مجله هوایی

در نگاه کسانی که پرواز را نمی فهمند هرچه بیشتراوج بگیری کوچکتر دیده می شوید

مجله هوایی

در نگاه کسانی که پرواز را نمی فهمند هرچه بیشتراوج بگیری کوچکتر دیده می شوید

404-Tu غولی که هنوز متولد نشده است




یکی از رویاهایی که شرکت های هواپیمایی همواره در سر دارند ساخت هواپیمای مسافربری دوربردی است که بتواند بیشتر از ۱۰۰۰ مسافر را جابه جا کند. تاکنون هواپیماهای زیادی برای تحقق این رویا خلق شده، اما هنوز به آن رویای مطلوب نرسیده اند. برای مثال هواپیمای بوئینگ ۷۷۷ در حال حاضر یکی از بهترین و قدرتمندترین هواپیماهای مسافربری محسوب می شود. این هواپیما، آمریکایی است و در مقابل آن، شرکت توپولف روسیه دست به ساخت هواپیمایی غول پیکر زده است که انقلابی در صحنه ساخت هواپیماهای مسافربری به حساب می آید؛ غولی به نام توپولف ۴۰۴.
طرح توپولف ۴۰۴ (۴۰۴-Tu) از سال ۱۹۹۱ میلادی در دست بررسی و آزمایش است. شرکت هواپیماسازی توپولف پس از ساخت هواپیمای ۳۰۴-Tu تصمیم به ساخت ۴۰۴-Tu گرفت. هواپیمایی بی نظیر، غول پیکر، مطمئن و شگفت انگیز که تاکنون هیچ هواپیمایی توانایی هایش را نداشته است. s
s توپولف ۴۰۴ توانایی حمل ۱۲۰۰ مسافر را دارد که رکوردی بی نظیر است و از طرفی برای رسیدن به مقاصدی با فواصل ۱۲۰۰۰ تا ۱۳۰۰۰ کیلومتری طراحی شده است. شگفت انگیز نیست؟!؟
هنگامی که شرکت توپولف تصمیم به ساخت این غول گرفت، مهندسان و متخصصان چندین طرح را ارائه کردند اما از بین تمامی آنها طرح «بال پرنده» انتخاب شد.
در این طرح هواپیما با ۶ موتور ملخ دار (توربوپراپ) مجهز شده که هرکدام از موتورها، نیروی پیشرانی به اندازه ۱۸۰۰۰ کیلوگرم را مهیا می کنند. همانطور که در عکس می بینیم موتورها در قسمت انتهایی هواپیما و بین دو دم V شکل تعبیه شده اند.
برای ساخت این بال پرنده نیز دو طرح مجزا در دست است. در یکی از آنها بدنه اصلی به ۶ قسمت مجزا که هرکدام توانایی پذیرش تعدادی مسافر را دارد، طراحی شده است. این هواپیما ۱۲۱۴ مسافر با خود حمل می کند و مقدار اصلی ذخیره سوختش در بال های اصلی است.
طرح دیگر دومنظوره است و از دو بخش تشکیل شده است. یک قسمت برای حمل مسافر و قسمت دیگر نیز برای حمل بار و محموله های تجاری. موتورهایی که در این هواپیما به کار رفته با همکاری شرکت رولز رویس (Rolls-Royce) ساخته شده است که توربوفن هستند. مدل این موتورها ۴۴ـ NK است و با نام ترنت (Trent) شناخته می شود. حال بعد از نگاهی کوچک به جدول مشخصات این مخلوق شگفت انگیز خود قضاوت کنید که اگر یک چنین موجودی را از نزدیک ببینید شگفت زده نمی شوید؟!
  
  جدول مشخصات توپولف ۴۰۴
نوع: مسافربری دوربرد با گنجایش بسیار بالا
طول: ۶/۸۶ متر
ارتفاع: ۳/۲۶
فاصله دو سر بال: ۶۶ متر
بیشینه وزن برخاستی: ۶۰۵۰۰۰ کیلوگرم
بیشنیه مقدار بار: ۱۲۶۰۰۰ کیلوگرم
گنجایش مسافر: ۱۲۰۰ مسافر
تعداد موتور در طرح اول: ۶ موتور توربوپراپ
تعداد موتور در طرح دوم: ۴ موتور توربوفن
نیروی پیشران در طرح اول: ۱۸۰۰۰ کیلوگرم هر موتور
نیروی پیشران در طرح دوم: ۴۰۰۰۰ کیلوگرم هر موتور
برد معمولی: ۱۳۵۰۰ کیلومتر
برد با بیشینه بار: ۹۲۰۰ کیلومتر
طول مقیاس های بدنه اصلی: ۴/۸۶ متر
ارتفاع مقیاس های بدنه اصلی: ۴/۹
پهنا مقیاس های بدنه اصلی: ۸ متر
سرعت کروز۱: ۹۰۰ کیلومتر در ساعت

منبع :انجمن هوافضا

بوئینگ 300-737

نوع

 هواپیمای مسافربری بدنه باریک با برد کوتاه تا متوسط

تاریخچه 

300-737 اولین عضو خانواده 3 نفره نسل دوم هواپیمای 737 است که توسط موتور CFM-56 پیش رانده می‌شوند (نسل اول شامل 100-737 و 200-737 با پیشرانه P&W JT-9D بودند). این خانواده شامل مدل طویل‌تر 400-737 و مدل کوتاه‌تر 500-737 نیز می‌باشد. موفقیت این نسل از خانواده هواپیماهای بوئینگ 737، تعداد کل فروش این نوع هواپیما را به 3000 فروند رساند، که در بین هواپیماهای جت مسافربری رکورد محسوب می‌شود.

 بوئینگ آغاز برنامه ساخت 300-737 را در مارچ 1981 اعلام کرد. ابتدا قرار بود مدل جدید تنها طولانی‌تر از 200-737 باشد ولی بوئینگ تصمیم گرفت موتورهای CFM56، ساخت کنسرسیوم CFM International (متشکل از جنرال الکتریک آمریکا و اسنکمای فرانسه) را، که از نوع توربوفن با نسبت گذر بالا بودند استفاده کند تا ضمن کاهش مصرف سوخت، هواپیما را با مقررات مرحله 3 ایکائو در رابطه با صدای هواپیما سازگار کند.

 علیرغم موتورهای جدید و افزایش طول 64/2 متری، 300-737 دارای 80 درصد اشتراک قطعات بال و بدنه با 200-737 بوده و تجهیزات زمینی هندلینگ آن نیز مشابه 200-737 است. برخی بهسازی‌های ایرودینامیکی اعمال شده در این هواپیما برای افزایش کارآیی آن عبارتند از اسلتهای لبه حمله بهبود یافته و باله فوقانی (Dorsal Fin) که از محل اتصال سکان عمودی ثابت به بدنه سمت جلو امتداد یافته است. یکی از ویژگیهای خاص این هواپیما دهانه ورودی و پوشش موتور آن است که مقطعی بیضی شکل دارد و قسمت زیر آن تقریباً تخت است. در عین حال برای تأمین فاصله مناسب با زمین، بازوی ارابه فرود جلو قدری بلندتر شده است. تغییرات داخلی هواپیما شامل بهسازی در مواد و تجهیزات می‌باشد که در ابتدای ساخت هواپیماهای 757 و 767 پیشنهاد و اعمال شده بود. از جمله این تغییرات می‌توان به استفاده از نسل اول کابینهای خلبان شیشه‌ای یا EFIS: Electronic Flight Instruments System شامل 4 صفحه رنگی اشاره نمود. 

300-737 اولین بار در 24 فوریه 1984 پرواز کرد و اولین فروند آن در نوامبر 1984 تحویل مشتری گردید. از آن زمان، بیش از 1000 هواپیما از این نوع به فروش رسیده است و این هواپیما، ستون فقرات ناوگان برد کوتاه بسیاری از خطوط هوایی را تشکیل می‌دهد.

 نقشه صندلیها

تعداد خلبانان: 2 نفر

مسافر در دو کلاس: 128 نفر (8 نفر Business و 120 نفر Economy)

مسافر در یک کلاس با چیدمان استاندارد (6 صندلی در هر ردیف و 31 اینچ فاصله هر دو ردیف): 141 نفر

مسافر در یک کلاس با چیدمان فشرده (6 صندلی در هر ردیف و 30 اینچ فاصله هر دو ردیف): 149 نفر

 

پیشرانه

دو موتور CFM International CFM-56-3B1 با رانش هر یک kN 0/89 یا به صورت سفارشی 2 موتور CFM-56-3B2 با رانش هر یک kN 9/97

 عملکرد

حداکثرسرعت سیر: 908 کیلومتر بر ساعت

سرعت سیر برای مسیرهای طولانی: 794 کیلومتر بر ساعت

برد با 128 مسافر و سوخت استاندارد: 3362 کیلومتر

برد با 128 مسافر و سوخت پر: 4973 کیلومتر

نوع دارای وزن بیشتر دارای برد 6300 کیلومتر با 140 مسافر

وزنها

وزن خالی عملیاتی: 32881 کیلوگرم

حداکثر وزن Take-Off استاندارد: 56740 کیلوگرم

حداکثر وزن Take-Off (مدل دارای وزن بیشتر): 56740 کیلوگرم

 ابعاد                    

 نوک به نوک بال: 88/28 متر

طول: 40/33 متر

ارتفاع: 13/11 متر

مساحت بال: 4/105 متر مربع 

وضعیت تولید

تعداد کل سفارشات بوئینگ 737: 4236 فروند

تعداد کل سفارشات 300-737: 1104 فروند

تولید ادامه دارد.     

Iran 140

  

نوع

هواپیمای مسافربری منطقه‌ای با موتور تور

کشور سازنده

اوکراین

ابعاد 

نوک به نوک بال: 25.51 متر

طول: 22.61 متر

ارتفاع: 8.23 متر

مساحت بال: 4/105 متر مربع

تاریخچه 

آنتونوف An-140 یک هواپیمای مسافربری منطقه‌ای با دو موتور توربوپراپ با طراحی کاملاً جدید است که به منظور جایگزینی هواپیمای قدیمی An-24 ساخته شده است.

شرکت آنتونوف برنامه ساخت An-140 را در سال 1993 اعلام کرد. اولین پیش نمونه An-140 در 6 ژوئن 1997 از خط تولید کارخانه کیف خارج شد و در 17 سپتامبر همان سال برای اولین بار پرواز کرد. دومین پیش نمونه پروازی در اواخر سال 1998 تکمیل شد و اولین An-140 استاندارد تولیدی، در 11 اکتبر 1999 پرواز کرد.

An-140 دارای طراحی و ساخت متعارف است و علاوه بر گواهینامه صلاحیت پرواز روسیه و کشورهای مستقل مشترک‌ المنافع (CIS) قصد دارد گواهینامه‌های صلاحیت پروازی آمریکایی و اروپایی را نیز اخذ نماید. نوع پایه این هواپیما با دو موتور موتورسیج AI-30 که در اصل همان موتور کلیموف TV3-117VMA-SBM1 ساخته شده تحت لیسانس در اوکراین است، پیش رانده می‌شود، اما امکان استفاده از موتورهای PW-127A ساخت Pratt & Whitney کانادا نیز وجود دارد.

کابین خلبان دارای آلات دقیق متعارف است و در کابین مسافران 52 صندلی با چیدمان 4 صندلی در هر ردیف در نظر گرفته شده است. در عقب که برای مسافرین در نظر گرفته شده است دارای پله‌های سرخود می‌باشد و یک در بزرگتر نیز در سمت چپ جلوی هواپیما وجود دارد که برای حمل بار به کار می‌رود. در انتهای کابین مسافران یک آشپزخانه، یک دستشویی و محلی برای قرار دادن البسه وجود دارد.

در سال 2003، مدل An-140-100 جایگزین نمونه پایه An-140 شد. این مدل دارای بالی با دهانه 1 متر بیشتر، حداکثر وزن برخاست بالاتر و 300 کیلومتر برد بیشتر است. سایر مدلهای آینده عبارتند از An-140A برای آئروفلوت با موتورهای PW127A ، An-140T که نمونه باربری خواهد بود و احتمالاً یک در بزرگ در سمت چپ انتهای بدنه برای بارگیری خواهد داشت،An-140TK که نوع مسافربری قابل تبدیل به باربری است، An-140VIP و An-142با رمپ بارگیری عقب. ساخت نمونه نظامی نیز جزء برنامه می‌باشد.

تولید سری An-140 توسط KhGAPP در خارکف اوکراین و Aviacor در سارامای روسیه انجام می‌شود. چند فروند اول به Odessa Airlines، Aeromost، موتورسیچ و Illich Avia تحویل داده شده‌اند. 

در سال 1996، آنتونوف قراردادی با هسای ایران منعقد نمود که طبق آن An-140 تحت لیسانس و با نام ایران-140 (فراز) در یک کارخانه جدید در اصفهان مونتاژ ‌شود. اولین نمونه‌ها با استفاده از کیتهای وارداتی مونتاژ شده و سپس به تدریج سهم ایران در ساخت قطعات افزایش می‌یابد. اولین ایران-140 در فوریه 2001 پرواز کرد و در حال حاضر شرکت هواپیمایی سفیران دو فروند از این هواپیما را در اختیار دارد. 

نقشه صندلیها

تعداد خلبانان: 2 نفر

مسافر: 52 نفر

پیشرانه

دو موتور توبوپراپ AI-30 سری 1 (کلیموف TV-3-117 ساخته شده تحت لیسانس) با توان 1839 کیلو وات (2466 اسب بخار) با ملخهای 6 پره یا دو موتور Pratt & Whitney با توان 1864 کیلو وات (2500 اسب بخار).

عملکرد

An-140 با موتور AI-30

حداکثرسرعت سیر: 575 کیلومتر بر ساعت

سرعت سیر اقتصادی: 520 کیلومتر بر ساعت

برد با 52 مسافر: 2100 کیلومتر

برد با محموله 6000 کیلوگرم و با سرعت 520 کیلومتر بر ساعت: 900 کیلومتر

وزنها

An-140

حداکثر وزن Take-Off: 19150 کیلوگرم

An-140-100

وزن خالی: 12810 کیلوگرم

حداکثر وزن Take-Off: 21500 کیلوگرم

منبع:www.safiran.org

وضعیت ناوگان هواپیمایی کشوردر سال ۸۳ و ۸۴

 

شرکت هواپیمایی

1383

1384

1385

1386

تعداد ناوگان

نوع ناوگان

تعداد صندلی

تعداد ناوگان

نوع ناوگان

تعداد صندلی

تعداد ناوگان

نوع ناوگان

تعداد صندلی

تعداد ناوگان

نوع ناوگان

تعداد صندلی

ایران ایر و ایران ایرتور

2

B747-SP

C22 Y274

1

B747-SP

C22 Y274

 

 

 

 

 

 

3

B747-200

C22 Y412

3

B747-200

C22 Y412

 

 

 

 

 

 

4

B727-200

154

4

B727-200

154

 

 

 

 

 

 

2

A300-600

C21 Y231

4

A300-600

C21 Y237

 

 

 

 

 

 

6

A312

C12 Y203

1

A312

C12 Y203

 

 

 

 

 

 

2

A313

C17 Y186

2

A313

C17 Y183

 

 

 

 

 

 

4

A300

207

4

A300

277

 

 

 

 

 

 

9

F100

104

5

F100

104

           

0

A320

C14 Y156

6

F100

104

 

 

 

 

 

 

5

TU154

150

10

TU154

150

 

 

 

 

 

 

1

B747-B

445

0

B747

445

 

 

 

 

 

 

0

AB4

240

1

IL75

-

 

 

 

 

 

 

2

B747-F

0

1

B747-F

-

 

 

 

 

 

 

2

A300-F

0

 

 

 

 

 

 

آسمان

4

B725

172

4

B727-200

172

 

 

 

 

 

 

12

F100

109

12

F100

109

 

 

 

 

 

 

3

F28-4000

80

4

F28-4000

85

 

 

 

 

 

 

2

F28-1000

65

1

F28-1000

65

 

 

 

 

 

 

3

FA

10

3

FA

10

 

 

 

 

 

 

6

AT72

66

6

AT72

66

 

 

 

 

 

 

پیام

5

E110

-

5

E110

-

 

 

 

 

 

 

2

AN12

-

1

AN12

-

 

 

 

 

 

 

کیش ایر

2

T454M

155-164

2

TU54M

155-164

 

 

 

 

 

 

4

F27

54

6

F27

54

 

 

 

 

 

 

2

MD83

154

3

MD83

156

 

 

 

 

 

 

کاسپین

3

TU-154M

156

4

TU-154M

156

 

 

 

 

 

 

ماهان ایر

3

A300-B4

240

2

A300-B4

240

 

 

 

 

 

 

2

A310-300

176

3

A310-300

205

 

 

 

 

 

 

3

A320

143

1

A320

147

 

 

 

 

 

 

0

A321

181

2

L1011

317

 

 

 

 

 

 

1

TU-154M

156

1

MD83

150

           

1

TU-154M

158

           

1

TU-204C

198

 

 

 

 

 

 

بن ایر

 

-

-

-   - -

 

 

 

 

 

 

سفیران

 

-

-

2

A140-EPSEF

52

           

2

A140-EPG

52

 

 

 

 

 

 

ساها

-

B747-100

-

3

B707-300

175

 

 

 

 

 

 

-

B747-200

-

 

 

 

 

 

 

3

B707-300

165

 

 

 

 

 

 

آریا

2

F27-MK50

50

2

F50

50

 

 

 

 

 

 

2

TU154

160

 

 

 

 

 

 

قشم

1

IL 76-ID

-

2

IL 76 - ID

-

 

 

 

 

 

 

1

IL76

-

 

 

 

 

 

 

نفت

-

-

-

2

F50

50

           

1

DHC6

19

 

 

 

 

 

 

معرفی توپولوف Tu-334

هواپیمای جمع و جوریه  و چابکی می باشد
برد متوسط و کوتاه حدود 2000 کیلومتر با 102 مسافر (تقریبا نزدیک فوکر100)  
با سرعت اقتصادی 820km/h در ارتفاع 35,000 پا  

 

البته تولیدش متوقف شد مدتی دوباره شروع شد و بخاطر استقبال کم
مجددا متوقف شده که علتش رو نمیدونم . هواپیمایی است که تا بحال
حادثه نداشته و طراحی ان نسبت به بقیه هواپیماهای همکلاس
خودش جدید و مدرن است زیر عکس فوق در نمای بزرگتر این جمله رو
نوشته که :
Unlucky Tupolev project is still alive and even very impressive
 But just a few chances for its success
که از صحت و صقم خبر اطلاعی ندارم !

کاکپیت پیشرفته توپولوف 334 (جالبه)  
 

طول هواپیما نسبت به همکلاس هایش کم و درعوض عرض بیشتری دارد .
در عکس ردیف های صندلی شش تایی را مشاهده میکنید  


نمای بزرگ عکس 



پنجاه و شش عکس از توپولوف 334 اینجا را کلیک کنید

Y-7 هواپیمای ترابری تاکتیکی نظامی

7 هواپیمای ترابری تاکتیکی نظامی 
Y-7  هواپیمای ترابری تاکتیکی نظامی
نویسنده:محمد حسین جهان پناه



هواپیمای چینی Yun-7 یا همان Y-7 نمونه ی ساخته شده بر اساس An-24/26 توسط شرکت چینی Xi’an (اکنون تغییر نام داده است نام کنونی XAC)میباشد
این هواپیما اصولا بر اساس هواپیمای An-24 ساخت شوری گسترش یافت و تولید شد البته مدل های بعدی همچون Y-7H بر اساس An-26 طراحی و اطلاح گردیدند
این هواپیما در حال حاضر وظیفه ی ترابری تاکتیکی کوتاه برد نیرو های نظامی چین و بسیاری از کشورهای همپیمان آن بحساب می آید

برنامه:
کارخانه ی هواپیما سازی Xi’an در  آپریل سال 1966 برنامه ی را برای یک هواپیمای دوموتوره ی  توربوپراپ تحت عنوان Y-7 آغاز نمود این هواپیما بمانند بسیاری از هواپیما های چین کپی بو از An-24(نام ناتو Coke)
اولین نمونه در 19 دسامر 1970 پرواز نمود با این وجود تا 1977 الی 1979 گواهینامه ی پرواز به آن داده نشد تا سر انجام در 1980 رسما نخستین پرواز خود را با گرفتن گواهی و رضایت انجام داد



Y-7 از دو موتور تور بو پراپ WJ-5A-1 استفاده مینمود سر انجام با تامین بودجه هایی که شد مقرر شد 20 نمونه بصورت آزمایشی تولید گردد
در 1984 نمونه هایی از Y-7  به هنگ کنگ فرستاده شد تا در پایگاه HAECO مورد بهینه سازی و بازنگری قرار گیرد در طی بهینه سازی های انجام شده سیستم ایونیک بطور کامل مورد بازنگری قرار گرفت همچنین با تغییراتی که در ساختمان هواپیما بوجود آمد Y-7 توانایی پرواز در هر نوع شرایط آب و هوایی را پیدا کرد سرانجام اولین نمونه ی تولیدی تحت عنوان Y-7-100  در 1986 تولید و وارد خدمت شد
پس از آن XAC اقدام به توسعه ی مدل های ترابری Y-7 از روی بستر An-26 نمود که نمونه ی نظامی آن تحت عنوان Y-7H پرواز نمود همچنین نمونه ی تجاری آن نیز تحت عنوان Y-7H500 تکمیل شد و اولین پرواز خود را در 1989 به انجام رساند
بعدها Y-7H  مورد بهینه سازی قرار گرفت که از جمله ی بهینه سازی ها میتوان به اضافه شدن سیستم تنظیم فشار داخل کابین و موتور های توربوپراپ WJ-5E با توان 3,050hp و موتور کمکی توربوجت در سمت چپ موتوها و بهینه سازی سیستم ایونیک کابین خلبان و بهینه سازی درب حمل و نقل
همچنین محفظه ی حمل بار مجهز به درب الکترونیکی و سیستم حمل و نقل هیدرولیک
در 1990 PLAAF  اقدام به جایگزینی An-26 با Y-7H نمود
تا کنون بیش از 100 تا 120 فروند از این هواپیما وارد خدمت در هوانیروز و هواپیمایی نیروی دریاییی چندین کشور گردیده
مدلها:
Y-7  نوع ساخته شده از روی An-24 که از موتور WJ-5A-1 استفاده میکرد و کابین آن ضرفیت 5 نفر را داشت
Y-7-100  مجهز به ایونیک غربی و کابین تا ضرفیت 3 نفر
Y-7H  نمونه ی ساخته شده از روی An-26 تحت عنوان Y-7H-500
Y-7-200A/B  نمونه ی ساخته شده با ایونیک غربی و کابین تا 2 نفر ضرفیت



مشخصات:
خدمه:  5 (prototype), 3 (Y-7-100/Y-7H), 2 (Y-7-200A/B)
طول:23.71 متر
ارتفاع:8.55 متر
وزن محموله: 5700 کیلوگرم یا 24 سرباز
سرعت:540 کیلومتر بر ساعت
برد:2400 کیلومتر
پیشران: Y-7 از دو موتور WJ-5A-1 با توان 2,900hp و Y-7H از دو موتور WJ-5E با توان 3,050hp و موتور کمکی PY19A-300  

منبع:انجمن هوافضا

بویینک 737پر فروش ترین هواپیمای مسافربری جهان

بویینگ 737
این شرکت پنج هزارمین فروند از نوع بویینگ 737 البته از نوع مسافربری ان را تولید نمود و به این ترتیب نام خود را به عنوان رکورددار پرفروش ترین هواپیمای مسافربری جهان در تاریخ به ثبت رساند رکوردی که به گفته ی کارشناسان دیگر هیچ گاه برای هیچ نوع هواپیمایی تکرار نخواهد شد.
در سال 1967نخستین فروند از این نوع هواپیما ساخته شد و به جهانیان عرضه گردید.دکتررابرت وندر لندن رییس هوافضای ایالات متحده واقع در واشنگتن در این باره می گوید:دقیقا 4دهه از اغاز خدمت بویینگ 737 می گذرد و عجیب انکه هنوز هم استقبال از ان به حدی است که هیچ نشانه ای از کاهش تولید ان به چشم نمی اید.
وی افزود:ظرفیت بویینگ 737 بین 110 تا 189 مسافر است و به نظر می اید که این اندازه برای شرکت های هوایی عالی ترین اندازه باشد افزون بر ان بویینگ 737 هواپیمایی بسیار مقرون به صرفه است ودر یک جمله هواپیمای بویینگ 737 ترکیبی است از خصوصیات هواپیمایی که همه ی شرکت های هوایی به دنبال ان می باشند.
هم اکنون در حدود 4100فروند از این نوع هواپیما در حال خدمت هستند.هواپیمای بویینگ 737 برای طی مسفت های کوتاه تا متوسط طراحی شده و مصرف ان هم نسبتا کم می باشد و در عین حال برای مسافران راحت است.دکتر لندن معتقد است که وجود 737 بود که باعث شد شرکت های هوایی ارزان قیمت هم چون (south west)در کارشان موفق باشند.جالب اینجاست که پنج هزارمین فروند از این نوع هواپیما به شرکت مزبور تحویل داده شده.
در سال گذشته در مجموع 600فروند از این بویینگ به شرکت سفارش داده شده است که حداقل تا سه سال دیگر خط تولید این نوع هواپیما برقرار است و کارکنان این شرکت هواپیماسازی باید مدیون بویینگ 737 باشند.

اطلاعات مختصری در موردTU-204

در 1986 سه هواپیما جدید مسافربری روسی به نمایش گذاشته شدند.یکی از این هواپیماها که برای خدمت در خط آئروفلوت در دهه 1990 پیش بینی شده بود همین توپولف 204 خودمون بود.204 به 757روسی مشهور شد چونکه هم شکل و هم اندازه 757 است اما پیس گرایی بالهاش کمتره (یعنی کمتر به سمت عقب خم شده).در ساختار این 204 مثل همه هواپیماهای معاصر روسی از مواد مرکب فراوان استفاده شده تا وزن کم بشه و پشت بند اون مصرف سوخت و ایزا قیمت بلیط کم بشه.این وزن بهینه به همراه موتور های کم مصرف بازدهی سوختی خیلی توپی رو ایجاد کرده.بالهای 204به هوابرهای فرابحرانی مجهز است و علاوه بر نسبت منظری زیاد و پسگرایی متوسط،ته بالهایی هم دارد(راحتترین راه تشخیص 757 و 204 از هم همین ته بالها است که 757 نداره).204 به سیستم پیشرفته کنترل با سیم مجهز شده(دیگه از سیستم هیدرولیک خبری نیست) و به جای فرمان کنترل،با اهرمهای مرکزی هدایت میشود.
پیش نمونه این هواپیما برای نخستین بار در 2 ژانویه 1989 پرواز کرد.تولید مدل پایه این هواپیما در 1994 آغاز شد و در 12 ژانویه سال 95 گواهینامه صلاحیت پرواز رو گرفت.در همون سال 94 اعلام شد نمونه هایی از 204 با بدنه کوتاهتر در حال طراحی است .این طرحها شامل نوع نزدیک برد/میان برد برای حمل 166 مسافر و نوع دور برد برای حمل 99 تا 160 مسافر است که به اونها 224 و 234 میگن.

مشخصات فنی مدل پایه:
دو موتور توربوفن Aviadvigtel ps-90A

هر موتور نیرویی معادل 158300نیوتن تولید میکند

طول هواپیما 46 متر و ارتفاع 13.9متر و عرض 42 متر دارد.

بیشترین وزن سوخت=24000کیلوگرم

بیشترین بارمزد=21000کیلوگرم

بیشترین وزن برخاست:94600کیلوگرم

سرعت کروز و اقتصادی در ارتفاع 11-12کیلومتر=830 کیلومتر در ساعت

برد(با بیشترین وزن)=2900کیلومتر





اطلاعات تکمیلی:

چندی است که در کشور سخن از خریداری هواپیماهای روسی توپولفTu-204 به میان می رود. البته تاریخچه این مذاکرات برای خرید و حتی انتقال تکنولوژی و ساخت این هواپیما در کشور به چند سال پیش بازمی گردد. ولی به نظر می رسد که اخیرا این مساله صورت جدی تری به خود گرفته است.
خرید و به کارگیری هواپیما امری بسیار تخصصی بوده و نیازمند بررسی و مطالعات کارشناسی فراوان است که البته به نظر می رسد زمان قابل توجهی برای بررسی صلاحیت این نوع هواپیما صرف شده است. خبرهای رسیده حاکی است که کاندیدای اول برای خرید این نوع هواپیما، هواپیمایی جمهوری اسلامی (هما) است که باید دید که در تصویر کلان آینده «هما»، این هواپیما چه جایگاهی دارد و چگونه قرار است با سیستم فعلی مدیریت، آموزش، عملیات و تعمیر و نگهداری این مجموعه تطبیق پیدا کند.
در نوشتار حاضر تلاش شده تا این هواپیما و مدلهای مختلف آن به همراه تاریخچه مختصری از توسعه آن به تلخیص معرفی گردد.

تاریخچه:
توپولوف 204 هواپیمایی دو موتوره با برد متوسط می‌باشد. ایده اولیه برای تولید و ساخت این هواپیما در سال 1983 شکل گرفت و هدف از تولید آن عرضه هواپیمایی برای جانشینی ۱۵۴-Tu بود. اولین پرواز این هواپیما با موتورهای PS-90At انجام گرفت. دومین نمونه از این هواپیما که دارای موتورهایRB211-535E4-B بود در 14 اوت 1992 پرواز کرد.تولید سری اصلی توپولوف 204 در کارخانجات Aviaster در سال 1990و در مجموعه صنعتی KAPO در سال 1994 آغاز گردید. در 12 ژانویه 1995 گواهینامه صلاحیت پروازی کشور روسیه به این هواپیما که در ابتدا به عنوان هواپیمای باربری مورد استفاده قرار می‌گرفت، اعطا شد.
اولین پرواز این هواپیما به عنوان هواپیمای مسافربری توسط خطوط هوایی Vnukovo در 23 فوریه 1993 انجام گرفت.

نسخه‌های کنونی این هواپیما عبارتند از :
Tu-204:
موتور : PS90A
گنجایش: 214 مسافرو kg 21000 بار
طول: m46،1
طول دهانه بال :m 41،8
ضریب منظری : 9،6
سطح بال :m182،4( ft 1963،4 )
وزن OEW (وزن عملکردی خالی) : kg 58300
MTOW (وزن برخاست بیشینه): kg 94600
سرعت کروز: (در ارتفاع 39700-36400 پا ) : knot 459-437 (km/h 850-810 )
برد: (با حداکثر بار) 1320 مایل دریایی

در این هواپیما یک مخزن سوخت در دم و 6 مخزن در بال جاگذاری شده که سوخت موجود در دم برای ترمیم کردن خودکار مرکز جرم در طول پرواز و کاهش پسای تریم مورد استفاده قرار می گیرد.

TU-204C:
نوع باربریTU-204 می‌باشد. تمام مشخصات آن مشابه TU-204می‌باشد به جز موارد زیر:
OEW (وزن عملکردی خالی):kg 58500
MTOW (وزن برخاست بیشینه): kg 103000
برد:2321 مایل دریایی. با حداکثر مقدار سوخت دارای بردی برابر 3671 مایل دریایی است.

TU-204-100:
این نسخه دارای گنجایش مسافر بیشتر و نیز حجم سوخت قابل حمل افزونتر در داخل بال است ولی از لحاظ نوع موتور و مقدار گنجایش بار تغییری نکرده است.
MTOW(وزن برخاست بیشینه):kg 103000
OEW (وزن عملکردی خالی):kg 58500
برد: 2321 مایل دریایی

TU-204-100C:
مشابه TU-204-100 است و هواپیمای باربری می‌باشد . ماکزیمم بار قابل حمل در این نسخه با کاهش برد، افزایش یافته است.

TU-204-120:
تمام مشخصات این هواپیما به جز موارد زیر مشابهTU-204-100 است.
موتور: Rolls-Royce RB211-535-EA
OEW (وزن عملکردی خالی):kg59300
برد:2213مایل دریایی
نمونه اولیه این هواپیما در 14 اوت 1992 پرواز کرد واولین هواپیمای تولیدی از این نوع در 7 مارس 1997 به پرواز درآمد. گواهینامه روسی را با محدودیت هایی در 16 جولای 1997 وسپس به طور کامل یک سال بعد دریافت کرد.

TU-204-120C:
این نوع هواپیما مشابه TU-204-100 می‌باشد با این تفاوت که دارای موتورهای
Rolls-Royce RB211-535-EA است. مشخصات عملکردی این هواپیما مشابه TU-204-120 است به جز موارد زیر:
برد: 1808 مایل دریایی ،برد با حداکثر سوخت 3542 مایل دریایی.
اولین پرواز این هواپیما در 10 نوامبر 1997 انجام گرفت واین هواپیما گواهینامه خود را به طور کامل در اوت 1998 دریافت کرد. این نوع هواپیما دارای وزن زیادی بوده و توانایی حملkg 30000 بار را دارد.

TU-204-122:
مشابه TU-204-120 با آلات دقیق غربی ساخت Rokwell-collins می‌باشد که تاکنون فروند تولیدی از این نوع هواپیما ساخته نشده است.

TU-204-200:
مشخصات این هواپیما به جز در موارد زیر مشابه TU-204-100 است.
OEW (وزن عملکردی خالی):kg59000
MTOW (وزن برخاست بیشینه): kg 110750
برد: 2591 مایل دریایی
در این نوع ، وزن سوخت قابل حمل در بال به مقدار کمی افزایش یافته و دارای ارابه های فرود قویتری می‌باشد . توانایی حمل 212 مسافر در 2کلاس را دارد. یک نمونه از این هواپیما ،مدل باربری TU-214 است که در ادامه این نوشتار توضیحات این هواپیما نیز آورده شده است.

TU-204-P:
هواپیمای گشت‌زنی نظامی است . در ژانویه 1997 روسیه اعلام کرد که نیروی دریایی روسیه نوع ضد ناو این مدل از TU-204 را جایگزین II-38, BE-12 می‌کند.

TU-204-220 :
مشخصات این هواپیما به جز موارد زیر مشابه TU-204-200 است.
موتور:Rolls-Roy=RB211-535-E4 ویا RB211-535-F5که قابلیت تولید191.7 kN تراست را دارد. در برخی از انواع این هواپیما PW2240 با قابلیت تولید 185.5kN تراست نیز به مشترین این هواپیما پیشنهاد می شود.
برد: 2483 مایل دریایی

TU-204-200C:
هواپیمای باربری مشابه TU-214

TU-204-220C:
نوع باربری TU-204-220 است.

TU-204-222:
مشابه TU-204-220 با آلات دقیق غربی ساخت Rockwellاست.

TU-204-230:
دارای موتورهای توربوپراپ Samara NK-93 بوده که قابلیت تولید 176.5KN تراست را دارند.درJanes 2002-2001 ذکر شده این پروژه در مراحل اولیه خود می‌باشد.

TU-204-Bussiness Jet:
این هواپیما در سال 1998 باید به پرواز درمی‌آمد اما پروژه آن باشکست روبه رو شد.

TU-204-300:
دارای سیستم های خودکار پیشرفته تری است. نسبت به TU-204 اصلی برد بیشتر و طول کوتاهتری دارد. طول این هواپیما تقریبا ft20 کوچکتر ازTU-204 اصلی است. دارای دو نوع می‌باشد. نوع سنگینتر که دوربرد است. این نوع دارای موتورهایPS90A2 است که تراستی معادلN103000 تولید می‌کند و برد آن با 144 مسافر 5000 مایل دریایی است. نوع سبک‌تر که تراست تولیدی توسط موتورهای این نوع، N89000 بوده و برد آن با 144 مسافر، 1900 مایل دریایی است.

TU-204-400 :
مشخصات این نوع TU-204 در موارد زیر متفاوت از TU-204 اصلی است.
گنجایش: 240 مسافر
MTOW (وزن برخاست بیشینه): kg 120000

TU-204-500:
نوعی از TU-204-300 می‌باشد که برای مسیرهای کوتاه‌تر بهینه شده
است.و مشخصات آن در موارد زیر متفاوت از TU-204-300 می‌باشد.
طول بدنه : 52 متر
سرعت کروز: 84 / 0 ماخ

TU-224:
مشخصات این هواپیما به شرح زیر است.
گنجایش : (برد متوسط) 144 مسافر
(دوربرد) 160-99 مسافر
موتور: RB211-535E4
طول : .2m40
MTOW(وزن برخاست بیشینه): kg 11075
برد: 3617 مایل دریایی

: TU-234
دارای سه نوع ، کوتاه برد ، برد متوسط و دوربرد است و نوع دیگری ازTU-204-300 می‌باشد. مشخصات آن در موارد زیر متفاوت از TU-204-300 می‌باشد. MTOW (برد کوتاه): kg 84800
(برد متوسط، دوربرد)000 kg 103
برد کوتاه برد : 1995 مایل دریایی
برد متوسط : 3585 مایل دریایی
بیشترین برد : 3885 مایل دریایی

TU-214:
این مدل از این هواپیما نسبت به نوع اصلی سنگین‌تر و کارآمدتر می‌باشد. دارای کابین قابل تغییری است که به‌راحتی می‌توان آن را به کابین مناسب برای مسافران ، بار و ترکیبی از بار ومسافر تبدیل نمود. این هواپیما برای پرواز در مسیرهای متوسط بهینه شده و به ادعای سازنده در کلاس خود ارزان‌ترین هواپیما است.
این هواپیما دارای پیکربندی های متفاوتی به شرح زیر است :
ـ پیکربندی استاندارد آن برای 164 مسافر در 2 کلاس با برد استاندارد 3600 مایل دریایی
- نوع دوربرد با مخزن سوخت اضافی برای 4400 مایل دریایی و 164 مسافر در دو کلاس
- نوعVIP با برد 4900 مایل دریایی
- TU-214C: نوعی که به سرعت قابل تغییر به باربری و مسافربری دو کلاسه می‌باشد. به طور کلی طراحی این هواپیما براساس TU-204-200 بوده که تولید آن درسال 1995 به صورت عمومی اعلام گردید. گنجایشی معادل 16 مخزن بارLD3 و ظرفیت 30 مسافر و یا 6 مخزن بار و ظرفیت 130 مسافر را داراست. نمونه اولیه آن در 5 فوریه 1996 آماده پرواز گردید و اولین پرواز آن در 21 مارس 1996 انجام گرفت . در سال 1998 به آن گواهی‌نامه موقت تعلق گرفت و در همان سال موتور غربی PW2037 به عنوان سیستم پیشران جایگزین در این هواپیما مورد استفاده قرار گرفت .

TU-214C:
همانطور که در توضیحات بالا ذکر شد ، نوع باربریTU-214 است که در سال 2002 عرضه گردیدو در مشخصه زیر متفاوت از TU-204 اصلی است
OEW(وزن عملکردی خالی): kg 57000

TU214D:
نوع دوربرد با ظرفیت 150 مسافر می‌باشد که اولین بار در اواسط 2002 عرضه گردید. دارای مخزن سوخت کمکی در زیر کابین می‌باشد. در سال 2003 گواهی‌نامه خود را دریافت نمود.

TU214VSSN:
ازنوع VIP بوده و کارخانه سازنده آن را برای جابه جایی مدیران روسی عرضه کرده است.اولین پرواز این مدل در 22جون 2002 انجام شد

نمای از فضای داخلی این هواپیما


http://photos.airliners.net/photos/photos/2/9/6/0707692.jpg



http://photos.airliners.net/photos/photos/8/5/0/0907058.jpg


و این هم  ایر لاین های داخلی


برای مشاهده عکس در ابعاد بزرگ اینجا را کلیک کنید

منبع:/www.aerospacetalk.com