مسابقه عکسانه

دوستان در زیر عکس یک هواپیما را مشاهده می کنید .ممنون می شویم لطف کنید و حدس بزنید چه چیز این هواپیما جالب است و چه ویژگی دارد؟

کوچ نیلوفری

قیصر امین پور شاعر عاشقانه ها درگذشت

دکتر قیصر امین‏پور شاعر دفاع مقدس و سراینده "تنفس صبح" ، "در کوچه آفتاب" و... دیشب بر اثر ایست قلبی درگذشت.

به گزارش خبرنگار مهر، امین پور که چند سال پیش در اثر یک سانحه تصادف به شدت آسیب دید، کلیه های خود را از دست داد و از آن موقع هر هفته مجبور به انجام دیالیز بود. وی حدود ساعت 3 صبح امروزبر اثر ایست قلبی در بیمارستان دی درگذشت. قیصر امین‏ پور متولد دوم اردیبهشت 1338 دزفول بود. وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در گتوند و دزفول به پایان برد سپس به تهران آمد و دکترای خود را در رشته زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران در سال 1376اخذ کرد. وی فعالیت هنری خود را از حوزه اندیشه و هنر اسلامی در سال 1358 آغاز کرد. او در سال 1367 سردبیر مجله سروش نوجوان شد و از همین سال تاکنون در دانشگاه الزهرا و دانشگاه تهران به تدریس اشتغال داشت. در سال 1382 نیز به عنوان عضو فرهنگستان ادب و زبان فارسی انتخاب شد. اولین مجموعه شعرش را با عنوان "تنفس صبح" که بخش عمده آن غزل بود و حدود بیست قطعه شعر آزاد از سوى انتشارات حوزه هنرى در سال 63 منتشر کرد و در همین سال دومین مجموعه شعرش "در کوچه آفتاب" را در قطع پالتویى توسط انتشارات حوزه هنرى وابسته به سازمان تبلیغات اسلامى به بازار فرستاد. در سال 1365 "منظومه ظهر روز دهم" توسط انتشارات برگ وابسته به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى به بازار آمد که شاعر در این منظومه 28 صفحه‏اى ظهر عاشورا، غوغاى کربلا و تنهایى عشق را به عنوان جوهره سروده بلندش در نظر گرفت. سال 69 برگزیده دو دفتر تنفس صبح و در کوچه آفتاب با عنوان "گزیده دو دفتر شعر" از سوى انتشارات سروش از وى منتشر شد. در اواسط دهه هفتاد دومین دفتر از اشعار امین‏پور با عنوان "آینه ‏هاى ناگهان 2"منتشر شد که حاوى اشعارى است که بعدها در کتاب‏هاى درسى به عنوان نمونه ‏هایى از شعرهاى موفق نسل انقلاب مى‏آید. در همین دوران است که برخى از اشعار وى همراه با موسیقى تبدیل به ترانه ‏هایى مى‏شود که زمزمه لب‏هاى پیر و جوان مى‏گردد. پس از تثبیت و اشتهار، ناشران معتبر بخش خصوصى علاقه خود را به چاپ اشعار امین‏پور نشان مى‏دهند و در اولین گام، انتشارات مروارید گزینه اشعار او را در کنار گزینه اشعار شاملو، فروغ، نیما و... به دست چاپ مى‏سپارد که در سال 78 به بازار مى‏آید. "گل‏ها همه آفتابگردانند" در سال 81 و "دستور زبان عشق" امسال از او وارد بازار کتاب شدند. دکتر قیصر امین ‏پور در سال 1382 علی رغم تمایلش از سردبیری سروش نوجوان استعفا داد و به عضویت در فرهنگستان زبان و ادبیات فارسى درآمد. وی در دانشگاه تهران و الزهرا نیز تدریس کرد.

«فاکس‌نیوز» و ادعای کشف تأسیسات اتمی مخفی سوریه

 

این عکس در 13 سپتامبر 2003 با یک ماهواره تجاری آمریکایی گرفته شده است که می‌تواند نشان دهد مقامات آمریکایی، از وجود چنین تأسیساتی مدتها پیش از عملیات اسرائیل با خبر بوده‌اند. این در حالی است که واشنگتن درباره طرح‌های پنهانی اتمی احتمالی سوریه، سکوت کرده بود.

دو ماه پس از تجاوز هواپیماهای جنگنده اسرائیل به خاک سوریه، «فاکس‌نیوز» ـ شبکه نزدیک به نومحافظه‌کاران آمریکا ـ در راستای توجیه این تجاوز و با انتشار تصویری، مدعی وجود تأسیسات مخفی اتمی سوریه شد که احتمالا اسرائیل آنها را نشانه رفته است.

به گزارش سرویس بین‌الملل «تابناک»، «فاکس‌نیوز» ادعا کرده که این عکس، احتمالا نشان‌دهنده تأسیسات اتمی سوریه، آن هم چهار سال پیش از حملات هوایی اسرائیل است که گفته می‌شود به هدف نابود کردن همین تأسیسات بوده است.

«فاکس‌نیوز» همچنین گزارش داد: این عکس در 13 سپتامبر 2003 با یک ماهواره تجاری آمریکایی گرفته شده است که می‌تواند نشان دهد مقامات آمریکایی، از وجود چنین تأسیساتی مدتها پیش از عملیات اسرائیل با خبر بوده‌اند. این در حالی است که واشنگتن درباره طرح‌های پنهانی اتمی احتمالی سوریه، سکوت کرده بود.

«دیوید آلبرایت»، رئیس انستیتو علوم و امنیت بین‌الملل در واشنگتن گفت: «من مطمئنم مقامات آمریکایی چیزهایی می‌دانسته‌اند و نیز روشن است که نمی‌دانسته‌اند آن رآکتور بوده، اما مطمئنم در بررسی عکس‌های سوریه متوجه این فعالیت‌ها شده بودند.»
این عکس نشان‌دهنده محلی است که هواپیماهای اسرائیلی به آن حمله کرده بودند و نیز وجود تأسیسات و ساختمانهایی پیش از حمله در آنجا است. این در حالی است که اسرائیل به طور رسمی درباره این حمله اظهار نظری نکرده و حتی وقوع آن را رد کرده بود.

این عکس توسط شرکت «GeoEye» یک شرکت تجاری گرفته شده که در گزارش خود در این مورد نوشته است: اگر این ساختمان دارای یک رآکتور باشد، احتمالا رآکتور گازی 20 تا 25 مگاواتی است که می‌تواند سالانه پلوتونیوم مورد نیاز یک سلاح اتمی را تولید کند اما برای این‌که سوریه بتواند پلوتونیوم بمب اتم را تولید نماید، نیاز به تجهیزات دیگری دارد تا پلوتونیوم را از سوخت مصرف شده رآکتور تهیه کند.

آلبرایت افزود: احتمال داده می‌شود سوریه در برنامه اتمی خود، از کشورهای دیگر مانند کره شمالی یا احتمالا بعضی عناصر روسی تجاری خارج از دولت کمک گرفته باشد، اما به هر حال، بدون بررسی دقیق و تنها با نگاهی از بیرون به این کشور، نمی‌توان درباره ظرفیت واقعی توانایی‌های اتمی این کشور نظر داد.

باید گفت، سوریه بر نبود هرگونه تأسیسات اتمی در کشورش تأکید دارد و بشار اسد نیز در اوایل همین ماه اعلام کرده بود این تأسیسات، تنها یک ساختمان نظامی متروکه بوده است.
این در حالی است که هنوز مشخص نیست دولت بوش، دقیقا در این‌باره چه اطلاعاتی دارد!
البته احتمال می‌رود، در شرایطی که واشنگتن از اقدام علیه سوریه به بهانه پرونده قتل «حریری» ناکام مانده است، این امر، سرآغاز موج جدیدی از فشارها علیه دمشق باشد.

عکس روز

روز شلوغ مهرآباد

عکسی نایاب از فوکر ۲۷ هوانیروز

عقاب پرقدرت

F-15K Slam Eagle F-15K که با نام Slam Eagle شناخته می‏‎شود، هواپیمایی بسیار پیشرفته است که از جنگندهء موفق F-15E جهت نیروی هوایی جمهوری کره (ROKAF) اقتباس شده است. به سال 2002، نیروی هوایی کره جنوبی، جنگندهء F-15K را پس از رقابتی تنگاتنگ با چهار هواپیمای دیگر، به عنوان برندهء هواپیمای برنامهء F-X برگزیده شد. این چهار هواپیما عبارت بودند از: F-15K از شرکت بوئینگ، Rafale از شرکت داسو- برگه‏، Eurofighter Typhoon از اروپا و Su-35 از شرکت سوخوی. پس از برگزیده شدن F-15K، تعداد 40 فروند از آن سفارش داده شد و به تاریخ دسامبر 2005، اولین دستهء‌ چهار فروندی، تحویل نیروی هوایی کره جنوبی گشتند. دولت کره جنوبی، به تازگی بر آن شده است تا تعداد 20 فروند دیگر از هواپیماهای F-15K را سفارش دهد که انتظار می‏‎رود تحویل آنها از سال 2009 آغاز شود. هر فروند F-15K برای کره جنوبی‎، به قیمت حدود 100 میلیون دلار آمریکا قیمت گذاری شده است. یک فروند F-15K کره جنوبی، به هواپیمای استراتوتانکر KC-135 جهت سوختگیری هوایی نزدیک می‏شود یک جنگندهء بسیار پیشرفته F-15K دارای جزئیات بسیار پیشرفته‏ای است که نمونهء آنها هرگز در F-15E وجود ندارد. برای مثال سامانهء جستجوگر مادون قرمز AAS-42 IRST ، سایت سخنگوی نشانه‏روی داخل کلاه خلبان (JHMCS یا Joint Helmet Mounted Cueing System) و یک رادار بسیار پیشرفته به نام AN/APG-63(V)1 که مجهز به اسکن مکانیکی (MSA) می‎باشد. رادار بسیار پیشرفتهء «اسکن فعال الکترونیکی آرایه‏ای» یا Active Electronically Scanned Array موسوم به AESA نیز به صورت انتخابی می‏تواند بر روی F-15K نصب شود. جنگندهء F-15K قادر است انواع گوناگونی از تسلیحات بسیار پیشرفته نظیر موشکهای SLAM-ER را حمل و پرتاب نماید. دو موتور پرقدرت F110-GE-129 ساخت جنرال‏الکتریک، هر کدام توانی معادل 29400 پوند فیت (معادل 131 کیلونیوتن) را فراهم می‏آورند که افزون‏تر از توان موتور تعبیه شده در F-15E می‏باشد. کابین تمام دیجیتال در F-15K موشک SLAM-ER حادثه برای F-15K به تاریخ 7 ژوئن 2006، یک فروند جنگندهء F-15K به هنگام یک تمرین رهگیری شبانه در نزدیکی منطقه‏‎ای ساحلی به نام Pohang سرنگون شد و هر دو خلبان آن در دم کشته شدند. نیروی هوایی کره جنوبی، گروهی را جهت تحقیقات در نظر گرفت. اندکی بعد، گزارش رسمی نیروی هوایی در مورد علت سانحه منتشر شد. در این گزارش ذکر شده بود که علت سانحه، قرار گرفتن در وضعیت وارد آمدن فشار بیش از حد ثقل (g-LOC) به مدت 16 ثانیه به هر دو خدمه و از دست رفتن هوشیاری آنها بوده که منجر به خارج شدن کنترل هواپیما شده است. (در این حالت در اثر وارد شدن فشار بیش از حد گرانش، یا خون به مغز نمی‏رسد و یا خون زیادی وارد مغز می‏گردد که در هر دو حالت، این امر، مدت کوتاهی باعث بی‏هوشی موقت خلبان می‏گردد) پیامد این حادثه که جعبهء سیاه هواپیما نیز هیچگاه یافت نشد، آن گردید که یک دستگاه خودکار محدود کنندهء شتاب ثقل به نام GLC یا Limited Control anti g-LOC device در جنگنده‏های F-15K نصب شود. اما نکته‏ای که علاوه بر اینها، شک برانگیز می‏نمود، این بود که هر دو خدمهء جنگندهء کره‏ای، از خلبانان باتجربه نیروی هوایی کرهء جنوبی بودند و همچنین از دست رفتن هوشیاری هر دو خدمه، آن هم به مدت 16 ثانیه بسیار غیرمحتمل می‏رسید، زیرا حد نرمال از دست دادن هوشیاری به هنگام g-LOC حدود 2 تا 3 ثانیه می‏باشد. مشکلات F-15K ادامه دارند با زمین گیر شدن ده ها جنگندهء کره جنوبی در هفتهء گذشته، نیروی هوایی این کشور احساس ضعف شدیدی در مقابل نیروی هوایی مقابلش یعنی کره شمالی پیدا کرده است. این اولین بار است که این هواپیما به طور همزمان و به دلیل مشکلات فنی زمین گیر شده و از پرواز ممنوع می شوند. کمپانی بوئینگ به عنوان عامل اصلی تعمیر و نگهداری هواپیماها این کشور به شمار رفته و به این کشور دعوت شده اند. کره جنوبی مدلهایی از هواپیماهای جنگنده ی F-16 و F-15 امریکا را با نامهای F-15K و F-16K در اختیار دارد که حدود 60 درصد از آنها به همین دلیل از پرواز منع شده اند! نیروی هوایی کره جنوبی ابراز امیدواری کرده است که متخصصان کمپانی بوئینگ با راه اندازی سریع این هواپیماها بتوانند کمک شایانی به این کشور بکنند. دهها جنگنده کره جنوبی زمینگیر شدند اطلاعات بیشتر (1) اطلاعات بیشتر (2)

منبع:انجمن هوافضا

هواپیما در جنگ جهانی اول

وقتی برادران رایت در روز 17 دسامبر 1903 در کیتی هاوک واقع در کارولینای شمالی آمریکا، نخستین پرواز با هواپیمای موتور دار را انجام دادند، هیچکس تصور آنرا نمی کرد که این وسیله نوظهور و تا حدی ظریف و شکننده تبدیل به ابزاری مهلک و یکی از سلاح های مهم در ارتش های جهان گردد.

8 سال پس از پرواز برادران رایت، ایتالیایی ها اولین کشوری بودند که از هواپیما برای مقاصد جنگی سود بردند. 23 اکتبر 1911 یک خلیان ایتالیایی به نام کاپیتان پیزا در جریان جنگ ایتالیا و عثمانی، حین یک پرواز برفراز مواضع نیروهای عثمانی واقع در طرابلس لیبی، چند بمب دستی کوچک پرتاب کرد. عثمانی ها ادعا کردند این بمب به یک بیمارستان اصابت کرده و ایتالیایی ها را متهم به جنایت کردند اما این موضوعی نبود که توجه سران و فرماندهان نظامی کشورهای اروپایی را جلب کند. آنها به موضوعی مهم تر پی بردند و آن امکان استفاده از هواپیما در ارتش و بهره برداری از آن بعنوان یک وسیله اکتشافی بود.



با این اوصاف صنعت هواپیمایی صنعتی جوان بود، هواپیما ها به صورتی ابتدایی ساخته می شدند اسکلت بدنه و بالها از چوب بود که روکشی پارچه ای بر آن کشیده می شد. بعضی از مدلهای دو نفره حداکثر توانایی حمل یک دوربین عکاسی را داشتند و هیچ محلی برای حمل اسلحه پیش بینی نشده بود. در رده های بالای فرماندهی ارتش های اروپا نیز بر سر نوع و چگونگی استفاده از هواپیما برای مقاصد نظامی اختلاف نظر بود.

دلیل عمده مخالفان وجود اسب در یگان های سواره نظام بود که سروصدای موتور هواپیما باعث ترسیدن و رمیدن اسب ها می گردد. و موافقان آن معتقد بودند که هواپیما برخلاف بالن های شناسایی، توانایی تحت پوشش قرار دادن مناطق بیشتری از جبهه های نبرد احتمالی را دارا خواهد بود. فراموش نکنیم که آن زمان اروپا جوی ملتهب داشت و هر آینه احتمال وقوع جنگ می رفت. سرانجام کفه ترازو به نفع موافقان هواپیما سنگینی کرد و در ارتش های اروپایی یگان جدیدی برای تجهیز شدن به هواپیما تشکیل شد. هر چند که یگانی مستقل نبود و به عنوان زیر مجموعه نیروی زمینی و نیروی دریایی هر ارتش به شمار می رفت؛ انگلیسی ها آنرا سپاه سلطنتی پرواز، فرانسوی ها سپاه هوایی و آلمان ها به آن هواپیمایی ارتش نام نهادند.



روزهای آغازین

وقتی در روز 28 ژوییه 1914 با اعلان جنگ امپراتوری اتریش – مجارستان به صربستان، جنگ جهانی اول آغاز شد (که در فرصتی دیگر به دلایل شروع آن خواهیم پرداخت)، آلمان با دارا بودن 280 فروند هواپیما قدرت اول اروپا به شمار می رفت، پس از آن فرانسه و انگلیس قرار داشتند. در ماه های اول جنگ سه وظیفه برای هواپیما تعریف شده بود :



1-شناسایی و دیده بانی نقل و انتقالات نیروهای دشمن

2- شناسایی نقاط حساس و مهم مواضع دشمن

3-تنظیم و تصحیح آتش توپخانه خودی



هواپیماهای شناسایی یا اکتشافی معمولا دو نفره بودند که خلبان وظیفه هدایت هواپیما و دیده بان وظیفه شناسایی را بر عهده داشتند. در هواپیماهای اکتشافی وجود دوربین عکاسی ضرورت داشت اما وجود اسلحه چندان ضروری به نظر نمی رسید، چون یگان های پیاده نظام وظیفه جنگیدن را بر عهده داشتند و در سنگرها مشغول نبرد بودند.

تا مدتها خلبان ها بر اساس یک همیت حرفه ای سعی داشتند از صدمه زدن به همکاران خلبان خود پرهیز کنند. حتی اگر این همکار، خلبانی هواپیمای دشمن را بر عهده داشته باشد. اما سرانجام یک خلبان به این رسم حرفه ای پشت پا زد و با تپانچه ای که همراه داشت به سمت هواپیمای دشمن شلیک کرد ...

از آن پس بود که دیده بان ها به تپانچه و تفنگ مسلح شدند اما با وجود این امکان هدف گیری دقیق و رساندن آسیب جدی به هواپیمای دشمن مقدور نبود. در مرحله بعد مسلسل های جدیدی که برای حمل توسط هواپیما ساخته شده بود وارد کارزار شدند اما هواپیما ها آنقدر قدرتمند و محکم نبودند که بتوانند این بار اضافی را حمل کنند. پس در مرحله بعد موتور و بدنه هواپیما ها نیز قوی تر و محکم تر ساخته شدند. حال مشکل بعدی محل نصب و چگونگی نشانه روی آن توسط خلبان یا دیده بان بود.



ابتدا پایه مسلسل را روی بال هواپیما نصب کردند که توسط خلبان شلیک می شد. اما خلبان تسلط کافی بر آن نداشت و هدفگیری با آن مشکل بود. سازندگان هواپیما در آن زمان معتقد بودند که خلبان باید بتواند به راحتی بر سلاح هواپیمای خود تسلط داشته باشد و مستقیما شلیک کند. به عبارت دیگر خلبان باید بتواند هواپیمای خود را در مسیر هواپیمای دشمن قرار داده و شلیک کند. اما با ملخ موتور هواپیما چه باید کرد؟

یک خلبان فرانسوی به نام رولان گارو دست به ابتکار جالبی زد. او به این نتیجه رسیده بود که اگر بخواهد مسلسل هواپیمایش را در جلوی هواپیما و پشت ملخ موتور نصب کند حدود 7 درصد از گلوله هایی که شلیک می کند به ملخ هواپیما برخورد خواهند کرد. او برای اجتناب از برخورد گلوله با ملخ، ملخ موتور هواپیمایش را مجهز به سپرهای فلزی سه گوشی کرد که گلوله پس از برخورد به سپرها از مسیر منحرف شده و کمانه کنند. به این ترتیب به خود ملخ آسیبی نمی رسید.

او با این وسیله ابداعی که بر روی هواپیمای یک باله موران سولینه خود نصب کرده بود در اوایل آوریل 1915 وارد عرصه کارزار شد و در مدت اندکی موفق شد 5 هواپیمای آلمانی را سرنگون کند.



رولان گارو اولین تکخال تاریخ هوانوردی بود.



در آن ایام تکخال به کسی اتلاق می شد که کاری خارق العاده انجام دهد. نظیر پیروزی در مسابقات دوچرخه سواری تور دو فرانس . اما از جنگ جهانی اول به بعد کلمه تکخال مفهومی تازه پیدا کرد و تکخال پرنده به کسی گفته می شد که 5 هواپیمای دشمن را سرنگون کرده باشد.



انتقام فوکرها

رولان گارو و هواپیمایش سردرگمی و دلسردی عجیبی میان خلبانان و دیده بانهای آلمانی پدید آورد. آنها شاهد پیروزیهای او بودند و می گفتند گویی از لابلای ملخهای هواپیمایش شلیک می کند. اما مگر چنین چیزی ممکن است؟

ممکن یا غیر ممکن گلوله های مسلسل گارو هدف خود را از لابلای ملخها پیدا می کردند و خلبان های آلمانی مراقب بودند که به منطقه پروازی گارو وارد نشوند. هفته ها گارو یکه تاز آسمانهای جبهه های نبرد در فرانسه بود. تا اینکه روز نوزدهم آوریل 1915 بخاطر نقص فنی، رولان گارو مجبور به فرود اضطراری در پشت خطوط آلمانها شد.

خلبانهای طرفین درگیر نبرد دستور داشتند تا به محض فرود در خاک دشمن، هواپیمای خود را آتش بزنند تا به دست دشمن نیافتد. آتش زدن هواپیمای گارو نیز اهمیت ویژه ای داشت. چون در صورت سالم ماندن هواپیما، آلمانها به اسرار سپر پشت ملخ پی می بردند و آنها نیز از این ابتکار سود می بردند... اما گویی مقدر نبود که هواپیما آتش بگیرد، بدنه پارچه ای هواپیما بخاطر باران خیس بود و آتش گرفتنش غیر ممکن. رولان گارو و هواپیمایش سالم به دست آلمانها افتادند. و هواپیمای موران سولنیه او تحت مراقبت شدید به برلین فرستاده شد تا مورد بررسی قرار گیرد.

فرماندهان عالی ارتش آلمان از آنتونی فوکر(1939-1890) طراح هلندی هواپیما که در خدمت ارتش امپراتوری آلمان بود، خواستند تا هواپیمای گارو و سیستم سپر پشت ملخ را مورد مطالعه قرار دهد. آنها از فوکر خواستند تا اگر امکان دارد مکانیزمی مشابه هواپیمای گارو برای هواپیمایی ارتش آلمان بسازد. اما فوکر که ذهنی خلاق و مبتکر داشت معتقد بود که در سیستم گارو، دیر یا زود بر اثر ضربات گلوله های مسلسل، ملخ هواپیما خواهد شکست. پس باید راه حل دیگری پیدا کرد. او طی محاسباتش به این نتیجه رسید که دو پره ملخ هواپیما در مدت یک دقیقه 2400 بار از مقابل لوله مسلسل عبور می کنند. پس اگر به طریقی بتوان مسلسل را تنها موقعی به کار انداخت که ملخ هواپیما در سر راه آن واقع نشده باشد به نتیجه مطلوب خواهد رسید.

آنتونی فوکر و همکارش هاینریش لوبه روی مکانیزمی کار می کردند که بر اساس آن بتوان مسلسل را به هنگامی که ملخ هواپیما روبروی آن قرار گرفته است، از شلیک باز داشت. فقط کافی بود زمانهایی که پره های ملخ از مقابل لوله مسلسل عبور می کند، ماشه مسلسل چکانده نشود. بنابر این در تمام مدتی که مسلسل شلیک می کند ملخ در سر راه آن قرار نمی گیرد. دستگاه قطع کننده شلیک مسلسل ظرف 48 ساعت ساخته و آماده کار شد.

سپس فوکر آنرا با موفقیت روی یکی از هواپیماهای یک باله ای که طراحی و ساخته بود آزمایش کرد. هواپیماهای یک نفره، یک باله فوکر در مدتی کمتر از یک ماه به این مکانیزم مجهز شدند و در آسمان به شکار هواپیماهای انگلیسی و فرانسوی پرداختند.



اولین پیروزی تایید شده با این سیستم نوظهور متعلق به ماکس ایملمن (1916-1890)، خلبان آلمانی بود که در تاریخ اول آگوست 1915 هنگامی که با یک فروند هواپیمای فوکر یک باله پرواز می کرد موفق شد یک هواپیمای انگلیسی از نوع B.E.2c دو نفره را سرنگون کند.

مطبوعات انگلیسی این دوره یعنی شروع یکه تازی فوکرهای آلمانی در تابستان 1915 را "انتقام فوکر" نامیدند که این واژه در تاریخ نگاری جنگ جهانی اول به عنوان یک لغت کلیدی شناخته شده است. دورانی که خلبانهای دو طرف با مشاهده یکدیگر برای هم دست تکان می دادند تمام شد. اکنون نبرد سختی میان نیروهای هوایی دو طرف در جریان بود و تعداد هواپیماهای شناسایی و بمب افکن، روزبه روز بیشتر می گشت.

هواپیماهای یک نفره مسلح به مسلسل که هواپیمای پیشاهنگ (جنگده های امروزی) نامیده می شدند، برای محافظت از هواپیماهای شناسایی و بمب افکن خودی و سرنگون کردن هواپیماهای شناسایی و یا بمب افکن دشمن به پرواز درمی آمدند. پرواز با این نوع هواپیماها به مهارت و شهامت زیادی احتیاج داشت و بهترین خلبانانی که با این نوع پرواز می کردند به عنوان تکخالهای پرنده جنگ جهانی اول شناخته شده و به شهرت رسیدند.



قبل از اینکه به ماجراهای نبردهای هوایی و تکخال های هوایی در جنگ جهانی اول بپردازیم، ذکر این نکته لازم است که چگونه تشخیص هواپیماهای خودی از هواپیمای دشمن میسر گشت؟

در ابتدا تقریبا همه هواپیماها شبیه یکدیگر بودند و هیچ علامتی هم برای مشخص شدن ملیت هواپیما بر روی آنها موجود نبود. به همین خاطر اغلب هواپیما ها هدف توپخانه و مسلسل های ضد هوایی خودی قرار می گرفتند بخصوص که نیروهای زمینی عادت کرده بودند برای جلوگیری از خطرات احتمالی بمحض مشاهده هواپیما (چه خودی و چه دشمن) بدون آنکه وقت خود را صرف شناسایی آن کنند، آنرا هدف قرار دهند. همچنین بارها اتفاق افتاد که خلبانان خودی با یکدیگر درگیر می شدند.

برای همین، فرانسوی ها در ابتدا به فکر حل این مشکل افتادند. پس از بررسی راه حل را رسم سه دایره تو در تو به رنگهای پرچم فرانسه (سرخ، سفید، آبی) روی قسمت رویی و زیری بالهای هواپیما دانستند بطوریکه دایره بیرونی سرخ، دایره وسطی سفید و دایره بیرونی آبی رنگ بود. به این ترتیب نیروهای زمینی فرانسوی قادر به شناسایی هواپیماهای خودی شده و از تیراندازی به سوی آنها خودداری می کردند. همچنین خلبانان فرانسوی نیز از درگیری با یکدیگر اجتناب می ورزیدند.

چون از این کار نتیجه خوبی گرفته شد، آلمانها نیز یک صلیب سیاه رنگ روی بدنه، سکان عمودی و زیر و روی بالهای هواپیماهای خود رسم کردند. واحد های هوایی اتریش- مجارستان نیز از همان صلیب آلمانها استفاده کردند.

انگلیسیها نیز تصمیم به این کار گرفتند و پرچم انگلیس را روی بدنه هواپیما کشیده و دو دایره تو در تو به رنگ سرخ و سفید روی بالها رسم کردند. ولی پس از مدت کوتاهی این علامت ها را عوض کرده و مانند فرانسوی ها سه دایره تو در تو با همان رنگ های سرخ و سفید و آبی را روی بدنه و بالهای هواپیماهای خود نصب کردند با این تفاوت که دایره بیرونی به رنگ آبی و دایره درونی به رنگ سرخ بود.

دیگر کشورهای درگیر جنگ نیز با استفاده از رنگهای پرچم خود علامت هایی شبیه به علامت های بالا به وجود آورده و روی بدنه و بالهای هواپیماهای خود نصب نمودند.



در حال حاضر برخی کشورها هنوز هم ازهمان علامتهای دوران جنگ جهانی اول استفاده می کنند مانند فرانسه و بلژیک اما علایم نیروی هوایی بسیاری از کشورها نظیر آمریکا و انگلیس طی سالها دستخوش تغییرات گشت و علایم نیروی هوایی برخی دیگر از کشورها مانند آلمان و ایتالیا در سالهای بعد از جنگ جهانی اول پس از تغییراتی، مجددا به همان صورت اولیه مورد استفاده قرار گرفته است.





منبع :



www.farya.com

عکس بی نظیر و جنجالی

دوستان عزیز شاید این عکسی که در زیر مشاهده می کنید اولین عکس واضح از ایلیوشین آواکس عراقی است که در ابتدای دهه نود به ایران گریخت.برای مدتی به دلیل کمبود قطعات این هواپیما در شیراز زمینگیر بود ولیکن اکنون و با وجود این عکس می توان گفت این هواپیما به روز های اوج خود نزدیک است و این امر خوشحالی دوستاران نیروی هوایی کشورمان را در بر خواهد داشت.

منبع:

http://aerospacetalk.ir/forum/viewtopic.php?p=68645#68645

موشک‌های ایرانی فقط بر سر متجاوزین به حریم ایران فرود خواهد آمد

خبرگزاری فارس: وزیر دفاع در نشست اعضای کمیته دیپلماسی وزارت دفاع اظهار داشت: موشک‌های ایرانی هیچ کشوری را تهدید نمی‌کند و فقط بر سر متجاوزین به حریم ایران فرود خواهد آمد.





به گزارش خبرگزاری فارس به نقل از اداره کل تبلیغات دفاعی وزارت دفاع، مصطفی محمد نجار تأکید کرد: توان دفاعی از جمله قدرت موشکی ایران در خدمت صلح و امنیت پایدار در منطقه است و آن را بخشی از قدرت دفاعی جهان اسلام محسوب می‌کنیم.
وی با اشاره به اظهارات جورج بوش رئیس‌جمهور آمریکا که گفته بود موشک‌های ایرانی تا سال 2015 امریکا و اروپا را تهدید می‌کند، گفت: بزرگ‌نمایی توان موشکی ایران توسط بوش و لفاظی دیک چنی را می‌توان توجیهی برای استقرار سپر دفاع موشکی آمریکا در جمهوری چک ارزیابی کرد که با مخالفت فزاینده افکار عمومی اروپا روبرو شده است.



وزیر دفاع در ادامه افزود: بخش دیگری از عصبانیت امریکا ناشی از برگزاری موفقیت‌آمیز اجلاس سران کشورهای دریای خزر است که در خصوص ایجاد امنیت بدون حضور نیروهای بیگانه به اجماع کم‌نظیری دست یافتند.
نجار همچنین با اشاره به اعمال تحریم‌های جدید از سوی آمریکا گفت: اعمال تحریم‌های یکجانبه از سوی امریکا،‌نشانگر ناامیدی این کشور از همراهی سایر کشورهای جهان در قبال ایران است.



وی افزود: اینگونه تحریم‌ها علاوه بر شتاب بخشیدن به روند خودکفایی و خوداتکایی کشور،‌ وحدت و انسجام ملی را برای مقابله با تهدیدات دشمنان بیشتر می‌کند.
وزیردفاع کشورمان توصیه کرد؛ مقامات کاخ سفید به جای جعل اینگونه اخبار کذب و جوسازی علیه نیات صلح‌جویانه و منطق محکم ایران و همچنین اعمال تحریم‌ها و فشارهای بی‌حاصل، حق ملت‌ها را برای استفاده از نعمت‌های خدادادی محترم بشمارند.



نجار در ادامه گفت: برخی کشورهای اروپایی نیز نباید فریب القائات هیئت حاکمه جنگ‌طلب آمریکا را بخورند؛ جنگ‌طلبانی که هر روز با دخالت‌های نامشروع خود در گوشه و کنار جهان صلح و امنیت و آرامش را به مخاطره انداخته‌اند.



وی در پایان تأکید کرد: جمهوری اسلامی ایران در چارچوب تعالیم دین مبین اسلام و اهداف و آرمان‌های انقلاب اسلامی، منادی صلح و دوستی است و معتقد است باید با همکاری و همدلی ملت‌ها و دولت‌ها، جنگ، خشونت، تروریسم و سلاح‌های کشتار جمعی را در جهان ریشه‌کن کرد.





منبع:انجمن هوافضا

عکس روز

عکس های که در پایین مشاهده می کنید مربوط است به هواپیماهای ترابری سبک Yunshuji Y-12 چینی که اخیرا تعدادی بالای ده فروند توسط سپاه پاسداران خریداری شده است.هواپیمای ساده و کاربردی به نظر می رسد و میتوان از آن برای گشت زنی و انتقال نیرو استفاده نمود ولیکن برای ایجاد توازن نظامی در منطقه نیاز به تجهیز با هواپیماهای مجهز تر کاملا احساس میگردد.

mig-25 در خدمت نیروی هوایی عراق

وزارت دفاع عراق درسال 1979 قرارداد خرید 240 فروند هوایپما و هلی کوپتر را بادفتر طراحی میگ منعقدکرد ولی مقامات شوروی اجرای قرارداد را مشروط به استقرار 18000 تن ازمستشاران خود در عراق کردند(در آن زمان کل پرسنل نیروی هوایی عراق به زحمت به 24000 نفر میرسید) با قبول شرایط از جانب عراق درسال 1980 تعداد 24 فروند mig-25 باحفاظت گردانی متشکل ازچندین فروند میگ-21 ومیگ-23 نیروی هوایی شوروی وارد عراق شدند و به این کشور تحویل داده شدند تکنیسینهای روس هم در بهار همان سال وارد خاک عراق شدندو در پایگاه شعیبیه درچند کیلومتری بصره درجنوب عراق مستقرشدند




درهنگام تجاوزعراق به ایران در31شهریور 1359شوروی رسما اعلام بیطرفی نمود ولی از مستشاران خود درعراق چندان نکاست درنتیجه این کشور عملا به نفع عراق و برضدایران وارد جنگ شد با این حال دلاورمردان نیروی هوایی ارتش باعلم به استراتژیک بودن پایگاه هوایی شعیبیه درنخستین حمله هوایی خود درجنگ 8 ساله مبادرت به بمباران پایگاه کردند وخسارات بسیار سنگینی به ان وارد کردندبه دنبال این حمله خلبانان نیروی هوایی ارتش درصبح روز بعدضربه نهایی خود را بر پیکر این پایگاه واردکردند و باقیمانده تاسیسات و ازهمه مهمتر باند فرودگاه رانابود کردند و عملا این پایگاه راازحالت عملیاتی خارج کردند
با انهدام کامل شعیبیه نیروهای شوروی مجبور به نقل مکان به پایگاه الولید (همان پاگاه معروف H-3)شدن درمنتاالیه غرب بغدادودر جاده ای منتهی به اردن شدندو درخیال خود فکر میکنند که اینجا ازدسترس ایرانی ها درامان خواهندبود اما باز هم عقابان نیروی هوایی در عملیاتی موسوم به حمله به H-3 در تاریخ 16 فروردین 1360 درعملیاتی که جهانیان راانگشت به دهان وحیرت زده کرد بلایی مشابه شعیبیه برسرپایگاه هوایی الولید (H-3) اوردند که دراین عملیات کوبنده بیش از80درصدازجنگنده ها وبمب افکن های سنگین نیروی هوایی عراق به تلی از اهن پاره تبدیل شد
دراوایل تابستان1360 تمامی mig-25 عراق به ان کشور تحویل داده شد:با شروع پروازهای جنگی mig-25 در تابستان 1361درمدت کوتاهی تعداد 4 فروند ازانها در نبردبا F-14A های ایران درماههای سپتامبر نوامبر ودسامبرهدف قرار گرفتند وبه همراه خلبانانشان منحدم شدند دریک درگیری غیر منتظره یک فروند MIG-25PD درارتفاع پایین هدف موشک سادواندر یک فروند F-5E قرارگرفت دریکی ازمهمترین درگیریهای هوایی جنگ یک فروند MIG-25 به خلبانی سرهنگ (محمدرایان) مشهور به شاهین اسمان (یکی از تکخال های نیروی هوایی عراق) همزمان هدف موشک فونیکس شلیک شده ازF-14 وگلوله های توپ یک فروند F-5E قرار گرفت
درطی سالهای 1366 و1367 هم چندین فروند MIG-25RB (شناسایی) هدف پدافند هوایی سپاه قرار گرفتند وساقط شدند

البته خلبانان فاکس بتهای عراقی که درمقابل دلاورمردان IRIAF صحبت چندانی نداشتند و چندین بار باانجام عملیاتهای متحورانه به هواپیماهای مسافربری حمله کردندکه نمونه بارز ان حمله به هواپیمای گلف استریم وزیر خارجه الجزایر که دردالان هوایی بین المللی در شمال ایران درحال پرواز بود وساقط کردن ان بود

فاکس بت های عراق ازنوع PD و RB بودند که بعدها طی سالهای 1364 تعدادی از آن هابه مدلهای RBTوPDS ارتقا یافتند برای جبران تلفات هواپیماهای ساقط شده ازسال 1364 به بعد مدلهای ارتقا یافته تحویل نیروی هوایی عراق شدند ازمشخصه های جالب دومدل RBT.PDS داشتن دو مخزن بزرگ رهاشدنی 5000 لیتری رها شدنی بود که به محض رهگیری توسط تامکتهای ایرانی انها رارها میکردند وفراررا به قرار ترجیح میدادند بعدها به کمک همین مخازن بود که فاکس بت های عراقی توانستندچندین باربه حریم هوایی عربستان تجاوز کنند وبه سلامت به پایگاهشان برگردند
درکنار مدلهای RBTوPDS شوروی ها مدل BM راهم با هدف ماموریت شناسایی به عراق دادند که تامکترهای ایرانی با هدف قراردادن 2 فروند از انها ناگهان باعث کنار گذاشتن انها شدند این مدل توانایی حمل موشک ضدرادار KH-58U راهم داشت



فاکس بت های عراق بعد از پایان جنگ با ایران هم مورد استفاده قرارگرفتند درجنگ دوم خلیج فارس درشب اول جنگ یک MIG25PD عراقی یک F/A18C نیروی دریایی امریکا را هدف قرارداد و دو فاکس بت هم ارایش جنگنده های متحدین رابه هم ریختند البته فاکس بتها همیشه هم موفق نبودند چون دو فروند از انها در درگیری باF-15C های امریکایی مورد اصابت موشکهای سایدواندر واسپارو قرار گرفتند وساقط شدند بعدازجنگ دوم خلیج فارس فاکس بت ها بازهم عملیاتی ماندند درسال1993انها چندین بار برفراز مناطق پرواز ممنوع عراق دیده شدند تااینکه یکی ازانها توسط یکF-16 امریکایی هدف قرارگرفت وساقط شد پس ازاین اتفاق عراقی ها با دقت بیشتری از فاکس بت های خود استفاده میکردند
درسال 1999 در دو مورد تامکتهای امریکایی به همراه F-15 ها دردرگیری با میگ-25 های عراقی که با شلیک تعداد زیادی موشک AIM-54C وAIM-120 همراه بود نتوانستند این پرنده های بلندپرواز را ساقط کنند فاکس بت های عراقی همواره توسط بهترین خلبانان عراقی هدایت میشدند وبه همین خاطر انها میدانستند که چگونه بجنگند و فرار کنند

ازسال 2000 به بعد فاکس بت های عراقی چند باربه حریم هوایی اردن وعربستان تجاوز کردند ومبادرت به عکسبرداری کردند وجنگنده های F-15 عربستان F-16 اردن نشان دادند که حریف این متجاوز قدرتمند نیستند
دررنهایت فاکس بتهای عراقی توانستند یک فروندبی سرنشین RQ-1B امریکایی راکه مشغول پرواز شناسایی بود هدف قرار دهند



با تمام این اوصاف MIG-25 های عراقی هرگز نتوانستند در جنگ سوم خلیج فارس شرکت کنند :چون در غرب بغداد در زیرخاک ارمیده بودند .علت این کار عراقی ها روشن نیست اما مسلما فاکس بت های عراقی دیگر قابل پرواز نیستن



منبع ماهنامه صنایع هوایی

انجمن هوافضا