صنعت هواپیمائی یک دنیای کاملا ً پویاست و بر همین اصل ما همواره شاهد تولدهایی می باشیم. این بار کمپانی بوئینگ با معرفی یک پروژه ی جدید به نام 787 باز هم باعث تحیر همگان شد .787 اولین پروژه ی بعد از 777 می باشد و این در حالیست که یازدهمین جت مسافربری بوئینگ است. 787 در سه مدل در حال بررسی می باشد. یکی از مدل های 787 به منظور پیمودن قاره ها در نظر گرفته شده است که مورد استقبال ژاپن و چین قرار گرفته است.787 با در نظر گرفتن مسائل اقتصادی و زیست محیطی مصرف سوخت را 20% نسبت به پرنده های هم اندازه ی خود کاهش داده است، که همین موضوع این هواپیما را تبدیل به یک هواپیمای فوق بهینه کرده است. لازم به ذکر است که این کاهش مصرف باعث شده 787 دوستدار محیط زیست باشد.787 با خصوصیات بسیار نوین و فراوان آسایش بیشتر مسافرین را موجب گشته است، به طوری که استاندارد آسایش مسافر را ارتقا داده است. از میان این خصوصیات می توان به راهروهای پهن تر، رطوبت بیشتر در کابین و همچنین نگاه داشتن کابین در ارتفاع پایین تر در هنگام پرواز نسبت به هواپیماهای دیگر، اشاره کرد. گفتنی است در تمام طول پرواز می توان با بالاترین سرعت به اینترنت متصل بود.
مدیر پروژه ی 787 آقای Mike Bair (46 ساله ) در یک مصاحبه ی مطبوعاتی گفته است که کیفیت هوا در کابین 787 به کمک تکنولوژی های نوین ارتقا یافته است.مهمترین خصوصیت 787 بلند برد بودن آن می باشد و این هواپیما را می توان رقیبی برای A330 و A340 دانست.به وسیله ی 787می توان در هنگ کنگ زندگی کرد ولی در نیویورک شاغل بود. در همین راستا آقای Bair گفته است که با تولد 787 بیش از 400 جفت شهر برای اولین بار به صورت مستقیم به هم متصل می شوند. از میان این جفت شهرها که می توان بدون توقف بین آنها پرواز کرد می توان به موارد زیر اشاره کرد:
• نیویورک – توکیو
• نیویورک – هنگ کنگ
• مادرید – سانتیاگو
بهینگی 787 را باید مدیون مواد سبک وزن، حسگرهای دقیق تر و طراحی بسیار دقیق آیرودینامیکی دانست، حال آنکه این طراحی دقیق فقط به وسیله ی ابر رایانه ها مقدور است. بوئینگ برای ساخت این هواپیما به طور گسترده ای از کامپوزیت استفاده نموده که باعث کاهش در تعداد تکه های به کار رفته در بدنه شده است. از دیگر خصوصیات کامپوزیت می توان به وزن کم و همچنین ضد زنگ بودن آن اشاره کرد.
ساخت 787 بر اساس صنعت جهانی بنا شده است، به این معنی که قسمت های مختلف آن در مکان های گوناگون دنیا به وسیله ی کمپانی های مختلف ساخته می شود و در نهایت در یک جا گرد هم جمع می شوند و سر هم گشته و تبدیل به یک 787 می شود.
در حال حاضر بوئینگ در حال مذاکره با شرکت های بزرگ سازنده ی موتور می باشد تا برای موتور های 787 سفارش بدهد.ژاپنی ها حدود 20% از بدنه ی 777 را تولید می کنند و برای گرفتن مقداری از تولید بدنه ی 787 نیز تقاضا داده اند که در حال حاضر در حال بررسی می باشد. از کمپانی های متقاضی در تولید قطعات 787 می توان به موارد زیر اشاره کرد:
Alenia از ایتالیا
Hawker de Havilland از استرالیا
GKN از انگلستان
Stork Fokker از هلند
Vought و Fischer از آمریکا
بوئینگ برآورد کرده است که برای سوار کردن یک 787 بین 800 تا 1200 پرسنل لازم است. آقای Bair گفته است که زمان لازم برای سوار کردن یک 787 فقط سه روز است، این در حالیست که سوار کردن هواپیماهای دیگر بوئینگ بین 13 تا 25 روز به طول می انجامد. آقای Bair هیچگونه اطلاعی از محل سوار شدن 787 نداد، ولی همه ی نگاه ها به سوی شیکاگو است.بوئینگ همچنین در حال مذاکره با حدود 50 شرکت مسافربری (اعم از آمریکایی و غیر آمریکایی) در مورد فروش 787 می باشد.
در دنیای هواپیمایی به هواپیماهای مسافربری Airliner گفته می شود، حال آنکه کمپانی بوئینگ هواپیمای 787 را با نام Dreamliner معرفی کرد.آقای Bair گفته است که 787 برای 30 سال آینده موفق خواهد ماند.
مشخصات Boeing 787 Dreamliner
تعداد مسافران : 250 نفر در سه کلاس
بیش از 350 نفر در یک کلاس
برد : 14800 km
پیکربندی : دارای دو راهرو
سرعت : 0.85 mach
ظرفیت بارگیری (بدون اکتساب بار مسافرین) : 6 pallets + 8 LD3s
حداکثر وزن : 222400 Kg
خدمه ی پروازی : 2 نفر
موتور : 2 عدد
طول هواپیما : 62 meters
طول بال : 57 meters
تاریخ شروع سوار کردن : 2005
تاریخ اولین پرواز : 2007
تاریخ به خدمت درآمدن : 2008
قیمت : غیر قابل دسترس
منبع :
http://www.tebyan.net
انصراف آلمان طی هفته گذشته از هرگونه تحریمات آتی در رابطه با ایران دولت جرج بوش را وادار ساخته که به طور جدی بررسی برنامه حمله هوایی احتمالی به ایران طی 8-10 ماه آینده را بررسی کند.
این مطلب را شبکه تلویزیونی "فوکس" به نقل از منبع خبری خود در دولت بوش گزارش داد.
بر اساس اطلاع این منبع موثق که از موضع خوبی در دولت بوش برخوردار است همه در حال حاضر در مباحث گسترده در خصوص بها و منافع عملیات نظامی علیه ایران شرکت فعالی دارند که به احتمال قوی طی هشت تا ده ماه آینده عملی خواهد شد یعنی بعد ازآنکه نتایج اولیه تبلیغات انتخاباتی (ریاست جمهوری) روشن شود، اما هنوز زمان کافی تا خود انتخابات ماه نوامبر سال 2008 باقی مانده باشد.
بر اساس گزارش "فوکس" امتناع آلمان برای حمایت از هر گونه تحریمی علیه ایران به آن انجامید که برخی از مقامات سیاسی و نظامی در حال حاضر در حال متقاعد نمودند "کاندولیزا رایس" وزیر امور خارجه این کشور هستند که روش دیپلماسی بوش برای حل مسئله هسته ای ایران با شکست مواجه شده و دولت آمریکا حال باید به طور جدی مقدمات حمله به ایران را آماده سازد.
منبع خبری این شبکه تلویزیونی ادعا می کند که طرفداران حمله نظامی به ایران از جمله "جیمز جفری" معاون مشاور رییس جمهور آمریکا در امور امنیت ملی و "جان رود" معاون وزیر امور خارجه در امور امنیت بین المللی و مسائل منع اشاعه سلاح کشتار جمعی هستند.
نظر وبلاگ:این همان جنگ روانی غربی ها و در راس آن آمریکایی هاست .از یک سو فشار های سیاسی و اقتصادی را بر ایران افزایش می دهند و از سوی دیگر با شایعه پراکنی و دروغ گویی هر لحظه از حمله آمریکا به ایران خبر می دهند و به نظر ما حمله هوایی اسرائیل به سوریه را نیز باید در این راستا دید. همه این کار ها بلوف است تا تزلزل را در درون ایران ایجاد کنند و موفق خواهند شد اگر ما...
در حالی که شش روز از تجاوز هوایی اسرائیل میگذرد، خبرنگار «بازتاب» در بیروت، جزییات این تجاوز را فاش کرد.
بنا بر این گزارش، شش فروند هواپیمای نظامی اسرائیل در یک مانور پنهان با کور کردن رادارهای سوریه و ترکیه، بر فراز آسمانهای سوریه، عراق و ترکیه ظاهر شدند و باکهای سوخت تمامشده خود را در عراق و ترکیه انداختند.
این شش هواپیما پنجشنبه گذشته با پرواز در سطح بسیار پایین 100 متری، رادارهای سوریه و ترکیه را کور کرده و وارد آسمان این سه کشور شدند و پس از رها کردن باکهای خالی خود، به پایگاههایشان در اسرائیل بازگشتند. البته پدافند هوایی سوریه در دقایق پایانی به سوی آنها شلیک کرد.
هرچند اسرائیل پیش از این بارها به چنین اقدامی بر فراز آسمانهای سوریه لبنان و اردن دست زده بود، در وضعیت کنونی منطقه، تجاوز به دو کشور غیرهمسایه دیگر سؤالبرانگیز است. این در حالی است که به رغم گذشت یک هفته، مقامات اسرائیل از هرگونه اظهارنظر در اینباره خودداری کردهاند.
تحلیلگران یکی از اهداف احتمالی اسرائیل از این اقدام را تلاش برای تأثیرگذاری بر انتخابات پیش روی لبنان میدانند و دیگر هدف آن را نوعی تهدید ایران در آستانه تشکیل شورای حکام با هدف اعمال فشار برای سرعت بخشیدن در صدور قطعنامه تشدید تحریم علیه ایران ارزیابی میکنند.
برخی منابع هم این تجاوز را بیارتباط با انتخابات ریاستجمهوری ترکیه و تنزل جایگاه ارتش این کشور و لاییکها در جامعه ترکیه نمیدانند.
در این حال «نیویورک تایمز» روز چهارشنبه مدعی شد: هواپیماهای اسراییلی پنجشنبه گذشته از تاسیسات احتمالی هستهای سوریه فیلمبرداری کردند.
این روزنامه به نقل از یک مقام دولت بوش بدون اشاره به نام وی ادعا کرد: مقامات اسراییلی بر این باورند که سوریه احتمالا قعطات و تجهیزات این نیروگاه هستهای را از کره شمالی وارد کرده است.
طبق این ادعا، مقام مجهول الهویه دولت بوش به نیویورک تایمز گفته است، کره شمالی تجهیزات هستهای به ایران و سوریه میفروشد.
رژیم صهیونیستی هنوز رسما درباره اقدام تجاوزکارانه هواپیماهای جنگنده این رژیم در شکستن حریم هوائی سوریه که پنجشنبه گذشته انجام گرفت، سکوت اختیار کرده و به رسانههای دولتی هم دستور اکید بر سکوت داده است.
اما برغم این امر، رسانههای رژیمصهیونیستی از روز سهشنبه نه تنها بر خبر پرواز این هواپیماها تاکید کردند بلکه از آن به عنوان یک حمله هوایی نیز نام بردند.
نیویورک تایمز به نقل از یکی از مقامات وزارت جنگ رژیم صهیونیستی نوشت، جنگندههای ارتش اسراییل دستکم یک نقطه را در سوریه هدف قرار دادهاند اما هدف مورد نظر و میزان خسارات بر جای مانده مشخص نیست.
از سوی دیگر، سوریه اعلام کرده است که پرواز جنگندههای رژیم صهیونیستی خسارتی بر جای نگذاشته است.
شبکه "سیانان" سهشنبه شب در گزارشی اعلام کرد که اسراییل از انجام موفق این عملیای هوایی ابراز مسرت کرده است.
خبرنگار شبکه سیانان گفت که علاوه بر نیروی هوایی ، افراد نیروی زمینی ارتش اسراییل هم عملیات را هدایت کردند و این حمله گودالی در صحرا ایجاد کرد.
سیانان به نقل از منابع رژیم اشغالگر قدس مدعی شد: اسراییل احتمالا انبار مهماتی را در سوریه هدف قرار داده که برای تحویل دادن به حزبالله مورد استفاده قرار میگرفته است.
سوریه روز سهشنبه شکایت رسمی خود را علیه تجاوز هوایی رژیمصهیونیستی به این کشور تسیلم شورای امنیت کرد.
در ۲نامه رسمی سوریه، این تجاوز نقض تمامیت ارضی این کشور و نقض آشکار پیمان منع تجاوز مصوب سال ۱۹۷۴میان ۲طرف عنوان شده است.
نیویورک تایمز در پایان اضافه کرد: تنها کشورهائی که این حمله هوائی را محکوم کردند ایران، کرهشمالی و روسیه هستند.
جالب است این جنگنده بیشترین تولید و عرضه را در بازار های جهانی داشته و نقش مهمی را در بسیاری از جنگ ها بازی کرده و از عوامل موفقیت این پرنده می توان به سادگی آموزش خلبانان و کار کرد آن و همچنین تیراژ تولید بالا و قیمت مناسب آن در مقابل رقبای غربیش دانست.
تسلیحات ایرانی در نیروی هوایی:
از بدو انقلاب با توجه به نبود پشتیبانی برای تسلیحات موجود در ارتش از سوی سازنده آن، تلاشهایی برای نگهداری این تسلیحات انجام شد، با این وجود طولانی شدن جنگ و شرایط سخت خرید سلاح از کشورهای تولید کننده، مسئولان را بر آن داشت تا به مجموعه فعالیت هایی برای تولید سلاح در داخل دست زنند، این پروژه ها در زمینه های مختلفی انجام شد که اغلب در ابتدا بصورت سری بودند و هنگامی که آشکار شدند نیز اطلاعات کمی از آنها منتشر شد، در این بحث به بررسی این طرح ها می پردازیم.
پروژه سجیل یا قوش آسمان:
موشک AIM-54 Phoenix بعنوان سلاح اصلی جنگنده F-14 Tomcat موشکی است توانمند و دوربرد که نگهداری آن بسیار سخت است و هنگامی که به پایان عمر عملیاتی خود رسید تنها سازنده آن می تواند بوسیله جایگزینی قطعات آنها را برای یک دوره مجدد آماده استفاده نماید، این شرایط کارشناسان ایرانی را بر آن داشت که به فکر موشک هوا به هوای جدیدی برای اف-14 بیفتند، در این موقعیت تنها گزینه ای که انتخاب مناسب می نمود موشک MIM-23 Hawk بود، هاوک یک موشک زمین به هوا با بردی حدود 60 کیلومتر است که در طول جنگ نیز بخوبی بر علیه جنگنده های عراقی بکار گرفته شد، اما نصب این موشک روی اف-14 امری بود که در ابتدا غیر علمی و غیر عملی به نظر می رسید، با این وجود با پیگیری متخصصان ایرانی این پروژه در همان سالهای جنگ با موفقیت به پایان رسید و پس از جنگ با بهسازی های انجام شده روی این موشک ها در نهایت در سال 1385 با کد *AIM-23 SkyHawk (قوش آسمان) یا سجیل بعنوان موشک اصلی جنگنده های اف-14 ایران شناخته شدند، گفته می شود برد موشک هاوک در شرایط پرتاب از هواپیمای جنگنده تا بیش از 80 کیلومتر افزایش می یابد.
* در مورد موشک های ساخت ناتو موشک های هوا به هوا با کد AIM و موشک های زمین به هوا با کد MIM شناخته می شوند.
پروژه فاطر:
موشک هوا به هوای فاطر از همان بدنه و پیشران موشک حرارت یاب AIM-9 Sidewinder استفاده می کند، اما مجهز به یک جستجوگر بهسازی شده و اویونیک کاملا جدید است که بمنظور مقاومت در برابر جنگنده های نوین که به وسائل منحرف کننده و تجهیزات جنگ الکترونیک مجهز اند طراحی شده است.
تا کنون اخباری از ورود به خدمت این موشک و تولید انبوه آن اعلام نشده ولی گفته می شد مسئولان خرید موشک های ناتوان PL-7 و تطبیق آنها با جنگنده های دیگر را بر تکمیل پروژه فاطر ترجیح داده اند، با این وجود ابراز نارضایتی خلبانان ایرانی از موشک PL-7 روزنه امیدی برای پروژه فاطر بود، اما در همان زمان انتشار خبرهایی در محافل غیر رسمی مبنی بر نصب موشک R-73 Archer روی جنگنده های اف-4 بار دیگر امید ها را برای عملیاتی کردن این موشک کمتر نمود.
موشک AGM-379/20 Zoobin (Arrow):
موشک زوبین در همان سالهای جنگ تولید شد، اما بدلیل ادامه بهسازی ها ورود رسمی آنها سر انجام در سال 2002 اعلام شد، این موشک از بدنه بمب آمریکایی ام-117 بهره می برد، نوع اولیه این موشک از نوع هدایت تلوزیونی است، اما نوع AGM-379/20L نیز تولید شده که از هدایت لیزری بهره می برد، هر دو نوع این موشک ها از یک موتور راکتی بهره می برند و توانایی رهاسازی از ارتفاع 300 تا 30000 فوتی را دارند و به یک کلاهک 750 پوندی مجهز اند، این موشک ها برروی جنگنده های اف-4 و اف-5 قابل استفاده اند.
بمب GBU-67/9A Qadr:
بمب هدایت شونده قدر نوعی بمب هدایت شوند فاقد پیشران است که برپایه بمب 2000 پوندی Mk.84 بوجود آمده و نسبت به موشک زوبین به ارتفاع بیشتری برای رهاسازی نیاز دارد، این بمب از همان سیستم هدایت تلوزیونی بکار رفته در موشک زوبین بهره می برد، بمب هدایت شونده قدر برروی جنگنده های اف-4 و اف-5 قابل نصب و استفاده است.
بمب GBU-78 Ghassed:
بمب هدایت شونده 2000 پوندی قاصد که در سال 2006 بطور رسمی وارد خدمت شد و قابل بکارگیری بر روی جنگنده های اف-4 و اف-5 می باشد نیز یک بمب هدایت شونده مجهز به سیستم هدایت تلوزیونی است، اطلاعات زیادی از این بمب ها در دسترس نیست ولی برروی جنگنده های اف-4 و اف-5 قابل استفاده اند، هر جنگنده اف-4 می تواند دو بمب قاصد را بطور همزمان حمل کند، این بمب مشترکا توسط وزارت دفاع و نیروی هوایی ارتش طراحی و ساخته شده است.
غلاف نشانه گیری لیزری TIS-33:
این غلاف یک غلاف هدایت لیزری است که بمنظور هدایت بمب ها و موشک های لیزری از جمله نوع لیزری موشک زوبین بکار می رود.
جت آموزشی JT-2 Tazarv:
جت آموزشی تذرو از جمله تولیداتی است که با موفقیت وارد خدمت نیروی هوایی شده است، این جت آموزشی کوچک احتمالا از یک فروند موتور J-85 جنگنده اف-5 بهره می برد، بنا به گزارشات تا کنون دو فروند از این جت وارد خدمت شده و سومین فروند نیز آماده تحویل به نیروی هوایی است، این جت را می توان با جت آموزشی K-8D محصول مشترک چین و پاکستان مقایسه نمود.
جت آموزشی Shafagh:
یکی از پروژه های بحث انگیز که توسط مجتمع دانشگاه هوانوردی *AUC انجام شد جت آموزشی شفق بود، این جت که گفته می شود با جت آموزشی یاک-130 روسی و JL-15 چینی قابل مقایسه است ظاهری شبیه به پروژه MiG-I-2000 شرکت میکویان دارد و علاوه بر کاربرد آموزشی توانایی انجام ماموریت های پشتیبانی نزدیک را نیز دارد، پیشران این جت یک دستگاه موتور RD-33 ساخت تومانسکی روسیه است، علاوه بر این در کابین این جت از نمایشگرهای چند منظوره ای استفاده شده که احتمالا ساخت شرکت رامنسکوی روسیه اند، از سرنوشت این پروژه اطلاعی در دست نیست، برخی منابع ادعا می کنند این جت بین سالهای 2008 تا 2009 وارد خدمت می شود و برخی بر این عقیده اند که بدلیل عدم موافقت روسیه برای مونتاژ موتور و ساخت نمایشگرهای چند منظوره در ایران تحت لیسانس روسیه این پروژه معلق مانده است.
*AUC=Aviation University Complex
جنگنده صاعقه (Lightning):
جنگنده صاعقه که ورود رسمی آن به خدمت در سال 2006 اعلام شد جنگنده ای است برپایه اف-5 ئی و احتمالا مجهز به همان موتور های J-85 جنگنده اف-5 (برخی منابع به دو دستگاه موتور RD-33 جنگنده میگ-29 اشاره کردند که بخاطر عدم تطابق اندازه این موتورها با اندازه های صاعقه صحیح بنظر نمی رسد)، این جنگنده احتمالا سرعتی حدود 1/7 ماخ دارد و بنا به ادعای مسئولان وظیفه اصلی آن پشتیبانی نزدیک است، در مورد تسلیحات آن اطلاعی در دست نیست ولی احتمالا موشک زوبین، بمب های هدایت شونده قدر و قاصد، انواع بمب های سقوط آزاد و راکت های فاقد هدایت جزء تسلیحات اصلی این جنگنده بمنظور به اهداف سطحی بوده و برای دفاع از خود نیز مجهز به موشک های گرمایاب خواهد بود.
ادامه دارد...
منبع:اسکای فایر