرواز این گلایدر :::

برای دانلود کلیک کنید (حجم فایل 222 کیلوبایت)

تصمیم بوئینگ برای ارتقا سیستم اویونیک و کنترل سلاحهای بمب افکن ا

 

مهندسان بخش سیستمهای دفاعی بوئینگ طرحهایی برای ارتقاء اویونیک بمب افکن B-52 با نصب نمایشگرهای بزرگتر و رنگی و توانمندسازی هواپیما برای استفاده از سلاحهای هدایت شونده با لیزر دارند.


بوئینگ قرارداد 7.2 میلیون دلاری برای پیشنهاد تغییر مهندسی این هواپیما را بدست آورد. این طرح تجهیزات AGM-142 را با سیستم جدید AME جایگزین می­کند.


بمب افکن بلند برد هشت موتوره B-52 اولین بار در سال 1954 پرواز کرد و برای چند دهه حامی اصلی امریکا در استراتژی بازدارنده هسته­ای بود، اما اکنون برای ماموریتهای عادی بکار می­رود. این هواپیما کاربرد قابل توجهی در جنگ ویتنام، خلیج فارس و افغانستان داشت.


http://mae.pennnet.com/

طلسم پرتاب‌ شبانه شاتل شکست

«دیسکاوری» شامگاه شنبه به فضا پرتاب شد

شبکه تلویزیونی آژانس فضانوردی آمریکا (ناسا) اعلام کرد که شاتل «دیسکاوری» در ساعت 8 و 47 دقیقه شامگاه شنبه به وقت شرق آمریکا از مرکز فضایی «کندی» در کیپ کاناورال فلوریدا با موفقیت پرتاب شد.


این پرتاب، نخستین پرتاب شبانه ناسا طی چهار سال اخیر و هم چنین سومین و آخرین پرتاب شاتل ناسا در سال 2006 خواهد بود.


«دیسکاوری» مجهز به یک مخزن سوخت خارجی و با راکتهای تقویت کننده دوقلو با دستور پرتاب، زمین را ترک کرد.


سخنگوی ناسا در این باره اظهار داشت که پرتاب «دیسکاوری» موفقیت آمیز بوده است.


طبق گزارش گروه پرتاب تاکنون همه کارها به خوبی پیش رفته است.


پرتاب این شاتل در ابتدا برای شامگاه پنجشنبه برنامه‌ریزی شده بود اما به دلیل شرایط نامطلوب از جمله وجود ابرهای پایین، وزش بادهای شدید و بارش‌های پراکنده به تعویق افتاد و به محض صاف شدن هوا مناسب شدن شرایط آب و هوایی دیسکاوری زمین را به قصد ایستگاه فضایی بین‌المللی ترک کرد.


ماموریت خدمه این شاتل 12 روزه خواهد بود.


گفتنی است ناسا به 14 پرواز دیگر برای تکمیل کردن پروژه ساخت پست دیده وری مداری خود احتیاج دارد.

هواپیمای سنجاقک محصول هسا

ایا مایلید که رویاهای شیرین خود را تبدیل به واقعیت کنید؟مطمئنا میخواهید. سنجاقک برای عاشقان پرواز بهترین انتخاب است.

سنجاقک یکی از سبک ترین هواپیماهای موجود در دنیاست که میتواند ارزوی دیرینه پرواز رو برای شما به واقعیت تبدیل کند.سنجاقک به سبکی بال های پرندگان است؛همان بالهایی که عقاب را به پرواز در می اورد و می تواند مانند تمام پرندگان در اسمان آبی جولان دهد.
وقتی به همراه سنجاقک به اسمان میروید؛از کابین خلبان مناظری را میبینید که هرگز در سایر هواپیماها نمیتوان دید.پرواز بر فراز جنگلها شما را به دیدن افقی از کمربند سبزی خواهد برد که دره های زیبا را احاطه کرده است و زیبایی این مناظر شما را محسور خواهد کرد.


این پرنده با موفقیت تستهای اصلی پرواز را پشت سر گذاشته است و این در حالی است که هشت سالگی خود را پشت سر میگذارد و به بالاترین استانداردهای بین المللی مورد تائید کشورهای توسعه یافته مانند المان دست یافته است.
مطمئناٌ سنجاقک از آن دسته هواپیماهایی است که توقع شما را از یک هواپیمای مطمئن با کارایی بالا براورده میسازد.
سایر مشخصات:
طول:70/5
ارتفاع:95/1
طول دو سر بال:15/10
حد اکثر سرعت:100 کیلو متر در ساعت
حد اکثروزن:465 کیلووگرم
سرعت صعود:3 متر بر ثانیه
وزن خالی:150 کیلوگرم
باند مورد نیاز برای تیک اف:20-80

منبع:سایت هسا  http://www.hesaco.com

مونتاژ هواپیماهای آمریکایی در ایران و ارسال به روسیه!؟ WW-II

دوستان مطلبی که در زیز می خوانید نقل قولی است مستقیم از دوست خوبم امین:

داشتم آرشیو کنگره آمریکا رو مطالعه میکردم به یه موضوع جالب برخورد کردم
مونتاژ هواپیماهای آمریکایی زمان جنگ جهانی دوم در ایران و ارسال اونها به روسیه که حداقل من از این موضوع بیخبر بودم مطمئنم که آرشیو کنگره آمریکا اشتباه نمیکنه
اگر از دوستان کسی اطلاعات بیشتری داره ........

عکسها رو میزارم



American airplane mechanic putting finishing touches to a warplane before delivery to the Russians. Somewhere in Iran


Mobile crane lifting the top from a crate containing a United States fighter plane awaiting assembly at the assembly, testing, and delivery point of American warplanes destined for Russia. Somewhere in Iran.


Mobile crane lifting the top from a crate containing a United States fighter plane awaiting assembly at the assembly, testing, and delivery point of American warplanes destined for Russia. Somewhere in Iran.


Somewhere in Iran. Major General Lewis Brererton in the center, the Commander of the United States Army force in the Middle East, with a group of Russian officers standing before an American warplane delivered to the Russians. A United States warplane is being tested in the background and bears the red star insignia of Russia, which is made by filling in the white star of the United States with red paint.


An American plane mechanic assisted by an Iranian boy working on a light bomber before delivery to Russia. Somewhere in Iran
.


Iranian mechanic working on an American warplane about to be turned over to the Russians at a point of delivery somewhere in Iran.


Somewhere in Iran. American assembly plant for light bombers where warplanes are given a final check before delivery to Russia.


An assembly plant for American fighter warplanes destined for Russia, somewhere in Iran.


An assembly plant for American fighter warplanes destined for Russia, somewhere in Iran


http://memory.loc.gov/ammem/index.html

ایجاد پایگاه تعمیر هواپیماهای روسی در ایران

کارخانه هواپیماسازی کازان (KAPO) در حال گفت‌وگو درباره ایجاد پایگاه نگهداری هواپیما برای حفظ و تعمیر هواپیمای توپولف Tu-214 و Tu 334 در ایران است.

به گزارش مهر به نقل از اینترفکس، «الدرمینگالیف» معاون مدیر عاملKAPO در گفت‌وگو با اینترفاکس گفت: یادداشت تفاهمی به تازگی به منظور ایجاد چنین پایگاهی امضا شده است.

وی افزود: ایران تصمیم دارد در آینده‌ای نزدیک از روسیه تعداد زیادی هواپیماهای Tu-214 و Tu-334 خریداری کند. انتظار می‌رود که یک پایگاه مدرن تعمیر و نگهداری هواپیما برای تضمین سطح نگهداری مورد نیاز در ایران ایجاد شود.

مینگالیف هدف از ایجاد پایگاه تعمیر و نگهداری هواپیماهای روسی را کاهش هزینه‌های بهره‌برداری از هواپیماهای روسی و تضمین سطح مقررشده قابلیت‌های پروازی عنوان کرد.

BAZTAB

موشک زمین به هوای تور M1(روایت اول)

چندی پیش اخبار زیادی مبنی بر اینکه کشور عزیزمان ایران 30 دستگاه موشک پدافند هوایی تور M1 را از روسیه خریداری کرده،از رسانه های عمومی کشورمان شنیدیم از این رو بر آن شدم که اطلاعات فنی این موشک را خدمت شما عزیزان و کاربران و عضوهای انجمنهای هوافضا عرضه کنم.
موشک پدافند هوایی تور M1 موشکی است کوتاه برد برای انهدام اهداف پرنده در حال پرواز در ارتفاع پایین و یا بسیار پایین دارای سیستم هدایت سیمی ساخت روسیه است.این سیستم خود کششی شامل رادار و موشکهای سوار شده بر یک شاسی زرهی است که خود شاسی شامل یک دستگاه رادار کشف هدایت و 8 لانچر پرتاب موشک است.موشکهای آن سیستم از نوع SAM-15 میباشد که در چند سیستم پدافندی دیگر بکار گرفته شده است.این موشک در سال 1988 توسط OKB در روسیه توسعه پیدا کرده است.سیستم پس از کشف هدف توسط رادار اقدام به شلیک موشکهای خود میکند.موشکها که مانند تمامی موشکهای هدایت سیمی دارای سیمی در انتهای خود هستند فرامین اصلاح مسیر را از کامپیوتر رادار گرفته و از طریق سیم به موشک انتقال میدهند.گفته واکنش این سیستم برای آتش به طرف هدف در حالت ایستاده 4تا5 ثانیه و در حالت حرکت 10 ثانیه میباشد.این موشک را میتوان بر ضد انواع اهداف پرنده در ارتفاع پایین چون جتهای جنگی و

بالگردها مورد استفاده قرار داد.برد کشف رادار این سیستم 25 کیلومتر است و گفته میشود رادار این سیستم توانایی کشف 48 هدف رهگیری 10 هدف و شلیک همزمان به دو هدف را دارد.برد این موشک در شرایط استاندارد 1 تا 12 کیلومتر و میتواند با اهداف پرنده از سقف پروازی 10 تا 6000 متر درگیر شود.سرعت این موشک در بیشترین حالت 3000 کیلومتر در ساعت میباشد.موشک میتواند اهداف مانور دهنده را تا 30 g تعقیب کند.کمپانی سازنده ادعا دارد که این موشک را میتوان بر ضد اهداف دریایی نیز بکار برد.موشک دارای یک سرجنگنده 15 کیلوگرمی میباشد.تاکنون این سیستم در هیچ میدان جنگی بصورت عملیاتی بکار نرفته است.ارتش چین در سال 1997 حدود 50 دستگاه از این سیستم موشک را سفارش داده است.ارتش یونان نیز 21 فروند از این سیستم را در سال 2001 میلادی سفارش داد.بر طبق گفته شبکه های تلویزیونی دولتی خودمان،ارتش ایران نیز 30 فروند از این سیستم را به قیمت 1 میلیارد دلار در سال 2005 میلادی سفارش داده است.گفته میشود تحویل این سیستم به ایران تا سال 2006 کامل خواهد شد.