بمب های سقوط ازاد

خانواده این نوع بمب ها یکی از پرکاربرد ترین نوع تسلیحات میباشد که تقریبآ برای همه نوع عملیات مورد استفاده قرار میگیرند از جمله این بمب ها میتوان به:

MK-84/MK-83/CBU-97 و .....اشاره کرد.مدل MK از نوع انفجاری و مدل CBU از نوع خوشه ایی میباشد.

          

                                                    بمب MK-84

بمب های هدایت شونده:

در جنگ ویتنام استفاده از بمب های هدایت دقیق شروع شد که با نصب کیتهای هدایت و کنترل بر روی این بمب ها به انها این توانایی را میداد که روی مسیری که به وسیله لیرز تعیین می شد به سوی هدف حرکت کنند.این بمب ها که اجداد بمب های هدایت شونده لیزری امروزی هستند بعد ها به بال های جمع شونده با نسبت منظری بالا مجهز شدند که سبب افزایش برد انها در ارتفاع پایین میشد.همچنین با نصب سامانه مکانیابی جهانی دقت این بمب ها حین عملیات در شرایط اب و هوایی نامناسب افزایش یافت.هر چند با به کار گیری سامانه هدایت تلویزیونی و تصویر ساز مادون قرمز در بمب های سری GBU-15 بویینگ و نمونه موتور راکتی AGM-130 دقت بمباران انها در روز و شب افزایش یافته ولی همچنان افزایش دقت بمباران در شرایط نامناسب جوی به صورت یک مسئله مهم باقی مانده است.

                    

                                         بمب GBU-15 مجهز به هدایت تلویزیونی و تصویر ساز مادون قرمز

                             

                             بمب AGM-130 مجهز به هدایت تلویزیونی و تصویر ساز مادون قرمز

برای حل این مشکل تولیدکنندگان به استفاده از سامانه های هدایت ترکیبی روی اورده اند که از هدایت ترکیبی اینرسیایی و مکانیابی جهانی سود میبرد.نمونه شاخص این گروه سلاح دورایستایی مشترک AGM-154 ساخت ریتان است که دارای بال های جمع شونده با نسبت منظری بالا و هدایت تصویر ساز مادون قرمز به همراه سامانه مکانیابی جهانی است.نمونه پایه این بمب AGM-154A میباشد که در حقیقت یک پخش کننده زیر مهمات است در حالی که نمونه AGM-154C مجهز به سر جنگی چندگانه نفوذکننده می باشد که حین حمله به اهداف مستحکمی نظیر اشیانه هواپیماها با عبور از پوشش اولیه خاکی پناهگاه خرج شکل گرفته ان منفجر و با ایجاد سوراخی درون لایه بتونی راه عبور سر جنگی نفوذی را باز می کند.

                     

                                                    بمب AGM-154C مجهز به سامانه هدایت ترکیبی

موشک های ضد رادار:

نابود سازی دفاع هوایی دشمن وظیفه بسیار مهمی است که بر عهده موشک های ضد رادار گذاشته شده است. با روشن شدن اهمیت حمله سریع به تشعشعات راداری فعال در جنگ ویتنام موشک های ضد رادار فراصوتی توسعه یافتند.نمونه این نوع تسلاحات موشک ضد رادار پرسرعت AGM-88 هارم(HARM) میباشد که برای نخستین بار در سال ۱۹۸۶ برای نابودی سایتهای موشکی لیبی و در سالهای اخیر برای نابود کردن مختل کننده های سامانه مکانیابی جهانی ساخت روسیه که در خدمت ارتش عراق بودند استفاده شد.در حال حاضر شرکت ((الیانت تک سیستمز)) در حال توسعه موشک هدایت شونده ضد رادار پیشرفته AGM-88E با استفاده از سامانه ترکیبی جستجوگر راداری غیرفعال و فعال موج میلیمتری است که سبب بوجود امدن توانایی حمله به هدف حتی پس از خاموش شدن رادار میشود.

           

                                                                 موشک ضد رادار AGM-88

موشک های کروز:

نخستین کاربرد موشک های کروز V-1 المان حمله به اهداف گسترده ایی نظیر شهر لندن بود. ولی اهداف اصلی مدنظر در طراحی موشک کروز حمله به انواع اهداف ثابت زمینی در قلمرو دشمن است که به وسیله یک شبکه دفاع هوایی قدرتمند محافظت می شود.این موشک ها به دلیل برد بالایی که دارند از یک موتور توربینی استفاده می کنند و همچنین برای افزایش دقت از یک سامانه هدایت خودکار بر پایه جستجوگر تصویرساز مادون قرمز بهره میبرند.

پرکاربرد ترین موشک کروز هوا پرتاب AGM-86 است که برای اولین بار در سال ۱۹۸۲ بر روی هواپیمای B-52 نیروی هوایی امریکا عملیاتی گردید.ان هواپیماها قادر بودند در هر نوبت پروازی ۸ تیر از این موشک ها را در داخل و ۱۲ تیر را در خارج بدنه حمل کنند.از سال ۱۹۸۶ بویینگ کار تبدیل نمونه های پایه AGM-86B مجهز به سر جنگی اتمی را به نمونه متعارف  AGM-86C اغاز نمود.نمونه متعارف از سامانه مکانیابی جهانی به جای سامانه مقایسه عوارض زمین استفاده می نمود.در طول جنگ خلیج فارس تعداد ۳۵ تیر AGM-86C به سوی اهدافی در عراق پرتاب شد که امار نشان میداد دو برابر بیشتر از تاماهاوک های نیروی دریایی از مسیر خود منحرف شدند.برای حل این مشکل در سال ۱۹۹۶ با به کارگیری یک سامانه مکان یابی جهانی بهینه شده دقت موشک های AGM-86C بلاک ۲ که از یک سر جنگی منفرد نفوذ کننده پیشرفته لاکهید مارتین بهره می بردند در پروازهای با مداومت ۵/۴ ساعت تا ۵/۲ متر افزایش یافت.نیروی زمینی امریکا علاوه بر نمونه های فوق از یک موشک کروز پیشرفته پنهانکار موسوم به AGM-129A مجهز به سر جنگی حرارتی اتمی W-80-1 با قدرت ۵ تا ۱۰ کیلوتن بهره می برد که در یک جنگ اتمی می تواند به عنوان پشتیبان موشک های AGM-86B عمل نماید.

         

                                                                    موشک کروز AGM-86

موشک های ضد کشتی:

هرچند نمونه های بارز موشک های این گروه AM39 فرانسوی و AGM-84 هارپون امریکایی میباشند اما گونه سبکتر و توربوفن AGM-119 موسوم به پنگوئن محصول شرکت کانگزبرگ نیز برای استفاده بر روی جنگنده F-16 و بالگرد سی هاوک تغییر یافته است.در حالی که بسیاری از موشک های ضد کشتی از هدایت راداری فعال سود می برند پنگوئن و جایگزین پنهانکار ان از یک جستجوگر تصویرساز مادون قرمز برای هدف گیری بخش پایینی شناورها استفاده می کنند.

              

                                                         موشک ضد کشتی AGM-84

و در نهایت لازم به ذکز است که هم اکنون پنتاگون توسعه سلاح های نفوذ کننده با توانایی تولید حرارت بسیار بالا جهت نابودی تاسیسات بیولوژیکی/شیمیایی و هسته ایی دشمن را در دستور کار خود قرار داده است.به نظر میرسد که تنها راه حمله به چنین اهداف مستحکمی که بعضآ در عمق چند صد متری زیر لایه های مستحکم گرانیتی قرار گرفته اند استفاده از موشک های مافوق سنگین با سر جنگی اتمی کوچک باشد. هر چند سلاح هایی همچون  B61-11 که قابلیت استفاده از سر جنگی اتمی به قدرت ۳/۰ تا ۳۴۰ کیلو تن را دارند می توان انتخاب مناسبی برای این اهداف دانست اما با پیشرفت علم و مقاوم تر شدن این گونه مراکز حساس باید به سلاح های قدرتمند تر و غیر هسته ای دست یافت.

منبع:وبلاگ CSA

گزارش تصویری مجله Airforce Monthly از رژه هوایی

دوستان عزیز در زیر گزارش خبر نگار مجله هوایی Airforce Monthly  را از رژه هوایی کشورمان مشاهده می نمایید.

عکس روز

عکس های زیر مربوط به یک فروند از دو فروند ایرباس کارگو  هما است که مدتی پیش خبر خرید آنها از ترکیه را در وبلاگ به شما عزیزان اعلام نموده بودیم.

یک فروند از این کارگو ها بعد از انجام چک های مربوطه و رنگ آمیزی آماده پرواز شده که آخرین عکس های این پرنده را مشاهده می نمایید.

 

نبرد هوایی با چهار میگ

 

خاطره از : سرتیپ خلبان سیروس باهری

در طول هشت سال جنگ تحمیلی و دفاع مقدس، یکی از کانون های اصلی درگیری، که نوک پیکان تمامی حملات هوایی دشمن به شمار می رفت، پایگاه سوم شکاری همدان بود. این پایگاه از آن جا که از نظر موقعیت جغرافیایی و امکانات دفاعی در سطح بسیار بالا و ممتازی قرار داشت، مدام مورد حمله همه جانبه هواپیماهای دشمن متجاوز قرار می گرفت. خلبانان ایثارگر این پایگاه، شبانه روز با انجام چندین ماموریت جنگی، خواب را از چشم مزدوران صدامی می ربودند و در خلال 24 ساعت شبانه روز، درگردان پروازی و آشیانه برای انجام ماموریت همیشه هوشیارو بیدار می ماندند تا از فشار بی امان دشمن که در تمامی جبهه ها اعمال می شد، بکاهند.
علیرغم همه تلاش ها و جان فشانی هایی که انجام می شد، به دلیل همکاری تمامی جهان استکبار در تجهیز و تدارک امکانات نظامی و غیر نظامی عراق، حملات دشمن مکرر و بی وقفه بود و خلبانان عراقی از آن جا که توان رویارویی با مدافعان تیزپرواز نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران را نداشتند، ناجوانمردانه نقاط مسکونی و مواضع غیر نظامی را مورد هدف قرار می دادند. دزفول، کرمانشاه، ایلام، همدان و...گویی سهمیه ای روزانه از این بمباران ها داشتند.

ملاقات مجروحین حمله هوایی

در یکی از از حملات هوایی دشمن به شهر همدان، عده زیادی شهید و مجروح شدند.
مجروحان در بیمارستان پایگاه و بیمارستان های شهر در کنار بیماران عادی و مصدومان سایر شهرها بستری شده بودند و من که مسئولیت فرماندهی پایگاه سوم شکاری همدان را برعهده داشتم، روز بعد از حمله دشمن سعی کردم از تک تک مجروحان، عیادت کنم.
در یکی از بیمارستان های شهر، در حین عیادت ازمجروحین، چشمم به دختر بچه چهار ساله زیبایی افتاد که چند جای صورت نگران و معصومش، جراحت برداشته بود. به شدت می لرزید و به آغوش یکی از پرستاران پناه برده بود.
در پرس و جوی که کردم، متوجه شدم وی تمامی افراد خانواده از جمله پدر و مادرش را در کرمانشاه در بمباران وحشیانه دشمن از دست داده است. در آن موقعیت، انزجار شدیدی از این اقدام غیر انسانی دشمن، همراه با ترحمی عمیق نسبت به آن کودک پژمرده وبی گناه سراسر وجودم را پر کرده بود. صمیمانه تصمیم گرفتم در صورت امکان و از آن جا که خود دختری ندارم، او را به خانه ببرم و چون فرزند حقیقی خویش از وی نگهداری کنم.

تحت تاثیر قرار گرفتم ...

در پی این تصمیم، بررسی نموده و دریافتم که کودک مجروح، مادر بزرگی دارد که باید موافقت وی را کسب کنم. برای این منظور و به اتفاق چند تن از همکاران دل سوز به ملاقات ایشان رفتیم و من درخواست خود را مطرح کردم. مادر بزرگ کودک از من به خاطر دل سوزی و خیر خواهی تشکر کرد اما از قبول این درخواست، امتناع ورزید.
همراهان من، که به سرنوشت کودک، علاقه مند شده بودند، سعی کردند به شیوه های مختلف، نظر موافق مادر بزرگ را جلب کنند؛ ولی با همه تشویق ها و توضیحات آنها، پاسخ او هیچ تغییری نکرد. نهایتا اضافه کردند که این دوست و همکار ما که متقاضی سرپرستی نوه شماست، فرمانده پایگاه هوایی منطقه و خلبان است و در مقابل مردم عمیقا احساس مسئولیت می کند و چنین درخواستی از ناحیه او بسیار طبیعی و از سر تعهد اخلاقی و دینی و میهنی است.
مادر بزرگ کودک، پس از شنیدن این مطلب و آگاهی از مسئولیت و شغل من با تامل و تعمقی کوتاه، به سادگی اظهار داشت :
- چنانچه ایشان خلبانی ماهر و مسلمانی مسئول هستند، به جای نگهداری از این طفل بی سرپرست، بهتر است مانع حملات شبانه روزی دشمن شوند و به جای نگهداری از یک کودک، از بی سرپرست شدن صدها طفل دیگر پیشگیری نمایند و حامی و سرپرست واقعی صدها نفر باشند.
سخنان مادربزرگ چنان ساده و موثر بود که دوستان مرا از هرگونه اصرارمنصرف نموده و اثر شگرفی بر همه ما گذاشت.

در آشیانه آلرت بودم که ...

چند روز بعد از این ماجرا، بعدازظهر یک روز شلوغ که من به علت تداوم و حجم زیاد کار، قدری احساس خستگی می کردم، به آشیانه آلرت (اتاق خلبانان آماده) رفتم تا به خلبانانی که هموراه برای مقابله با هواپیماهای دشمن، در آن جا آماده بودند، سرکشی کنم.
درکنار آنان نشسته بودم که زنگ آماده باش و پرواز سریع به صدا در آمد. این نشانه یورش هوایی دشمن به منطقه ما بود. فرماندهی عملیات از مرکز فرماندهی پایگاه شکاری درخواست نمود که با توجه به نزدیک بودن غروب آفتاب و ابعاد وسیع حمله، در پاسخ به این حملات تنها از خلبانان با تجربه استفاده شود.
این اختیار را داشتم که در صورت تمایل، پرواز نمایم. مقدمات کار با سرعت انجام شد و من آماده پروازشدم. پس از بلند شدن با رادار منطقه تماس برقرار کردم و به طرف هواپیماهای دشمن، سمت گرفتم. پرسنل رادار که صدای مرا شناخته بود، مرتبا درباره حضور گسترده دشمن در فضای منطقه هشدار می دادند و بر مراقبت بیشتر تاکید می ورزیدند.

رادار هشدار می داد تعداد جنگنده های دشمن زیاد است

از رادار خواستم مرا به طرف دشمن هدایت کند. همچنان که به سوی آنها پیش می رفتم، زیاد بودن تعداد هواپیماهای دشمن و لحن صحبت اضطراب آمیز پرسنل رادار، موجب بروز هیجانی ناخودآگاه در من شده بود. به یاد چهره معصوم آن دختر بچه بی سرپرست و حرف های صادقانه و صمیمی آن مادر بزرگ کرمانشاهی افتادم. از تصور جنایاتی که ممکن بود هواپیماهای دشمن تا دقایقی بعد مرتکب شوند بر خود لرزیدم. وضعیت خطرناک خودم را به فراموشی سپردم و به خود نهیب زدم که وقت کار است.
بی درنگ هواپیماهای دشمن را در صفحه رادار هواپیمای خودم ردیابی کردم. با نزدیک شدن بیشتر متوجه شدم که قادر نیستم روی آنها قفل نموده و آنها را از دور، هدف قرار دهم آنها به وسیله دستگاه های الکترونیکی مخصوصی مانع کار من می شدند.

اولین و دومین هواپیمای دشمن را پی درپی هدف قرار دادم و ...

ناچار آن قدر نزدیک تر رفتم که به راحتی در دید چشمی من قرار گرفتند. یکی از آنها را به عنوان هدف در رنج راداری (برد راداری) خود قرار دادم و اولین موشک را به طرفش رها کردم. چند ثانیه بعد، اصابت موشک را به آن هواپیما، به چشم خود دیدم.
لحظاتی چند گذشت، احساس کردم که یک هواپیمای دیگر عراقی درحالت پرواز جمع دور، با من پرواز می کند. خلبان کابین عقب هم که متوجه جریان شده بود، تعجب زده پرسید :
- این دیگه چیه ؟ چیکار می خواهد بکنه؟
نتوانستم پاسخ او را بدهم چون ناگهان دیدم هواپیمای عراقی دارد با افزایش سرعت، فاصله خود را از ما کم می کند. من هم با یک تصمیم ناگهانی بلافاصله و به شدت به سمت او گردش کردم و پس از عبور از بالای سرش به طرف او برگشتم و با مسلسل به سمتش شلیک کردم. اصابت گلوله ها و جرقه های ناشی از آن را بر بدنه هواپیما به چشم می دیدم.

هواپیماهای عراقی درحال فرار بودند که ...

در همین حال، خلبان کابین عقب با هیجان گفت:
- بالا را نگاه کن.
دیدم دو هواپیمای دیگر دشمن در ارتفاع دو، سه هزار پایی بالای سر ما پرواز می کنند. تمامی موشک های مان را قبلا رها کرده بودیم و بجز چند تیر فشنگ باقی مانده مسلسل، چیز دیگری برای دفاع از خود نداشتیم. از لحاظ بنزین نیز برای مراجعت به پایگاه در مضیقه بودیم. اما آن دو هواپیما هم بیشتر حالت فرار داشتند تا حالت حمله و این خطر از سر ما گذشت.
هواپیمارا به طرف پایگاه هدایت نمودم. در مسیر بازگشت به پایگاه، درحالی که خیال مان نسبتا از ناحیه دشمن آسوده شده بود، ناگهان خلبان کابین عقب از وجود هواپیمای دشمن در پشت سرمان خبر داد و وحشت زده فریاد زد:
- ما را هدف گرفته اند.


هواپیما مورد هدف قرار گرفت

ثانیه ای نگذشت که هواپیمای ما به شدت تکان خورد و شروع به از دست دادن ارتفاع کرد و من خود، ترکش انفجار موشک های دشمن را در اطراف هواپیما دیدم.
درحالی که فشار منفی را تحمل می کردیم، خلبان کابین عقب پیشنهاد کرد هواپیما را ترک کنیم. در آن لحظات، از غرب به سوی کرمانشاه، در پرواز بودیم و پدافند زمینی منطقه آتش سنگینی را به اجرا در آورده بود و ما در صورت ترک هواپیما از آتش پدافند خودی، مصون نبودیم. به ناچار از پریدن و ترک هواپیما منصرف شدیم.
در عین ناامیدی و رسیدن به این احساس که همه درها به روی مان بسته شده، با همه وجود با خلوص تمام، یازهرا گفتم و فرمان های هواپیما را گرفته شروع به اوج گیری نمودم. متوجه شدم که هواپیما قابل پرواز است. حرکت خود را به طرف پایگاه ادامه دادم. آخرین هواپیمای عراقی که ما را تعقیب می کرد نیز دست از تعقیب ما برداشت و ترجیح داد که منطقه را ترک کند. رادار زمینی خودی مکررا در مورد حضور هواپیماهای دشمن در فضای منطقه، هشدار می داد و از ما می خواست که به سرعت به پایگاه برگردیم. من که از دفع دشمن و سقوط دو فروند هواپیمای عراقی و پاک شدن آسمان منطقه راضی و شوق زده بودم، به همکارم در کابین عقب گفتم:
- دست مان درد نکند نبرد جانانه ای بود.

هواپیما را به سختی به زمین نشاندم

با آن که هواپیمای ما مورد اصابت موشک واقع شده بود و هوا هم رو به تاریکی می رفت، از شدت خوشحالی به خاطر سلامت و موفقیت مان، چند بار هواپیما را حول محور طولی به چرخش در آورده و ابراز شادمانی کردیم. دقایقی بعد به مقصد رسیدیم و عمل فرود به راحتی انجام شد. هوا کاملا تاریک شده بود. هواپیما را به طرف پناهگاه، در نزدیکی اتاق آلرت هدایت کردم و در محل مربوط، پارک و خاموش نمودم. هنگام خارج شدن از پناهگاه، با استقبال صمیمانه دوستان و همکاران خلبان و مکانیسین روبه رو شدم که بی اختیار فریاد الله اکبر سرداده بودند و مرتبا صلوات می فرستادند.
از دوستان استقبال کننده تشکر کردم و سپس به اتفاق آنها به منظور بررسی خسارات، از هواپیما بازدید کردیم. با کمال تعجب و شگفتی مشاهده کردیم که میزان خسارت های وارد شده به هواپیما خیلی بیشتر از تصور است؛ به طوری که تمامی سکان های افقی عقب هواپیما از بین رفته بود و جای سالمی در بدنه هواپیما وجود نداشت. از اینها شگفت انگیزتر این که ترکش یکی از موشک های دشمن، داخل خرج پرتاب تنها موشک رها نشده ما که نتوانسته بودیم از آن استفاده کنیم فرو رفته بود ولی آن را منفجر نکرده بود.


به راستی معجزه ای رخ داده بود

این همه باعث تعجب من و سایر حاضران گردید که چگونه ممکن است هواپیما با از بین رفتن دم، باز هم بتواند به صورت عادی پرواز کرده و سالم در باند فرود آید؟ چگونه ترکش فرو رفته در موتور موشک آن را منفجر نکرده است؟ و...
کارشناس قسمت مواد منفجره در پایگاه می گفت:
- نه من و نه هیچ یک از پرسنل فنی پاسخی عملی برای آن چه می بینیم، نداریم.
اکنون که مدت ها از آن ماجرا گذشته استف هنوز هم جوابی نداریم جز این که صمیمانه اعتراف کنیم هرچه بود از توسل و توجه بود.
توجه به عالم بالا و توسل به معصومین (ع)، آن چه روی داد برای من و همکارانم درسی تازه و برای دشمن مایه هراس و وحشت بود، بدین ترتیب که در تمام ماه بعد هیچ هواپیمای دشمنی در آسمان کرمانشاه دیده نشد.


برداشتی آزاد از پاکبازان عرصه عشق (انجمن هوافضا)

تبدیل هواپیماهای استیجاری به ملکی

وزیر راه و ترابری از خریداری 8 فروند هواپیمای مسافری خبر داد و اعلام کرد: امروز هم یک فروند هواپیمای توپولوف ملکی به ناوگان هوایی کشور پیوست.

به گزارش خبرنگار مهر، محمد رحمتی امروز در حاشیه همایش بین المللی چابهار، ترانزیت و توسعه محور شرق در جمع خبرنگاران در خصوص خروج هواپیماهای استیجاری از ناوگان هوایی کشور گفت: بعد از مدت اتمام قرارداد، هواپیماهای اجاره ای باید برای چک به کشور مبدا برگردند؛ در این صورت یا قرارداد تجدید می شود و هواپیماها به شبکه پروازی کشور برمی گردند یا اینکه هواپیماهای دیگری جایگزین می شوند.

وزیر راه و ترابری تاکید کرد: امروز نیز یک فروند هواپیمای توپولوف ملکی وارد شبکه پروازی ایران ایرتور شد، این درحالی است که وزارت راه قصد تبدیل برخی هواپیماهای اجاره ای به ملکی را دارد که این کار انجام شده است. همچنین 8 فروند هواپیما نیز خریداری و ورودشان به کشور قطعی شده و درحال ورود به ناوگان است.

وی در خصوص لغو برخی پروازهای ایران ایرتور به اروپا افزود: هواپیماهایی که از طریق ایران ایرتور به اروپا می روند هواپیماهای ملکی جمهوری اسلامی ایران و از نوع ایرباس و بوئینگ است.

وزیر راه و ترابری در خصوص افزایش قیمت بلیت هواپیما گفت: اگر افزایش قیمتی در این زمینه بخواهد صورت گیرد باید در کمیسیون اقتصادی دولت بررسی و به تصویب رسد و هنوز پیشنهادی در این خصوص ارائه نشده است.

رحمتی با اشاره به اینکه مصوبه دولت برای واگذاری دو شرکت رجا و هما اخذ شده است، گفت: هم اکنون دو شرکت هما و رجا برای واگذاری به هیئت عالی واگذاری معرفی شده اند و در حال آماده سازی برای ورود به بورس یا فروش از طریق مزایده هستند.

موشک هوا به هوای دوربرد AIM-152 AAAM

 

در اواسط دههء 1980، نیروی دریایی ایالات متحده، نیاز خود را جهت یک موشک پیشرفنهء هوا به هوای دوربرد جهت جایگزینی موشکهای AIM-54 Phoenix (فونیکس) اعلام کرد. پروژهء ساخت موشک تحت نام AAAM که مخفف عبارت Advanced Air-to-Air Missile آغاز شد. این موشک قرار بود به میزان قابل توجهی سبکتر و کوچکتر از موشک فونیکس باشد، اما پیش بینی شده بود که دارای برد بیشتر و سرعت کمتری باشد که میزان آن 3 ماخ اعلام شده بود.

                                                  

AIM-54C

جهت انجام این پروژه، برخی تکنولوژی های کلیدی نظیر استفاده از یک موتور رم جت به همراه موتور معمول موشکها، و همچنین هدایت پذیری راداری / حرارتی توسط «مرکز تست سلاح نیروی دریایی ایالات متحده» (NWC = U.S Naval Weapons Center) در China Lake به سال 1983 مورد ارزیابی قرار گرفتند. این ارزیابی ها، تحت برنامه ای به نام ACIMD یا Advanced Common Intercept Missile Demonstration انجام شدند.

تحت برنامهء ACIMD، اولین موشکهای آزمایشی طراحی و ساخته شدند، اما تا زمان لغو این پروژه، هیچگاه مورد آزمایش قرار نگرفتند. به سال 1987، دو تیم پیمانکار جهت تکمیل ارزیابی های نهایی AAAM برگزیده شدند؛ این شرکتها عبارتند بودند از :
1) هیوز – رایتئون
2) جنرال داینامیکس – وستینگهاوس

                                                    

تصویری از موشک پیشرفتهء ساخت شده تحت برنامهء ACIMD

موشک AAAM ساخت هیوز – رایتئون، بر پایهء طراح ACIMD بود، و از یک سیستم راکت هیبریدی با سوخت جامد به عنوان موتور بهره می برد که به این موشک، امکان دست یابی به سرعتهای بالاتر به هنگام رسیدن به حداکثر بردش را می بخشید.
سامانهء هدایت این موشک بر پایهء هدایت اینرسیایی بود که در میانهء راه با فرمانهای رادار تامکت، اصلاح مسیر می کرد؛ (شبیه به سیستم هدایت پذیری موشک AIM-120 آمرام) همچنین جهت هدفیابی نهایی، از سیستم دوگانهء هدفیابی راداری و حرارتی بهره می برد.

                                                  

تصویری از نمونهء آزمایشی موشک AAAM ساخت هیوز - رایتئون

تیم طراحی جنرال داینامیکس – وستینگهاوس، یک طرح کوچکتر ولی بسیار قابل توجه را پیشنهاد کردند. موشک طراحی این تیم از پیشرانه چندضربه‎ای (multiple-pulse) با سوخت جامد بهره می‏برد. سامانهء هدایت پذیری این موشک بر پایهء یک سیستم اینرسیایی به همراه یک هدفیاب نیمه فعال راداری بسیار پیشرفته برای پیمودن مسیر تا نیمهء راه و از یک سنسور الکترواپتیکالی جهت هدفیابی مستقل از میانه تا انتهای مسیر بهره می‏برد. همچنین یک سیستم ثانویه و پشتیبان جستجوکنندهء حرارت نیز پیش‏بینی شده بود تا عمل هدفیابی را به هنگامی که جستجوگر الکترواپتیکالی از یافتن هدف ناکام شود، به انجام برساند.
تامکت شلیک کنندهء این موشک، از یک غلاف هدفیاب بهره می‏برد که مجهز به یک رادار جلونگر و عقب نگر بود که بدین جهت به هواپیما این امکان را می‏داد که بدون نیاز به پرواز به سمت هدف، آن را مورد شناسایی قرار دهد.

                                                    

جزئیات موشک YAIM-152A ساخت جنرال دینامیکس - وستینگهاوس

در اواخر دههء 1980، مقرر شد از موشک AAAM بر ضد هواپیماهای ساخت شوروی Tu-22M Backfire و Tu-160 Blackjack که بمب‏افکن‏های دوربرد و مافوق‏صوت به شمار می‏رفتند، استفاده شود. با این حال، پس از پایان دوران جنگ سرد، برنامهء ساخت این موشک به سال 1992 قبل از آنکه طرح و نقشه‏ای برای تولید انبوه در نظر گرفته شود، برای همیشه کنار گذاشته شد.

اندک زمانی قبل از لغو ساخت این موشک، طرح رسمی ساخته شده به نام YAIM-152A جهت ساخت موشک درنظر گرفته شده طبق برنامهء AAAM اختصاص یافت. قبل از خاتمه یافتن طرح AAAM، نیروی دریایی ایالات متحده، نگاه مثبت خود را به نوع دوربرد موشک هوا به هوای AIM-120 AMRAAM (شاید موشک AIM-120C-7) جهت جایگزینی موشکهای AIM-54 Phoenix ابراز داشت. موشکهای دوربرد آمرام ویژهء نیروی دریایی، قرار است پس از به موزه فرستاده شدن جنگنده‏های موفق اف14 تامکت، از سال 2007 وارد سازمان خدمت در این نیرو شوند.

خصوصیات          هیوز – رایتئون                           جنرال داینامیکس – وستینگهاوس

عملکرد: موشک هوا به هوای دوربرد

سازنده: هیوز – رایتئون                                               جنرال داینامیکس – وستینگهاوس

کشور سازنده: ایالات متحده امریکا

پیشرانه: integral rocket/ramjet engine            multiple-pulse solid-propellant rocket

طول: 3.66 متر                                                               3.66 متر

قطر: 23  سانتی متر                                                       14 سانتی متر

وزن: ~300 کیلوگرم                                                        172 کیلوگرم

برد: +180 کیلومتر                                                          +180 کیلومتر

سر جنگی: 14-26 کیلوگرم ترکشی                                     14-26 کیلوگرم ترکشی

موشک های مشابه: AIM-120 AMRAAM/AIM-54 Phoenix

---

● منبع: www.centralclubs.com

● منبع اصلی: designation-systems

پریدتور جنگنده هوشمند

ارتش کشورهای پیشرفته ی جهان در حال حاضر از روبات های پرنده متفاوت و گوناگونی بهره مند هستند که اغلب انان جهت انجام ماموریت های شناسایی طراحی و ساخته شده اند.این روبات های پرنده را (UAV(UNMANNED AERIAL VEHICLES می گویند.

در اینجا به معرفی دو مدل از UAV می پردازیم :

۱)RQ-1 : مدل پریدتور RQ-1 یک UAV شناسایی است که حرف R در ان مخفف واژه ی RECONNAISSANCE به معنای شناسایی و بازدید مقدماتی از وضع دشمن است.

    

طراحی ساده و سبک بدنه پریدتور ظرفیت حمل بار ان را به ۲۰۴ کیلو گرم رسانده و از یک مخزن سوخت ۵/۳۷۸ لیتری نیز بهره مند است.این خصوصیت پرید تور را به یک هواپیمای جاسوسی تمام عیار تبدیل کرده است.بطوری که که میتواند بیش از ۲۴ ساعت را در حال دیده بانی مواضع دشمن در اسمان سپری کند.

    

این UAV همچنین از سیستم ها و تجهیزات فوق پیشرفته ای برای دیده بانی و شناسایی دشمن بهره مند است که از جمله ان میتوان به دوربین های دماغه ای رنگی جهت هدایت هواپیما توسط اعضای واحد کنترل که کیلومتر ها دورتر از پریدتور در محیطی امن و ارام مشغول دیده بانی مواضع دشمن در خط مقدم هستند و همچنین دوربین های مختلف مادون قرمز برای دید در شب و رادار های ترکیبی پیشرفته جهت دید در مه و ابر و دود اشاره نمود .

     

                                         واحد کنترل پریدتور شناساگر RQ-1

۲)MQ-1 : داشتن یک ‌UAV که علاوه بر شناسایی برای مبارزه نیز اماده باشد ضروری است اینجاست که پرید تور شکارچی MQ-1 وارد عمل میشود.

    

تعویض دوربین های متعدد RQ-1 با یک سیستم هدف یابی پیشرفته به نام MTS و مجهز کردن ان به دو موشک HELL FIRE ان را به یک مبارز اتوماتیک در خط مقدم جنگ تبدیل کرده است.MTS دارای سیستم هدف یابی موشک HELL FIRE  AGM-114 می باشد:

                           

                                               موشک HELL FIRE  AGM-114

سازمان اطلاعات امریکا (CIA) از MQ-1 برای تعقیب یکی از عاملان حوادث یازدهم سپتامبر بهره برد.همچنین به تازگی نیز (CIA) از انها برای حمله به تروریست های القاعده در پاکستان استفاده می کند. 

از جمله طرح های دیگر میتوان به جالب طرح هانترکیلر اشاره کرد که یک پهپاد کم هزینه و یک بار مصرف میباشد که دارای برد ۳۰۰۰ ناتیکال مایل و مداومت پروازی ۱۲ ساعت است.این پهپاد با موتور ملخ دار به منظور حمل توسط پرتابگر بمب افکن های ب-۱ و ب-۲ ساخته شده است.بر روی هر پرتاب گر می توان ۶ فروند پهپاد راجای داد که هر کدام ۵۰۰ پوند مهمات را حمل میکنند.برای این پهپاد ها میتوان تا ۳۰ دقیقه پیش از حمله هدفی را مثلآ توسط نیروهای ویژه تعریف نمود.  

منبع:http://mosallah.blogfa.com/

کمی بیشتر از نیروی هوایی اسرائیل بدانیم

 

نیروی هوائی ارتش  اسرائیل

نیروی هوائی ارتش دفاعی اسرائیل، رسمن در این کشور «بازوی هوائی و فضائی» نام دارد. این نیرو، قوی‏ترین قدرت هوائی خاورمیانه و یکی از پرقدرت‏ترین نیروهای هوائی جهان محسوب می‏شود. ستاد نیروی هوائی، در وزارت دفاع اسرائیل، در تل‏آویو قراردارد. این ستاد به شش گروه تقسیم می‏شود که در صدر هر یک از گروههای شش‏گانه، فرمانده‏ای با رتبه نظامی سرهنگ تمام قرار دارد که او مستقیمن زیر نظر فرمانده نیروی هوائی فعالیت می‏کند . . .

این شش گروه عبارتند از :
- واحد رئیس ستادهوائی، که مسوول ساختار نیروی هوائی است و بر فعالیتهای کلی نیرو نظارت دارد.
- واحد هوائی، که مسوول عملیات هوائی، آموزش و مانورهای منظم نیرو می‏باشد.
- واحد هوائی هلیکوپترها، که مسوول سیاست پروازی سیستمهای هلیکوپترهاست.
- واحد اطلاعات، که آگاهی های لازم را برای عملیات هوائی ترسیم و تدوین می‏کند، و نیز در ترسیم اطلاعات کلی نظامی نقش دارد.
- واحد تجهیزات، که مسوول امور لجستیک و تولید سیستمهای مختلف برای نیروی هوائی و انبارداری قطعات موردنیاز برای تجهیزات نیرو می‏باشد.
- واحد نیروی انسانی، که مسوول اداره، حمایت و گسترش نیروی انسانی در نیروی هوائی است.

افزون بر شش واحد مزبور، نیروی هوائی دربرگیرنده واحدهای فرماندهی حرفه‏ای مختلف مانند واحد پدافند هوائی، واحدهای نظارت هوائی، واحد عملیات ویژه هوائی و واحد پزشکی نیروست.

پایگاههای نیروی هوائی بر دو قسم است:
- بال، که اصطلاح نظامی در مورد پایگاههائی است که تنها شامل اسکادرانها می‏باشد.
- پادگان نیروی هوائی، که افزون بر اسکادرانها، شامل نیروهای دیگری، ازجمله نیروهای ویژه است.

پایگاهها و پادگانهای نیروی هوائی اسرائیل، از شمال تا جنوب کشور از این قرارند:
- رمت داوید Ramat David (بال 1)،
- فرودگاه دوو Dov (بال 15)،
- لود Lod (پادگان نیروی هوائی 27)،
- پالماخیم Palmakhim (پادگان نیروی هوائی 30)،
- تل نوف Tel-Nof (پادگان نیروی هوائی 8)،
- حاتسور Khatsor (بال 4)،
- حتسریم Khatserim (پادگان نیروی هوائی 6)،
- نواتیم Nevatim (بال 28)،
- رامون Ramon (بال 25)،
- عوودا Ovda (پادگان نیروی هوائی 10)

دو تن از فرماندهای پیشین نیروی هوائی اسرائیل (نفر سمت چپ ژنرال دان خالوتس است که بعدن به ریاست ستاد کل ارتش اسرائیل گزیده شد و پدرش زاده شیراز است)

بیشتر جنگنده‏های اسرائیل به عملیات هوا- فضا می‏پردازند. این جنگنده‏ها ممکن است با یک خلبان یا دو سرنشین، شامل خلبان و کمک خلبان پرواز کنند. جنگنده‏هائی که عمدتن اکنون در نیروی هوائی اسرائیل مورد استفاده قرار می‏گیرند، از این قرارند:
- هواپیماهای اف-16، از مدلهای A و B (که عقاب نام دارد)، از مدلهای C و D (که باراک یا صاعقه نام دارد)، و نیز از مدلهای اف-16 آی (که سوفا یا طوفان نام دارد و از پیشرفته‏ترین مدلهای اف-16 است و در واقع ستون فقرات نیروی هوائی محسوب می‏شود.)

- هواپیماهای اف-15، از مدلهای A، B، C و D (که «شاهین یا فالکون بهینه شده» نام دارد) و مدلهای اف-پانزده آی (که تندر نام دارد و از مدلهای پیشرفته و بسیار مدرن به حساب می‏آید.) این جنگنده بزرگترین هواپیمای جنگی در نیروی هوائی اسرائیل است که قابلیتهای بالا و قدرت بقای فوق‏العاده چشمگیری دارد.

درگذشته این جنگنده‏ها در نیروی هوائی اسرائیل مورد استفاده بودند:
هواپیماهای اف-4 فانتوم، ای-4 اسکای هاوک، میراژ 3، نشر، کفیر، سوپرمیستر، میستر، ووتور، متائور، اوراگن، پی- 51 موستانگ، موسکیتو، اسپیت فایر (یا یورک)، بی- 17، بوفایتر، آویا اس-199 (ملقب به «چاقو») و غیره.

نیروی هوائی اسرائیل دهها هواپیما و جنگنده نیز از مدلهای مختلف دیگر مانند سی-130 (هرکولس)، بوئینگ 707، هواپیماهای سبک بویژه ازمدل ای-36 بیچکرافت بوننزا و غیره دارد. درسال 2005، هواپیماهای ویژه‏ای که «نخشون» نام دارد و مدل بهینه‏سازی شده‏ای از هواپیماهای ویژهء گردآوری اطلاعات هوائی است، و از ساخته‏های صنایع هوائی اسرائیل است، وارد نیروی هوائی شد.

واحد هلیکوپترهای نیروی هوائی اسرائیل در دههء پنجاه میلادی قرن بیستم شالوده‏ریزی شد. نخستین فرمانده این واحد، اوری یاروم نام داشت. این واحد در آغاز راه خود، تنها شمار معدودی هلیکوپتر سبک از مدلهای هیلر و آلوئت را دربرمی‏گرفت. دراواخر دههء پنجاه بود که هلیکوپترهای باربری از مدل سیکورسکی اس-55 وارد این واحد شد اما به زودی فرماندهان به این نتیجه رسیدند که این نوع هلیکوپترها موثر نیست و خطراتی دارد و بعد از آن، سیکورسکی اس- 58 به واحد پیوست و توانست در نبرد «شش روزه» فصلی درخشان در عملیات را ثبت کند.

هلیکوپتر Longbow Apache در پایگاه هوایی رامون

عصر هلیکوپترهای سنگین در ارتش اسرائیل با برپائی اسکادران سوپرفرلون که از ساخته‏های فرانسه بود، گشوده شد. هلیکوپترهای بل 206 و بل 47 نیز به این نیرو افزوده شد که در دههء شصت مورد استفاده زیادی قرار داشت. امروزه هلیکوپتر اچ-53 سی‏استالیون سنگین‏ترین هلیکوپتر مورد استفاده در نیروی هوائی اسرائیل است – هرچند که مدرن‏ترین هلیکوپترهای باربری ارتش از نوع یواچ-60 بلک هاوک است که استفاده از آن از سال 1994 آغاز شد و به تدریج جای هلیکوپترهای قدیمی بل 212 را گرفت. در سال 2005 هلیکوپترهای مدرن‏تر ای اچ-64 دی آپاچی لانگ بائو نیز که اکنون پیشرفته‏ترین هلیکوپتر ضربتی در جهان است، وارد ارتش اسرائیل شد.

منبع

نگرانی اسرائیل از امکان فروش تسلیحات پیشرفته روسیه به سوریه

یک روزنامه اسرائیل در گزارشی نوشت: روسیه ممکن است تسلیحات پیشرفته در اختیار سوریه قرار دهد و این باعث نگرانی شدید اسرائیل شده است.

روزنامه "جروزالم‌پست" نوشت: اسرائیل هراس دارد که سوریه به امکانات پیشرفته نظامی دست پیدا کند و به همین دلیل پیگیر نشست‌هائی است که در این هفته در مسکو بین یک هیئت عالیرتبه نظامی سوری و مقامات وزارت دفاع روسیه برگزار می شود.
این روزنامه می‌نویسد: مقامات بلندپایه دولت اسرائیل اعلام کردند که آنها از دیدارهای سوری‌ها با مقامات روسیه در مسکو مطلعند اما هنوز مشخص نیست که دمشق دقیقا چه نوع تسلیحات نظامی را درخواست خواهد کرد. بر اساس گزارش‌های منتشر شده در رسانه‌های روسیه، ژنرال "احمد الرتیب" فرمانده نیروی هوائی سوریه قرار است برای مدت پنج روز به مسکو سفر کند و با وزیر دفاع و مقامات نیروی هوایی روسیه دیدار کند.
بر اساس این گزارش، گفتگوهای مذکور بر فروش تسلیحات شامل زیردریایی‌ها، موشک‌های ضد هوائی، جدیدترین مدل جنگنده میگ و موشک‌های زمین به زمین تمرکز خواهد کرد.
این نشریه نوشت: اسرائیل به طور ویژه‌ای نگران درخواست سوریه برای   موشک‌های دور برد زمین به هوا است که قادراست جنگنده‌های نیروی هوایی ارتش اسرائیل را که بر روی بلندی‌های جولان پرواز می‌کنند، مورد تهدید قرار دهد. موشک S-300 یکی از بهترین سامانه‌های موشکی ضدهواپیما در جهان است و گفته می‌شود قادر است 100 هدف را به طور همزمان ردگیری کرده و 12 عدد از آنها را در یک زمان مورد هدف قرار دهد.
سوریه اخیرا 36 سامانه دفاع هوایی با نام Pantsir S1E از روسیه دریافت کرده است. سوریه همچنین قصد دارد خرید جنگنده‌های میگ 29 را از روسیه با مقامات این کشور مورد بحث قرار دهد. اسرائیل همچنین درباره خرید سامانه موشکی زمین به زمین "اسکندر" بسیار نگران است. بر همین اساس کارشناسان تسلیحاتی اسرائیل اعلام کردند که سامانه اسکندر نسل جدید سامانه "اسکاد" است و این بدون تردید تهدیدی جدی برای اسرائیل محسوب می‌شود.

جروزالم‌پست در ادامه نوشت: مقامات اسرائیل در حال انجام رایزنی‌های دیپلماتیک با روسیه هستند تا این کشور را از فروش تسلیحات به سوریه بازدارند.

یادی از یک رویداد تلخ

هواپیمای یاک ـ ۴۰ متعلق به شرکت هواپیمایی فرازقشم بعلامت ثبت EP-TQP که حامل وزیرراه و ترابری و هیأت همراه این وزارتخانه و هفت تن از نمایندگان مجلس استان گلستان ساعت ۶‎/۴۵ صبح پنجشنبه 27/2/1380 از فرودگاه مهرآباد به مقصد گرگان پرواز کرده بود، قراربود برای افتتاح فرودگاه گرگان ساعت ۸صبح در این فرودگاه به زمین بنشیند.
ساعت ۷ و ۳۸ دقیقه ـ ۶۸ دقیقه پس از پرواز ـ خلبان «آشودامیرپیکانیان» با تماسی با برج مراقبت ساری اعلام کرد من در ۱۲ مایلی فرودگاه ساری هستم. به ما اعلام شده است نمی توانیم در فرودگاه گرگان به زمین بنشینیم. برج مراقبت ساری به این خلبان اعلام کرد شرایط هوا برای فرود مساعد نیست.
خلبان در جواب اعلام می کند من هلدینگ میزنم و پس از این ایستای هوایی ـ توقف زمان قبل از فرود ـ اگر شرایط مناسب بود، فرود می آیم و در غیر این صورت بازمی گردم.

* ۱۷ دقیقه بعد
پس از این ارتباط خلبان با برج دیگر مکالمه یی برقرار نمی شود. تا اینکه مسؤول روابط عمومی وزارت راه و ترابری ـ ارسلان راحمی ـ که همراه وزیر بود در تماس تلفنی با دباغ ـ مسؤول عمرانی استانداری گلستان ـ اعلام می کند: ما امکان فرود در گرگان را نداشتیم ومی خواهیم در فرودگاه ساری فرودآییم. بعد از این ارتباط تلفنی دیگر هیچکس از سرنوشت هواپیما اطلاعی به دست نیاورده است.

پس از قطع هرگونه تماس ازسوی یاک ـ۴۰ و سرنشینان آن، شماره های تلفن های همراه سرنشینان هواپیمای ناپدیدشده ازسوی اداره مخابرات تحت ردیابی قرارگرفت.
ساعاتی بعد مخابرات اعلام کرد سیگنالی توسط تلفن همراه مدیرکل روابط عمومی وزارت راه به این مرکز مخابره می شود.
با این اطلاع تحقیقات ویژه روی منطقه یی که آلارم تلفن همراه از آن محل به مخابرات، مخابره می شد، آغاز شد. این تحقیقات نشان می داد که به احتمال قوی یاک ـ۴۰ در محدوده مناطق جنگلی لاجیم، گلورد و سوادکوه دچار سانحه شده است.

مأموران تجسس ۳۰ساعت و ۱۵دقیقه بعد از ناپدید شدن هواپیمای یاک ـ ۴۰ توانستند از زمین و هوا محل سقوط هواپیما در منطقه جنگل های روستای خرچنگ واقع در ۳۰کیلومتری جنوب ساری، کیاسر را ردیابی کنند.
با ردیابی شدن محل سقوط و مشاهده شدن تکه هایی از لاشه هواپیما در ساعت ۱۳ و ۱۰دقیقه ازسوی مأموران هلال احمر و گزارش شدن آن، مأموران نیروهای ستادفرماندهی استان مازندران و منطقه ساری به محل اعزام و در ساعت ۱۶ و ۲۵دقیقه عصر جمعه، خود را به لاشه هواپیما رساندند.
در بررسی های مأموران،مشخص شد تمامی مسافران هواپیما در این سانحه دلخراش جان سپرده اند به گونه یی که برخی از آنان قابل شناسایی نبوده اند و در تجسس های اولیه ۱۸جسد به دست آمد.

خلبان «یدالله خلیلی» معاون سازمان هواپیمایی کشوری گفت: هواپیمای «یاک ۴۰» که از تهران به مقصد فرودگاه «دشت ناز» ساری حرکت کرده بود، در آخرین تماس خود با برج این فرودگاه، از دید محدود اما ۲ هزار متری (۲ کیلومتری) آگاه می شود و از ۱۲ مایلی اجازه فرود بر باند ۱۶ این فرودگاه با کاهش ارتفاع از ۴ هزار پایی را دریافت می کند. اما هیچ تماس دیگری برای تأیید مسیر یا اعلام وضعیت خود برقرار نمی کند، در حالی که براساس روش باید در ۳ مرحله دیگر با برج تماس می گرفت.
وی در پاسخ به این پرسش که احتمال عدم تماس و سقوط چیست، گفت: براساس شرایطی که تاکنون و بدون دسترسی به جعبه سیاه محتمل است، فکر می کنیم که از دست رفتن تمامی امکانات ارتباطی و مخابراتی هواپیما عامل اصلی است و بنابر این فرضیه برخورد «آذرخش» (صاعقه) قوی به هواپیما قابل بررسی است، زیرا این نوع هواپیما دارای ۳ نیرو دهنده (ژنراتور) است و قطع برق محتمل نیست.

ساعت ۱۱ و ۴۵ دقیقه جمعه یک فروند بالگرد (هلی کوپتر) «سیکورسکی» نیروی دریایی ارتش با وجود دید ناکافی، پرواز را پذیرفت و به محل سانحه نزدیک شد اما پس از ۱۵ دقیقه پرواز اعلام کرد که قادر به ادامه مسیر به دلیل مه شدید و ابرهای غلیظ نیست، لذا به ساری بازگشت.
خلیلی افزود: از ساعت ۸ صبح پنجشنبه تا ظهر جمعه ۹ مورد (سورتی) پرواز و ۸ مورد جابجایی هواپیما و بالگرد انجام شد، زیرا ما باوجود مشکلات شدید آب و هوایی (جوی) ناگزیر از تلاش گسترده بودیم و به همین لحاظ و حجم و کیفیت بالای ارگانهای دست اندرکار امداد و نجات است که قاطعانه می گویم بزرگترین عملیات انجام شد.

از طریق مرکز امداد و نجات ایتالیا نمابری درباره احتمال یک سقوط در منطقه کاشمر دریافت کرده بودیم، ناگزیر بودیم هر احتمالی را بررسی کنیم که در این زمینه نیز با کمک نیروهای هوایی سپاه و ارتش ۲ فروند هواپیمای «آنتونوف ۷۴» و بالگرد «۲۰۶» به منطقه فرستاده و مطمئن شدیم که در آن نقطه حادثه یی نبوده است.


روحشان شاد