رویکرد موشکی کره شمالی

 

---

این گزارش توسط ((استیون هیلدرث) متخصص دفاع ملی بخش دفاع و تجارت امور خارجه ی آمریکا تهیه شده و در تاریخ سوم ژانویه 2007 در اختیار کنگره آمریکا قرار گرفته است.در این گزارش برنامه های موشکی کره شمالی بررسی می گرد.

(استیون هیلدرث) در این گزارش می گوید : 40 در صد تولید ناخالص ملی کشور کره شمالی صرق بودجه ی نظامی می شود.کره شمالی در 6-5 ژولای 2006 پرتاب آزمایشی هفت موشک بالستیک را , انجام داده است.در میان این موشک ها می توان به تائپودونگ 2 نیز اشاره کرد که مدت کوتاهی پس از پرتاب , سقوط کرد.ظاهرا موشک هایی که تست آنها با موفقیت همراه بوده است موشک های کوتاه بردی بوده اند که ترکیبی از (اسکاد) و (نودانگ) می باشند.
در اکتبر 2006 , کره شمالی آزمایش های زیر زمینی کم بازده هسته ای خود را , پیش برده است و اعلان کرده به دنیال استفاده از سرجنگی های اتمی بر روی موشک های بالستیک نیز می باشد , گرچه هیچ مدرکی دال بر انجام چنین کاری تاکنون به دست نیامده است.با همین بهانه , مقامات مسئول آمریکایی از کنگره درخواست کردند که با تاسیس یک سایت موشکی در اروپا موافقت نمایند چرا که کارشناسان معتقدند خطر موشکی کره شمالی اروپا را نیز تهدید می کند.

برنامه های موشکی دوربرد و میان برد کره شمالی

برنامه موشک (تائپودونگ-1) کره شمالی ادامه برنامه ی موشک برد متوسط (نودنگ) است که در سال 1980 آغاز شده بود.در اوایل دهه نود میلادی کره شمالی توسعه ی دو موشک بالستیک - که در غرب با نام های (تائپودونگ- 2) و (تائپودونگ-1) شناخته می شود - را آغاز کرده است.طراحی این دو موشک بر مبنای حمل سرجنگی با وزن 1500-1000 کیلوگرم و برد 2500-1500 کیلومتر برای (تائپودونگ-1) و برد 8000-4000 کیلومتر برای (تائپودونگ-2) انجام شده است.شوهاد نشان می دهد اولین نمونه این دو موشک , در سال 1995 یا 1996 ساخته شده اند.تا پایان سال 1999 تخمین شده می شود که کره شمالی یک تا ده موشک (تائپودونگ-1) و یک تا دو موشک (تائپودونگ-2) تولید کرده باشد.
در سال 1998 اولین پرتاپ موشک (تائپودونگ-1) انجام پذیرفت.کره شمالی عنوان کرد هدف از پرتاب این موشک قرار دادن اولین ماهواره کره ای به نام (کوانگ می یانگ سونگ-1) در مدار بوده است.گزارش های (مرکز اطلاعات آمریکا) متذکر می شود که موشک (تائپودونگ-1) یک موشک دو مرحله ای است مرحله ی اول در 300 کیلومتری سایت پرتاب در آب های بین اللملی سقوط کرده است و مرحله ی دوم در فاصله ی 1646 کیلومتری در نزدیکی یکی از بنادر ژاپن.
بررسی ها بیش تر داده های راداری مشخص کرده است که موشک (تائپودونگ-1) یک مرحله کوچک سوم سوخت جامد نیز دارد که احتمالا برای قرار دادن ماهواره در مدار طراحی شده است.آثار باقی مانده از مرحله سوم بیانگر آن است که این موشک به برد 4000 کیلومتر رسیده است.بعضی از تحلیل گران بر این باورند که موشک (تائپودونگ-1) قابلیت رسیدن به برد 5900 کیلومتر را نیز , دارد.

وضعیت و فاصله ی شهرهای مختلف با کره شمالی

برای هدف قرار دادن شهرهای مختلف آمریکا , کره شمالی باید به این بردها برسد:

واشنگتن: 10700km
شیکاگو: 10000km
سان فرانسیسکو: 8600km
سیاتل: 7900km
هنولولو: 7100km

موشک (تائپودونگ-1) قابلیت هدفگیری پایگاه های نظامی آمریکا در گوام (3500 کیلومتر) اکیناوا و ژاپن را دارد.موشک (تائپودونگ-1) یک موشک دو مرحله ای است که موکش (نودونگ) به عنوان مرحله ی اول آن استفاده شده است و موشک (هواسونگ-6) که از خانواده ی موشک (اسکاد سی) می باشد به عنوان مرحله ی دوم.این موشک دو مرحله ای با این چیدمان , قابلیت حمل سرجنگی به وزن 1000-700 کیلوگرم تا فاصله 2500 کیلومتر را داراست , بنابراین ژاپن و اکیناوا با چنین موشکی قابل هدفگیری است.اگر وزن سرجنگی کم نماید قابلیت هدفگیری مرکز آمریکا نیز با این موشک , وجود دارد و سرجنگی به وزن 100 کیلوگرم , هر چند با دقت کم واشنگتن نیز قابل هدفگیری است.
موشک (تائپودونگ-2) هنوز پرتاب موفق نداشته است.(تائپودونگ-2) یک موشک دو مرحله ای با طول 35 متر است.مرحله ای اول آن شباهت زیادی با مرحله ی اول آن شباهت زیادی با مرحله ی اول موشک (سی اس 2) و (سی اس 3) چینی دارد.مرحله دوم , بر اساس موشک (نودنگ) بنا شده است.این موشک با دو مرحله و سرجنگی 1000-700 کیلوگرم قابلیت رسیدن به اهدافی با فاصله 3750 کیلومتری را , دارد و اگر یک مرحله به آن اضافه شود و به یک موشک سه مرحله ای تبدیل شود , قابلیت رسیدن به اهدافی در فاصله 4300-4000 کیلومتری را , دارد و با سرجنگی سبک تر (1000-700 کیلوگرم) تا برد 6700 کیلومتر را در تیرس قرار می دهد.با این بردها می توان هاوائی و اهدافی در آمریکا را هدف قرار داد.
گزارش شده است که در ژوئن 2006 موشک (تائپودونگ-2) در بندر شمال شرقی کره شمالی مونتاژ و سوخت مورد نیازش شارژ شده است و سپس در جولای 2006 این موشک پرتاب گردید و مدت 40 ثانیه کار کرد و در زمان کارکرد مرحله اول موشک , در آب ژاپن سقوط کرد.

رویکرد کره شمالی در موشک های میان برد

گزارش های متعددی حاکی است که کره شمالی گسترش حداقل دو مشوک میان برد می باشد اما هنوز تمامی منابع تایید نکرده اند که این موشک ها از خانواده ی (تائپودونگ-2) باشند بنابراین با نام (تائپودونگ-ایکس) از آن ها یاد می شود.آن چه مسلم است , این دو موشک مبتنی بر موشک زیردریایی (آر - 27) روسیه می باشد.
کره شمالی (آر - 27) را در سال 1990 میلادی از روسیه خریداری نمود و با کمک کارشناسان روسی آن آن را ارتقاء داد.موشک (آر-27) از قدمتی چهل ساله برخوردار است و موتور آن در موشک های (نودونگ) و (اسکاد) استفاده شده است.مزیت مبنا قرار دادن این موشک در آن است که با توجه به داشتن تست های پرتاب موفق , مدل های توسعه یافته ی کره شمالی , دیگر نیازی به تست های متعدد زمینی و پرتاب ندارد و این صرفه جویی بزرگی در هزینه و زمن محسوب می شود.
موشک های زمینی برد متوسط , در بازه ی 4000-2500 کیلومتر می باشند.مدل توسعه یافته ی موشک (آر-27) کره شمالی , 12 متر طول دارد که 2/4 متر بلندتر از (آر-27) روسی است.هر چند این موشک از نظر طولی کوتاه تر از (نودونگ) و (تائپودونگ-1) می باشد ولی برد آن بیش از این دو است و قابلیت هدفگیری بیش تر آسیا شرقی و پایگاه های نظامی آمریکا در گوام و اکیناوا را دارد.نمونه های اولیه ی مدل زمینی این مشوک , در سال 2000 میلادی ساخته شده است و ساخت اولیه لانچر آن در اواسط سال 2003 کامل شد.
گزارش شده است که کره شمالی دو موشک جدید بر مینای موشک (آر-27) ساخته است , یکی از آنها با نام (یانگدوک-گان) و دیگری به نام (سانگ نام-نی) می باشد که برای انبار کردن آنها تونل های زیر زمینی مستحکمی بنا کرده است.در ژولای 2004 کارشناسان گزارش داده اند که این مراکز 80-70 درصد کامل شده اند.

مدل های دریایی موشک میان برد

مدل دریایی (آر-27) دارای دو نوع زیر دریایی و کشتی است که دارای بردی در حدود 2500 کیلومتر می باشند.کره شمالی به مدل های دریایی تمایل بیش تری دارد چرا که در به کارگیری آن ها علیه آمریکا , مزیت بیش تری دارد.
در سپتامبر 1993 میلادی نیروی دریایی کره , 12 زیر دریایی مستعمل مدل روسی از انواع (فوکس تروت) و (گلف-2) را از یک شرکت ژاپنی خریداری کند.این زیر دریایی قابلیت حمل 3 موشک (اس اس ان-5) را دارا هستند.گفته می شود در زمان خریداری این زیردریایی , موشک ها و سامانه های (پایدارسازی) و (لوله پرتاب) موجود بوده است.برخی تحلیل گران بر این باورند که این تجهیزات در فهم طراحی موشک (آر-27) راهنمای خوبی برای کره شمالی بوده است و آن ها توانسته اند مدل دریایی این موشک را بدین وسیله توسعه دهند.با توجه به این که موشک های بالستیک پیشین کره شمالی , در دریا قابل استفاده نیستند , بیش تر کارشناسان معتقدند که این کشور نمی تواند مستقلا به تکنولوژی موشک های دریایی و زیر دریایی رسیده باشد.
کره شمالی به تازگی توانسته است زیر دریایی (گلف-2) را به تجهیزات پرتاب موشک کره شمالی بالستیک مجهز نماید.هم چنین بر اساس برخی مشاهده ها , این احتمال وجود دارد که این کشور در تلاش برای به کارگیری تجهیزات پرتاب موشک , بر روی کشتی ها تجاری باشد.
نویسنده گزارش (استیون هیلدرث) معتقد است , مخاطرات کره شمالی برای آمریکا در حال افزایش است.او می گوید (اگر موشک های جدید به راستی مدل های بهبود یافته موشک آر-27 روسی باشند , از دقت و برد بالایی در مقایسه با سایر موشک های کره شمالی برخوردار خواهند بود.) با این وصف می توان گفت توانمندی کره ی شمالی در زمینه موشک دریایی و زیر دریایی , هنوز دچار ابهام و شبهات زیادی است.

ماهنامه هوا و فضا
تایپ شده در:http://www.military.ir/