مجله هوایی
در نگاه کسانی که پرواز را نمی فهمند هرچه بیشتراوج بگیری کوچکتر دیده می شویدمجله هوایی
در نگاه کسانی که پرواز را نمی فهمند هرچه بیشتراوج بگیری کوچکتر دیده می شوید
رییس جمهوری نیکاراگوئه با هواپیمای قذافی به ایران سفر میکند
خبرگزاری رویترز از ماناگوا گزارش داد که دانیل اورتگا، رییس جمهور ی نیکاراگوئه روز یکشنبه گفت با هواپیمایی که معمر قذافی رهبر لیبی در اختیار وی قرار داده است، به ایران سفر میکند.
بنابراین گزارش، اورتگا به خبرنگاران گفت که در نخستین مرحله از سفر ۱۰روزه‌اش به ونزوئلا، ایران، الجزایر، لیبی و کوبا، عازم کاراکاس میشود.
وی افزود که قذافی برای کاهش هزینه این سفر یک هواپیما در اختیار وی قرار داده است.
اورتگا گفت که توقفی نیز در ایتالیا خواهد داشت
وزیر دفاع: آمادگی ایران برای امضای پیمان دفاعی مشترک با کشورهای
وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح ، حضور نیروهای بیگانه را عامل نامنی در منطقه خاورمیانه دانست و بار دیگر بر آمادگی ایران برای امضای پیمان دفاعی مشترک با کشورهای همسایه بویژه کشورهای حوزه خلیج فارس تاکید کرد.
به گزارش فارس، سردار سرتیپ "مصطفی محمد نجار" در گفتگو با شبکه خبری العالم گفت: آمریکا و دشمنان اسلام پروژه ایران هراسی را دنبال می‌کنند تا کشورهای اسلامی را از قدرت جمهوری اسلامی ایران بترسانند در صورتی که قدرت ایران در منطقه، برای حفاظت از صلح و ثبات و آرامش در منطقه است.
وی گفت: اعتقاد ما این است که امنیت در منطقه با مشارکت و همکاری کشورهای اسلامی منطقه قابل تامین است و حضور نیروهای فرامنطقه‌ای و نیروهای آمریکایی در واقع به ناامنی در منطقه دامن می زنند که نمونه آن را در عراق شاهدیم.
وزیر دفاع جمهوری اسلامی ایران خاطرنشان کرد: آنها با شعار دموکراسی وارد عراق شدند اما نتیجه آن زندان ابوغریب شد، و نتیجه شعار آنها برای ایجاد امنیت و آرامش صدها هزار کشته در عراق است.
وی بر آمادگی نیروهای مسلح ایران برای مقابله با هرگونه حمله احتمالی تاکید کرد و گفت ما هیچ یک از کشورهای همسایه را تهدید نمی‌کنیم.
وی افزود: ما بارها خواستار امضای پیمان دفاعی مشترک با کشورهای همسایه به ویژه کشورهای حوزه خلیج فارس بوده‌ایم.
پیشگویی روزنامه اسرائیلی از احتمال وقوع جنگ بین سوریه و اسرائیل!
روزنامه صهیونیستی یدیعوت احارونوت امروز سه شنبه نوشت تل اویو معتقد است اگر روند سیاسی بین اسرائیل و دمشق اغاز نشود سوریها در بلندیهای جولان عملیات خواهند کرد تا اسرائیل را به جنگ با سوریه وارد کنند.
به گزارش خبرگزاری المان از غزه روزنامه یدیعوت احارونوت نوشت ارتش اسرائیل به تمریناتش در چهارچوب امادگی برای احتمال رویارویی با سوریه در چند ماه اینده ادامه می دهد.
این روزنامه افزود ارتش سوریه با توجه به ارزیابیهای دمشق در خصوص احتمال وقوع رویارویی نظامی با اسرائیل به تازگی چندین مانور فراگیر انجام داده است.
یدیعوت احارونوت نوشت ارتش اسرائیل نیز با توجه به امادگی های نظامی برای احتمال وقوع رویارویی در شمال اسرائیل به تمرینات نظامی اش در بلندیهای اشغالی جولان ادامه می دهد.
این روزنامه به نقل از منابع نظامی اسرائیلی نوشته است مانورهای اخیر نظامی سوریه نشان می دهد ارتش این کشور برای عملیات دفاعی اموزش می بیند نه برای عملیات تهاجمی.
ارزیابیهای اسرائیل نشان می دهد اگر در روند سیاسی با دمشق پیشرفتی حاصل نشود سوریها عملیات در مطنقه بلندیهای جولان را اغاز خواهند کرد تا اسرائیل را درگیر جنگ کنند.
از طرف دیگر رادیو رسمی اسرائیل امروز سه شنبه اعلام کرد کابینه کوچک سیاسی و امنیتی اسرائیل فردا چهارشنبه تشکیل جلسه خواهد داد و درباره امکان ازسرگیری مذاکرات باسوریه بحث و تبادل نظر خواهد کرد.
موشک های دریا پایه نیروی دریایی ایران(کوتاه و مختصر)
موشک هارپون(AGM-84 Harpoon)
موشک هارپون یکی از معروفترین و قویترین سلاح های ضد کشتیست که با وجود عمر طولانی آن هنوز یکی از موشک های اصلی ضد کشتی در نیروی دریایی آمریکا و بسیاری از کشورهای جهان از جمله ایران است(هارپون به معنی نیزه ی شکار نهنگ است)
موشک هارپون بسور اختصاصی و تنها برای مقابله با کشتی ها ساخته شد و اولین بار به خدمت نیروی زمینی و دریایی آمریکا در آمد موشک هارپون بدلیل نیاز شدید نیرو های هوایی و دریایی در مدل های مختلف به تولید انبوه رسید بعدها موشکSLAM که به معنی (Stand-off Land Attack Missile) است از روی آن تولید گردید
در 1965 نیروی دریایی بصورت آزمایشی در قالب یک طرح پژوهشی بر روی موشک برای مقابله ی سطحی با زیر دریایی ها و با برد 45 کیلومتر شروع به بررسی نمود پس از نابودی رزم ناو اسرائیلی Eilat توسط دو ناوچه ی موشک انداز ساخت روسیه در 1967 احمیت این پروژه دوچندان شد چرا که نیاز به یک موشک ضد کشتی قوی در برابر اهداف سطحی بسیار حس میشد با سرعت گرفتن رشد پروژه در 1970 اولین نمونه ی هارپون تحت عنوان ZAGM-84A مورد آزمایش قرار گرفت با این وجود نتیجه ی آزمایشات رضایت بخش نبود در نتیجه سال بعد این قرار داد طی مناقصه ای به شرکت McDonnell-Douglas اعطا گردید بدنبال این امر مکدانل داگلاس طی مدت کوتاهی سه مدل مختلف از این موشک را تدوین نمود و سریعا اولین تست ها انجام شد نمونه ی اولیه در 1972 آزمایش شدمدل هایی که مکدانل داگلاس ارائه کرد به این ترتیب بود موشک هوا به دریا مدل پایه AGM-84A و موشک دریا به دریا RGM-84A و زمین به دریا UGM-84A ولی طرح ایراداتی نیز داشت از جمله برد کم در حالی که حد اقل نیاز به دامنه برد 90 کیلومتر می بود که بعدها اصلاح شد
اولین مدل در 1977 وارد خدمت شد و اولین نمونه هم نمونه ی دریا به دریا بود پس از آن اولین نمونه ی هوا به دریا (AGM-84A ) در 1979 بر روی هواپیما های P-3 اوریون نصب شد اولین نمونه ی زمین به دریا هم در 1981 وارد خدمت گردید.
از تعداد و امادگی این نوع موشک در نیروی دریایی ایران اطلاعات زیادی دردست نیست و سیاست ایران در ضمینه موشک های دریایی برپایه موشک های کروز قرار دارد.موشک هارپون در مدلهای مختلفی تولید گشته و ما مشخصات موشک های تحت اختیار ایران را در زیر قرار می دهیم.
مشخصات:
نوع: موشک ضد کشتی
طول: 4 متر 55 سانتیمتر
وزن: 5/661 کیلوگرم
برد: 60 مایل
سرعت: 855 کیلومتر بر ساعت
2-موشک کروز دریایی کوثر(C-701)
این موشک ترکیبی از تکنولوژی بومی و برداشتهایی از نمونه ی چینی C-701 است این موشک به یک سرجنگی الکترو اوپتیک مجهز است که به همراه یک رادار جستجوی میلیمتری کنترل آن را انجام میدهد
موشک کوثر مناسب برای شلیک از شناور های گشتی کوچک تا متوسط لانچر های زمینی هلیکوپتر ها و جنگنده ها یا هواپیماهای گشت دریاییست (مانند اوریون)
از توانایی های این موشک میتوان به اصلاح اتوماتیک مسیر شلیک انتخاب اتوماتیک هدف بعدی(نزدیک ترین هدف در صورت خارج شدن هدف اول از دسترس یا قفل رادار بطور کلی بازیافت البته امکان هدایت اپتیکی تلوزیونی هم هست)
مشخصات:
نوع: موشک ضد کشتی
برد بیشینه:15 تا 19 کیلومتر
طول:2.6 متر
وزن سرجنگی: 29 کیلوگرم با توانایی ضد زره برای ورود به قسمت های داخلی تر(تاخیر در انفجار)
وزن کلی: 100 کیلوگرم
موتور: یک بوستر سوخت جامد با سوخت ذخیره
سرعت: 0.8 ماخ
نوع کنترل گر: کنترل گر تصویری یا رادار موج میلیمتری به همراه رادار خانگی Sea skimmer
3-موشک کروز دریایی نور(بهینه شده c-802)
موشک کروز نور از جمله موشک های ساخت داخل میباشد که با الگو برداری از موشک های چینی c-802 توسط متخصصان داخلی تولید شده .این موشک در ایران در سال 80 به صورت تولید انبوه در اختیار نیروهای مسلح قرار گرفت.در سال 1385 و در رزمایش پیامبر اعظم(ص) نوع بهینه شده ای از موشک نور مورد ازمایش قرار گرفت و با موفقیت ازمایش شد.موشک بهینه نور بدون نیاز به سیستم OTHT با حداکثر برد به سمت اهداف سطحی شلیک میشود.جمهوری اسلامی ایران اولین کشوری است که توانست موشک نور(c-802) را بر روی بالگرد نصب کند و ما نخستین کشوری هستیم که این تکنولوژی را دارا می‌باشیم.
مشخصات:
برد:120 کیلومتر
ورن کلاهک جنگی:165 کیلوگرم
4-موشک حوت
در سال 1385 و در رزمایش پیامبر اعظم(ص) موشکی را ازمایش کرد که باعث حیرت بیش از پیش جامعه جهانی گشت.ایران در این رزمایش موشکی با سرعت 100 متر بر ثانیه را ازمایش کرد.موشک انداز های این موشک کامل رادار گریز بوده و از دید رادارهای دشمن مخفی میمانند.توان رزمی این موشک برابر با موشک VA-111 Shkval ساخت روسیه است و تنها دو کشور ایران و روسیه فناوری لازم را برای ساخت چنین موشک های به دست اورده اند.هنوز مشخص نیست که آیا "حوت" بر پایه shkval ساخته شده است یا خیر.سرعت متوسط این موشک 4 برابر اژدر معمولی زیر ابی است.
این موشک با تولید حبابهای بخار که از نوک دماغه و پوسته خود خارج می کند لایه ای از گاز در اطراف خود شکل می دهد و بدین ترتیب خود را از تماس مستقیم با آب و پسای قابل ملاحظه ناشی از آن دور می کند.
این موشک قابلیت پرتاب از روی شناور و یا زیردریایی در عمق 100 متری را دارد. با سرعت حدود 50 نات (93 کیلومتر بر ساعت) کپسول پرتاب خود را ترک می کند. با فرو رفتن در آب و رسیدن به عمق مناسب، موتور خود را روشن کرده و به سمت هدف راهی می شود.
از چالش های فنی توسعه چنین موشکی می توان به کاویتاسیون اشاره نمود که لازم است میزان حبابهای کاویتاسیون برای حفظ و پایدار نگهداشتن لایه گاز اطراف موشک ونیز رسیدن به کمترین پسا کنترل شود. در همین رابطه توجه به تداخل گازهای خروجی از راکت و نیز سطوح کنترل موشک با لایه گاز ایجاد شده در اطراف آن، پیچیدگیهای این مساله را روشن تر می سازد. به ویژه زمان شروع به کار موتور و شرایط گذار (Transision) ناشی از آن از این حیث قابل توجه است.
سیستم هدایت چنین موشکی نیز با چالشهای خود روبرو است. تغییر محیط سیال اطراف موشک، شکست امواج و نیز سرعت خودموشک از مواردی است که هدایت آن را با مشکلات عدیده ای مواجه می سازد
5-موشک سانبرن(SS-N-22 Sunburn,Moskit)
موشک جهت شکست دادن سیستم راداری دفاعی آمریکا طراحی شده است . یک ناو آمریکایی در حالت دفاعی به هر صورت در جریان شناسایی موشک SUNBURN که به طرف آنها در حرکت است تنها زمان کافی برای محاسبه و پیدا کردن راه حل شلیک را دارد نه وقت کافی برای منهدم کردن موشک SUNBURN را. به همین خاطر از نوعی اسلحه جدید که می‌تواند 3000 گلوله اورانیوم را در یک دقیقه شلیک کند ولی این سلاح باید هماهنگی دقیقی را برای نابودی موشک به موقع انجام دهد که بسیار مشکل است .
ترکیب سرعت مافوق صوت و اندازه بمب آن انرژی تخریبی زیادی را هنگام برخورد با کشتی ایجاد میکند . یکعدد از این موشک‌ها می‌تواند یک کشتی جنگی را غرق کند. تنها راه ناوهای آمریکایی برای دفاع از خودشان در مقابل سلاحهای مهیبی چون SUNBURN این است که قبل از رسیدن جنگنده پرتاب کننده بمب به محدوده پرتاب موشک آن را نابود کنند. SUNBURN می‌تواند یک بمب اتمی 200 کیلو تنی یا یک کلاهک 750 پوندی را در حدود 100 مایل حمل کند. بیش از دو برابر میزانی که EXOCET می‌تواند. SUNBURN می‌تواند سرعتی دو برابر سرعت صوت داشته و با قابلیت تنظیم مسیر پروازی که می‌تواند از کنار موانع عبور کند تا خود را به استحکامات دشمن برساند. این موشک قابلیت شلیک از زیر دریایی ساحل و ناوهای جنگی را بر خوردار است.مدل هوایی ان نیز قابلیت شلیک از جنگنده su-27k یا su-33 رادارا میباشد که نام دیگر ان Kh-4 می باشد.
مطابق گزارش وزیر دفاع ایران "علی شمخانی” در سال 2001 هنگام بازدید از مسکو در خواست پرتاب آزمایشی آن را کرد که روسها هم با روی باز ترتیب آن را داده و علی شمخانی که مجذوب آن شده بود سفارش تعداد نا محدود از این موشک را به روسها داد.
از تعداد موشک های ایران اطلاعاتی در دست نیست.
مشخصات:
طول: 9 متر
وزن:450کیلوگرم
وزن کلاهک:320 کیلوگرم
سرعت: 3 ماخ
برد نهایی: 250 کیلومتر
نوع رادار: فعال
6-موشک اگزوسه(Exocet)
طراحی موشک اگزوسه در سال1967 اغاز گردیده و نوع دریا پایه ان که با کد MM 38 شناخته می شود در سال 1975 وارد خدمت گردید.نوع هواپایه ان که با کد AM 39 شناخته می شود طراحی ان از سال 1974 اغاز گردید و در سال 1979 تحویل نیروی دریایی فرانسه گشت.این موشک در جنگ فالکلند از یک جنگنده ارژانتینی شلیک شده و باعث غرق شدن ناو جنگی انگلستان گشت و در جنگ اول خلیج فارس جنگنده های نیروی هوایی عراق این موشک را به سمت یک ناوچه امریکایی شلیک کرد و قبل از اینکه ناو امریکایی بتواند کاری از پیش ببرد موشک به ان برخورد کرده و ان را به دونیم میکند.
ایران درسال 2003 سفارش تعداد نامحدودی از این نوع موشک را به فرانسه داده است.از دریافت سفارس ایران اطلاعاتی در دست نیست ولی منابع مطلع تعداد این موشک های ایران را 500 عدد اعلام کرده اند.این موشک به وسیله جنگنده های میراژ فرانسوی که در اختیار نیروی هوایی قرار دارد قابل شلیک است.
مشخصات:
سال ورود:1979
انداره: 580 سانتیمتر
وزن: 855 کیلوگرم
وزن کلاهک:168 کیلوگرم به همراه زره تاخیر انداز در انفجار
سرعت: 0.93 ماخ
برد: 63 کیلومتر
رادار:ESD ADAC رادار فعال
7-موشک ضد کشتی رعد(HY-2)
در سال 2004 ایران یک مدل جدید از موشکهای
ضد کشتی را بر مبنای موشک چینی کرم ابریشم را با برد و سرعت بیشتر طراحی نمود و به تولید انبوه رساند
این موشک با توجه به سرعت زیاد آن یکی از خطرناک ترین موشک های ضد کشتی است که امکان هر گون تحرکی را از حریف صلب میکند
مشخصات:
نوع: موشک ضد کشتی
سرعت: بین0.8 تا 1 ماخ
طول:7.8 متر
وزن: 2998 کیلوگرم
برد: 135 تا 200 کیلومتر
ارتفاع پرواز:30 تا 50 متر
نوع سیستم راداری: رادار مونو پالس (فعال)
وزن سر جنگی: 512 کیلوگرم
موتور: یک موتور سوخت مایع بهمراه یک بوستر سوخت جامد
ضد کشتی نصر:
این موشک ماهیتی همچنان نامشخص دارد اما اولین بار در نمایشگاه هوایی ایران در سال 2004 به نمایش درآمد این موشک یک موشک تاکتیکی جدید بحساب می آید
این موشک در حالت راداری تا 35 کیلومتر برد دارد با این وجود همچنان اطلاعات چندانی از آن در دست نیست
9-موشک ضد کشتی فجر دریا:
این موشک نیز یکی از موشک هاییست که اطلاعات کمی در مورد آن انتشار یافته این موشک یک موشک ضد کشتی هوا پرتاب است و تاکنون شلیک آن از هلیکوپتر های سی کینگ نیروی دریایی آزمایش گردیده
نویسندگان: امیرحسام ملائی یگانه
محمد حسین جهان پناه
پروژه های هواپیماسازی در کشور(قسمت دوم)
جنگنده صاعقه یا صاعقه-80 (عدد 80 بعدا بدنبال پرواز اولین پیش نمونه در سال 1380 به اسم جنگنده اضافه شد) طراحی صاعقه بر خلاف آذرخش طراحی این پروژه توسط مرکز تکنولوژی و الکترونیک نیروی هوایی با کمک دانشگاه شهید ستاری انجام گرفت و نه صنایع هواپیما سازی ایران
در آذر سال 1379، سرتیپ علی اکبر شوقی، رئیس دانشگاه شهید ستاری، اعلام کرد که هواپیمای جدیدی که با نام صاعقه در دست تولید است تا در 1382 اولین پرواز خود را به انجام رسانید در تابستان سال 1383، صدا و سیما، تصاویر و فیلم های ویدیویی این هواپیمای جدید را با توضیحات کامل مخابره کرد و بدین سان صاعقه بدنیای واقعیت گام نهاد
صاعقه در واقع طرحی بسیار پیشرفته تر با طراحی بهتر و بهینه سازی دقیق تر از آذرخش بود که به آذرخش-2 نیز معروف شد که پس از آن اسمهایی همچون Super F-5 نیز رایج شد و حتی مقایسه های بسیار عجیب و بچه گانه ی صاعقه با YF-17
یکی از تفاوت های مهم صاعقه با آذرخش جایگزینی دم یگانه ی اف5 با دم پروانه ای شبیه به F/A-18 بنابر این کارخانه ی سازنده ی صاعقه نیاز داشت به یک دم جدید در نتیجه به جای موتور های توربو جت J-85 مورد استفاده در آذرخش از موتور های J-85 مجهز به پس سوز ساخت داخل(یا بهینه سازی شده توسط صنایع داخلی) با تکنولوژی موتور های TF-30 بهره برد این موتور ها(بخصوص قسمت پس سوز) بطور قابل ملاحظه ای فشار بر روی قسمت های قدیمی وارد میکرد
هنوز بدرستی مشخص نیست چرا متخصصان ایرانی اصرار داشتند از یک دم دوگانه بهره ببرند اما آنها معتقدند این روش به کاهش دید راداری و همچنین کوتاه شدن مسافت طی شده برای بلند شدن از باند و همچنین چرخش افقی هواپیما حول محور افقی کمک شایانی میکند(البته بالاترین آهنگ غلتش هنوز هم در بین جنگنده ها متعلق به اف 5 است) و دیگر آنکه به پایداری بیشتر موتور ها در حالت پس سوز و کاهش مصرف سوخت نیز کمک میکند بالهای صاعقه هم از آذرخش بزرگتر بود(ساخته شده از مواد مرکب) که با طراحی جدید نه تنها کارایی بالها افزایش یافت بلکه میزان مخازن سوخت موجود در آنها نیز افزایش یافت
در کل صاعقه نسبت به آذرخش پنهانکاری بیشتری داشت
اولین پیش نمونه ی صاعقه در 30 می 2004 پرواز کرد و از آن پس سلسله پرواز های آزمایشی آن آغاز شد ولی هیچ درجه یا گواهی به آن داده نشد آزمایشات نشان میداد وضعیت برخواست و نشست بسیار راحت تر و بهتر از چیزی که پیشبینی میشد انجام شده زمانی که آزمایش های پروازی صاعقه به پایان رسید زمان آن بود که برنامه ی ساخت آن آغاز گردد ولی تعداد کمی وارد خدمت گردید و به درستی هیچ جنگنده ای جایگزین نشد و تنها برخی ویژگی ها بر روی دیگر جنگنده ها اعمال گردید احتمالا این را باید نقطه ی توقفی دیگر در برنامه ی ساخت جنگنده ی ایران برای جایگزینی جنگنده های قدیمی خود دانست
(روایتی دیگر از سال‌ها پیش، طرح هواپیمایی به نام هواپیمای اوج در نیروی هوایی ارتش ایران در کار بود که البته این طرح ادامه نیافت. اما با پیگیری مسئولان، در آذر سال 1379، نیروی هوایی ساخت هواپیمای صاعقه را اعلام کرد. در سال 1382، هواپیمای صاعقه اولین پرواز‌های آزمایشی خود را به انجام رساند. در تابستان سال 1383، این هواپیما به پرواز در آمد و به ایرانیان معرفی گردید. در این هواپیما، از بدنه هواپیمای اف-5 آمریکایی، به دلیل طراحی خوب و قدرت مانور بالای آن الهام گرفته شده است. تفاوت اساسی ظاهری این هواپیما با اف-5، وجود دو سکان عمودی V شکل میباشد که برای ایجاد توانایی لازم برای مانورپذیری بهتر جنگنده صورت گرفته است. هواپیمای جنگنده صاعقه در حقیقت یک نمونه 10تا 15 درصد بزرگتر شده هواپیماهای اف-5 با سکانهای عمودی پروانه‌ای به منظور افزایش مانورپذیری و کاهش سطح مقطع راداری با سیستم های الکترونیک و موتورهای روسی میباشد.
موتور و سیستم پیشران:
پیشرانه این هواپیما دو دستگاه موتور RD-33 سارکیسف میباشد که از موتورهای هواپیمای اف-5 بسیار قدرتمندتر بوده و امکان پرواز تا سرعتهای 5/1تا 8/1 ماخ را به این هواپیما میدهد. رادار این هواپیما از نوع N019-ME است که در ایران بهسازی شده تا کارایی آن بر ضد اهداف زمینی افزایش یابد.
بیشترین وزن محموله این هواپیما 4,400 کیلوگرم و وزن خالی آن 8,000 کیلوگرم است. در ضمن بیشترین وزن برخاست این هواپیما 15,000 تا 18,000 کیلوگرم بوده و بردی در حدود 600 تا 1000 کیلومتر را داراست. این هواپیما، برای اولین بار، در طی سفر آیت الله خامنه ای به همدان پروازی آزمایشی را با موفقیت تمام به انجام رساند که در پی آن، رهبر انقلاب به جمعی از خلبانان نیروی هوایی ایران تاکید نمود که این موفقیت، نتیجه تلاش بی وقفه و ایمان پایدار جوانان دانشمند این کشور است. اما هواپیمای آذرخش را می توان یک جنگنده اف-5 دانست که در آن مساحت بال ها تا حدودی افزایش یافته و موتورها و اویونیک آن با نمونه های جدیدتر روسی تعویض گشته است.
سایر مشخصات:
بیشترین وزن محموله این هواپیما 4,400 کیلوگرم و وزن خالی آن 8,000 کیلوگرم
بیشترین وزن برخاست این هواپیما 15,000 تا 18,000 کیلوگرم
برد:بردی در حدود 600 تا 1000 کیلومتر
ادامه دارد..............
پروژه های هواپیماسازی در کشور(قسمت اول)
پر سیمرغ بر آتش ققنوس
آذرخش
تصویر منتشر شده در جراید منتصب به آذرخش
پروژه ی آذرخش از جمله پروژه های بسیار معروف تولید جنگنده در ایران است این جنگنده بر اساس F-5E گسترش یافت این پروژه به دنبال جایگزینی تعداد به نسبت زیاد جنگنده های صدمه دیده یا از رده خارج اف-5 در حال پیگیریست
بعدها قسمتهایی از دست آورد های این پروژه در طرح سیمرغ اعمال شد
IACI (که مخفف Iran Aircraft Industries)" صها مخفف فارسی صنایع هواپیمایی ایران" با استفاده از تجربیات این پروژه و توانایی های تعمیرات اساسی F-5 اقدام به ساخت یک جنگنده بر مبنای F-5 که توانایی وظایف سنگین تری را داشته باشد نمود
اولین پیش نمونه در 1997 پرواز کرد و تا 1999 سه پیش نمونه ی دیگر نیز پرواز نمود و سرانجام در سال 2000 سری ساخت این جنگنده در مجتمع OIC (مخفف Owj Industrial Complex) که یکی از زیر مجموعه های صنایع هواپیما سازی ایران است آغاز شد و سفارشی برای تولید 30 تا 35 فروند از جانب نیروی هوایی دریافت نمود اما از سرنوشت این پروژه بعد از سال 2001 هیچ اطلاعی دردست نیست گویی سر رشته ی ماجرا بکلی گم شد
آخرین خبر ها که توسط Jane’s منتشر شد حاکی از جایگزینی موتورهای RD-33 و کشیده تر شدن بدنه بین 15 تا 20 درصد نسبت به F-5F خبر میداد(اما این خبر دو سوال را بر می انگیخت:اول آنکه بدنه چرا کشیده تر شد و دوم آنکه چگونه موتور های RD-33 با ابعاد بدنه F-5 اندازه گردید(در حالی که با خصوصیات بدنه همخوانی نداشت)
این تصویر یکی از مشهور ترین تصاویر منتصب به آذرخش است اما نکته اینجاست که این تصویر یک منتاژ ماهرانه است
و حالا تصویر اصلی
رادار و سیستم کنترل آتش
به خاطر درخواست نیروی هوایی برای یک رادار چند منظوره ابتدا مبنا بر اساس یک رادار بومی بود
از جمله توانایی های سفارش شده این رادار توانایی حمل دو بمب لیزری 1,000 کیلوگرمی Sattar-1/2 که به این منظور کابین خلبان نیز مورد بهینه سازی کلی قرار گرفت از لحاظ رادار ایران اقدام به ساخت یک سیستم کنترل آتش چند حالته با استفاده از تکنولوژی رادار AN/APQ-120 جنگنده های فانتوم و رادار روسی Spear .رادار جدید 17 سانتیمتر دراز تر از رادار استاندارد F-5 بود که منجر به بزرگتر شدن نسبی دماغه گردید
اما خبر های بعدی حاکی از گزینش رادار N-019M Topaz بود نمونه اصلی رادار N-019A که با هدف مقابله با نمونه های غربی طراحی شده بود و امید بسیاری بدان میرفت ولی نتوانست این خواسته شوروی را براورده کند و باعث نامیدی شد .این رادار دارای اشکالات جدی در زمینه کارایی در(BVR) در محدوده خارج از دید (beyond-visual-range) است این رادار برای رهگیری هدف یا همان تراک کردن (Track) اهدافی به اندازه یک جنگده تا شعاع 70 و در اندازه یک بمب افکن تا شعاع 90 کیلومتر بیشتر توانایی ندارد و برای اهداف کوچکتر و یا اهداف از پشت سر این مقدار به35 کیلومتر کاهش میابد . رادار N-019A توانایی شناسایی 10 هدف را در محدوده عملیاتی خود در اختیار دارد اما تنها قادر به هدف قرار دادن بیش از یک هدف به وسیله موشک های هدایت شونده خود نیست از نقاط ضعف دیگر این رادار در سیستم پردازش سیگنال آن است که در شناسایی اهداف زمینی و یا اهدافی که ارتفاع کم هستند و در برابر اهداف بسیار یا اشباع هدف دارای ضعف است و استعداد خوبی برای جیمینگ شدن در برابر جنگ الکترونیک دارد و به سادگی از کار می افتد .(این رادار هنوز در فالکروم های A نیروی هوایی استفاده میشود) در پی ضعف زیاد رادار(N-019A) شوروی با شتاب تصمیم به اصلاح نمودن آن گرفت و برای رفع این نواقص اقدام به بهینه و به روز رسانی این رادار کرد و نمونه ساخته شده توپاز (N-019M Topaz) نامگزاری شد
موتور و سیستم رانش:
در ابتدا دو موتور J-85 برای آن برگزیده شد موتور توربوجت ساخته مرکز لین در ماساچوست با کد J-85 بود که سفارشی از طرف نیروی هوایی ایالات متحده برای ساخت یک موتور کم مصرف با کارایی بالا برای هواپیمای فریدم فایتر اف-5 ساخت نورث روپ محسوب می شد این موتور رانشی برابر با 4,080 lb دارد
بعدها با مطرح شدن ساخت تحت امتیاز موتورهای قدرتمند RD-33 این موتور در پروژه جایگزین موتور جی 85 گردید این موتور امکان پرواز تا سرعتهای ۱٫۵ تا ۱٫۷ ماخ را به این هواپیما میدهد. تنها ایراد این موتور بزرگ بودن آن به میزان 15 درصد از موتور J-85 بود که نیازمند تغییر در فریم اف5 بود
تسلیحات
تسلیحات این جنگنده شامل AIM-9 بمب های سری Mk.80 و موشک های چینی PL-5 و راکتهای ساخت داخل Shabaz-1/2 ولی بر خلاف شایعات توانایی حمل R-73 و ورژن تغییر یافته توسط ایران AIM-7 را نداشت
سایر مشخصات:
خدمه: 2 نفر
طول: Wingspan: 9.20 m -------17.70m
مساحت بال:21.9 m²
وزن خالی:8000 kg
بیشترین وزن هنگام برخواستن:18000 kg
برد:1200 km
ترجمه و گرد آوری : محمد حسین جهان پناه
ادامه دارد.......
