در ابتدای دهه ۱۹۸۰ میلادی طراحان و هواپیماسازان اتحاد جماهیر شوروی به فکر جایگزینی اصلح برای هواپیماهای جنگنده خود نظیرMig-29 و Su-27 افتادند زیرا برای مقابله با جنگنده های جدید آمریکایی باید از پرنده های چابک تری استفاده می کردند. در همان زمان در آمریکا پروژه جنگنده تاکتیکی پیشرفته ۱(ATF) در حال بررسی بود و حاصل آن جنگنده ای پرقدرت به نام F-15 ملقب به عقاب (Eagle) بود. در جواب این حرکت آمریکایی، شوروی دست به ساخت نسل پنجم هواپیماهای جنگنده زد و تاکید زیادی در برتری هوایی (Superiority) داشت. این نسل را بسیاری از هواپیماهای پرقدرت چون Su-37 وS-37 و... تشکیل داده اند که در این میان باز هم نام شرکت بزرگ میکویان (Mikoyan) با پدیده ای جدید به چشم می خورد. نام این پدیده Mig-1.42 است و جزو هواپیماهای ۲(MFI) شناخته می شود. نیروی هوایی روسیه Mig-1.42 را پاسخی به هواپیمای F-22 آمریکا می داند.
با اینکه برنامه ساخت و تکمیل پروژه Mig-1.42 به آهستگی پیش می رفت و با وجود مشکلات فراوان که گریبانگیر کشور روسیه شده بود، بالاخره ۲ نمونه طرح اصلی بدنه (Airframe) از آن با مشخصه۱.44 ساخته شد ولی به دلیل اینکه موتورها هنوز آماده نبود اولین پروازش به تعویق افتاد. ساخت Mig-1.42 یکی از معدود پروژه های شرکت میکویان بود که دچار تاخیر شده و دوباره توانست بودجه و اجازه ساختش را بگیرد. در بهار سال ۱۹۹۷ توجه تمامی کشورهای اروپایی و آمریکایی به ساخت Mig-1.44 جلب شده بود. (حتی بعضی مجلات به کذب اشاره به ۱۰۰ ساعت پرواز آزمایشی آن کرده بودند.) تست های پروازی Mig-1.44 به صورت سری ادامه یافت تا سرانجام در اواخر سال ۱۹۹۷ اولین پرواز رسمی اش را با خلبانی به نام رومن تاسکایف (Roman Taskayov) انجام داد.
رئیس سنجش طراحی میگ بلوسوت (Blosvet) بیان کردMig-1.42 : نسبت به F-22 برد بیشتر و قابلیت مانور بالاتری دارد. همانندF-22 برای نبردهای هوایی می تواند تسلیحات را به صورت داخلی و خارجی حمل کند و از موتورهای پرقدرت تری مجهز به سیستم جهت دهی بردار رانش ۳(TVC) بهره می برد.
منشا طراحی Mig-1.42 را می توان نوامبر سال ۱۹۵۴ دانست هنگامی که شرکت میکویان در حال ساخت Mig-8 بود که اولین پروازش را در سال بعد از اتمام جنگ جهانی اول انجام داد. بسیاری از طراحی های ۴۲.۱ شبیه Mig-8 است و با بهره گیری از حالت بال های دلتا شکل Mig-21 پرنده تیزپروازی ساخته شده است.موتورهایش توسط شرکت لیوکلا ساخته شده است. اکثر هواپیماهای جنگنده روسی مجهز به موتورهای این شرکت هستند. با استفاده از تجربه چندین ساله در صنعت موتور هواپیما، موتوری توربوفن با مدل AL-41F ساخت. یکی از مشخصات برجسته این موتور قابلیت و کنترل جهت دهی بردار رانش است و در مقابل موتور هواپیمای F-22 بسیار قوی تر است. خصوصیات رادارگریزی نیز به طور کامل در این هواپیما دیده می شود. بسیاری از فناوری ها در اختیار گرفته شده تا چنین خصوصیاتی همچون استفاده از مواد مرکب (Composite) در بدنه، کم کردن درجه حرارت قسمت خروجی موتور و کم کردن سطح مقطع راداری ۴(RCS) ساخته شد.
Mig-1.42تک سرنشین است و با وجود یک سامانه هدایت الکتریک (fly-by-wire) بسیار پیشرفته می تواند با همین یک خلبان تمام نیازهای خود را برطرف کند. سیستم جهت دهی بردار رانش به خلبان این اجازه را می دهد تا بهترین استفاده را از قدرت موتور در مانورها ببرد.
دو موتور توربوفن این هواپیما هرکدام نیروی پیشرانی معادل ۴۴۱۰۰ پوند مهیا می کنند و با این قدرت موتور آمیخته با طراحی ظاهری بدنه Mig-1.42 می تواند به سرعتی معادل ۲۴۵۰ کیلومتر در ساعت برسد و تا ارتفاع ۱۸۹۴۵ متری بالا رود. ۱۲ آویزگاه (hardpoint) داخلی برای تسلیحات دارد که وزنی حدود ۶۰۰۰ کیلوگرم را می تواند تحمل کند. طرح اصلی قرار است قابلیت سوختگیری در هوا را داشته باشد ولی با یک بار سوختگیری بردی حدود ۴۰۰۰ کیلومتر خواهد داشت. امید است ساخت و تولید آن بین سال های ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۸ انجام شود(البته این برنامه بدلیل کاهش بودجه ی نظامی روسیه کلا جم شد و به بایگانی تارخ پیوست) و به خدمت نیروی هوایی روسیه درآید. هر هواپیمای Mig-1.42 حدود ۷۰ میلیون دلار قیمت خواهد داشت در صورتی که هواپیمای F-22 قیمتی معادل ۱۵۰ میلیون دلار دارد. این ها تمام خصوصیات یک جنگنده بی نظیر است.
منبع: همشهری
پی نوشت:
1- ATF: Advanced Tactical Fighter
2- MFI: Multifunctional Frontline Fighter
3- TVC: Trust Vectored Control
4- RCS: Radar Cross-Section
