آشنائی با آنتونوف-70
آنتونوف -70 نسل جدیدی از هواپیماهای برد متوسط پهن پیکر ترابری و اولین هواپیمای پهن پیکر مجهز به موتورهای پراپ-فن میباشد . دفتر طراحی آنتونوف جهت جایگزین کردن هواپیمای ترابری قدیمی آنتونوف-12 ،اقدام به طراحی و ساخت نسل جدید هواپیماهای ترابری به نام آنتونوف-70 در اوایل دهه 1990 نمود. اولین پرواز آنتونوف-70 در 16 دسامبر 1994 در کیف صورت گرفت. روسیه و اوکرائین سرمایه گذاری 50-50 را روی این پروژه انجام دادند و روسیه علاقمندی خود را به خرید 160 فروند برای ارتش خود نشان داد. اولین پیش نمونه آزمایشی در دهم فوریه 1995 در طی یک تصادم با آنتونوف-72 به طور کامل منهدم و تمام 7 خدمه آن کشته شدند. دومین نمونه در سال 2001 در طی یک فرود اضطراری در هوای سرد روسیه متحمل خسارت شد اما مورد مرمت و بازسازی قرار گرفت.
در سال 2005 مقامات ارشد نیروی هوائی روسیه ادعا داشتند که همکاری و توسعه دو جانبه آنتوموف-70 ادامه پیدا خواهد کرد اگرچه منابع داخلی از زمین گیر شدن آن به جهت به روز رسانی IL-76MF، و طرحهای جدید روسیه: TU-330، Il-214 خبر میدادند. در نوامبر 2005 وزارت دفاع اوکرائین از طرحی برای خرید 5 فروند AN-70 برای نیروی هوائی اوکرائین خبر داد. در آوریل 2006 روسیه خودش را از ادامه پروژه کنار کشید. مقامات ارشد نیروی هوائی روسیه اعلام داشتند که انتونوف-70 در حال تبدیل شدن به یک هواپیمای گران است در حالیکه روسها از Ilyushin Il-76MF استفاده میکردند که نصف آنتونوف -70 قیمت داشت.
پیش نمونه ی این هواپیما در سال 94 پرواز کرد و دومین پیش نمونه هم در سال 97 نخستین پرواز خود را انجام داد.
تاکنون 3 فروند از آن تولید شده است و پیش بینی می شود در بین سال های 2008 تا 2015 تعداد چهار فروند از آن تولید شود.
به نظر نمی رسد این هواپیما بتواند به این زودی ها به طور گسترده وارد نیروی هوایی روسیه شود و جایگزین آنتونف های 12 گردد.
این هواپیما دارای دو گونه ی غیر نظامی و غربی شده (مجهز به تجهیزات غربی) است و در غرب آن را رقیبی جدی برای C 17 کلاب مستر میدانند.
موتور توربو فن با ضریب کنار گذر پایین
- پراپ فن:
شبیه موتور توربو فن است با این تفاوت که فن آن در بیرون مجرای موتور قرار دارد.
مزایا: بازده سوخت بیشتر (اصولاً هدف از طراحی این موتورهای پیچیده وگرانقیمت افزایش بازده وکاهش مصرف سوخت بود) ونسبت به موتور توربوفن کم صداتروهمچنین توانایی کارکرد در محدوده سرعت بزرگتر از توربو فن، این موتور به علت کم مصرف بودن در دهه 1980محبوب شد(به علت قیمت بالای نفت).
معایب: برخی از نمونه های آن بر خلاف انتظار از توربو فن پر صداتر بودندواز انواع دیگر موتور جت پیچیده ترو گرانتر هستند
نمای داخل کاکپیت مدرن آنتونوف-70
AN-70 درحال سپری کردن آخرین تستهای پروازی و دریافت گواهینامه های مربوطه است اگرچه نه روسیه و نه هیچ مشتری بالقوه غربی خواهان آن نبود. در ساخت آنتونوف-70 از تکنولوژیهای به روز در صنعت هواپیماسازی استفاده گسترده ای شده. مجهز بودن به 6 صفحه نمایشگر ، سیستم پرواز با سیم مجهز و کامل، نمایشگر هد-آپ جهت فرود در باندهای کوتاه، استفاده گسترده از مواد کامپوزیت به خصوص در سکانهای افقی و عمودی. برای افزایش بازدهی و راندمان، آنتونوف-70 به سیستمهای کمک ناوبری و کنترل پرواز کامپوتری مجهز شده، که در نتیجه به کارگیری سیستمهای پیشرفته ، مهندس پرواز و مسئول مخابرات از کابین حذف گردیدند. این هواپیما قادر به نشست و برخاست از باندهای کوتاه میباشد.
موتورهای پراپ-فن به کارگرفته شده در این هواپیما مدل تغییر یافته ای از موتورهای توربوفن هستند که مجهز به دو پروانه که در خلاف جهت یکدیگر حرکت میکنند میباشند. (با تغییری در زاویه تیغه پروانه ها).
پراپ-فن ها اصطلاحا به ultra-high by-pass یا موتورهای (UHB) شناخته میشوند که دارای کارائی همزمان موتورهای توربوفن به علاوه مصرف سوخت موتورهای توربوپراپ هستند. پراپ-فن ها تا 35درصد موتورهای توربو فن قادر به کاهش مصرف سوخت هستند.
نمای داخلی آنتونوف-70
مشخصات عمومی:
خدمه: 3 تا 5 نفر
ظرفیت: 300 سرباز یا 206 مجروح
طول: 40.7 متر
فاصله دو نوک بال: 44.06 متر
ارتفاع: 16.38
وزن خالی: 66.230 کیلوگرم
وزن بارگیری شده: 108.860 کیلوگرم
حداکثر وزن برخاست: 145.000 کیلوگرم
موتور: 4 دستگاه موتور Progress D-27 propfans هر کدام به قدرت kw 10.350
قابلیتها:
حداکثر سرعت: 780 کیلومتر بر ساعت
برد: 6.600 کیلومتر با 20 تن بار
نرخ صعود: 24.9 متر بر ثانیه
قیمت:60-70 million
آنتونف 12
