چگونگی شکستن دیوار صوتی

ابتدا تقسیم بندی کلی بر هواپیماها از نظر سرعت خواهیم داشت. هواپیماها از نظر سرعت به چند دسته تقسیم می شوند: *هواپیماهای زیر سرعت صوت یا Sub Sonic *هواپیماهای نزدیک سرعت صوت یا Tran Sonic *هوپیماهای دقیقاْ در صوت یا Sonic *هواپیماهای ماورای سرعت صوت یا Super Sonic *هواپیماهای بسیار بالاتر از سرعت صوت یا Hyper Sonic سرعت صوت عبارت است از مقدار مسافتی که صوت در یک مدت زمان معین طی می کند. برای مثال سرعت صوت در ثانیه و در سطح دریا و دمای 22 درجه تقریباً 345 متر و سرعت آن در یک ساعت 1240 است. دلیل متغیر بودن سرعت صوت، به میزان فشار هوا یا در حقیقت ارتفاع بستگی دارد. در سطح دریا، سرعت صوت در میزان حداکثر خود و در ارتفاعات بالا کمترین مقدار خود را یعنی حدود 1060 کیلومتر بر ساعت را در در دمای 52 درجه دارد که به این معنی است که در سطح دریا، به دلیل تراکم نسبتاً زیاد ملکول های هوا، صوت با سرعت بیشتری حرکت می کند و مجرد اینکه ارتفاع بالا می رود، فشار هوا تقلیل یافته در نتیجه صوت با سرعت کمتری فضا را پیمایش می کند. به حداکثر سرعت صوت در یک ارتفاع معین ماخ یا Mach می گویند. به این ترتیب سرعت 120 کیلومتر در ساعت تقریباً مقداری معادل 0.1 ماخ داشته و سرعت 950 کیلومتر برساعت تقریباً معادل 0.9 ماخ است (البته بیان سرعت به کیلومتر در ساعت برای درک بهتر است، چه، در غیر اینصورت واحد سرعت هواپیماها بیشتر بر حسب نات یا Knot که معادل 1822 متر است محاسبه گردیده و ارتفاع آنها نیز بر حسب پا یا Foot که هر فوت معادل تقریباً 0.35 متر است محاسبه می شود). سرعت ماخ توسط فرمول سرعت "هواپیما ÷ سرعت صوت محیط" محاسبه می شود. در حدود سرعت صوت، به دلیل فشردگی بیش از حد هوا در مقابل لبه حمله بال هواپیما، نیروی "برا"ی هواپیما به شدت کاهش پیدا کرده و بالعکس نیروی پس کشنده یا Drag آن به شدت افزایش پیدا می کند؛ تا جایی که بسیاری در زمان های گذشته عقیده داشتند که عبور از چنین سرعتی برای اجسام پرنده ساخت دست انسان غیر ممکن می باشد، اما ورود موتور جت به عرصه هوانوردی، این رویا رنگ واقعیت به خود گرفت. چرا که اگر یک هواپیمای ملخ دار در سرعت 700 کیلومتر بر ساعت به 1000 اسب بخار نیرو نیاز داشته باشد، در سرعت 1000 کیلومتر بر ساعت، همین هواپیما به 30,000 اسب بخار نیرو جهت پرواز نیز خواهد داشت. به همین دلیل این حد را (دیوار صوتی)، Sound Barrier نامیده و گذشتن از آن را غیر ممکن می دانستند. تصویری از تشکیل یک رنگین کمان در هنگام شکستن دیوار صوتی به وسیله  F_15 به دلیل برخورد نور خورشید و زاویه دید بیننده چگونگی شکستن دیوار صوتی: با نزدیک شدن هواپیما به سرعت صوت، تولید امواج ضربه ای یا Shockwave ها بر روی بال ها شروع می شود. هر چه سرعتی که هواپیما در آن سرعت موجب تولید امواج ضربه ای می شود بیشتر باشد، آن هواپیما از آیرودینامیک بهتری برخوردار است. این امواج حالتی را شبیه به کوبیدن رو بال ها پدید می آورند و این حالت ناپایداری تا جایی ادامه می یابد که ممکن است فرامین هواپیما به کلی از دست هدایت کننده آن بیرون رود. سرعتی را که تولید امواج ضربه ای در آن برای یک هواپیما شروع می شود، عدد ماخ بحرانی یا Critical Mach می نامند. اما بعد از شکست دیوار صوتی و گذشتن از آن این حالت از بین رفته و فرامین به حالت اصلی خود باز می گردند. گفتیم که نزدیکی هواپیما به سرعت صوت، تولید امواج ضربه ای را در پی دارد. هر موجود پرنده ای در حالت پرواز، فشار های گوناگونی تولید کرده و فشار های متفاوتی نیز از سوی او بر محیط اعمال می شود و عملاً نظم فشار محیط را بهم می زند. تا قبل از سرعت صوت، هر موجی که از سوی هواپیما تولید می شود، از آن دور شده و اثری بر آن نخواهد داشت. اما با تقرب هواپیما به سرعت صوت، دیگر تقریباً امواج فرصت دور شدن از لبه حمله بال هواپیما را نداشته تا جایی که دیگر اصلاً موقعیتی برای فرار آنها وجود نداشته و چون هواپیما نیز همسان با سرعت صوت حرکت می کند، صدای تولید شده توسط هواپیما در هر لحظه جمع شده و با تجاوز از سرعت صوت، صدای مهیب و انفجار مانندی به گوش می رسد که همان نتیجه شکستن دیوار صوتی است.

منبع: انجمن هوا و فضا (آرمان عزیز)

ایران توان نظامی خود را در خلیج فارس تقویت می‌کند

فرمانده نیروهای آمریکایی در خاورمیانه: ایران توان نظامی خود را در خلیج فارس تقویت می‌کند خبرگزاری فارس: دریاسالار ویلیام فالون که جرج بوش، رئیس جمهوری آمریکا وی را برای جانشینی «جان ابی‌زید»، فرمانده نیروهای این کشور در خاورمیانه‌ برگزیده است، گفت ایران در حال تقویت توان نظامی خود برای جلوگیری از دسترسی نیروهای آمریکایی به خلیج فارس است.

به گزارش فارس به نقل از خبرگزاری فرانسه، وی روز سه‌شنبه به کمیته نیروهای مسلح سنای آمریکا گفت: «اما من تاکید می‌کنم این یک بازی یک‌طرفه یا یک وضعیت یک طرفه نیست زیرا معتقدم ایران نیز به شدت به صادرات فرآورده‌های نفتیش برای ضرورت‌های اقتصادی وابسته است.» وی افزود: «و این صادرات از همان تنگه هرمز می‌گذرد که آنها قصد دارند دسترسی ما را به آن از بین ببرند.» حدود یک چهارم نفت جهان از طریق این تنگه انتقال می‌یابد که از یک سو با ایران و از سوی دیگر با عمان و امارات متحده عربی هم‌مرز است. کارشناسان می‌گویند بستن تنگه هرمز قیمت نفت را به شدت افزایش می‌دهد. فالون گفت بوش از وی نخواسته است طرح‌های جنگی علیه ایران را به روز کند و اینکه وی از چنین طرح‌هایی در فرماندهی مرکزی آمریکا آگاه نیست که مسئولیت نیروهای آمریکایی در خلیج فارس را به عهده دارد. وی تصریح کرد: «به نظر می‌رسد ما در کل رویکردمان نسبت به عراق به دنبال کمک منطقه هستیم و این کار را با همه گزینه‌های پیش رو چه از نظر دیپلماتیک و روش‌های دیگر انجام می‌دهیم.»

تصمیم ایران برای ارسال ماهواره به فضا

به گزارش مجله "اویشن‌ویک-اند-اسپیس تکنولوژی" ایران توانمدترین موشک خود را تبدیل به وسیله پرتاب ماهواره کرده است. به گزارش این نشریه علاءالدین بروجردی رئیس کمیسون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس گفته است که این موشک به‌تازگی آماده شده است و قرار است یک ماهواره ایرانی بر روی این موشک قرار گیرد.
خبرگزاری‌های ایالات متحده معتقدند که این موشک احتمالاً شهاب 3 است که بردی در بین 1300 تا 1600 کیلومتر دارد. کشورهای غربی نگرانند که با پرتاب ماهواره به فضا، ایران بتواند توان پرتابی خود را افزایش دهد و در نهایت موشکهای قاره‌پیمایی با برد 4000 کیلومتر تولید کند. آژانس اطلاعات دفاعی ایالات متحده به کنگره گفته است که ایران شاید توانایی تولید موشک قاره‌پیما با برد 4800 کیلومتر را تا سال 2015 بدست آورد.
به عقیده تحلیلگران سایت GlobalSecurity.org، اصلاحات ایران ممکن است یک گام در راه شبیه‌سازی موشک بالستیک Taep'O-Dong 2C/3 کره‌شمالی باشد که در آخرین آزمایش پرتابی خود در 4 ژوئیه با شکست مواجه شد. گزارشی که در ماه نوامبر 2006 در سرویس تحقیقاتی کنگره تهیه شد نگرانی‌ها در مورد همکاری‌های موشکی ایران و کره‌شمالی را افزایش داد. در این گزارش به نقل از رئیس اطلاعات ارتش اسرائیل ذکر شده است که کره شمالی 18 فروند موشک بالستیک با برد 2400 کیلومتر و با توانایی حمل کلاهک هسته‌‌ای را به ایران فرستاده است.
آقای کنت کتزمن، نویسنده این گزارش آورده است که:«ایران با کمکهای خارجی به تدریج درحال تبدیل شدن به یک تولیدکننده مستقل موشک بالستیک است.» وی همچنین به نقل از مدارک استراتژی امنیت ملی ایالات متحده متذکر شده که:«احتمالاً ایالات متحده از سوی هیچ کشوری به‌اندازه ایران به چالش کشیده نخواهد شد.»
توضیح: لازم به ذکر است که آقای بروجردی در همان زمان ذکر این مطلب را تکذیب کردند، اما متأسفانه بعضی اظهار نظرها باتکذیب رنگ نمی‌بازند .

مجله هوافضای «ویک اند اسپیس» در گزارشی اعلام کرد که ایران یک موشک بالستیک 30 تنی را به یک وسیله پرتاب ماهواره تبدیل کرده و به زودی از آن برای پرتاب ماهواره به فضا استفاده خواهد کرد. در گزارش مجله آمریکایی «Aviation Week & Space Technology» آمده است که با این اقدام ایران به قابلیت کاربردهای فضایی گسترده‌تری دست خواهد یافت. این مجله به نقل از آژانس‌های آمریکایی که نامشان فاش نشده، ادعا کرده است که این موشک پرتاب کننده نوعی از موشک‌های دفاعی ایران است که بین 800 تا 1000 مایل برد دارد.

www.isna.ir

 

پرواز انقلاب در مهرآباد

در ساعت 9:30 بامداد 12 بهمن 1357 برابر با اول فوریه 1979 یک فروند بویینگ 747 شرکت ار فرانس بر روی باند 11 راست فرودگاه مهرآباد به زمین نشست.
این هواپیمای چارتر  به علامت ثبت F-BPVD   که حامل بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران بود از پاریس با حداکثر میزان سوخت پرواز کرده بود. از آنجاییکه احتمال داده شده بود  ، اجازه  فرود به  این هواپیما در ایران و کشورهای همجوارداده نشود، هواپیما با کمتر از 150 سرنشین و حداکثر سوخت  عازم تهران شده بود.
کلیه خدمه پروازی از حساسیت این پرواز و احتمال سرگونی هواپیما مطلع بودند.
خلبان هنگام تقرب و فرود در تهران  ، بر روی باند 11 فرودگاه مهرآباد Go Around  میکند تا از ایمنی و امنیت باند مطمئن شود. در نوبت دوم ، هواپیما را در راستای باند 11 چپ قرار میدهد و در یک مایلی ابتدای باند با گردشی ناگهانی و به سمت راست ، هواپیما را روی باند 11 راست فرود میاورد. این گردش که به گردش سر نیزه ای معروف است جهت خنثی کردن هرگونه عملیات هدف گیری و سرگونی هواپیما در محدوده شورت فاینال انجام شده است.
هواپیمای F-BPVD   در 14 ژولای 1970 وارد ناوگان شرکت ارفرانس شده و  در مارس 1994 با علامت ثبت N612AR   راهی قبرستان اوکلوهماسیتی آمریکا شده است. این هواپیما در طی عمر 24 ساله اش به 5 شرکت  به شرح ذیل اجاره داده شده است:
          
F-BPVD     Air Inter                            1988-04-01         Leased  
F-BPVD     Air France          1989-05              Returned  
F-BPVD     Nationair Canada       1992-06                              Leased  
F-BPVD     Corsair                            1992-11-16         Leased  
F-BPVD     Middle East Airlines        1993-06-26                          Leased  
F-BPVD     Air France                             1993-07-03                         Returned                                                                                  

N612AR      (AAR Aviation Trading)      1994-01

در بهمن سال 1384 اعلام شد که ایران قصد خریداری VD را دارد:

هواپیمای امام به تهران منتقل می شود.

به نوشته روزنامه ایران با رایزنی های صورت گرفته میان ایران و فرانسه، قرار است هواپیمای ایرفرانسی که در 12 بهمن 1357، بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران را از پاریس به تهران آورد، به عنوان نمادی از آن روزهای باشکوه خریداری شود.
البته عمر پروازی این هواپیما به پایان رسیده اما مسلماً عمر خاطراتی آن برای مردم ایران و اهالی سرزمین اسلام، جاودانه خواهد ماند. تا 12 بهمن های امسال و سال بعد و سال های بعدتر و بعدترترش.

تعدادی عکس از VD
http://i15.tinypic.com/455mccg.jpg

http://i5.tinypic.com/4brmmgi.jpg

http://i7.tinypic.com/43y21hd.jpg


http://i5.tinypic.com/4g3i9vn.jpg

منبع:انجمن هوا فضا

پروژه های ساخت جنگنده نیروی هوایی

تذکر:مقاله زیر نقل مستقیم بوده وبیانگر نظرات مدیران این وبلاگ نمی باشد

بدنبال افزایش شایعات و صحبتهای متفرقه در سایت در مورد پروژه های مختلف نیروی هوایی تصمیم گرفتم این مقاله رو به تمام دوستان تقدیم کنم شاید در روشن شدن بیشتر موضوع کمک کنه
این مقاله تفکیک شده از مقاله ی کامل بررسی توانایی ها و استعداد های نظامی ایران است

نویسنده:محمد حسین جهان پناه
هرگونه برداشت بدون ذکر منبع و نویسنده مجاز نیست




1-آذرخش(Lightning):
پروژه ی آذرخش از جمله پروژه های تولید جنگنده ی ایرانیست این جنگنده بر اساس F-5E گسترش یافت این پروژه به دنبال جایگزینی تعداد به نسبت زیاد جنگنده های صدمه دیده یا از رده خارج اف-5 در حال پیگیریست
بعدها قسمتهایی از دست آورد های این پروژه در طرح سیمرغ اعمال شد
IACI (که مخفف Iran Aircraft Industries)" صها مخفف فارسی صنایع هواپیمایی ایران" با استفاده از تجربیات این پروژه و توانایی های تعمیرات اساسی F-5 اقدام به ساخت یک جنگنده بر مبنای F-5 که توانایی وظایف سنگین تری را داشته باشد نمود
از جمله توانایی های سفارش شده توانایی حمل دو بمب لیزری 1,000 کیلوگرمی Sattar-1/2 که به این منظور کابین خلبان نیز مورد بهینه سازی کلی قرار گرفت از لحاظ رادار ایران اقدام به ساخت یک سیستم کنترل آتش چند حالته با استفاده از تکنولوژی رادار AN/APQ-120 جنگنده های فانتوم و رادار روسی Spear .رادار جدید 17 سانتیمتر دراز تر از رادار استاندارد F-5 بود که منجر به بزرگتر شدن نسبی دماغه گردید همچنین دو موتور J-85 برای آن برگزیده شد برای همسازی تسلیحات جدید از کره ی شمالی(؟؟؟) کمکهای گرفته شد تسلیحات این جنگنده شامل AIM-9 بمب های سری Mk.80 و موشک های چینی PL-5 و راکتهای ساخت داخل Shabaz-1/2 ولی بر خلاف شایعات توانایی حمل R-73 و ورژن تغییر یافته توسط ایران AIM-7 را نداشت
اولین پیش نمونه در 1997 پرواز کرد و تا 1999 سه پیش نمونه ی دیگر نیز پرواز نمود و سرانجام در سال 2000 سری ساخت این جنگنده در مجتمع OIC (مخفف Owj Industrial Complex) که یکی از زیر مجموعه های صنایع هواپیما سازی ایران است آغاز شد و سفارشی برای تولید 30 تا 35 فروند از جانب نیروی هوایی دریافت نمود اما از سرنوشت این پروژه بعد از سال 2001 هیچ اطلاعی دردست نیست گویی سر رشته ی ماجرا بکلی گم شد
آخرین خبر ها که توسط Jane’s منتشر شد حاکی از جایگزینی موتورهای RD-33 و کشیده تر شدن بدنه بین 15 تا 20 درصد نسبت به F-5F خبر میداد(اما این خبر دو سوال را بر می انگیخت:اول آنکه بدنه چرا کشیده تر شد و دوم آنکه چگونه موتور های RD-33 با ابعاد بدنه F-5 اندازه گردید(در حالی که با خصوصیات بدنه همخوانی نداشت)

2-جنگنده ی F/B-22(؟؟؟؟)
تقریبا هیچ موضوعی برای بحث در مورد این جنگنده وجود ندارد. این جنگنده بطور اساسی توسط HESA به عنوان یک طرح بهینه سازی شده ی تجربی از روی F-5E/F ارائه شد.دراین طرح کاناپی عقب F-5F برداشته شد و با یک مخزن سوخت خارجی جایگزین شد همچنین ستون فقرات هواپیما(spine) برای جای دادن مخازن جدید و اضافی سوخت از نو طراحی شد همانند بهینه سازی های جنگنده ی F-5E در عوض بدنه ی F-5E به بدنه ی F-5F تبدیل شد(شبیه سیمرغ اما نه همان پروژه) بیشتر شبیه بود به F-5SMT .در نهایت F/B-22 هیچگاه به مرحله ی طراحی پیشنمونه نرسید

3-صاعقه/صاعقه-80 (Lightning)
گام بعدی تغییرات صاعقه یا صاعقه-80 بود عدد 80 بعدا بدنبال پرواز اولین پیش نمونه در سال 1380 به اسم جنگنده اضافه شد نکته ی مهم در طراحی صاعقه بر خلاف آذرخش طراحی این پروژه توسط مرکز تکنولوژی و الکترونیک نیروی هوایی با کمک دانشگاه شهید ستاری انجام گرفت و نه صنایع هواپیما سازی ایران
صاعقه در واقع طرحی بسیار پیشرفته تر با طراحی بهتر و بهینه سازی دقیق تر از آذرخش بود که به آذرخش-2 نیز معروف شد بعدها چون نیروی هوایی علاقه مند بود بجای استفاده از یک نام پایه از نام های متفاوت برای جنگنده ها و همچنین پروژه های بهینه سازی انتخاب کند برای فهمیدن این موضوع کافیست به پروژه ی تزرو نگاه کنید که در زمان های مختلف به نام های رعد سپس درنا و تندر و نهایتا تزرو که پس از آن اسمهایی همچون Super F-5 نیز رایج شد و حتی مقایسه های بسیار عجیب و بچه گانه ی F-5E با YF-17
یکی از تفوت های مهم صاعقه با آذرخش جایگزینی دم یگانه ی اف5 با دم پروانه ای شبیه به F/A-18 بنابر این کارخانه ی سازنده ی صاعقه نیاز داشت به یک دم جدید در نتیجه به جای موتور های توربو جت J-85 مورد استفاده در آذرخش از موتور های J-85 مجهز به پس سوز ساخت داخل(یا بهینه سازی شده توسط صنایع داخلی) با تکنولوژی موتور های TF-30 بهره برد این موتور ها(بخصوص قسمت پس سوز) بطور قابل ملاحظه ای فشار بر روی قسمت های قدیمی وارد میکرد
هنوز بدرستی مشخص نیست چرا متخصصان ایرانی اصرار داشتند از یک دم دوگانه بهره ببرند اما آنها معتقدند این روش به کاهش دید راداری و همچنین کوتاه شدن مسافت طی شده برای بلند شدن از باند و همچنین چرخش افقی هواپیما حول محور افقی کمک شایانی میکند(البته بالاترین آهنگ غلتش هنوز هم در بین جنگنده ها متعلق به اف 5 است) و دیگر آنکه به پایداری بیشتر موتور ها در حالت پس سوز و کاهش مصرف سوخت نیز کمک میکند بالهای صاعقه هم از آذرخش بزرگتر بود(ساخته شده از مواد مرکب) که با طراحی جدید نه تنها کارایی بالها افزایش یافت بلکه میزان مخازن سوخت موجود در آنها نیز افزایش یافت
در کل صاعقه نسبت به آذرخش پنهانکاری بیشتری داشت
اولین پیش نمونه ی صاعقه در 30 می 2004 پرواز کرد و از آن پس سلسله پرواز های آزمایشی آن آغاز شد ولی هیچ درجه یا گواهی به آن داده نشد آزمایشات نشان میداد وضعیت برخواست و نشست بسیار راحت تر و بهتر از چیزی که پیشبینی میشد انجام شده زمانی که آزمایش های پروازی صاعقه به پایان رسید زمان آن بود که برنامه ی ساخت آن آغاز گردد ولی تعداد کمی وارد خدمت گردید و به درستی هیچ جنگنده ای جایگزین نشد و تنها برخی ویژگی ها بر روی دیگر جنگنده ها اعمال گردید احتمالا این را باید نقطه ی توقفی دیگر در برنامه ی ساخت جنگنده ی ایران برای جایگزینی جنگنده های قدیمی خود دانست
(روایتی دیگر از سال‌ها پیش، طرح هواپیمایی به نام هواپیمای اوج در نیروی هوایی ارتش ایران در کار بود که البته این طرح ادامه نیافت. اما با پیگیری مسئولان، در آذر سال 1379، نیروی هوایی ساخت هواپیمای صاعقه را اعلام کرد. در سال 1382، هواپیمای صاعقه اولین پرواز‌های آزمایشی خود را به انجام رساند. در تابستان سال 1383، این هواپیما به پرواز در آمد و به ایرانیان معرفی گردید. در این هواپیما، از بدنه هواپیمای اف-5 آمریکایی، به دلیل طراحی خوب و قدرت مانور بالای آن الهام گرفته شده است. تفاوت اساسی ظاهری این هواپیما با اف-5، وجود دو سکان عمودی V شکل می‌‌باشد که برای ایجاد توانایی لازم برای مانور‌پذیری بهتر جنگنده صورت گرفته است. هواپیمای جنگنده صاعقه در حقیقت یک نمونه 10تا 15 درصد بزرگ‌تر شده هواپیماهای اف-5 با سکانهای عمودی پروانه‌ای به منظور افزایش مانورپذیری و کاهش سطح مقطع راداری با سیستم های الکترونیک و موتورهای روسی می‌‌باشد.
پیشرانه این هواپیما دو دستگاه موتور RD-33 سارکیسف می‌باشد که از موتورهای هواپیمای اف-5 بسیار قدرتمندتر بوده و امکان پرواز تا سرعتهای 5/1تا 8/1 ماخ را به این هواپیما می‌دهد. رادار این هواپیما از نوع N019-ME است که در ایران بهسازی شده تا کارایی آن بر ضد اهداف زمینی افزایش یابد.
بیشترین وزن محموله این هواپیما 4,400 کیلوگرم و وزن خالی آن 8,000 کیلوگرم است. در ضمن بیشترین وزن برخاست این هواپیما 15,000 تا 18,000 کیلوگرم بوده و بردی در حدود 600 تا 1000 کیلومتر را داراست. این هواپیما، برای اولین بار، در طی سفر آیت الله خامنه ای به همدان پروازی آزمایشی را با موفقیت تمام به انجام رساند)

4) F/B-44 شیر ایران
این پروژه نیز یکی از پروژه های پر جدل است که اطلاعات منتشره در مورد آن بسیار ناچیز است در ابتدا گمان میرفت این پروژه به نام صاعقه نامیده شده ولی با نمایش صاعقه تمامی تصورات تغییر کرد
که دو امکان وجود دارد ابتدا اینکه این پروژه اشتباها یا موقتا صاعقه نامیده میشده یا آنکه کد آمریکایی پروژه F/B-44 بوده
بهر صورت از اطلاعات اینگونه برداشت میشود که این جنگنده یک جنگنده ی دوموتوره با دم پروانه ای و بدنیه ی متوسط در کلاس YF-17 و شباهت زیادی به پروژه ی YF-17 که در مان شاه صنایع هوایی ایران به شکل سنگینی با آن در ارتباط بود دارد
طراحی F/B-44 از 1990 آغاز شد قرار بود این جنگنده از رادار بهینه سازی شده ی AWG-9 به همراه موشک های مهندسی معکوس شده ی AIM-54 استفاده کند همچنین از دو موتور بهینه سازی شده ی J-79 یا Rd-33 بهره ببرد قرار بود تا سال 2001 دو پیش نمونه ی این جنگنده پرواز کند و تا سال 2008 الی 2010 نیز به تولید انبوه برسد ولی اطلاعی از ادامه ی پروژه نیست(توضیحات به نقل از Jane’s)

5) شفق
شاید بتوان این پروژه را یکی از مشهور ترین و مهمترین پروژه های ساخت هواپیما جنگنده ی ایرانی دانست این پروژه با نگاهی به برنامه ی کنسل شده ی Integral روسیه و با کمک فنی روسیه دنبال می شود طراحی و مدیریت این پروژه با دانشگاه مالک اشتر ارتش برای سپاه پاسداران بوده همچنین شرکتهای سوخو و میگ و دانشگاه شهید ستاری از دیگر شرکای مهندسی این پروژه بحساب می آیند
جنگنده ی شفق به عنوان هواپیمای آموزشی پیشرفته و جنگنده ی ضربتی سبک در دو مدل تک سرنشینه و دو سرنشینه مد نظر است همچنین در ساخت آن از آخرین تکنولوژی های در دسترس بهره برده شده
این جنگنده از نمایشگرهای LCD سه گانه و ایونیک دیجیتال و سامانه ی HOTAS و HUD بهره میبرد از لحاظ آیرو دینامیکی در شفق از لبه های تیز خود داری شده و برای کارایی هر چه بهتر از تکنولوژ های مرسوم همچون LERX نیز استفاده گردیده
برای مدلهای اولیه شفق دو موتور تور بو فن بر اساس J-85 در نظر گرفته شده بود ولی بعدها طرح یک موتوره شد البته باز هم در ادامه ی تغییرات قرار شد شفق از دو موتور کلیوف Rd-33 یا J-79 که نهایتا موتور J-79 بدلیل مشکلات همسازی با بدنه از برنامه حذف شد گفته میشود شفق از قابلیت کم پیدایی راداری بالایی نیز برخوردار است همچنین از یک سیستم دیتا لینک جدید برای ارتباط با Iran-140 AWACS نیز استفاده میکند
تنها مدلی که تا کنون برای ورود به خدمت در نظر گرفته شده مدل تک سرنشینه ی شفق برای جایگزینی F-5E است
مدل دو نفره ی هجومی برای سپاه در نظر گرفته شده که به سیستم نقش دهنده ی لیزری و تجهیزات تلوزیونی الکترو اپتیکال مجهز خواهد بود همینطور IRIAF نیز علاقه منداست مدل در خواستیش به یک رادار جستجوی عوارض زمینی با برد زیاد برای ماموریت های ضربتی و ضد کشتی مجهز باشد شایان ذکر است تمامی مدل ها توانایی پرواز کوتاه و فرود در زمینهای خشن را نیز داراهستند
مدل آموزشی و هجومی سبک شفق در سال 2005 اولین پرواز خود را انجام داد اما اولین پیشنمونه ی تکمیل شده قرار است برای 2008 پرواز کند و پس از طی جدول زمانبندی پرواز های آزمایشی اولین نمونه ی تولیدی برای 2009 وارد خدمت خواهد شد البته مدلهای تمرینی و آموزشی تا سال 2008 وارد خدمت خواهند شد مونتاژ شفق به عهده ی کنسرسیومی متشکل از IAMCO و HESA و HASA می باشد

6)M-ATF
این پروژه بطور مشترک بین ایران و روسیه در حال پیگیریست زمانی که روسیه به پروژه ی Integral پشت کرد ایران این پروژه را مورد توجه قرار داد و بر اساس آن پروژه ی شفق را طراحی نمود ولی این پایان M-ATF نبود چرا که مدلی نمایشی از آن در نمایشگاه کیش 2005 به نمایش گذاشته شد اطلاعات بیشتر در دست نیست(جز آنکه شباهت این طرح با شفق بسیار زیاد است بخصوص در مدل تکنفره رزمی)

7)تذرو (JT2-2 Tazarve)
این هواپیما تحت پروژه ی یا حسین توسط صنایع اوج برای نیروی هوایی ساخته شد تذرو سومین پیشنمونه ی جت آموزشیست که هشت سال پیش اولین نمونه ی آن درنا نامیده می شد 3 سال بعد نمونه ی دوم نیز تحت عنوان تندر ساخته شد و تذرو بعنوان نمونه ی سوم در سال 2000 اولین پرواز خود را انجام داد و اکنون نیروی هوایی پس از بررسی برای تکمیل نیاز آموزش خلبان بعنوان مکملی برای F-5B سفارشی برای 25 فروند دیگر ارائه کرد تذرو از موتور J-85-17 بدون پس سوز استفاده می کند هواپیمای تذرو را باید بعنوان نشان رسمی پیشرفت صنایع هواپیما سازی ایران برای طراحی هواپیما های آموزشی کاملا بومی دانست و اولین درس صنایع هوایی ایران


منبع:
http://www.daneshju.ir/forum/topic1812-48.html

تقابل پیر و جوان

پیشکسوت ها در کنار جونتر ها 

F 18 در کنار F 4u
 

A10 در کنار P 51
 
F 15 در کنار P 51
 

و F 16 در کنار P 51

منبع:انجمن هوافضا

تهاجم موفق غواصان سپاه به ناو هواپیمابرآیزنهاور

تذکر:دوستان گرامی مطلبی که در زیر می خوانید مورد تائید مسئولین این وبلاگ نمی باشد و صرفاٌ جهت اطلاع رسانی است

دلیل خروج ناو آیزنهاور از آبهای خلیج فارس !!
خبر نگار مردمیار به نقل از یک مقام آگاه گزارش کرد:نیروهای غیور و جان برکف سپاه پاسداران در اقدامی دلیرانه با نزدیک شدن به این ناوآنرا منقوش به نشان جمهوری اسلامی ایران نموده اند وبا ایجاد هراس در دل نیرو های آمریکایی باعث عقب نشینی آنها گردیده اند

 برخی سعی دارند اینگونه نشان دهند که نیروهای نظامی آمریکا در حالت آماده باش برای حمله به ایران قرار دارند، در حالی که این مسئله به هیچ وجه نمود واقعی ندارد و خروج این ناو هواپیمابر نیز گواهی بر این مسئله است.
منبع خبر:
http://www.mardomyar.com/
تیتر این مطلب در سایت مردمیار دلیل خروج ناو آیزنهاور از آبهای خلیج فارس !! می باشد

معرفی دوربردترین موشک هوا به هوای روسی

R-37 موسوم به AA-X-13 Arrow



هم اکنون نسل جدیدی از موشکهای هوا به هوای بسیار دوربرد، میان برد و کوتاه برد در روسیه در حال تکمیل و توسعه می باشند. پیشرفته ترین آنها، موشکهای دوربرد R-37 و میان برد R-77 می باشند که چندین سال است آزمایشات پروازی و پرتابی گوناگونی روی آنها صورت می گیرد.

پرواز میگ31 با چهار موشک R-37


موشک دوربرد R-37 را باید ادامه توسعه تکنولوژی بسیار پیشرفته ی موشک R-33 (آموس) به حساب آورد.
قرار بود که نوع پیشرفته ی MiG-31M و MiG-31BM تا شش فروند موشک R-37 را به عنوان جنگ افزار اصلی خود حمل نمایند.

موشک R-37 نصب شده زیر بدنهء MiG-31M


با این وجود مقامات عالی رتبهء نیروی هوایی روسیه ادعا می کنند که R-37 به تدریج و با بهسازی رادار جنگنده های روسی با مدلهای جدید زاسلون، از MiG-31 گرفته تا Su-27M ، MiG-29SMT و S-37 (برکوت) تبدیل به موشک اصلی هوا به هوای این جنگنده ها خواهد شد.
همچنین ادعا می شود که برد موشک R-37 به گونه ای استثنایی زیاد است و به حدود 400 کیلومتر می رسد. در جریان آزمونهای پروازی میگ31، این موشک توانسته به هدفی در فاصله ی 300 کیلومتری اصابت کند!

برنامه ی R-37 از اوائل دههء 1980 آغاز شد و نخستین آزمایشات شلیک آن در سال 1989 در کوبینکا انجام گرفت.
پیشتر در سال 1978 دفتر طراحی ویمپل، کار روی موشکی ضدماهواره را برای نصب روی جنگنده ی MIG-31B آغاز کرده بود.
آزمایش نخستین 2 فروند از نمونه های اولیه ی MiG-31B در 1986 انجام شد. ولی اطلاعات چنین موشکی تاکنون محرمانه باقی مانده است.

برخی مشخصات موجود:
ماموریت: اهداف بسیار دور (عمدتن جهت هدفگیری آواکس)
دفتر طراحی: ویمپل (Vimpel)
اولین نمونهء ساخته شده: 1987
طول: 2/4 متر
قطر: 38 سانتی متر
طول بالچه ها: 70 سانتی متر
وزن موشک: 600 کیلوگرم
وزن سرجنگی: 60 کیلوگرم
محدوده ء عمل: از ارتفاع 3 متری تا ارتفاع 30000 متری
برد موثر: 300 کیلومتر
حداکثر سرعت: 6 ماخ
هدایت: راداری فعال
حمل کننده ها تاکنون: MIG-31M / BM و Su-35 و Su-37 و S-37 (برکوت)
منبع: http://www.centralclubs.com/viewtopic.php?p=5630#5630

www.daneshju.ir

توسعه قابلیت های موشکی ایران

تذکر:مقاله زیر از سایت بی بی سی نقل مستقیم شده و مورد تایید یا رد مسئولین این وبلاگ نمی باشد

 

	موشکهای شهاب ۳ ایران ۱۷ متر طول دارد

اظهارات اخیر علاالدین بروجردی، رییس کمیسیون روابط خارجی و امنیت ملی مجلس شورای اسلامی در جمع اعضای جامعه اسلامی مهندسین درباره گزارش امکان انجام آزمایش موشکی تازه ایران با هدف پرتاب ماهواره مخابراتی به فضا بار دیگر برنامه توسعه ظرفیت های موشکی در ایران را در مرکز توجه محافل تخصصی و سیاسی قرار داده است.

مخالفان برنامه های هسته ای ایران در کنار اتهام نظامی بودن هدف های توسعه برنامه های اتمی آن، برنامه های توسعه موشکی تهران را مکمل برنامه های اتمی آن می خوانند.

طبق این اتهامات ایران مصمم به دست یافتن به سلاح اتمی است و بخشی از برنامه های توسعه موشکی آن نیز در نهایت به منظور تامین نیازهای حمل و پرتاب سلاح اتمی صورت می گیرد. این دسته از افراد با استناد به خصوصیات فنی و ظرفیتهای بالقوه موشکهای بالستیک میان برد ایران، برنامه "توسعه فضائی" آنرا نیز پوششی برای افزایش برد سلاحهای اتمی می خوانند. ایران همواره چنین اتهاماتی را رد کرده است.

ایران که طی سالهای ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۸ در حین جنگ با عراق بیش از دویست بار مورد اصابت موشکهای بالستیک قرار گرفت، در سال ۱۹۹۵ با تولید موشکهای موسوم به شهاب ۱ با برد ۳۰۰ کیلومتر، به جرگه کشورهای دارای تکنولوژی تولید موشکهای بالستیک پیوست.

توسعه سلاحهای موشکی ایران سریعتر از برنامه های اتمی آن صورت گرفته، بطوریکه قابلیتهای موشکی ایران بخش عمده ای از توان حمله و همچنین ظرفیتهای بازدارندگی دفاعی آن به شمار می رود.

با توجه به حساسیتی که برنامه های توسعه اتمی ایران بوجود آورده، ایران با اصرار در دفاعی بودن ظرفیتهای موشکی خود، در سال ۲۰۰۳ اعلام کرد که برنامه افزایش برد موشکهای بالستیک میان برد خود را به حالت تعلیق در آورده است.

موشک موسوم به شهاب ۴ که هرگز از سوی ایران مورد آزمایش قرار نگرفت در صورت توفیق در پرتاب آزمایشی و با عملیاتی شدن می توانست هدفهایی را در "شعاع ۳۰۰۰ مایل" (حدود 5 هزار کیلومتر) مورد اصابت قرار دهد. به این ترتیب بخش عمده ای از خاک اروپا در برد موشکهای مزبور قرار می گرفت.

طراحی موشکهای شهاب ۴ بر اساس طرح توسعه شهاب ۳ صورت گرفته و مرکب از سه بخش بود. بخش اول این موشک از روی مدل آزمایش شده شهاب ۳ ساخته می شد. بخش دوم آن بدنه موشک اسکاد بی و بخش سوم این موشک نیز قرار بود با موتور سوخت جامد تجهیز شود.

قابلیت های موشکی ایران موشکهای شهاب ۳ ایران ۱۷ متر طول دارد وقادرند کلاهکی به وزن ۱۰۰۰ کیلو گرم را تا مسافت ۱۳۰۰ تا ۱۵۰۰ کیلومتر حمل کنند

این نوع از موتورهای موشکی را ایران با استفاده از طراحی چینی در داخل تولید و پیش از این بطور محدود، جداگانه و در قالب آزماشهای موشکی متفاوت مورد آزمایش قرار داده بود.

در ماه ژوئن سال ۲۰۰۶ وزارت خزانه داری آمریکا دارائیهای شرکت چینی موسوم به "صنایع دیوار بزرگ" را که کلیه سهام آن متعلق به دولت چین است به اتهام همکاری با صنایع موشکی ایران ضبط کرد. موضوع اتهام متوجه تولید موشکی مجهز به موتور سوخت جامد بود که بر اساس پوسته شهاب ۲ تولید شد و سال گذشته با نام فجر ۳ از سوی نیروی هوائی سپاه پاسداران در ایران مورد آزمایش قرار گرفت. در ایران موشک دیگری با موتور سوخت جامد با نام قدر ۱۱۰ نیز در دست تهیه قرار دارد که گفته می شود تا ۱۸۰۰ مایل (بیش از 2800 کیلومتر) برد خواهد داشت.

تقریبا تمامی موشکهای بالستیک میان برد ایران، با تغییراتی، تکنولوژی و کاربرد موشکهای شهاب ۳ را دارد، اگر چه ایران در گذشته حتی از موشکهای شناخته شده شهاب ۳ نیز با عناوین متفاوتی یاد کرده منجمله زلزال ۳ که در حقیقت الگوی آن شهاب ۳ بوده است.

وزن موشکهای شهاب ۳ ایران که از سال ۲۰۰۲ تولید آنها در ایران آغاز شده ۱۶ تن و قطر آن ۱.۳ متراست. طول این موشکها ۱۷ متر طول دارند و قادرند کلاهکی به وزن ۱۰۰۰ کیلوگرم را تا مسافت ۱۳۰۰ تا ۱۵۰۰ کیلومتر حمل کنند.

این موشکها بر اساس تکنولوژی سیستم پرتابی موشکهای اسکاد روسی آر ۱۱ و با حمایت وسیع فنی روسها ابتدا در کره شمالی تولید شد و بعد با نامهای متفاوت در ایران و پاکستان نیز توسعه یافت. موشکهای این نسل را که با تفاوتهای جزئی تولید می شوند، در کره شمالی نودونگ ۱ در پاکستان قاری و در ایران شهاب ۳ نام داده اند.

	مخالفان برنامه های هسته ای ایران برنامه های توسعه موشکی تهران را مکمل برنامه های اتمی آن می دانند

دقت هدف گیری این موشکها در ابتدا ۲ کیلومتر بود ولی گفته می شود موشکهای شهاب ۳ ایران با تجهیز آنها به سیستم هدایت شونده به نسبت پیشرفته، قدرت هدفگیری در شعاع ۵۰ متر از هدف را دارند.

موشکی که می تواند بمنظور قرار دادن ماهواره مخابراطی ایران در مدار زمین مورد استفاده قرار گیرد دارای ۳۰ تن وزن و از نوع پیشرفته موشکهای بالستیک موجود ایران است که پیش از این در اختیار نیروی هوائی سپاه پاسداران قرار گرفته است.

این موشک در صورت عملیاتی شدن مشابه موشک تای پو ساخت کره شمالی خواهد بود. موشک تای پو در نوامبر سال گذشته توسط کره شمالی مورد آزمایش قرار گرفت ولی پرتاب موفقی نداشت. ناظران برنامه های توسعه موشکی ایران بر این باورند که بین ایران و کره شمالی همکاری نزدیکی در مورد برنامه های توسعه ابزار های پرتابی وجود دارد. کمیته تخصصصی سنای آمریکا نیز طی گزارشی که در ژوییه سال ۲۰۰۶ منتشر کرد بر این نکته تاکید کرده بود.

ایران از سال ۲۰۰۰ میلادی با اعلام برنامه توسعه تکنولوژی فضائی اعلام کرد که قصد دارد ماهواره مخابراتی تولید کند

با توجه به ظرفیت بازدارندگی توان موشکی برای، توسعه شعاع پروازی موشکها برای کشور دارنده، می تواند عامل مهمی در محاسبات توان دفاعی آن کشور تلقی شود. کره شمالی با تکیه بر همین نظریه در گذشته مبادرت به آزمایش موشکهایی کرده که برد موثرآنها فراتر از منطقه جغرافیائی آن کشور بوده است.

ایران از سال ۲۰۰۰ میلادی با اعلام برنامه توسعه تکنولوژی فضائی، اعلام کرد که قصد دارد ماهواره مخابراتی تولید کرده و آنرا با استفاده از موشکهائی که خود تولید می کند در مدار زمین قرار دهد.

سیستم پرتابی مورد نظر ایران برای قرار دادن ماهواره مخابراتی در مدار زمین بر اساس سیستمهای موشکی نظامی طراحی شده و مخالفان، برنامه فضایی اعلام شده ایران را پوششی برای تولید موشکهای قاره پیما با مقاصد نظامی معرفی می کنند.

ایران در سال ۲۰۰۵ ماهواره مخابراطی سینا ۱ را توسط روسیه در مدار زمین قرار داد و ماهواره مصباح، ماهواره دوم ایران بشمار می رود.

مطابق برنامه ای که اجرای آن تاکنون با تاخیر مواجه شده، ایران قصد دارد به تولید و پرتاب مستقل پنج ماهواره تا سال ۲۰۱۰ مبادرت ورزد. در صورت توفیق این برنامه، شرایط ایران در معادلات موازنه قدرت جهانی تغیر اساسی خواهد کرد. البته هزینه های اقتصادی و موانع فنی در دستیابی به هدفهای چنین برنامه ای اندک نخواهند بود.

وزن ماهواره ای که بتواند به گرد آوری امواج رادیویی و ارسال آن به زمین بپردازد حدود ۳۰۰ کیلو گرم خواهد بود. در صورت توفیق در قرار دادن ماهواره ای به این وزن در مدار زمین، تغییر طرح دماغه موشک با هدف افزایش وزن دماغه و کاهش نسبی برد آن مشکل نخواهد بود. وزن بمبهای اتمی که براساس طرح نسل اولیه این بمبها تولید شده اند در حدود ۱۰۰۰ کیلوگرم است.

استفاده بالقوه دو گانه از ظرفیتهای موشکی که هم می توانند مصارف نظامی و هم غیرنظامی داشته باشند، مخالفان برنامه های موشکی ایران را دقیقا در خط مخالفان برنامه های توسعه هسته ای ایران قرار داده است.

منتقدان سیاسی ایران با سوء ظن و حساسیت فوق العاده برنامه های توسعه موشکی و اتمی دولت جمهوری اسلامی را را دنبال و با آن تا حد امکان مقابله می کنند

برنامه غنی سازی اورانیوم نیز همانگونه که می تواند در تولید سوخت هسته ای مورد استفاده قرار گیرد، قادر است در تولید بمب اتمی نیز مورد استفاده قرار گیرد.

توسعه همزمان این دو بخش از تکنولوژی اتمی و موشکی در گذشته توسط سایر کشورها منجمله هند، پاکستان و کره شمالی به تبدیل نها به قدرت نظامی اتمی انجامیده است.

به همین دلیل است که منتقدان سیاسی ایران با سوء ظن و حساسیت فوق العاده برنامه های توسعه موشکی و اتمی دولت جمهوری اسلامی را دنبال می کنند و با آن مخالفند. اگرچه ایران همواره منکر پیگیری هدف هدف های نظامی در برنامه های اتمی خود شده است.

موشک مورد بحث توسط ایران هنوز مستقلا مورد آزمایش قرار نگرفته، اما اظهار نظر آقای بروجردی از یک سو و از سوی دیگر عدم رد امکان آزمایش موشکی توسط ایشان، گمانه زنی ها در مورد احتمال نزدیک بودن این آزمایش را افزایش داده است.

با توجه به حساسیت فوق العاده آمریکا و اسرائیل در قبال فعالیت های اتمی و توسعه توان موشکی ایران، انتظار می رود که آزمایش موشکی احتمالی توسط جمهوری اسلامی، حتی با تاکید بر هدفهای غیر نظامی آن، روابط خارجی ایران را با بحران تازه ای مواجه سازد، بحرانی که تصور ایجاد آن از ذهن سیاست گذاران دولت دور نیست ولی با گشودن حساب بروی آثار مثبت احتمالی آن در داخل، بنظر می رسد که عوارض افزایش فشارهای خارجی ناشی از آزمایش موشکی کم اهمیت تلقی شده است.

 

زنگ تفریح هوایی