نرخ تسلیحات روسی برای اعضای پیمان امنیت مشارکتی کاهش می یابد
"ولادیمیر پوتین" رئیس جمهور روسیه روز شنبه پس از پایان نشست سازمان پیمان امنیت مشارکتی که در دوشنبه پایتخت تاجیکستان برگزار شد، به خبرنگاران اعلام نمود که کشورهای عضو در این سازمان می توانند تسلیحات و تجهیزات ویژه نظامی را از روسیه به قیمت داخلی خریداری کنند.
به گفته پوتین، این مهمترین مسئله ای بود که درباره آن در نشست سران توافق حاصل شد.
اعضای سازمان پیمان امنیت مشارکتی در دوشنبه اسنادی در رابطه با ایجاد مکانیزم پاسداری از صلح در چارچوب این سازمان، توافقنامه ایجاد مکانیزم ارائه کمک های فنی-نظامی در صورت وجود تهدید به تجاوز و نیز امور اداری در سازمان را امضا نمودند.
در سازمان امنیت مشارکتی کشورهای ارمنستان، بلاروس، قزاقستان، قرقیزستان، روسیه، تاجیکستان و ازبکستان عضو هستند.
خط هوایی آلیتالیا روز گذشته لیست 5 شرکتکنندهی اصلی بالقوه در مزایدهی خود را معرفی کرد. در این لیست نام کمپانیهای همچون ایرفرانس و لوفتهانزا به عنوان رقیب دیده میشود. این دو کمپانی که به صورت جدی به دنبال خرید و در اختیار گرفتن این خط هوایی هستند، به عنوان رقبای یکدیگر به پیشنهادات خود میپردازند. دو خط هوایی خصوصی دیگر از جمله خط هوایی خصوصی ایروان در ایتالیا و گروه TPG، دو شکست خوردهی حراج ماه ژولای نیز، نام خود را در میان لیست خواهان آلیتالیا میبینند. با توجه به فشارهای مختلف و زیادی که در مورد آلیتالیا بر دولت این کشور وارد شده است، رئیسجمهور این کشور تصمیم جدی بر تعیین تکلیف این خط هوایی در چند هفتهی آینده گرفته است. به همین دلیل همهی گروههایی که تا کنون حرفی در مورد در اختیار گرفتن این خط هوایی زدهاند برای در اختیار گرفتن 9/49 درصد سهام آلیتالیا با هم به رقابت خواهند پرداخت. منبع: www.airwise.com
«اسپوتنیک-1» اولین ساخته دست بشر بود که در چهارم اکتبر 1957 (12 مهرماه) در مدار قرار گرفت. این واقعه غرب را در حیرت فرو برد، شعلههای کم فروغ جنگ سرد را برافروخت و باعث کلید خوردن مسابقهای بیسابقه برای تسخیر فضا میان دو ابرقدرت آن زمان –آمریکا و شوروی- شد که تا آخرین لحظات عمر سیاسی اتحاد جماهیر شوروی ادامه داشت. به واسطه تاثیرهای علمی، سیاسی و اجتماعی این ماهواره کوچک بر تحولات زمان خویش و وقایع بعد از آن، تاریخ پرتاب این ماهواره آغازین روز هفتهای انتخاب شده است که به فضا و فضانوردی اختصاص دارد. هفته جهانی فضا برای نخستین بار در سال 1999 توسط مجمع عمومی سازمان ملل تعیین شد. این سازمان چهارم تا دهم اکتبر (12- 18 مهرماه) هر سال را با هدف بزرگداشت نقش علوم و فنآوریهای فضایی در بهبود زندگی بشر، «هفته جهانی فضا» نامیده است. کشورهای اسلامی در سالهای اخیر به دلیل تقارن روزهای هفته جهانی فضا با ماه رمضان، بزرگداشت این هفته را به آبان ماه موکول کردهاند. روزهای شروع و پایانی هفته فضا، سالگرد دو دستاورد بزرگ بشر در ورود به عرصه فضا هستند: چهارم اکتبر 1957، همانطور که اشاره شد روزی است که اولین ماهواره مصنوعی ساخت بشر به فضا پرتاب شد و به این ترتیب راه اکتشاف در فضا پیش روی بشر گشوده شد. 10 اکتبر 1967 تاریخ تصویب پیمان جهانی اصول حاکم بر فعالیتهای کشورها در اکتشاف و استفاده صلحجویانه از فضا (شامل ماه و سیارات) است. اسپوتنیک-1، کرهای آلومینیومی به قطر 58 سانتیمتر بود که تنها 6/83 کیلوگرم وزن داشت. چهار آنتن 5/2 متری که به سطح خارجی ماهواره وصل شده بودند، اطلاعاتی از چگالی یونهای یونوسفر، فشار هوا و دمای محیط را به شکل بیپهایی با فواصل زمانی خاص و در دو موج رادیویی 20 و 40 مگاهرتز به زمین ارسال میکردند. سه هفته پس از تزریق این ماهواره در مدار، باتریهای شیمیایی آن تخلیه شدند و ماهواره از کار افتاد. این ماهواره در مداری بیضوی با ارتفاع اوج 939 کیلومتر، حضیض 215 کیلومتر و زاویه میل 1/65 درجه، چرخش خود را به دور زمین آغاز کرد ولی به دلیل اثرات جو زمین روز به روز از ارتفاع مداری آن کاسته میشد به طوری که در نهم دسامبر، یعنی تنها 35 روز بعد از تزریق در مدار، ارتفاع اوج آن به 600 کیلومتر رسیده بود. این اثرات بازدارنده که در علم آیرودینامیک، پسا نامیده میشوند در نهایت باعث شد که ماهواره در چهارم ژانویه 1958 یعنی سه ماه بعد از پرتاب به زمین سقوط کند. اسپوتنیک-1 توسط مدل تغییر یافتهای از موشک قارهپیمای بالستیک R7 که به منظور حمل کلاهک هستهیی طراحی شده بود، در مدار قرار گرفت. به منظور اطمینان از صحت پرتابهای اتمی، ضرایب اطمینان این موشک به قدری بالا در نظر گرفته شده بود که بعدها وقتی وزن محمولههای فضایی دهها بار افزایش یافت، هیچ احتیاجی به بازنگری در طراحی بدنه مراحل تحتانی حس نشد. این موشک حامل نیز مانند محموله ارزشمند خود، در مدار قرار گرفته بود. بزرگی سطح جانبی موشک باعث شده بود که همانند جرم درخشان و پرنوری در آسمان رویت شود. موشک مزبور در سوم ژانویه 1958 به زمین سقوط کرد و در هنگام سقوط کاملا سوخت و از بین رفت. اسپوتنیک-1 که تقریبا هر یک ساعت و نیم یک بار زمین را دور میزد، طی مدتی که در مدار قرار داشت، حدود 1400 بار زمین را دور زد و در مجموع چیزی بیش از 70 میلیون کیلومتر را طی کرد.
ارتش امریکا به قناوری جدیدی در سیستمهای ویدیویی خود دست یافته است که به کمک آن میتواند به راحتی اطلاعات ویدیویی و تصاویر ضبط شده و یا لحظه به لحظهای که یک پرندهی بدون سرنشین در حال پرواز از منطقهای برمیدارد، دریافت کرده و به صورت بسیار مناسبی قابل مشاهده نماید. فناوری OSRVT که بر روی بیشتر UASهای امریکا در عراق و افغانستان نصب شده است، در دویستمین تلاش ممتد محققین سازندهی آن به بهترین نتایج ممکن خود در طول طراحی دست یافت. این سیستم توانست علاوه بر ایجاد یک ترمینال گیرنده و فرستندهی بسیار قوی و سریع بین هدایتکنندهی پرنده بر روی زمین و پرنده در هوا، نقشهای را در اختیار هدایتکننده قرار دهد تا بتواند بردی که در آن تصاویر با کیفیت مطلوب قابل دسترسی هستند، در نظر داشته باشد و بر اساس آن باقی ماموریت را طراحی نماید. این سیستم در مناطقی که ارسال تصاویر از کیفیت مناسب بر خوردار نباشد، امکان ضبط تصاویر تا 5/2 ساعت را نیز داراست. سازندگان این سیستم هنوز آن را کامل ندانسته و بر روی گوشههای تاریک ماندهی طرح مشغول به کارند. منبع: www.spacemart.com