سوانح هوایی در دنیا همواره جزو اخبار پرمخاطب و جنجالبرانگیز بوده و در رسانهها با شدت زیاد مطرح و پیگیری میشوند. این موضوع به علت فناوری بالای مورد استفاده در هواپیما، تعداد بالای کشتهشدگان در یک سانحه و یا عواملی از این دست است.
کشور ما نیز از این قاعده مستثنی نیست، اما علت هر چه هست این جنجالآفرینی بعضا علاوه بر انحراف افکار و ایجاد احساس عدم ایمنی در پرواز حتی بعضا در روند صحیح بررسی این سوانح نیز تاثیر میگذارد. البته معمولا بعد از مدتی این مطالب در رسانهها فراموش شده و نتیجه این نوع خبررسانی در بعضی موارد ایجاد ذهنیتی اشتباه در مردم است که تا مدتها اثرات آن بر صنعت خواهد ماند. به عنوان نمونه، حمله به یک نوع هواپیما و مطرح کردن این موضوع که اشکال از نوع هواپیما است و نه چیز دیگر! و این هواپیما باید از خدمات حذف شود و غیره، اما مسئله این نیست.
آمار نشانگر این امر است که در موارد بسیار کمی علت سوانح ایراد فنی هواپیما بوده است و اصولا هواپیما با سختگیریهای فراوانی برای کسب جواز ساخت مواجه است و از ضریب ایمنی فوقالعادهای برخوردار است. شاید اکثر مردم ندانند که پرواز هوایی ایمنی بیشتری از سفرهای جادهای دارد. علت سوانح در بسیاری از موارد اشتباه نیروی انسانی اعم از کادر پرواز، بخش کنترل و مراقبت پرواز و بخش تعمیر و نگهداری است و در بخش بزرگی از بررسی سوانح هم اصلا علت سانحه مشخص نمیگردد. چطور عدهای مسوولیت را به راحتی به گردن خلبان و یا نوع هواپیما منحصر میکنند.
آیا سانحه یک علت دارد؟آن چیزی که در حقیقت باعث یک سانحه میشود مجموعهای از علل است و تمام بخشها شاید به نحوی در یک سانحه نقش داشته باشند. بخش سیاست گذار، بخش ارائه دهنده خدمات فرودگاهی و بخش ارائهدهنده خدمات هوایی یعنی خطوط هوایی، هر کدام از این بخشها به نحوی بر یکدیگر تاثیر میگذارند. این بخشها هرکدام باید حتی تا حدی جلوی اشتباهات بخشهای دیگر نیز را بگیرند.
اما در کشور ما، اشتباه در سیاستگذاری باعث افزایش فشار به خطوط هوایی شده است! در نتیجه احتمال خطای خطوط هوایی افزایش یافته است.
به جای حمایت از قشر زحمتکش این بخش، بوسیله دادن یارانه سوخت و قیمت بلیت مشخص از استفادهکنندگان (افراد مرفه جامعه) حمایت میشود.
نهایتا خطاهای انسانی تیم پرواز و تیم کنترل و مراقبت با یک سیستم مناسب اصلاح نشده و متاسفانه نتیجه یک سانحه خواهد بود.
حتی در زمینة توجه به سانحه نیز، به استفادهکنندگان یارانه پرداخت میشود، خصوصا اگر از بخش رسانه نیز در بین سانحهدیدگان باشند. بازتابها بسته به جمع حاضر در پرواز هم متفاوت است. قابل ذکر است تلفات جادهای در کشور ما اخیرا 26،000 نفر اعلام شد که از لحاظ تعداد قابل مقایسه با بخش هوایی نیست.
چند نکتهموفقیت صنعت هوایی کشور وابسته به بخشهای زیادی است و در این بین سیاستهای دولت، به علت شرایط کشور، نقش پررنگتری را ایفا مینماید. ضمن ابزار همدردی با تمام خانوادههایی که به نوعی در این حوادث دچار غم و اندوه شدهاند، چند نکته، برای کاهش این حوادث و بهبود وضعیت این صنعت ارائه میگردد، امید است مورد توجه مسوولین قرار گیرد.
صنعت هوایی و خطوط هوایی کشور به علت وجود تحریم و بر اساس اهداف بلندمدت کشور، نیازمند حمایت هستند.
سیاستهای دولت مبنی بر حمایت از خطوط هوایی بر اساس سوخت یارانهای، باعث عدم توجه کافی به بهرهوری در خطوط هوایی شده است.
تعیین قیمت بلیت در سطح پایین ضمن کاهش رقابت در بازار، کمک نقدی به قشر مرفه جامعه است.
سیاستهای دولت باید، سیاستهایی هدفمند و جهتدار برای ارتقای سطح تعمیر و نگهداری متخصصان کشور، اشتغالزایی و ارتقای سطح ایمنی و امنیت در پروازها باشد.
مجموعه سیاستها و شرایط کشور باعث ضعف خطوط هوایی شده، بطوریکه شاهد رشد روزافزون حضور شرکتهای خارجی در کشور هستیم.
بها دادن به هواپیمای تولید داخل، در جهت افزایش فرکانس پروازی برای افزایش تقاضا و رونق حمل و نقل هوایی در کنار رشد صنایع کشور
خرید هوشمندانه و سعی در مشارکت در ساخت و ارائه خدمات تعمیر و نگهداری با کشورهایی نظیر چین و روسیه برای بهبود وضعیت صنعت هوایی در آینده و کاهش اثرات تحریم
حمایت از مصرفکنندگان برای ارائه مطلوب خدمات، اطلاعرسانی صحیح و کارآمد و پاسخگویی مناسب در هنگام تاخیر
برنامهریزی حمل و نقل هوایی بر اساس معیارهایی نظیر افزایش سطح رفاه مناطق، اشتغالزایی، افزایش گردشگران، توسعه صادرات و ...
منبع:www.daneshju.ir