مجله هوایی

در نگاه کسانی که پرواز را نمی فهمند هرچه بیشتراوج بگیری کوچکتر دیده می شوید

مجله هوایی

در نگاه کسانی که پرواز را نمی فهمند هرچه بیشتراوج بگیری کوچکتر دیده می شوید

روایت تصویری

Photographers Choice: - - by Jason Pineau 

کدوم خلبانی می تونه اینجا فرود بیاد؟! 

 

Russia---Air-Force Sukhoi-Su-30LL 

واقعیت یا قابلیت؟!! 

 

Click here for full size photo! 

عکسی کمیاب از کوسه روسی در ایران 

 

Click here for full size photo! 

نقش ایران خودرو در ارتقای صنعت هوایی 

 

Click here for full size photo! 

نمای داخلی بوئینگ ام دی تابان ایر 

 

و در آخر هواپیمای دوست داشتنی تشریفات

Click here for full size photo!

خبر خوش هوایی!

دوستان عزیز باخبر شدیم شرکت هواپیمایی جدیدی در ایران تاسیس شده بنام پاسارگاد ایر لاین که این شرکت در گام نخست هماهنگی های لازم را جهت ورود سه فروند بودینگ 757 انجام داده است و در روزهای آتی این هواپیماها وارد کشور می شوند.

همچنین خبر می رسد کیش ایر نیز یک فروند بوئینگ 757 به ناوگان هوایی خود اضافه کرده است. قبلا هم خبرداده بودیم شایعاتی نیز وجود دارد مبنی بر اضافه شدن حداقل دو فروند ایرباس 340 به ناوگان ماهان جهت پوشش مسافرت های نوروزی 

همچنین خبرهایی بگوش می رسد از خرید چهار فروند بوئینگ 757 و پنج فروند فوکر 100 توسط هواپیمایی آسمان(البته این خبر هنوز تائید نشده)

امیدواریم این خبرها به واقعیت بینجامد و شاهد ورود هواپیماهای ایمن به کشور باشیم. 

منبع:انجمن هوافضا

تندیس یادبود خلبان لشگری در ستاد نیروی هوایی ارتش نصب شد

تندیس یادبود شهید خلبان حسین لشگری در ستاد نیروی هوایی ارتش

  

به گزارش خبرنگار دفاعی خبرگزاری فارس، تندیس یادبود امیر خلبان شهید حسین لشگری، سیدالاسرای کشورمان با حضور امیر محسن دره‌باغی جانشین فرمانده نیروی هوایی، حجت‌الاسلام محمدحسنی رییس اداره عقیدتی سیاسی و جمعی از فرماندهان و پرسنل نهاجا و خانواده شهید لشگری، صبح امروز در ستاد نیروی هوایی ارتش رونمایی شد.
امیر حسین لشگری متولد 20 اسفندماه 1331 در قریه ضیاءآباد از توابع استان قزوین به دنیا آمد و در تیرماه 1356 با درجه ستوان دومی در رشته خلبانی فارغ‌التحصیل شده و در پایگاه‌های نیروی هوایی ارتش از جمله دزفول، مشهد و تبریز دوره شکاری را تکمیل کرد.
با آغاز جنگ تحمیلی به خیل مدافعان کشور پیوست و پس از انجام 12 ماموریت، هواپیمای وی مورد اصابت موشک دشمن قرار گرفت و در خاک دشمن به اسارت نیروهای بعثی درآمد.
در سه ماه اول دوران اسارت در سلول انفرادی بود و پس از آن در مدت 8 سال در کنار 60 نفر از دیگر همرزمان در یک سالن عمومی و دور از چشم صلیب سرخ جهانی نگهداری می‌شد. اما پس از پذیرش قطعنامه 598، وی را از سایر دوستان در بندش جدا کردند که دوران اسارت انفرادی وی 10 سال طول کشید.
لشکری سرانجام پس از 16 سال اسارت به نیروهای صلیب سرخ معرفی شد و دو سال بعد در 17 فروردین 1377 به خاک میهن اسلامی بازگشت.
وی به عنوان باسابقه‌ترین آزاده ایرانی که مدت 18 سال در زندان‌های رژیم بعثی بود در تاریخ 19 مرداد سال جاری بر اثر ضایعات ناشی از عوارض جانبازی و اسارت طولانی به فیض عظیم شهادت نائل آمد.
تندیس یادبود شهید لشگری با ابعاد 5/1 برابر طبیعی و ارتفاع 2 الی 3 متر از جنس کامپوزیت ساخته شده که ترکیبی از فایبرگلاس و آهن و بتن با ماندگاری بسیاربالا است.

تصویر MD-82 سرکش

 

تصویر MD-82 بلغاری بعلامت ثبت LZ-LDC که بعلت بارش برف سنگین ، دم آن سنگین شده و خودش هم سر به هوا. کارکنان زمینی سعی دارن با طناب ، دماغه رو پایین و او را وادار به کرنش کنند.
منبع:http://aerospacetalk.ir/vb/showthread.php?p=259361#post259361

نمایشگاه هوایی تهران(اسفند ۸۸)

           نمایش 80 فروند انواع هواپیما در نخستین نمایشگاه  
                           هواپیماهای سبک در کشور



دبیر ستاد نمایشگاه هوایی تهران از برگزاری نخستین نمایشگاه و نمایش هوایی هواپیماهای سبک در کشور خبر داد و گفت: 80 فروند از انواع هواپیماهای تک موتوره، دوموتوره، هلی کوپتر، پاراموتور و غیره درمعرض دید عموم قرار خواهد گرفت.

به گزارش شبکه ایران، آرمان بیات با بیان این خبر گفت: این نمایشگاه ملی از 11 تا 14 اسفندماه در فرودگاه پیام کرج و با حضور مقامات و مسوولان صنعت هوایی برگزار خواهد شد.
وی با اشاره به اهداف برگزاری این نمایشگاه گفت: نشان دادن دستاوردهای صنعت هوانوردی و نیز کمک به رشد و شکوفایی صنعت هوایی از جمله مهمترین اهداف برگزاری این نمایشگاه محسوب میشود.
بیات افزود: در این نمایشگاه 80 فروند از انواع هواپیماهای تک موتوره، دوموتوره، هلی کوپتر، پاراموتور و غیره برای درمعرض دید عموم قرار خواهد گرفت.
دبیر ستاد نمایشگاه هوایی تهران یادآور شد: با نظر مساعد وزیر راه و ترابری هماهنگیهای لازم برای برگزاری هرچه بهتر این نمایشگاه صورت گرفته به طوری که برگزاری این نمایشگاه با صدور مجوز از سوی سازمان هواپیمایی کشوری انجام می گیرد و این سازمان بر اجرای کامل و برگزاری مطلوب این نمایشگاه نظارت کامل دارد.
وی با بیان آنکه حضور شرکت کنندگان و بازدیدکنندگان در این نمایشگاه رایگان است خاطرنشان کرد: اشاعه فرهنگ عمومی افزایش اطلاع رسانی در مورد صنعت هوایی و تشویق سرمایه گذاران برای سرمایه گزاری در این صنعت از مهم ترین اولویت های برگزاری این نمایشگاه محسوب می شود.

در سوگ مهربانان

   
رحلت جانسوز پیامبر گرامی(ص) و شهادت امام حسن مجتبی و علی ابن موسی الرضا (علیهما السلام)تسلیت باد

سام ۸(کوتاه و مختصر)

Surface To Air System
SA-8 GECKO


سام 8 GECKO یک سیستم پدافندی سطح به هوای  کوتاه برد تک مرحله ایی است که موشک هایش با سوخت جامد کار می کنند و در ارتفاع پایین کاربرد دارد.اولین نمونه تولیدی  از این سیستم با عنوان سام -8 A  شناسایی شد که  تنها 4 ریل لانچر و موشک روباز داشت.
نمونه سام 8 B دوماشین تامین موشک مجدد BAZ-5937 داشت  که هر یک 18 موشک  که در مجموعه  های 3 تایی باکس شده بودند, حمل می کردند . هر خودرو یک آتشبار از 4 TELAR ها را پشتیبانی می کردند. یک هدف می تواند به هر دو صورت زیر آتش یک موشک یا بخوبی  زیر شلیک 2 موشک آورده شود.  همچنین این سیستم قابلیت نقل و انتقال هوایی را دارد.

موشک سرعت بالای سام 8 آ  یا GECKO Mod0 که نام 9M23 
را در فهرست کارخانه دارد, وزن پرتابی تقریبا برابر با 130 کیلوگرم دارد.حداکثر سرعت ای نموشک برابر با 2.4 ماخ  و حداقل ارتفاعی که هدف می تواند داشته باشد برابر با 25 متر است. برد موثر در ارتفاع برابر با 5000 متر است.حداقل برد موشک 1500 متر  و حداکثر برد آن 12000 متر است!!
موشک سام  8 B یا GECKO Mod 1 در 1980 معرفی شد که در یک باکس پرتاب مستطیل شکل سوار  شده اس.راهنمایی موشک بهتر شده و سرعت موشک افزایش یافته است. همچنین برد موشک به ۱۵۰۰۰ متر افزایش داده شده است. 

کلاهک هر دو موشک با فیوز تماسی و مجاورتی متناسب شده است. وزن کلاهک ها برابر 19 کیلو گرم است و شعاع مرگ آور آنها در ارتفاع پایین در حدود 5 متـــــــــر است.  


بار گذاری مجدد سیستم در حدود 5 دقیقه زمان می برد این سیستم در 4 دقیقه به حالت جنگی در می آید و واکنش سیستم بعد از برپایی 26 ثانیه است. رادار کنترل آتش LAND ROLL با اسکن مخروطی در محدوده فرکانسی باند H  عمل  می کند 360 درجه توانایی چرخش دارد و حداکثـــــــر  بردی حدود 35 کیلومتر دارد و یک برد موثر نزدیک 30 کیلومتر علیه یک هدف نمونه دارد.

همچنین رادار LAND ROLL  یک قابلیت اکتساب ( کشــــــف ) کوتاه برد را دارد. برای کاهش ارتفاع کلی وسیله نقلیه و برای مواقعی که نیاز به جابه جایی هوایی هست و همچنین سرعت بالاتر در جاده رادار در پشت سر محل اپراتور قرار گرفته و می تواند تا 90 درجه به عقب تا شود.
شیوه پالس رهگیری رادار در باند J  عمل می کند  وبردی مابین 20 تا 25 کیلومتر دارد.2 رادار هدایت که در باند I عمل  میکنند این امکان را فراهم می سازند تا 2 موشک به سمت هدف یکسان شلیک شوند. برای خنثی سازی ECM  هر  رادار به یک  فرکانس متفاوت پاسخ  میدهد. 

بروی هریک رادار هدایت موشک سیستم کمکی اپتیکال و سطح نور کم جهت رهگیری اهداف در میدان دید پایین یا محیط آلوده ECM نصب شده است.
ماشین TELAR  سیستم پدافند موشکی سام 8 یک خودروی  دیزلی 6 چرخ طراحی شده با نام BAZ-5937   است. قسمت راننده در جلوی خودرو  جا برای 2 نفر دارد که یک نفر راننده است و دیگری فرمانده. همچنین یک دریچه در سقف  هست که قابل دست یابی است. موتور خودرو در خیلی عقب تر قرار دادر و خودرو کاملا" دو زیست است یعنی آبی و خاکی و خودرو با کمک دو جت آبی در عقب بدنه به جلو می رود. خودرو با فیلتر هوا و سیستم های ازدیاد فشار NBC  ومادون قرمز برای  فرمانده و راننده متناسب شده است.  



مشخصات سیستم پدافندی  سام-8
تاریخ معرفی: 1980- 1975
کشورهای دارنده این سیستم عبارتند از آنگولا – الجزایر- هند- عراق – اردن- لیبی- لهستان- سوریه و ....
TELAR :  خودروی دو زیست کشور پیما 6*6 BAZ-5937  
طول: 9.14 متر
ارتفاع: در حالت رادار پایین 4.2 متر
عرض: 2.75 متر
نوع موتور:  D20K300 diesel
برد کروز: 500 کیلومتر
حداکثر سرعت در جاده: 80 کیلومتر در ساعت
حداکثر سرعت شنا در آب: 8 کیلومتر بر ساعت
حفاظت: سیستم حفاظتی NBC  
نام لانچر: 9P35M2
وزن: 35 کیلوگرم
زمان مابین شلیک ها: 4 ثانیه
زمان بار گذاری مجدد: 5 دقیقه
شلیک حین حرکت: خیر
مدت زمان استقرار: 4 دقیقه
مدت زمان جابه جایی: کمتر از 4 دقیقه
نام موشک: 9M33M3
حداکثر برد: 15 کیلومتر
حداقل برد: 200 متر
حداکثر ارتفاع: 12 کیلومتر
حداقل ارتفاع: 10 متر
طول موشک: 3158 میلیمتر
وزن موشک : 170 کیلوگرم
پیشرانه: موتور راکت با سوخت جامد
راهنمایی: امواج رادیویی
نوع کلاهک: ترکشی با قدرت انفجاری بالا
وزن کلاهک: 16 کیلوگرم
کنترل آتش:  بزرگ نمایی دید  به اضافه سیستم LLL TV
قابلیت تشخیص دوست از دشمن: بله دارد
نام رادار: LAND ROLL
وظیفه: اکتساب ( کشف) هدف
برد کشف: 20 تا 30 کیلومتر
برد رهگیری: 20 تا 25 کیلومتر
فرکانس: 6 تا 8 گیگا هرتز
باند فرکانس: H
نام رادار: رادار رهگیر هدف تک پالس
وظیفه: رهگیری هدف
برد کشف: 20 تا 25 کیلومتر
برد رهگیری: نامشخص
باند فرکانسی عملکرد: باند J  
فرکانس کار: 14.2 تا 14.8 گیگا هرتز
رادار های رهگیر موشک: 2 عدد
فرکانس: 10 تا 20 گیگا هرتز

منابع:
http://www.fas.org
http://www.warwheels.net
http://www.centralclubs.com(سامان عزیز)

Bell 214 ST هلیکوپتری ویژه ایران

Bell 214 ST هلیکوپتری ویژه ایران



در پی موفقیت چشمگیر هلیکوپتر « بل-214 اصفهان »، شرکت بل هلیکوپتر ایالات متحده در طی سالهای پیش از انقلاب اقدام به طراحی یک هلیکوپتر بسیار پیشرفته دوموتوره بر مبنای بدنه هلیکوپتر «اصفهان» و اختصاصاً برای ایران نمود.قرار بود که این هلیکوپتر در مجتمع تولید هلیکوپتر در ایران ، واقع در شاهین شهر اصفهان تولید شود.
ولی شرایط طور دیگری رقم خورد.برنامه هلیکوپتری که به سفارش و برای ایران طراحی شد، پس از انقلاب - نظیر بسیاری از پروژه های دیگر- لغو شد و سر انجام ، بجای خدمت در نیروهای مسلح کشورمان ، توسط دشمنان ایران(رژیم بعثی صدام) بکار گرفته شد و تنها نمونه هلیکوپتر «214 اس تی» (214 ST)  موجود در کشورمان، نمونه ای آسیب دیده است که در طی جنگ از نیروهای عراقی به غنیمت گرفته شد.
در این گزارش ، به داستان این هلیکوپتر از آغاز تا انجام می پردازیم.

ارتباط ایرانی
طی نیمه نخست دهه هفتاد میلادی، شرکت بل سه نوع هلیکوپتر جدید را تکمیل ، آزمایش و تولید نمود : هلیکوپتر کاملاً جدید متوسط دو موتوره مدل 222 ،مدل 412 که نمایانگر نخستین هلیکوپتر تولیدی بل مجهز به ملخ های چهار پره بود و مدل 214 اس تی که نشانگر تمایل شرکت بل برای تولید هلیکوپترهای بزرگ بود.
همانند بسیاری از هلیکوپترهای تولیدی شرکت بل در ربع سوم قرن بیستم ،هلیکوپتر 214 اس تی حاصل فرایند طولانی توسعه و پالایش بود که با هلیکوپتر ایکس اچ – 40 (XH-40) در سال 1955 (1334) آغاز شد و سپس با تولید سری هلیکوپترهای نظامی UH-1/AH-1 و انواع تجاری آنها یعنی مدلهای 204 ، 205 و 212 ادامه یافت.هرچند هلیکوپتر 214 اس تی تجارب حاصل از ساخت این هلیکوپترها را به همراه داشت، اما با توجه به خصوصیات آن ، بیشتر یک هلیکوپتر جدید به شمار می رفت.در واقع این هلیکوپتر سنگین ترین عضو خانواده هیوئی به شمار می رود که برای شرایط خاص ایران ، یعنی ارتفاع زیاد مناطق کشور از سطح دریا و درجه حرارت زیاد، که در آن ، هردو این عوامل به حداکثر می رسند و تأثیر بسیاری بر عملکرد هلیکوپتر می گذارند،ساخته شد.
با این منشأ هلیکوپتر 214 اس تی به بل مدل 204 باز می گردد که توسط این شرکت برای برآورده ساختن نیازمندیهای ارتش آمریکا برای یک هلیکوپتر خدماتی جدید در اوایل دهه پنجاه میلادی طراحی شد،با اینحال، داستان هلیکوپتر 214 اس تی در سال 1970 آغاز شد.در این سال شرکت بل یک مدل بهبود یافته از هلیکوپتر UH-1 هیوئی را با سرمایه و با نام مدل 214 هیوئی پلاس (Bell-214 Huey Plus) به پرواز درآورد.مدل UH-1، خود به عنوان مهمترین نوع هلیکوپتر ترابری نظامی خانواده 205 با موتور قوی تر و دیگر اصلاحات ساخته شد.هلیکوپتر هیوئی پلاس با ابعاد کلی مشابه مدل 205 دارای یک موتور توروشفت 1900 اسب بخار لایکومینگ تی 53-702 (Lycoming T53-702) و سیستم انتقال نیرو تا سقف 2000 اسب بخار بود.در ضمن قطر پروانه اصلی آن با 2 فوت (0.61 متر) افزایش ، به 50 فوت(15.2 متر) رسید و محور ملخ اصلی نیز تقویت شد.وزن ناخالص این هلیکوپتر با 14 سرنشین به علاوه خلبان ها به 11000 هزار پوند (4989 کیلوگرم) بود.



هر چند هلیکوپتر هیویی پلاس وارد خط تولید نشد،لیکن مبنای هلیکوپتر خدماتی مدل تی -214 ، 16 نفره شد که ایران برای خرید آن قرارداد بزرگی را در اواخر سال 1972 امضا کرد.شرایط ویژه آب و هوایی ایران مستلزم مقدورات پروازی بهتری در دمای محیطی بالا و ارتفاع زیاد بود.در نتیجه، شرکت بل نوع آزمایشی این هلیکوپتر را به یک موتور لایکومینگ تی سی 4 بی-8 دی (Lycoming TC4-B8-D) و سیستم انتقال نیرو با ظرفیت 2050 اسب بخار ، در اصل، برای هلیکوپتر رزمی مدل 309 کینگ کبرا تکمیل شده بود مجهز کرد.وزن ناخالص این هلیکوپتر نیز تا 13000 پوند (5896 کیلوگرم) و یا 15500 پوند (6803 کیلوگرم) با محموله آویزان خارجی افزایش یافت.سرعت پیمایش آن نیز معادل 150 مایل بر ساعت (240 کیلومتر بر ساعت) و دارای برد پروازی 300 مایل (481 کیلومتر) بود.
شرکت بل نخستین هلیکوپتر از مجموع 187 فروندی هلیکوپتر 214 ای (214-A) سفارش ایران به نام اصفهان را در مارس 1974 به پرواز در آورد و دو ماه قبل از آن یعنی در 4 ژانویه (14 دی) اعلام کرد که نوع تجاری این هلیکوپتر جدید به نام مدل  214 بی (214-B) قرار است تکمیل شود.
در اواسط دهه هفتاد ، در حالی که پروژه مدل های 214 ای و 214 بی در حال انجام بودند، شرکت بل ارتباطات مهمی با ایران برقرار ساخت ، که با فروش هلیکوپترهای ای اچ-1 جی کبری (AH-1J Cobra) ومدل 214 ای آغاز شد اما در نهایت منجر به انتخاب شرکت بل برای مشارکت در برپایی یک مجتمع تولید هلیکوپتر در ایران در نوامبر 1976(آبان 1355) گردید.هدف اولیه که در آن هنگام بیان شد،تولید مشترک 400 فروند هلیکوپتر مدل 214 ای بود که البته این تعداد جدای از هلیکوپترهایی بود که تا آن هنگام از ایالات متحده خریداری شده بودند. با توجه به اینکه برای جایگزینی هلیکوپترهای مورد نیاز به دلیل سوانح مختلف تعداد 6 فروند 214 ای دیگر نیز سفارش داده شد،مجموع هلیکوپترهای سفارشی به 193 فروند مدل 214 ای و نیز 39 فروند مدل 214 سی که برای عملیات های جستجو و نجات تجهیز شده بود بالغ گردید.


در این زمان ، با توجه به الزامات عملیاتی مورد درخواست ایران و تأکید بسیار برای برنامه توسعه هلیکوپترهای ایران توسط شرکت بل و نیز با کمک تأمین مالی از سوی دولت وقت ایران ، این شرکت تگزاسی مبادرت به تغییر سازه مدل 214 به یک هلیکوپتر دو موتوره کرد.این اقدام از سویی برای افزایش مقدورات پروازی و عملیاتی آن در دمای بالا و ارتفاع زیاد و از سوی دیگر به دلیل ایمنی بیشتر به دلیل استفاده از دو موتور بود. در 15 فوریه 1977 (27 بهمن 1356) ، شرکت بل یک هلیکوپتر مدل 214 ای ، مجهز به دو موتور توربوشفت تی 700 (T-700) ساخت شرکت جنرال الکتریک، هریک با توان 1625 اسب بخار را به پرواز درآورد.این موتور در آن هنگام بر روی هلیکوپتر سیکورسکی یو اچ -60 بلک هاوک که به تازگی ساخته شده بود نیز نصب شده بود.شرکت بل با توجه به پرواز موفقیت آمیز نمونه مجهز به این موتور و با پشتیبانی دولت ایران ، قبل از پایان سال 1977 (1356) تصمیم گرفت تا نوع تولیدی این هلیکوپتر را که 30 اینچ (76 سانتیمتر) به طول بدنه افزوده شده و شامل موارد دیگری از بهسازی ها ، از جمله شامل پره های اصلی از جنس مواد کامپوزیت و با قطر 52 فوت (15.85 متر) بود، را تکمیل کند.


تصویر گرافیکی از مقایسه دو نمونه ۲۱۴ ای و ۲۱۴ اس تی

این مدل به نام 214 اس تی (214 ST) مخفف موتور دارای طول بیشتر (Stretched Twin) ، ملقب شد و ایران نیز در این راستا ، طرح های خود برای مجتمع ساخت هلیکوپتر اصفهان را تغییر داده و تصمیم گرفت 350 فروند از هلیکوپترهای بزرگتر 214 اس تی و فقط 50 فروندهلیکوپتر مدل 214 ای را در این کارخانه تولید کند.در حالی که تصمیمات نهایی در مورد طراحی این هلیکوپتر اتخاذ می شد،شرکت بل سه نمونه اولیه آن را در دست ساخت داشت که یکی نوع نظامی برای ایران و دو نمونه دیگر نیز از نوع تجاری بودند.موتور نمونه نظامی تی 700 /تی اس و موتور نمونه تجای سی تی 7-2بود. با توجه به این سیستم انتقال نیروی موتور این هلیکوپتر توان انتقال نیروی موتور تا 2250 اسب بخار را داشت،لذا این (214-ST) قادر بود که در شرایط استاندارد،با یک موتور و 89 درصد وزن ناخالص در ارتفاع 13500فوت (4115 متر) ، پرواز درجا انجام دهد و در درجه حرارت 35 درجه سانتیگراد ، با هم با یک موتور و 80 درصد وزن ناخالص پرواز درجا کند.این موارد ، از الزامات ویژه اقلیمی و عملیاتی ایران بودند. وزن ناخالص پیش بینی شده برای هلیکوپتر 214 اس تی در سال 1987 (1357) 16500پوند (7484 کیلوگرم) بودکه با این وزن، سقف پرواز با فقط یک موتور معادل 8000 فوت (2438 متر) در شرایط استاندارد بود.مدل نظامی هلیکوپتر214 اس تی دارای دو خلبان و قادر به حمل تا 17 سرباز بود.برد آن نیز در حدود 330 ناتیکال مایل (611 کیلومتر) با حمل سوخت اضافی تخمین زده می شد.



پیش از آنکه نمونه های اولیه هلیکوپتر 214 اس تی در تابستان 1979 آماده پرواز شوند در ایران انقلاب شد و طرح تولید مشترک این هلیکوپتر ناگهان متوقف شد.این مسأله ، به نحوی آشکار ضربه سختی به شرکت بل وارد کرد؛ چرا که این امر به این معنا بود که سهم ایران از هزینه شروع ساخت این هلیکوپتر (که طبق گزارشها 50 درصد بود) فقط تا حدی پوشش داده شده و همچنین تولید در مقیاس بزرگ پیش بینی شده در زمینه قطعات و اجزای این هلیکوپتر برای خط مونتاژ اصفهان دیگر صورت نمی گرفت.این در حالی بود که طبق قرارداد میان ایران و شرکت بل هلیکوپتر، از آنجایی که این هلیکوپتر در آغاز با توجه به شرایط ویژه ایران طراحی و ساخته شد ، ساخت 85 درصد از قطعات این هلیکوپتر در داخل کشورمان انجام می شد و بازاریابی و فروش آن در منطقه خاورمیانه نیز بر عهده ایران بود.
با این همه تا سال 1979 شرکت بل توانست تا بازار قابل استفاده ای برای این هلیکوپتر ترابری متوسط در خارج از ایران شناسایی نماید و لذا تصمیم گرفته شد تا اجازه ادامه توسعه آن صادر شود.هدف آن بود که امکان فروش این هلیکوپتر تا اوایل سال 1982 فراهم شود.علیرغم اهمیت ارتباط ایرانی در شروع پروژه ساخت هیکوپتر 214 اس تی ، از آن پس این هلیکوپتر صرفاً یک پروژه انحصاری بل از پایان سال 1987 بود. هرچند نام این هلیکوپتر بدون تغییر باقی ماند ولی در این زمان این هلیکوپتر ، 214اس تی (مخفف سوپر ترانسپورت- Super Transport) نامیده می شد.با اینحال ، بنا به اظهار برخی از کارشناسان دست اندرکار برنامه، برطبق قرارداد مابین ایران و شرکت بل هلیکوپتر، این شرکت به ازای فروش هر فروند 214 اس تی ، می باید درصدی به حساب – بعداً مسدود شده – ایران در ایالات متحده واریز می کرد.

ویژگیهای 214 اس تی
بل نخستین نمونه از سه مدل اولیه 214 اس تی را در 21 ژوئیه 1978 (30 تیر 1357) به پرواز در آورد و آن را برای توسعه مهندسی اختصاص داد.دو مدل اولیه دیگر قبل از پایان سال 1979 (1358) پرواز کرده و برای اخذ مجوز پروازی اداره هوانوردی فدرال (FAA)آمریکا به کار گرفته شدند.این سه مدل اولیه در مجموع ، بیش از 2000 ساعت پرواز کردند.در نوامبر 1979 (آبان 1358)، شرکت بل اعلام کرد مبادرت به تولید دسته اولیه 100 فروندی از هلیکوپتر 214 اس تی نموده است.تا هنگام اخذ مجوز(برای پرواز روزانه و شبانه در عملیات با امکان دید کم) در فوریه 1982(بهمن 1360)، حدود 35 سفارش غیر قطعی اخذ شده و شرکت بل درگیر تبدیل این سفارش ها به خرید قطعی بود.انتظار می رفت در آن سال 16 فروند تحویل گردد. خریداران شامل پترولیوم هلیکوپترز(2 فروند)،کمپانی آرامکو در عربستان سعودی ،پترول ایر در یونان ، بریتیش کالدونین هلیکوپترز(3 فروند) و نیروی هوایی ونزوئلا بودند.
از هنگامی که نمونه اولیه 214 اس تی به پرواز در آمد، چند تغییر مهم در آن ایجاد شد که تا حدی نتیجه بیان نقطه نظرات کاربران هلیکوپتر بود.از جمله موارد قابل ذکر افزایش وزن ناخالص آن به 17500 پاوند(7938 کیلوگرم) و پهنای داخل کابین تا حدود 12 اینچ (30.5 سانتیمتر) با انحنای خارجی درهای کابین و نیز کاهش چند اینچی نیمکتهای کابین ها برای ورود آسانتر به داخل کابین بود.به علاوه گزینه های دیگر نیز افزوده شدند که شامل یک رادار هواشناسی،یک بالابر خارجی برای عملیات، سیستم سوخت گیری مجدد تحت فشار، تجهیزات شناوری بر سطح آب و یک رادار ارتفاع سنج و یک مجموعه ارابه فرود ثابت سه چرخی به جای اسکی ها بودند و از سال 1983 در دسترس قرار می گرفتند.ارابه فرود با چرخ ، برای آن دسته از کاربران بود که از فرودگاههایی استفاده می کردند که در آنها توانایی حرکت بر روی زمین ضروری بود. بدنه 214 اس تی ، تا آنجا که به ساختار اصلی آن مربوط است، در واقع ادامه طرح بکار گرفته شده در هلیکوپتر هیویی بود و مانند مدل 205 دارای اسکلت متعارف تمام فلزی با همان سطح مقطع بود.به طول بدنه این هلیکوپتر درقیاس با مدل 205 و یو اچ-1 ، از جلو و عقب مقر پروانه اصلی حدود 8 فوت (2.4 متر) افزوده شده و همچنان که قبلاً نیز ذکر شد  دارای درهای منحنی برای افزایش موثر پهنای کابین بود.شرکت بل ادعا می کرد که با اتخاذ تدابیر طراحی در ناحیه دماغه و اطراف محفظه موتورها ، این هلیکوپتر دارای کمترین میزان پسا در بین هلیکوپترهای قابل مقایسه با آن از لحاظ اندازه بود.بدنه 214 اس تی دارای یک میله حفاظتی در راستای فلسفه طراحی آن در زمینه ایمنی بود.از جمله تدابیر ایمنی در وهله اول وجود سیستم های دوگانه به منظور افزایش بقا در شرایط رزمی و غیر رزمی (توانایی ادامه پرواز پس از آسیب و یا خرابی سیستم های اصلی و بویژه موتور) بود و در وحله دوم ، ایجاد قابلیت بقای خدمه پس از وقوع سانحه و سرانجام ، جلوگیری از وقوع آتش سوزی پس از سقوط بود.پره های ملخ اصلی با طول وتر 33 اینچ (83.8 سانتیمتر) دارای ساختار تمام کامپوزیت بود که شرکت بل برای ساخت آن ، تسهیلات پیشرفته و خودکاری در فورت ورث تگزاس ایجاد کرد.
پره عقبی هلیکوپتر نیز دارای وتر 14 اینچی (35.6 سانتیمتر) بود و عمدتاً ساختاری فلزی داشت که رویه ای از فولاد ضد زنگ آن را پوشش می داد . هلیکوپتر 214 اس تی دارای سکان عمودی یک تکه شبیه به دیگر مدل های این خانواده بود.این هلیکوپتر ، در ضمن برای نخستین بار در میان تولیدات شرکت بل ، به سیستم کنترل پرواز با سیم (Fly By Wire) مجهز بود. همچنین بل سیستم کامپیوتری داده های پروازی جدید را برای هلیکوپتر 214 اس تی تکمیل کرد که هدف از آن کاهش بار کاری خلبان و افزایش توانایی سرنشینان برای بهره مندی از مقدورات بهینه از هلیکوپتر در خلال پرواز بود.

موتورها :
موتورهای جنرال الکتریک سی تی 7-2 ای (CT7-2A) برای هلیکوپتر 214 اس تی نوع تجاری و موتور تی 700 تی اس (T-700 TS) برای هلیکوپتر 214 اس تی نوع نظامی در نظر گرفته شد که تأییدیه سازمان هوانوردی فدرال برای مدل تجاری در مه 1981 (اردیبهشت 1360) اخذ شده و دارای حداکثر توان 1625 اسب بخار در موقع برخاستن بود.این میزان می توانست در حالت تک موتوره به مدت 30 دقیقه تداوم یابد.ولی میزان توان مدام و مجاز این موتور 1258 اسب بخار بود.



در ضمن این موتور ها هر یک دارای سیستم انتقال نیرو و سیستم های دوگانه هیدرولیکی و الکتریکی بودند.سیستم سوخت این هلیکوپتر نیز منعکس کننده فلسفه طراحی آن بوده و از دو سیستم جداگانه و مستقل با هفت مخزن سوخت جداگانه ولی مرتبط به هم تشکیل می شد. مجموع ظرفیت سوخت 214 اس تی 435 گالن (معادل 1647 لیتر) با وزن تقریبی 3000 پوند (1360 کیلوگرم) بود.

ترکیب داخل کابین
داخل هلیکوپتر سوپرترانسپورت را می شد تا به صورت مسافربری تجملی و یا خدماتی در آورد.حجم کلی کابین آن 316 فوت مکعب (8.95 متر مکعب)بود و شکل بندی خدماتی آن در صورتی که هلیکوپتر حامل بار بود مناسب تر می نمود.زیرا سبک تر و در مقابل آسیب پذیری ، مصون تر بود.در پشت سر خلبانان که هریک دارای صندلی هائی بودند که ضربات تا 14 جی (137.2 متر بر مجذور بر ثانیه) نیرو را تحمل می کرند، سه ردیف صندلی قرار داشت که در مجموع شامل 14 یا 15 صندلی بود.در پشت این سه ردیف صندلی، صندلی های کمکی در هریک از طرفین محفظه انتقال نیرو قرار داشت تا یک یا دو مسافر را در خود جای دهد. بدین ترتیب مجموعه سرنشینان به 18 نفر می رسید.در پیکر بندی 16 مسافری،این امکان وجود داشت تا صندلی های جاذب ضربه سقوط برای همه مسافران نصب شود.ولی در پیکربندی 18 مسافری ، همه صندلی ها معمولی بودند و می شد آن ها را توسط دو نفر در مدت 15 تا 20 دقیقه تا کرده و در مقابل محفظه انتقال نیرو انبار کرد.

 
یکی از جالب توجه ترین انواع 214 اس تی ، مدل دارای ارابه فرود چرخدار بود.شرکت بل به این گمان بود که نیمی از مشتریان در نهایت این نوع را سفارش خواهند داد.همه هلیکوپترهای 214 اس تی دارای لوازمی بودند که تعویض اسکی های فرود را ارابه های چرخدار در زیر بدنه و دماغه را میسر می ساخت.نوع چرخدار 214 اس تی موجب توسعه کاربرد آن می شد، هرچند بیشتر بازار بالقوه آن برای مأموریت های خدماتی برای سکوهای نفتی که فاصله زیادی از ساحل داشتند در نظر گرفته شده بود که برای آنها اسکی فرود ترجیح داده می شد. با توجه به مأموریت های طولانی بر فراز آب ، شرکت بل مخازنی برای جای دادن قایق های نجات برای 10 تا 12 نفر در بالای سقف در داخل محفظه جلوی موتور در نظر گرفت.که بکارانداختن آنها توسط خلبان یا کمک خلبان صورت می گرفت.




هلیکوپتر 214 اس تی دارای مداومت پرواز تا 2 ساعت و 32 دقیقه با دو خلبان و 16 مسافر با پرواز در ارتفاع 4000 فوتی (1220 متری) با 45 دقیقه سوخت ذخیره بود.
می توان گفت که هلیکوپتر بل 214 اس تی شرکت بل در واقع آخرین و بزرگترین نمونه طرح اولیه ایکس اچ -40 بود که در سال 1955 ساخته شد.اندازه آن بایستی آن را برای شمار قابل توجهی از کاربران جالب توجه جلوه دهد.هرچند شرکت بل تا حدی دیرهنگام وارد این بخش از بازار هلیکوپتر شد، لیکن سیستم های پیشرفته ای که در این هلیکوپتر نصب شد قابلیت آن را داشت تا این هلیکوپتر را طی دهه 80 میلادی برای شرکت های خدمات هلیکوپتری و نیز کشورهای مختلف به عنوان گزینه ای جذاب و قابل توجه مطرح نماید.

خریداران
همانطور که اشاره شد، شرکت بل علیرغم لغو سفارش عظیم هلیکوپترهای 214 اس تی ازسوی ایران ، با سرمایه خود ، به توسعه این هلیکوپتر ادامه داد و طی سالهای 1979 تا 1990 میلادی (1358 تا 1369)، 100 فروند از آن را تولید کرد . تحویل این هلیکوپتر از سال 1982 آغاز شد . نکته تلخ در این داستان ، آن است که تعداد 48 فروند از انواع نظامی این هلیکوپتر ترابری متوسط به عراق تحویل داده شد که آن هم در جنگ بر علیه کشورمان بکار گرفت.مهم ترین مورد ثبت شده در کشورمان از استفاده عراق از 214 اس تی در طی جنگ ، در عملیات والفجر-2 در بهار سال 1362 در منطقه عمومی حاج عمران بود که در آن عملیات عراقی ها با استفاده از این هلیکوپتر و پیاده کردن نیروها در بلندی های مسلط به نیروهای ایرانی موفق به عقب راندن نیروهای کشورمان از مرحله اول عملیات شدند.بعدها در طی عملیاتی دیگر، یک فروند 214 اس تی آسب دیده عراقی توسط رزمندگان کشورمان به غنیمت گرفته شد.

 

                 تصویری از یک هلیکوپتر ۲۱۴ اس تی با استتار نیروهای نظامی عراق


تصویری از تنها هلیکوپتر ۲۱۴ اس تی که از نیروهای عراقی به غنیمت گرفته شد که به علت آسیب دیدگی شدید قادر به پرواز نیست.

دیگر کشورهای که نوع نظامی هلیکوپتر 214 اس تی را به خدمت گرفتند شامل برونئی (1 فروند) ، پرو (11 فروند) ، تایلند (9 فروند) و ونزوئلا (4 فروند) بوند.در حال حاضر ، در حدود 39 فروند از این هلیکوپتر ها هنوز در خدمت عملیاتی هستند.برخی از آنها در خدمت شرکتهای نفتی هستند که برد زیاد و نیز دو موتوه بودن این هلیکوپتر ها ، آن را همچنان در خدمت باقی نگاه داشته است.

منبع : دوماهنامه هواپیما شماره ۵
تهیه و تنظیم : hamed_713

عجیب و کمی هم نا زیبا

  

 

 

منبع:انجمن هوافضا

رونمایی از هواپیمای تک سرنشین «فائز»

 


نخستین هواپیمای تک سرنشین دو موتوره کشور با نام «فائز» با حضور سردار سرتیپ پاسدار احمد وحیدی، وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح صبح روز دوشنبه رونمایی شد.

به گزارش ایسنا صبح روز دوشنبه همچنین خط تولید هواپیماهای پیشرفته بدون سرنشین «رعد» و «نذیر» افتتاح شد.

هواپیمای دو موتوره تکسرنشین «فائز» با سازه تمام کامپوزیت طراحی و ساخته شده و وزن خالص آن 78 کیلوگرم است که در هنگام پرواز حداکثر تا وزن 175 کیلوگرم خواهد بود و سرعت این هواپیما 220 کیلومتر در ساعت است.

به کارگیری چتر به منظور بازیابی هواپیما به همراه خلبان در شرایط اضطراری، قابلیت مونتاژ و بهرهبرداری در زمانی کمتر از 5 دقیقه به واسطه طراحی و پیکره بندی جز به جز، قابلیت نصب و افزایش ظرفیت سوخت در بخشهای بال و بدنه، امکان حمل و نقل آسان و قیمت ارزان از جمله ویژگیهای این هواپیماست.

هواپیمای «فائز» با قابلیت آبنشینی و دوزیست بودن، حمل محمولههای شناسایی، درمانی، پشتیبانی و پستی و ارتقا برای تبدیل شدن به هواپیمای دو نفره، قادر است ماموریتهای گشتزنی، مراقبتی، تفریحی و ورزشی آکروباتیک را انجام دهد.

همچنین در این مراسم یک فروند هواپیمای «فجر 3 » که تنها هواپیمای چهار نفره کشور است به هوانیروز ارتش جمهوری اسلامی ایران تحویل داده شد.هواپیمای فجر 3 تنها هواپیمای 4 نفره کشور است که کلیه مراحل طراحی و ساخت آن مطابق با آیین نامه های استاندارد بین الملل JAR در داخل کشور انجام شده است.

این هواپیما دارای سازه تمام کامپوزیت با سرعت 320 کیلومتر در ساعت است.

آموزش خلبانی، گشت زنی مرزی، ترابری سبک، حمل مسافر ویژه، پست هوایی، عکس برداری، فیلم برداری و انجام پروازهای تفریحی از کاربردهای این هواپیما است.

گفتنی است همزمان با تحویل دهی این هواپیما قرارداد تولید 10 فروند دیگر از هواپیمای فجر 3 میان سازمان صنایع هوایی وزارت دفاع و هوانیروز ارتش جمهوری اسلامی ایران منعقد و مبادله شد.