هوافضای اسرائیل از آغاز تا کنون (بخش دوم)

 

اسرائیل دارای چندین شرکت دولتی و غیردولتی قدرتمند در صنایع هوافضایی است که از آن جمله می‌توان به صنایع هوافضای اسرائیل IAI، صنایع نظامی اسرائیل IMI، شرکت رافائل، شرکت سیستم‌های البیت، شرکت تادیران، شرکت سایکلون، شرکت موتورهای بت-شمش، شرکت سیلورآرو و شرکت سیستم‌های هوایی رادوم اشاره نمود.

صنایع هوافضای اسرائیل IAI

صنایع هوافضای اسرائیل یک شرکت کاملاً دولتی است که تولید انواع سیستم‌های دفاعی را برای رفع نیازهای داخلی و صادرات بر عهده دارد. این شرکت که بزرگترین مجموعه هوافضای اسرائیل می‌باشد از چهار بخش اصلی زیر تشکیل شده است:

بخش نگهداری هواپیما که خود شامل چهار بخش می‌شود: شهام (اورهال و به روزرسانی هواپیما)، مشام (اورهال موتور)، متام (تعمیر و نگهداری هواپیما) و مشاب (اورهال تجهیزات).

بخش الکترونیک که شامل چهار زیر بخش است: صبات (تکنولوژی‌ها و سیستم‌های فضایی)، تمام (ابزار دقیق)، ملام (مهندسی سیستم‌های ترکیبی)، و شرکت‌های صنایع الکترونی التا.

بخش هواپیمایی که شامل شش زیربخش است: تشن (مهندسی و توسعه زیرساخت‌ها)، لاهاو (مونتاژ و به روزرسانی هواپیماهای نظامی)، کیام (تولید و مونتاژ هواپیماهای نظامی)، هالکام (تولیدات تجهیزات هوانوردی)، ماتان (هواپیماهای غیرنظامی) و مالات (هواپیماهای بدون سرنشین).

بخش تکنولوژیکی که شامل چهار زیربخش است: رامتا (اجزا و سیستم‌ها)، شهال (سیستم‌های سرور هیدرولیک)، ماتا (هواپیماهای غیرنظامی) و کلان (صندلی‌ها و هواپیماهای executive).

IAI در سال 1933 به عنوان کارگاه ماشین‌سازی فعالیت خود را آغاز کرد. مدتی بعد مسؤولیت تعمیر و به روزرسانی هواپیماهای مختلفی را که در طول جنگ مورد استفاده قرار می‌گرفتند، به عهده گرفت و بدین ترتیب به میزان قابل ملاحظه‌ای در این کار تبحر یافت. اما این سازمان با نام شرکت هواپیمایی بدک (Bedek) در سال 1953 بنیانگذاری شد. 5 سال بعد اسرائیل شکل گرفت و در سال 1968 با نام IAI و با مسؤولیت محدود زیر نظر وزارت دفاع قرار گرفت. این شرکت از سال 1953 توسعه و مونتاژ انواع هواپیماها را آغاز کرد که هواپیمای کفیر، آراوا و نشر از آن جمله بودند. در اوایل دهه 1980، IAI تصمیم به ساخت هواپیمای کاملاً اسرائیلی لاوی گرفت و پس از توسعه سیستم‌های اویونیک و الکترونیک و سلاح‌های آن اولین پیش‌نمونه از این هواپیما را در سال 1986 به پرواز درآورد. افزایش هزینه‌های این پروژه یک سال بعد منجر به لغو آن شد. پس از لغو پروژه لاوی IAI به کمک آمریکا توسعه محصولات نظامی و غیرنظامی خود را به صورت متنوع‌تری دنبال کرد که از آن جمله می‌توان به ماهواره‌های آموس و افق، اولین موشک ضد موشک بالستیک آرو، انواع رادار سیستم، سیستم‌های سلاح دقیق، انواع پرنده‌های بدون سرنشین، سیستم‌های زمینی و دریایی، تجهیزات جنگ الکترونیک هواپیمای نظامی و غیرنظامی اشاره نمود.

در سال 1968، IAI اجازه تولید هواپیماهای jet commande executive aircraft را از کمپانی آمریکایی راک‌ول گرفت. در دهه 1990، IAI تولید هواپیمای تجاری Galaxy را با همکاری خانواده Pritzke در شیکاگو آغاز نمود.

علاوه بر آن در اواخر دهه 1970 بخش تعمیر و نگهداری IAI با نام Bedek اورهال هواپیماهای بوئینگ 707 را آغاز نمود. این بخش در حال حاضر تعمیر و به روزرسانی انواع هواپیماهای غیرنظامی را انجام می‌دهد. قراردادهای جدید غیرنظامی IAI در سال 2000 در حدود 101 میلیارد دلار بوده است.

به طور کلی فعالیت‌های کنونی IAI شامل موارد زیر است:

-        فضا

-        دفاع محلی

-        توسعه و ساخت هواپیماهای تجاری

-        به روزرسانی هواپیما و هلیکوپترها

-        پرنده‌های بدون سرنشین

-        سیستم‌های هوشمند

-        هدایت، کنترل و فنّـاوری اطلاعات

-        سیستم‌های ناوبری

-        سیستم‌های زمینی

-        دفاع ملی

                                             

شرکت IAI با بیش از 15000 کارمند و 1.6 میلیارد دلار فروش خارجی در حال حاضر بزرگترین صادرکننده صنعتی اسرائیل می‌باشد.

صنایع نظامی اسرائیل IMI

سازمان صنایع نظامی اسرائیل (IMI) نیز یک شرکت دولتی است که عمده تولیدات آن در زمینه تسلیحات و سیستم‌های دفاعی در راستای رفع نیازهای IDF می‌باشد. این شرکت دارای چندین هزار کارمند در بیش از دو جین کارخانه است. این شرکت که در سال 1933 تأسیس شده است در حال حاضر تولید کننده‌ی بوسترهای ماهواره‌ای و انواع پرنده‌های بدون سرنشین، تانکرهای سوخت خارجی و موشک‌های هوا به زمین متنوع است.

مسؤولیت این شرکت در وهله اول تولید تسلیحات مورد نیاز IDF بوده و در درجه دوم تولید و توسعه انواع تسلیحات به منظور فروش خارجی و تولیدات شیمیایی و متالورژی در بخش غیر نظامی می‌باشد.

IMI دارای 9 بخش تخصصی است که هر یک از آنها به چندین زیر بخش تقسیم شده است. این شرکت در سال 1948 تحت نظارت وزارت دفاع قرار گرفت. تولیدات این شرکت از سلاح‌های تهاجمی نظیر اسلحه‌های یوزی (Uzi)، سلاح‌های سنگین تا هواپیماها و سیستم‌های راکت، تجهیزات حمله مانند تانک مرکاوا و سیستم‌های امنیتی یکپارچه را شامل می‌شود.

                                            

در سال 1990، IMI به شرکتی کاملاً دولتی تبدیل شد. این شرکت در مجموع دارای 350 نوع محصول و بیش از 4 هراز کارمند است. علاوه بر اسرائیل و آمریکا این شرکت به کانال‌های توزیعی در برخی از کشورها مانند نروژ، بلژیک، فیلیپین و آلمان نیز دسترسی دارد که در حدود 60 درصد گردش مالی آن (550 میلیون در سال) از طریق صادرات به این کشورها انجام می‌شود.

شرکت البیت سیستمز

شرکت سیستم‌های البیت (ESL) یک شرکت دفاعی خصوصی است که در نتیجه تقسیم شرکت البیت به سه بخش در سال 1996 تاسیس شد. این شرکت که در حیفا واقع شده است کار توسعه، تولید و ترکیب سیستم‌های الکترونیکی دفاعی پیشرفته با عملکرد بالا را دارا بوده و بیشتر بر روی هواپیماها و وسایل نظامی متمرکز شده است. این کمپانی تولیدکننده‌ی سیستم‌های ارتباطی و فرمان و کنترل نیز می‌باشد. در سال 2000 شرکت البیت سیستمز با شرکت خصوصی الکترواپتیک ادغام شد. فروش این شرکت در سال 2000 به 591 میلیون رسید.

شرکت رافائل

سومین شرکت دولتی مهم اسرائیل در بخش هوافضایی، شرکت رافائل است که تولیدکننده موشک‌های هوایی پایتون و پوپی می‌باشد. این دو موشک با همکاری تعدادی از شرکت‌های هوافضایی آمریکایی ساخته شده‌اند. تولیدات این شرکت علاوه بر موشک شامل انواع مختلفی از سلاح‌های غیرفعال، سیستم‌های فریب دریایی، سیستم‌های مشاهداتی بالون، سیستم‌های اخلالگر آکوستیک، زره‌های سرامیکی، سیستم‌های رانش تنفسی و موشک‌های زمین به زمین، هوا به زمین و هوا به هوا می‌شود.

شرکت تادیران - الیسرا

دومین شرکت مهم خصوصی اسرائیل در بخش هوافضایی شرکت تادیران - الیسرا است که عمدتاً در بخش‌های الکترونیکی دفاعی فعالیت دارد. گروه الکترونیک الیسرا مجموعه‌ای از سیستم‌های الکترونیک جنگی را برای نیروهای نظامی تولید می‌کند که شامل سیستم‌های اخطار رادار، سیستم‌های ایجاد خطای فعال، سیستم‌های خودمحافظ، سیستم‌های شنود، و لینک‌های ارتباطی پیچیده می‌شود. این شرکت بیش از 800 کارمند داشته که حدود دو سوم آنها مهندس هستند. گروه سیستم‌های الکترونیکی تادیران مجموعه وسیعی از تجهیزات نظامی نظیر سیستم‌های تجسسی، سیستم‌های شناسایی، جنگ الکترونیک و سیستم‌های ارتباطی ویژه نیروی دریایی را طراحی و تولید می‌کند. این مجموعه که زیر نظر صنایع koor می‌باشد در سال 2000 فروشی بالغ بر 284 میلیون دلار داشت.

علاوه بر البیت و تادیران – الیسرا، چندین شرکت کوچک‌تر خصوصی نیز در بخش هوافضایی فعال هستند که شامل شرکت‌های زیر است:

شرکت هوایی سایکلون که کار به روزرسانی هلیکوپترها و تولید قطعات هواپیماها را انجام می‌دهند. شرکت اردان که سازنده قطعات تانک از جمله تانک مرکاو است.

شرکت سیستم‌های حفاظتی ماگال که تولیدکننده‌ی سنسورهای ایمنی و ابزار تشخیص مواد منفجره برای فرودگاه‌ها و سایر اماکن عمومی است.

شرکت BVR تکنولوژی که تولیدکننده‌ی سیستم‌های ایمنی هوایی جلوگیری از برخورد، تسلیحات آموزشی و انواع سیمولاتورهای آموزشی است.