دوستان عزیز مطلبی که در ذیل مشاهده میکنید ارتباطی با مبحث هوافضا ندارد و صرفا بدلیل شناخت بیشتر از خودمان برای شما دوستان قرار دادیم.وصف ایران و ایرانی از زبان دشمن قسم خورده خود.
وی به خاطره عجیب صدام و «شیخ جابر»، حاکم سابق کویت اشاره میکند و میگوید: شیخ جابر پس از پایان جنگ ایران و عراق، در فرودگاه بغداد به صدام گفته بود: «ما در کویت آماده پذیرایی و سفر متقابل شما هستیم» که صدام گفته بود: «ما هر وقت بخواهیم میآییم» که شیخ جابر بعدها گفت: وقتی سحرگاهان سراسیمه و با لباس خواب با حمله صدامیان از کویت فرار کردیم...
دکتر «الجنابی»، محقق عراقی، از نقش کویت در حمایت از صدام و جنایات این کشور علیه ملت های ایران و عراق پرده برداشت.
وی به خبرنگار «تابناک» گفت: کویت، پل ارتباطی اصلی و منبع شماره یک تغذیه مالی صدام در سالهای جنگ تحمیلی علیه ایران به شمار میرفت.
وی آمار منتشره درباره پرداختهای مالی کویت به صدام را مخدوش برشمرد و گفت: آمار واقعی به مراتب بیش از ارقامی است که اعلام شده است.
این محقق عراقی افزود: بنا بر اطلاعاتی که در زمان اشغال کویت توسط رژیم بعث عراق از این کشور به دست آمد و به عراق منتقل شد، کویت در سالهای جنگ تحمیلی، به جای عراق حتی نفت نیز فروخت و بندر احمدی، بارها شاهد پهلوگیری نفتکشهایی بود که مشتری رژیم صدام بودند.

وی به نقش کویت به عنوان بارانداز سلاحها و اقلام تدارکاتی ارتش بعث در هشت سال جنگ تحمیلی پرداخت و گفت: بسیاری از تسلیحاتی که از مصر و فرانسه از راه دریای سرخ در بندر جده عربستان تخلیه میشد، از راه کویت و مرز سفان، به پایگاههای نظامی عراق منتقل میشد که از جمله میتوان به قطعات بالگردهای نظامی فرانسوی اشاره داشت.
جنابی در ادامه افشاگری خود گفت: دولت کویت، وقتی دست حکومت صدام از بنادر جنوبی عراق کوتاه شد، برای کشتیهای این کشور هویت جعلی کویتی صادر کرد که نمونه آن کشتی توقیفشده «ابن البیطار» بود.
این محقق عراقی همچنین افزود: دستکم دو محموله شرکت «بایر» آلمان که مواد شیمیایی برای حشرهکشها تولید میکند، از راه کویت به «القرنه» عراق منتقل و سپس در واحدهای سیار صنعتی وزارت صنایع نظامی عراق که داماد صدام مسئولیت آن را بر عهده داشت، به بمبهای شیمیایی علیه اکراد عراقی و نیروهای ایرانی تبدیل میشد.
وی تصریح کرد: برخی از اطلاعات ایرانیان مقیم کویت و مسلمانان این کشور که در جریان جنگ تحمیلی صدام علیه ایران، برای جمهوری اسلامی کمک میفرستادند نیز توسط عوامل امنیتی کویت رهگیری و گزارش آن به مقامات عراقی داده میشد.
وی به استفاده صدام از جزیره «بوبیان» کویت در حمله به نیروهای ایرانی در 29 فروردین 1367 نیز اشاره کرد و گفت: کویت خاک خود را نیز در اختیار صدام قرار داد تا از آن به عنوان سرپل علیه نیروهای ایرانی استفاده کند.
جنابی افزود: بوبیان پس از سقوط فاو به دست ایرانیها به کانون حضور ارتش بعث مبدل شد و واحدهایی از ارتش بعثی عراق از جمله بالگردها و قایقهای نفربر مهاجم بعثی از این منطقه و از پشت سر نیروهای ایرانی به آنها هجوم آوردند.
وی ادامه داد: کویت پس از بازپسگیری فاو توسط صدام معدوم، هزینه بازسازی آن را پذیرفت.
وی همچنین به حمایت رسانهای دولت کویت در طول جنگ اشاره کرد و گفت: در دنیای دیپلماسی نیز کویت همواره در کنار صدام و جنایات او قرار داشت.
وی به خاطره عجیب صدام و «شیخ جابر»، حاکم متوفی سابق کویت نیز اشاره میکند و میگوید: شیخ جابر پس از پایان جنگ ایران و رژیم بعثی عراق در جریان کنفرانس سران عرب به بغداد سفر کرد. او پس از پایان دیدار خود در فرودگاه بغداد به صدام گفته بود: «ما در کویت آماده پذیرایی و سفر متقابل شما هستیم» که صدام در پاسخ وی گفته بود: «ما خود را غریبه نمیدانیم، هر وقت بخواهیم میآییم» که شیخ جابر بعدها گفت: «وقتی سحرگاهان سراسیمه و با لباس خواب با حمله صدامیان از کویت فرار کردیم، تازه متوجه سخنان صدام شدم».
دکتر الجنابی در پایان گفت: دیکتاتور عراق در جریان اشغال کویت و در پاسخ به یکی از خبرنگاران خارجی که «چرا شما در جریان حمله به کویت لباس نظامی مانند زمان جنگ با ایران نمیپوشید؟»، گفته بود:
«من با مردی در کویت روبهرو نبودم. در جنگ با ایران با مردان میجنگیدم».