برنامه‌های فضایی چین

برنامه‌های فضایی چین از سال 1956 با همکاری روسیه آغاز شد. منشا ظهور برنامه‌های فضایی چین دستور کمیسیون نظامی و برای رفع نیازهای دفاعی در داخل کشور بود. اولین کاربردهایی که چینی‌ها برای استفاده از فضا مدنظر داشتند،‌ استفاده در بخش‌های نظامی بوده است.  

در اول مارس سال 1956 برنامه هوافضایی 12 ساله چین که به نام پروژه 581 نیز شناخته می‌شود، تدوین شد. هدف این برنامه که اولین پروژه ماهواره‌ای چین بود، قرار دادن ماهواره در مدار تا سال 1959 بود. بدلیل روابط صمیمانه چین و روسیه در دهه 1950، روسیه تصمیم به انتقال تکنولوژی فضایی به این کشور را گرفت و در این راستا آموزش دانشجویان چینی را نیز عهده‌دار شد. اما این حمایتها در سال 1960 به صورت ناگهانی قطع شد و از آن سال به بعد، چین در بخش فضایی تقریبا با هسته بومی به فعالیت خود ادامه داد.

در واقع برنامه‌هایی که برای دسترسی به فضا در چین تدوین شد،‌ باعث پیشرفت این کشور در زمینه صنایع هوایی،‌ موشکهای هدایت شونده، ‌راکتها و ... نیز گردید. به همین دلیل اولین محصولات برنامه‌های چین در راستای فضا را نمی‌توان لانچر یا ماهواره نامید بلکه موشکهای بالستیکی نظیر دانگ‌فنگ (DF) 1، 2، 3، 4 و 5 و چانگ‌زنگ (CZ) 1و 2 خروجی‌های اولیه این برنامه بودند. البته موشک دانگ‌فنگ 4 و 5 و چانگ‌زنگ 1و 2 بعدها به عنوان وسایل پرتاب ماهواره نیز مورد استفاده قرار گرفتند.

ادامه برنامه فضایی چین منجر به ساخت اولین راکت این کشور شد. این راکت که بر پایه مدل روسی R-2 ساخته شده بود،‌ در اوایل سال 1960 پرتاب شد. پس از آن چینی‌ها در سال 1961 اولین موشک بومی خود را به فضا فرستادند.

24 سال بعد از شروع این برنامه اولین ماهواره چینی با نام دانگ‌فنگ‌هونگ ساخته شد و با قرار  گرفتن در مدار ،‌چینی‌ها بعد از روسیه، آمریکا،‌ فرانسه و ژاپن پنجمین کشور دارای فناوری فضایی شدند. با کسب این موفقیت، چین می‌رفت تا در سه دهه‌ی بعد بیش از 55 ماهواره را به فضا بفرستد.

                         

پس از ساخت این لانچرها،‌ چین از سال 1985 برنامه فضایی غیرنظامی خود را أغاز کرد و در این راستا اقدام به توسعه‌ی سری راکتهای لانگ‌مارچ نمود که دارای تکنولوژی مشابه موشک دانگ‌فنگ بود. سری راکتهای لانگ‌مارچ تاکنون بیش از 30 ماهواره خارجی را که عمدتا ار آسیا و اروپا بوده‌اند،‌ به فضا منتقل کرده است.

دولت ایالات متحده که به شدت مخالف انتقال تکنولوژی به چین بود، ‌در سال 2000 رسما اقدام به تحریم این کشورکرد. با این وجود چین به بهبود طرح راکتهای خود ادامه داد و علیرغم کمبود سرمایه،‌ لانگ‌مارچ 5 را به بازار عرضه کرد.

برنامه فضایی سرنشین‌دار چین

 برنامه فضایی سرنشین‌دار چین از اوایل سال 1968 با تاسیس مرکز تحقیقات پزشکی پرواز فضایی توسط "تسین‌هسو-شن"،‌ آغاز شد. تسین‌هسو-شن که پدر فنون موشکی چین نامیده می‌شود، دارای تحصیلات هوافضایی در زمینه موشک و فضا بود که در دهه 1950 به اتهام کمونیست بودن از آمریکا اخراج شد و پس از بازگشت به چین مصمم به گسترش برنامه فضایی در کشورش گردید.

                                          

پروژه 714 نیز در راستای برنامه‌های فضایی سرنشین‌دار  تعریف شد و هدف آن بردن دو فضانورد به فضا بوسیله فضاپیمای شاگوانگ-1 و تا سال 1973 بود. 19 خلبان نیروی هوایی ارتش چین برای این منظور در سال 1971 انتخاب شدند. شاگوانگ-1 که بوسیله راکت CZ-2A پرتاب شد،‌ برای حمل یکی از این دو فضانورد طراحی شده بود. با وجود 3 سال کار بر روی این پروژه،‌ بدلیل سیاستهای داخلی و با توجه به کمبود بودجه ،‌ این برنامه در 13 مه سال 1973 کنسل شد.

در سال 1978 برنامه‌ی مشابهی تدوین گردید اما این برنامه نیز در سال 1980 لغو شد.

در سال 1993 و با تخصیص بودجه به چنبن طرح‌هایی، پروژه 921 یا "شنزو" کلید خورد. هدف این پروژه بردن انسان به فضا بود. برنامه شنزو دارای چهار تست پروازی بدون سرنشین بود که اولین آن با نام شنزو-1 در 20 نوامبر 1999 انجام شد. در 9 ژانویه 2001 شنزو-2 به صورت آزمایشی پرتاب شد که حامل چند حیوان آزمایشگاهی بود. شنزو 3و 4 نیز که حامل چند آدمک تصنعی بودند،‌ در سال 2002 پرتاب شدند.

پس از پرتابهای موفقیتآمیز شنزو 4-1،‌ اولین ماموریت سرنشین‌دار چین با شنزو-5 در 15 اکتبر سال 2003 انجام شد. با این پرواز 21 ساعته در مدار،‌ چین سومین کشوری شد که توانست به تکنولوژی فرستادن انسان به فضا دست پیدا کند.

دو سال بعد شنزو-6 توسعه یافت که دارای چندین ماموریت از جمله حمل چند فضانورد و پیاده‌روی فضایی و ... بود. این فضاپیما توسط راکت لانگ‌مارچ 2F از مرکز پرتاب ماهواره‌ای جیوکوآن پرتاب شد.

                                                           

با موفقیت شنزو-5،‌ چین درخواست پیوستن به ایستگاه فضایی بین‌المللی را مطرح نمود اما با مخالفت شدید آمریکا مواجه شد. مقامات چین نیز اعلام کردند  که مستقلا اقدام به تاسیس یک ایستگاه فضایی خواهند کرد و بر این اساس پیشنهاد ساخت آزمایشگاه فضایی بدون سرنشین و باسرنشین را ارائه دادند که طبق پیش‌بینی کارشناسان چین، این طرح تا سال 2010 عملی خواهد شد.

از فوریه سال 2004،‌ اجرای پروژه کاوشگر بدون سرنشین ماه در چین آغاز شد. مطابق برنامه‌ریزیهای سازمان فضایی چین،‌ این پرو‍ژه شامل سه فاز می‌باشد: گردش حول ماه،‌ فرود و نمونه‌برداری،‌ بازگرداندن نمونه‌ها به زمین.

فاز اول این پروژه که هزینه‌ای در حدود 170 میلیون دلار در بر داشته است شامل یک ماهواره برای گردش حول ماه بود و پیش از سال 2007 به انجام رسید.

فاز دوم تا سال 2010 انجام خواهد شد و فاز سوم هم که شامل نمونه‌برداری از سطح ماه است تا قبل از سال 2020 به پایان می‌رسد.

در 27 نوامبر سال 2005 مدیر برنامه فضایی سرنشین‌دار چین اعلام کرد که این کشور تا سال 2020 ساخت ایستگاه فضایی ملی و ماموریت سرنشین‌دار به ماه را انجام خواهد داد.

                  

در 24 دسامبر 2005 با موافقت دولت ،‌ بودجه لازم به پرتاب ماهواره ماه‌گرد چین اختصاص داده شد. این مسئله به پیشبرد پروژه کاوشگر ماه و ادامه برنامه‌های فضایی چین نیز کمک کرد. با این وجود انتظار می‌رود با حمایت‌های دولت اجرای پروژه‌ها زودتر از موعد مقرر انجام گیرد.

در فوریه 2006 چین اعلام کرد که ماموریت شنزو-7 با یک سال تاخیر در سال 2008 انجام خواهد شد تا فرصت کافی برای توسعه این فضاپیما و انجام اولین راه‌پیمایی فضایی این کشور وجود داشته باشد.

در همین سال رئیس سازمان فضایی چین اعلام نمود که در طی 5 سال آینده (2010-2006) تحقیقات عمده فضایی نیز برروی مریخ متمرکز خواهد شد. انجام پرواز کاوشگر مریخ در بازه زمانی 2033-2014 و فاز پرواز سرنشین‌دار به این سیاره نیز در بازه 2060-2040 انجام خواهد شد.

در حال حاضر چین توجه دیپلماتیک خود را به همکاری بیشتر با اتحادیه اروپا و روسیه متمرکز کرده است.

در سپتامبر 2006 آناتولی پرمینوف رئیس آژانس فضایی روسیه از امضاء پیمان همکاری با چین خبر داد.  بر اساس این پیمان چین در پروژه آوردن خاک فوبوس (یکی از دو قمر مریخ)‌ به زمین،‌ با روسیه همکاری می‌کند.

با توجه به برنامه‌های ارائه شده،  اهداف و سیاستهای کلان سازمان فضایی چین را می‌توان بدین ترتیب تقسیم‌بندی کرد:

اهداف کوتاه مدت:

-          ساخت سیستم مشاهدات زمینی برای استفاده طولانی مدت

-          برپایی یک شبکه مستقل ماهواره‌ای ارتباط از راه دور

-          ساخت یک سیستم ناوبری و جهت‌یابی ماهواره‌ای مستقل

-          تامین سرویسهای پرتاب غیرنظامی

-          برپایی یک سیستم دریافت متحرک و از راه دور

-          انجام تحقیقات فضایی در زمینه‌هایی چون میکروگرانش،‌ مواد فضایی، ‌نجوم و ...

-          طرح کاوشگر ماه

اهداف بلند مدت:

-          بهبود موقعیت کشور در زمینه علوم فضایی

-          تاسیس ایستگاه فضایی سرنشین‌دار

-          ماموریت‌های سرنشین‌دار به ماه

-          تاسیس پایگاه سرنشین‌دار در ماه

لازم به ذکر است که این سازمان در راستای اهداف مذکور، ‌مراکز پرتاب ماهواره، مراکز کنترل و دیده‌بانی و ‌مراکز تحقیقات فضایی متعددی را تاسیس نموده  است.

استرالیا، محل تولد نیروی هوایی ببرهای تامیل

 

به گفته یکی از متخصصین امور تروریسم بین‌الملل مستقر در سنگاپور، دولت استرالیا طی دهه اخیر نسبت به فعالیتهای ببرهای تامیل در این کشور بی‌تفاوت بوده و باعث شده تا این جدایی‌خواهان با تهیه هواپیما و مواد منفجره در این کشور دست به حملات مرگباری در سری‌لانکا بزنند. به گفته روحان گونارتانا ببرهای تامیل از اواسط دهه نود شروع به خرید هواپیما از تولیدکنندگان محلی کرده‌اند و تا یکسال اخیر نیز این کار خود را ادامه داده‌اند. وی گفت که مواد منفجره و سیستمهای کنترل از راه دور نیز جزو این تجهیزات بوده که اخیراً با مارک ساخت استرالیا در سری‌لانکا پیدا شده است.

به گفته آقای گونارتانا دولت استرالیا در طی سالهای اخیر تمام تمرکز خود را بر روی گروه‌های تروریستی اسلامی قرارداده و به همین سبب از گروه‌هایی نظیر ببرهای تامیل غافل شده است.

ببرهای تامیل اخیراً نیروی هوایی خود را راه‌اندازی کرده و تا کنون چندین حمله هوایی به مواضع نیروهای دولتی کرده‌اند.

www.defence.lk

سقوط هواپیمای کنیایی در کامرون

 

یک فروند هواپیمای کنیا ایرویز، دومین خط هوایی بزرگ آفریقا، که از ابیجان در ساحل عاج عازم نایروبی بود در جنوب کامرون سقوط کرد. هواپیمای 737-800 حامل 106 مسافر، 8 خدمه و یک مهندس پرواز بود. به گفته خط هوایی از این تعداد 79 نفر آفریقایی، 21 نفر آسیایی، 7 نفر اروپایی و یک نفر آمریکایی بوده‌است. به گزارش بومبرگ اکثر این مسافرین از نایروبی به مقصد دیگر می‌رفتند.

این پرواز ساعت 12:05 ظهر به وقت محلی فرودگاه را ترک کرد و قرار بود بعد از توقفی در کامرون در ساعت 6:15 صبح به پایتخت کنیا، نایروبی، برسد.

به گزارش سی.ان.ان از یک رادیوی محلی، این هواپیما نزدیک شهر نیتّه در جنوب کامرون سقوط کرده است. عملیات جستجو و نجات مدتی است شروع شده و دولت کنیا از ایالات متحده درخواست کرده تا با اطلاعات ماهواره‌ای به آنها کمک کنند.

مدیر این خط هوایی اعلام کرده که هواپیمای سقوط کرده تنها 6 ماه عمر کرده است. ایرفرانس-کی.ال.ام 26 درصد از سهام این خط هوایی را در اختیار دارند.

در سال 2000 یک فروند ایرباس کنیا ایرویز بعد از بلند شدن از فرودگاه ابیجان سقوط کرد و 169 سرنشین آن کشته شدند.

www.bloomberg.com

اتمام سوخت علت احتمالی سقوط هواپیما در خرمدره است

فرماندار خرمدره کمبود سوخت را علت احتمالی سقوط هواپیمای تک موتوره آموزشی در اراضی کشاورزی شمال شهر خرمدره اعلام کرد.

احمد مهاجری در گفتگو با خبرنگار مهر توضیح داد: بررسی ها نشان می دهد ، با توجه به اینکه هواپیما بعد از سقوط دچار آتش سوزی نشده است ، اتمام سوخت هواپیما دلیل اصلی سقوط آن بوده باشد .

وی تائید کرد: که این هواپیما متعلق به  مرکز آموزش هوایی هما بوده و خلبان آن به نام علی چمنی در دم جان سپرده است.

وی با اشاره به این مطلب که در لحظات اولیه سقوط این هواپیما کلیه نیروهای امدادی شامل آتش نشانی و جمعیت هلال احمر در محل حادثه حضور یافتند افزود:  کارشناسان در تلاشند علت قطعی حادثه را بررسی و اعلام کنند.

گفتنی است ساعت 8:35 دقیقه صبح امروز یک فروند هواپیما آموزشی تک موتوره در کیلومتر 90 زنجان - قزوین حد فاصل شهرهای خرمدره و ابهر سقوط کرد
 

تصاویر همکاری سربازان ایرانی و امریکایی

تصاویر همکاری سربازان ایرانی و امریکایی در کمک رسانی به هموطنان اسیب دیده از زلزله فاجعه بار شهر بم - سال 2003 میلادی

خودکفایی‌ و صادرات‌ دانش‌ فنی‌ در هوانیروز ارتش‌

جانشین‌ فرمانده‌ هوانیروز ارتش‌ جمهوری‌ اسلامی‌ ایران‌ گفت‌ هوانیروز امروز علاوه‌ برخودکفایی‌ - دانش‌ فنی‌ خود را به‌ خارج‌ از کشور صادر میکند.
 
سرتیپ‌ دوم‌ خلبان‌ ابراهیم‌ محمدزاده‌ درمصاحبه‌ با واحد مرکزی‌ خبر افزود امروزه‌ ما جز کشورهایی‌ هستیم‌ که‌ پرسنل‌ و خلبانان‌ را خودمان‌ تربیت‌ و علاوه‌ بر این‌ توانمندیهای‌ فنی‌ خودمان‌ را بخارج  نیز صادر می‌ کنیم‌.
 
وی‌ گفت‌ بسیاری‌ از کشورهای‌ دنیا دوره‌ های‌ استادی‌ خلبانی‌ را که‌ دوره‌ عالی‌ نظامی‌ است‌ در ایران‌ می‌ گذرانند زیرا عقیده‌ دارند اموزش‌ ما بهتر از کشورهای‌ غربی‌ است‌. محمدزاده‌ گفت‌ بسیاری‌ از قطعات‌ هلیکوپتر را خودمان‌ میسازیم‌ و در این‌ بخش‌ تا ‌80‌ درصد به‌ مرحله‌ خودکفایی‌ رسیده‌ ایم‌ ‌‌.

فالکون ۲۰۰۰

تاریخچه هواپیما :

فالکون 2000 آخرین عضو از خانواده جت های تجاری فالکون است. این هواپیما که از کوتاه شدن جزئی هواپیمای فالکون 900 ساخته شده دارای اشتراکات زیادی با فالکون 900 از جمله در بال و بدنه است. اما با این وجود در طراحی فالکون 2000 تفاوت هایی نیز به چشم می خورد. از همان ابتدا قرار بود فالکون 2000 دارای برد پروازی به میزان 5560km باشد. این میزان برد که از برد پروازی فالکون 900 کمتر بود نیاز به داشتن سه موتور را منتفی می کرد. به همین خاطر برای فالکون 2000 دو موتور جدید CFE738 در نظر گرفته شد. ضمن اینکه استفاده از دو موتور به جای سه موتور باعث بهره اقتصادی بیشتر از طریق کم شدن هزینه های تعمیر و نگهداری می شد. به خاطر کوتاه شدن بدنه 2000 به میزان 98/1 متر این هواپیما در مقایسه با فالکون 900 ظرفیت حمل مسافر، بار و سوخت کمتری دارد. از دیگر نکات متفاوت طراحی بین مدل های 900 و 2000، محدودۀ عقبی بدنۀ هواپیما است. مهندسین داسو دریافتند که طراحی بدنه و سه موتور برای مدل 900 از لحاظ آیرودینامیکی کافی و مؤثر است. اما با کم شدن یکی از موتورها طرح دو موتوره نیروی پسار نامطلوبی ایجاد خواهد کرد. برای غلبه بر این مشکل و رسیدن نیروی پسار به سطح مطلوب، داسو ناحیه ای را در قسمت انتهایی بدنه هواپیما تعبیه کرد. این قسمت به کمک کامپیوتر های قادر به انجام پردازش های سه بعدی طراحی شد. از دیگر بخش های تغییر داده شده لبه حمله بال بود که اصلاح شد. در عرشه پرواز نیز از سیستم آلات دقیق پرواز الکترونیکی با 4 صفحه نمایشگر استفاده شده است. در برنامه ساخت فالکون 2000 علاوه بر داسو، شرکت آلنیا نیز در 25% پروژه سهیم است. فالکون 2000 اولین پرواز خود را در 4 مارس 1993 انجام داد و موفق شد گواهینامه صلاحیت پروازی خود را نوامبر 1994 دریافت کند. پس از دریافت مجوز های لازم اولین فالکون 2000 در ماه مارس 1995 به اولین مشتری تحویل شد. مقامات داسو اعلام کرده اند توسعه فالکون 2000 در دستور کار شرکت قرار دارد.

مشخصات فنی :

موتور:
دو موتور توربوفن جنرال الکتریک & آلیاد سیگنال CFE73811B

بیشترین رانش موتور:
25.6kN معادل 5,725lb

عملکرد:
بیشترین سرعت کروز: 0.83 تا 0.85 ماخ
برد: 5,560km معادل 3,000nm
ارتفاع پروازی: 47,000ft

اوزان:
وزن خالی: 9,405kg معادل 20,735lb
بیشترین وزن برخاستن: 16,238kg معادل 35,800lb

ابعاد:
طول: 20.23m معادل 66ft
ارتفاع: 7.06m معادل 23ft
دهانه بال: 19.33m معادل 63ft
مساحت بال: 49m² معادل 527.6sq ft

گنجایش:
خدمه پروازی: دو نفر در عرشه پرواز.
مسافران: قادر به حمل 8 تا 12 مسافر.

سفارش و تولید:
طبق آمار موجود تا اواخر 1998 بیش از 60 فروند فالکون 2000 تحویل شده است.

تکذیب اظهارات اولمرت برضد ایران

 

سخنگوی ایهود اولمرت نخست‌وزیر اسرائیل صحبتهای منتشره وی در نشریه آلمانی فوکوس را تکذیب کرد. در این نشریه طی مصاحبه‌ای که توسط امیر طاهری انجام شده بود، اولمرت مدعی شده بود که برای آسیب جدی رساندن به تأسیسات هسته‌ای ایران باید طی ده روز 1000 موشک کروز تاماهاوک به سوی تأسیسات آن پرتاب کرد.

امیر طاهری در مصاحبه خود از اولمرت سوأل کرده بود که آیا هنوز گزینه نظامی برای برخورد با ایران در برنامه وجود دارد. به گزارش فوکوس وی در پاسخ با تأکید بر وجود این گزینه اضافه کرده که درست است که انهدام کامل برنامه هسته‌ای ایران غیر ممکن است اما می‌توان به آن طوری آسیب رساند که برای چندین سال به تعویق بیفتد. وی سپس اضافه کرده که چنین کاری با پرتاب 1000 موشک کروز تاماهاوک در طی 10 روز امکانپذیر خواهد بود.

سخنگوی اولمرت با رد این صحبتها اعلام کرده که آقای اولمرت چنین حرفی نزده است. وی همچنین گفته که صحبت صورت گرفته مصاحبه نبوده و قرار نبوده صحبتهای این گفت و گو منتشر شود.

www.bruneitimes.com.bn

موشک جواب موشک

سردار "علیرضا افشار" معاون فرهنگی و تبلیغات دفاعی ستاد کل نیروهای مسلح درپی ‌اظهارات "ایهود اولمرت" نخست وزیر رژیم غاصب صهیونیستی در خصوص شلیک هزار موشک به سوی ایران گفت: جواب هزار موشک رژیم صهیونیستی، هزاران موشک است.

به گزارش روز یکشنبه خبرنگار ایرنا به نقل از ستاد کل نیروهای مسلح ، سردار "افشار" گفت: ارتش رژیم صهیونیستی که در مقابل جمعیت چند هزار نفری حزب‌الله در ‪ ۲۰۰‬کیلومتر مربع دچار شکست شد ، نمی‌تواند تهدیدی برای ایران پهناور و مقتدر باشد.

وی گفت رژیم صهیونیستی شکننده و آسیب پذیر است و اظهارات اولمرت در راستای برنامه‌های عملیات روانی صورت گرفته است.

معاون ستادکل نیروهای مسلح، گفته نخست وزیر رژیم صهیونیستی را به منظور جلوگیری از تغییر رویکرد آمریکا و حفظ حضور نظامی آن کشور در منطقه و نیز برای نگه داشتن فضای تهدیدآمیز، ارزیابی کرد.

وی این برنامه‌ها را در جهت گسترش تحریم‌های اقتصادی علیه ایران دانست و افزود: رشد سرمایه‌گذاری‌های خارجی در ایران، بیانگر عدم موفقیت و ناکامی -های جنگ روانی دشمنان و بدخواهان این ملت است.

"ایهود اولمرت" نخست وزیررژیم صهیونیستی اخیرا در گفت وگو با یک نشریه آلمانی مدعی شد وارد کردن خسارت سنگین به برنامه ایران، نیازمند یک هزار فروند موشک "تام هاوک" است.

روزنامه اسرائیلی: سوریه در حال ساخت موشک های بالستیک است

روزنامه صهیونیستی "یدیعوت آحرونوت" ادعا کرد: سوریه در پایگاههای بزرگ زیر زمینی مشغول تولید موشکهای بالستیک برای حمله به اسراییل است.

یدیعوت آحرونوت، روز دوشنبه بدون اشاره به محل این پایگاهها نوشت: در این پایگاههای بزرگ زیرزمینی تعداد ‪ ۳۰‬سنگر مستحکم بتون آرمه از کارخانه‌ها و آزمایشگاههای تولید موشک حفظ و حراست می‌کند.

به ادعای این روزنامه صهیونیستی، اسراییل از نقطه نظر نیروی هوایی بر سوریه برتری دارد به همین علت سوریه به نحوی چشمگیری در حال توسعه مهمات و تسلیحات موشکی خود برای مقابله با قدرت هوایی تل‌آویو است.

در ادامه این گزارش آمده است: "سوریه تعداد ‪ ۲۰۰‬موشک "اسکاد- ‪ "B‬با برد ‪ ۷۰۰‬کیلومتر در اختیار دارد که آنها را از کره شمالی خریداری کرده است.

برخی از این موشکها دارای چاشنی مواد شیمیایی هستند که در پایگاه مخفی دیگری این مواد درون آنها ریخته شده است."

یدیعوت آحرونوت ادعا کرد: "ایران به‌تازگی تعداد صد موشک ‪ C-802‬ساخت چین به سوریه تحویل داد که یکی از ناوهای اسراییل در جنگ لبنان توسط همین موشکها از سوی حزب الله، منهدم گردید.

پیش از این نیز مقامات نظامی و دولتی اسراییل مدعی شده بودند که سوریه در حال تجهیز خود برای وارد شدن به یک "جنگ محدود" با اسراییل است.

این مسئولان از وجود تونلهای مخفی مستحکم در مرزهای سوریه با اسراییل خبر داده و ادعا کرده بودند که در این پایگاهها صدها و بلکه هزاران راکت میان‌برد و دوربرد وجود دارد.