به نام خدا
چطور روسها یک بوئینگ 747 را به همراه تمامی مسافرانش به کام مرگ فرستادند
در ساعات پایانی روز 31 آگوست 1983 و در فرودگاه بین المللی جان اف کندی واقع در نیویورک یک فروند بویینگ 200-747 متعلق به شرکت هواپیمایی کره جنوبی خود را برای پرواز به سوی سئول آماده میکرد . بعد از سوار شدن 240 نفر مسافر و حضور 29 خدمه ، هواپیما با کسب اجازه از برج مراقبت تیک آف کرده و به سمت غرب به راه افتاد . کمی بعد از نیمه شب ، هواپیمای بویینگ به منظور سوختگیری در فرودگاه Anchorage واقع در آلاسکا فرود آمد .
---------------------------------------------------------------------------------------------
بویینگ 200-747 ساقط شده سال 1980 (سه سال قبل از سقوط) فرودگاه زوریخ
---------------------------------------------------------------------------------------------
پس از انجام اقدامات لازم و گرفتن سوخت مورد نیاز ، هواپیما در ساعت 3 بامداد به وقت محلی (13:00 به وقت گرینویچ) به طرف مقصد خود به پرواز در آمد . مسیر پیش بینی شده برای پرواز عبارت بود از حرکت به سمت غرب و سپس گردش به سمت جنوب . می توانید در تصویر زیر مسیر پیش بینی شده را مشاهد بفرمایید.
---------------------------------------------------------------------------------------------
مسیر پرواز تعیین شده با خط متقاطع و مسیر پرواز انجام شده با خط ممتد نشان داده شده است
---------------------------------------------------------------------------------------------
اما همانگونه که در شکل مشخص است، هواپیمادر اثر یک اشتباه ساده از مسیر تعیین شده خارج شد و در اثر آن از روی شبه جزیره کامچاتکا (متعلق به شوروی) عبور کرد و سپس با گذر از دریای اختسک به سمت جزیره ساخالین در حرکت بود . در این لحظات ، چند فروند جنگنده میگ 23 و سوخو 15 نیروی هوایی شوروی به پرواز در آمده بودند و در حال حرکت به سمت هواپیما بودند. در ساعت 18:26 دقیقه به وقت گرینویچ یکی از جنگنده های Su-15 که از پایگاه هوایی «دالینسک سکول» به پرواز در آمده بود با شلیک یک تیر موشک هوا به هوا ، هواپیمای کره ای را ساقط کرد . هواپیما در 55 کیلومتری جزیره مونرون به دریا برخورد کرد و از هم متلاشی شد ، تمامی مسافران و خدمه هواپیما نیز در جا کشته شدند . در ساعات اولیه ناپدید شدن هواپیما به اشتباه گمان می رفت که روسها هواپیما را مجبور به فرود در جزیر ساخالین کرده اند که مدتی بعد رد شد . بعد از اصابت موشک ، هواپیما به دلیل کاهش فشار سریع ، شروع به کم کردن ارتفاع نمود و این روند تا زمان برخورد به سطح دریا ( 18:27:46 به وقت گرینویچ) ادامه یافت . روسها به سرعت توانستند تا اطلاعات جعبه سیاه هواپیما را پیدا کنند اما از ارائه آنها به مراجع ذیصلاح خودداری کردند ، اما بعد از به قدرت رسیدن یلتسین در روسیه ، اطلاعات جعبه سیاه هواپیما در اختیار مراجع ذیصلاح قرار گرفت . اطلاعات به دست آمده از جعبه سیاه هواپیما نشان می داد که خدمه از تجاوز به حریم هوایی شوروی بی اطلاع بوده اند .
سازمان بین المللی هوانوردی غیر نظامی (ایکائو) در دو مقطع به انجام بازرسی در مورد سقوط این هواپیما پرداخت . بار اول بلافاصله بعد از سقوط هواپیما و بار دوم نیز در سال 1991 و بعد از ارائه اطلاعات جعبه سیاه بود . اما هر دو بازرسی بر این مطلب صحه گذاشتند که تجاوز هواپیمای کره ای به حریم هوایی شوروی تصادفی بوده است.
خلبانی که بویینگ 747 را ساقط کرده بود ادعا کرده بود که پیش از شلیک موشکها به سمت هواپیما ، تعدادی تیر مسلسل به عنوان اخطار به طرف هواپیما شلیک شده بود ، حتی اگر وی چنین کاری انجام داده باشد ، بر اساس اطلاعات جعبه سیاه ،خدمه هواپیمای کره ای موفق به دیدن آنها و فهمیدن شرایط نشده بودند . همچنین روسها ادعا کرده بودند که پیش از ساقط کردن هواپیما ، سعی در برقراری ارتباط رادیویی با آن داشته بودند اما موفق نشده بودند . همچنین خلبان روسی در ارتباط رادیویی با ایستگاه رادار اعلام کرده بود که هواپیما با چراغهای نوک بال روشن در حال حرکت است اما متصدی رادار دچار اشتباه شد و فکر کرد که هواپیما با چراغهای خاموش در حال حرکت است و این از نظر وی به معنی این بود که هواپیما در حال انجام یک پرواز جاسوسی می باشد از این رو دستور ساقط کردن هواپیما صادر شده بود .
تصویر روی جلد مجله تایم چندی بعد از این سانحه
---------------------------------------------------------------------------------------------
بعد از حادثه رقابت آمریکا و شوروی برای پیدا کردن جعبه سیاه هواپیما آغاز شد .آمریکاییها تمام تلاش خود را بکار بستند و با هواپیماهای گشت دریایی E-2C وجب به وجب اقیانوس را برای پیدا کردن لاشه هواپیما و جعبه سیاه کاوش میکردند . در حالیکه جنگنده های F-15C از آنها در مقابل هواپیماهای روسی میگ 23 ، میگ 25 و میگ 31 مستقر در پایگاههای نزدیک به محل سقوط حفاظت میکردند . اما دست روسها زودتر به جعبه سیاه هواپیما رسید ، با این وجود هیچ گونه اطلاعاتی از جعبه سیاه تا 8 سال بعد از سانحه منتشر نشد . عدم وجود اطلاعات دقیق باعث شد تا چندین فرضیه در مورد سانحه بوجود آید . فرضیه هایی که نادرستی بسیاری از آنها بعد از ارائه اطلاعات جعبه سیاه از سوی دولت یلتسین ثابت شد .
یکی از فرضیه ها احتمال می داد که روسها ، هواپیمای کره ای را با یک هواپیمای RC-135 نیروی هوایی آمریکا که در حال پرواز در همان نزدیکی بود اشتباه گرفته بودند و از این رو آن را ساقط کرده بودند .
یکی دیگر از فرضیه ها که اصرار زیادی نیز بر آن می شد این بود که این پرواز بخشی از یک ماموریت کسب اطلاعات در مورد پوشش راداری شوروی و عکس العمل سیستم دفاعی این کشور بوده که در جهت منافع آمریکا انجام می شده است . نیروی هوایی آمریکا بارها از این روش استفاده کرده بود و برای یافتن نقاط کور راداری در شوروی ، چندین هواپیمای خود را راهی حریم هوایی شوروی کرده بود که بسیاری از آنها نیز توسط نیروهایی شوروی از بین رفته بودند . اما ممکن بود که آمریکا بخواهد تا از یک هواپیمایی غیر نظامی به عنوان طعمه استفاده کند تا متوجه عکس العمل سیستم دفاعی شوروی بشود . در این حالت در بدترین شرایط هواپیما مجبور به فرود می شد و پس از مدتی آزاد می شد اما اینبار روسها در همان اول کار هواپیما را ساقط کرده بودند . مارشال روسی نیکولای ارگاکف نیز در کنفرانس مطبوعاتی برگزار شده در مورد این حادثه ، با نمایش نقشه ای از تجاوز بویینگ 747 به حریم هوایی شوروی مدعی شده بود که این کار با قصد قبلی صورت گرفته است .
حتی بعضی پا را فراتر گذاشتند و مدعی شدند که هواپیما به علت اصابت موشک سقوط نکرده است . اینان فاصله ای در حدود 20 دقیقه را از زمان اصابت موشک تا برخورد هواپیما به زمین متصور می شدند که بعد از انتشار اطلاعات جعبه سیاه ، نادرستی این فرضیه کاملا ثابت شد .
ادامه دارد....
منبع:انجمن هوافضا
