مجله هوایی

در نگاه کسانی که پرواز را نمی فهمند هرچه بیشتراوج بگیری کوچکتر دیده می شوید

مجله هوایی

در نگاه کسانی که پرواز را نمی فهمند هرچه بیشتراوج بگیری کوچکتر دیده می شوید

هواپیمای پراولر-اولین هواپیمای جنگ الکترونیک

در تمام جهان تنها دو هواپیما منحصراً برای جنگ های الکترونیکی ساخته شده اند که پراولر یکی از است .
در فاصله سالهای 1980 تا 1990 تکنولوژی هوانوردی در کاربردهای نظامی گسترش بی سابقه ای یافت . از میان دهها نوع هواپیماهایی که طراحی و سپس وارد عمل شدند پاره ای از آنها اگرچه از لحاظ ظاهری شبیه شکاری یا ضربتی بودند اما در واقع هیچکدام از این دو ماموریت را انجام نمی دادند .
یکی از این نوع هواپیماها ، هواپیماهای ویژه جنگ الکترونیک بود . هواپیماهایی که خدمه آن علاوه بر خلبان بودن متخصصین متبحری نیز در رشته الکترونیک و ارتباطات به شمار می رفتند و تنها سلاحی که به همراه داشتند دستگاه های گوناگون ایجاد اختلال الکترونیکی و پارازیت در سیستم های راداری دشمن بود .

این عکس کوچک شده است برای مشاهده ی سایز اصلی کلیک کنید


ویژگی جالب این هواپیماها در این بود که آنها غالباً پیشاپیش شکاریها و هواپیماهای ضربتی به قلمرو هوایی دشمن نفوذ می کردند و پس از پایان ماموریت نیز آخرین هواپیماهایی بودند که منطقه نبرد را ترک می نمودند .
هواپیماهای جنگ الکترونیک به این ترتیب نه تنها باید سیستم های راداری دشمن را مخدوش می کردند بلکه باید با ایجاد چتر حفاظت الکترونیکی در دور خویشتن خود را نیز محافظت می نمودند .
البته ناگفته نماند نبردهای هوایی در آن زمان به گونه ای صورت می گرفت که استفاده از مقرهای حاوی سیستم های جنگ الکترونیک که به زیر بال اکثر هواپیماهای شکاری یا ضربتی نصب می شدند اجتناب ناپذیر بود با این حال از آنجا که ظرفیت این مقرها محدود و شعاع عمل آنها نیز نسبتا ناچیز بود هرگز نمی توانستند از همان قدرتی برخوردار باشند که هواپیماهای منحصر به جنگ الکترونیک از آن برخوردارند .
ذکر این نکته نیز ضروری است که اصولا آموزش جنگ الکترونیک در رده های رزمی هر سه نیروی هوایی زمینی و دریایی کلیه کشورهای جهان جزء لاینفک دروس آکادمیک نظامی به شمار می رود و هر کشور کوچک و بزرگی فراخور توانایی ها و نیازمندیهایش همواره سعی می کند به تازه ترین اطلاعات در این رشته ها دست پیدا کند . این موضوع منحصر به سالهای اخیر نمی باشد بلکه از 30 سال قبل تا به اکنون به طور مداوم و مستمر در حال پیشرفت و پویایی است .
شاید ذکر این مساله نیز بی مورد نباشد که منحصراً اشاره کنیم در تاریخ معاصر در خلال جنگ ویتنام تا حدی و بعدها در جنگ اعراب و اسرائیل و سرانجام در گسترده ترین مورد خود طی آخرین برخورد های هوایی اسرائیل و سوریه تکنیک های جنگ الکترونیک به کار گرفته شد . گرچه همانگونه که اشاره رفت کم و بیش همه کشورهای جهان به شیوه جنگ های الکترونیکی آشنایی دارند با این حال هواپیماهای خاصی که صرفا برای شرکت در این نبردها طراحی شده باشند تا سال 1980 فقط در اختیار نیروی دریایی و هوایی آمریکا بود .
این کشور به این منظور دونوع هواپیما یعنی (EA-6B ) موسوم به prowler (پراولر و ( EF111 ) را در خدمت داشت .

این عکس کوچک شده است برای مشاهده ی سایز اصلی کلیک کنید


کلیات :
هواپیمای EA-6B موسوم به پراولر جدیدترین و پیشرفته ترین هواپیمای جنگ الکترونیک متعلق به نیروی دریایی آمریکا در فاصله سالهای 19990 به بعد به شمار می رفت این هواپیما که ره اوری از مجتمع فضایی Grumman به شمار می رفت محل استقرارش در عرشه ناوهای هواپیمابری بود که در گوشه و کنار دنیا پراکنده اند .
بجای هر نوع بمب یا موشکی هواپیمای پراولر با خود لوازم و تجهیزات پیچیده الکترونیکی حمل می کرد و به عبارتی صحیح تر کلیه تسلیحات تهاجمی و تدافعی آن را همین تجهیزات الکترونیکی تشکیل می دادند .

در این میان تنها چیزی که این هواپیما فرو می ریخت صفحات باریکی به نام پوشال یا chaff است که موجب گمراهی رادارهای طرف مقابل می شد .
" پوشال یا چف شامل باریکه هایی از موادهایی بودند که وقتی در آتمسفر معلق می شدند به عنوان انتن کوچک دو قطبی عمل کرده و آثاری همانند هواپیما یا کشتی را در صفحه رادار به وجود می آورند و برای داشتن بهترین کارایی ابعاد آنها باید ضریبی از نصف طول موج راغدار حریف باشد . این اجسام بایستی بسیار سبک باشند تا به آرامی سقوط نموده و مدت زیادی در رادار باقی بمانند برای ساختن چف در ابتدا از آلمینیوم استفاده می شد اما در سالهای بعد برای این منظور رشته هایی از فایبر گلاس که بوسیله غشای بسیار نازکی فلز احاطه شده است مورد استفاده قرار گرفت . "
وزن تجهیزات الکترونیکی درونی هواپیمای پراولر به 8000 پوند می رسد و علاوه بر این می تواند پنج مقر خارجی به وزن کل 920 پوند نیز سیستمهای گوناگون پارازیت انداز یا مخلوط پارازیت انداز و مخزن سوخت خارجی با خود حمل کند .

سلاح اصلی :
عمده ترین سلاحهای هواپیمای پراولر را سیستم جنگ الکترونیکی آن به نام AN/ALQ99E تشکیل می داد و قلب این هواپیما در این نقطه بود که می طپید .
این سیستم که کمپانی Raytheon پیمانکار اصلی آن بود توسط سه اپراتور به کار گرفته می شد . در حقیقت خدمه هواپیما از چهار نفر تشکیل می شدند که دو به دو در کنار یکدیگر و در دو کابین پشت سر همدیگر هریک بر روی یک صندلی پرتاب شونده قرار گرفته اند . از این چهارنفر یک نفر خلبان . یک نفر فرمانده سیستم جنگ الکترونیک که در کنار خلبان می نشیند . و دو نفر ماموران جنگ الکترونیک هستند که البته هر کدام از این سه نفر وظیفه خاص داشته و با دستگاه های معینی کار می کنند .

دستگاه های ضد – ضد عمل الکترونیکی
جالب است بدانیم در هر هواپیمای پراولر 30آنتن مختلف نصب شده بود که برای جستجو تعیین و شناسایی هدف و همچنین اختلال در هر نوع فعالیت الکترومغناطیسی طرف مقابل به کار می رفت . پاره ای از این آنت ها به دستگاه های ضد – ضد عمل الکترونیکی مربوط می شدند که وظیفه شان خنثی نمودن هر گونه فعالیت دشمن در زمینه ایجاد پارازیت بر روی هواپیماهای پراولر بود .

مقرهای خارجی :
پیش از این اشاره نمودیم که هر هواپیمای پراولر علاوه بر سیستم های پارازیت انداز درون هواپیما تا پنج سیستم پارازیت انداز نیز در مقرهای خارجی خود حمل می کرد . هریک از این مقرها حاوی دو سیستم و یا به عبارتی دو فرستنده صوتی پارازیت انداز پرقدرت و یک گیرنده ردگیر و نیز مقداری آنتن بود و هر مقر یکی از هفت باند فرکانس را می پوشاند .

نحوه کار:
پس از آنکه آنتن های تجسسی حساس که در برآمدگی بالای دم هواپیما عمودی نصب شده اند علائم راداری حریف را در فاصله طولانی دریافت کردند . داده های خود را به کامپیوتر مرکزی هواپیما می دادند این کامپیوتر بلافاصله شروع به تجزیه و تحلیل آنها می نمود و نتایج بررسی خود را به صورت ارقام و آمار بر روی صفحه نشاندهنده به نمایش می گذاشت در ضمن تمامی این اطلاعات ضبط نیز می شد .

در این هنگام در حالیکه هواپیما در ارتفاع 34000 پایی در پرواز بود و فاصله اش از هدف به 2520 مایل می رسید وظیفه اش شروع می شد در این لحظه پرسنل جنگ الکترونیک باارزیابی یافته های حاصل به کمک کامپیوتر تصمیم مقتضی را در مورد نحوه مقابله با سیستم های الکترونیکی حریف اتخاذ می نمودند و فرمانده با فشار دکمه ای پارازیت اندازهای درونی یا بیرونی هواپیما را به کار می انداخت .
کامپیوتر اصلی هواپیماهای پراولر به نحوی بود که می توانست پیش از هر ماموریت و نیز در حین ماموریت بر حسب مورد برنامه ریزی شود .

جاسوسی الکترونیکی
در کاربرد هواپیماهای پراولر ذکر این نکته بسیار ضروری بود که بیش از هر چیز برای آن گردآوری اطلاعات جاسوسی از نحوه عمل دستگاه های الکترونیکی مورد استفاده دشمن اهمیت داشت .
به عبارتی جاسوسی الکترونیکی یا Electronic Intelligence به نوان عامل تعیین کننده در جنگ های الکترونیکی مطرح می شد زیرا اگر مثلا اطلاعاتی از فرکانس دستگاه های الکترونیکی حریف در دست نبود هرگز نمی توان بر روی آن پارازیت انداخت .

نظر به اهمیت جاسوسی الکترونیکی این بود که غالبا چنانچه موردی برای استفاده از هواپیماهای جنگ الکترونیک پیش می آمد هرگز آنها به تنهایی عمل نمی کردند بلکه سازماندهی آنها بنحوی بود که مثلا در هر ماموریت تعدادی هواپیمای پراولر با اتفاق تعدادی از هواپیماهای هشدار دهنده E-2C موسوم به ( هاوک آی – Hawkeye ) و شکاریهای برتر هوایی اف 14 و نیز شکاری – ضربتی اف 18 یا اف 4 به همراه تعدادی هواپیماهای سوخت رسان KA-6 و هواپیماهای ضربتی A6 در ماموریت ها به طور دسته جمعی شرکت می نمودند .

این عکس کوچک شده است برای مشاهده ی سایز اصلی کلیک کنید


مشخصات :

طول : 11/18 متر
ارتفاع 98/7 متر
فاصله دو نوک بال در حالت باز : 15/16 متر
نیروی محرکه : دوموتور توربوجت ساخت Pratt & Whitney هر یک به کشش 5080 کیلوگرم استاتیک .
وزن ناخالص هنگام برخاستن : 27493 کیلوگرم
حداکثر وزن هنگام برخاستن : 29483 کیلوگرم
حداکثر سرعت گشتزنی : 972 کیلومتر در ساعت
حداکثر سرعت : 1002 کیلومتر در ساعت
سقف پرواز خدمتی : 11582 متر .
منبع:http://www.daneshju.ir/forum/f807/t119381.html#post540593

معرفی و بررسی کامل رادارهای قدرتمند Zhuk روسی

معرفی و بررسی کامل رادارهای قدرتمند Zhuk روسی
Жук Радары






تعریف
یک سری از رادارهای روسی تمام آب و هوایی هواپایه است که توسط کمپانی NIIR Phazotron برای جنگنده های چند منظوره ای مانند MiG-29 و Su-27 طراحی و ساخته شده است.

معرفی
رادارهای باند X پالس داپلر سری N010 ژوک امکان و نوع استفاده را برای جنگنده فراهم میکند، هوا به هوا و هوا به سطح. رادار N010 در حالت هوا به هوا قادر به شناسایی اهداف هوایی و جمع آوری اطلاعاتی درباره آنها مانند مختصات، فاصله و سرعت است. رادار دارای قابلیت نگاه به پائین / شلیک به پائین در برابر اهداف هوایی بوده (حتی هدفهایی که در سطح آب پرواز میکنند) و انواع مختلفی از جستجو را مهیا میکند. این رادار میتواند اهداف را بصورت تک تک یا چند تایی در یک مرحله شناسایی و رهگیری کند در حالیکه مشغول جستجو برای شناسایی اهداف جدید است. رادار ژوک میتواند اهداف را بر اساس کلاس و درجه اهمیت برای منهدم کردن شناسایی کند. یک نوع حالت اسکن در نبرد نزدیک با امکان جستجوی عمودی، زاویه دید HUD و لوله توپ با کیفیت بسیار زیاد برای تعقیب هدف در فاصله دید بصری در این رادار پیش بینی شده است. همچنین رادار N010 توانایی قفل کردن بر روی بالگردهایی را که نزدیک سطح زمین پرواز میکنند و انهدام آنها را دارد.

رادار N010 ژوک توانایی سازگاری با انواع مختلفی از تسلیحات هوا به هوا از جمله موشکهای هدایت راداری R-77 و R-27 برای هدفگیری، نشانه گذاری و ارتباط رادیویی را دارد و میتواند موشکهای هدایت مادون قرمز R-73 را نیز برای شلیک آماده (یعنی جستجوگر مادون قرمز موشک را بر روی هدف قفل کند) و امکان استفاده از توپ هواپیما را نیز فراهم میکند (یعنی هدفگیری با توپ بوسیله قفل شدن رادار بروی هدف و مشاهده مشخصات در HUD).

در حالت هوا به زمین رادار N010 توانایی نقشه برداری از عوارض زمین با امکان تهیه نقشه مصنوعی از هدف ، نقشه برداری با امواج ثابت یا متغیر و دقتی تا 3 در 3 متر و زوم دقیق و عکسبرداری دارد. رادار میتواند اهداف را شناسایی و سرعت و فاصله آنها را تشخیص دهد (هم دریایی و هم زمینی). رادار ژوک میتواند عوارض زمینی را در ارتفاع پائین تعقیب کرده و همچنین مناطق آب و هوایی خطرناک را در حین پرواز شناسایی کند.
رادار تسلیحات هوا به زمین متنوعی شامل موشکهای هوا به سطح Kh-29 و ضد رادار Kh-31 دارد.
رادار N010 طراحی انعطاف پذیری داشته و مدلهای قبلی آن مانند Zhuk-M و Zhuk-MS امکان ارتقا به سطح رادار پیشرفته Zhuk-A را دارند.

قابلیت های رادارهای چند منظوره ژوک:

حالت عملیاتی هوا به هوا:
امکان نگاه به بالا/پائین و شلیک به بالا/پائین
شناسایی اهداف هوایی و اندازه گیری فاصله ، سرعت مختصات زاویه ای
رهگیری اهداف تنها یا در کنار هم
رهگیری اهداف در کنار هم و حمله به خطرناکترین آنها
رهگیری و قفل اهداف بصری در داگفایت
شناسایی و رهگیری بالگردها و بالگردهای نزدیک سطح زمین
تعیین نوع و کلاس هدف مورد نظر
تشخیص اهداف نزدیک هم و تعیین ترکیب رزمی آنها
شناسایی پدیده های خطرناک جوی
قفل بر روی چندین هدف مجزا با یا بدون اسکن هوایی
شناسایی و تعقیب اهداف مهم هوایی
شناسایی و تعقیب و قفل بر روی یک هدف
قفل بر روی چندین هدف مجزا با یا بدون اسکن هوایی
کاربرد در نبردهای نزدیک هوایی با اسکن افقی و نمایش در شیشه کاکپیت
هدفگیری و نشانه گذاری با استفاده از سیستم هلمت نصب شده در کلاه خلبان
جستجوی ماورای دید خلبان
تخمین حجم و قدرت هدف های ترکیبی

حالت عملیاتی هوا به زمین:
نقشه برداری زمینی با دقت 3 در 3 متر
توانایی زوم و ثابت نگاه داشتن دوربین بر روی هدف
رهگیری همزمان چندین هدف زمینی و سطحی
شناسایی و رهگیری هدفهای متحرک زمینی و سطحی
اندازه گیری زاویه نسبت به هدفهای بصری زمینی و سطحی
پشتیبانی از پرواز در ارتفاع پائین و اطلاع دادن به خلبان
نقشه برداری از عوارض زمین با استفاده از امواج راداری ، استفاده از امواج باریک با اثر دوپلر ، متمرکز کردن همزمان امواج ، بزرگ کردن مقیاس نقشه و تهیه نقشه نهایی.
مسافت یابی سطحی
نظارت دریایی و سطحی
هشدار دهنده نزدیکی به سطح زمین
اندازه گیری سرعت ناوهای هواپیمابر

آشنایی با رادارهای مختلف ژوک :

رادار Zhuk
نسل اول رادارهای ژوک با کد N010 است که برای استفاده در جنگنده MiG-29M و مدل ارتقا یافته MiG-23 طراحی شد. این رادار مخصوص نبردهای هوا به هوا ساخته شده و با لغو شدن طرح MiG-29M امکان استفاده از آن وجود نخواهد داشت.

مشخصات:
وزن: 220 کیلوگرم
قطر آنتن: 680 میلیمتر
توان خروجی: 5 کیلووات
زاویه جستجو: 90± افقی و 55+/40- عمودی
قدرت درگیری: شناسایی همزمان 10 هدف و حمله به 4 تای آنها
برد هوا به هوا:
(RCS=5m²) 90 کیلومتر
(RCS=3m²) 65 کیلومتر

رادار Zhuk-8-ll
مدل صادراتی رادار پایه ژوک بوده و برای استفاده در جنگنده چینی F-8-llM ساخته شده است. بجز چند مورد داونگرید در سایر موارد مشابه رادار اصلی است.

مشخصات:
وزن: 240 کیلوگرم
قطر آنتن: 680 میلیمتر
توان خروجی: 5 کیلووات
زاویه جستجو: 85± افقی و 55+/40- عمودی
قدرت درگیری: شناسایی همزمان 10 هدف و حمله به 2 تای آنها
برد هوا به هوا:
(RCS=5m²) 90 کیلومتر
(RCS=3m²) 65 کیلومتر
لازم به ذکر است که چینی ها یک رادار پالس داپلر بومی (البته با کمک اسرائیل) طراحی و ساخته اند به نام KLJ-1 که برد آن در برابر سطح مقطع راداری 3 متر مربع 75 کیلومتر است.
با توجه به اینکه رادار ژوک روسی به علت داونگرید توان رزمی کمتری نسبت به رادار چینی دارد ، احتمالا رادار مذکور در جنگنده های جدید اف8 بجای رادار روسی استفاده خواهد شد.


رادار Zhuk-27
این رادار برای استفاده در جنگنده سوخو27 طراحی شده و از سیستم شناسایی و هدفگیری مشابه رادار ژوک استفاده میکند ولی توان رزمی آن به مراتب بیشتر از مدل پایه است.

مشخصات:
وزن: 300 کیلوگرم
قطر آنتن: ؟
توان خروجی: ؟
زاویه جستجو: 90± افقی و 55+/40- عمودی
قدرت درگیری:
شناسایی همزمان 10 هدف هوایی و حمله به 2 الی 4 تای آنها
برد هوا به هوا:
200 کیلومتر (RCS=16m²)
130 کیلومتر (RCS=5m²)
100 کیلومتر (RCS=3m²)
برد در حالت نگاه و شلیک به پائین:
200 کیلومتر (RCS=5m²)
150 کیلومتر (RCS=3m²)
حداکثر برد برد این رادار 240 کیلومتر بوده و نکته جالب درباره آن توانایی رهگیری تمامی 10 هدف از فاصله 185 کیلومتری است! به عبارت دیگر برد رهگیری این رادار 77% برد شناسایی آن میباشد که نسبت فوق العاده ای است.


رادار Zhuk-M
مدل پیشرفته رادار ژوک با کد N010M میباشد که به آن امکان نقشه برداری و تعقیب عوارض زمین اضافه شده است. این رادار یکی از بخشهای ارتقا یافته جنگنده MiG-29SMT میباشد و تضمینی است برای صادرات میگ29 به کشورهای مختلف مانند هند.
کیفیت این رادار با بهبود پردازش سیگنالهای دریافتی افزایش یافته است و برد آن با وجود کوچک و سبکتر بودن از رادار ژوک بیشتر است! Zhuk-M از سیستم پردازشی الکترونیکی استفاده میکند.
نکته توجه درباره این رادار دقت بسیار زیاد و برد رهگیری 83 الی 85 درصدی برد شناسایی است!

مشخصات:
وزن: 180 کیلوگرم
قطر آنتن: 624 میلیمتر
توان خروجی: ؟
زاویه جستجو: 85± افقی و 56+/40- عمودی
قدرت درگیری:
شناسایی همزمان 10 هدف هوایی و حمله به 4 تای آنها
شناسایی چندین هدف زمینی و حمله به 2 تای آنها
برد هوا به هوا (RCS=5m²):
در مدل پایه: 120 الی 150 کیلومتر به جلو و 45 الی 50 کیلومتر به عقب
در مدل نهایی: تا 200 کیلومتر به جلو و بیش از 50 کیلومتر به عقب
برد هوا به زمین:
گروه تانک: 25 کیلومتر
پل ریلی: 120 کیلومتر
قایق موتوری: 150 کیلومتر
ناوشکن: 300 کیلومتر


رادار Zhuk-MS
این رادار پیشرفته برای استفاده در جنگنده سوخو27 و مدلهای مشتق شده از آن طراحی شده و نوع صادراتی آن به نیروی هوایی چین برای نصب در جنگنده های Su-30MKK پیشنهاد شده است.
آنتن این رادار اسکن الکترونیکی آرایه ای شیاردار برنامه ریزی شده است.
توان شناسایی این رادار نسبت به مدل M افزایش یافته و در برابر هدفهای زمینی کارایی بهتری دارد.
(برد آن در برابر تانک 5 کیلومتر بیشتر شده است.)

مشخصات:
وزن: 255 کیلوگرم
قطر آنتن: 960 میلیمتر
توان خروجی: 6 کیلووات
زاویه جستجو: 85± افقی و 56+/40- عمودی
قدرت درگیری:
شناسایی همزمان 10 هدف هوایی و حمله به 4 تای آنها
شناسایی چندین هدف زمینی و حمله به 2 تای آنها
برد هوا به هوا:
190 کیلومتر (RCS=5m²)
150~ کیلومتر (RCS=3m²)
برد در حالت نگاه و شلیک به پائین:
تا 250 کیلومتر (RCS=5m²)



رادار Zhuk-F
بر پایه رادار اصلی ژوک و بصورت آرایه اسکن الکترونیکی غیرفعال (PESA) ساخته شده است.
برای جنگنده سوخو27 طراحی شده و توان فوق العاده ای در نبردهایی هوایی دارد.
این رادار به علت غیرفعال بودن توانایی شناسایی اهداف پنهانکار را داشته و فاصله شناسایی سوخو27 توسط رادارهای دشمن را بیشتر کرده است.

مشخصات:
وزن: 300 کیلوگرم
قطر آنتن: ؟
توان خروجی: ؟
زاویه جستجو: 70± افقی و 70+/40- عمودی
قدرت درگیری: شناسایی همزمان 24 هدف و حمله به 8 تای آنها
برد هوا به هوا (RCS=5m²):
130 الی 200 کیلومتر

برد نهایی این رادار اعلام نشده است ولی با توجه به برد آن در برابر هدف مذکور احتمالا برد نهایی این رادار 300 کیلومتر برسد.

رادار Zhuk-MF
نسخه ارتقا یافته مدل M با آنتن بزرگتر و غیرفعال PESA است.
در حالت هوا به زمین کارایی مشابهی با رادار قبلی دارد.
مشخصات:
وزن: 285 کیلوگرم
قطر آنتن: 700 میلیمتر
توان خروجی: ؟
زاویه جستجو: 70± افقی و 70± عمودی
قدرت درگیری:
شناسایی همزمان 20 هدف هوایی و حمله به 4 تای آنها
شناسایی چندین هدف زمینی و حمله به 2 تای آنها
برد هوا به هوا (RCS=5m²):
110 کیلومتر به جلو و 50 کیلومتر به عقب
برد هوا به زمین:
گروه تانک: 25 کیلومتر
پل ریلی: 120 کیلومتر
قایق موتوری: 150 کیلومتر
ناوشکن: 300 کیلومتر


رادار Zhuk-MSF
جدیدترین نسخه ارتقا یافته مدل M بوده و برد شناسایی آن تقریبا 50% بیشتر از مدل پایه است.
توانائیهای هوا به زمین آن مشابه مدل MS بوده و برد شناسایی تانکها 5 کیلومتر افزایش و به 30 رسیده است.
از یک آتن غیرفعال PESA با قطر و توان خروجی بیشتر و 16 فرکانس مختلف استفاده میکند.
این رادار قابلیت نصب و استفاده در رهگیر میگ31 را دارد و از این بابت رقیبی است برای رادار مشهور زاسلون.

مشخصات:
وزن: 305 کیلوگرم
قطر آنتن: 980 میلیمتر
توان خروجی: 8 کیلووات
زاویه جستجو: 70± افقی و 70± عمودی
قدرت درگیری:
شناسایی همزمان 30 هدف هوایی و حمله به 6 تای آنها
شناسایی چندین هدف زمینی و حمله به 4 تای آنها
برد هوا به هوا (RCS=5m²):
180 کیلومتر به جلو و 60 کیلومتر به عقب
برد هوا به زمین:
گروه تانک: 30 کیلومتر
پل ریلی: 130 کیلومتر
قایق موتوری: 150 کیلومتر
ناوشکن: 300 کیلومتر

توان درگیری این رادار با هدفهای زمینی تا 2 برابر سایر مدلها میباشد.

 
منبع:http://imc.blogfa.com

مرغ های خانگی نیز به پرواز انسان ها کمک می کنند!

دانشمندان ناسا آزمایشی را انجام دادند که تائید می کند هواپیماها قادرند با مصرف چربی مرغ به عنوان سوخت پرواز کنند.

به گزارش مهر، تاکنون به شباهت مرغ و هواپیما فکر کرده اید؟ مرغ بال دارد اما پرواز نمی کند درحالیکه هواپیماها هم بال دارند و هم پرواز می کنند.

به تازگی دانشمندان ناسا آزمایشی را انجام داده اند که به یک موتور هواپیمای Dc-8 اجازه داد با چربی مرغ حرکت کند.

در این آزمایش که در "مرکز تحقیقات پرواز درایدن" در کالیفرنیا انجام شد ناسا سوخت به دست آمده از چربی مرغ و گوساله را امتحان کرد.

در این آزمایش که Aafex (آزمایش نوع دیگری از سوخت هواپیماها) نام دارد کارشناسان کارایی این سوخت را در زمانی که مستقیماً بر روی موتور هواپیما عمل می کند بررسی و گازهای تخلیه شده از موتور را به منظور تجزیه شیمیایی آلاینده های احتمالی آزمایش کردند.

به نظر می رسد نتایج این آزمایشات ایده استفاده از سوختهای زیستی به جای سوختهای فسیلی موتور جت را تائید کرده است.

"رابن دل رزاریو"، مدیر پروژه "هواپیمای بال ثابت داخل صوت" ناسا در این خصوص توضیح داد: "این سوختهای زیستی واقعا تمیز هستند و میزان بسیار کمی از مواد آلاینده را وارد اتمسفر می کنند. به ویژه میزان تولید اکسیدهای نیتروژن این سوختها بسیار ناچیز است."

اکسیدهای نیتروژن موادی سمی حاضر در "مه دودها" هستند و موجب افزایش مشکلات تنفسی و قلبی می شوند.

درحال حاضر سوختهای زیستی مشتق از جلبکها در ارتش آمریکا استفاده می شود اما نتایج بعضی تحقیقات نشان داد که سوخت به دست آمده از جلبک آنچنان که تصور می شد سبز نیست.

از سویی دیگر شرکت هواپیمایی لوفتانزا در یکی از هواپیماهای خود از یک نوع سوخت زیستی مشتق از روغن گیاهی استفاده می کند.

براساس گزارش Zeroemission، در این آزمایش سه نوع سوخت بر روی موتور Dc-8 آزمایش شد. سوخت اول یک نوع سوخت ترکیبی موتور جت به نام Hrj (سوخت گرفته شده از چربی مرغ)، سوخت دیگر Jet Propellant 8 (سوخت مشابه سوختی که هم اکنون در هواپیماها استفاده می شود) و سوخت سوم، ترکیبی 50 درصدی از هر دو سوخت بود.

به گفته "بروس اندرسون"، رئیس بخش آزمایشات ناسا، در موتوری که Hrj را سوزاند انتشار دود سیاه اکسیدهای نیتروژن کمتر از 90 درصد با قدرت حداقل موتور و 60 درصد با توان حداکثر موتور بود.

در این آزمایش انتشار حداقلی ترکیبات سولفات، گازهای معلق آلی و سایر ذرات خطرناک نیز ثبت شد.

سوختهای زیستی مشتق از چربی مرغ تنها رویای دانشمندان نیست. به طوریکه اکتبر سال گذشته از همکاری میان Tyson Food، شرکت پرورش و فرآوری مرغ و شرکت گاز Syntroleum نیروگاهی در لوئیزیانا تاسیس شد که روزانه 2 هزار و 500 بشکه سوخت زیستی مشتق از پسماندهای فرآوریهای مرغ تولید می کند.

جاسوس جدید یانکی ها در آسمان

یک هواپیمای جاسوسی، نظارتی و شناسایی که قابلیت پرواز با و بدون سرنشین است روز  توسط شرکت نورثروپ گرومن رونمایی شد.

به گزارش ایسنا، این هواپیما که فایربرد (Firebird) نام دارد به ارتش آمریکا اجازه خواهد داد تا همزمان به جمع‌آوری فیلم‌های سریع با کیفیت پرداخته، اشکال مادون قرمز را مشاهده کرده، از رادار استفاده کرده و به استراق‌سمع نیز بپردازد.

این هواپیما حدود 10 متر درازا و سه متر ارتفاع داشته و از دو دم برخوردار است. این هواپیما می‌تواند تا ارتفاع 9144 متری بالا رفته و بین 24 تا 40 ساعت پرواز کند.


پهنای باله فایربرد حدود 20 متر بوده و از یک پروانه فشار در انتهای بدنه خود برخوردار است.
این هواپیما که نخستین پرواز خود را در فوریه 2010 انجام داده روز دوشنبه توسط شرکت وابسته به وزارت دفاع آمریکای نورثروپ گرومان رونمایی شد.
این هواپیما با توجه به کاهش بودجه دفاعی آمریکا طراحی شده ‌است.


ریک‌کروکس، مدیر برنامه فایربرد این هواپیما را یک سیستم وفق‌پذیر خوانده که به دلیل توانایی انجام چند ماموریت در یک پرواز بسیار باصرفه است.
این شرکت از میزان هزینه صرف‌شده برای ساخت این هواپیما سخن نگفته‌ است.


فایربرد از 23 مه تا سه ژوئن طی یک رزمایش فرماندهی نیروهای مشترک آمریکا موسوم به چالش امپراتوری 2011 در معرض نمایش گذاشته خواهد شد.