یک مقام بلندپایه بلاروس روز چهارشنبه گفت که روسیه سیستمهای موشک کوتاهبرد "اسکندر-یی" خودرا برای تجهیز کامل یک سپاه موشکی بلاروس تا سال،۲۰۲۰به این کشور میفروشد. به گزارش خبرگزاری ایتارتاس از مینسک، سرهنگ "میخائیل پوزیکوف" رئیس بخشهای موشکی نیروهای مسلح روسیه گفت: "ما امسال با همکاری روسیه تجهیز مجدد لشکرهایمان را آغاز کردیم." کارشناسان معتقدند که تجهیز مجدد نیروهای مسلح بلاروس با سیستمهای موشکی اسکندر احتمالا واکنشی جدی به برنامههای آمریکا برای راهاندازی سپر موشکی خود در اروپاست و به طور خاص لهستان است.
نیروهای زمینی بلاروس در حال حاضر مجموعههایی از موشکهای "توشکا" را در اختیار دارند، اما موشکهای اسکندر برد بیشتری برابر با۲۸۰کیلومتر دارند و نصب و راهاندازی آنها زمان کمتری میبرد.
|
موشک GAR-9 / AIM-47 نمونهء دوربرد شدهء موشک قدیمی هوا به هوای AIM-4 Falcon میباشد. AIM-47 با رادار کنترل آتش AN/ASG-18 ساخت هیوز هماهنگ بود و قرار بود مجموعهء رادار و موشک، به عنوان سلاح اصلی هواپیمای F-108 Rapier ساخت نورث آمریکن، به کار گرفته شوند. (چون این هواپیما، پروژهای در حال ساخت بود، از آن با نام XF-108 نیز یاد میکردند)
AIM-47 در ابتدا با نام GAR-9 معرفی شده بود. GAR-9 مجهز به راکت سوخت مایع، کلاهک هستهای، سامانهء هدایتپذیری نیمهفعال راداری، هدایتپذیری حساس به حرارت در انتهای مسیر پرواز، سرعتی برابر 6 ماخ و بردی تا 210 کیلومتر داشت.
تاریخچه
به سال 1957، هیوز در حال طراحی سیستم سلاح مخصوص برنامهء LRI-X متعلق به نیروی هوایی ایالات متحده بود که هدف برنامهء LRI-X، طراحی جنگندهای شکاری رهگیر، با سرعت 3 ماخ بود. در این هواپیمای جدید، قرار بود ترکیب دو سامانهء کنترل آتش بسیار دوربرد XY-1 و موشکهای دوربرد هوا به هوای GAR-X استفاده شود؛ ضمن اینکه طبق برنامه، مقرر شده بود، سرجنگی موشک که از نوع مواد منفجرهء به شدت انفجاری بود، با کلاهک هستهای قابل تعویض باشد؛ و موشک بردی بین 15 تا 25 مایل (25 تا 40 کیلومتر) داشته باشد.
به تاریخ آوریل 1958، ضمن اینکه طراحی و ساخت رهگیر دوربرد توسط برندهء مناقصهء پروژهء LRI-X دنبال میشد، برنامهء ساخت موشک GAR-9 و رادار کنترل آتش AN/ASG-18 نیز (به پیمانکار خصوصی) واگذار گردید. برندهء مناقصهء طراحی هواپیمای LRI-X، کمپانی معظم هواپیماسازی نورثآمریکن با جنگندهای به نام F-108 Rapier بود؛ ضمن اینکه سامانهء مورد نظر قرار بود با هواپیمای XF-103 نیز توسط کمپانی هیوز در ارتباط با برنامهء LRI-X مورد آزمایش قرار گیرد.
به تاریخ 23 سپتامبر 1959، برنامهء ساخت هواپیمای F-108 لغو گردید، اما تصمیم گرفته شده بود که برنامهء ساخت سامانههای AN/ASG-18 و GAR-9 همچنان دنبال شود. نمونهء آزمایشی موشک که به نام XGAR-9 شناخته میشد، در سال 1963، به نام XAIM-47A تغییر نام یافت؛ و به جهت امکان شکار بمبافکنهای شوروی در فواصل بسیار دور، بسیار بزرگ و سنگین وزن بود تا قادر باشد در مسافتهای طولانی پرواز کند.
ادعا شده بود که موشک بردی فراتر از 160 کیلومتر دارد. GAR-9 از هدایتپذیری نیمهفعال راداری بهره میبرد (SARH)، و رادار هدفیاب موشک امکان قفل بر روی اهدافی تا سطح مقطع 9.3 متر مربع (100 فوت مربع) در فاصلهء 116 کیلومتری را ممکن میساخت. موشک در ابتدای مسیر پروازش به سمت هدف، از سیستم برنامهریزی شدهء خلبان خودکار بهره میگرفت؛ بدین جهت مختصات دقیق هدف، قبل از پرتاب، به سر هدایتگر موشک انتقال مییافت.
مشکلات اولیهء پیش آمده به هنگام طراحی سامانهء جستجوگر نیمهفعال راداری، باعث هدایت طراحی به سمت ساخت سامانهء نیمهفعال راداری به همراه سامانهء حساس به حرارت شد. اما ساخت یک سیستم هدایتپذیری دوگانه، سرانجام کنار گذاشته شد، زیرا باعث افزایش معادل 2 اینچ در قطر و 82 کیلوگرم در وزن موشک میشد و چنین تغییراتی، نیازمند طراحی مجدد قسمت دریچهء تسلیحات هواپیمای F-108 میگشت.
برای پیشرانهء موشک نیز پیشبینی شده بود که یک موتور توربوجت به نام Aerojet-General XM59 مجهز به سوخت جامد استفاده شود که به موشک، سرعتی برابر 6 ماخ را میبخشید. سرانجام مشکلات رخ داده با این موتور، مهندسین را وادار کرد تا از پیشرانهء ساخت لاکهید به نام Lockheed XSR13-LP-1 مجهز به سوخت جامد استفاده کنند. (ضمن اینکه استفاده از یک نوع پیشرانهء جت ساخت لاکهید، مجهز به سوخت مایع قابل ذخیره سازی نیز در نظر گرفته شد) اما پیشرانهء جدید لاکهید دارای قدرت کمتری بود و سرعت موشک را تنها به 4 ماخ میتوانست برساند.
در ابتدا، مرکز لابراتوار ملی (National Laboratories)، اقدام به طراحی یک کلاهک هستهای به قدرت 0.25 کیلوتن از نوع W-42 برای سرجنگی GAR-9 نمود. اما ساخت کلاهک هستهای به سال 1958 کنار گذاشته شد. سایر کوششهای انجام شده در جهت ساخت کلاهک اتمی برای GAR-9 هیچ ثمری در پی نداشتند. در اواسط سال 1959، برای این موشک، از کلاهک متعارف 45 کیلوگرمی مجهز به فیوز مجاورتی در نظر گرفته شد.
Snoopy
پس از آنکه مطابق برنامهء از پیش تعیین شده، هواپیمای آزمایشگر موشک یعنی XF-103 در اختیار قرار نگرفت، کمپانی هیوز بر آن شد تا از بمبافکن مافوقصوت تغییر یافتهء B-58 Hustler بهره ببرد. بمبافکن مزبور، دچار تغییرات بسیار گسترده شد تا قادر شود رادار AN/ASG-18 را در محل دماغه جای دهد؛ ضمن اینکه یک جایگاه تیغهای شکل در محل زیر هواپیما جهت حمل یک فروند موشک GAR-9 تعبیه شد. (سایر تغییرات، جزئی بودند) بدین ترتیب هواپیمای تغییر یافتهء B-58، به شماره سریال 665 – 55 به نام مستعار Snoopy اسم گذاری شد، و با دماغهای متمایز، شناخته میشد.
پرتابهای سطح زمین موشک GAR-9 به تاریخ آگوست 1961 آغاز شدند و به دنبال آن، پرتابهای هوایی توسط Snoopy نیز به تاریخ می 1962 شروع گشتند.
YF-12A (شکاری - رهگیر F-12)
به سال 1960، کمپانی لاکهید در حال طراحی هواپیمایی شکاری - رهگیر بود که در نهایت YF-12A نام گرفت. این شکاری، از هواپیمای جاسوسی سازمان CIA به نام A-12 مشتق شده بود. به دنبال لغو ساخت هواپیمای F-108 که بنا بود، موشک جدید GAR-9 در آن مورد استفاده قرار گیرد، کمپانی هیوز در ساخت هواپیمای LRI-X به کارخانهء لاکهید ملحق شد و سامانهء جدید سلاح خود را درون هواپیمای جدید لاکهید، یعنی پرندهء سیاه (Blackbird) جای داد.
هواپیمای جدید و مخوف لاکهید، یعنی YF-12A، دارای چهار جایگاه درونی حمل سلاح بود، اما دریچهء حمل تسلیحات قسمت جلوی سمت راست، جهت حمل سیستمها و تجهیزات اضافه بر سازمان الکترونیکی، که با سامانهء کنترل آتش در ارتباط بودند، در نظر گرفته شده بود. سرانجام، هفت جایگاه پرتابگر موشک در نمونهء اولیهء YF-12A پیشبینی شدند، که منجر به 6 شکار میشد؛ تک جایگاه از دست رفته نیز برای نصب راکت جهت افزایش قدرت در حالت واماندگی در نظر گرفته شد.
13 پرتاب موشک AIM-47 از طریق هواپیمای YF-12A به انجام رسید، و از این تعداد 12 موشک با دقت تمام، به اهداف مورد نظر، اصابت کردند. آخرین موشک پرتابی AIM-47 از طریق هواپیمای شکاری YF-12، با سرعت 3.2 ماخ و در ارتفاع 74.400 فوت (22.677 متر) پرواز کرد و سپس به هدف خود، که یک هواپیمای بیسرنشین (Drone) از نوع QB-47 بود و در ارتفاع 500 فوتی (152 متر) سطح زمین در حال پرواز بود، اصابت نمود.
متاسفانه همانند هواپیمای F-108، برنامهء ساخت شکاری پرقدرت و دورپرواز F-12 نیز، که نمونهء اولیهء آن با نام YF-12 ساخته شده بود، به سال 1966، برای همیشه لغو گردید.
در تولید موشکهای AIM-47 انتظار میرفت، گونهء فشردهتر شدهء آن به نام AIM-47B ساخته شود، که در مدل B، بالچهها جهت امکانپذیری نصب در درون محفظهء حمل تسلیحات جنگندهء تغییر یافتهء F-12B، جمع میشدند تا فضای کمتری را اشغال نمایند.
اگرچه جنگندهء F-12B هیچگاه به تولید نرسید، اما موشک AIM-47 و رادار AN/ASG-18 دارای ماندگاری بسیار طولانی شدند. موشک AIM-47 سرانجام به عنوان پایهای جهت ساخت موشک دوربرد هوا به هوای AIM-54 Phoenix ویژهء نیروی دریایی ایالات متحده، مورد استفاده واقع شد. همچنین سامانهء کنترل آتش AN/ASG-18 به عنوان نقطهء شروعی جهت ساخت رادار AN/AWG-9 مورد استفاده قرار گرفت.
سرانجام برنامهء تولید موشک AIM-47، با ساخت تنها 80 فروند خاتمه داده شد.
سایر کاربردها
در آن زمان، یک نمونهء ضدرادار از موشک AIM-47 به نام XAGM-76A مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین قرار بود از موشک AIM-47 در بمبافکن اتمی B-70 Valkyrie به عنوان سلاحی دفاعی استفاده شود.
خصوصیات
عملکرد: موشک هوا به هوا
کشور سازنده: ایالات متحده آمریکا
پیشرانه: موتور سوخت جامد
طول:۳.۸۲ متر
قطر: ۳۴.۳ متر
وزن : ۳۷۱ کیلوگرم
برد: ۱۶۰ کیلومتر(۱۰۰ مایل)
کلاهک: ۴۵ کیلوگرم
● منبع: centralclubs.com
فناوری موشکی
عکس ها اول تا سوم متعلق است به جمبوهای زیبای هما و بلواسکای(ماهان)ونیروی هوایی در حال تیک آف | |
اگر حدس زدید چرا این عکس آخر را برای شما انتخاب کردیم؟(کمی دقت کنید) |
وزارت دفاع امریکا اعلام کرد حاضر است بر روی ایدهی جدیدی که در میان متخصصان دفاعی این کشور برای مقابله با موشک ضدماهوارهی چین و به عنوان یک سلاح جدید فضایی مطرح شده است، میلیاردها دلار سرمایهگذاری کند. پیشنهاد گروهی از متخصصان دفاعی امریکا برای مقابله با سیستم دفاع موشکی چین که توان نابود کردن ماهواره را نیز دارد، بلافاصله پس از بررسی طرح و موافقت با آن پذیرفته شده و اعتباردهی شد. این پروژه که تنها چند روزی است در وزارت دفاع این کشور برنامهبندی شده است، توانسته اعتباری در حدود 49 میلیارد دلار به خود اختصاص بدهد. هنوز جزئیاتی از این سیستم بیان نشده اما خبرها حاکی از آنند که این سیستم توانایی غلبه بر جاذبه و قدرت انفجاری در حدود بمبهای تنی هوشمند را دارا میباشد. منبع: www.telegraph.co.uk
همانطور که در زیر مشاهده میکنید تعداد زیادی از جنگنده ها و بمب افکن های آمریکایی شامل بی۵۲ و اف ۴ و اف۱۴ و آ۴و...بدلیل افزایش هزینه های نگهداری و عدم توجیه اقتصادی در آماده نگهداشتن آنها در این دشت در حال خوابند و پس از مدتی در صورت عدم نیاز به خواب ابدی میروند و
شرکت روسی "ایلیوشین فاینانس" که در خصوص فروش پنج فروند هواپیمای مسافربری "توپولف - 204" با ایران به توافق رسیده احتمال می دهد که حجم صادرات این نمونه هواپیماها افزایش یابد. "الکساندر روبتسف" رییس کمپانی روسیه به خبرنگاران گفت: "با ایران یک قرارداد قطعی در خصوص فروش پنج فروند از این هواپیماها منعقد نمودیم. ما قصد داریم که در جریان نمایشگاه هوا فضای "نمایشگاه هوایی 2007 دبی" (DUBAI Air Show 2007) مذاکراتی را در خصوص افزایش صدور هواپیماهای جدید روسی به ایران انجام دهیم". وی از تعداد هواپیماهای مورد بحث سخنی به میان نیاورد اما به نظر می رسد که تعداد آنها به اندازه قابل توجهی افزایش یابد.
| |||||||
جورج بوش رییس جمهوری آمریکا بودجه دفاعی تازه ای را تصویب کرده که برای افزایش قدرت نظامی آمریکا در فضا و جنگ های آینده استفاده خواهد شد.
از جمله برنامه های پنتاگون، وزارت دفاع آمریکا، در نحوه استفاده از این بودجه، توسعه و تولید بمب افکن هایی ست که قادرند اهداف زمینی را از فضا هدف بگیرند. شاید دونالد رامسفلد، وزیر دفاع سابق آقای بوش، یکی از خوشحال ترین کسانی باشد که اخبار بودجه بندی دفاعی آمریکا را روز گذشته تعقیب می کردند. کمیسیون تحت رهبری آقای رامسفلد در ژانویه ۲۰۰۱، زمانی که هنوز بیش از یک ماه از انتصاب او به عنوان وزیر دفاع نمی گذشت اعلام کرد ارتش آمریکا باید اطمینان حاصل کند که رییس جمهوری در صورت لزوم خواهد توانست از تسلیحات فضایی استفاده کند. توصیه ای که در نهایت سیاست دولت دموکرات بیل کلینتون را در استفاده صلح آمیزتر از فضا کاملا تغییر داد. با اختصاص صد میلیون دلار ازبودجه دفاعی آمریکا، آقای بوش در حقیقت طرحی را یک قدم دیگر به جلو برده که اساسش بلافاصله بعد از انتخاب او در سال ۲۰۰۰ گذاشته شد. براساس این طرح که "حمله جهانی" نام گرفته، نوعی موشک حامل فوق العاده پرسرعت به فضا فرستاده می شود که می تواند هر مرکز فرماندهی را در هر جای جهان هدف قرار دهد و ویران کند. کاری که نیاز آمریکا را به پایگاه های نظامی منطقه ای این کشور در کشورهای مختلف جهان تا حد زیادی مرتفع می کند. ویژگی دیگر این وسیله نقلیه فضایی که فالکون نام گرفته این است که با سرعتی پنج یا شش برابر سرعت صوت حرکت می کند و در عین حال قابلیت برگشت به فضا و انجام ماموریت های مجدد را نیز دارد. با این همه این تنها ویژگی بودجه دفاعی ۴۵۹ میلیارد دلاری آقای بوش نیست. میلیون ها دلار از این بودجه صرف برنامه های تحقیقی فضایی دیگری خواهد شد که هدفشان دفاع از ماهواره های تجاری نظامی آمریکاست. ماهواره هایی که اقتصاد و ارتش آمریکا به شدت به آن وابسته اند. آن گونه که کنگره آمریکا اعلام کرده عامل اختصاص این بودجه نگرانی آمریکا از آزمایش تسلیحات ضد ماهواره ای است که در ماه ژانویه در چین با موفقیت انجام شد. |
روسیه اعلام کرد تا سال 2009 میلادی پنج فروند هلیکوپتر ترابری از نوع ام ای-171 (احتمالا منظورش mi-17 هست)در اختیار جمعیت هلال احمر ایران قرار خواهد داد.
به گزارش شبکه خبر به نقل از خبرگزاری ایتارتاس از دبی ، مسئولان کارخانه هواپیماسازی اولان اودی روسیه که این نوع هلیکوپترها را تولید می کند، امروز در حاشیه برپایی دهمین نمایشگاه بین المللی هوایی دبی اعلام کردند، قرارداد فروش این بالگردها را ماه اکتبر با مقامات ایرانی به امضا رسانده اند.
پیشتر نیز روسیه 35 فروند از این نوع هلیکوپترها را به ارزش 210 میلیون دلار به ایران فروخته بود.
البته همه آنها متعلق به نیروهای نظامی کشور بودند ولیکن مدتی بعد پنج فروند میل۱۷ برای هلال احمر خریداری شد که یک فروند آن سال گذشته در حال عملیات امداد کوهستان در البرز مرکزی سقوط کرد.باتوجه به وسعت کشور و بلاخیز بودن آن تجهیز سازمان های امدادی به تعداد هلیکوپتر بیشتر و مجهزتر می تواند نقش مهمی در کاهش مرگ و میر و اقدام سریع برای کمک داشته باشد و باز هم نیاز بیشتری به خرید هلی کوپترهای امداد احساس می شود.