نیروی هوایی سلطنتی عمان(قسمت دوم)

نیروی هوایی سلطنتی عمان(قسمت دوم)

هلی کوپتر های نیروی هوایی سلطنتی عمان

اشاره: چندی پیش، بخش اول از مقاله " نیروی هوایی عمان " در آویا درج شد. در بخش اول این مقاله، موقعیت پایگاههای مختلف این نیرو و همچنین وضعیت هواپیماهای مورد استفاده آنان بررسی شد. در بخش دوم این مقاله، به بررسی وضعیت هلی کوپترهای این نیروی هوایی، سیستم آموزش خلبانی و همچنین برنامه های آتی آن خواهیم پرداخت.

بخش هلیکوپتر پایگاه سیب  مجهز به هلیکوپترهای آگوستا بل 205 و آگوستابل 212 است. بخشی از این هلیکوپترها در گذشته متعلق به پایگاه مسیره و خزاب بوده‌اند. بخش اعظم ناوگان هلیکوپتری این پایگاه متشکل از هلیکوپترهای AB-205 بوده و از زمان آغاز تحویل این هلیکوپترها در سال 1971 تاکنون 35 فروند AB-205 تحویل گرفته شده است.

تعدادی از هلیکوپترهای AB-205 اسکادران سوم  به منظور عملیات VIP و ترابری عمومی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

این هلیکوپترها پشتیبانی لازم را برای تمامی خدمات نظامی فراهم نموده و در حمل سرباز، وینچ کردن حمل دارو، انجام عملیات جستجو و نجات مورد استفاده قرار می‌گیرند.

هلیکوپترهای AB-205 و AB-212 به همراه هواپیماهای بال ثابت پایگاه سیب برای انجام عملیات جستجو و نجات در بخش شمالی این کشور مورد استفاده قرار می‌گیرد.

پایگاه خزاب نیز مجهز به اسکادران 14 متشکل از هلیکوپترهای AB-205 به منظور انجام عملیات جستجو و نجات است. این هلیکوپترها در مواقع لزوم توانایی تشکیل پایگاه‌های عملیاتی خط مقدم را نیز برای جنگنده های نیروی هوایی دارند.

طبق گفته‌های فرمانده ارشد اسکادران 14، اگر چه مسئولیت اصلی این اسکادران انجام عملیات جستجو و نجات است، اکثر عملیات نجات مربوط به شرایط اضطراری است که ماهیگیران با آن مواجه می‌شوند. ماهیگیری یک صنعت سنتی اطراف ساحل مسیره است و کشتی‌های ماهیگیری این ناحیه اکثراً به سیستم‌های ناوبری، تجهیزات راه یابی و در برخی موارد حتی چراغ مجهز نیستند. از طرفی وزش بادهای موسمی بین ماه‌های آوریل تا سپتامبر سبب انحراف این کشتی‌ها از مسیر خود می‌شوند.

هلیکوپتر AB-205 ساخت شرکت آگوستا-بل متعلق به نیروی هوایی عمان. این نیرو در نظر دارد این هلی کوپترهای خود را با انواع لینکس MK300 سفارش داده شده جایگزین کند.

در این بخش دو هلیکوپتر AB-205 همواره در شرایطی قرار دارند که طی 15 دقیقه برای پرواز آماده می‌شوند. در صورت عدم وجود چنین شرایطی آماده شدن هلیکوپتر برای پرواز و انجام عملیات نجات در روز یک ساعت و در شب تا دو ساعت به طول می‌انجامد . این هلیکوپترها حامل یک خلبان، یک کمک خلبان و یک غواص است.

از هلیکوپترهای Bell 212 علاوه بر استفاده‌های نظامی هفته‌ای دو الی سه بار برای تفریح در کوه‌ها استفاده می‌شود. از این هلیکوپتر همچنین به ندرت برای کنترل بذرافشانی استفاده می‌شود.

بسیاری از عملیات‌های VIP اسکادران 14 توسط یگان سه هلیکوپترهای AB-212 انجام می‌گیرد. تفاوت هلیکوپترهای AB212 با AB-205 علاوه بر داشتن دو موتور، توانایی انجام عملیات جستجو و نجات در شب توسط هلیکوپترهای AB212 است.

با وجود این‌که هلیکوپترهای AB-212 نیز دارای توان دید در شب هستند، توان اصلی دید در شب این نیروی هوایی متکی به هلیکوپترهای سوپر لینکس است که در خدمت اسکادران 14 پایگاه المثنی بوده و مجهز به دوربین‌های دید در شب هستند. در حال حاضر ناوگان هلیکوپترهای سوپر لینکس MK300 در این پایگاه قرار دارد. اولین فروند از 16 فروند سوپر لینکس سفارش داده شده در ژوئن 2004 و آخرین فروند نیز در اکتبر همان سال به RAFO تحویل داده شدند.

هلی کوپتر سوپر لینکس MK300

برخلاف سوپر لینکس‌های قبل که قابلیت نشست و برخاست از روی کشتی را دارند، هواپیماهای سوپر لینکس RAFO قابلیت نشست و برخاست از روی زمین را داشته و در مواقع لزوم نیز در هوانوردی دریایی مورد استفاده قرار می‌گیرند. سوپر لینکس MK300 به دلیل عملکرد خوب در ارتفاعات بالا و پایین و توانایی‌های چند منظوره آن‌ها، توسط RAFO انتخاب گردید. این هلیکوپترها برای انجام ماموریت‌های دوربرد مجهز به مخزن سوخت کمکی نصب شده بر روی کابین هستند. سوپر لینکس MK300 همچنین به رادار تلفنی 1600 و چشم مادون قرمز نصب شده بر روی دماغه مجهز بوده و توانایی حمل توپ‌های 20 میلیمتری و 19 راکت با قطر 75/2 اینچ را دارا می‌باشد.

در پایگاه مسیره دو فروند گلایدر نیز به منظور استفاده‌های عمومی و انجام پروازهای تفریحاتی در دسترس می‌باشند.

هواپیماها و سیستم آموزشی نیروی هوایی عمان

در پایگاه سلاسه فارغ التحصیلان اسکادران اول که به عنوان خلبان هواپیماهای چند موتوره شناخته می‌شوند، آموزش‌های اولیه را توسط هواپیماهای skyvan متعلق به اسکادران پنج می‌بینند و سپس آموزش‌های تکمیلی توسط هواپیماهای BAS1-11، هرکولس و skyvan متعلق به پایگاه سیب به خلبانان ارائه می‌شود.

خلبانان هلیکوپترها نیز توسط هلیکوپترهای Bell 206 B Jet Ranger II متعلق به اسکادران سوم آموزش داده می‌شوند. پس از 70 ساعت آموزش پرواز توسط بل206  B مدرک عملیات محدود به مدت یک سال به این خلبانان تعلق می‌گیرد و سپس این خلبانان تحت آموزش‌های عملیاتی تکمیلی قرار می‌گیرند.

در پایگاه مسیره اسکادران مجهز به سه نوع هواپیمای سوپر مشتاق، پیلاتوس9M PC- و Scheibe SF-25 notorfalke دارای 14 مدرس بوده و تعمیر تمامی هواپیماها نیز توسط پرسنل عمان در پایگاه مسیره انجام می‌گیرد. دانشجویان پس از فارغ التحصیلی از آکادمی هوایی سلطان کابوس و دریافت 20 ساعت آموزش‌های ابتدایی بر روی هواپیماهای سوپر مشاق پاکستانی به این اسکادران منتقل می‌شوند.

دانشجویانی که موفق به گذراندن دوره‌های فوق می‌شوند پس از سه ماه آموزش در مدرسه زمینی، به مرحله آموزش پرواز پیشرفته توسط هواپیماهای PC-9M وارد می‌شوند.

پیش از آغاز این مرحله از آموزش، دانشجویان با استفاده از ابزارهای آموزشی کامپیوتری با سیستم PC-9M آشنا می‌شوند و شش مرحله آموزش را در اتاقک خلبان آموزشی می‌گذرانند. دو اتاقک خلبان آموزشی PC-9M در این پایگاه، مورد استفاده قرار می‌گیرند.

هواپیمای آموزشی PC-9M

سالانه حدود 30 دانشجو دوره آموزش‌های مقدماتی را آغاز می‌کنند. از این تعداد 30 نفر فارغ التحصیل شده و در حدود 16 نفر دوره آموزش‌های پیشرفته پرواز توسط PC-9M را با موفقیت به اتمام می‌رسانند.

به منظور افزایش تجربیات و تقویت سطح علمی، دانشجویان معمولاً برای دیدن آموزش‌های پایه‌ای به امارات متحده عربی و آمریکا فرستاده می‌شوند.

اسکادران ششم آموزشی به نیروی هوایی، نیروی دریایی با (استفاده از هواپیماهای این اسکادران به عنوان هدف و پشتیبانی از تمرینات) و ارتش (انجام کنترل‌های هوایی) نیز خدمات آموزشی ارائه می‌دهد.

سالانه دو دوره برای خلبانان جت‌های پر سرعت نیروی هوایی عمان برگزار می‌شود که عبارتند از دوره آموزش پرواز پیشرفته و دوره تسلیحات تاکتیکی. هر سال بین 4 تا 6 دانشجو در دوره آموزش پرواز پیشرفته شرکت می‌کنند. به این دانشجویان اصول کنترل هواپیما، ناوبری و پرواز آرایش یافته تعلیم داده می‌شود.

با ورود به خدمت هواپیماهای F-16 دوره تسلیحات تاکتیکی به منظور استفاده بیشتر از عملیات‌های راداری مورد تجدیدنظر قرار گرفت. اکنون با تأکید بر عملیات راداری در دوره‌های آموزشی، آموزش رهگیری و رزم هوایی متعارف با حداکثر دو هواپیما در مقابل دو هواپیما و آموزش شلیک هوا به هوا با استفاده از بَنِرهایی که هواپیماهای جگوار حمل می‌کنند انجام می‌گیرد.

انجام وظیفه به عنوان پلیس هوایی یکی از وظایف مهم ناوگان جت‌های پرسرعت RAFO است و به خلبانان، تعالیمی برای مقابله با هواپیماهای دشمن، شناسایی آن‌ها، اسکورت‌کردن و یا خارج کردن آن‌ها از محدوده هوافضایی عمان داده می‌شود.

پس از پایان یافتن دو دوره که زمانی بین 12 تا 15 ماه به طول می‌انجامد، خلبانان به یگان‌های مشخص شده باز می‌گردند و در آنجا به خلبانان تعالیم بیشتری پیرامون نقش آن‌ها در جنگ داده می‌شود. خلبانان هواپیماهای هاوک پیش از دریافت مدرک نهایی خود و اجازه انجام عملیات، آموزش‌های دیگری نظیر سوخت گیری هوایی نیز می‌بینند. اگر چه این نیروی هوایی مجهز به تانکرهای سوخت گیری هوایی نمی‌باشند، با تجهیز هواپیماهای هاوک Mk203 به لوله‌های مخصوص سوخت گیری می‌توانند برای سوخت‌گیری هوایی Viking S-3، PAC VC-10, F/A -18 E/F مورد استفاده قرار گیرند.

به منظور کاهش هزینه‌ها، خلبانان از هر فرصتی برای انجام سوخت گیری هوایی طی تمرینات بین چند کشور به خصوص تمرینات با نیروهای دریایی استفاده می‌کنند.

مدرسین پرواز RAFO در داخل کشور تعلیم می‌بینند که این تعالیم با همکاری مدرسین خارجی  و خلبانان عملیاتی ارائه می شود. در حالی که مدرسین تسلیحات (QWI) توسط نیروی هوایی سایر کشورها تعلیم می‌بینند که این روش هزینه چندانی برای عمان ندارد.

در حال حاضر دوره های آموزش تسلیحات در انگلستان برگزار شده و به ویژه برای هواپیما های هاوک از آموزش بر روی F-5 استفاده می شود، ولی از آنجا که هواپیماهای F-5 مجهز به رادار multi-mode نیستند به این مدرسین آموزش‌های تکمیلی بر روی Mk203 در داخل عمان داده می‌شود.

در کالج فنی نیروی هوایی، تعلیماتی در سطح عالی به خدمه زمینی داده می‌شود و تقریباً تمامی عملیات تعمیر، نگهداری و خدمات دهی به هواپیماهای هاوک توسط پرسنل عمان در پایگاه مسیره انجام می‌گیرد. مرکز تعمیر موتورهای توربوفن نیز در پایگاه تامریت قرار دارد.

در پایگاه سیب نیز علاوه بر حفظ استانداردهای پرواز، مسئولیت تعیین قوانین کنترل ترافیک و تست مهندسین را نیز برعهده دارد. برای اطمینان از حفظ استانداردها هر دو سال یکبار خلبانان توسط مدرسین مدرسه پرواز مرکزی مورد آزمون قرار می‌گیرند.

شرکت‌های زیر مجموعه نیروی هوایی عمان

شرکت خدمات فنیُ هوایی (ATS) به عنوان یک شرکت هوانوردی عمانی در سال 1997  شکل گرفت. این شرکت تا سال 2009 قراردادی با RAFO برای تعمیر و نگهداری هواپیماهای شش پایگاه این نیروی هوایی به امضا رسانده است و در حال حاضر 250 پرسنل را در عمان به کار گرفته است. این شرکت همچنین مسئولیت پشتیبانی از فعالیت‌های مهندسی، کنترل کیفیت و آموزش را برعهده دارد.

این شرکت تاکنون اولین، دومین و سومین خط تعمیر و نگهدُاری را تاسیس کرده است.

مارشال یحیی بن راشد الجمعه، فرمانده نیروی هوایی سلطنتی عمان  

برنامه‌های آتی

با ورود جنگنده‌های F-16 به RAFO این نیروی هوایی در حال تصمیم گیری پیرامون آینده ناوگان هواپیماهای هاوک است. ممکن است این هواپیما به منظور افزایش قابلیت جنگی، ارتقا یافته و یا تنها به عنوان هواپیماهای آموزشی مورد استفاده قرار بگیرند.

هواپیمای هاوک ۲۰۰ متعلق به نیروی هوایی عمان ساخت کشور انگلستان

به منظور ارتقا توان جنگی هاوک، بر روی این هواپیما موشک‌های AMRAAM و بمب‌های هدایت شونده توسط لیزر با نام Paveway نصب خواهند شد.

تجهیز هواپیماهای هاوک به رادار Mk 203، نمایشگرهای اتاقک خلبان و تسلیحات، این هواپیماها را برای آموزش خلبانان F-16 مناسب می‌سازد.

به منظور تداوم رشد ارتش عمان و همچنین برای برآوردن  تعهدات عمان در شورای همکاری خلیج فارس و فراهم نمودن کمک‌های بشردوستانه برای منطقه خلیج فارس، نیروی هوایی عمان به سه فروند دیگر هرکوس از نوع C-130 H نیاز دارد..

در جولای 2004 RAFO قراردادی برای خرید 20 فروند هلیکوپتر جنگی NH90 TTH به امضا رساند. این هلیکوپترها توسط پایگاه‌های سلاله، المثنی و (احتمالاً) خزاب برای انجام عملیات جستجو و نجات مورد استفاده قرار خواهند گرفت.

تجهیز RAFO به هواپیماها و هلیکوپترهای جدید از یک طرف و سرمایه‌گذاری این نیروی هوایی بر روی نیروهای انسانی از طرف دیگر عمان را قادر می‌سازد در برابر هرگونه تغییری در شرایط سیاسی منطقه عکس العمل مناسب نشان داده و توانایی حفظ ثبات منطقه را به دست آورد.

منبع:آویا

تولید هواپیما به قیمت سواری در وزارت دفاع

مجتمع صنایع هوایی و مواد ترکیبی فجر وابسته به سازمان صنایع هوایی وزارت دفاع هواپیماهایی دوربرد فوق سبک تولیدی خود با قیمت خودروهای سواری را در نمایشگاه بین‌المللی خلیج فارس به نمایش گذاشت.

به گزارش اداره کل تبلیغات دفاعی وزارت دفاع، هواپیماهای فجر 20، فجر 22، فجر 24 هواپیماهای کامپوزیتی دوربرد فوق سبکی هستند که با طی مسافت 1200 کیلومتر مسیر تهران تا کیش را طی کرده و قابلیت‌های خود را در معرض دید بازدیدکنندگان در سومین نمایشگاه هوایی بین‌المللی خلیج فارس قرار داده‌اند.

این گزارش می‌افزاید: قیمت بسیار پایین و قابل رقابت با قیمت خودروهای سواری، بردطولانی، پایین‌بودن هزینه تعمیر و نگهداری از جمله ویژگی‌های این هواپیما است.
از این هواپیما جهت مصارف آموزشی ،‌گشت‌زنی هوایی، کنترل ترافیک شهری و بزرگراه‌ها، عملیات امداد و نجات، سم‌پاشی مزارع، عکسبرداری هوایی و جابجایی مسافر استفاده می‌شود.

مجتمع صنایع هوایی و مواد ترکیبی فجر با ارایه این نوع از محصولات آمادگی خود را برای فروش شخصی این هواپیماها با تخفیف ویژه اعلام کرده است.

گفتنی است سومین نمایشگاه هوایی بین‌المللی خلیج فارس روز سه شنبه هفتم آذر در جزیره کیش آغاز به کار کرد و تا 9 آذر آخرین دستاوردهای صنعت هوایی را در معرض دید بازدیدکنندگان قرار می‌دهد.

به مناسبت روز نیروی دریایی

روز هفتم آذر مصادف با روز نیروی دریایی جمهوری اسلامی ایران می باشد. این روز که به یمن ایثار وجانفشانی پرسنل دریادل نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در مصاف با دشمن بعثی عراق به نام روز نیروی دریایی به ثبت رسید. در تاریخ حماسه ساز انقلاب اسلامی ایران روزی غرور آفرین و خاطر انگیز است.

روزی که پرسنل شجاع نیروی دریایی ارتش با کمترین امکانات و با ایثار جان بهترین عزیزان و همرزمان خود، بزرگترین ضربه را بر پیکر نیروی دریایی ارتش بعث عراق وارد ساختند و شجاعانه از حقانیت و تمامیت ارضی ایران اسلامی دفاع کردند.  آنان با اهدا خون خود در دل آبهای مواج و خروشان خلیج فارس به ندای هل من ناصر حسین زمان لبیک گفتند و با افتخار شربت شهادت نوشیدند. به طوریکه چگونه زیستن را به آنان که می خواهند حسین وار زندگی کنند و پیرو مکتب اسلام تشیع سرخ علوی باشند، آموختند. یکی از ثمرات ارزشمند این رشادتها و پایمردیها حضور همه جانبه و هماهنگ برادران ارتشی و سپاهی و در کنارآنان نیروهای بسیجی و مردمی در سراسر مرزهای آبی میهن اسلامیمان است و بر خود می بالند که تحت امرفرماندهی کل قوا حضرت آیت الله خامنه ای ولی امر مسلمین در حراست از مرزهای آبی کشور اسلامیمان انجام وظیفه می کنند. اگر در اوایل پیروزی انقلاب نیروی دریایی احساس تنهایی می کرد، امروز بر خود می بالد که در کنار نیروهای مردمی و سپاهی با اقتدار تمام در مقابل دشمنان اسلام ایستاده است. از سوی دیگر مردم نیز  این افتخار را استحقاق خود می دانند که حافظان و دریادلانی دارند که سرافرازانه به پیروی از ولی امر مسلمین از سرحدات اسلام پاسداری می کنند و با آرامش خیال به زندگی شرافتمندانه خود ادامه می دهند. چه چیزی با  ارزشترین و  والاتر از این می توان یافت که ارتش نیرومند در کنار ملتی سلحشور و در زیر سایه الهی، تحت امر ولایت فقیه با صفا و صمیمیت زندگی می کنند و از ارزشهای اسلامی دفاع می کنند؟ تحقق همه این ارزشها خبر به ایثار و از خودگذشتگی و ثمره خون های عزیزانی که در طول هشت سال دفاع مقدس در میادین نبرد حق علیه باطل و در پهنه آبهای نیلگون خلیج فارس ایستادند و استقامت کردند چیز دیگر نمی تواند باشد. عزیزان و شهیدانی که از جان و مال خود گذشتند و چراغ روشنی برای پویندگان راه حق و حقیقت شدند. نیروی دریایی و رویارویی مستقیم با امریکا: در تاریخ 29 فروردین 1367، همزمان با روز ارتش، برگ زرین دیگری بر افتخارات نیروی دریایی ارتش اضافه شد. در این روز که بعداً به روز نیروی دریایی موسوم شد، پرسنل شجاع ناوشکن های "سهند" و "سبلان" و ناوچه "جوشن" در مصافی نابرابر در مقابل نیروهای متجاوز امریکایی ایستادند.  رشادت ها و جانفشانی های دلیرمردان ناوشکن سهند آنچنان باعث حیرت دشمن گردید که ناچار لب به تعریف و تمجید گشود. ناوشکن سهند در حالی که مورد اصابت چندین فروند موشک امریکایی قرار گرفته بود و قسمتهای زیادی از آن در شعله های آتش می سوخت و آرام آرام در آب های گرم خلیج فارس فرو می رفت، خدمه های فداکارش آن را ترک نکردند و تا واپسین لحظات و با شلیک آخرین گلوله های خود خشم و انزجار خویش را نثار دشمن کردند. مأموریت اصلی نیروی دریایی: نیروی دریایی وظیفه خطیر حفاظت از سواحلی به طول بیش از 3000 کیلومتر در شمال و جنوب و همچنین دفاع از آب های ساحلی و منابع حیاتی و استراتژیک کشور را بر عهده دارد و همواره به عنوان وزنه ای تعیین کننده در منطقه خلیج فارس و دریای عمان، به حساب می آید. این نیرو بایگان های شناور دریایی، تفنگداران و تکاوران، اسکادرانهای هوانا و هوادریا، واحدهای پروازی نیرو و غواصان زبده و یگانهای زیر سطحی کیلو کلاس بر حوزه های تحت حفاظت و حراست خود در خلیج فارس و دریای عمان و دریای خزر تسلط کامل دارد و هرنوع فعالیتی را از سوی دشمن و در محدوده قانونی خود، خنثی می کند. ناوهای جنگی کشورمان با توجه به حرکت های قدرت های جهانی مبنی بر حضور دریایی در اقیانوس هند و دریای عمان، در طول جنگ تحمیلی و پس از آن، دست به تدابیر امنیتی زدند و با نظارت کامل بر حضور این کشتی های جنگی بیگانه، آمادگی خود را برای مقابله با تهدیدات احتمالی آنان حفظ کرده اند. اجرای مانورهای متعدد و به نمایش گذاشتن توان رزمی ـ عملیاتی در منطقه استراتژیک خلیج فارس، در مقاطع حساس دوران دفاع مقدس و پس از آن، نشان دهنده حضور قدرتمندانه جمهوری اسلامی ایران در منطقه و حاکمیت آن بر آب های خلیج فارس است. بازرسی و کنترل کشتی های خارجی:   نیروی دریایی در طول جنگ تحمیلی در اجرای سیاست جمهوری اسلامی مبنی بر توقیف کشتی هایی که  دارای کالاهای مشکوک به مقصد عراق بودند، وظیفه مهمی بر عهده داشت، به گونه ای که این نیرو ضمن نظارت بر تردد کشتی های وارد شده به خلیج فارس و دریای عمان از طریق تنگه هرمز، به بازرسی و بازپرسی کشتی های مشکوک می پرداخت که در این خصوص صدها کشتی خارجی کنترل و بازرسی شد. نیروهای دریایی و جنگ زمینی: حضور نیروی دریایی در صحنه های نبرد زمینی و حماسه هایی که تفنگداران و تکاوران این نیرو در حفظ آبادان و شکستن محاصره دریایی آن، در اوایل جنگ تحمیلی آفریدند، به ویژه در مقاومت چهل و چند روزه رزمندگان اسلام در خرمشهر قهرمان نیز شایان تقدیر است. همچنین درگیری واحدهای شناور این نیرو با دشمن در قبل از حمله سراسری 31 شهریور 1359، که منجر به نابودی تعدادی از واحدهای شناور عراق در اروندرود شد، نشان دهنده این است که نیروی دریایی ارتش پیشتاز و سدی در برابر هجوم و تجاوز نابکار دشمن بوده است. بازسازی و حرکت به سوی خودکفایی: فرایند خودکفایی در این نیرو آنچنان است که در مراکز فعال جهاد خودکفایی، بیش از 20 پروژه گوناگون به مرحله اجرا رسیده است. متخصصان متعهد این نیرو در دوران دفاع مقدس، در زمینه خودکفایی صنعتی و تعمیر و بازسازی ناوچه ها و ناوها، دستاوردهای مهمی داشته اند که از جمله آن باید از تعمیر و راه اندازی ناوشکن سبلان که در سال 1369، به دستور فرماندهی کل قوا به آب انداخته شد، نام برد. در زمینه آموزشی، این نیرو با پذیرش هرسال 1300 دانشجو و دانش آموز در رشته های گوناگون در مراکز آموزشی شمال کشور یعنی انزلی، رشت و نوشهر ـ به تربیت نیروی انسانی برای خود و دیگر نهادها و حتی داوطلبان آزاد می پردازد. این رشته ها عبارت اند از: علوم و فنون توپخانه دریایی، ملوانی، مین جمع کنی دریایی، راه و عملیات، جنگهای الکترونیک، مراقبت های پروازی، آموزش کار با زیر دریایی ها، غواصی، جوشکاری زیر دریا، مدیریت و کمیسر عالی دریایی، آموزش هوا دریا، تعمیر موتورهای هوایی، فنون اشتغال با هلیکوپتر و هوانا و تخصصهای دیگر فنی از جمله برق و الکترونیک و معماری کشتی علاوه بر اینها، مسئولان این نیرو آماده اند تا هرسال 1500 تن از پرسنل دریایی کشورهای دوست و همسایه را در رشته های مورد نیاز آموزش دهند. این نیروتاکنون به تجهیزات و امکانات نوینی دست یافته که می تواند کلیه اطلاعات موجود و لازم را در صحنه دریا، زمین و هوا به طور دقیق و سریع کسب کند.  کلیه قطعات مورد نیاز شناورهای سطحی و زیرسطحی، بجز قطعاتی که صرفه اقتصادی ندارند، در داخل کشور طراحی و تولید می شود و در صورت بروز مشکل، با همکاری سایر مراکز علمی، صنعتی بویژه دانشگاهها، امکان تولید تمامی پانصد هزار قطعه موردنیاز در داخل وجود دارد. کارخانجات این نیرو تنها مجموعه منحصر به فرد صنعت دریایی کشور است که درارای حوض های خشک برای تعمیرات زیرآبی و اساسی و نیمه اساسی شناورهاست و آماده عرضه خدمات به تمامی سازمانهای دریایی کشور است که با فعالیت های بسیار خوب و چشمگیر خود موجب جلوگیری از خروج میلیون ها دلار ارز به خارج از کشور شده است.

گشودن اسرار فنی آلمان نازی

 
شصت سال قبل، آمریکا دانشمندان نازی را برای هدایت پروژه های پیشرو این کشور مانند رقابت برای تسخیر فضا به خدمت گرفت. این مردان تکنولوژی های مرزشکنی را در اختیار آمریکا گذاشتند که حتی امروز نیز در خط مقدم علم و تکنولوژی قرار دارد، اما این دستاورد بی هزینه نبوده است.
پایان جنگ جهانی دوم شاهد تکاپوی فشرده برای دست یافتن به اسرار انبوه فنی آلمان نازی بود. متفقین برای به چنگ آوردن حداکثر تجهیزات و تخصص ممکن از ویرانه های رایش تقلا می کردند و همزمان سعی داشتند مانع دسترسی سایرین به این اسرار شوند.
وسعت و عمق دستاوردهای فنی بسیار پیشرفته ی آلمان، کارشناسان متفقین که نیروهای مهاجم را در سال 1945 همراهی می کردند به حیرت افکند.

موشک وی-2 از اولین موشکهای زمین به زمین (ساخت آلمان نازی)


راکت های مافوق صوت، گاز عصبی، هواپیمای مجهز به موتور جت، موشک های هدایت شونده، فناوری تجسسی و آلات پیشرفته زرهی تنها برخی از فناوری های بدیعی بود که در آزمایشگاه ها، کارگاه ها و کارخانه های نازی، حتی در زمانی که در آستانه شکست بودند، توسعه می یافت.
آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی در نخستین روزهای جنگ سرد درگیر مسابقه ای علیه زمان برای شکستن اسرار علمی هیتلر شدند.
در ماه مه 1945، قشون تحت فرمان استالین آزمایشگاه های اتمی در موسسه معتبر کایزر ویلهلم در حومه برلین را تحت کنترل درآوردند و بذر آنچه را بعدا به زرادخانه وسیع اتمی شوروی بدل شد تقدیم پیشوای خود کردند.
آمریکایی ها درست پیش از آنکه نیروهای شوروی مجتمع وسیع نوردهازن را که در دل رشته کوه های هارتز در صفحات مرکزی آلمان ساخته شده بود تصرف کنند، موشک های وی-2 را از آن خارج کردند.
به علاوه تیمی به سرپرستی ورنر وان بران که وی-2 را ساخته بود نیز به دست آمریکایی ها افتاد.

وان بران: چهره متشخص ناسا و افسر سابق اس اس


جنایات
هیو نِر، معاون فرمانده نیروی هوایی آمریکا در اروپا، کوتاه زمانی پس از به چنگ آوردن این غنایم نوشت: "اشغال تشکیلات علمی و صنعتی آلمان این موضوع را که ما در بسیاری از زمینه های پژوهشی به گونه تکان دهنده ای عقب مانده ایم آشکار کرد."
"اگر از این فرصت برای به چنگ آوردن تشکیلات و مغزهایی که آن را توسعه داده اند استفاده نکنیم و آن دو را فورا به کار نگیریم، باید برای کشف عرصه ای که قبلا کاوش شده تلاش کنیم که ما را چندین سال عقب خواهد انداخت."
به این ترتیب پروژه موسوم به "گیره کاغذ" آغاز شد که طی آن وان بران و بیش از 700 نفر دیگر از دانشمندان آلمانی را به طور مخفیانه بدون آگاهی متحدان آمریکا به آن کشور منتقل شدند. این پروژه هدف پیچیده ای نداشت: "بهره برداری از دانشمندان آلمانی برای پروژه های پژوهشی آمریکا و جلوگیری از دسترسی اتحاد جماهیر شوروی به این معدن غنی فکری."
 پس از آن تحولات سریعی روی داد: پرزیدنت ترومن پروژه "گیره کاغذ" را در ماه اوت 1945 تصویب کرد و سه ماه بعد در روز 19 نوامبر نخستین گروه از دانشمندان آلمانی وارد خاک آمریکا شدند.
با این حال یک مشکل عمده وجود داشت. ترومن به وضوح دستور داده بود که هرکسی که "عضویت او در حزب نازی ثابت می شود و در فعالیت های آن شرکت داشته یا از حامیان فعال حکومت نظامی نازی ها بوده است" از این پروژه حذف شود.
براساس این معیار، حتی شخص وان بران، برای خدمت در آمریکا واجد شرایط نبود. او علاوه بر عضویت در سازمان های مختلف نازی از اعضای بلندپایه "اس اس" (از سازمان های موازی گشتاپو) بود. در پرونده امنیتی او درج شده بود که وی یک "خطر امنیتی" به حساب می آید.
افراد ذیل از جمله همکاران وان بران بودند:
• آرتور رودلف، مدیر کل عملیاتی نوردهازن، جایی که 20 هزار برده که به کار اجباری واداشته شده بودند در جریان تولید موشک های وی-2 جان باختند. او تیم سازنده راکت "Saturn V" را که "صد در صد نازی، از نوع خطرناک" وصف می شد سرپرستی می کرد.

آرتور رودلف: یک فرد 100 درصد نازی در استخدام ناسا


• کرت دیبوس، متخصص پرتاب موشک و از افسران اس اس. در پرونده او آمده بود: "او باید به عنوان تهدیدی برای امنیت نیروهای متفقین تحت نظر و کنترل باشد."
• هوبرتوس استراگهولد، که بعدا "پدر پزشکی فضایی" لقب گرفت سیستم های "زیست یاری" تعبیه شده در فضاپیماهای ناسا را طراحی کرد. برخی از زیردستان او در اردوگاه های داکائو و آشویتس، آزمایش های انسانی انجام می دادند، جایی که اسرا منجمد شده و در اتاقک های کم فشار قرار داده می شدند که معمولا به مرگ آنها منجر می شد.
تمامی این افراد از صافی اخلاقی گذرانده شدند تا به آمریکا خدمت کنند: ارتش آمریکا که پیروزی در جنگ سرد، نه برقراری عدالت را، نخستین اولویت خود می دانست، بر جنایاتی که ادعا می شود این افراد مرتکب آن شده بودند سرپوش گذاشت و لکه های سیاه را از پیشینه آنها زدود.
و گیره ای که اطلاعات تازه آنها را در پرونده های شخصی محکم می کرد وجه تسمیه کل این عملیات شد. با گذشت شصت سال، ذره ای از اهمیت میراث آن پروژه کاسته نشده است.
می توان استدلال کرد که هواپیمای موسوم به "هورتن هو 229" با روکشی از تخته سه لای باردار کربنی با بال های رو به عقب که از چشم رادار مخفی می مانند و در سال 1944 ساخته شد نخستین هواپیمای تجسسی جهان بود.
ارتش آمریکا یکی از این مدل ها را در اختیار شرکت هواپیماسازی "نورتراپ" گذاشت. این شرکت بعدا بمب افکن های تجسسی بی-2 را که از کلیه جهات کاربردی نمونه مدرن هورتون بود ساخت.

Horten GO 229 که بمب افکن آمریکایی B-2 با الهام از این طرح سال 1944 هواپیمای آلمانی ساخته شده



موشک های کروز هنوز بر طرح موشک وی-1 استوار است و موتور جتی که نیروی محرکه هواپیمای "هایپرسونیک" پیشرفته ناسا موسوم به اکس-43 (با سرعتی پنج برابر صوت) را فراهم می کند تا حدود زیادی مدیون پیشگامان صنعت جت آلمان است.
همچنین آلمان، تاسیسات بسیار عظیمی را در تلمارک واقع در نروژ برای تولید آب سنیگن و غنی سازی اورانیوم ایجاد کرده بود که اگر بمب افکن های انگلیسی آنجا را بمباران نمی کردند در همان سال 1944 اولین سلاح هسته ای آلمان، آماده ی استفاده شده بود.
علاوه بر اینها، شمار بزرگ اسناد پروژه گیره کاغذ که هنوز محرمانه است باعث شده بسیاری از کارشناسان، از جمله نیک کوک، مشاور هوافضای "هفته نامه دفاعی جینز" مظنون باشند که آمریکا ممکن است به توسعه فناوری های حتی پیشرفته تر نازی پرداخته باشد که از جمله آنها دستگاه های ضدجاذبه است که منبع بالقوه ای برای مقادیر وسیعی انرژی خواهد بود.
کوک می گوید که این فناوری "می تواند چنان ویرانگر باشد که صلح جهان را به خطر خواهد انداخت و آمریکا تصمیم گرفته است آن را برای مدت های مدید مخفی نگاه دارد."
اما خیلی ها ضمن کف زدن برای موفقیت غیرقابل انکار پروژه گیره کاغذ، ترجیح می دهند هزاران نفری را که جان باختند تا نوع بشر به فضا برود به یاد بیاورند.

منبع: http://www.centralclubs.com/viewtopic.php?t=1621

http://www.aerospacetalk.com   

نمایشگاه هوایی کیش

دوستان عزیز هلنطور که مطلع هستید نمایشگاه هوایی ایران امسال در تاریخ هفتم تا دهم آذر ماه در جزیره کیش  برگزار خواهد شد از این رو ضمن دعوت از دوستان برای بازدید از این نمایشگاه اعلام می دارد این وبلاگ آمادگی خود را برای دریافت مقالات و گزارشات مصور دوستان و درج در این محل را دارد

لینک مربوطه:http://www.iran-airshow.com/

با تشکر

دکتر فیروز نادری

 

دکتر فیروز نادری

دکتر فیروز نادری که در حال حاضر به عنوان یکی از مدیران ارشد سازمان فضایی ناسا، نقشی کلیدی در تعیین راهبردها و نظارت بر کل طرح‌ها و ماموریت‌های یکی از مهمترین مراکز فضایی این سازمان بر عهده دارد، در سال 1325 در شیراز متولد شده و تحصیلات ابتدایی و متوسطه‌اش را در شیراز و تهران گذرانده است.وی در سال ۱۳۴۲ به آمریکا رفته و تحصیلات خود را تا مقطع دکتری مهندسی الکترونیک در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی ادامه داده است. دکتر نادری، پس از پایان تحصیل به کشور بازگشت و ضمن گذراندن خدمت سربازی، مدتی در مرکز «سنجش از دور ایران» فعالیت کرد. وی از حدود 26 سال پیش همکاری خود را با ناسا آغاز کرد و در این مدت مشاغل فنی و مدیریتی متعددی را در زمینه ماهواره‌های مخابراتی متحرک، رادارهای سنجش از دور، رصدخانه‌های تحقیقاتی اختر فیزیک ، اکتشاف مریخ و سایر اجرام منظومه شمسی برعهده داشت. دکتر نادری، فروردین ماه 1379 در شرایطی که چندین ماموریت متوالی سازمان فضایی ناسا در پرتاب فضاپیما به سوی مریخ با شکست مواجه شده بود، به مدیریت برنامه‌های اکتشافات مریخ منصوب شد و توانست در طی چهار سال، سه ماموریت مهم از جمله پرتاب دو کاوشگر مریخ‌نورد «روح» و «فرصت» را با موفقیت به انجام رساند. این دانشمند ایرانی در پی این موفقیت درخشان، در اسفند ماه سال گذشته به سمت معاون و مدیر ارشد برنامه‌ریزی مرکز JPL (آزمایشگاه پیشرانش جت) - از مهمترین مراکز فضایی ناسا - منصوب شده و در سمت جدید به عنوان مسئول طراحی برنامه‌ها و راهبردهای مرکز، تجاربش در ماموریت‌های مریخ را در مطالعه سایر بخش‌های جهان از زمین تا کهکشان‌های دور به کار بسته است.وی همچنین مسئولیت طراحی چشم‌انداز راهبردی پنج تا 20 ساله JPL را برعهده دارد.
دکتر نادری در راستای سه دهه همکاری مستمر با سازمان فضایی ناسا، به دلیل عملکرد درخشان علمی و مدیریتی به دریافت عالی‌ترین نشان علمی این سازمان (The Distinguished Service Medal) و نیز نشان‌های متعدد دیگری شده است

 http://www.jpl.nasa.gov/bios/naderi/

نگاهی به توان دفاعی حزب الله در نبرد سی و سه روزه ( قسمت اول)

نگاهی به توان دفاعی حزب الله در نبرد سی و سه روزه ( قسمت اول)

مقدمه :

پیروزی حزب الله در جنگ سی و سه روزه نقطه عطف مهمی در تاریخ جنگ های منطقه ای محسوب می شود. هم اکنون کارشناسان نظامی دنیا  در حال تحلیل مولفه های گوناگون این جنگ نابرابر و ناکامی ارتش مجهز اسراییل در برابر گروه چریکی حزب الله هستند.

از طرفی در این جنگ، حزب الله شیوه های بدیعی را در نبرد با نیروهای اسرائیل به کار گرفت. به طوری که کارشناسان نظامی غرب و اسراییل اعتراف کرده اند که مقابله با شیوه های چریکی حزب الله کار ساده ای نیست. اکنون این پرسش اساسی مطرح است که چگونه حزب الله به این موفقیت دست یافت؟ و چگونه است که یک چنین گروهی با امکانات محدود توانسته ارتش قدرتمند اسراییل را به "خانه عنکبوت" تبدیل کند.

جنگ اخیر نشان داد که سلاح و جنگ افزار پیشرفته و مدرن تنها فاکتور پیروزی نیست بلکه نحوه ی استفاده از این جنگ افزارها با توجه به مشخصه های تاکتیکی و استراتژیکی بسیار اهمیت دارد.

در این نوشتار تلاش شده تا با بررسی جز به جز توان دفاعی حزب الله با گردآوری نقل  قول های مختلف، اجمالا جمع بندی در این زمینه، ارائه شود. در این نوشتار بعضا به اسامی اشاره شده که عناوین برخی از سیستم های تسلیحاتی کشورمان است. طبعا استفاده از تسلیحات ایرانی در این نبرد، همچنان که توسط مقامات عالی رتبه کشورمان نیز تکذیب شده، مورد تایید « آویا» نیست. ولی از آنجا که این امر به کرات در منابع غربی مورد اشاره قرار گرفته، ذکر آنها به همان شکل در این نوشتار نیز می تواند نگاه « دیگران» را به این نبرد به گونه ای روشن تر به خواننده منتقل نماید. این مطلب در دو بخش تقدیم خوانندگان می گردد. در بخش اول، عمدتا توان موشکی حزب الله و عملکرد دفاعی اسراییل در مقابل آن، مورد توجه قرار گرفته و در بخش بعد ، به کاربرد پهپادها در این جنگ ، عملیات زمینی و دریایی طرفین پرداخته خواهد شد.

دو رزمنده در حال حمل یک راکت کاتیوشا

- توان موشکی

در هفته ی اول جنگ نیروهای حزب الله از راکت های 107 و 122 میلیمتری استفاده می کردند که دارای برد کمتر از 20 کیلومتر می باشند. موشک های فجر 3 و فجر 5 از هفته دوم جنگ مورد استفاده قرار گرفتند که دارای بردهای 45 و 75 کیلومتر و  با قدرت تخریبی بیشتر از موشک های 122 و 107 میلیمتری کاتیوشا بودند. موشک های کاتیوشا علی رغم برد کمتر و دقت پایین، تاثیر گذار نشان دادند چون نیروی دفاعی اسراییل در دفع این موشک های کوتاه برد ناتوان بودند. علت این ناتوانی را می توان به صورت زیر توضیح داد:

اسراییل با همکاری آمریکا هزینه ی زیادی برای ساخت و توسعه سیستم دفاع ضد موشکی بر ضد موشک هایی از جمله Scud که در جنگ خلیج فارس از آنها آسیب دیده بود، پرداخت کرده بود، اما عملا این سیستم دفاعی ( ABM) در این جنگ به کارش نیامد. اسراییل لانچرهای این سیستم ضد موشکی را در نزدیکی حیفا مستقر کرده بود. این سیستم با موشک های Patriot اهداف را مورد اصابت قرار می دهد اما عملا این موشک ها در مقابل راکت های کاتیوشا که دارای برد کمتری هستند کاری نمی توانند بکنند. چون که زمان پرتاب کاتیوشا بسیار کوتاه تر از آن است که موشک های پاتریوت بتوانند آنها را رهگیری کنند. و مورد دیگر اینکه استفاده از موشک های پاتریوت یعنی استفاده از موشک های چند میلیون دلاری بر ضد راکت های چند هزار دلاری حزب الله و این یعنی هزینه ای بسیار زیاد برای انهدام احتمالی یک راکت ارزان قیمت کاتیوشا.

شماتیکی از نحوه به کارگیری سیستم دفاع لیزری

به نقل از خبرگزاری CBS، اسراییل با همکاری آمریکا در حال کار بروی سیستم دفاع لیزری (THEL) بر ضد چنین موشک هایی است ولی تاکنون پس از 10 سال هم چنان این پروژه ناتمام مانده است. چالش بزرگ برای این سیستم ها هوای مه آلود و غبار آلود است که کار لیزر را مختل می کند.

به گفته خبرگزاری رویترز حزب الله دارای 13000 موشک کاتیوشا با برد 12 مایل بود. اما آمار منتشره در آخر جنگ بهره گیری از ، نزدیک به 14000 موشک کاتیوشا را نشان می دهد.

تصویر هوایی اسراییل از یک لانچر راکت متعلق به حزب الله

 پیش از این هم CNN خبر از وجود 10000 موشک کاتیوشا در توپخانه ی نیروهای حزب الله داده بود. استراتژی حزب الله در استفاده از مهماتش در طی جنگ تغییر می کرد. در ابتدای جنگ حزب الله از موشک های کوتاه برد در پاسخ و تقابل با حملات اسراییل استفاده میکرد. در هفته دوم جنگ حزب الله از موشک های فجر 3 و فجر 5 و یا خیبر 1 استفاده کرد تا فشار سیاسی بیشتری به اسراییل وارد کند. در هفته ی آخر وقتی که تمام نیروهای حزب الله تحت محاصره قرار گرفته بودند و اسراییل هم مساله آتش بس را در ابهام گذاشته بود، حزب الله با ارسال تعداد زیادی موشک ، دفعتا توان موشکی قابل ملاحظه ای را از خود به نمایش گذاشت و بدین ترتیب نشان داد که گذشت نزدیک به یک ماه از آغاز نبرد و در عین حال محاصره منطقه توسط اسراییل، چیزی از توان موشکی آن نکاسته است. 

این تصویر برخی از مناطقی را در اسرائیل که حزب الله موفق شده هدف قرار دهد نشان می دهد.

شاید یکی از راه حل های اسراییل در مقابله باراکت های کاتیوشای حزب الله، کاری بود که انگلستان با موشک های V-2 آلمان در جنگ جهانی دوم انجام داد. در سال 1994 آلمان تعداد زیادی موشک 13 تنی V-2 به سمت لندن شلیک کرد، که این موشک های ابتدایی قابل دفاع نبودند، بنابراین انگلستان لانچرهای آنها را در هلند مورد هدف قرار داد.

 ولی در این راه هم اسراییل با مشکل روبرو است چون به نظر می رسید که حزب الله از لانچرهای متحرک استفاده می کرد که ثابت نبودند. از سوی دیگر تعداد بسیار زیادی راکت کاتیوشا می توانند در کمتر از یک ساعت شلیک شوند.

موشک فجر3 که به ادعای منابع غربی موشک های خیبر حزب الله از خانواده همین موشک ایرانی است .

بنابراین با جابجایی این لانچرها در عین حفظ قدرت شلیک این راکت ها در حجم مناسب، امکان مورد اصابت قرار گرفتن آنها نیز از دشمن گرفته می شد. البته اسراییل به نقل از خبرگزاری بالتیمورسان احتمالا در زدن موشک های دور برد تر فجر 5  ( به ادعای این خبرگزاری) موفق تر بوده است. به نقل از همین خبرگزاری فجر 5(احتمالا همان خیبر 1) بیشتر از یک ساعت طول می کشد تا لانچر آن نصب شود که زمان قابل توجهی است. البته پس از نصب قادر به پرتاب چهار موشک در کمتر از 30 ثانیه است. شایان ذکر است که این موشک دارای برد 45 مایل است و ارتفاع قبل از زاویه گیری آن 95000 فوت است. و هر تغییری در باد، میزان سوخت و کوچکترین خطایی در ارتفاع و جهت باعث می شودکه راکت بسیار دورتر از هدف اصابت کند.

تصویر یک سیستم پرتاب متحرک راکت های کاتیوشا را نشان می دهد.

 به ادعای این خبر گزاری موشک های فجر 5 ( همان خیبر 1 ) سرجنگی 385 پوندی و برد 46 مایل و هم چنین Zelzal-2  با برد 124 مایل از موشک های احتمالی حزب الله هستند که می توانند خطر بزرگی برای مناطق دور دست تر اسراییل از جمله تلاویو باشند.مجله الکترونیکی "تکنولوژی ریویو" وابسته به دانشگاه MIT فهرست موشک های احتمالی مورد استفاده در جنگ اخیر را اینگونه منتشر کرده است.

یک دستگاه لانچر کاتیوشا

نام موشک - قطر(میلیمتر) - سرجنگی(کیلوگرم) - برد موشک(مایل)

کاتیوشا-  122 -6   -13  

کاتیوشای بهبود یافته - 122-6 - 19

راکت های سوریه ای - 220-40 - 43

راکت های ناشناخته -240 - 18 -6   

فجر3-240-90-26

فجر5-330-90-46

خیبر1-302-302-100

زالزال- 610-400-130
 گزارش این مجله نیز اسراییل با همکاری آمریکا در حال آزمایش و توسعه یک سیستم لیزر شیمیایی پر انرژی است تا بتواند اهداف پرنده و راکت های کوچک و کوتاه برد را از بین ببرد. اخباری از آزمایش این سیستم در سال 2000 منتشر شد که حاکی از آن بود که این سیستم توانسته 2 موشک کاتیوشا را در آسمان نابود کند. ولی جنگ اخیر نشان داد که این سیستم هنوز به مرحله عملیاتی نرسیده است.

بقایای یک موشک خیبر که به ادعای منابع اسرائیلی از خانواده موشک های فجر ساخت ایران است. منابع اسرائیلی دخائر حزب الله از این نوع موشک ها را تا 500 فروند نیز پیش بینی کرده اند.

-          کارائی دفاع هوایی

نیروهای حزب الله علی رغم بضاعت اندک شان در دفاع هوایی موفقیت هایی هم داشته اند. بنا به یک سری منابع در 17 جولای  گزارشاتی در مورد سقوط یک فروند هواپیمایF-16  منتشرشده بود که البته مقامات اسراییلی آن را تکه آتش گرفته از یک موشک اعلام کردند و به این ترتیب این خبر را تکذیب کردند. با توجه به پوشش هوایی نیروی هوایی اسراییل و سیستم ضد هوایی نه چندان قدرتمند نیروهای حزب الله که توانایی پوشش ارتفاعات بالا را ندارد  به نظر نمی رسد که حزب الله توانسته باشد به چنین مهمی نائل آید.

برخی منابع معتقدند که حزب الله از موشک های ایرانی زلزال نیز برخوردار است.

هم چنین نیرو های حزب الله در اقدامی دیگر موفق به ساقط کردن یک فروند هلیکوپتر فوق سنگین CH-53 شدند. که 5 سرنشین آن کشته شدند. CH-53 هلیکوپتر نظامی ترابری سنگین و یکی از بزرگترین هلیکوپتر های دنیا می باشد. به گفته برخی منابع از جمله پایگاه اینترنتیGlobal security این هلیکوپتر توسط موشک های ضد تانک حزب الله مورد اصابت قرار گرفته است.  

 تصویر، یک دستگاه ضد هوایی متعلق به حزب الله را نشان می دهد

 -          کارایی نیروی هوایی اسراییل (IAF)

نیروی هوایی اسراییل در طول جنگ مورد انتقادهای بسیاری قرار گرفت. که مهمترین آن به کارگیری تجهیزات ، هواپیماها و جنگنده های نیروی هوایی بدون توجه به مشخصه  ی تاکتیکی آن ها در جنگ بود. علی رغم تجهیزات خوب شناسایی و رهگیری نیروی هوایی اسراییل (IAF) که عمدتا F-16 و F-15 و پهپادهای نظامی بودند، نتوانستند جلوی شلیک موشک های کوچکی که ازمناطق مرزی به سمت شمال اسراییل شلیک می شد را بگیرند.

برخی منابع آمار هلی کوپترهای ساقط شده اسرائیلی را تا 3 فروند هم ذکر می کنند. این تصویر یک فروند هلی کوپتر Ch-53 را نشان می دهد که در درگیری ها با موشک های حزب الله ساقط شد.

 پس از 16 روز بمباران مواضع حزب الله توسط اسراییل ، دیلی نیوز اعلام کرد که  نیروهای حزب الله هم چنان توانایی پرتاب موشک های زیادی علیه اسراییل را دارند. و بنا به گفته این رسانه، فقط 25% لانچرهای حزب الله تا آن زمان از بین رفته بودند. به این ترتیب این ادعای منابع اسراییلی که دو سوم موشک های دور برد حزب الله  را از بین برده اند جای تردید فراوان دارد. همچنان که تحرکات حزب الله در روزهای پایانی جنگ نیز این موضوع را تایید می کند.

 بعضی از منابع اسراییلی ادعا کرده اند که نیروهای حزب ا... هم چنان دارای یک سکوی پرتاب یا بیشتر برای موشک های  Zelzal-2 یا nazeat-10 می باشند.

منبع:avia.ir

نیروی هوایی پاکستان در حال شکلگیری مجدد

اشاره: بحث نوسازی و تجهیز نیروی هوایی کشورمان، بحثی است که پس از پایان جنگ تحمیلی، همواره مطرح بوده است. اما در عمل، به دلیل مشکلات سیاسی و ... و تا حدودی نیز کم توجهی مسولان، این مساله هنوز به درستی پیاده نشده است. در این راستا، نگاهی به وضعیت نیروهای هوایی کشورهای منطقه و همچنین بررسیبرنامه های آتی این نیروهای هوایی، می تواند مسایل مختلفی را در مورد جایگاه نیروی هوایی کشورمان و وضعیت فعلی آن روشن سازد. به علاوه، داشتن اطلاعات کافی از ساختار نیروهای هوایی مختلف و نحوه آرایش این نیروها مساله ای است که می تواند بسیار مفید واقع شود. این اهداف مسائلی هستند که آویا تلاش خواهد کرد طی سلسله مقالاتی به بررسی آنها بپردازد.

 نیروی هوایی پاکستان (PAF) از روز 15 اوت 1947 با تعدادی خلبان و هواپیما کار خود را آغاز کرده و در حال حاضر PAF دارای حدود 330 هواپیمای جنگنده و 45000 پرسنل است. استخوان بندی نیروی هوایی پاکستان از پنج معاونت عملیات، مهندسی، پرسنل، برنامه ریزی و آموزش تشکیل شده است.

1- نیروی هوایی پاکستان  - ساختار فرماندهی

از لحاظ جغرافیایی، PAF به سه مرکز فرماندهی تقسیم می‌شود. این مراکز عبارتند از بخش شمالی (واقع در پیشاور)، بخش مرکزی (واقع در سرگودا) و بخش جنوبی (واقع در مسرور کراچی). این مراکز فرماندهی دارای 4 مرکز عملیاتی واقع در شمال (پیشاور)، غرب(کویته)، مرکز (سرگودا) و جنوب (کراچی) و هفت مرکز گزارش و کنترل فرعی است.

 PAF دارای نه پایگاه عملیاتی اصلی است که تحت هر شرایطی (در زمان جنگ یا صلح) به طور کامل فعال می‌باشند. این نه پایگاه مجهز به 11 پایگاه تهاجمی هستند که در زمان جنگ به طور کامل فعال می‌شوند.

نیروی هوایی پاکستان- انواع هواپیماها و هلیکوپترها

این نیروی هوایی دارای 22 اسکادران رزمی است. شش عدد از این اسکادران‌ها با استفاده از Aerospatial Alouette III عملیات نجات و جستجو را انجام می‌دهند و یک واحد نیز عملیات حمل و نقل را برعهده دارد.

بخش هوانوردی نیروی دریایی پاکستان (Pakistan Naval Aviation) با استفاده از هواپیماهای P-3C Orion، Berguet Atlantic ، فوکر F-27، MK45، westland lynx HAS.3 و Alouette III عملیات گشت هوایی خود را به انجام می‌رساند.

میراژهای فرانسوی نیز از سال 1967 به خدمت نیروی هوایی پاکستان در آمده اند. هواپیماهای میراژ III دارای سرعت بالایی بوده و در هر شرایط آب و هوایی قابل استفاده هستند. مجهز به حسگرهای دمایی با برد بالایی نیز هستند و در عین حال هم به عنوان جنگنده و هم به عنوان بمب افکن به کار می روند. در حالی که میراژ 5 دارای نوع جنگنده زمینی (Ground attack) نیز هست. در سال 1990، PAF، 43 فروند میراژ III دسته دوم را از استرالیا تحویل گرفت و در سال 1996 نیز 40 فروند میراژ III نوسازی شده و میراژ 5 را از فرانسه دریافت کرد. 40 فروند جنگنده فالکن F16 A/B نیز توسط آمریکا در 1980 به ناوگان نیروی هوایی پاکستان پیوست که البته PAF 10 سال بعد دسته دیگری از این هواپیماها نیز سفارش داد.

با تحریک اقتصادی غرب، پاکستان به چین به عنوان اصلی ترین بازوهای تامین کننده نیازهای خود روی آورد و تاکنون از این کشور جنگنده‌های چنزو اف- 7 پی و اف – 7جی چند منظوره و هواپیماهای پشتیبانی A-5III را دریافت کرده است.

اف 7، نوعی از میگ 21 است که تحت لیسانس چین ساخته شده است. نیروی هوایی پاکستان از سال 2002 در حال دریافت 55 فروند از آخرین نوع اف 7 پی / جی با تکنولوژی متوسط است تا بدین وسیله خلبانان و خدمه پرواز خود را با سیستم‌های تسلیحات نیرومندتر آشنا سازد.

در سال 1999 چین و پاکستان همکاری مشترکی با سهم %50 برای ساخت FC- Super7 امضا کردند. این هواپیما بعدها به JF-17 Thunder مشهور گردید. انتظار می‌رود در اواخر دهه جاری JF-17 به تولید انبوه برسد.

PAF علاقه‌مند است که تا سال 2020، 150 فروند از این جنگنده سبک وزن چند منظوره را جایگزین هواپیماهای F-7 میراژ و A-5III خود نماید. تاکنون پنج مدل اولیه از JF-17 ساخته شده است . ماکزیمم سرعت این هواپیما  8/1 ماخ بوده با وجود این که برد آن کمتر از F-16 است، JF-17 توانایی ناوبری و هدایت و حمله در هر شرایط آب و هوایی، حمل طیف وسیعی از مهمات و درگیری با هدف در هر سرعت و ارتفاعی را داراست. Fairing های نوک بال این هواپیما محل قراردادن تجهیزات جنگ الکترونیکی است. این هواپیما مجهز به تسلیحات چینی مانند رادار نیمه فعال هدایت کننده و موشک هوا به هوا است که از توانایی‌های کمتری برخوردار هستند.

پاکستان همچنین 6 فروند هلیکوپتر HAI Z-9C را از چین خریداری نموده.

هوانوردی پاکستان نیز با جایگزین کردن هواپیماهای آتلانتیکس خود توسط 8 فروند هواپیماهای گشت دریایی دوربرد P3C Orion قدرت بیشتری یافت.

در 25 اوت 2005 یک فروند میراژ به دلیل عمر بالا (در حدود 30 سال) و به دلیل ساییدگی برخی قطعات آن سقوط کرد. در این شرایط نیروی هوایی پاکستان در تهیه قطعات اضافی برای این هواپیما با مشکلاتی مواجه گردید، زیرا شرکت Dassault تولید برخی از قطعات را متوقف ساخته بود. با این وجود نیروی هوایی پاکستان نمی‌توانست این هواپیما را به دلیل نقش آنها در بازدارندگی هسته‌ای بازنشسته کند. برای رفع این مشکل، PAF در سال 2004 از نیروی هوایی لیبی، که به دلیل تحریم اقتصادی هواپیماهای میراژ خود را باز نشسته کرده بود ، 150 موتور ،پنجاه فروند میراژ و مقدار زیادی قطعات یدکی خریداری نمود.

نیروی هوایی پاکستان- هواپیماها و سیستم آموزشی

شرکت گروه هوانوردی پاکستان با همکاری چین هواپیمای (k-8) karakoram 8 و Super Mushshak را از روی هواپیمای سوئدی Saab MFI-17 تولید کرده است که خود نیز این هواپیماهای آموزشی را به خدمت گرفته است.

در عین حال K-8 که یک جت آموزشی دو نفره‌ است، که تاکنون به 8 کشور در خاورمیانه فروخته شده است، در حالی که هواپیمای آموزش مقدماتی سبک وزن Super Mushshak که دارای موتور پیستونی با قدرت 1940 کیلووات است توسط عربستان سعودی و عمان خریداری شده است.

به تازگی نیروی هوایی پاکستان قراردادی را برای دریافت 27 فروند k-8 امضا نموده‌اند. PAF، دارای 16 فروند از این هواپیماها می‌باشد.

در آینده، نیروی هوایی پاکستان به MFI-mushshak برای آموزش ابتدایی، k-8 برای آموزش پایه‌ای نوع دو صندلی و JF-17 برای آموزش جنگنده مجهز خواهد شد.

ارتش‌های خارجی از تبحر پرسنل زمینی و هوایی پاکستان در شگفت هستند. در این سیستم همواره پس از دادن آموزش‌ها حداقل دو زن برای گذراندن آموزش‌های پرواز انتخاب می‌شوند که ‌این موضوع نشانگر تمایل مقامات PAF بر حضور مؤثر زنان در صحنه نظامی این کشور است.

 نیروی هوایی پاکستان - تجهیزات موشکی

پاکستان از میان همسایگان، بیشترین خطر را از جانب هند احساس می‌کند. البته تعداد پرسنل نیروی هوایی هند (IAF) 4 برابر PAF می‌باشد. بعلاوه IAF ذخایر بیشتر، توانایی برد بالاتر، تعداد متخصصین بیشتر و توانایی انجام عملیات شناسایی قویتر را دارا بوده و همچنین دارای تعداد هلیکوپترهای جنگی معادل سه برابر PAF، قابلیت برتر حمل و نقل هوایی، امکانات ماهواره‌ای و تکنولوژی پنهان شدن از رادار (Stealth) می‌باشد.

هرکدام از کشورهای پاکستان و هند دارای 40 کلاهک هسته‌ای بوده و هر دو ملیت پابه پای یکدیگر برای توسعه سیستم‌های پرتاب موشک‌های بالستیک خود تلاش می‌کنند. تا زمانی که موشک شاهین II با 1080 مایل دریایی برد وارد خدمت گردد و هواپیماهای F-16 و میراژ 5 نیروی هوایی پاکستان تسلیحات دور برد هسته‌ای این کشور را تشکیل می‌دهند.

به طور کلی پاکستان، به عنوان کشوری کوچک، نمی‌تواند با هند وارد جنگ شود. برخلاف هند، پاکستان دارای امکان فرماندهی سه گانه نیروهای استراتژیک tri-service strategic forces) command) نمی‌باشد.

بدین معنی که کلاهک‌های جنگی پاکستان و سیستم‌های پرتاب ارتش یا نیروی هوایی به صورت مجزا مستقر هستند.

از آنجا که نیروی هوایی پاکستان توانمندی واکنش سریع را ندارد، نیروهای متعارف باید تا رسیدن کلاهک‌های هسته‌ای، وظیفه حفظ خط مقدم را برعهده داشته باشند.

جنگنده‌های F-16 و میراژ 5 نیروی هوایی پاکستان به اندازه MIG27، میراژ 2000 اچ و Su30M نیروی هوایی هند، توانمند نیستند. لذا این کشور سعی در بهبود وضعیت کیفی هواپیماهای موجود از لحاظ قابلیت بقاپذیری نموده‌ است.

تکنیسین‌های پاکستانی موشک تی وارتر متعلق به آفریقای جنوبی که یک موشک هوا به هوا با برد متوسط بوده و توسط رادار کنترل می‌شود را به موشک H-4 BVR با برد 65 مایل دریایی تغییر دادند. نوع سبکتر این موشک H-2 است که مجهز به اشعه مادون قرمز می‌باشد و تا 32 مایل دریایی برد دارد، این دو موشک قابلیت حمل شدن توسط میراژ را دارند. موشک H-2 با Pytho4 و H-4 با AA-12 در نیروی هوایی هند قابل مقایسه هستند.

پاکستان در حال تولید سیستم موشک کروزی به نام ببور است. این نام با زیرکی تمام بعد از این که امپراطوری مغولستان 5 بار به هند حمله کرد انتخاب شده است، گفته می شود که در ساخت این موشک مهندسان چینی و اوکراینی نیز همکاری داشته‌اند. این موشک دارای سرعت بالایی بوده توانمندی پرواز در سطح پایین و بردی برابر 70 مایل دریایی داشته و نوع کلاهک جنگی آن، هم از نوع معمولی و هم از نوع هسته‌ای است. موشک ببور در ابتدا برای پرتاب از سطح زمین و زیر دریا ساخته شد ولی قدم بعدی تبدیل این موشک به یک موشک هوا به زمین است.

نیروی هوایی پاکستان - برنامه‌های آتی

پس از واقعه 11 سپتامبر، پاکستان حمایت خود را از آمریکا برای مقابله با تروریسم اعلام کرد. به این ترتیب از شدت تحریم‌های وارده بر این کشور توسط جهان غرب کاسته شد. از طرفی آمریکا نیز از ترس این موضوع که پاکستان با دسترسی به انرژی هسته‌ای به منطقه‌ای برای پرورش تروریسم تبدیل شده و سبب ایجاد ناامنی‌های منطقه‌ای شود، توجه بیشتری به این کشور نمود.

به این ترتیب پاکستان کمک‌های اقتصادی دریافت کرده، زمان‌بندی پرداخت وام‌های این کشور دوباره تنظیم گردیده و شرایط تجاری نیز برای پاکستان مساعد گردید. دولت پاکستان نیز کمک‌های دریافتی را برای توسعه‌های برنامه‌ریزی شده نیروهای ارتش و PAF به کار بردند.

نکته مهم برای اسلام آباد دسترسی به شبکه‌‌ای برای در اختیار داشتن آخرین تکنولوژی جنگی است و این به معنی حمایت غرب است.

پاکستان تصمیم دارد میراژهای قدیمی خود را مجهز به رادارها و سیستم‌های اویونیکی کند. کار مدرنیزه کردن سیستم‌های اویونیکی 14 فروند میراژ 5 نوع F, E توسط شرکت ساژم فرانسه انجام می‌گیرد. در سپتامبر 2004 آمریکا با فروش 7 فروند C-130E به PAF موافقت نمود.

اما نیروی هوایی پاکستان همچنین قراردادی را با اندونزی برای دریافت 4 فروند هواپیمای ترابری CASA CN-235 امضا کرده است. در پی شکل‌گیری همکاری‌های جهانی جدید، جنگنده‌های F-16 پاکستان در اکتبر 2004 برای آموزش های جنگی به پایگاه Kanya در ترکیه منتقل گردید.

نیروی هوایی آمریکا قراردادی 89 میلیون دلاری با لاکهید مارتین جهت تولید شش سیستم رادار قابل حمل و دوربرد ASTPS-77 برای پاکستان بست. این رادارهای تاکتیکی دائماً تصاویر سه بعدی از اهداف هوایی تا برد 243 مایل دریایی تا ارتفاع 100000 پا را فراهم می‌کند.

این هواپیماها همچنین مجهز به موشک‌های Block-II نیز هستند، PAF تا اواخر سال جاری، دو فروند P3C خود را که زمین گیر شده‌اند راه‌اندازی خواهد کرد. این کشور همچنین تصمیم دارد از ترس اعمال دوباره تحریم ترکیبی از تجهیزات چینی و غربی را خریداری کند.

سیستم هشدار پیش‌هنگام هوایی (AEW) یکی از سیستم‌های حیاتی برای حفظ موقعیت نیروی هوایی پاکستان به شمار می‌آید. سیستم سوئدی Evieye که دارای AEW بوده و بر روی Saab 2000 نصب خواهد شد، قابل رقابت با سیستم فالکن اسرائیل است که بر روی Il-76S نصب شده و هند تمایل به خرید آن‌ها را دارد.

سیستم Evieye در مناطق مرتفع کوهستانی پاکستان مورد آزمایش قرار گرفته است.البته فروش برخی از تجهیزات به پاکستان منوط به اجازه از جانب آمریکاست.

در مارس 2005 به پاس کمک‌ها و حمایت‌های پاکستان از آمریکا در جنگ بر علیه تروریسم، بوش اجازه فروش جنگنده‌های F-16 به پاکستان را صادر کرد.

PAF تمایل به تجهیز ناوگان خود را داشته و تصمیمات اولیه نیز براساس خرید 79 فروند F-16 از لاکهید مارتین می‌باشد. 55 فروند از این جنگنده‌ها، F-16 نوع C/Dوخواهند بود و مابقی دستِ دوم می‌باشند.

به طور کلی پاکستان 60 سال را در حفظ حریم هوایی خود و ترساندن متجاوزان گذرانده و همواره تلاش خود را برای بدست آوردن آخرین تکنولوژی نموده است. استراتژی پاکستان به طور طبیعی بر دفاع استوار است و همواره تلاش نموده بر سر میز مذاکره، رهبران سیاسی را بر روی لبه تیغ قرار دهد. نیروی هوایی پاکستان تنها می‌تواند دشمنان خود را وادار کند قبل از حمله بیشتر فکر کنند.

PAF با کمک چین و تلاش بی‌وقفه متخصین خود تسلیحات موردنیاز را به صورت داخلی تولید کرده است. همکاری نزدیک پاکستان در جنگ بر علیه تروریسم، PAF را در زمینه انجام عملیات ضد شورشی در مرزهای افغانستان متبحر نموده است.

تلاش برای مدرنیزه نمودن پایگاه‌های زمینی دفاع هوایی پاکستان نیاز به سرمایه‌گذاری خارجی بیشتر دارد تا PAF را به دوران اوج خود بازگرداند. اما این کشور برای آماده نمودن پرسنل خود هنوز به سیستم‌های آموزشی پیشرفته‌تری نیازمند است.

در این میان بزرگترین رقیب نیروی هوایی پاکستان، یعنی نیروی هوایی هند نیز دارای ضعف‌هایی است. کمبود زیرساخت‌ها برای حمایت از تلاش‌های هوایی به خصوص در بخش جنوبی، گسترش ترکیب هواپیمای غربی و روسی و قابل اطمینان نبودن برخی از جنگنده‌های ,MIG سبب افزایش نرخ تصادف‌های هوایی در نیروی هوایی هند شده است.

آمریکا همواره تلاش می‌کند با فروش تجهیزات و هواپیما به دو کشور پاکستان و هند، نیروهای این دو کشور را در حالت تعادل قرار دهد.  در این راستا، در کنار فروش جنگنده‌های F-16 به پاکستان، به لاکهید مارتین و بویینگ اجازه داده تا جنگنده‌های F-16 و F/A-18 را به هند بفروشد.

در عین حال آمریکا با همکاری مشترک با این دو کشور قصد افزایش همکاری‌های استراتژیک و  افزایش امنیت ملی و بهبود سیاست خارحی آمریکا را دارد.

از آن‌جا که به دست آوردن مداوم سیستم‌های پیچیده نیاز به سرمایه‌ها و منابع عظیم انسانی و مالی دارد، پاکستان در حال حاضر برای دریافت تکنولوژی‌های برتر با مشکلات مالی رو‌به‌رو است. نیروی هوایی پاکستان تجهیزات کافی ندارد اما با توجه به بودجه و تشکیلات موجود، PAF یکی از نیروهای هوایی متبحر و آماده به حساب می‌آید. به هر شکل و در هر وضعیت ممکن، نیروی هوایی پاکستان به عنوان سپر بلای این کشور عمل خواهد کرد.

ترکیب ناوگان نیروی هوایی پاکستان
مرکز	نوع هواپیما
ستاد فرماندهی هوایی شمالی
مرکز فرماندهی هوایی شمالی		مشتاق
واحد33 ( چند منظوره )
اسکادران 14		F-7P
اسکادران 15		میراژ SPA
اسکادران 25		میراژ SPA
36 ( حمله تاکتیکی) Wing
اسکادران 16		A-5III
اسکادران 26		A-5III
اسکادران 81		Alouette III
واحد37 ( آموزش جنگی)
اسکادران 1 ( مرکز تعویض جنگنده)		FT-5
اسکادران 18		F-7P
اسکادران 19		F-7p
اسکادران 86		Alouette III
ستاد فرماندهی جنوبی
مرکز فرماندهی هوایی جنوبی		Mushshak
واحد37(آموزش رزمی)
اسکادران 17		F-7PG
اسکادران 23		F-7PG
اسکادران 85		Alouette III
واحد32(شکاری- بمب افکن)
اسکادران 2		F-7P
اسکادران 7		میراژ سه EA/DP
اسکادران 8 ( حمله آبی)		میراژ 5 PA3/PA2
اسکادران 22(مرکز تعویض عملکرد)		میراژ 5 PA3/PA2 و میراژ سه DP
اسکادران 84		Alouette III
ستاد فرماندهی مرکزی
پرواز مرکز فرماندهی مرکزی		Mushshak
واحد 34( جنگنده)
اسکادران 5		میراژ سه EP/RP/DP
اسکادران 20		F-7PG
اسکادران 83		Alouette III
واحد 38( چند منظوره)
اسکادران 9		F-16A
اسکادران 11		F-16A/B
اسکادران 24		فالکن 20F/G
اسکادران 82		Alouette III
مراکزی که مستقیما به سر فرماندهی نیروی هوایی پاکستان گزارش می دهند.
اسکادران 6		C-130B/E
اسکادران 12		بویینگ 707، فالکن 20 ، فوکر F27
اسکادران 41		سسنا 172، Pa-34 سنکا، Y-12-II
آکادمی نیروی هوایی پاکستان، کالج تمرینات پرواز
آموزش مقدماتی پرواز		Mushshak/ Super Mushshak
واحد آموزش های پایه پروازی		T-37B/C
آموزشگاه اساتید خلبان		Mushshak
پرواز ارزیابی		K-8