دوستان عزیز و گرامی وبلاگ در ادامه مقاله ای در مورد پیشرفت موشکی چین و ارتباط آن با صنایع دفاعی و موشکی کشورمان ایران قرار خواهیم داد که امیدواریم مورد توجه شما بزرگواران قرار گیرد ولیکن ذکر یک نکته لازم است و آن این است که در متن مقاله و در بعضی خطوط دیدگاه مغرضانه ای نسبت به کشور عزیزمان ایران و یا نیروی افتخار آفرین حزب الله وجود دارد که بدلیل رعایت حقوق نویسنده و مترجم دستی بر ویرایش آن نبردیم ولیکن بر خود واجب می دانیم این دیدگاههای مغرضانه را نفی و محکوم کنیم. گونه های مختلف موشک YJ-82 یا C-802 * YJ-82 یا C-802 : گونه پایه و اصلی * YJ-82K یا C-802K : گونه هواپرتاب * YJ-83 یا C-803 : گونه ای که برد آن به 150 تا 200 کیلومتر و در گونة هواپرتاب تا بیش از 255 کیلومتر افزایش یافته است. (گمان میرود فاز نهایی پرواز آن به سمت هدف، با سرعت مافوق صورت انجام میپذیرد) * C-802KD * KD-88 * Noor : نمونه پیشرفته ای ویژه نیروی دریایی سپاه پاسداران حکومت اسلامی ایران
در اوایل سال 2000 گزارش شد که رژیم کمونیست کره شمالی و حکومت اسلامی ایران، به طور مشترک بر روی ساخت نمونه پیشرفتهای از موشک C-802 کار میکنند. موشکهایی که ایرانیها در ابتدا از چینیها دریافت کردند، تا حد زیادی از رده خارج بودند و حکومت اسلامی ایران جهت بهینهسازی آنها به استفاده از تکنولوژی موشکی کره شمالی روی آورد. امروزه این دو کشور به طور عمده بر روی بهبود میزان دقت اصابت موشک همکاری مینمایند.
موشک YJ-82 از نظر ظاهری، یعنی بدنه و دریچة مکش هوای مورد نیاز موتور توربوجت، بسیار شبیه به موشک YJ-8 به نظر میرسد. موشک دارای بدنهای نازک و دماغهای تخم مرغ شکل است. همچنین دارای 4 بالچة مثلثی شکل در قسمت جلو، چهار بالچة کنترلی کوچکتر و چهار بالچة انتهایی پایدارکننده میباشد. بالچههای پایدار کنندة انتهایی، بر روی قسمت بوستر موشک تعبیه شدهاند و پس از آنکه بوستر از موشک جدا شد، آنها نیز رها میشوند. دریچة مکش هوای ورودی، بین بالچههای اصلی و در قسمت زیرین موشک تعبیه شده است و از این منظر، موشک یک کپی کامل از موشک انگلیسی ضدکشتی Sea Eagle محسوب میگردد.
هنگامی که موشک پرتاب میگردد، بوستر که یک راکت سوخت جامد است، در عرض چند ثانیه، سرعت موشک را از صفر به 0.9 ماخ میرساند. پس از اتمام سوخت بوستر، قسمت بوستر از بدنة موشک جدا میشود و موتور توربوجت موشک شروع به کار مینماید. سپس موشک به کمک سامانۀ هدایت پذیری اینرسیایی خلبان خودکار و همچنین ارتفاع سنج رادیویی، با سرعت کروزی در حدود 0.9 ماخ، و ارتفاع پروازی مابین 10 تا 20 متر از سطح دریا (با توجه به وضعیت آب دریا)، به سمت هدف پرواز مینماید و این در حالی است که ارتفاع پرواز موشک YJ-81 یا همان C-801 چیزی مابین 20 تا 30 متری سطح دریاست و از این نظر، توسط رادار کشتیهای جنگی به آسانی قابل ردگیری است.
بوستر موشک C-801، اندک مدتی پس از پرتاب، از بدنۀ اصلی موشک جدا میگردد
هنگامی که پرواز موشک به سمت هدف وارد آخرین فاز خود میگردد، سیستم هدایت پذیری موشک از اینرسیایی، به سامانۀ هدفیاب راداری منتقل میشود. با اولین قفل راداری، YJ-82 همانند موشک اگزوسه، در چند کیلومتری نزدیک به هدف، ارتفاع پروازی خود را به چیزی مابین 3 تا 5 متری سطح دریا کاهش میدهد و این مقدار در C-801، چیزی در حدود 5 تا 7 متر میباشد. موشک در فاز نهایی رسیدن به هدف، امکان دارد با انجام مانورهایی، به هدفی بسیار مشکل برای سیستمهای دفاعی کشتی دشمن تبدیل گردد. هنگامی که موشک به فاصلۀ بسیار اندکی از هدف رسید، جهت وارد ساختن ماگزیمم خسارت، در ارتفاع سطح دریا به سمت هدف مورد نظر خود شیرجه میزند. در ششمین نمایشگاه هوایی ژوهای در چین که در اواخر سال 2006 برگزار گردید، شرکت سازندۀ موشک YJ-82 اظهار داشت که بر روی سیستم نزدیک شدن به هدف از نوع pop-up (افزایش یکباره ارتفاع در نزدیکی هدف) و همچنین تعیین مسیر دقیق پرواز به وسیلۀ نقاط از پیش تعیین شده (Checkpoint)، در حال کار و تحقیق هستند.
همانطور که دانستیم، هدایت پذیری موشک تا اواسط مسیر پرواز، به وسیلۀ سیستم اینرسیایی انجام میپذیرد و پس از آن، سیستم رادار درونی موشک به کار میافتد و موشک را هدایت مینماید. به هنگام هدایت پذیری اینرسیایی، موشک YJ-82 از یک ارتفاع سنج رادیویی جهت استفاده توسط سامانۀ خلبان خودکار موشک بهره میبرد. فاز نهایی هدایت راداری موشک توسط سیستم تک پالس (monopulse) با در نظر گرفتن مقاومت بالا در برابر اغتشاشات الکترونیکی، انجام میپذیرد. سیستم دقیق ارتفاع سنج رادیویی، این امکان را مهیا میسازد تا موشک در کمترین ارتفاع ممکن از سطح دریا، یعنی چیزی بین 20 تا 30 متر، پرواز نماید.
موشک YJ-82 از سرجنگی به وزن 165 کیلوگرم مجهز به زره مقاوم، با قابلیت انفجاری ترکشی ضد نفر و با تکیه بر انرژی جنبشی حاصل از برخورد جهت سوراخ کردن و نفوذ به درون بدنۀ کشتی بهره میبرد. به جز اینها، درصد امکان برخورد YJ-82 به هدف، بسیار بیشتر از موشک نسل قبل YJ-81 و YJ-8 میباشد.
کاربران موشک C-802 یا YJ-82 * نیروی دریایی بنگلادش * نیروی دریایی اندونزی: بر روی شناور تندروی FPB 56 Nav 5 که تحت لیسانس از روی ناوچۀ آلمانی آلباتروس (Albatross) تولید شده است. * نیروی دریایی پاکستان: گزارش شده است که پاکستانیها تعداد بسیار زیادی از این موشکها را تحت لیسانس در داخل کشورشان خریداری و مونتاژ کردهاند. * نیروی دریایی میانمار (برمه) * نیروی دریایی تایلند: این نیرو، با از رده خارج ساختن موشکهای قدیمی C-801 یا YJ-81، کار تجهیز ناوچه های موشک انداز نوع 053 اچ تی (Type 053HT) خود به موشکهای YJ-82 را آغاز کرده است. * گروهک حزب الله لبنان: این نیرو، همانند سایر جنگ افزارهایش، تعدادی موشک ضدکشتی را از حکومت اسلامی ایران دریافت کرده است. * حکومت اسلامی ایران: بر طبق تصاویر ماهوارهای پنتاگون و همچنین برخی گزارشها، ایرانیها تعداد 60 فروند موشک ضدکشتی YJ-82 در پرتابگرهایی در ساحل جزیره قشم مستقر ساختهاند. ایرانیها (نیروی دریایی سپاه پاسداران) در ابتدا تعداد 150 فروند موشک YJ-82 بلافاصله پس از آغاز جنگ سال 1991 خلیج فارس خریداری کردند، اما به واسطۀ فشار آمریکاییها، چینیها تحویل کامل آنها را معلق ساختند و تنها تا پایان سال 1996، تنها 60 موشک را در اختیار ایران قرار دادند.
بر طبق تصاویر ماهوارهای پنتاگون و همچنین برخی گزارشها، ایرانیها تعداد 60 فروند موشک ضدکشتی YJ-82 در پرتابگرهایی در ساحل جزیره قشم مستقر ساختهاند
چینیها تعداد 15 فروند شناور گشتی هودونگ (Houdong FAC) مجهز به موشکهای YJ-82 را در اختیار نیروی دریایی سپاه پاسداران حکومت اسلامی ایران قرار دادهاند
به جز این، چینیها تعداد 15 قایق گشت را که به این موشکها مجهز میشود، در اختیار نیروی دریایی سپاه پاسداران حکومت اسلامی ایران قرار دادهاند. وزارت دفاع حکومت اسلامی ایران، تحت لیسانس چین، نمونۀ بهینه شدۀ ساخت داخل این موشک را با نام نور (Noor) تولید میکند. رژیم اسلامی ایران، مظنون اصلی در تجهیز گروهک تروریستی حزب الله لبنان به تعداد نامعلومی موشک ضدکشتی YJ-82 محسوب میشود. یکی از این موشکها در جریان جنگ 33 روزه تابستان 2006، به یک ناوشکن اسرائیلی برخورد کرد و خسارتهایی جدی به آن وارد آورد.
امروز اغلب شناورهای دریایی سپاه پاسداران حکومت اسلامی ایران به موشکهای ضدکشتی C-802 که با نام نور در داخل مونتاژ میشوند، مجهز شدهاند
موشک نور نور، موشک برد بلند ضدکشتی C-802 چینی است که توسط ایرانی ها بهینه سازی شده و تولید میشود. این موشک به جای موتور توربوجت چینی، از موتور ایرانی طلوع-4 یا Toloue-4 بهره میبرد که قادر است توانی برابر 3.7 کیلونیوتن را در 29500 دور در دقیقه تولید کند. نور 200 کیلومتر برد دارد. گزارش شده است که موشک نور، بدون نیاز به رادار دید در افق یا Over-The-Horizon-Targeting (به اختصار رادار OTHT) قادر است به مسافتهای دورتری نیز دست یابد. در مسافتهای دور، به علت انحنای طبیعی کرۀ زمین، بدون رادار دید در افق، امکان دست یابی به هدف مورد نظر وجود ندارد.
موشک نور در جریان رژه ای نظامی در تهران به نمایش گذاشته شده است
موتور توربوجت پیشرفته و بسیار کم مصرف طلوع4 یکی از نخستین تولیدات ایرانی ها در زمینۀ موتورهای جت به شمار میرود. ادعا شده است که موتور مینی جت طلوع4 در شرکت صنایع هواپیمایی ایران (IACI) طراحی و ساخته شده است. این موتور بر اساس مهندسی معکوس از یک طرح فرانسوی بدست آمده است. امروزه بسیاری بر این عقیده اند که موشک ضدکشتی C-802 مونتاژ ایران که Noor نامیده میشود، و همچنین مدلی از هواپیماهای بدون سرنشین یا UAV ساخت ایران به این موتور مجهز شدهاند. موتور مینی جت طلوع-4 دارای محور سه مرحله ای و طول 1.3 متر است.
تاریخچۀ جنگی به گارگیری دو موشک YJ-82 یا C-802 توسط نیروهای زبدۀ سپاه پاسداران ایران به تاریخ 14 جولای 2006 در جریان جنگ 33 روزه حزب الله با اسرائیل، باعث ایراد خساراتی در یک رزمناو اسرائیلی گردید. دو موشک یاد شده، با برخورد به رزمناو INS Hanit، باعث وارد آمدن خساراتی به این کشتی جنگی شده و چهار تن از ملوانان آن را نیز کشتند. مقامات دولت چین اظهار داشتند که موشکهای یاد شده، C-802 نبوده و مدرکی مبنی بر دریافت این موشکها از منابع چینی وجود ندارد. رژیم اسلامی ایران که مظنون اصلی در تجهیز گروهک حزب الله لبنان به این موشک است، تاکنون از تایید یا تکذیب این مسئله خودداری کرده است. رزمناور Hanit، متحمل خساراتی در قسمت موتورخانه گردید و بر طبق برخی گزارشها، برخورد یکی از موشکها، باعث جدا شدن موتور کشتی از آن و پرتاب آن به دریا شد؛ اما پس از بازگرداندن رزمناو یاد شده به بندرگاه حیفا، مشخص گردید که میزان خسارات، کمتر از آن چیزی است که در ابتدا تصور میشد.
رزمناو اسرائیلی Hanit و خسارات ناشی از برخورد موشک (های) C-802 (و یا شاید C-701)
با توجه به میزان خساراتی که از برخورد یک موشک ضدکشتی نظیر هارپون حاصل میشود، (با توجه به اینکه حدود 1.5 برابر بزرگتر از C-802 میباشد و به طور معمول با یک برخورد، قادر است یک رزمناو سنگین را به طور کامل از کار بیندازد)، به نظر میرسد موشکی (یا موشکهایی) که توسط حزب الله لبنان مورد استفاده قرار گرفته بود، C-802 نبوده و شاید نمونۀ کوچکتر و ضعیفتر آن یعنی C-701 بوده است که توسط رژیم اسلامی ایران، با نام کوثر (Kowsar) مونتاژ میگردند. به کارگیری یک یا دو موشک چینی C-701 یا کوثر، به طور تقریبی قادر است یک ناوچۀ تندروی سبک وزن را غرق نماید، در حالی که طبق گزارشها، میزان خسارات بیش از این بوده است. به عبارتی دیگر، میزان خسارات انفجار موشک برخورد کرده به رزمناو اسرائیلی Hanit، چیزی معادل 50 کیلوگرم برآورد شده است؛ اگرچه سندی برای این ادعا وجود ندارد اما به نظر میرسد موشک به کار گرفته شده توسط حزب الله لبنان، همان C-802 بوده است.
میزان خسارات وارد شده به رزمناو اسرائیلی کمتر از میزانی بود که از یک موشک ضدکشتی C-802 انتظار می رفت
رزمناو اسرائیلی Hanit از سامانههای بسیار پیچیده و پیشرفتۀ چندلایۀ دفاع ضد موشکی بهره میبرد: یک توپ فالانکس (Phalanx CIWS)، موشکهای ضدموشک باراک (Barak)، فریبندههای Chaff و سیستم اقدام متقابل الکترونیکی. به طور منطقی این مجموعه میبایستی قادر به مقابله با یک موشک ضدکشتی نظیر YJ-82 باشد، اما با توجه به گزارش ارتش اسرائیل، به هنگام برخورد C-802، این سیستمها به دلایل زیر ناتوان بودند: * هیچگونه اطلاعاتی دال بر مجهز بودن حزب الله لبنان به چنین موشکی وجود نداشت؛ * با توجه به اینکه حزب الله لبنان نیروی هوایی در اختیار نداشت، ناویان Hanit سیستم ضدموشک کشتی را غیرفعال کرده بودند، زیرا با حضور گسترده و عملیاتهای پی در پی نیروی هوایی اسرائیل در نزدیکی رزمناو یاد شده، این امکان وجود داشت که سیستم دفاع هوایی ناو به طور تصادفی فعال شده و با شلیک اشتباه، باعث سرنگون شدن هواپیمای خودی گردد. با این حال کشتی یاد شده پیشتر به سیستم شناسایی دوست از دشمن مجهز شده بود (IFF) و امکان شلیک اشتباه به سمت هواپیماهای خودی را نداشت.
منبع:http://aerospacetalk.ir/forum/viewtopic.php?f=5&p=88082#p88082 |