مجله هوایی

در نگاه کسانی که پرواز را نمی فهمند هرچه بیشتراوج بگیری کوچکتر دیده می شوید

مجله هوایی

در نگاه کسانی که پرواز را نمی فهمند هرچه بیشتراوج بگیری کوچکتر دیده می شوید

زنگ تفریح هوایی

 

و

 

هواپیمای F-14 در حال پرواز و استفاده از پس سوز

  

هواپیمای F-14  قبل از سوختگیری هوایی

هواپیمای F-14  در حال تاکسی کردن در روی باند

KJ-200 پیش اخطار چینی

هواپیمای پیش اخطار KJ-200 موسوم به Balance Beam در سال 1990 در چین و توسط صنایع هواپیمایی شانخی پایه ریزی شد، رادار خطی شکل آن که به سیستم سوئدی ERIEYE شباهت زیادی دارد توانایی اسکن 360 درجه را به این هواپیما اعطا می نماید، برد رادار این هواپیمای پیش اخطار چینی نیز چیزی حدود 300 تا 450 کیلومتر می باشد.
هرچند شباهت های زیادی میان این هواپیمای چینی و Ericsson PS-890 Erieye سوئدی وجود دارد، اما این امر که فناوری آن از سوئد به دست آمده قطعی نیست لیکن بخاطر در دسترس بودن چنین فناوری هایی در بازار تسلیحات این امر دور از ذهن نیز نمی باشد. در صورتی که چینی ها از فناوری سوئدی در ساخت این هواپیما استفاده کرده باشند، به احتمال زیاد امکان اسکن سطح و تعیین موقعیت اهداف سطحی نیز در این هواپیما وجود خواهد داشت.





با وجود اینکه در چهارم ژوئن 2006 یکی از نمونه های آزمایشی KJ-200 دچار سانحه شد و سقوط کرد، لیکن پروازهای آزمایشی این پرنده چینی همچنان ادامه دارد، هرچند هنوز زمان دقیق ورود به خدمت این پرنده چینی مشخص نیست لیکن چینی ها اولا بخاطر دارا بودن مرز های گسترده و دوما قیمت نسبتا کم KJ-200 نسبت به KJ-2000 (نمونه مونتاژ شده در چین A-50I) علاقه زیادی به ورود به خدمت هرچه سریعتر KJ-200 دارند.
گفتنی است که KJ-200 برپایه هواپیمای ترابری Y-8 (نمونه چینی An-12) ساخته شده است، لیکن در طی مراحل طراحی دستخوش تغییرات زیادی شده از جمله کاکپیت سه نفره آن به دو نفره تبدیل شده، قسمت شیشه ای دماغه آن حذف گردیده و با یک پوشش فلزی که در آن سیستم های راداری جای دارد جایگزین شده است، بجای موتور های روسی از چهار موتور توربوپراپ پرات اند ویتنی کانادا PW150B با ملخ شش تیغه ای Dodi R-408 انگلیسی استفاده شده است، وزن برخواست و برد آن افزایش یافته و همچنین در نوک بال ها و نوک سکان عمودی غلاف هایی نصب شده است.





منبع:

http://www.sinodefence.com/airforce/specialaircraft/y8balancebeam.asp

تشکر از دوستان

دوستان عزیز و خوانندگان گرامی وبلاگ از اظهار لطف  شما دوستان بسیار ممنونیم و از شما دوستان گرامی خواهشمندم با نظرات و مطالب خود ما را در ادامه کار و پویایی وبلاگ یاری دهید

باتشکر

پرتاب سه ماهواره گلوناس

 

به گزارش خبرگزاری ایتارتاس، اواخر روز دو‌شنبه یک فروند راکت Proton-K سه ماهواره گلوناس را به فضا برد تا در مدار قرار دهد. به گفته سخنگوی آژانس فضایی فدرال روسیه این پرتاب در ساعت 23:18 انجام شد. در ساعت 2:50 روز سه‌شنبه سه فضاپیمای گلوناس در مدار خود قرار گرفتند. سپس هر کدام از این ماهواره‌ها با نیروی پیشرانش خود در مدار مورد نظر قرار خواهند گرفت. گلوناس از سال 1993 عملیاتی شد. این سری از مدل M گلوناس می‌باشند که نسبت به مدل قبلی K پیشرفته‌تر می‌باشند و عمر خدمتی بیشتری دارند. قبلاً قرار بود این پروژه تا سال 2012 آماده شود اما به دستور پوتین قرار شد این کار تا پایان سال 2007 در مقیاس روسیه و تا سال 2009 در مقیاس جهان عملیاتی شود.


www.itar-tass.com


موتورهای نظامی هوانوردی GE

سیکورسکی که نوع جدیدی از هلیکوپترهای سنگین را براینیروی دریایی امریکا می­سازد، شرکت GE را برای ساخت موتور انتخاب کرده است.


سیکورسکی زیرمجموعه تکنولوژیهای واحد هارتفورد و شرکت خواهر سازنده موتور هواپیما، پرت ­اند ویتنی، است که رقیب GE می باشد.


سیکورسکی اعلام کرد که به شرکتی برای ساخت سیستمها نیاز است و  GE در میان پیشنهادها اول شد.


هلیکوپتر جدید CH-53K با CH-53E سوپرستالیون جایگزین  شده و با موتور GE38-1B، که نوعی از موتور توربوفن تجاری CFE738 است و موتور توربوپراپ T407 نیروی دریایی امریکا تجهیز خواهد شد. قرارداد سیکورسکی با نیروی دریایی برای ساخت 156 فروند هلیکوپتر است.


http://news.enquirer.com/


تجهیز هلیکوپتر سبک پیشرفته هندی به توپ گردان THL 20

 

شرکت هوانوردی هندوستان قراردادی برای 20 توپ متحرک THL 20 برای هلیکوپتر پیشرفته سبک نیروی ارتش هند بست. این قرارداد شامل ساخت 20 توپ متحرک است که اولین تحویل آن در سال 2008 انجام خواهد شد. این قرارداد موقعیت هند در زمینه سیستمهای تسلیحات هلیکوپتری را قوت خواهد بخشید.



THL 20 با یک M 621 20 میلیمتری بسیار سبک  تجهیز شده است . توپ متحرک THL 20 در حال حاضر در 24 هلیکوپتر ارتش رومانی بکار می­رود. بیش از 130توپ گردان THL 20 و THL 30 نیز توسط فرانسه و سایر کشورها سفارش داده شده است.




 http://www.india-defence.com/reports/2763


الکساندر سرگئی‌ویچ‌ یاکاولیوف

الکساندر سرگئی‌ویچ‌ یاکاولیوف

 

الکساندر سرگئی‌ویچ‌ یاکاولف ، طراح هواپیما و مهندس هوافضای روسی در سال 1906 به دنیا آمد. وی از اولین طراحان هواپیمای تک‌باله آموزشی (UT-1, UT-2) در روسیه بود. این هواپیماها در آموزش خلبانان نظامی در جنگ جهانی دوم در روسیه نقش مهمی را ایفا نمودند. یاکاولف کار خود را در سن 18 سالگی به عنوان تکنسین موتور آغاز کرد و سیپس دانشجوی دانشکده هوایی روسیه شد. وی بنیانگذار هوانوردی ورزشی، ایرگلایدینگ و مدلسازی هوانوردی در روسیه بود. گلایدر AVF-10 در سال 1924 و هواپیمای فوق سبک AIR-1 که اولین هواپیمای ورزشی-آموزشی محسوب می‌شود، در سال 1927 توسط یاکاولف طراحی شدند.

یاکاولف در سال 1931 تحصیلات خود را در زمینه مهندسی هوانوردی تکمیل کرد و اولین دفتر طراحی هواپیماهای سبک خود را در سال 1932 تاسیس نمود. وی از سال 1935 طراح اصلی و از سال 1956 تا 1984 سرطراح دفتر طراحی یاکاولف بود. در طی سالهای 1946-1940 یاکاولف سمت وزیر صنایع هوانوردی روسیه را بر عهده داشت. او در سال 1943 عضو مخبر آکادمی علمی USSR شد و در سال 1976 ریاست این آکادمی را برعهده گرفت. یاکاولف در طی دوران کاری خود چندین مدال و جایزه دریافت کرد که از آن جمله می‌توان به جایزه بزرگ استالین و مدال هوانوردی FAI  اشاره نمود.

جنگنده‌های مهم یاکاولف با نامهای YAK-1, YAK-3, YAK-7 , YAK-9 نقش مهمی را در طی جنگهای روسیه ایفا کردند. این هواپیماها علیرغم دارا بودن کاستی‌هایی در نمونه‌های اولیه، از نظر عملکرد، مانورپذیری و تعمیر و نگهداری جزء بهترین جنگنده‌های عصر خود بوده‌اند. جتهای یاکاولف به دلیل کشمکشهای داخلی هرگز به اندازه جنگنده‌های میگ یا سوخو مشهور نشدند، اما لازم به ذکر است که YAK-36, YAK-38 و YAK-41 تنها جتهای عمود پرواز روسی هستند که توسط تیم یاکاولف طراحی شده‌اند.

یاکاولف در سال 1984 بازنشسته شد و پنج سال بعد درگذشت.

 

نیروی هوایی روسیه Su-25SM تحویل می‌گیرد

مسکو- نیروی هوایی روسیه شش فروند هواپیمای تهاجمی Su-25SM Frogfoot مدرن شده تحویل می‌گیرد. این هواپیماها در تاریخ 27 دسامبر از یک پایگاه تعمیر هواپیما در ناحیه مسکو به نیروی هوایی تحویل خواهند شد. به گفته مقامات این هواپیماها اولین سری از Su-25ها بوده‌اند که در پایگاه تعمیرات وزارت دفاع به طور کامل مدرنیزه شدند.


هواپیمای Su-25 تک نفره و مادون صوت است. این هواپیمای تهاجمی در هنگام برخاستن 3/19 تن وزن دارد، حداکثر سرعت آن به 950 کیلومتر بر ساعت می‌رسد و یک توپ 30 میلی‌متری به همراه تعداد زیادی سلاحهای هوا به زمین دارد. این هواپیما بیش از 4000 کیلوگرم سلاح حمل می‌کند و می‌تواند در تمامی شرایط جوی و در هر موقع از شبانه‌روز نیروهای پیاده را از نزدیک حمایت کند. هواپیمای Su-25SM نسبت به Su-25 در زمینه توانایی رزمی و تداوم در نبرد اصلاح شده است.



www.en.rian.ru

معرفی اف 16 فالکن

حدود ۴۰ سال پیش اکثر پروژه های نیروی هوایی آمریکا برای ساخت هواپیماهای جنگنده کوچک با قدرت مانور بالا بود ولی چندی بعد (حدود یک دهه) شیوه های طراحی تغییر کرد و دیگر طراحان و مهندسان توجه خود را به مسایلی مانند سرعت زیاد، ارتفاع بالا و تقویت سیستم های راداری متمرکز ساختند تا هواپیماهای جنگنده کمتر از تهدیدات دشمن بیم و هراس داشته باشند.
این مشخصات را به خوبی می توان در جنگنده F-4 آمریکایی ساخت شرکت مک  دانل داگلاس ملقب به شبح «phantom که کشور ما هم چندین فروند از این مدل را داراست» دید. هواپیماهای جنگنده F-4 یکی از بازوان پرتوان نیروی هوایی آمریکا در زمان جنگ ویتنام بودند و نکته قابل توجه استفاده دومنظوره از آنها بود زیرا F-4ها علاوه بر نیروی هوایی به نیروی دریایی نیز کمک می کردند.
طراحی F-4 در ابتدا طرحی برای ساخت یک هواپیمای رهگیر شکاری بود و به همین علت موتورهای قوی جت (نسبت به زمان خود)، سرعت اوج گیری بالا و قدرت حمل موشک های هدایت شونده، همگی مسایلی بودند که مهندسان برای یک هواپیمای رهگیر در نظر گرفته بودند تا F-4 بتواند در ارتفاعات بالا هواپیماهای پایین تر از خود را هدفگیری کند.
البته در جنگ ویتنام هواپیماهای F-4 تنها در نقش جنگنده عملیات انجام دادند. رقیب بسیار سرسخت آن زمان هواپیمای F-4، هواپیمای میگ (Mig-21) روسی بود که البته F-4ها توانمندتر بودند.

بعد از جنگ ویتنام طراحان آمریکایی شروع کردند به رفع نقایص F-4ها تا بتوانند نسل جدیدی از هواپیماهای جنگنده را معرفی کنند زیرا چندین فروند F-4 در جنگ نابود شده بود. مشکلات و نواقصی مانند شناسایی سهل و آسان رادارهای دشمن، برد و دید کم راداری که این امر باعث می شد تا خلبانان برای نشانه گیری و هدف یابی به نزدیکی هدف بیایند و شلیک کنند که باعث می شد تا پدافندهای دشمن آنها را شناسایی و نابود کنند این مشکلات به نسبت در هواپیماهای جنگنده بعدی کمتر دیده می شود (به عنوان مثال در جنگنده های F-14 و F-15).
در هواپیمای جنگنده F-15 خصوصیات دید راداری بسیار وسیع (۳۶۰ درجه حول هواپیما)، قدرت مانور بسیار بالا و سرعت مافوق صوت باعث شد تا لقب عقاب را بگیرد و یکی از محبوب ترین هواپیماهای نیروی هوایی آمریکا شود که نسبت به هواپیما F-4 بسیار پیشرفته تر، سریع تر و بلندپروازتر بود. F-15 جزو اولین هواپیماهایی بود که با موشک های مدرن اسپارو (Sparrow) تجهیز شد. در تمامی موارد F-15 نسبت به F-4برتری داشت به جز یک مسئله و آن هم هزینه سنگین ساختش بود.

این جنگنده می تواند با سرعت ۵/۲ ماخ در ارتفاع ۶۵ هزارپایی پرواز کند.باز هم بعد از مدتی نیروی هوایی آمریکا با صرف بودجه های هنگفت ، برای رفع تمامی نیازهایش،به فکر ایجاد قوی ترین نیروی هوایی دنیا افتاد و سریعاً شرکت های بزرگ صنعت هوافضا را «البته تنها شرکت های  آمریکایی» مانند بوئینگ، لاکهید مارتین، نورثروپ، مک دانل داگلاس و... را دعوت به همکاری کرد و با ایجاد رقابت های سخت میان آنها به هدفش رسید.
نیروی هوایی آمریکا به این شرکت ها اعلام کرد که طرح های مفهومی (Concept) بهترین جنگنده ای را که می توانند بسازند، اعلام کنند. در مدت کمتر از یک سال چندین طرح از هر شرکت به نیروی هوایی ارایه شد که از میان آنها طرح YF-16 از شرکت جنرال داینامیک و YF-17 از شرکت نورثروپ برگزیده شدند.
طرح YF-16 دارای یک موتور توربوفن بود و وزن کمی داشت در صورتی که YF-17 دو موتور جت داشت که از YF-16 سنگین تر و طویل تر بود.
بعد از چانه زنی های فراوان بین طرح های موجود سرانجام در سال ۱۹۷۶ طرح F-16 بر F-17 غالب آمد و نیروی هوایی آمریکا به عنوان جنگنده ای برای آینده با آن موافقت کرد.
در آن زمان هم نشریات آمریکایی موضع گیری جالبی در مقابل F-16 نشان ندادند و طراحان شرکت جنرال داینامیک برای بهتر جلوه دادن این هواپیما نهایت سعی و تلاش خود را انجام دادند تا در مقابل تهدید لغو قرارداد ساخت F-16 پایداری کنند. به عنوان مثال یکی از مهم ترین رقبای F-16 در یگان هوایی آمریکا هواپیمای F-15 بود که مهندسان شرکت جنرال داینامیک برای صرفه جویی در هزینه ها در ساخت بدنه F-16تنها دو درصد از فلز تیتانیوم استفاده کردند در صورتی که ۲۵ درصد وزن بدنه هواپیمای F-15 از تیتانیوم ساخته شده است.
یک سامانه هدایت الکتریکی پیشرفته (Fly-by-Wire) پیشرفته در این هواپیما کار خلبان را بسیار آسان تر کرده است. یکی از مهم ترین نکات هواپیمای F-16 نسبت تحمل بار زیاد به وزن کم بدنه است که می تواند مقدار زیادی از تسلیحات جنگی را در هر پرواز با خود حمل کند. کابین خلبان بسیار پیشرفته است و دید بسیار خوبی حتی نسبت به پشت سر دارد و به گونه ای می توان آن را نوعی جدید از طراحی دانست که در آینده در هواپیمای F-22 نیز استفاده شد.
شرکت جنرال داینامیک با انعقاد قراردادی در ۱۳ ژانویه سال ۱۹۷۵ با نیروی هوایی آمریکا موظف شد که یک نمونه ابتدایی عملیاتی از F-16 بسازد طراحان به گونه ای برای ساخت اولین مدل سعی و تلاش کردند که از آن می شد به عنوان یک هواپیمای چند منظوره «نبردهای هوا به هوا و هوا به زمین» استفاده کرد.
نسبت به هواپیماهای زمان خود سبک وزن بود و نمونه اولیه آن با نام F-16A تنها ۱۵۶۰۰ پوند وزن داشت که باز هم در مدل های بعدی (B و C و D) تغییرات دیده می شود. از مدل A ۲۰ فروند ساخته شد که تمامی آنها تک سرنشینه بودند.

نیروی هوایی سریعاً به فکر تربیت خلبانان  ماهر برای هدایت این جنگنده افتاد و به همین علت مدل B دو سرنشینه ساخته شد. اولین پرواز هواپیمای جنگنده F-16A در دسامبر سال ۱۹۷۶ انجام شد و اولین نمونه عملیاتی آن در ژانویه سال ۱۹۷۹ تحویل اسکادران ۳۸۸ پایگاه هوایی هیل (Hill) در ایالت یوتا شد.
مدل های بسیار متنوعی از آن ساخته شد. مدل های C و D جایگزینی برای هواپیماهای اولیه A و B بودند که تنها تفاوتشان در سیستم های ایونیک (الکترونیک پرواز) و سیستم های راداری بود. در مدل های C و D رادارها بسیار پیشرفته تر شدند و تسلیحات و موشک های مدرن بر روی هواپیما نصب شد و تا نوامبر سال ۱۹۸۱ تمامی آنها به نیروی هوایی تحویل داده شد.
همان طور که می دانید یکی از مهم ترین قسمت های طراحی هواپیما موتور آن است. برای ساخت موتور نیز از شرکت های مجرب موتورسازی جنرال الکتریک و پرت و ویتنی دعوت به همکاری شد. F-16 یک موتور بود و به همین علت باید از یک موتور بسیار پرقدرت استفاده می شد مدل های F-100 از شرکت پرت و ویتنی و F-116 از جنرال الکتریک پیشنهاد شدند که هر دو توربوفن هستند و بازدهی خوبی دارند هرکدام از آنها حدود ۱۲۱۵۰ کیلوگرم نیروی پیشران تولید می کنند تا با چنین قدرتی سرعت هواپیما به دو ماخ (حدود ۱۵۰۰ مایل در ساعت) برسد.
F-16's
برد پروازی ۳۹۰۰ کیلومتر برای یک بار سوختگیری نشان دهنده مصرف نسبتاً پایین سوخت آن است. تمامی F-16ها مجهز به یک مسلسل M61A1 هستند که می تواند ۵۰۰ تیر در دقیقه (هشت تیر در ثانیه) شلیک کند. آویزگاه های خارجی بر روی بال ها و بدنه اصلی می تواند در هر پرواز چندین موشک را با خود حمل کند که برای معرفی تسلیحات قابل حمل توسط یک F-16 احتیاج به چندین صفحه روزنامه است.
در کل یکی از بهترین هواپیماهای جنگنده است که نیروی هوایی آمریکا تمامی آنها را برای ورود به قرن جدید پیشرفته تر و به روز (Update) کرده است. 

 

مشخصات :

-    وظیفه : جنگنده چند منظوره
-    مبنای قدرت : یک موتور توربوفن
-    نیروی پیشران : 12150 کیلوگرم
-    پیشینه وزن برخاستی : 16875 کیلو گرم
-    طول : 12.8 متر
-    ارتفاع : 2.8 متر
-    فاصله دوسر بال : 9.8 متر
-    سرعت : دو ماخ
-    سقف پرواز : 15000 متر
-    برد : 3900 کلیومتر

v-22 پرنده ای همه کاره برای تمام نیروها

v22 یک وسیله ی جنگی هواییست که با استفاده از تکنولوژی تیلتروتر (کج شونده) همانند یک هلیکوپتر توانایی پرواز عمودی را داراست و نیز میتواند مانند یک هواپیما با سرعت و ارتفاع بالا پرواز کند.

این پرنده میتواند توسط موتورهایی که در جهت عمودی هستند به طور عمودی تیک آف و لندینگ انجام دهد و یا مانند یک بالگرد   در هوا معلق بماند.در هنگتم پرواز موتورهای این پرنده قادر به چرخش هستند و این پرنده را تبدیل به یک هواپیمای جت میکنند که دارای قابلیت پرواز در ارتفاع و سرعت نسبتا زیاد می باشد.
این ویژگیها سبب شده که v22 تبدیل به یک پرنده ی بی همتا شود و هیچ پرنده ی دیگری جایگزین آن نشود.

v22 میتواند 24 سرباز مجهز و یا 20000 پوند در داخل خود به صورت بار داخلی و یا 15000 پوند به صورت معلق(آویزان یا بار خارجی) با بیش از دو برابر سرعت یک هلیکوپتر حمل کند.

 v22 دارای یک جعبه دنده ی Cross-Couppled است که این قابلیت را به موتورها میدهد که   در صورتی که یکی از موتورها از رده خارج شود  موتور سالم قادر است هر دو پره را به حرکت در آورده و پرنده به راه خود ادامه دهد.

پره ها و بالهایش قابلیت تا شدگی را دارا هستند و این امکان باعث میشود که در ناو هواپیما بر و یا ناو جنگی فضای کمتری اشغال شود.

v22 تنها پرنده ایست که قابلیت عملیات در هر نقطه ی جهان متناسب با هر گونه آب و هوا  را داراست که این قابلیت باعث تسریع عملیات و فراهم شدن نیروها در عملیات جنگی میشود و باعث کاهش درخواست انتقال هوایی و دریایی استراتژیک محدود میشود.

خریداران:

در حال تولید برای نیروهای کماندویی آمریکا(US MARINE)

نیروی عملیات ویژه ی هوایی آمریکا(US Air Force Special Operation)

نیروی دریایی آمریکا(US NAVY)

هم اکنون نیروی کماندویی آمریکا سفارش تولید 360 فروند mV-22bs برای انجام دادن عملیات تهاجمی و عملیات پشتیبانی نیروها سفارش داده است.
نیروی ویژه ی هوایی آمریکا (نیروی هوایی آمریکا مختص عملیات ویژه) 50 فروند cV-22s برای پشتیبانی و تعقیب زمینی در ارتفاع کم و در عین حال با سرعت زیاد در مکانهای مختلف برای انجام عملیات های ویژه ی مختلف سفارش داده است.
نیروی دریایی 48 فروند hV-22s برای انجام عملیات پشتیبانی سفارش داده است.



اولین اسکادران وی22  در تاریخ 2006.3.3 برای نیروی کماندویی آمریکا با نام phumder-Chickensتشکیل شد که این اسکادران در سال 2007 کاملا عملیاتی خواهد شد.

cV-22 در سال 2009 کاملا عملیاتی خواهد شد.

مشخصات عمومی:

نیروی پیشرانه:
2 * Rolls Roys AE-1107c , 6.150 SHP (4586KW *2)

طول:57.3 Feet (17.48 Metr) ,63 Feet (19.08)در حالت باز شدن درب عقب


قطر پره ها : 11.56 Metr
  
ارتفاع در حالت عمودی بودن موتورها : 6.63 metr

ارتفاع تا سکان: 5.38 meter

بیشینه وزن برخاست :23495kg

وزن خالی برخاست:  8460Kg

سرعت:  463-km/h555.6

مسافت قابل طی کردن با حد اکثر وزن:  1182km

مسافت قابل طی کردن بدون بار: 4239Km  

خدمه: 3 نفر


تولید : بخش هلی بویینگ مسول ساخت بدنه و سیستمهای کمکی و سیستمهای دیجیتال و سیستم کنترل الکتریکی میباشد.
و همکار آن شرکت هلیکوپتر سازی بل مسول ساخت بال و جعبه دنده و سکانها و سیستم چرخش پره ها و موتور میباشد.
هم اکنون این دو شرکت در حال تولید 13 فروند وی22 برای تحویل در اواخر سال 2006 میباشند.

پیش زمینه : سازمان دفاع اجازه ی تولید کامل وی22 را در سپتامبر سال 2005 بعد از آنکه یک سری آزمایشات کلی و ریز که احتیاجات سازمان دفاع و نیروهای ویژه را مهیا کرد داده.

بل بیش از 70 فروند هماپیما قبل از سال 2006 برای عملیاتهای گوناگون تولید کرده که یک دهه هم ادامه پیدا خواهد کرد.

بویینگ و همکاران تجاری اش در سیستمهای بزرگ یا کوچک هم در کارهای شبکه ای پیشرو هستند و به علاوه ی آنکه یک پیشتاز در تولید ادوات نظامی و تجاری برای آمریکا و متحدانش هستند.

همچنین کمپانی بل یک پیشتاز دز عرصه ی وسایل نقلیه ی عمود پرواز  برای کارهای تجاری و نظامی است.
این کارخانه تا کنون بیش از 35000 پرنده  از سال 1946 ساخته است که اولین پرنده ی تجاری بل47 نام گرفت.