مجله هوایی

در نگاه کسانی که پرواز را نمی فهمند هرچه بیشتراوج بگیری کوچکتر دیده می شوید

مجله هوایی

در نگاه کسانی که پرواز را نمی فهمند هرچه بیشتراوج بگیری کوچکتر دیده می شوید

روسیه احتمالا موشک "اسکندر" به بلاروس می‌فروشد

 

یک مقام بلندپایه بلاروس روز چهارشنبه گفت که روسیه سیستم‌های موشک کوتاه‌برد "اسکندر-یی" خودرا برای تجهیز کامل یک سپاه موشکی بلاروس تا سال،۲۰۲۰به این کشور می‌فروشد.

به گزارش خبرگزاری ایتارتاس از مینسک، سرهنگ "میخائیل پوزیکوف" رئیس بخش‌های موشکی نیروهای مسلح روسیه گفت: "ما امسال با همکاری روسیه تجهیز مجدد لشکرهایمان را آغاز کردیم."
نیروهای زمینی بلاروس در حال حاضر مجموعه‌هایی از موشک‌های "توشکا" را در اختیار دارند، اما موشک‌های اسکندر برد بیشتری برابر با۲۸۰کیلومتر دارند و نصب و راه‌اندازی آنها زمان کمتری می‌برد.

کارشناسان معتقدند که تجهیز مجدد نیروهای مسلح بلاروس با سیستم‌های موشکی اسکندر احتمالا واکنشی جدی به برنامه‌های آمریکا برای راه‌اندازی سپر موشکی خود در اروپاست و به طور خاص لهستان است.

www.irna.ir

 

30 فروند هواپیمای توپولف در راه ایران

همانطور که قبلا به شما دوستان عزیز اعلام کرده بودیم:
یک منبع آگاه نزدیک به روند مذاکراتی به «نووستی» اطلاع داد که کمپانی "ایلوشین فینانس" روز دوشنبه 19 نوامبر قصد دارد در چارچوب نمایشگاه بین المللی هوا-فضای دبی قرارداد اولیه صدور 30 فروند هواپیمای توپولف-204-100 را با ایران امضا کند.

این منبع آگاه خبری تاکید کرد: "روز دوشنبه میان کمپانی "ایلوشین فینانس" و شرکت هوایی " Iran Air Tour" قرار است توافقنامه اولیه ای در خصوص خرید 30 فروند هواپیمای جدید "توپولف-204-100 روسی را امضا کنند که به موتور های "پی اس-90 -آ2" تولید کمپانی "پرمسکی موتور" مجهز شده اند".

وی یادآوری نمود که در جریان نمایشگاه بین المللی "ماکس-2007" کمپانی روسی قرارداد اصلی برای صدور پنج فروند از چنین هواپیماهایی به ایران منعقد کرده بود.

شکست دیوار صوتی(روایت دوم)

دیوار صوتی چیست و چگونه شکسته می شود؟ نویسنده: آرمان





ابتدا تقسیم بندی کلی بر هواپیماها از نظر سرعت خواهیم داشت. هواپیماها از نظر سرعت به چند دسته تقسیم می شوند:



*هواپیماهای زیر سرعت صوت یا Sub Sonic

*هواپیماهای نزدیک سرعت صوت یا Tran Sonic

*هوپیماهای دقیقاْ در صوت یا Sonic

*هواپیماهای ماورای سرعت صوت یا Super Sonic

*هواپیماهای بسیار بالاتر از سرعت صوت یا Hyper Sonic



سرعت صوت عبارت است از مقدار مسافتی که صوت در یک مدت زمان معین طی می کند. برای مثال سرعت صوت در ثانیه و در سطح دریا و دمای 22 درجه تقریباً 345 متر و سرعت آن در یک ساعت 1240 است. دلیل متغیر بودن سرعت صوت، به میزان فشار هوا یا در حقیقت ارتفاع بستگی دارد. در سطح دریا، سرعت صوت در میزان حداکثر خود و در ارتفاعات بالا کمترین مقدار خود را یعنی حدود 1060 کیلومتر بر ساعت را در در دمای 52 درجه دارد که به این معنی است که در سطح دریا، به دلیل تراکم نسبتاً زیاد ملکول های هوا، صوت با سرعت بیشتری حرکت می کند و مجرد اینکه ارتفاع بالا می رود، فشار هوا تقلیل یافته در نتیجه صوت با سرعت کمتری فضا را پیمایش می کند. به حداکثر سرعت صوت در یک ارتفاع معین ماخ یا Mach می گویند. به این ترتیب سرعت 120 کیلومتر در ساعت تقریباً مقداری معادل 0.1 ماخ داشته و سرعت 950 کیلومتر برساعت تقریباً معادل 0.9 ماخ است (البته بیان سرعت به کیلومتر در ساعت برای درک بهتر است، چه، در غیر اینصورت واحد سرعت هواپیماها بیشتر بر حسب نات یا Knot که معادل 1822 متر است محاسبه گردیده و ارتفاع آنها نیز بر حسب پا یا Foot که هر فوت معادل تقریباً 0.35 متر است محاسبه می شود). سرعت ماخ توسط فرمول سرعت "هواپیما ÷ سرعت صوت محیط" محاسبه می شود.



در حدود سرعت صوت، به دلیل فشردگی بیش از حد هوا در مقابل لبه حمله بال هواپیما، نیروی "برا"ی هواپیما به شدت کاهش پیدا کرده و بالعکس نیروی پس کشنده یا Drag آن به شدت افزایش پیدا می کند؛ تا جایی که بسیاری در زمان های گذشته عقیده داشتند که عبور از چنین سرعتی برای اجسام پرنده ساخت دست انسان غیر ممکن می باشد، اما ورود موتور جت به عرصه هوانوردی، این رویا رنگ واقعیت به خود گرفت. چرا که اگر یک هواپیمای ملخ دار در سرعت 700 کیلومتر بر ساعت به 1000 اسب بخار نیرو نیاز داشته باشد، در سرعت 1000 کیلومتر بر ساعت، همین هواپیما به 30,000 اسب بخار نیرو جهت پرواز نیز خواهد داشت. به همین دلیل این حد را (دیوار صوتی)، Sound Barrier نامیده و گذشتن از آن را غیر ممکن می دانستند.



چگونگی شکستن دیوار صوتی:



با نزدیک شدن هواپیما به سرعت صوت، تولید امواج ضربه ای یا Shockwave ها بر روی بال ها شروع می شود. هر چه سرعتی که هواپیما در آن سرعت موجب تولید امواج ضربه ای می شود بیشتر باشد، آن هواپیما از آیرودینامیک بهتری برخوردار است. این امواج حالتی را شبیه به کوبیدن رو بال ها پدید می آورند و این حالت ناپایداری تا جایی ادامه می یابد که ممکن است فرامین هواپیما به کلی از دست هدایت کننده آن بیرون رود. سرعتی را که تولید امواج ضربه ای در آن برای یک هواپیما شروع می شود، عدد ماخ بحرانی یا Critical Mach می نامند. اما بعد از شکست دیوار صوتی و گذشتن از آن این حالت از بین رفته و فرامین به حالت اصلی خود باز می گردند. گفتیم که نزدیکی هواپیما به سرعت صوت، تولید امواج ضربه ای را در پی دارد. هر موجود پرنده ای در حالت پرواز، فشار های گوناگونی تولید کرده و فشار های متفاوتی نیز از سوی او بر محیط اعمال می شود و عملاً نظم فشار محیط را بهم می زند. تا قبل از سرعت صوت، هر موجی که از سوی هواپیما تولید می شود، از آن دور شده و اثری بر آن نخواهد داشت. اما با تقرب هواپیما به سرعت صوت، دیگر تقریباً امواج فرصت دور شدن از لبه حمله بال هواپیما را نداشته تا جایی که دیگر اصلاً موقعیتی برای فرار آنها وجود نداشته و چون هواپیما نیز همسان با سرعت صوت حرکت می کند، صدای تولید شده توسط هواپیما در هر لحظه جمع شده و با تجاوز از سرعت صوت، صدای مهیب و انفجار مانندی به گوش می رسد که همان نتیجه شکستن دیوار صوتی است.

















منبع:انجمن هوافضا

موشک دوربرد هوا به هوای AIM-47 Falcon

 
مقدمه

موشک GAR-9 / AIM-47 نمونهء دوربرد شدهء موشک قدیمی هوا به هوای AIM-4 Falcon می‏باشد. AIM-47 با رادار کنترل آتش AN/ASG-18 ساخت هیوز هماهنگ بود و قرار بود مجموعهء رادار و موشک، به عنوان سلاح اصلی هواپیمای F-108 Rapier ساخت نورث آمریکن، به کار گرفته شوند. (چون این هواپیما، پروژه‏ای در حال ساخت بود، از آن با نام XF-108 نیز یاد می‏کردند)

AIM-47 در ابتدا با نام GAR-9 معرفی شده بود. GAR-9 مجهز به راکت سوخت مایع، کلاهک هسته‏ای، سامانهء هدایت‏پذیری نیمه‏فعال راداری، هدایت‏پذیری حساس به حرارت در انتهای مسیر پرواز، سرعتی برابر 6 ماخ و بردی تا 210 کیلومتر داشت.

تاریخچه
به سال 1957، هیوز در حال طراحی سیستم سلاح مخصوص برنامهء LRI-X متعلق به نیروی هوایی ایالات متحده بود که هدف برنامهء LRI-X، طراحی جنگنده‏ای شکاری رهگیر، با سرعت 3 ماخ بود. در این هواپیمای جدید، قرار بود ترکیب دو سامانهء‌ کنترل آتش بسیار دوربرد XY-1 و موشکهای دوربرد هوا به هوای GAR-X استفاده شود؛ ضمن اینکه طبق برنامه، مقرر شده بود، سرجنگی موشک که از نوع مواد منفجرهء به شدت انفجاری بود، با کلاهک هسته‏ای قابل تعویض باشد؛ و موشک بردی بین 15 تا 25 مایل (25 تا 40 کیلومتر) داشته باشد.

به تاریخ آوریل 1958، ضمن اینکه طراحی و ساخت رهگیر دوربرد توسط برندهء مناقصهء پروژهء LRI-X دنبال می‏شد، برنامهء ساخت موشک GAR-9 و رادار کنترل آتش AN/ASG-18 نیز (به پیمانکار خصوصی) واگذار گردید. برندهء مناقصهء طراحی هواپیمای LRI-X، کمپانی معظم هواپیماسازی نورث‏آمریکن با جنگنده‏ای به نام F-108 Rapier بود؛ ضمن اینکه سامانهء مورد نظر قرار بود با هواپیمای XF-103 نیز توسط کمپانی هیوز در ارتباط با برنامهء LRI-X مورد آزمایش قرار گیرد.
                                      

شکاری XF-108 Rapier ساخت نورث آمریکن (در حال ساخت)

به تاریخ 23 سپتامبر 1959، برنامهء‌ ساخت هواپیمای F-108 لغو گردید، اما تصمیم گرفته شده بود که برنامهء‌ ساخت سامانه‏های AN/ASG-18 و GAR-9 همچنان دنبال شود. نمونهء آزمایشی موشک که به نام XGAR-9 شناخته می‏شد، در سال 1963، به نام XAIM-47A تغییر نام یافت؛ و به جهت امکان شکار بمب‏افکن‏های شوروی در فواصل بسیار دور، بسیار بزرگ و سنگین وزن بود تا قادر باشد در مسافتهای طولانی پرواز کند.
ادعا شده بود که موشک بردی فراتر از 160 کیلومتر دارد. GAR-9 از هدایت‏پذیری نیمه‏فعال راداری بهره می‏برد (SARH)، و رادار هدفیاب موشک امکان قفل بر روی اهدافی تا سطح مقطع 9.3 متر مربع (100 فوت مربع) در فاصلهء 116 کیلومتری را ممکن می‏ساخت. موشک در ابتدای مسیر پروازش به سمت هدف، از سیستم برنامه‏ریزی شدهء خلبان خودکار بهره می‏گرفت؛ بدین جهت مختصات دقیق هدف، قبل از پرتاب، به سر هدایت‏گر موشک انتقال می‏یافت.
مشکلات اولیهء پیش آمده به هنگام طراحی سامانهء جستجوگر نیمه‏فعال راداری، باعث هدایت طراحی به سمت ساخت سامانهء نیمه‏فعال راداری به همراه سامانهء حساس به حرارت شد. اما ساخت یک سیستم هدایت‏پذیری دوگانه، سرانجام کنار گذاشته شد، زیرا باعث افزایش معادل 2 اینچ در قطر و 82 کیلوگرم در وزن موشک می‏‎شد و چنین تغییراتی، نیازمند طراحی مجدد قسمت دریچهء تسلیحات هواپیمای F-108 می‏گشت.
برای پیشرانهء ‌موشک نیز پیش‏بینی شده بود که یک موتور توربوجت به نام Aerojet-General XM59 مجهز به سوخت جامد استفاده شود که به موشک، سرعتی برابر 6 ماخ را می‏بخشید. سرانجام مشکلات رخ داده با این موتور، مهندسین را وادار کرد تا از پیشرانهء ساخت لاکهید به نام Lockheed XSR13-LP-1 مجهز به سوخت جامد استفاده کنند. (ضمن اینکه استفاده از یک نوع پیشرانهء جت ساخت لاکهید، مجهز به سوخت مایع قابل ذخیره سازی نیز در نظر گرفته شد) اما پیشرانهء جدید لاکهید دارای قدرت کمتری بود و سرعت موشک را تنها به 4 ماخ می‏توانست برساند.
در ابتدا، مرکز لابراتوار ملی (National Laboratories)، اقدام به طراحی یک کلاهک هسته‏ای به قدرت 0.25 کیلوتن از نوع W-42 برای سرجنگی GAR-9 نمود. اما ساخت کلاهک هسته‏ای به سال 1958 کنار گذاشته شد. سایر کوشش‏های انجام شده در جهت ساخت کلاهک اتمی برای GAR-9 هیچ ثمری در پی نداشتند. در اواسط سال 1959، برای این موشک، از کلاهک متعارف 45 کیلوگرمی مجهز به فیوز مجاورتی در نظر گرفته شد.

Snoopy
پس از آنکه مطابق برنامهء از پیش تعیین شده، هواپیمای آزمایشگر موشک یعنی XF-103 در اختیار قرار نگرفت، کمپانی هیوز بر آن شد تا از بمب‏افکن مافوق‏صوت تغییر یافتهء B-58 Hustler بهره ببرد. بمب‏افکن مزبور، دچار تغییرات بسیار گسترده شد تا قادر شود رادار AN/ASG-18 را در محل دماغه جای دهد؛ ضمن اینکه یک جایگاه تیغه‏ای شکل در محل زیر هواپیما جهت حمل یک فروند موشک GAR-9 تعبیه شد. (سایر تغییرات، جزئی بودند) بدین ترتیب هواپیمای تغییر یافتهء B-58، به شماره سریال 665 – 55 به نام مستعار Snoopy اسم گذاری شد، و با دماغه‏ای متمایز، شناخته می‏شد.
پرتابهای سطح زمین موشک GAR-9 به تاریخ آگوست 1961 آغاز شدند و به دنبال آن، پرتابهای هوایی توسط Snoopy نیز به تاریخ می 1962 شروع گشتند. 
                                    

هواپیمای جاسوسی A-12 متعلق به سازمان CIA

YF-12A (شکاری - رهگیر F-12)
به سال 1960، کمپانی لاکهید در حال طراحی هواپیمایی شکاری - رهگیر بود که در نهایت YF-12A نام گرفت. این شکاری، از هواپیمای جاسوسی سازمان CIA به نام A-12 مشتق شده بود. به دنبال لغو ساخت هواپیمای F-108 که بنا بود، موشک جدید GAR-9 در آن مورد استفاده قرار گیرد، کمپانی هیوز در ساخت هواپیمای LRI-X به کارخانهء لاکهید ملحق شد و سامانهء جدید سلاح خود را درون هواپیمای جدید لاکهید، یعنی پرندهء سیاه (Blackbird) جای داد. 
 هواپیمای جدید و مخوف لاکهید، یعنی YF-12A، دارای چهار جایگاه درونی حمل سلاح بود، اما دریچهء حمل تسلیحات قسمت جلوی سمت راست، جهت حمل سیستم‏ها و تجهیزات اضافه بر سازمان الکترونیکی، که با سامانهء کنترل آتش در ارتباط بودند، در نظر گرفته شده بود. سرانجام، هفت جایگاه پرتابگر موشک در نمونهء اولیهء YF-12A پیش‏بینی شدند، که منجر به 6 شکار می‏شد؛ تک جایگاه از دست رفته نیز برای نصب راکت جهت افزایش قدرت در حالت واماندگی در نظر گرفته شد.

 
AIM-47B در حال نصب بر روی YF-12A



13 پرتاب موشک AIM-47 از طریق هواپیمای YF-12A به انجام رسید، و از این تعداد 12 موشک با دقت تمام، به اهداف مورد نظر، اصابت کردند. آخرین موشک پرتابی AIM-47 از طریق هواپیمای شکاری YF-12، با سرعت 3.2 ماخ و در ارتفاع 74.400 فوت (22.677 متر) پرواز کرد و سپس به هدف خود، که یک هواپیمای بی‏سرنشین (Drone) از نوع QB-47 بود و در ارتفاع 500 فوتی (152 متر) سطح زمین در حال پرواز بود، اصابت نمود.
متاسفانه همانند هواپیمای F-108، برنامهء ساخت شکاری پرقدرت و دورپرواز F-12 نیز، که نمونهء اولیهء آن با نام YF-12 ساخته شده بود، به سال 1966، برای همیشه لغو گردید.
در تولید موشکهای AIM-47 انتظار می‏رفت، گونهء فشرده‏‎تر شدهء آن به نام AIM-47B ساخته شود، که در مدل B، بالچه‎ها جهت امکان‏‎پذیری نصب در درون محفظهء حمل تسلیحات جنگندهء تغییر یافتهء F-12B، جمع می‏‎شدند تا فضای کمتری را اشغال نمایند.
اگرچه جنگندهء F-12B هیچگاه به تولید نرسید، اما موشک AIM-47 و رادار AN/ASG-18 دارای ماندگاری بسیار طولانی شدند. موشک AIM-47 سرانجام به عنوان پایه‏ای جهت ساخت موشک دوربرد هوا به هوای AIM-54 Phoenix ویژهء نیروی دریایی ایالات متحده، مورد استفاده واقع شد. همچنین سامانهء کنترل آتش AN/ASG-18 به عنوان نقطهء شروعی جهت ساخت رادار AN/AWG-9 مورد استفاده قرار گرفت.
سرانجام برنامهء تولید موشک AIM-47، با ساخت تنها 80 فروند خاتمه داده شد. 

سایر کاربردها
در آن زمان، یک نمونهء ضدرادار از موشک AIM-47 به نام XAGM-76A مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین قرار بود از موشک AIM-47 در بمب‏افکن اتمی B-70 Valkyrie به عنوان سلاحی دفاعی استفاده شود. 


خصوصیات         

عملکرد: موشک هوا به هوا

کشور سازنده: ایالات متحده آمریکا

پیشرانه: موتور سوخت جامد

طول:۳.۸۲ متر

قطر:  ۳۴.۳ متر

وزن : ۳۷۱ کیلوگرم

برد: ۱۶۰ کیلومتر(۱۰۰ مایل)                     

کلاهک: ۴۵ کیلوگرم


منبع: centralclubs.com

               فناوری موشکی          

عکس روز


عکس ها اول تا سوم متعلق است به جمبوهای زیبای هما و بلواسکای(ماهان)ونیروی هوایی در حال تیک آف






اما عکس آخر متعلق است به بوینگ سعودی در حال تیک آف.اما یک سوال از شما دوستان عزیز

اگر حدس زدید چرا این عکس آخر را برای شما انتخاب کردیم؟(کمی دقت کنید)

سلاح فضایی جدید امریکا

وزارت دفاع امریکا اعلام کرد حاضر است بر روی ایده‌ی جدیدی که در میان متخصصان دفاعی این کشور برای مقابله با موشک ضدماهواره‌ی چین و به عنوان یک سلاح جدید فضایی مطرح شده است، میلیاردها دلار سرمایه‌گذاری کند. پیشنهاد گروهی از متخصصان دفاعی امریکا برای مقابله با سیستم دفاع موشکی چین که توان نابود کردن ماهواره را نیز دارد، بلافاصله پس از بررسی طرح و موافقت با آن پذیرفته شده و اعتباردهی شد. این پروژه که تنها چند روزی است در وزارت دفاع این کشور برنامه‌بندی شده است، توانسته اعتباری در حدود 49 میلیارد دلار به خود اختصاص بدهد. هنوز جزئیاتی از این سیستم بیان نشده اما خبرها حاکی از آنند که این سیستم توانایی غلبه بر جاذبه و قدرت انفجاری در حدود بمب‌های تنی هوشمند را دارا می‌باشد.


منبع: www.telegraph.co.uk


خوابگاه هوایی

همانطور که در زیر مشاهده میکنید تعداد زیادی از جنگنده ها و بمب افکن های آمریکایی شامل بی۵۲ و اف ۴ و اف۱۴ و آ۴و...بدلیل افزایش هزینه های نگهداری و عدم توجیه اقتصادی در آماده نگهداشتن آنها در این دشت در حال خوابند و پس از مدتی در صورت عدم نیاز به خواب ابدی میروند و

ShowLetter5.jpg







 

میزان فروش "توپولف - 204" به ایران افزایش می یابد

 

شرکت روسی "ایلیوشین فاینانس" که در خصوص فروش پنج فروند هواپیمای مسافربری "توپولف - 204" با ایران به توافق رسیده احتمال می دهد که حجم صادرات این نمونه هواپیماها افزایش یابد.

"الکساندر روبتسف" رییس کمپانی روسیه به خبرنگاران گفت: "با ایران یک قرارداد قطعی در خصوص فروش پنج فروند از این هواپیماها منعقد نمودیم. ما قصد داریم که در جریان نمایشگاه هوا فضای "نمایشگاه هوایی 2007 دبی" (DUBAI Air Show 2007) مذاکراتی را در خصوص افزایش صدور هواپیماهای جدید روسی به ایران انجام دهیم".

وی از تعداد هواپیماهای مورد بحث سخنی به میان نیاورد اما به نظر می رسد که تعداد آنها به اندازه قابل توجهی افزایش یابد.

www.iscanews.ir

آمریکا: جنگ ستارگان یک گام به جلو

 

 
 
شاتل فضایی آتلانتیس
رامسفلد سیاست دولت دموکرات بیل کلینتون را در استفاده صلح آمیزتر از فضا کاملا تغییر داد
جورج بوش رییس جمهوری آمریکا بودجه دفاعی تازه ای را تصویب کرده که برای افزایش قدرت نظامی آمریکا در فضا و جنگ های آینده استفاده خواهد شد.

از جمله برنامه های پنتاگون، وزارت دفاع آمریکا، در نحوه استفاده از این بودجه، توسعه و تولید بمب افکن هایی ست که قادرند اهداف زمینی را از فضا هدف بگیرند.

شاید دونالد رامسفلد، وزیر دفاع سابق آقای بوش، یکی از خوشحال ترین کسانی باشد که اخبار بودجه بندی دفاعی آمریکا را روز گذشته تعقیب می کردند.

کمیسیون تحت رهبری آقای رامسفلد در ژانویه ۲۰۰۱، زمانی که هنوز بیش از یک ماه از انتصاب او به عنوان وزیر دفاع نمی گذشت اعلام کرد ارتش آمریکا باید اطمینان حاصل کند که رییس جمهوری در صورت لزوم خواهد توانست از تسلیحات فضایی استفاده کند.

توصیه ای که در نهایت سیاست دولت دموکرات بیل کلینتون را در استفاده صلح آمیزتر از فضا کاملا تغییر داد.

با اختصاص صد میلیون دلار ازبودجه دفاعی آمریکا، آقای بوش در حقیقت طرحی را یک قدم دیگر به جلو برده که اساسش بلافاصله بعد از انتخاب او در سال ۲۰۰۰ گذاشته شد.

براساس این طرح که "حمله جهانی" نام گرفته، نوعی موشک حامل فوق العاده پرسرعت به فضا فرستاده می شود که می تواند هر مرکز فرماندهی را در هر جای جهان هدف قرار دهد و ویران کند.

کاری که نیاز آمریکا را به پایگاه های نظامی منطقه ای این کشور در کشورهای مختلف جهان تا حد زیادی مرتفع می کند.

ویژگی دیگر این وسیله نقلیه فضایی که فالکون نام گرفته این است که با سرعتی پنج یا شش برابر سرعت صوت حرکت می کند و در عین حال قابلیت برگشت به فضا و انجام ماموریت های مجدد را نیز دارد.

با این همه این تنها ویژگی بودجه دفاعی ۴۵۹ میلیارد دلاری آقای بوش نیست. میلیون ها دلار از این بودجه صرف برنامه های تحقیقی فضایی دیگری خواهد شد که هدفشان دفاع از ماهواره های تجاری نظامی آمریکاست. ماهواره هایی که اقتصاد و ارتش آمریکا به شدت به آن وابسته اند.

آن گونه که کنگره آمریکا اعلام کرده عامل اختصاص این بودجه نگرانی آمریکا از آزمایش تسلیحات ضد ماهواره ای است که در ماه ژانویه در چین با موفقیت انجام شد.

خبر های خوش امدادی

روسیه اعلام کرد تا سال 2009 میلادی پنج فروند هلیکوپتر ترابری از نوع ام ای-171 (احتمالا منظورش mi-17 هست)در اختیار جمعیت هلال احمر ایران قرار خواهد داد.

به گزارش شبکه خبر به نقل از خبرگزاری ایتارتاس از دبی ، مسئولان کارخانه هواپیماسازی اولان اودی روسیه که این نوع هلیکوپترها را تولید می کند، امروز در حاشیه برپایی دهمین نمایشگاه بین المللی هوایی دبی اعلام کردند، قرارداد فروش این بالگردها را ماه اکتبر با مقامات ایرانی به امضا رسانده اند.

پیشتر نیز روسیه 35 فروند از این نوع هلیکوپترها را به ارزش 210 میلیون دلار به ایران فروخته بود. 

البته همه آنها متعلق به نیروهای نظامی کشور بودند ولیکن مدتی بعد پنج فروند میل۱۷ برای هلال احمر  خریداری شد که یک فروند آن سال گذشته در حال عملیات امداد کوهستان در البرز مرکزی سقوط کرد.باتوجه به وسعت کشور و بلاخیز بودن آن تجهیز سازمان های امدادی به تعداد هلیکوپتر بیشتر و مجهزتر می تواند نقش مهمی در کاهش مرگ و میر و اقدام سریع برای کمک داشته باشد و باز هم نیاز بیشتری به خرید هلی کوپترهای امداد احساس می شود.