یک هواپیمای جاسوسی، نظارتی و شناسایی که قابلیت پرواز با و بدون سرنشین است روز توسط شرکت نورثروپ گرومن رونمایی شد.
به گزارش ایسنا، این هواپیما که فایربرد (Firebird) نام دارد به ارتش آمریکا اجازه خواهد داد تا همزمان به جمعآوری فیلمهای سریع با کیفیت پرداخته، اشکال مادون قرمز را مشاهده کرده، از رادار استفاده کرده و به استراقسمع نیز بپردازد.
این هواپیما حدود 10 متر درازا و سه متر ارتفاع داشته و از دو دم برخوردار است. این هواپیما میتواند تا ارتفاع 9144 متری بالا رفته و بین 24 تا 40 ساعت پرواز کند.
پهنای باله فایربرد حدود 20 متر بوده و از یک پروانه فشار در انتهای بدنه خود برخوردار است.
این هواپیما که نخستین پرواز خود را در فوریه 2010 انجام داده روز دوشنبه توسط شرکت وابسته به وزارت دفاع آمریکای نورثروپ گرومان رونمایی شد.
این هواپیما با توجه به کاهش بودجه دفاعی آمریکا طراحی شده است.
ریککروکس، مدیر برنامه فایربرد این هواپیما را یک سیستم وفقپذیر خوانده که به دلیل توانایی انجام چند ماموریت در یک پرواز بسیار باصرفه است.
این شرکت از میزان هزینه صرفشده برای ساخت این هواپیما سخن نگفته است.
فایربرد از 23 مه تا سه ژوئن طی یک رزمایش فرماندهی نیروهای مشترک آمریکا موسوم به چالش امپراتوری 2011 در معرض نمایش گذاشته خواهد شد.
در مراسمی که صبح روز یکشنبه به مناسبت سی و یک مرداد ماه روز صنعت دفاعی با حضور رئیسجمهور، رئیس ستاد کل نیروهای مسلح و فرماندهان عالیرتبه نیروهای مسلح برگزار شد، از پهپاد "کرار " به عنوان اولین هواپیمای بدون سرنشین جت ایرانی رونمایی شد.
این پهپاد قادر است ضمن پرواز به اهداف دوردست مقادیر قابل توجهی مواد منفجره را با خود حمل کرده و به سمت هدف مورد نظر پرتاب کند.
همچنین در این مراسم از تمبر روز صنعت دفاعی نیز با حضور محمود احمدینژاد، سرلشکر فیروزآبادی، سردار وحیدی و تقیپور وزیر ارتباطات رونمایی به عمل آمد.
به گزارش فارس، محمود احمدینژاد همچنین صبح امروز با حضور در دانشگاه مالک اشتر پس از ادای احترام به یادمان شهیدان نامجو، چمران و فکوری، نمایشگاه صنایع دفاعی کشورمان را در بخشهای هوافضا، صنایع دریایی و دفاعی افتتاح کرد و با توضیحات مسئولان و دست اندرکاران در جریان آخرین پیشرفتها و فناوریهای دفاعی در بخشهای گوناگون قرار گرفت.
مداومت پروازی در بالا در مسافتهای دوردست، سرعت بسیار بالا، توان انجام دادن ماموریتهای مختلف با اهداف گوناگون از دیگر قابلیتهای این جت بمب افکن است.
وحیدی در پاسخ به این سوال که آیا "کرار " همان پهپادی است که سال 87 در حاشیه هشتمین کنفرانس بینالمللی هوافضای ایران از ساخت آن خبر داده و برد آنرا 1000 کیلومتر اعلام کرده بودید، اظهار داشت: علاوه بر هواپیمای بدون سرنشین بمب افکنی که امروز توسط رئیسجمهور رونمایی شد، جمهوری اسلامی پهپادهای دیگری نیز در اختیار دارد که میتوانند چنین شعاع پروازی را داشته باشند.
به گفته وزیر دفاع کشورمان، این پهپادها در موضوعات مختلف فعالیت داشته و ضمن اینکه میتوانند تصاویر را ضبط و به مرکز مخابره کنند، قابلیتهای عملیاتی را نیز دارا هستند.
این پهپاد قابلیت انجام ماموریت در مناطق مختلف جغرافیایی را بدون نیاز به فرودگاه دارد و هر مکانی می تواند محل پرواز و آغاز عملیات کرار باشد.
این جنگنده می تواند با سرعت بیش از نهصد کیلومتر به عمق مناطق دشمن نفوذ و هدف را مورد اصابت بمب های خود قرار دهد.
توانایی حمل و پرتاب 4 موشک کروز رادارگریز، یکی از ویژگی های کم نظیر کرار است.پهپاد ایرانی بنا به ماموریت های مختلف، قابلیت حمل دو فروند بمب 250 پوندی هوشمند نقطه زن را هم دارد.
این نوع جنگنده بمب افکن با رادارهای پیشرفته می تواند هواپیمای شناسایی قدرتمند و پرنده ای برای آزمایش موشک های پدافندی ایران باشد.
هوافضا، آیرودینامیک، طراحی هواپیما، طراحی موتور و سامانه سوخت ، آنالیز سازه، مخابرات، کنترل، ناوبری و الکترونیک تنها بخشی از فناوری های به کار رفته در ساخت کرار است.
بگفته کارشناسان نظامی، تا سال 2020 مدیریت جنگ های نوین با هواپیماهای بدون سرنشین انجام خواهد شد و ایران از امروز این صنعت را به عنوان چهارمین کشور در جهان کاملا بومی کرده است.جوان های ایرانی، برای طراحی و ساخت این جنگنده ایرانی، پانصد هزار نفر ساعت تلاش کردند.
با توجه به اطلاعات بدست آمده هواپیمای مذکور توسط چتر و با استفاده از بالشتک های بادی فرود می آید البته خبرها حاکی است نوع پیشرفته تر آن که دارای ارابه فرود نیز می باشد در حال تولید است که بزودی رونمایی خواهد شد. کارشناسان تلاش دارند با افزایش قابلیت های این بمب افکن نظیر افزایش برد پروازی و افزایش مهمات قابل حمل و توانایی پرتاب از یگان های دریایی آن را رقیبی سرسخت برای پهپاد های قدرتمند غربی نمایند.
مسلح به دو تیر موشک ضد کشتی سی701 کوثر
در جولای 2004 وزارت دفاع انگلستان اعلام کرد که شرکت Thales برنده مناقصه ساخت پهپاد watchkeeper شده است.این سیستم دارای قابلیت های تجسس ،ردیابی ،تعیین مختصات هدف و شناسایی است. در آگوست 2005 شرکت Thales قرارداد ساخت این پهپاد ها را با وزارت دفاع انگلستان امضاء کرد ، watchkeeper یک سیستم تاکتیکی است که در ارتش سلطنتی انگلیس به عنوان یک سلاح نیمه استراتژیک بکار گرفته خواهد شد .
سیستم watchkeeper در سال 2010 مورد استفاده ارتش انگلستان قرار خواهد گرفت .مجموعه کامل این سیستم را می توان با هواپیمای C430 حمل و جابجا کرد .
برنامه watchkeeper :
در برنامه ریزی عملکرد این پهپاد ،چهار شرکت صنعتی یعنی شرکت BAE ،لاکهیدمارتین ،نورثروپ گرومن (Northrop Grumman) و شرکت Thales مشارکت داشته اند .همچنین شرکت Thales که برنده مناقصه ساخت این پهپاد بوده است از اطلاع رسانی و مشارکت شرکت های صنعتی نظیر Qinetiq ,Marshall sv , Elbit, Boeing و چند شرکت دیگر بهره مند شد .این پهپاد دارای قابلیت های ردیابی ،آشکارسازی ،تصویر برداری و قابلیت های الکترونوری و پردازش سیگنال است .
شرکت بوئینگ به عنوان یک شرکت پشتیبان در این طرح برگزیده شده و نقش مهمی در بهره گیری از این تکنولوژی و بهسازی امکانات آن در طول چرخه استفاده از این پهپاد را بر عهده دارد .
پهپاد wk450 :
پهپادwatchkeeper که wk450 نام گرفته است ،مطابق با پهپاد و ساخت شرکت Elbit یعنی Hermes 450 ساخته شده است .در سال 2003 سیستم Hermes 450 پس از گذراندن مراحل تست و ارزیابی در ایالت نوادا مورد تأیید نیروی هوایی آمریکا قرار گرفت .
این پهپاد را می توان در انجام مأموریت های مستقل و خودکار از پیش برنامه ریزی نمود و نیز می توان مجدداً آن را توسط اپراتور از ایستگاه زمینی و در حین پرواز کنترل و هدایت نمود . این پهپاد مجهز به سیستم GPS کامپیوتر و اطلاعات کامپیوتری دوگانه است .سیستم های برقی و الکترونیک در این پهپاد جهت افزایش قابلیت اطمینان ،مازاد بر نیاز در نظر گرفته شده است .
در اینجا به معرفی دو مدل از UAV می پردازیم :
۱)RQ-1 : مدل پریدتور RQ-1 یک UAV شناسایی است که حرف R در ان مخفف واژه ی RECONNAISSANCE به معنای شناسایی و بازدید مقدماتی از وضع دشمن است.
طراحی ساده و سبک بدنه پریدتور ظرفیت حمل بار ان را به ۲۰۴ کیلو گرم رسانده و از یک مخزن سوخت ۵/۳۷۸ لیتری نیز بهره مند است.این خصوصیت پرید تور را به یک هواپیمای جاسوسی تمام عیار تبدیل کرده است.بطوری که که میتواند بیش از ۲۴ ساعت را در حال دیده بانی مواضع دشمن در اسمان سپری کند.
این UAV همچنین از سیستم ها و تجهیزات فوق پیشرفته ای برای دیده بانی و شناسایی دشمن بهره مند است که از جمله ان میتوان به دوربین های دماغه ای رنگی جهت هدایت هواپیما توسط اعضای واحد کنترل که کیلومتر ها دورتر از پریدتور در محیطی امن و ارام مشغول دیده بانی مواضع دشمن در خط مقدم هستند و همچنین دوربین های مختلف مادون قرمز برای دید در شب و رادار های ترکیبی پیشرفته جهت دید در مه و ابر و دود اشاره نمود .
واحد کنترل پریدتور شناساگر RQ-1
۲)MQ-1 : داشتن یک UAV که علاوه بر شناسایی برای مبارزه نیز اماده باشد ضروری است اینجاست که پرید تور شکارچی MQ-1 وارد عمل میشود.
تعویض دوربین های متعدد RQ-1 با یک سیستم هدف یابی پیشرفته به نام MTS و مجهز کردن ان به دو موشک HELL FIRE ان را به یک مبارز اتوماتیک در خط مقدم جنگ تبدیل کرده است.MTS دارای سیستم هدف یابی موشک HELL FIRE AGM-114 می باشد:
موشک HELL FIRE AGM-114
سازمان اطلاعات امریکا (CIA) از MQ-1 برای تعقیب یکی از عاملان حوادث یازدهم سپتامبر بهره برد.همچنین به تازگی نیز (CIA) از انها برای حمله به تروریست های القاعده در پاکستان استفاده می کند.
از جمله طرح های دیگر میتوان به جالب طرح هانترکیلر اشاره کرد که یک پهپاد کم هزینه و یک بار مصرف میباشد که دارای برد ۳۰۰۰ ناتیکال مایل و مداومت پروازی ۱۲ ساعت است.این پهپاد با موتور ملخ دار به منظور حمل توسط پرتابگر بمب افکن های ب-۱ و ب-۲ ساخته شده است.بر روی هر پرتاب گر می توان ۶ فروند پهپاد راجای داد که هر کدام ۵۰۰ پوند مهمات را حمل میکنند.برای این پهپاد ها میتوان تا ۳۰ دقیقه پیش از حمله هدفی را مثلآ توسط نیروهای ویژه تعریف نمود.
Sperwer هواپیمایی بدون سرنشین است(uav) که 3 متر طول دارد و بدست متخصصان شرکت فرانسوی SAGEM طراحی و تولید شده است این هواپیما با کنترل و هدایت از راه دور میتواند در ارتفاع بالای 16000 پا بیشتر از پنج ساعت به پرواز و گشت زنی بپردارد
همچنین میتواند در فاصله ی 150 کیلومتری تصاویر را بصورت زنده به مرکز کنترل زمینی خود ارسال کند
علاوه بر فرانسه کشورهای هلند دانمارک کانادا ویونان نیز از این هواپیما استفاده میکنند
با این وجود برخی از مسایل وزارت دفاع فرانسه را مجبور به توقف پروژه کرد و بقیه هواپیما ها را به کانادا فروختند
منبع:انجمن هوافضا
هر روزه با افزایش تعداد و تنوع پهبادها، کشورهای بیشتری در این زمینه به تحقیق و توسعه و فعالیت میپردازند.
به عقیده برخی هواپیماهای بدون سرنشین یا پهباد پیش از برادران رایت وجود داشتند. شاید اولین پهبادها از سوی طرفین درگیر در جنگ داخلی ایالات متحده به کار رفته باشد. در آن جنگ، طرفین بالنهایی را با مواد منفجره پر میکردند و آنها را به آسمان میفرستادند به این امید که این وسایل پرنده بر روی انبار مهمات و یا آذوقه دشمن بیفتد و منفجر شود.
اولین کشوری که از پهباد به عنوان یک ابزار استاندارد در جنگ بهره برداری کرد اسرائیل بود. به عقیده اسرائیلیها استفاده – و از دست دادن- یک پهباد نسبتاً ارزان قیمت برای مأموریتهای شناسایی خطرناک به مراتب بهتر از به خطرانداختن جان یک خلبان و یک هواپیمای چند میلیون دلاری است.
سرگذشت این وسیله پر فراز و نشیب بوده است. یکی از مدیران سابق رایان ایروناتیکال، سازنده پرنده افسانهای Firebee Lightning Bugs در دهه 1950، پهباد را خونآشام فنآوری دفاعی نامید و گفت که دشمنان سعی میکنند جلوی این وسیله را بگیرند اما در نهایت پهبادها برآنها فائق خواهند شد. این روند در تاریخ نمایشگاههای هوایی به چشم میخورد. در حالی که زمانی در این نمایشگاهها هیچ پهبادی حضور نداشت چند سال بعد دهها شرکت نمونههای اولیه خود را به نمایش گذاشتند.
با اینکه در جنگ ویتنام از پهباد Firebee استفاده فراوانی شد، میتوان جنگ خلیج در دو دهه بعد را آغاز عصر حضور گسترده این نوع پرنده در استراتژی نظامی بسیاری از کشورها دانست. پهباد پایونیر Pioneer نیروی دریایی ایالات متحده که برداشتی مستقیم از پهبادهای مراقبت و شناسایی اسرائیلی بود نقش تعیین کنندهای در هدفگیری رزمناوها در جنگ خلیج داشت. تأثیر آنها چنان بود که سربازان عراقی بعد از شنیدن صدای موتور دوزمانه کوچک این هواپیما، انتظار یک بمباران ویرانگر را داشتند. شاید این مسئله را بتوان اولین مورد از تسلیم شدن انسان در مقابل ربات دانست.
پهباد پایونیر در جنگ خلیج نقشی تعیینکننده داشت
تنها یک دهه بعد، ایالات متحده نسلی از پهبادها را تولید کرد که نسبت آنها به پهبادهای جنگ خلیج همانند نسبت F/A-22 به هواپیمای برادران رایت بود. بااین حال در حالی که پهبادهای آمریکایی پریدیتور Predator، گلوبال هاوک Global Hawk، شدو Shadow، و دیگر پهبادهای پیشرفته حد اعلای فنآوری پهباد را نشان میدهند، اما این پرندهها تنها نیستند. حداقل چهل کشور دیگر در حال حاضر در زمینه پهبادها تحقیقات انجام میدهند و قصد دارند نیروهای خود را به آن مجهز کنند.
اروپا
وزارت دفاع بریتانیا در سال 2003 دو شرکت ثیلز Thales و نورثروپ گرومن را برای فاز آخر از پروژه واچکیپر Watchkeeper خود انتخاب کرد. این پرنده که به اختصار ISTAR (Information, Surveillence, Target Acquisition, Reconnaissance) نامیده میشود جزیی از برنامه 778 میلیون دلاری این کشور برای توسعه پهبادهای شناسایی است. این پروژه تنها یکی از 18 برنامه پهبادی است که هم اکنون توسط بریتانیا در حال توسعه میباشند. بعضی دیگر از این برنامهها شامل پهباد شناسایی هوایی کوتاهبرد CSV-20، پهباد شناسایی میدان نبرد فونیکس و پهباد شناسایی هدف سویفتآی Swift-eye میشوند.
پهباد واچکیپر یکی از برنامههای اصلی وزارت دفاع بریتانیا میباشد
در آلمان کار بر روی پهباد تایفن/موکه Taifan/Mucke ادامه دارد. این پهباد که با هدف حمله و عملیات الکترونیک طراحی شده است، یک رادار با دقت بالا از نوع K-band با طول موج میلیمتری حمل میکند و قرار است اهداف متحرک را شناسایی کند. آلمانها تاکنون پهباد X-2000 را که با هدف مراقبت، شناسایی و رهگیری هدف از نزدیک در میدان نبرد ساخته شده است در نیروهای خود بکار گرفتهاند. همچنین انتظار میرود پهباد VTOL سیماس Seamos که با هدف شناسایی و رهگیری اهداف دریایی طراحی شده تا سال 2008 عملیاتی شود. این پروژهها تنها نمونهای از حداقل نه پروژه این کشور در زمینه پهباد میباشند.
فرانسه با بیش از 25 برنامه یکی از فعالترین و مشتاقترین کشورها در زمینه توسعه پهباد است. آزیموت Azimut و بیودرون Biodrone دو نمونه از پهبادهای سبک وزن و قابل حمل توسط افراد هستند. به غیراز ایندو پهباد فاکس TX و دراگون برای جنگ الکترونیک طراحی شدهاند و پهبادهای سرواِل Sarohale و فروگیت Fregate پهبادهایی با ارتفاع پرواز بالا و مداومت پرواز طولانی میباشند.
روسیه یکی از پیشگامان صنعت پهباد است. در دهه شصت سالها پیش از آنکه آمریکاییها گلوبال هاوک را بسازند روسها پهبادی جاسوسی و فراصوت با ارتفاع پرواز بالا ساختند. این پهباد یسترب- باز- نام داشت و در سال 1964 عملیاتی شد. بعد از فروپاشی شوروی در ابتدای دهه نود تلاشهای این کشور در این زمینه متوقف شد اما در طی چند سال اخیر این کشور فعالیت خود در این زمینه را گسترش داده است. در حال حاضر حداقل 18 پروژه پهباد در روسیه در جریان است. معروفترین این پروژهها آلباتروس Albatross و استرکوزا Strekoza هستند که با هدف تجسس و کنترل محیط زیست میباشند. همچنین پهباد چند منظوره Ka-137 با بالهای گردان نمونهای دیگر از برنامههای این کشور میباشد. بعلاوه انتظار میرود اولین پهباد رزمی روسیه Tu-300 Korshun باشد که میتواند در ارتفاع کم و با سرعت بالا پرواز کند. به غیر از این موارد کارخانه هواپیماسازی سوخو در حال کارکردن بر روی پهبادهایی با تواناییهای پریدیتور Predator و گلوبال هاوک میباشد.
سالها پیش از آنکه آمریکاییها گلوبال هاوک را بسازند روسها پهبادی فراصوت با ارتفاع پرواز بالا به نام یسترب ساختند
شرکت سوخو برنامههای مختلفی از جمله زوند 1،2 و 3 دارد که مشابه گلوبال هاوک و پریدیتور هستند
دیگر کشورهای اروپایی نیز در این زمینه فعالیتهایی انجام میدهند. برای مثال شرکت سیمیکان روتور کرفت SiMiCon Roto Craft نروژ در حال کارکردن بر روی پهبادی است که بتواند همزمان از توانایی نشست و برخواست عمودی هلیکوپتر و سرعت بالای حرکت هواپیماهای بال ثابت بهرهمند شود.
خاورمیانه
اسرائیل به عنوان یکی از پیشگامان این صنعت هنوز جایگاه خود را با در دست داشتن حداقل 20 پروژه حفظ کرده است. پهباد تاکتیکی هرمیز Hermes 180، پهباد بال مثلثی Cutlass و تعدادی مینی و میکروپهباد جزئی از برنامههای گسترده اسرائیل در این زمینه میباشند. اسرائیل همچنین یکی از پیشگامان در زمینه فنآوری کاهش صدای موتور پهبادها است. صدای پهبادها بعضاً چنان بوده است که به عقیده منتقدان آنها را بجای وسیله شناسایی، به شکل اهدافی آسان برای دشمن درآورده است. لازم به ذکر است که اسرائیل بزرگترین صادرکنندۀ پهباد در دنیاست.
اسرائیل به عنوان پر سابقهترین کشور در صنعت پهباد، چندین برنامه موفق در این زمینه در دست دارد
پیش از حمله ایالات متحده به عراق، این کشور برنامه محرمانهای در زمینه هواپیماهای بدون سرنشین داشت. پیش از حمله، آمریکا مدعی شد که عراق بیش از یک دهه است که بر روی پهبادهای مختلف کار میکند. همچنین گزارش شد که عراق سعی دارد تا میگ 21 را بدون سرنشین به پرواز درآورد و اینکار را تا حد قابل قبولی بر روی هواپیمای دیگری به نام L-29 انجام داده است. بدیهی است که با وضع فعلی، عراق هرگونه برنامهای در این زمینه را متوفق کرده است.
یکی دیگر از کشورهای خاورمیانه که در زمینه پهبادها فعالیت گستردهای دارد ترکیه است. درحال حاضر حداقل شش برنامه شامل ساهین Sahin (بلندبرد و با مداومت بالا)، سرچه Serce (میانبرد) و UAV-X1 کوتاهبرد در این کشور در جریان است.
ایران به عنوان یکی دیگر از کشورهای مهم منطقه فعالیت نسبتاً گستردهای در زمینه توسعه پهبادهای تهاجمی و چند منظوره دارد. این کشور که برنامه خود دراین زمینه را از زمان جنگ با عراق در دهه هشتاد میلادی آغاز کرده هم اکنون چندین نوع پهباد از جمله پهبادهای مهاجر 1، 2، 3 و 4 و همچنین ابابیل را در اختیار دارد.
ابابیل تنها یکی از چندین برنامه پهباد در ایران است
آسیا
درحالی که بیشتر توجهات و نگرانیها در جنوب آسیا بر مسئله هستهای بین هند و پاکستان متمرکز شده، هر دو کشور برنامههای گستردهای را در زمینه توسعه هواپیماهای بدون سرنشین دنبال میکنند. هند با پهباد شناسایی، تجسس و رهگیری هدف نیشانت Nishant و مدل پیشرفته لاکشیا Lakshya برنامه خود را دنبال میکند و پاکستان در حال توسعه مدل دریایی پهباد بال دلتای نیشان Nishan Mk 2TJ است.
هند علاوه بر پیگیری برنامههای خود به خریدهای گستردهای از اسرائیل نیز دست زده است و پهبادهای Search I,II، هرون2 Heron-2 (بلندبرد با مداومت پرواز بالا در ارتفاع متوسط) و هارپی Harpy (ضدرادار) را خریداری کرده است.
پهباد نیشانت هند بدنهای کامپوزیتی دارد و هم اکنون عملیاتی شده است
از سویی دیگر پاکستان معتقد است که میتواند با بررسی دقیق یک فروند پهباد اسرائیلی Searcher Mark-II که در مأموریتی شناسایی برای هند در پاکستان سرنگون شد، فنآوری پهباد خود را یک دهه جلو بیاندازد. ژنرال محمد یوسف خان توسعه و تهیه پهبادها را برای پاکستان بسیار حیاتی میداند و گفته است که پاکستان علاوه بر پیگیری برنامههای خود، به احتمال زیاد چند ده پهباد پردیتور از ایالات متحده خواهد خرید.
درحالی که بیشتر فعالیتهای ژاپن در زمینه پهباد روی جنبههای تجاری آن متمرکز شده نیروهای دفاعی ژاپن یک فروند پهباد عمود پرواز و VTOL در اختیار دارد. این کشور تحقیقات خود را بیشتر برروی میکروپهبادها با اهداف تجاری و دفاعی متمرکز کردهاند.
وضع در کره جنوبی نیز تقریباً به همین شکل است. صنایع هوافضایی این کشور دو پهباد مراقبت و شناسایی به نامهای TRVP-1 Doyosae و Night Intruder 300 ساخته است. کره جنوبی در چندین پروژه دیگر نیز سرمایهگذاری کرده است اما مرکز ثقل پهبادهای این کشور را پهباد اسرائیلی هارپی تشکیل داده است. اخیراً با بالا گرفتن تنشها بین دو کره، کره جنوبی تصمیم گرفته تا چند فروند پهباد گلوبال هاوک نیز خریداری کند.
در نقطه مقابل کره شمالی درحال توسعه برنامه پهباد خود میباشد و در عین حال گزارش شده که چند فروند پهباد تاکتیکی شناسایی DR-3 REYS ساخت کشورهای مستقل مشترکالمنافع CIS را از کشوری در خاورمیانه خریداری کرده است.
چین نیز اخیراً به پهبادها علاقهمند شده و سرمایهگذاری خود در این زمینه را افزایش داده است. اولین سری پهبادهای چین به نام چنگ هنگ Chang Hong براساس پهباد فایربی Firebee ایالات متحده ساخته شد که در طی جنگ ویتنام به دست این کشور افتاد. این پهباد بعدها با اصلاحاتی از جمله افزودن جی.پی.اس مورد استفاده قرار گرفت. یکی دیگر از پهبادهایی که چین روی آن کار میکند گویژو Guizhou WZ-2000 است که میتوان آنرا به هواپیمای بدون سرنشینی با قابلیت پرتاب بمب تبدیل کرد.
مدلهای مختلف پهباد ASN قسمت مهمی از برنامه چین را تشکیل میدهند
ایالات متحده
ارتش ایالات متحده در زمینه تحقیق، توسعه، تولید و استفاده از پهباد در جهان رتبه اول را دارد. هم اکنون حداقل شصت برنامه، از میکروپهبادهای بالزن گرفته تا پهبادهای غول پیکر گلوبال هاوک در این کشور در جریان است.
برنامه پهباد در ایالات متحده از پهباد عظیمالجثه گلوبال هاوک آغاز میشود و به میکرو پهبادهای بالزن میرسد.
در دولت بوش سرمایهگذاری در صنعت پهباد رشد چشمگیری داشته است. از سال 2002 به 2003 بودجه خرید وزارت دفاع از 716 میلیون دلار به 2/1 میلیارد دلار افزایش یافت و تاسال 2005 این رقم به 2 میلیارد دلار رسید. از سویی دیگر کنگره ایالات متحده از ارتش خواسته است تا بجای موشک، بر روی پهبادهای مجهز به سلاحهای هوشمند متمرکز شود. درهمین حال برنامههای تحقیقاتی گستردهای نیز درجریان است. یکی از این برنامهها، هدایت بیش از سه پهباد رزمی توسط یک خلبان است که در هواپیمایی در ارتفاعی فراتر از تیررس موشکهای پدآفند دشمن قرار دارد.
وظیفه جدید خلبانان
نقش تعیین کننده پهبادها در دو جنگ اخیر در عراق و افغانستان شرایط کنترلکنندگان این وسایل را نیز ارتقا داده است. این مسئله برای خلبانان پهبادها اهمیت زیادی دارد زیرا آنها از بین خلبانان فعال جنگنده، بمبافکن و ترابری نیروی هوایی انتخاب میشوند. تا پیش از این خلبانان از اینکه برای دو سال در خدمت ناوگان پهباد باشند احساس ناراحتی میکردند زیرا تصور میکردند که این زمان به سیر اصلی آنها لطمه میزند. در حال حاضر چنین وضعی نیست و ساعات پرواز خلبانی با پهباد نیز برای آنها منظور میگردد و خلبانان متوجه شدهاند که این تجربه به آنها کمک هم میکند.
دیگر مأموریتها
از پهبادها میتوان برای مأموریتهای غیر نظامی و نیمه نظامی نیز بهره برد. به عقیده بسیاری از پهباد برای مأموریتهای گشتزنی درون مرزی و کنترل هوایی نیز میتوان بهره برد هرچند که بعضی دیگر این مسئله را منافی با حفظ حریم خصوصی افراد میدانند.
به غیر از گارد ساحلی ایالات متحده، گشت مرزی ایالات متحده نیز در پی بکارگیری پهباد در اجرای مأموریت خود است. بغیر از این پهبادها برای مأموریتهای کاملاً غیر نظامی مانند انجام تحقیقات در مورد تغییرات جوی و تشعشعات در ارتفاعات بالا نیز بکار میرود. تعدادی دیگر از کاربردهای بالقوه این وسیله کنترل خطوط لوله، کنترل ترافیک دریایی، زمینی و هوایی و حتی حفاظت از سازمانها بزرگ میباشد.
همکاریهای مشترک
با توجه به توسعه برنامههای جدید و متنوع در نقاط مختلف دنیا و همچنین رشد خرید این وسایل در سطح بینالمللی انتظار میرود که کشورهای همپیمان در زمینه توسعه پهباد همکاریهای خود را گسترش دهند و حتی دست به تولید محصول مشترک زنند. در این راستا برای مثال تا کنون مدیر برنامه پهباد Watchkeeper بریتانیا برای مقامات ایالات متحده در مورد این پرنده اطلاعاتی ارائه کرده و آنها را با نیازها و تواناییهای این پهباد آشنا کرده است. از سویی دیگر نیروی هوایی و وزارت دفاع ایالات متحده از ارائه تواناییهای گلوبال هاوک برای کمک به پیشبرد برنامه یوروهاوک آلمان پشتیبانی کردهاند. در واقع ایالات متحده سعی دارد راهی برای همکاری مشترک با آلمان باز کند.
درحال حاضر تحقیقات ایالات متحده بر روی پهبادها شامل فنآوریهای آینده نیز میشود که که بعضاً برای همپیمانان این کشور نیز جالب است؛ برای مثال مداومت پرواز بیشتر با کاهش وزن سوخت مصرفی. دراین راستا شرکت بوئینگ با بکارگیری نوعی پیل سوختی که در صنعت خودروسازی توسعه یافته، سعی دارد نیروی پیشرانه نوعی پهباد را تولید کند. انواع دیگری از پهبادها نیز با همین هدف در دست طراحی و ساخت میباشند.
تمامی این سرمایهگذاریها و پیشرفتها نویدبخش حضور مؤثرتر این وسیله در جنبههای مختلف نظامی و غیر نظامی درآینده خواهند بود و مطمئناً این وسیله جزء لاینفکی از فردا خواهد بود
منبع:http://www.iranianairforce.mihanblog.com/(با تشکر از شروین تقوی عزیز)
تلاش فرانسه برای تولید پهپاد رزمی رادارگریز با آغاز کار مهندسین برای طراحی جزئیات این پرنده جدی شد. نام این پهپاد نورون Neuron است. برای شش کشور پشتیبان این برنامه، نورون گامی برای فهمیدن کاربردهای چنین پرندهای است. برای صنعت، نورون فرصتی برای حفظ فاصله با رقبا است. به گفته دستاندرکاران این پروژه، نمونههای آمریکایی و انگلیسی احتمالاً پیشرفتهتر از نورون هستند اما با توجه به تمایل روزافزون استراتژیستها به پهپادهای رزمی، اروپا بالاخره خود را به عنوان یک رقیب جدی مطرح خواهد کرد. در واقع مسوؤلین از هم اکنون تصمیم دارند برنامه ده ساله توسعه این پهپاد را گسترش دهند به امید اینکه تواناییهای بالقوهای برای آن پیدا کنند.