خون تازه در رگ های ساها

              سه فروند ایرباس به ناوگان ساها افزوده خواهد شد

مدیرعامل شرکت هواپیمایی ساها گفت: چندی پیش یک فروند هواپیمای ایرباس 600-300 با ظرفیت 274 نفر و عمر 13 سال به ناوگان این ایرلاین افزوده شد و دو فروند هواپیمای ایرباس دیگر نیز توسط این شرکت هواپیمایی خریداری شده است که طی چند روز آینده وارد کشور میشود.

به گزارش خبرنگار اقتصادی باشگاه خبری فارس «توانا»، بهمن زمردیان در مراسم افتتاحیه اولین نمایشگاه فرصتهای سرمایهگذاری در صنعت فرودگاهی و هوانوردی در جمع خبرنگاران، از ورود یک فروند هواپیمای ایرباس 600-300 با ظرفیت 274 نفر و عمر 13 سال به ناوگان این ایرلاین خبر داد و افزود: دو فروند هواپیمای ایرباس دیگر نیز توسط این شرکت هواپیمایی خریداری شده است که طی چند روز آینده وارد کشور میشود.
زمردیان با بیان اینکه ناوگان فعلی این شرکت از نوع بوئینگ و استیجاری نیروی هوایی است، گفت: اولین هواپیمای ملکی خریداری شده از نوع ایرباس طی چند روز آینده به پرواز درمیآید و دومین فروند آن نیز تا 15 روز دیگر وارد کشور میشود.
وی افزود: قرارداد خرید سه فروند هواپیمای دیگر نیز منعقد شده است که به مرور وارد ناوگان ساها خواهد شد.
مدیرعامل شرکت هواپیمایی ساها تأکید کرد: استخوانبندی اصلی این شرکت درون نیروهای مسلح است، اما به طریق کاملأ خصوصی اداره میشود.
زمردیان در خصوص هواپیماهای استیجاری قبلی ناوگان این ایرلاین، تصریح کرد: هواپیماهای قبلی که دارای سن بالایی هستند هم اکنون در ناوگان استفاده میشوند، ولی بدان دلیل که این بوئینگ ها هواپیماهای مرغوبی هستند قطعا در آینده نزدیک به هواپیماهای کارگو (باری) تبدیل میشوند.
زمردیان در خصوص برنامه برای ورود هواپیماهای سبک به ناوگان ساها، گفت: این شرکت هواپیمایی صددرصد برنامه دارد که هواپیماهای سبک را به ناوگان هوایی خود بیافزاید زیرا هواپیماهای ایرباس 600-300 این ایرلاین 274 صندلی دارد که اگر زیر 3 ساعت در یک پرواز، عملیات جابجایی انجام دهد چندان صرفه اقتصادی ندارد، بنابراین باید هواپیماهای با برد کوتاه و برد متوسط برای پروازهای داخلی و پروازهای مناطق نزدیک مانند دوبی به ناوگان این شرکت هواپیمایی اضافه شود.
مدیرعامل شرکت هواپیمایی ساها با بیان اینکه ساها به دنبال تبدیل این ایرلاین به الگوی صنعت هوانوردی در منطقه، طبق اهداف سند چشم انداز است، افزود: با توجه به اینکه ناوگان خریداری شده این شرکت هواپیمایی پهن پیکر بوده و برای برد کوتاه و متوسط مقرون به صرفه نیست، برای خرید هواپیماهای سبک به منظور انجام پروازهای داخلی و منطقه نزدیک نیز برنامه ریزی میشود.
وی تأکید کرد: اگر هواپیماهای سبک به ناوگان این ایرلاین افزوده شود، قطعا بوئینگهای فرسوده مسافربری این ناوگان به هواپیماهای کارگو تبدیل خواهد شد.

یک هواپیمای روسی در ایران فرود اضطراری کرد

سخنگوی سازمان هواپیمایی کشوری از فرود اضطراری یک فروند هواپیمای روسی که به مقصد امارات عربی متحده در حال پرواز بود در فرودگاه بندرعباس خبر داد.
رضا جعفرزاده در مصاحبه با خبرنگار واحد مرکزی خبر گفت: این هواپیمای مسافربری روسی صبح امروز این کشور را به مقصد امارات متحده عربی ترک کرده بود که به دلیل نقص فنی در یکی از دستگاه های ناوبری خود اجازه فرود در امارات را دریافت نکرد و ساعت 13 امروز با مساعدت جمهوری اسلامی ایران و تلاش مسئولان هواپیمایی کشور به منظور حفظ جان مسافران در فرودگاه بندرعباس به زمین نشست.
جعفرزاده افزود: پس از رفع نقص فنی این هواپیمای روسی ساعت 17:13 بندرعباس را به مقصد امارات ترک کرد.
وی گفت: هواپیمای بوئینگ 737 روسیه، 129 مسافر داشت.
جعفرزاده با اشاره به امکانات پیشرفته صنعت هوانوردی کشور گفت: توانمندی بالای تجهیزات کنترل فضای کشور باعث شد هواپیمای روسی بدون حادثه در فرودگاه بندرعباس فرود آید و نقص فنی آن نیز برطرف شد.

نیروی هوایی داشته باشید اما تا جایی که ما تشخیص دهیم!

در حالی که نیروی هوایی ارتش عراق همانند قواهای دیگر زمینی و هوایی این کشور به طور کامل در جنگ‌ گسترده آمریکا علیه صدام و حزب بعث در سال 2003 نابود شد و هواپیماهای محدودی از نیروی هوایی عراق باقی‌ ماند که آنها نیز به دست ارتش آمریکا مصادره شد، تلاش برای بازسازی ارتش این کشور از جمله نیروی هوایی آن ـ که جزو نیروهای هوایی قدیمی منطقه خاورمیانه محسوب می شود ـ همچنان ادامه دارد.

به گزارش خبرنگار «تابناک»، آمریکا با تعیین استراتژی تشکیل یک ارتش جدید برای عراق در ده سال آینده، به بغداد یادآور شده است، ارتش جدید عراق باید به صورت محدود تشکیل و باقی بماند.

در این راستا، تلاش برای تشکیل نیروی هوایی به یک چالش عمده بین دولت عراق و اشغالگران آمریکایی درآمده است.

گزارش‌های رسیده حاکی است، در حالی که نیروی هوایی جدید عراق در جنوب این کشور با جذب پرسنل جدید و دریافت شماری از هواپیماهای ترابری و بالگردهای رزمی و تدارکاتی، به صورت بسیار محدود شکل گرفته، ستاد مشترک ارتش آمریکا، پیشنهاد تشکیل یک نیروی هوایی دفاعی را که سپس به یک نیروی رزمی تبدیل خواهد شد، ارایه کرده است.

بنا بر این گزارش، این نیرو باید به سه تا چهار گردان هوایی و نزدیک به پنجاه فروند هواپیما مجهز شود، به همین منظور، آمریکایی‌ها پیشنهاد فروش 36 تا 48 فروند هواپیمای f16 مدل‌‌های A و B را به عراق داده‌اند.

این گزارش می‌افزاید: این هواپیماها تنها به موشک‌های «سایدویندر» و «اسپارو» مجهز خواهند بود.
در بسته پیشنهادی آمریکایی‌ها، تبدیل یکی از یگان‌‌ها به یگان عملیاتی مرکب از دوازده فروند هواپیماهای F16 A و B نیز پیشنهاد داده شده است.

در این بسته، تأکید شده است که نیروی هوایی عراق باید تا ده سال آینده، محدود باقی بماند و آموزش‌های فنی و پروازی تنها باید توسط مستشاران نظامی آمریکا و تحت امر یک دولت وفادار به آمریکا باشد.

برخی از کارشناسان عراقی بر این باورند که آمریکا با ارایه این پیشنهاد برای تشکیل این نیروی هوایی جدید ، به دنبال بازاریابی برای هواپیماهای قدیمی و از رده خارج خود به عراقی‌ها هستند تا نه تنها بر ارتش این کشور سلطه داشته باشند، بلکه هزینه‌های نوسازی، کنترل و بهینه‌سازی این هواپیماها را از جیب دولت عراق بپردازند همچنان که در نیروی زمینی ارتش عراق نیز این وضعیت در حال تکرار است.

این گزارش حاکی است، در حالی که شماری از مستشاران نظامی ارتش آمریکا در عراق با تشکیل همین نیروی هوایی محدود نیز مخالفند، بسیاری از خلبانان نیروی هوایی سابق عراق و همچنین افسران بلندپایه و عوامل فنی این نیرو در کشورهای عربی مانند مصر، اردن، بحرین، لیبی و یمن مشغول خدمت هستند، پایگاه هوایی امام علی در جنوب عراق در حال تولد نیروی هوایی جدید این کشور به صورت بسیار محدود است.

آمریکایی‌های هم‌اکنون با در اختیار داشتن پایگاه مرکزی پروازی نیروی هوایی سابق عراق در بغداد و چند پایگاه دیگر، به کنترل آسمان این کشور و همچنین در جوار مرزهای عراق مشغولند.

بد نیست همچنین یادآور شویم، در حالی آمریکا نیروی هوایی عراق را در سال 2003 به طور کامل نابود کرد که در اواخر جنگ ایران و عراق با اشاره این کشور و با کمک فرانسه و آلمان، حتی زمینه تولید هواپیما را در عراق فراهم کرد تا با بمباران‌های سنگین مراکز اقتصادی و نظامی ایران، رژیم صدام را از سقوط کامل و شکست در جبهه‌های نبرد برهاند و کشورهای عربی منطقه، پول این طرح ‌ها را با کمال میل پرداخت کردند.

شواهد نشان می دهد که اشغالگران عراق با ایجاد جو ضد ایران و همسایگان دیگر عراق مانند سوریه و حتی ترکیه و مشغول نمودن بخشی از سیاسون و دولتمردان عراقی به این امور در پی بهره برداری اقتصادی خود از منابع و اقتصاد نوپای عراق مانند فروش تسهیلات هستند.

به نظر می رسد عراقی ها باید با پذیرش مسائلی مانند پرداخت غرامت جنگ به ایران و حل اختلافات خود با سوریه در پی تحکیم مناسبات منطقه ای باشند.

آشنایی با هلیکوپتر شناسایی Bell OH-58D Kiowa

این هلی کوپتر یک موتوره و دو پره ای ،یک هلی کوپتر شناسایی نظامی است که در پشتیبانی از نیروهای نظامی امریکا در سراسر جهان از جمله هائیتی ،سومالی و خلیج فارس مورد استفاده قرار گرفته است .هلی کوپترهای Kiowa در سالهای 2002 و 2003 نیز به ترتیب مورد استفاده نیروهای سازمان ناتو در بوسنی و امریکا در عملیات آزاد سازی کشور عراق قرار گرفت .

مورد استفاده این هلی کوپتر ،بکارگیری آن به عنوان یک هلی کوپتر تک ور شناسایی است ،اما می توان به اختسار آنرا به تجهیزات جانبی و سکوهای بیرونی مخصوص حمل بار مجهز نمود .در اینصورت هلی کوپتر Kiowa قادر به حمل بار تا 2000 پوند خواهد بود ،از دیگر موارد استفاده این هلی کوپتر تخلیه پزشکی مجروحین از راه هوایی است که می توان دو مجروح بستری بر برانکارد و تجهیزات لارم را که مجموعا بالغ بر 320 کیلوگرم می باشد ،حمل کرد . هلی کوپتر Kiowa را می توان برای حمل 6 سرباز و جهت انجام ماموریت های امنیتی و شناسایی نقطه حساس مورد استفاده قرار داد .

دو هلی کوپتر Kiowa را می توان در یک هواپیمای C-130 حمل و جابجا نمود .چنانچه این هلی کوپتر در ترابری هوایی مورد استفاده واقع شود ،می توان آنتن IFF و دوربین نصب شده بر روی دکل هلی کوپتر و کاتر سیم را از مجموعه تجهیزات آن حذف نمود و همچنین می توان دنده فرود جهت کنترل کاهش ارتفاع نصب کرد . هلی کوپتر Kiowa مدل OH-58D نسل جدیدی از هلی کوپترهای شناسایی نظامی است که در خدمت ارتش امریکا قرار گرفته است .

کابین خلبان :

هلی کوپتر Kiowa نخستین هلی کوپتر ارتش امریکا بود که دارای کابین خلبان تمام شیشه ای است ،این کابین مجهز به سیستم های پرواز Sperry هدف یاب و ردیاب هدفهای متحرک ،سیستم ANVIS (سیستم دوربین های هوایی دید شبانه) و نمایشگر های قابل نصب بر روی کلاهخود است .

نمایشگرهای چند کاره نصب شده در کابین خلبان ،کنترل مخابراتی و اطلاع رسانی از وضعیت را انجام می دهد و دارای یک دوربین ویدئویی نصب شده بر دکل هلی کوپتر است .این دوربین تصاویر مربوط به ماموریت را که توسط تصویربردارهای حرارتی و دوربین های تلوزیونی تهیه می شود در خود ضبط می کند و در کابین خلبان در معرض دید قرار می دهد .

جنگ افزارها (سیستم تسلیحاتی) :
هلی کوپتر Kiowa مدلOH-58D مجهز به دو Pilon (دروازه) جنگ افزاری سریع التغییر است که هر پیلون را می توان به دو موشک Hellfire هفت راکت 70 میلیمتری Hydra ،دو موشک هوا به هوای stinger یا یک مسلسل ثابت جلویی با کالیبر 50 مجهز نمود .

دکمه های کنترل کامپیوتری که در سوئیت اجرای ماموریت نصب شده ،زیر سیستمهای استاندارد این هلی کوپتر به شمار می روند که هدف مورد نظر را از 10 متری تشخیص می دهند و موقعیت مکانی آنرا مشخص می کنند .

اقدامات متقابل :
سوئیت اقدامات ضد الکترونیکی شامل یک سیستم تولید پارازیت مادون قرمز با نام AN/ALQ-144 گیرنده های رادار اعلام خطر هوایی و آشکار ساز لیزری است .

دیده بانی و کنترل آتش :
دوربین (MMS) ساخت شرکت بوئینگ نام دوربینی است که بر دکل هلی کوپتر و بالای پره های هلی کوپتر نصب شده و به آن امکان می دهد تا در هنگام شب و روز براحتی قادر به تشخیص سیستم های تسلیحاتی دشمن با بیشترین برد باشد و خود کمترین احتمل دیده شدن را داشته باشد .

دوربین MMS شامل یک مجموعه سنسور به شرح زیر است : دوربین تلوزیونی با قابلیت تمایز بالا و تشخیص هدف با برد بلند ،تصویر بردار حرارتی برای جهت یابی ،ردیاب و مسافت یاب ،مسافت یاب لیزری و آشکار ساز برای هدایت موشک های Hellfire و راکت ها و یک دوربین با سنسورهای فعال در حین پرواز که مجب هم محور شدن سلاح ها با دستگاه کنترل آنها میگردد.

ردیاب / مسافت یاب لیزری نیز مشابه با سیستمی است که در هلی کوپتر کبری مدل AH-1 کار گذاشته شده است .همچنین تصویربرداهای حرارتی و سیستم های آشکار ساز هدف در این مدل بهسازی شده اند .

سیستم های مخابراتی و جهت یابی :
هلی کوپتر OH-58D مجهز به سیستم AHRS و سیستم CYPS (تعیین موقعیت جهانی) و سیستم هدایت کننده داخلی است.همچنین وجود یک سیستم بارگذاری اطلاعاتی موجب شده تا اطلاعات جهت یابی و فرکانسهای رادیویی پیش از انجام ماموریت ،در سوئیت مخابراتی هلی کوپتر ذخیره گردد .

تجهیزات ماموریتی هلی کوپتر شامل یک مودم اطلاع رسانی برای ایجاد ارتباطات دیجیتالی با صحنه عملیات می باشد ،سیستم مخابراتی هلی کوپتر بر اساس امواج ضد پارازیت VHF , FM ساخته شده است .

موتور :
هلی کوپتر Kiowa دارای موتور توربینی مدل 250 و با 485 کیلووات قدرت است .سیستم انتقال نیرو در حدود 475 کیلووات نیرو را به هلی کوپتر انتقال می دهد .موتور و سیستم انتقال نیرو در این هلی کوپتر بهسازی شده و در برابر افزایش شدید دما و شرایط نامساعد آب و هوایی مقاوم شده است .

منبع: www.centralclubs.com

به نقل از: http://p30zip.com

نبرد با میراژهای عراقی

                                     نبرد با میراژهای عراقی 
                    خاطره ای از سرتیپ خلبان "فضل الله جاویدنیا"  

بیشتر از یک سال از شروع جنگ تحمیلی می گذشت، در طول این مدت همیشه برتری هوایی از آن نیروی هوایی ایران بود و ضربات جبران ناپذیری به نیروی هوایی عراق وارد شده بود؛ به نحوی که امکان هر گونه ابتکار عملی از آنان سلب گردیده بود. در خلال این مدت، کشور عراق از سوی اکثر دول غربی و شرقی تجهیز می شد. موشک های پیشرفته برای هواپیماهای میگ 23 عراقی به منظور هدف قرار دادن کشتی های نفتکش که نفت صادراتی ایران را از جزیره خارک بارگیری می کردند، و کشتی های تجاری که کالاهای اساسی مورد نیاز کشور را به بندر ماهشهر می آوردند، در اختیار کشور عراق قرار گرفت که با واکنش و حضور شبانه روزی هواپیماهای گشتی اف 14 در خلیج فارس مواجه و بیش از 95 درصد ماموریت های آنان خنثی گردید.

تجهیز نیروی هوایی عراق به هواپیماهای پیشرفته میراژ
در همین راستا دولتمردان عراق دست به دامان کشور فرانسه شدند و دیری نپایید که تعداد قابل توجهی هواپیمای میراژ تحویل کشور عراق گردید. با ورود این هواپیماها، نیروی هوایی عراق جان تازه ای گرفت زیرا هواپیماهای میراژ به آخرین تکنولوژی جنگ الکترونیک و موشک های راداری و حرارتی مجهز بودند.
در روزهای اولیه آذرماه سال 1360 خلبانان عراقی موفق گردیدند با استفاده از هواپیماهای میراژ اشکالاتی را برای سه فروند از هواپیماهای اف 14 که در جنوب غرب کشور مشغول گشت هوایی بودند، بوجود آورند که خوشبختانه خلبانان از این ماجرا جان سالم بدر بردندو اجکت نمودند .

تشکیل جلسه در اطاق جنگ پایگاه هشتم شکاری
بلافاصله از سوی سرلشکر شهید (سرهنگ آن زمان) عباس بابایی جلسه ای با حضور کلیه خلبانان اف 14 تشکیل شد و موضوع تهدید هواپیماهای میراژ مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفت. اگر می خواستیم از منطقه ایستایی عقب تر پرواز کنیم، عراقی ها به خواسته های نامشروع خودشان رسیده بودند و این جرات به آنان داده می شد که بی پروا از هر نقطه ای وارد حریم هوایی کشور ما شوند و مقاصد شوم خود را به اجرا در آورند. اگر می خواستیم از منطقه ایستایی روزهای قبل جلوتر برویم، با تهدیدات موشک های زمین به هوای سام دشمن که در مناطق اشغالی غرب کشور مستقر بودند مواجه می شدیم. هر کس در اندیشه چاره ای بود. جلسه تا حدود ساعت 12 شب به طول انجامید و همگی بر این عقیده بودیم که نباید به دشمن میدان بیشتری داده شود، باید چاره ای اندیشیده می شد که بتوان هواپیماهای میراژ را مورد اصابت قرار داد.
برابر برنامه تنظیمی، اولین پرواز نیم ساعت قبل از طلوع آفتاب بود که من و شهید خورشیدی (ستوانیکم آن زمان) باید این پرواز را انجام می دادیم. در آن جلسه من به شهید بابایی پیشنهاد نمودم که اگر بتوانید هماهنگی لازم را جهت کنسل نمودن کلیه پروازهای ورودی و خروجی فرودگاه اهواز و همچنین کلیه پروازهای برون مرزی که جهت انهدام هدف های مورد نظر در جنوب کشور عراق توسط شکاری بمب افکن های نیروی هوایی در ساعات اولیه صبح صورت می گیرد، انجام دهند. ما می توانیم در سکوت مطلق رادیویی خلبانان عراقی را غافلگیر کینم. ایشان و سایر خلبانان کاملا متوجه منظور من از این پیشنهاد شده بودند زیرا در آن زمان اکثر پروازهای پشتیبانی هوایی توسط هواپیماهای ترابری نیروی هوایی از آن جا انجام می شد و همچنین کلیه هواپیماهای شکاری بمب افکن ما که بعد از انجام ماموریت بمباران از خاک عراق وارد کشور می شدند، ابتدا برای هواپیماهای اف 14 یک هدف محسوب می شدند. همچنین هماهنگی های لازم جهت شناسایی هواپیماهای ترابری مستلزم مکالمات زیاد رادیویی و اتلاف وقت می گردید که این خود فرصتی مناسب را برای هواپیماهای میراژ فراهم می ساخت.

موافقت معاونت عملیات نیروی هوایی
همان شب پیشنهاد این جانب با مرحوم سرتیپ خلبان بهرام هوشیار معاونت عملیات وقت نهاجا در میان گذاشته شد و ایشان دستور لغو کلیه پروازهای شکاری بمب افکن را از پایگاه های جنوب و غرب کشور و پروازهای ترابری به فرودگاه اهواز را در ساعات اولیه صبح صادر و هماهنگی های لازم را با رادارهای خودی به منظور حفظ سکوت مطلق رادیویی بعمل آورد.

راس ساعت مقرر به پرواز در آمدیم
ساعت 5 صبح روز چهارم آذرماه سال 1360 مجددا طرح پروازی را با شهید خورشیدی مرور و راس ساعت 30/6 از باند پروازی پایگاه هشتم شکاری به پرواز در آمدیم. با اوج گیری به ارتفاع حدود 20 هزار پا رسیدم و به سمت اهواز ادامه مسیر دادیم.
منطقه ایستایی ما شمال اهواز تا نزدیکی حمیدیه بود. البته عراقی ها در حوالی حمیدیه یک سکوی موشکی سام مستقر کرده بودند که خود تهدیدی انکار ناپذیر برای ما بود. طلوع خورشید در آن دقایق اولیه صبح برای ما یک مزیت بود زیرا ما را قادر می ساخت که سمت غرب را بهتر با چشم ببینیم و برای عراقی ها یک نکته منفی بود زیرا خورشید مستقیم در چشم آنها بود و قادر به دیدن ما با چشم نبودند.

دوفروند هواپیماهای میراژ وارد منطقه شدند
دقایقی از طلوع خورشید نگذشته بود که دو فروند هواپیمای میراژ از پایگاهی در نزدیکی شهر بصره به پرواز در آمدند و با ارتفاع 22 هزار پایی وارد منطقه ایستایی خود در حوالی اروند رود شدند. آنها توسط رادارهای زمینی خود از موقعیت ما با اطلاع بودند. همانگونه که کلیه تحرکات آنان برای ما پوشیده نبود.
ما می دانستیم که هواپیماهای دشمن برای این که بتوانند ما را مورد هدف قرار دهند، باید فاصله ای کم تر از 20 مایل با ما داشته باشند. ما شاید می توانستیم در بیشتر از این مسافت هم اقدام به شلیک موشک نماییم ولی هر چقدر می توانستیم فاصله را کم تر از بیست مایل کنیم، شانس بیشتری برای هدف قرار دادن آنها داشتیم.

هرکس سعی می نمود دیگری را مورد هدف قرار دهد
چندین بار به سمت یکدیگر پرواز نمودیم و کاملا همدیگر را در رادارهای مان داشتیم. ولی میراژها از حدود فاصله 20 مایلی ما به سمت داخل کشورشان گردش می کردند و ما به دلیل وجود سکوی موشکی سام نمی توانستیم جلوتر برویم و باید کاری می کردیم که آنها بیشتر داخل کشور ما شوند. هربار که به سمت یکدیگر پرواز می کردیم آنها جرات بیشتری پیدا می کردند و جلوتر می آمدند. در یکی از این نزدیک و دورشدن ها بود که تصمیم نهایی را گرفتم و در فاصله حدود 25 مایلی از آنها سکوت رادیویی را شکستم و به رادار زمینی اعلام نمودم برمی گردم. البته می دانستیم که کلیه مکالمات ما از طریق استراق سمع در همان لحظه ترجمه و به خلبانان میراژ اعلام می شد و آنها هم که در رادارهای شان متوجه تغییر سمت و گردش من شده بودند، به حرکت خود به سمت شرق ادامه دادند.

انجام مانورهای پی در پی
در یک لحظه من هواپیما را invert (وارونه) نمودم و با مانوری بسیار شدید به سمت زمین رفتم (مانور spilit-s) و در ادامه گردش با مانوری دیگر شبیه به دایره (loop) مجددا ارتفاع گرفته و سر هواپیما را سمت غرب قرار دادم. شهید خورشیدی که کمک خلبانی بسیار ماهری بود، بلافاصله رادار را روی آنان قفل نمود و ما در موقعیتی مناسب جهت شلیک موشک قرار گرفتیم. یک تیر موشک دوربرد فونیکس به سمت آنها شلیک نمودم. هواپیماهای میراژ بوسیله سیستم جنگ الکترونیک خود متوجه قفل شدن رادار ما و شلیک موشک هوابه هوا سمت خود شده بودند ولی چون من در ارتفاع پایین تری بودم، نمی توانستند مرا پیدا کنند. بنابراین بی هدف دو تیر موشک حرارتی بدون این که روی ما قفل راداری انجام داده باشند شلیک نمودند و چون سیستم های جنگ الکترونیک هواپیمای ما قفل شدن رادار و یا شلیک موشکی را نشان نداده بودند من اطمینان داشتم موشک های شلیک شده دشمن که با چشم شاهد شلیک آنها بودم، به من برخورد نخواهند کرد. چون موشک ما هنوز فعال نشده بود نیاز به اطلاعات راداری از هواپیمای ما داشت. پس به سمت هواپیماهای میراژ پرواز را ادامه دادم تا این که شاهد برخورد موشک شلیک شده خودم به یکی از هواپیماهای میراژ و انفجار آن در آسمان شمال اهواز و برخورد قطعات موشک و هواپیمای منفجر شده به هواپیمای میراژ دوم بودم که آن هم درحال سوختن به سمت عراق گردش نمود و همان طور که گفتم به دلیل وجود تهدیدات زمینی موشک سام قادر به تعقیب آن نبودیم.
خلبان هواپیمای منفجرشده موفق شد با استفاده از چتر نجات درشمال اهواز فرود آید و دقایقی بعد توسط هلی کوپترهای خودی به مقر استقرار تیم هماهنگ کننده نیروی هوایی در فرودگاه اهواز که همگی شاهد نبرد هوایی ما با چشم خود بودند، انتقال یافت.

ماجرای شکستن پای خلبان عراقی
هفته قبل از این ماجرا، تلویزیون عراق فیلمی از هدف قرار گرفتن یک فروند هواپیمای اف 4 ایرانی نمایش داد که در آن خلبانان این فانتوم به طرز فجیعی در محل سقوط به شهادت رسانیده شدند (خلبان فانتوم سرگرد شهید شوقی) . برادران بسیجی که آن فیلم را دیده بودند قبل از رسیدن هلی کوپتر پای خلبان میراژ را شکسته بودند که بعد از انتقال به تهران در بیمارستان نیروی هوایی (فجرکنونی) تحت درمان قرار گرفت.

اطلاعات خوبی درباره میراژ بدست آوردیم
با بازجویی هایی که از این خلبان بعمل آمد کلیه نکات ریزی که ما می خواستیم در مورد هواپیماهای میراژ عراقی بدانیم، بدست آوردیم و تا پایان جنگ دیگر هیچ یک از هواپیماهای عراقی جسارت نزدیک شدن به مناطقی که هواپیماهای اف 14 بودند را نداشتند. بر اساس گفته خلبانانی که بعدا به اسارت ما در آمدند، به آنها دستور اکید در مورد عدم درگیری با هواپیماهای اف 14 داده شده بود.

قدردانی شهید بابایی از من و شهید خورشیدی
در تاریخ دوازدهم آذر ماه همان سال نیروی هوایی عراق 6 فروند هواپیمای میراژ را مامور شکار یک فروند اف 14 نمود که در آن درگیری مجددا من و شهید خورشیدی شرکت داشتیم و توانستیم یک فروند از آنها را ساقط کنیم و از مهلکه جان سالم بدر بریم که توسط فرمانده وقت پایگاه هشتم شکاری شهید بابایی برای ما نشان لیاقت درجه یک درخواست گردید.



مصاحبه از : محمد ( iranian-airforce.blogfa.com )

گردش جالب ایلیوشین ها در ایران

EP-MAH
EP-JAY
 

هواپیمائی ماهان
==================
EP-TQI

EP-TQJ
 

(هواپیمائی فراز قشم)
==================
EP-PCB

EP-PCC
 

هواپیمائی پارس ایر
==================
EP-GOL

EP-GOM
  

هواپیمائی یاس ایر 

منبع:http://aerospacetalk.ir/vb/showthread.php?p=252455#post252455

عکس های بی نظیر از اولین های نیروی هوایی ایران زمین

 

تقدیمی به همه عاشقان پرواز
 
منبع:انجمن هوافضا(http://aerospacetalk.ir/vb/showthread.php?p=252186#post252186)

فرودگاه پیام آماده و مجهز ولیکن بدون استفاده!

ظرفیتهای تجهیزات پروازی فرودگاه بین المللی پیام ناشناخته مانده است 

مدیرعامل شرکت خدمات هوایی پیام از وجود مدرنترین تجهیزات پروازی در فرودگاه بین المللی پیام خبر داد و گفت: در این زمینه هنوز اطلاع رسانی کافی صورت نگرفته و ظرفیتهای تجهیزات پروازی این فرودگاه ناشناخته مانده است.محمدعلی محبی در گفتگو با خبرنگار مهر در کرج افزود: فرودگاه بین المللی پیام مدرنترین تجهیزات ناوبری، رادیویی و هواشناسی را در اختیار دارد که این امر بر مزیتهای آن افزوده است.
وی ادامه داد: در زمینه تجهیزات ناوبری، چراغ گردان بیکن با قدرت پخش نور تا شعاع 15 کیلومتر، NDB با قدرت خروجی 100 وات و شعاع عمل 250 کیلومتر و VOR/DME با قدرت خروجی 50 وات و شعاع عمل 185 کیلومتر را در فرودگاه بین المللی پیام در اختیار داریم.
این مسئول بیان کرد: (ILSDME(Cat II با قدرت 50 وات و سیستم ATIS از دیگر مواردی است که در زمینه تجهیزات ناوبری در فرودگاه پیام وجود دارد.
رئیس منطقه ویژه اقتصادی پیام اظهار داشت: در زمینه تجهیزات رادیویی نیز HF با قدرت خروجی 500 وات مجهز به Phone patch، چهار خط با مراکز مراقبت پرواز تهران، بریفینگ مهرآباد و دیسپچ مرکز و UHF با قدرت خروجی 25 وات و برد 150 کیلومتر را در اختیار داریم.
وی عنوان کرد: VHF با قدرت خروجی 25 وات و برد 150 کیلومتر، یک دستگاه ضبط صوت 24 کاناله به منظور ضبط کلیه مکالمات برج کنترل با هواپیمای در حال پرواز و کلیه ارتباطات تلفنی و یک مرکز تلفن 100 شماره ای از دیگر تجهیزات فرودگاه پیام در این زمینه است.
تجهیزات هواشناسی فرودگاه بین المللی پیام بسیار مطلوب است
محبی در بخش دیگری از سخنان خود نیز بیان کرد: تجهیزات هواشناسی فرودگاه بین المللی پیام بسیار مطلوب است که این امر بر مزیتهای این فرودگاه افزوده است.
وی ادامه داد: در این زمینه یک مرکز سینوپتیک مجهز به دستگاه های مدرن هواشناسی از نوع دیجیتال و دستگاه گزارش دهنده اتوماتیک PVR را در اختیار داریم.
این مسئول در خصوص تجهیزات ایمنی و نجات فرودگاه پیام نیز اظهار داشت: در این زمینه ساختمانی دو طبقه به مساحت 600 مترمربع و چهار دستگاه خودروی آتش نشانی به ظرفیت 10 تن مجهز به آب و فوم در فرودگاه یادشده وجود دارد.
محبی خاطرنشان کرد: یک دستگاه خودرو پیشرو مجهز به پودر، دو دستگاه برف روب و یک دستگاه جرثقیل از دیگر تجهیزات در این زمینه است.
ظرفیتهای منطقه ویژه اقتصادی و فرودگاه بین المللی پیام باید شکوفا شود
محبی در آخرین بخش از سخنان خود نیز یادآور شد: منطقه ویژه اقتصادی پیام و فرودگاه بین المللی پیام در کنار هم مجموعه ای بزرگ را تشکیل می دهند و باید تلاش کنیم که همه ظرفیتهای آنها شکوفا شود.
وی افزود: تجهیزات ایمنی فرودگاه پیام به تازگی افزایش یافته است که این امر بسیار مطلوب ارزیابی می شود.
رئیس منطقه ویژه اقتصادی پام اضافه کرد: در این زمینه CAT آتش نشانی فرودگاه پیام از هفت به 9 ارتقا یافته است که این امر ضریب ایمنی این فرودگاه را افزایش داده است.
محبی خاطرنشان کرد: فرودگاه های بین المللی از اهمیت خاصی برخوردار هستند و باید همه توان خود را در جهت افزایش ایمنی آنها به کار گیریم.

روسلان دوباره متولد می شود

         روسیه تولیدانبوه بزرگترین هواپیمای ترابری دنیا را از سرمیگیرد 

روزنامه "کامرسانت" روسیه در مقاله ای اشاره کرد که "دمیتری مدودف"رییس جمهور روسیه به دولت دستور داد که خرید 20 هواپیمای ترابری-نظامی سنگین مدل "آن-124" موسوم به "روسلان" را در برنامه های خرید تسلیحاتی تا سال 2020 در نظر گیرند. تولید انبوه این هواپیماها در کارخانه "آویااستار-اس پ" اولیانوفسک در اواسط دهه 90 قرن گذشته متوقف شد.

در این مقاله گفته می شود که بر اساس برنامه تجاری، بازدهی تولید مدل جدید "آن-124" با افزایش قدرت حمل بار (از 120 تن به 150 تن) در صورتی مقرون به صرفه خواهد بود که اولین سفارش آن 40 فروند باشد. کمپانی های حمل و نقل غیر نظامی نیز از خرید 60 فروند دیگر سخن به میان آورده اند. بر اساس منابع آگاه در صنایع هواپیماسازی کشور، برای احیای خط تولید "آن-124" در اولیانوفسک بیش از 500 میلیون دلار لازم است. ارزش تجاری هر فروند هواپیما در حدود 200 میلیون دلار است اما قیمت آن برای نیروی هوایی روسیه نیازمند توافقات بعدی است. در هر صورت "روسلان ها" باید از نظر ارزش یکی از بند های مهم سفارشات دفاعی دولتی در آینده محسوب شوند اگرچه تاکنون نظامیان نیاز وافری به آن نداشته اند.

بر اساس ارزیابی کارشناسان کمپانی "ولگا-دنپر" (صاحب بزرگترین پارک هواپیماهای "روسلان" با ده فروند) در سال 2009 حجم بازار ترابری چارتر هواپیمایی (که "روسلان" از آن خانواده است) در حدود 1,1 میلیارد بوده که سهم کمپانی های روسی به 70% آن می رسد. کارشناسان تایید می کنند که "آن-124" می تواند در صورتی وارد بازار شود که تامین مالی آن از سوی وزارت دفاع صورت گیرد: فقط با بودجه دولت می توان تولید را احیا نموده و کورپوراسیون صنعتی را برقرار کرد. وزارت دفاع روسیه در کل مشکلات عینی در خصوص جایگزین سازی پارک هواپیماهای ترابری -نظامی دارد.
در این مقاله به گفته "کنستانتین ماکینکو" کارشناس مرکز تحلیل استراتژی ها و فناوری ها اشاره شده که معتقد است، در حال حاضر پارک هواپیماهای دولتی ترابری-نظامی "روسلان" شامل25 فروند می رسد. همه آنها در زمان شوروی سابق تولید شده اند و بر اساس گزارشات مختلف، طی دوره زمانی از سال 2014 تا 2024 همه آنها از دور خارجه خواهند شد. و به عقیده این کارشناس، جایگزینی هم برای آنها وجود ندارد. ماکینکو می گوید: در مقام مقایسه می توان گفت: پارک هواپیماهای ترابری-نظامی نیروی هوایی آمریکا شامل 126 فروند هواپیمای "سی-5" است".

در نهایت هم در این از قول"اُلگ پانتلیف" رییس خبرگزاری تحلیلی "آویاپورت" آمده است که زمانی می توان این طرح را آغاز شده فرض کرده که اولین بخش از بودجه به حساب کورپوراسیون هواپیماسازی دولتی واریز شود. وی یادآوری کرد که طی سالیان اخیر سخنان زیادی در خصوص حمایت از "آن-124" گفته شده است.

خبرگزاری «ریا نووستی» روسیه، 3 دیماه ،انجمن هوافضا

فوکر ۱۰۰ جدید نفت نیز از راه رسید

چهارمین فروند جت فوکر 100 در مراسمی با حضور مدیرعامل و اعضای هیئت مدیره شرکت هواپیمایی نفت ایران در محل فرودگاه بین المللی اهواز به ناوگان هوایی این شرکت پیوست.

به گزارش موج، مدیرعامل شرکت هواپیمایی نفت ایران در مراسم ورود چهارمین فروند فوکر 100 به فرودگاه اهواز گفت: این هواپیما در سال 1996 ساخته شده و تا دو هفته پیش در یکی از خطوط هوایی معتبر و استاندارد اروپایی فعال و مشغول پرواز بوده است.
کاپیتان حسین شهریار طالبزاده افزود: این هواپیما با گنجایش 100 مسافر با کد شناسایی EP-SUS (شوش، با قدمتترین شهر استان خوزستان) وارد ناوگان هوایی شرکت هواپیمایی نفت ایران شد؛ با ورود این هواپیما، ظرفیت ناوگان هوایی این شرکت از 520 صندلی به 620 صندلی افزایش یافت.
وی گفت: بیشترین سرعت پرواز این نوع هواپیما (گشت زدن) 845 کیلومتر در ساعت، متوسط سرعت پرواز 737 کیلومتر در ساعت و طول حرکت این هواپیما با 109 مسافر، دو هزار و 505 کیلومتر است.
طالبزاده یادآور شد: تولید این هواپیما اگرچه در سال 1996 متوقف شده است، اما اندکی پس از آن مذاکراتی از سوی خطوط هوایی برخی کشورهای جهان برای خرید دوباره آن انجام شد؛ از این رو تولید فوکر 100 و فوکر 70 چند برابر شد؛ به گونهای که از سال 96 تا کنون، 300 فروند از این نوع هواپیما سفارش داده شده؛ این در حالی است که در زمان توقف تولید، 283 فروند از این هواپیما در حال ساخت و پردازش بود.
مدیرعامل شرکت هواپیمایی نفت ایران، خطوط هوایی و هواپیما را اهمیت ویژه و یک کالای استراتژیک ذکر کرد و گفت: با ورود هواپیمای «شوش»، تعداد ناوگان هوایی این شرکت به 10 فروند افزایش یافته است.
طالبزاده یادآور شد: سومین فروند فوکر 100 دو ماه پیش به ناوگان این شرکت پیوست که به پاس قدردانی از خدمات یکصد ساله مسجد سلیمان به صنعت نفت کشور، آن هواپیما با کد شناسایی EP-MIS به معنای (Masjid-i-Soleyman) وارد خطوط هواپیمایی نفت ایران شد.
طالبزاده یادآور شد: دو فروند هواپیمای جت فوکر 100 نیز که پیشتر به ناوگان هوایی شرکت هواپیمایی نفت ایران وارد شده بود با کدهای شناسایی EP-AWZ (اهواز) و EP-OPI (شرکت سرمایهگذاری صندوق بازنشستگی نفت) مشغول خدمترسانی به مجموعه کارکنان صنعت نفت است.
وی توضیح داد: طرح توسعه ناوگان شرکت هواپیمایی نفت ایران در دو مرحله انجام میشود؛ در مرحله نخست این طرح چهار فروند هواپیمای جت فوکر 100 به ناوگان شرکت هواپیمایی نفت ایران افزوده شد و در مرحله دوم نیز سه فروند هواپیمای بزرگ وارد ناوگان این شرکت خواهد شد.
طالبزاده تصریح کرد: برای اجرایی شدن و عملیاتی کردن فاز دوم طرح توسعه ناوگان هواپیمایی نفت ایران، شش ماه تا یک سال آینده فرصت نیاز داریم؛ در این مدت، با افزایش توانمندی متخصصان و مهندسان شرکت، آمادهسازیهای لازم را برای اجرای فاز دوم انجام خواهیم داد.
مدیرعامل شرکت هواپیمایی نفت ایران ادامه داد: برای افزایش توانمندی مجموعه کادر پروازی، دورههای آموزشی ویژه در حال انجام است؛ از یک و نیم سال پیش این دورهها آغاز شده و تا یک سال دیگر ادامه خواهد داشت.
طالبزاده افزود: جذب پرسنل در ردههای مختلف تخصصی و پروازی را آغاز کردهایم؛ تعداد کنونی پرسنل تخصصی پروازی شرکت هواپیمایی نفت ایران یک سوم میزان موردنیاز است.
وی یادآور شد: تعداد 24 خلبان در شرکت هواپیمایی نفت ایران مشغول فعالیت هستند؛ اخیراً 10 خلبان جدید جذب کردهایم که در حال گذراندن دورههای آموزشی و آمادهسازی پرواز هستند؛ علاوه بر تعداد 24 خلبان موجود، شش خلبان دیگر نیز از دو شرکت هواپیمایی کشور در شرکت هواپیمایی نفت ایران مامور شدهاند.
طالبزاده در پایان گفت: چهار نفر از خلبانان این شرکت نیز در حال گذراندن دورههای آموزشی ویژه در خارج از کشور هستند که به محض اتمام دورههای آموزشی به کادر پروازی ما میپیوندند.