اسرائیل ممکن است از دفاع موشکی آمریکایی استفاده کند

به گزارش هارتز، اسرائیل در حال بررسی توقف تولید نسل جدید موشک‌های دفاعی «آرو» به دلیل قیمت‌های گزاف در حمایت از موشک‌های ساخت آمریکا است.  

طی چند ماه اخیر اسرائیل و ایالات متحده در حال بررسی خرید سیستم دفاعی THAAD توسط اسرائیل به جای تولید نسل جدیدی از سیستم آرو بوده اند. در حال حاضر مسؤولین اسرائیل باید تصمیم بگیرند که طی چند سال آینده از سیستم دفاعی آمریکایی‌ها استفاده کنند و یا به توسعه سلاح داخلی خود بپردازند.

سیستم موشکی THAAD (Theater High-Altitude Area Defense) که توسط لاکهیدمارتین تولید می‌شود، بیش از یک دهه پیش ساخته شد و با وجود مشکلات زیادی که داشت اخیراً چند آزمایش حساس را با موفقیت پشت سر گذاشت.

گفته می‌شود که اسرائیل می‌تواند این سیستم را با کمک مالی نیروهای مسلح ایالات متحده خریداری کند. در حال حاضر متخصصین تکنولوژی موشکی در حال بررسی این گزینه می‌باشند. اسرائیل علاوه بر دغدغه هزینه ادامه پروژه  آرو ، نگران استقلال در فنآوری و بهره‌برداری از سیستم دفاعی خود نیز می‌باشد. کار بر روی آرو هم اکنون در جریان است. پروژه تولید موشک آرو در سال 1988 با 80 درصد حمایت آمریکا آغاز شد.

با توجه به اینکه ایالات متحده در توسعه و تولید آرو کمکهای زیادی کرده است، اسرائیل در صادرات این سلاح با محدودیت مواجه است زیرا وجود تکنولوژی آمریکایی در آرو به وزارت دفاع اجازه می‌دهد تا انتقال این تکنولوژی را وتو کند. به عنوان مثال اخیراً ایالات متحده با فروش این سلاح به هند مخالفت کرد. جلوگیری از صادرات باعث می‌شود که هزینه لازم برای مراحل بعدی کار بر روی این سیستم تأمین نشود.

www.haaretz.com

قرارداد 23.5 میلیارد دلاری تانکرهای سوخت­رسان هوایی نیروی هوایی

 

اگر بوئینگ بتواند قرارداد 23.5 میلیارد دلاری پروژه تانکرهای سوخت­رسان هوایی نیروی هوایی امریکا را برای ساخت 179 هواپیما بدست آورد، انرژی تازه­ای برای برنامه ساخت هواپیمای بوئینگ 767 ،که در نزدیکی پایان عمر تجاری خود است، کسب خواهد کرد.

تانکرهای سوخت­رسان هوایی جدید جایگزین KC-135 با 40 سال عمر خواهند شد که برای سوخت­گیری مجدد جنگنده­های نیروی هوایی، بمب افکنها و هواپیماهای تجاری در پرواز استفاده می­شوند.

هواپیمای 767 در سال 1982 شروع بکار کرده و قرار است با 787 دریم­لاینر در سال 2008 جایگزین شود.

رقیب بوئینگ در این قرارداد کنسرسیومی از شرکتها به رهبری نورثروپ گرومن است که هواپیمای A330 را برای این کار پیشنهاد می­کنند.

اگرچه 767 یک هواپیمای کوچکتر و با طراحی قدیمی­تر نسبت به A330 است، اما ارزانتر از A330 نیز می­باشد.

روسیه:به‌قراردادباسوریه‌وایران‌پایبندیم

مسئولان روسی تاکید کردند : با وجود مخالفتهای امریکا واسرائیل به جدول زمانی فروش تسلیحات ضد هوایی خود به ایران و سوریه پایبند هستند .

خبرگزاری ایتارتاس , یک منبع وابسته به وزارت دفاع روسیه گفت : تاکنون نیمی از سامانه های موشکی "بیست و نه تور ام یک" خریداری شده توسط ایران به این کشور تحویل داده شده است. ارزش این خرید تسلیحاتی یک میلیارد و 400 میلیون دلار بوده است. خبرگزاری اینترفاکس نیز به نقل از یک مسئول دیگر روسی اعلام کرد : این کشور پارسال به همه مفاد قرارداد خود با سوریه در زمینه سامانه ضد هوایی استریلیت عمل کرده است. اسراییل با اعتراض به این قرارداد که سال 2005 منعقد شده است , مدعی شد, سوریه این سامانه را دراختیار شبه نظامیان حزب الله لبنان قرار خواهد داد .

حمله به ایرباس ایرانی در خلیج فارس، بدترین حادثه هوایی

یک موسسه تحقیقاتی هلند اعلام کرد که سال ‪ ۲۰۰۶‬میلادی از جمله امن‌ترین سالها برای مسافرت هوایی بوده است.

به گزارش ایرنا، موسسه «شبکه امنیت هوانوردی» هلند اعلام کرد: از مجموع میلیون‌ها ساعت پرواز سالانه در خطوط مختلف هوایی دنیا، در سال ‪ ۲۰۰۶‬میلادی در مجموع فقط ‪ ۲۷‬سانحه هوایی رخ داد که ‪ ۸۹۲‬نفر در آن کشته شدند.

این گزارش حاکی است که از مجموع آمار مذکور ‪ ۸۸۸‬نفر از کشته‌شدگان جزو سرنشینان هواپیما و ‪ ۴‬نفر از قربانیان نیز از ساکنان زمینی بودند.

همچنین در آمار مقایسه‌ای که این موسسه از سال ‪ ۱۹۴۳‬تاکنون جمع‌آوری کرده، در ده‌سال اخیر نیز بطور میانگین سالانه حدود ‪ ۳۶‬سانحه هوایی در جهان روی داده است که در آن بطور متوسط هر سال یک هزار و ‪ ۵‬نفر کشته شده‌اند.

این گزارش حاکی است، بر پایه این آمار روند سوانح هوایی در همه نقاط جهان بجز قاره آفریقا، در سالهای اخیر کاهش یافته است.

در قاره آفریقا که تنها سه درصد از مجموع کل پروازهای دنیا در آن انجام می‌شود، نرخ سوانح هوایی حدود ‪ ۱۸/۵‬درصد است و به این خاطر در گزارش مذکور، این قاره جزو بدترین مناطق پروازی در سال ‪ ۲۰۰۶‬تلقی شده است.

از سوی دیگر در زمینه هواپیماربایی هم بنا به این گزارش در سال ‪۲۰۰۶‬ میلادی تنها سه فقره اقدام صورت گرفته است و این روند در سالهای اخیر هم کاهش نزولی داشته است به حدی که میانگین سالانه آن حدود ‪ ۵/۶‬درصد از مجموع کل پروازهای ‪ ۵‬ساله اخیر را شامل می‌شود.

همچنین بنا به نتایج این تحقیقات، بیشترین سقوط هوایی در سال ‪۲۰۰۶‬ متعلق به هواپیماهای آنتونوف بویژه مدل‌های ‪ ۳۲، ۲۸ ،۲۶ ،۲۴ ،۱۲، ۲‬و ‪ ۷۲-۷۴‬بوده است و پس از آن هواپیماهای ایلیوشین، توپولوف، فوکر و ایرباس آ-‪ ۳۲۰‬در رتبه‌های بعدی قرار دارند.

در این گزارش همچنین از سقوط هواپیمای ایلیوشین ‪ ۷۶‬حامل پرسنل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در مسیر زاهدان به کرمان به عنوان یکی از ده مورد بدترین سوانح هوایی در آسیا نام برده شده است.

به علاوه در گزارش مذکور ساقط شدن یک فروند هواپیمای ایرباس ایرانی در آبهای خلیج فارس توسط ناو آمریکایی یواس‌اس وینسنز هم به عنوان بدترین سانحه هوایی در آبهای بین‌المللی اعلام شده است.

منبع:بازتاب

نحوه گسترش هواپیما های جنگنده

در اوایل جنگ جهانی اول، بعضی از هواپیماهای شناسایی، خود را به مسلسل یا سلاح های دیگر مجهز می کردند. حدود سال 1915 چندین فروند هواپیما فقط برای شلیک به مناطق زمینی دشمن ساخته شدند. حتی ملخ های آنها را در عقب هواپیما تعبیه می کردند تا خلبان براحتی بتواند از کابین به دشمن نشانه گیری کند و دیگر فشنگ ها به ملخ اصابت نکند و این مسئله (قرارگیری ملخ در قسمت انتهایی) باعث کاهش سرعت هواپیما بود.
با پیشرفت و گسترش هوافضا و علم مکانیک، شلیک مسلسل ها زمان بندی و با چرخش ملخ هواپیما تنظیم شد. به همین دلیل دیگر می توانستند هم ملخ و هم مسلسل را در قسمت جلویی (دماغه=nose) قرار دهند.
از سال 1916 تا 1935 میلادی اکثر هواپیماهای جنگنده با بیشینه سرعت 150مایل در ساعت حرکت می کردند و به دو مسلسل مجهز بودند.
در نسل بعدی هواپیماهای جنگنده( از 1935 به بعد) قدرت موتورها افزایش یافت و از 500 اسب بخار به یکهزار رسید و به واسطه آن، سرعت ها نیز دو برابر شد و به 300 مایل در ساعت رسید و به جای دو مسلسل، چهار مسلسل با کالیبر 20 میلیمتری به هواپیماها متصل شد که قدرت نفوذ به هر هواپیمایی را داشت.
با اختراع موتور جت از سال 1945 به بعد، سرعت هواپیماها به 600 مایل در ساعت و سقف ارتفاع این هواپیماها به 30 تا 45 هزار پا رسید. علم آیرودینامیک هم همچنان در حال پیشرفت بود و مهندسان دریافتند که اگر بال های هواپیما به سمت عقب متمایل باشد می توان به سرعت های بالاتری رسید. حدود سالهای 1945 تا 1955 موتورهای توربوجت اختراع شدند و حتی پس سوز (after burner) نیز به کمک هواپیماهای جنگنده آمد تا به سرعت های فراصوت دست یابند.
اتحاد جماهیر شوروی در سال 1955 هواپیماهای جنگنده ای ساخت که سرعتشان به یک ماخ (برابر سرعت صوت) می رسید و در سال 1960 به سرعت های 2 ماخ نیز دست یافتند.
این هواپیماهای فراصوتی دارای موتورهای بسیار پرقدرتی بودند که نیروی پیشرانی معادل 15هزار پوند فراهم می آوردند. در طراحی بال های آن زمان اکثرا از مدل بال های نازک (کم عرض) استفاده می شد و به همین علت این بال ها باید قدرت بسیاری داشته باشند تا بتوانند در مقابل نیروهای وارده به بال مقاومت داشته باشند. از طرف دیگر بال های نازک ضریب برآ ( نیروی بالا بر) کمتری را ایجاد می کرد و در سرعت های بالای 400 مایل در ساعت، برد هواپیماها به میزان چشمگیری کاهش پیدا می کرد.
علاوه بر تمامی این مشکلات در طراحی بال ها، حدود 40 سال پیش نزاع های هوایی نزدیک غیرممکن بود و این بال ها با وجود سرعت زیاد، قدرت مانور کمی به هواپیما می داد.
تایید این نظریه را می توان در ساخت هواپیمای F-4 فانتوم که هیچ مسلسلی در آن تعبیه نشده، دید. شوروی نیز در ساخت میگ -21 به جای دو مسلسل از دو جایگاه اتصال موشک استفاده کرد.
از آن پس موشک های هوا به هوا گسترش یافتند و انقلابی در طراحی هواپیماهای جنگنده ایجاد شد. مطالعات و تحقیقات به سمت اختراع رادارهایی رفت تا بتوانند هواپیماهای دشمن را حتی در خارج از برد هواپیما شناسایی کنند که این سیستمBVR ( Beyond Visual Range و )نام گرفت. با شناسایی هواپیماهای دشمن فقط احتیاج به یک شلیک با موشک های دوربرد هوا به هوا داشتند. یکی از بهترین موشک های هوا به هوای آن زمان فینیکس (AIM-54) نام داشت که کشور ما هم چندین فروند از آن را با هواپیماهای F-14 از آمریکا خریداری کرد.
هواپیماهای F-14 برای رفع نیاز نیروی دریایی آمریکا ساخته شد و چندی بعد نیروی هوایی درخواست ساخت هواپیماهایی با سرعت بالا و قدرت حمل موشک های بزرگ را تحویل پنتاگون داد. این قرارداد را شرکت داگلاس برد و موفق به ساخت هواپیمای F6D شد که قادر بود موشک ها را از فاصله 100 مایلی به هدف مورد نظر زمینی شلیک کند.
اکثر این هواپیماها در جنگ ویتنام مورد آزمایش قرار گرفتند و محققان فهمیدند که بسیاری از ایده های ساختشان اشتباه بوده است. به عنوان مثال تشخیص هویت هواپیماها از فواصل دور بسیار سخت بود و کوچکترین تصمیم اشتباه خلبان باعث سرنگونی یک هواپیمای خودی می شد و از طرف دیگر اگر آن هواپیماها دشمن هم بودند سیستم رهگیری موشک ها نمی توانست آنها را ردگیری کند. در اینجا بود که بازهم فقدان اسلحه های پرقدرت(مسلسل) روی هواپیماها احساس شد به گونه ای که کلنل رابین اولدز می گوید: هواپیمای بدون مسلسل مانند پرنده های بی بال هستند و دیگر F-4ها به یک مسلسل مجهز و با نام F-4E شناخته شدند و رقیب همیشگی آمریکا یعنی شوروی هم برای هواپیمای MIG-21 مسلسلی را طراحی کرد که در داخل هواپیما قرار داشت و برای شلیک بیرون می آمد و قدرت بسیار زیادی داشت.
دید کامل و واضح یک هواپیما بر عهده رادارهاست. بعد از جنگ جهانی دوم، رادارها پیشرفت کردند و دیگر باید در نزاع های شبانه یا در شرایط آب و هوایی بد نیز بخوبی گذشته کار می کردند. البته امروزه، تمامی هواپیماها از این رادارهای پیشرفته بهره می برند. در بین سالهای 1950 تا 1953، آمریکایی ها هواپیمایی را در آسمان مشاهده کردند که به مراتب از هواپیماهای آمریکایی سریعتر، بلند پروازتر و قابل مانورتر بود.
این پرنده آهنی Mig 15 نام داشت که توسط شرکت مجرب هوافضای میکیویان ساخته شده بود. برای مقابله با آن شرکت لاکهید هواپیمای F-104 را ساخت و در همین راستا هواپیماهای میراژ فرانسه و رعد انگلیسی نیز ساخته شدند.
این پرندگان همه در سرعت های 2 ماخ پرواز می کردند و دارای برد کم و قدرت حمل پایین تسلیحات بودند. با اینکه پرواز با چنین پرندگانی لذتبخش بود ولی شکارچیان دوربرد با موشک های هدایت شونده جدیدترین خطر آنها به شمار می رفتند.
در آن سالها هواپیماهایی مانند F- 111 Su- 24 ، Aj31 ، تورنادو GR- 1 نیز در همین رده قرار می گرفتند.
نسل بعدی جنگنده ها در زمان جنگ سرد به وجود آمدند که آن زمان را می توان به گرمترین رقابت میان آمریکا و شوروی تشبیه کرد.
در سال 1967 ترسی در وجود پنتاگون افتاد، هنگامی که فهمیدند ناتو هواپیمایی را با لقب (Foxbat) به رسمیت شناخته است. این پرنده تیز پرواز در اصل همان MIG- 25 بود که توانایی های شگفت انگیزی داشت؛پرنده ای که می توانست در تمامی ماموریت های شناسایی، رهگیری، بمب افکن شرکت کرده و با وجود سرعت بالا دست هیچ هواپیما یا موشکی به آن نمی رسد. نیروی هوایی آمریکا نیز برای دادن جوابی محکم به شوروی، توسط شرکت مک دانل داگلاس هواپیمایی با لقب عقاب و نام F- 15 ساخت که اولین پروازش را در جولای سال 1972 انجام داد.
F - 15 ها، دارای بال های پهن و عریضی (حدود 608 فوت مربع مساحت) بود و مانورهایش را در سرعت های بالا بخوبی انجام می داد و پس از چندین سال دیگر طی انجام پروژه هواپیماهای جنگنده کم وزن (LWF) شرکت جنرال داینامیکز F- 16 را ساخت.
در کل بین رقابت های تنگاتنگ آمریکا و شوروی هواپیماهای بسیاری ساخته شدند که هر کدام دارای قدرت های خاصی بودند. این 3 دهه اخیر آبستن تکنولوژی های فراوانی در عرصه صنعت هوافضا بوده و هر ساله پدیده جدیدی دیده می شود. در سالهای اخیر نیز هواپیماهایی مانند F-22 یا SU-37 و صدها هواپیمای دیگر به گونه ای ساخته شده اند که قابلیت های گوناگونی دارند.
این مقاله تنها معرفی تاریخچه ای اجمالی از زمان پیدایش هواپیماهای جنگنده تا دهه 1980 بود و برای معرفی بیشتر دیگر مجال بحث نیست زیرا هواپیماهایی که در 20 سال اخیر ساخته شده از هواپیماهای 80 سال گذشته بیشتر است و ما در این مقاله تنها به بحث در مورد هواپیماهای جنگنده پرداخته ایم.

منبع Hamshahri Newspaper

توان و تاکتیکهای نظامی ایران و عراق در جنگ هشت ساله

صدام حسین، رییس جمهور سابق عراق، هنگامی که در۳۱ شهریور ۱۳۵۹ دستور حمله سراسری به ایران را صادر کرد، هرگز گمان نمی کرد آتش جنگی را برافروخته باشد که هشت سال به درازا بکشد.

یکی از اهداف عمده صدام از این تجاوز تصرف ساحل شرقی اروندرود و دستیابی به بخشی از خوزستان بود، چرا که بدین ترتیب عراق از بزرگترین نقیصه جغرافیایی اش یعنی نداشتن سواحل عریض و بزرگ رهایی می یافت.

ارتش عراق در آن سالها اگرچه در زمره ارتشهایی بزرگ منطقه بود، اما باید اذعان کرد ابعاد آن برای مبارزه با بزرگترین کشور خاورمیانه (از نظر جمعیت وامکانات) کافی نبود.

وقوع انقلاب ایران در سال ۱۳۵۷ سبب آشفتگی سیاسی و نظامی ایران شد و بنابراین فرصت طلایی را برای حاکم فرصت طلب بغداد فراهم آورد.

قدرت نظامی ایران

محمد رضا پهلوی، شاه سابق ایران، بین سالهای ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۶ با صرف دهها میلیارد دلار ارتش ایران را مبدل به قدرت اول نظامی خاورمیانه کرده بود تا آنجا که به گفته کارشناسان، نیروی نظامی ایران "هدفی فراتر از اهداف منطقه ای" را جستجو می کرد.

کمکهای بی دریغ آمریکا نیز ثابت می کند که واشنگتن برای این ارتش اهمیت زیادی قائل بوده و این انتظار را از ایران داشته است که در شرایط حساس مانند ورود ناگهانی اتحاد شوروی به منطقه، دوشادوش قدرتهای غربی به مقابله با نیروهای متخاصم برخیزد.

به گفته کارشناسان، ارتش ایران در آن سالها مرکب از دو هزار و ۴۶۰ دستگاه تانک، دو هزار نفربر زرهی ، ۷۳۹ فروند هلی کوپتر و ۴۸۶ هواپیما بوده است. اگرچه این نیرو در قبل از انقلاب از ۵۰۰ هزار سرباز نیز برخوردار بود، اما در ابتدای جنگ بدلیل سیاستهای مسئولان وقت جمهوری اسلامی، این نیرو به کمتر از دویست هزارنفر کاهش یافته بود.

نیروی هوایی ارتش ایران در ابتدای جنگ از هواپیماهای بسیار پیشرفته اف-۱۴ برخوردار بود که می توانست با اندکی خطا با هر شلیک یک هواپیمای دشمن را سرنگون کند. همچنین حدود ۴۰۰ فروند اف-پنج (تایگر) و اف-چهار (فانتوم) به نیروی هوایی ایران قدرت تهاجمی می داد و آن را قادر به مقابله با هر نیرویی در منطقه می کرد.

تانکهای ایران نیز از انواع چیفتن ام-۴۷، ام-۴۸ ، ام-۶۰ بودند که همگی ساخت انگلستان و آمریکا بوده و در آن زمان از مدلهای پیشرفته روز محسوب می شدند.

مهمتر از همه، هوانیروز یا ناوگان هلی کوپتری ایران بود که با داشتن ۲۰۲ فروند هلی کوپتر تهاجمی کبرا، ۲۱۴ فروند بل-۲۱۴ و ۵۰ فروند بل-۲۰۵، به قدرت سوم هوانیروز جهان تبدیل شده بود.

با این وجود، خروج مستشاران خارجی در بهمن ۱۳۵۷ از یکسو و کاهش ۵۰ درصدی نفرات ارتش از سوی دیگر توان نظامی ایران را در شهریور ۱۳۵۹ حداقل به یک سوم سطح پیش از انقلاب کاهش داده بود.

قدرت نظامی عراق

در مقابل، ارتش عراق در سا ل ۱۳۵۹ ساختاری مناسب داشت. خلا قدرت ناشی از سقوط شاه و به دنبال آن تضعیف حضور ایران در مناسبات امنیتی – نظامی خاورمیانه و خلیج فارس سبب شده بود تا حزب بعث عراق به فرماندهی صدام حسین بدنبال ایفای نقش جدی تری در منطقه باشد.

کارشناسان توان نیروی هوایی عراق پیش از شروع جنگ را اینگونه ارزیابی کرده اند: سیصد و ۳۹ فروند هواپیما از انواع توپولف ۲۲، میگ ۲۳، سوخوی ۷، میگ ۲۱ و سوخوی ۲۰، ۱۳۳ فروند هلی کوپتر و ۵۶ فروند هواپیمای ترابری.

عراق همچنین از ۱۵۰۰ نفربر روسی و۲۴۰۰ دستگاه توپ صحرایی و ضد هوایی برخوردار بود.

اما قدرت اصلی عراق را ۲۳۰ هزار سرباز تعلیم دیده و ۲۸۵۰ تانک روسی از انواع تی-۵۴، ۵۵، ۶۲ و ۷۲ تشکیل می داد.

آغاز تهاجم

عراق حمله خود به ایران را در ۳۱ شهریور از سه جبهه آغاز کرد. در جبهه شمالی سپاه اول عراق متشکل از دو لشکر قصد داشت با تصرف کردستان و حمله به آذربایجان غربی مقدمات تجزیه کردستان ایران را فراهم کند.

در جبهه میانی پنج لشکرعراقی درقالب سپاه دوم قصد داشتند با پیشروی در عمق ۵۰ کیلومتری خاک ایران، بغداد را که به گونه ای نگران کننده به مرز ایران نزدیک بود، مراقبت کرده و درعین حال استانهای کرمانشاه و ایلام را تصرف کند و از شمال استان خوزستان سر برآورد.

اما عراق قدرت اصلی خود را در جبهه جنوب متمرکز کرده بود. پنج لشکر در قالب سپاه سوم مرکب از لشکرهای یک مکانیزه، ۱۰ زرهی، ۹ زرهی، ۵ مکانیزه و۳ زرهی قصد داشتند تا مهمترین شهرهای جنوبی ایران نظیر اهواز، آبادان و خرمشهر را تصرف کرده و زمـینه سقـوط خوزستان را فراهـم کنـند.

سد هوانیروز

بیشتر نیروهای ایران در هفـته های اول گرفـتار نقـل و انتقـال از مرزهای شرقی، مرکزی و شمالی کشور به جنوب بودند وهمین امر سبب شد تا ارتش صدام حسـین از عـنصر غافـلگیری به خوبی اسـتفـاده کند.

مثلا لشکر ۷۷ خراسان از مشهد به منطقه جنوب اعزام شد یا لشکر ۱۶ زرهی قزوین بیش از هزار کیلومتر با منطقه عملیاتی فاصله داشت.

تنها لشکر ۹۲ زرهی اهواز در جنوب و لشکر ۸۱ خرم آباد در مرکز منطقه عملیاتی برای مبارزه حضور داشتند و در کمال ناباوری، برغم برخورداری از حداقـل پشتیبانی، به دفاع پرداختند، حال آن که صدام گمان می کرد روحیه ضعیف مانع از جنگیدن جدی سـربازان ایرانی می شود.

بهر حال، قـدرت زرهی قـابل توجه عراق سبب شد تا بسیاری از مناطق مهم منطقه عملیاتی در سه ماه اول جنگ به اشغال عراق درآید. تصرف خرمشهر، سومار، نفت شهر، مهران، بستان، محاصره آبادان و تسلط بر محورهای اصلی همگی جزء پیروزیهای اولیه ارتش عراق بود.

اما ایران در کنار مقاومتهای پراکنده از یک ابزار مناسب دیگر نیز بهره می برد: نیروی هوایی و هوانیروز. خلبانان ایرانی در هـفـته های اول جنگ ضربات جبرا ن ناپذیری را به نیروهای مکانیزه و زرهی عراق به ویژه در محور جنوب وارد آوردند.

شاید همین حملات سبب کند شدن حرکت ستونهای زرهی عراق به داخل خاک ایران شد. هلی کوپترها و هواپیماهای ایرانی اصولا برای منهدم کردن ادوات زرهی خریداری شده بودند و خلبانان ایرانی پیش از جنگ، بارها چنین نبردهایی را تمرین کرده بودند.

اشغال بیش از ده هزار کیلومتر مربع از خاک ایران در سه ماه اول جنگ، اگرچه یک موفقیت نظامی بود، اما بسیار کمتر از انتظار فرماندهان نظامی عراقی بود.

برگشتن ورق

به موازات تحلیل رفتن ارتش عراق در اثر ضربات نیروی هوایی وهوانیروز ایران، ورود صدها هزار نیروی داوطلب از یکسو و فراخوانی ارتش برای جلب نیروهای وظیفه از سوی دیگر سبب شد تا برتری جمعیت ۳۷ میلیون نفـری ایران بر جمعیت ۱۳ میلیون نفـری عراق خود را نشان دهـد.

بکارگیری گسترده نفـرات سبب شد تا در پنجم مهر ۱۳۶۰ ایران محاصره آبادان را بشکند و در آذر ماه با تصرف بستان مقدمه آزاد سازی خرمشهر را فـراهم آورد.

در حالی که ایران در دو نبرد مذکور به ترتیب تنها از ۲۵ و ۳۲ گردان رزمی استفاده کرد، مطابق آمار نظامی، این کشور در عملیات فتح المبین و بیت المقـدس که منجر به آزادسازی خرمشهر شد به ترتیب از ۱۳۵ و ۱۴۴ گردان نیرو استفـاده کرد.

در دو عملیات مذکور که بین ماه های فروردین تا خرداد ۱۳۶۱ انجام شد، عرا ق با تحمل ۲۰ هزار کشته و زخمی و ۳۴ هزار اسیر مجبور شد تا حدود شش هزار کیلومتر از منطقه اشغالی را واگذار کند. ا ین نبردها در مجموع ۲۰ درصد از توان عراق را از بین برد.

با رد درخواست آتش بس عراق در خرداد ۱۳۶۱ توسط جمهوری اسلامی، روند جنگ تغییر کرد و از آن زمان به بعد عرا ق در موقعیت دفاعی قرار گرفت.

دوپینگ برای عراق

در سالهای ۱۳۶۱ و ۱۳۶۲ (۸۳-۱۹۸۲)   متحدان عراق متقاعد شدند به کمک عراق شتافته و با کمکهای گسترده ارزی و فروش سلاح سازمان ارتش عراق را دو برابر کنند.

بنا به برآورد موسسه بین المللی تحقـیقـات استراتژیک برا ی سا ل ۱۹۸۳ــ۱۹۸۴، ارتش عراق مرکب از ۵۱۷ هزار سرباز بوده که در کنار ۷/۷ میلیارد دلار بودجه نظامی طی دو سا ل ۱۹۸۱ و۱۹۸۲ از حداقـل ۲۵ میلیارد دلار کمک نظامی خارجی نیز بهره مند شده است.

ورود میراژهای فرانسوی، سوپراتانداردها، موشکها ی سام، تانکهای جدید تی ۷۲، میگهای ۲۵ و ۲۷ تنها بخشی از جنگ افزارهای جدید ارتش عراق بود.

تقویت عراق سبب شد ایران نتوا ند سرعت پیشروی خود در سا ل ۶۱-۱۳۶۰ را در سالهای بعد تجربه کند و۱۳۰۰ کیلومتر مربع از خاک ایران در جنوب کماکان در اشغال عراق ماند.

شکست عملیات رمضان و والفجر یک در سال ۱۳۶۱ از نشانه های تقویت شدن عراق بود، هر چند در سال ۱۳۶۲ ایران با تصرف جزایر مجنون توانست با قبول تلفـات زیاد، عراق را مجبور به یک عقب نشینی محدود کند.

در جبهه های شمالی و میانی نیز اگرچه شدت جنگ کمتر بود، اما تحرکات ایران و عراق کم نبود و در محور مهران، سومار و نفت شهر طرفین بارها اقدام به حمله و ضد حمله علیه یکدیگر کردند، اما مشخص بود که قرار است تکلیف جنگ در جنوب مشخص شود.

عبور از اروند

در بهمن ۱۳۶۴ نیروهای ایران با گذر از رودخانه خروشان وعریض اروند نیروهای عراقی مستقر در ساحل غربی رودخانه را غافلگیر کرده و توانستند شهر کوچک اما مهم فاو را بگیرند وعملا ارتباط عراق را با خلیج فارس قطع کنند.

این حمله اگرچه برای ایرانیان خیلی خونین تمام شد، اما چون عراق برغم استفاده از حداکثر توان زرهی و هوایی نتوانست آنها را عقب براند موقعیت این کشور را به خطر انداخت.

در این نبردها عراق صدها تانک و هواپیما را از دست داد و ایران نیز کمبود تجهیزات خود را با گذشتن از جان دهها هزار نفر از نیروهایش جبران کرد.

اما در سال ۱۳۶۵ ارتش عراق باز هم تقویت شد و به گفته کارشناسان، در این زمان از ۹۶۰ هزار سرباز، هفت هزار تانک و نفربر، ۶۰۰ هواپیما و ۴۰۰ هلی کوپتر برخوردار بود. این در حالی بود که تجهیزات ایران به حدود ۱۰۰ هواپیما و هزار تانک محدود شده بود.

در نتیجه، پس از این دیگر حملات ایران فایده ای نداشت و حمله ایران به جنوب و شرق بصره در سال ۱۳۶۵ و در جبهه میانی در سال ۱۳۶۶بی نتیجه ماند.

رکود در جنگ

ارتش صدام که با اتخاذ تدابیر دفاعی مانع ورود ایران به خاک عراق شده بود، د ر سالهای ۱۳۶۵ تا ۱۳۶۷ با بهره گیری از نیروی هوایی خود از یکسو و توان موشکی از سوی دیگرعملا به صورت یک طرفه به تخریب تاسیسات قتصادی و شهرهای ایران پرداخت و این امر سبب شد تا به مرور روحیه مردم ایران نیز تضعیف شود.

از یک طرف برتری قوای عراق از نظر توپخانه، قدرت موشکی و توان زرهی به درجه ای رسیده بود که ایران دیگر قدرت پیشروی به داخل عراق را نداشت.

از طرف دیگر، فعالیتهای سازمان ملل برای صدور قطعنامه برای پذیرش آتش بس از سوی ایران افزایش یافت و در سا ل ۱۳۶۶ منجر به صدور قطعنامه ۵۹۸ شد، اما ایران هنوز حاضر به قبول آتش بس نبود.

حملات مجدد عراق

عراق پس از آن که مطمئن شد نیروهای مسلح ایران قادر به ادامه حملات خود نیستند، از اوایل سا ل ۱۳۶۷ ا ز لاک دفاعی درآ مده و ایران را با چند عملیات از فاو و شرق بصره به عقب راند.

درگیری نیروهای دریایی ایران و آمریکا در فروردین همان سال نیز که منجر به غرق شدن یک ناو ایرانی شد، به ایران فهماند که آمریکا نیز مایل به خاتمه هر چه سریعتر جنگ است.

در نتیجه ایران در ۲۷ تیر ۱۳۶۷ (دو هفته پس از سقوط هواپیمای مسافربری ایرباس ایران به دست سربازان نیروی دریایی آمریکا) قطعنامه را پذیرفت، اما عراق که اکنون دست بالا را داشت، به بهانه حمایت از مجاهدین خلق در جبهه جنوب تا پشت دروازه های اهواز و در شمال تا نزدیکی کرمانشاه پیش راند.

این حملات گسترده، مجددا سبب ورود سیل داوطلبان ایرانی به جبهه ها شد تا آن که در سوم مرداد به دنبال ضد حمله سنگین ایران و شکست واحدهای مجاهدین در عملیات "فروغ جاویدان" در نهایت در ۱۵ مرداد عرا ق قطعنامه را پذیرفت.

نتایج جنگ

جنگ ایران و عراق در نهایت فرجامی نیک برای هیچکدام از طرفین نداشت.

نابودی زیر بناهای دو کشور در کنار مرگ صدها هزار ایرانی و عراقی و معلول شدن صدها هزار سرباز دیگر تنها بخشی ا ز اثرات این جنگ هشت ساله بود که پس از جنگ ویتنام بزرگترین جنگ جهان پس از جنگ جهانی دوم محسوب می شود.

خسارات ایران در این جنگ بین ۲۰۰ میلیارد دلار (برآورد منابع غربی) تا هزار میلیارد دلار (تخمین مقامات جمهوری اسلامی) تخمین زده می شود.

عراق نیز پس از جنگ اگرچه از ارتشی بسیار بزرگتر از ارتش سا ل۱۳۵۹ خود برخوردارشد، اما از بین رفتن بنیه مالی این کشور سبب شد تا صدام حسین تنها راه چاره برای فرار از ورشکستگی را تجاوز به کویت ببیند که این حمله مقدمه ای شد برای ۱۳ سا ل مناقشه بی حاصل دیگر بین سربازان این کشور و قدرتهای جهان.

موشک حمل‌ کننده‌ی ماهواره‌ای ایران به زودی پرتاب می‌شود

بروجردی:
موشک حمل‌ کننده‌ی ماهواره‌ای ایران به زودی پرتاب می‌شود
اگر بخواهیم به اقتدار برسیم باید هزینه‌های آن را بپردازی


"به همت دانشمندان جوان ایرانی موشک حمل کننده ماهواره‌ای ایران آماده شده است و به زودی پرتاب می‌شود".

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) به نقل از مرکز خبر حوزه، علاءالدین بروجردی رییس کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی با بیان این مطلب در جلسه فضلا و طلاب بروجردی در قم گفت: تنها راه حل خروج از وضعیت هسته‌یی ایران، مذاکره است.

وی با بیان اینکه "غربی‌ها اصلا فکر نمی‌کردند جمهوری اسلامی بتواند به چرخه تولید سوخت هسته‌یی دست یابد"، گفت: اکنون در جایگاه مطلوبی قرار داریم و برای رسیدن به شرایط بهتر و رسیدن به جایی که نتوانند به ما حرف زور بگویند، باید ناملایمات سیاسی، فشارهای بین‌المللی و اهرم‌هایی مانند قطعنامه شورای امنیت را بپذیریم و این راه پر از سنگلاخ را طی کنیم، در غیر این صورت باید در صف‌ طولانی کشورهای تابع اراده‌ی بوش بایستیم.

رییس کمیسیون امنیت ملی مجلس، با اشاره به نرمش جمهوری اسلامی در مذاکرات سال‌های اخیر خود با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، گفت: نتیجه این دیپلماسی این بود که آقای البرادعی دوبار در گزارش رسمی خود، عدم انحراف ایران از مقررات آژانس را مورد تایید قرار داد و این کار در واقع حکم تبرئه جمهوری اسلامی است.

وی با بیان اینکه غربی‌ها خواهان حداقل تعلیق 10 ساله فعالیتهای هسته‌یی ایران بودند، اظهار داشت: متوسط سنی دانشمندان ما در این عرصه بین 30 تا 35 سال است. آیا می‌شود یک جوان فعال، پرانرژی و متفکر 10 سال دست روی دست بگذارد؟ این دقیقا به معنای فروپاشی بنیه‌ی علمی یک کشور است.

علاءالدین بروجردی تاکید کرد: قرار نیست درجا بزنیم و هرچه غرب و آمریکا گفتند قبول کنیم، بلکه اگر بخواهیم به اقتدار برسیم باید هزینه‌های آن را بپردازیم، کما اینکه از ابتدای انقلاب تاکنون در عرصه‌های مختلف دفاع مقدس مبارزه با مواد مخدر و دیگر عرصه‌ها ده‌ها هزار شهید تقدیم کرده‌ایم.

وی با بیان اینکه "آمریکا و غرب در صورت تعطیل کردن تحقیقات هسته‌یی ایران هم دست‌بردار نخواهند بود" گفت: آن وقت خواهند گفت، موشک‌هایتان را هم باید جمع کنید، یعنی جمهوری اسلامی را به کشوری که توان مقابله و دفاع از خویش را ندارد تبدیل کنند، لذا اگر در خاکریز اول مقاومت نداشته باشیم، قصد فتح خاکریزهای بعدی را هم خواهند کرد.

رییس کمیسیون امنیت ملی مجلس، راه‌اندازی زنجیره‌ی سه هزار تایی سانتریفوژ را عامل تثبیت توانمندی هسته‌یی کشور ارزیابی و تصریح کرد: غربی‌ها وقتی احساس کنند که توان هسته‌یی در کشور ما تثبیت شده است، ناگزیر به مذاکره خواهند شد، زیرا آنها می‌دانند اگر بخواهند با فشار یک‌طرفه با جمهوری اسلامی برخورد کنند، در نهایت ایران از NPT خارج خواهد شد واین چیزی است که آنها از آن ابا دارند.

وی افزود: آنها تجربه‌ی کره شمالی را دارند که فشار یک طرفه منجر به ساختن بمب هسته‌یی توسط این کشور و آزمایش آن شد، لذا از قطعنامه شورای امنیت تنها به عنوان اهرم فشار در مذاکرات خود بهره می‌برند، کما اینکه ما هم از مسایلی چون شرایط منطقه، موقعیت ایران و... به عنوان اهرم فشار استفاده می‌کنیم.

علاء‌الدین بروجردی با اشاره به اینکه دولت بلافاصله پس از قطعنامه شورای امنیت در بیانیه‌ای بر سرعت راه‌اندازی زنجیره سه هزار تایی سانتریفوژ تاکید کرد، گفت: بعد از صدور قطعنامه، دبیرکل جدید سازمان ملل متحد، اروپاییان، چین و روسیه در پیامهای جداگانه‌ای برای مذاکره با جمهوری اسلامی پیغام دادند و حتی در بندهای نهایی قطعنامه هم به مذاکره اشاره شده است.

وی در بخش دیگری از سخنان خود به جنگ همه جانبه علیه جمهوری اسلامی ایران اشاره کرد و با بیان اینکه "باندهای عظیم مافیایی با سرمایه‌های میلیاردی وارد عرصه‌ی ورود و توزیع مواد مخدر میان جوانان ایران شده‌اند"، گفت: امروزه سومین تجارت جهانی، تجارت مواد مخدر است و اگر در مقابله با باندهای مواد مخدر کوتاهی کنیم، جوانان ما در منجلاب فساد گرفتار خواهند شد.

نماینده مردم بروجرد در مجلس شورای اسلامی، با اعلام اینکه "از زمان حضور آمریکا و انگلیس در افغانستان تولید مواد مخدر در این کشور از چهار هزار تن به شش تا هشت هزار تن تبدیل شده است"، گفت: امنیت خاطر باندهای مواد مخدر موجب جری شدن آنها در فعالیت خانمان‌سوزشان می‌شود.

وی با انتقاد از اجرا نکردن حکم اعدام متخلفان پرونده‌های توزیع مواد مخدر گفت: با باندهای توزیع مواد مخدر باید بی‌رحمانه برخورد کرد و این در حالی است که در بازدید اخیر از برخی زندان‌ها، شاهد 300 محکوم به اعدام در این زمینه بودیم که با گذشت دو سال از صدور احکامشان، هنوز اعدام نشده بودند.

علاءالدین بروجردی افزود: کسی که خروار خروار مواد مخدر در کشور وارد و توزیع می‌کند و به جوانان عزیز و خانواده‌های آنها رحم نمی‌کند، بدون تردید مفسد فی‌الارض است.

وی مفاسد اجتماعی ناشی از مواد مخدر مصنوعی و شیمیایی را بسیار بیشتر از مواد مخدری چون تریاک دانست و اظهار داشت: متاسفانه این مواد که در قالب قرص‌ عرضه می‌شوند، آثار تخریبی فیزیولوژیکی بیشتری دارند، سهل‌الوصول‌ترند و به راحتی در یک کارگاه کوچک قابل تولیدند.

علاء‌الدین بروجردی، با بیان اینکه اکثر زندانیان کشور را افراد معتاد تشکیل می‌دهند، گفت: چون راهی پیش روی اینها در زندان نیست، به سرنگ مشترک روی می‌آورند، لذا زندانهای کشور تبدیل به یکی از اماکن مهم گسترش بیماری ایدز شده است.

وی همچنین با اشاره به تهاجم فرهنگی دشمن، وظیفه روحانیت را در این عرصه مهم ارزیابی و اشاره کرد: هم اکنون «ویسکی» تولید شده در پاریس به فاصله کمتر از یک ماه در تهران عرضه می‌شود و به توزیع‌کننده تضمین می‌دهند که پولش را بعد از فروش به آنها بدهد و حتی اگر در مواقعی توسط ماموران ضبط شد، خسارتش را جبران می‌کنند و در صورت دستگیری شخص نیز هزینه‌ خانواده‌اش را می‌دهند و برای آزادی‌اش تلاش می‌کنند.

فناوری پنهان کاری

مقدمه

فناوری پنهان کاری ابتدا برای گذر از سیستمهای دفاعی شدید روسیه طراحی شده بود. در اواخر دهه 50 میلادی هواپیماهای جاسوسی U-2 برای بیرون ماندن از دسترس شلیک ضد هوایی ها در ارتفاع 80000 فوتی ( 24000 متری) پرواز می کردند، ولی بعدها مشخص شد که رادار قادر به ردیابی آنها نبوده است.
موفقیت پروازهای در ارتفاع بالا، با هواپیماهای U-2، آغاز به کار تحقیقاتی شد که بعدها « پنهان کاری» نام گرفت و هدف آن ساخت هواپیماهایی بود تا از دید پنهان باشد. U-2 تا مدتها از دید رادارهای دشمن پنهان ماند، به خاطر اینکه در ساخت آن از مواد غیر فلزی استفاده شده بود که امواج رادار را جذب کرده و آنها را به طرف ایستگاه زمینی رادار انعکاس نمی داد، حالتی که در مورد دیگر هواپیماها اتفاق می افتاد. انقلاب پنهان کاری از دید رادار در دهه 1970 اتفاق افتاد، زمانی که کامپیوترها به قدر کافی قدرتمند شدند تا معادلات ماکسول را در مورد انتشار امواج الکترومغناطیسی حل کنند. این معادلات نشان می دادند که امواج رادار چگونه منعکس شده و پراکنده می شوند و با طراحی برنامه ای که قادر به پیش بینی RCS از کل بدنه هواپیما در تمام زوایا بود ( RCS امواج برگشتی از شی به طرف ایستگاه رادار) ، طراحان به صورت موثری قادر به کاهش دادن RCS شدند. تنها محدودیت برنامه اخیر این بود که برنامه فقط قادر به آنالیز سطوح صاف، آن هم به دلیل ضعف کامپیوتر ها بود ، بنابراین F-117 و مدلهای مشابه آن از تعدادی سطوح صاف تشکیل شده بودند.


F-117

برنامه طراحی و ساخت هواپیمای F-117 جنگنده پنهان کار Nighthawk که توسط Lockheed Martin اجرا می شد بعد از سالیان سال کار روی فن آوری پنهان کاری و بر اساس آزمایشات که در سال 1975 انجام شده بود، در سال 1978 شروع شد و اولین پرواز آن در سال 1981 بود.ولی تا سال 1988 که به طور عمومی خبر وجود چنین پرنده هایی پخش نشده بود هنوز یک پروژه سری بود.Nighthawk اولین هواپیمای پنهان کار عملیاتی بود. از سال 1978 تا 1985 نورثروپ گرومن نیز روی یک پروژه پنهان کاری ، کار می کرد. این هواپیما به نام « Tacit Blue» (آبی خاموش) نامگذاری شد. این پروژه اطلاعات مهندسی ارزشمندی را برای طراحی بمب افکنB2 فراهم آورد. Tacit Blue اولین هواپیمایی بود که برای کاهش سطح مقطع راداری در بدنه آن از سطوح خمیده استفاده شده بود.



اصول کار اولیه


روشی که برای تشخیص هواپیماها استفاده می شود، بمباران فضای هوایی توسط سیگنالهای راداری به صورت متداوم است.
وقتی که هواپیماهایی به مسیر راداری وارد می شود، سیگنال برخورد کرده به آن طرف سنسور واقع در ایستگاه رادار که اندازه و مکان هواپیما را تشخیص می دهد بر می گردد( لازم به ذکر است که توان سیگنال فرستاده شده در حدود چندین مگاوات است در حالیکه سیگنال برگشتی از بدنه یک هواپیما در حدود چند میل وات است که این سیگنال در گیرنده مدار چندین بار تقویت می شود.)



دیگر روش های تشخیص با سیگنالهای صوتی و فراصوتی ، دیداری و مشخصه های مادون قرمز (حرارتی) کار می کنند. فناوری پنهان کاری به وسیله کاهش یا حذف این سیگنالهای تشخیص دهنده کار می کنند.
پانلهای روی بدنه F-117 طوری زاویه دار شده اند که امواج رادار را منحرف کرده و سیگنالی به طرف پایگاه زمینی بر نمی گردد.
در F-117 از پنجره های صاف و مواد جاذب امواج رادار در خود پنجره ها و روی پنجره های سیستم هدایت لیزری که از ورود امواج رادار به داخل ایم محفظه جلوگیری می کند، استفاده شده است.
پانل های بدنه مجهز به لایه ای از مواد مرکب خاص که جذب کننده امواج رادار و در نتیجه کاهش دهنده هر نوع نشانه ای که باعث شکار شدن هواپیما می شود، هستند.
کاهش دادن مشخصه های حرارتی ایجاب می کند که یک هواپیما بسیار مخفی تر ساخته شود.
اگزوز موتور F-117 ، قبل از خروج گاز موتور توسط هوای سرد خنک می شود و این هوا توسط پره هایی به درون اگزوز فرستاده می شود. این پره ها، روزنه های عریض در روی لبه فراز دو بال هستند.
هواکش و اگزوز B2 روی سطح بالایی بال یعنی جاییکه از دسترس رادارهای زمینی محافظت شده اند گنجانده شده است.
جدیدترین هواپیماهای با فناوری پنهان کاری F-22 Raptor ، جنگنده F-35 و جنگنده اروپایی Typhoon هستند.


F-35


F-22

همه آنها قادرند یا قادر خواهند بود در سرعتهای مافوق صوت بدون استفاده از پس سوز که شدت سیگنال های مادون قرمز منتشر شده را تحت شرایط مافوق صوتی کاهش می دهد، پرواز کنند.




پنهان کاری در دریا !!


اشتباه نکنید این مربوط به جیمزباند نیست، این قایق متعلق به نیروی دریایی ایلات متحده است!
سری ناوشکن های چند کاره DD21 Zumwalt در سال 2010 وارد عمل خواهند شد تا جایگزین ناوشکن های Oliver Hazar Perry و ناوشکن های Sprunace موجود شوند.بر خلاف سری های قبلی، ماموریت اصلی DD21 مهیا کردن پشتیبانی برای حمایت از نیروهای زمینی است.
کاهش علایم دیداری، راداری، مادون قرمز و علایم مغناطیسی الی ترین اهداف طراحی هستند.
این کشتی ضمنآ برای عملیات ضد هوایی، ضد دریایی و ضد زیر دریایی طراحی شده است.
همچنین طرح کشتی شامل مواد مرکب خاص ، بعضی مواد جاذب رادار و شکل خاص بدنه کشتی هم روی سطح آب و هم زیر سطح آب است.دقت بسیار زیادی برای کاهش صدای کشتی و کم کردن صدای سیستم های تسلیحاتی و موتوری کشتی اتخاذ شده است.سیستم قدرت یکپارچه IPS برای حمل بی صدای کشتی طراحی شده است. IPS یک سیستم با ساختار کاملآ الکتریکی برای کشتی های آینده است و نیروی محرکه کل کشتی به خط الکتریکی وصل است.
IPS هزینه نگهداری کمتر، هزینه ساخت کمتر، قابلیت بقاپذیری بهتر با ساختار انعطاف پذیرتر را برای دارندگان کشتی به ارمغان آورده است.
ساخت یک پیشرانه الکتریکی باعث حذف شفت پیشرانه و کاهش چرخ دهنده ها و نیز باعث کاهش علاءم ردیابی کننده مثل صدا، حرارت و ... می شود و همچنین باعث افزایش قدرت موجود در سیستم های تسلیحاتی( قابلیت حمل مهمات بیشتر) و افزایش راحتی خدمه کشتی می شود.سری DD21 Zumwait با تسلیحات 5-inch/62 و تو پهای Howitzer 155 mm مجهز خواهند شد و کشتی قادر خواهد بود که قدرت پشتیبانی توپخانه ای با برد 100 مایل را داشته باشد.
یک سیستم موشکی دریایی زمینی هم خواهد توانست که با برد 100 تا 200مایل، کار پشتیبانی نیروهای زمینی را انجام دهد.
موشک های تاکتیکی کروز Tomhawk هم قادر خواهند بود تا اهداف در فاصله 200 تا 1600 مایل دریایی را مورد اصابت قرار دهند.
DD21 به پیشرفته ترین سیستم های ردیابی زیر دریایی که روی سطح جنگنده نصب خواهد شد، مجهز خواهد گردید.
سیستم پد فرود کشتی قادر به میزبانی از فرود هلیکوپترهای نیروی دریایی خواهند بود.
دیگر ناوچه ضد رادار رزمناو Visby سوءدی است.
سری رزمناو های Visby اولین سری کشتی در جهان هستند که کاملآ منطبق با فن آوری پنهان کاری طراحی گردیده اند، که با مهارت عملیاتی بسیار بالایی هم ترکیب شده اند.


Visby

مشخصه های پنهان کاری برجسته کشتی، قابلیت انعطاف و بهبود کارآیی کشتی در انواع عملیات را باعث شده است.
Visby دارای سطح خمیده خاصی است، که برای ایفای نقش های خاص طراحی شده است: جنگ روی سطح دریا (ASUM) ، جنگ ضد دریای ( ASW)، خنثی سازی مین دریایی ( MCM)، فرماندهی و ... .
Visby طوری طراحی شده که تمام علاءم آشکار کننده وجود کشتی مانند علاءم نوری و مادون قرمز ، علاءم صوتی و فراصوتی، پتانسیل الکتریکی زیر دریایی و علاءم مغناطیسی ، علاءم فشار، ضد رادار و سیگنالهای فعال پخش شده را به حداقل رساند.


Visby

سیستم MCM شامل ترکیبی از علاءم کوتاه، سنسورها و تسلیحات و مقاومت بالا در مقابل شوک است.
یک سیستم پیشرفته سونار برای ردیابی، تشخیص ، مکان یابی و پشتیبانی داده ها برای سلاح ها طراحی شده است. بدنه کشتی بر اساس اصول پنهان کاری یا سطوح صاف بسیار بزرگ خمیده طراحی شده است. هر ابزاری که ضرورتی بری ماندن در بیرون کشتی را ندارد به درون کشتی منتقل شده یا با صفحات با طرحی خاص پوشانده شده است.


Visby

اگزوزهای توربین گاز در نزدیکی سطح آب در عقب کشتی پنهان شده اند.کشتی با فیبر کربن با ساخت ساندویچی، با پلاستیک فشرده (CFRP) ساخته شده است.
این مواد دارای استحکام و قدرت بالا، در برابر شوک بالا، علاءم مشخص کننده راداری کم و مشخصه مغناطیسی بسیار پایین هستند.
بهره گیری از این مواد ، وزن مجموعه را تا 50% کاهش داده و این مزیت باعث می شود که با هزینه حمل و نقل کمتر( مصرف سوخت کمتر) کشتی سریعتر حرکت کند و مسافت طولانی تری را طی کند.Visby به توربین پیشرانه ترکیبی دیزل یا گاز (CODOG) مجهز شده است که قادر است سرعت بالایی را برای کشتی فراهم کند و در واقع غیر ضروری 2 پیشرانه دیزلی یا سرعتی کمتر کشتی را یه حرکت در می آورند.
موتورها حداکثر سرعتی بالغ بر 15 گره دریایی را برای فواصل طولانی و 35 گره دریایی را برای فواصل کوتاه مهیا می کنند.
کشتی دارای موتورهای با نیروی پرتابی خاص برای مانور دادن در لنگرگاه است.


منبع : انجمن هوا و فضا

پایگاه های شکاری نیروی هوایی ارتش

پایگاه های شکاری نیروی هوایی ارتش 

TFB.1- پایگاه اول شکاری مهرآباد (تهران)

گردان 11 شکاری میگ 29

گردان 12 شکاری اف 5

گردان 83 شکاری اف 14

گردان ؟؟ شکاری سوخو 24

گردان 11 ترابری سی 130

گردان 12 ترابری سی 130

گردان 13 ترابری بویینگ 707

گردان 14 ترابری بویینگ 747

TFB.2- پایگاه دوم شکاری تبریز

گردان 21 شکاری اف 5

گردان 22 شکاری اف 5

گردان 23 شکاری میگ 29

TFB.3- پایگاه سوم شکاری همدان

گردان 31 شکاری اف 4

گردان 32 شکاری اف 4

گردان 33 شکاری اف 4

TFB.4- پایگاه چهارم شکاری دزفول

گردان 41 شکاری اف 5

گردان 42 شکاری اف 5

گردان 43 شکاری اف 5

TFB.5- پایگاه پنجم شکاری امیدیه (آقا جاری)

گردان 51 شکاری اف 7

گردان 52 شکاری اف 7

گردان 53 شکاری اف 7

TFB.6- پایگاه ششم شکاری بوشهر

گردان 61 شکاری اف 4

گردان 62 شکاری اف 4

گردان 82 شکاری اف 14

TFB.7- پایگاه هفتم شکاری شیراز

گردان 71 شکاری اف 5

گردان 72 شکاری سوخو 24

گردان 71 ترابری سی 130

گردان 72 ترابری سی 130

گردان 73 ترابری ایلیوشن 76

گردان 83 شکاری اف 14

گردان هلیکوپتر ترابری 212 و شینوک 47

TFB.8- پایگاه هشتم شکاری اصفهان

گردان 81 شکاری اف 14

گردان 82 شکاری اف 14

TFB.9- پایگاه نهم شکاری بندر عباس

گردان 91 شکاری اف 4

گردان 92 شکاری اف 4

TFB.10- پایگاه دهم شکاری چابهار

گردان 101 شکاری اف 4

TFB.11- پایگاه یازدهم شکاری قلعه مرغی (تهران)

آموزشی

TFB.12- پایگاه دوازدهم شکاری دوشان تپه (تهران)

آموزشی

TFB.13- پایگاه سیزدهم شکاری زاهدان

گردان شکاری اف 6

TFB.14- پایگاه چهاردهم شکاری مشهد

گردان شکاری میراژ اف 1

TFB.15- پایگاه پانزدهم شکاری کرمانشاه

رزرو

TFB.16- پایگاه شانزدهم شکاری کرمان

رزرو

TFB.17- پایگاه هفتدهم شکاری مسجد سلیمان

رزرو

تذکر:لازم به یادآوری است اطلاعات آورده شده نقل صریحی از سایت زیرین بوده ومورد تایید یا رد مسئولین این وبلاگ نمی باشد

منبع:http://iran-airforce.blogfa.com

گزارشی مهیج از رویاروِِیی فانتوم های ایران و بشقاب پرنده ها

 

مقدمه  :
از بهترین و شاید کم نظیرترین مدارک رویارویی بشقاب پرنده ها و هواپیماهای نظامی مربوط به سال 1976 و  تقابل این اشیا ناشناس پرنده و جت های فانتوم II در محدوده آسمان شهر تهران است که تا به امروز برخی از زوایای این حادثه همچنان در پرده ابهام قرار دارد . این واقعه هنگامی رخ داد که در 19 سپتامبر1976 مرکز فرماندهی نیروی هوایی شاهنشاهی ایران شی پرنده ناشناسی را در محدوده آسمان تهران شناسایی کرد, نکته مهم در این حادثه تاثیرات ناشناخته الکترومغناطیسی شی پرنده ناشناس بروی سیستمهای الکترونیکی بود .  دو فروند هواپیمای جت فانتوم F-4 که به صورت مستقل اقدام به رهگیری اشیا ناشناس پرنده(UFO) کرده بودند تمامی سیستمهای الکترونیکی و ارتباطی آنان مختل شده و از کار افتادند و حتی در یک مورد هواپیما قادر به شلیک موشکهای خود به هدف نیز نبود وهر دو به ناچار از شی پرنده دور شدند . این حادثه به سرعت مورد توجه سازمان اطلاعات دفاعی آمریکا(DIA) , سازمان امنیت ملی آمریکا  (NSA)  و سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا(CIA) قرار گرفت و تعدادی از پرسنل ایرانی که مستقیما در این حادثه حضور داشتند مورد بازجویی قرار گرفتند.  اگر چه  با گذشت زمان برخی از این نکات مبهم و سوالات بی پاسخ آن به تدریج با خارج شدن و انتشار مدارک مربوط به این حادثه از حالت محرمانه بودن روشن شده است اما همچنان نکات و ابهامات بیشماری وجود دارد که به نظر نمیرسد تنها با بررسی تنها این حادثه امیدی به یافتن پاسخی برای آن داشت اما میتوان امیدوار بود که با در کنار هم چیدن مجموعه مدارک بدست آمده از حوادث مختلف به نتیجه ای مثبت دست یافت با ما باشید تا گذری بر این حادثه داشته باشیم .

شرح  واقعه :

در حدود ساعت 12:30 بامداد روز 19 سپتامبر1976مرکز فرماندهی نیروی هوایی شاهنشاهی ایران چندین تماس تلفنی در فواصل زمانی کوتاه از منطقه شمیران در شمال تهران  دریافت میکند که تعدادی از آنان گزارش دیدن یک شی پرنده در آسمان و تعدادی دیگر از دیدن یک شی نورانی شبیه به هلیکوپتر خبر میدادند . هنگامی که مرکز فرماندهی نیروی هوایی مطمئن شد که هیچ هلیکوتر و هواپیمایی متعلق به نیروی هوایی و یا سازمان دیگر در آن محدوده حضور ندارد با تیمسار همافر نادر یوسفی جانشین فرمانده عملیات نیروی هوایی و فرد سوم نیروی هوایی شاهنشاهی ایران  تماس گرفته میشود و در جریان امور  قرار میگیرند  . تیمسار یوسفی در اولین واکنش, احتمال مشتبه شدن ساکنین شمیران از دیدن ستاره زهره که درآن فصل از سال درخشانترین اجرام سماوی است به جای شی ناشناس نورانی میدهد اما بعد از صحبت با برج مراقبت فرودگاه مهرآباد و گزارش آنان مبنی بر دیدن یک جرم نورانی که بسیار بزرگتر از یک ستاره است این فرضیه منتفی میشود و  تیمسار یوسفی تصمیم به شناسایی و رهگیری این شی نورانی ناشناس میگرد .

در حدود ساعت 01:30 بامداد یک فروند هواپیمای فانتوم F-4 از پایگاه هوایی شاهرخی (همدان) به پرواز در می آید و با حداکثر سرعت به سمت تهران و محل رویت شی ناشناس پرنده حرکت میکند , در فاصله 70 مایلی (112 کیلومتر) هدف , خلبان از رویت بصری یک شی ناشناس نورانی میدهد( که محتمل نور زیادی ساطع میکرده که از این فاصله تشخیص داده شده) و به سمت شی ناشناس نورانی حرکت میکند , در فاصله 25 مایلی ( 40 کیلومتری) شی ناشناس ناگهان تمام دستگهای مسیریاب(قطب نما و...) و سیتمهای الکترونیکی هواپیما به همراه سیستمهای ارتباطی  مختل میشوند و از کار میافتند و خلبان درمانده و متحیر از این حوادث بعد از سعی و تلاش بیهوده برای تسلط بر امور تصمیم به بازگشت به پایگاه شاهرخی میگیرد اما تمامی سیستمهای هدایتی و ارتباطی هواپیما در راه بازگشت به پایگاه بعد از دور شدن از شی ناشناس به حالت عادی خود بازمیگردند .

در ساعت 01:40 بامداد دومین هواپیمای جت فانتوم به خلبانی سرهنگ دوم همافر پرویز جعفری برای شناسایی شی ناشناس به پرواز در می آید . سرهنگ  جعفری و کمک خلبان هواپیما بعد از مشاهده بصری شی نورانی ناشناس , رادار هواپیما نیز خبر از وجود یک شی پرنده در فاصله 27 مایلی(43 کیلومتری) هواپیما میدهد . این شی نورانی از نظر بزرگی در انداره هایی شبیه به یک هواپیما بوئینگ 707 است  و در حال حاضر باسرعت 150 مایل (240 کیلومتر) در ساعت به سمت جنوب در حال حرکت است و در فاصله 25 میلی(40 کیلومتر) هواپیما قرار دارد, این شی ناشناس گاهی حرکت میکند و گاهی هم در آسمان ثابت است . هنگامی که سرهنگ پرویز جعفری در 25 مایلی (40 کیلومتری) شی ناشناس نورنی قرار داشتند مشاهدات بصری خود را اینگونه بیان گزارش میکند :
تشخیص اندازه دقیق شی نورانی به دلیل نور زیادی که از این شی ساطع میشود دشوار است . رنگهای این شی نورانی به صورت متناوت میان رنگهای آبی , سبز,  قرمز و نارنجی متغیر و تغییر رنگ آن منظم است و به سرعت رنگها تغییر میکنند . فاصله تغییر رنگها خیلی کم و کمتر از یک ثانیه بیشتر میان  تغییر رنگها فاصله نیست .
در همان هنگام که هواپیما در حال حرکت به سمت جنوب و شی نورانی ناشناس بود شی ناشناس کوچک تری از شی بزرگ ابتدایی جدا شده و با سرعت زیاد به سمت هواپیمای سرهنگ جعفری حرکت میکند , سرهنگ جعفری به تصور اینکه  مورد حمله قرار گرفته است  ,اقدام به رهگیری شی دوم کرده و با استفاده موشک سایدوایندر تصمیم به حمله میگیرد ولی در لحظه شلیک موشک به ناگهان تمام سیتمهای کنترل موشک و سیتمهای ارتباطی از کار می افتد . خلبان با دیدن این شرایط با یک شیرجه سریع و تحمل فشار جی زیاد اقدام به چرخش و گریز از مهلکه میکند اما شی دوم ناشناس تا مدت زمان کوتاهی اقدام به تعقیب هواپیما تا فاصله 5 مایلی(7.5 کیلومتر) میکند و بعد از دور شدن هواپیمای جت فانتوم اقدام به بازگشت به سفینه مادر میکند و سفینه مادر (همان سفینه بزرگ نورانی ابتدایی) بر طبق مکالمات خلبانان هواپیما اقدام به دور شدن از موقعیت با سرعت صوت میکند و باز هم به محض دور شدن هواپیما از شی ناشناس نورانی تمامی سیستمهای هدایتی و ارتباطی هواپیما به حالت طبیعی خود باز میگردند .
در فاصله زمانی کوتاه  خدمه هوایپمای جت فانتوم  F-4 مشاهده میکنند شی نورانی کوچک تری نسبت به شی نورانی بزرگ ابتدایی از شی نورانی بزرگ جدا میشود و با سرعت نسبتا زیادی به صورت زاویه دار و مورب به سوی پایین در حال سقوط(یا فرود) است سرهنگ جعفری از فرصت استفاده کرده و در ارتفاع پایین تصمیم به نزدیک شدن به شی نورانی در حال سقوط میگیرد اما پیش از آن شی پرنده بعد از پرواز بر فراز فرودگاه مهرآباد, درمکانی در اطراف فرودگاه  مهرآباد با همان نور خیره کننده فرود می آید و تمام سیستمهای الکترومغناطیسی و ارتباطی در آن محدوده از کار می افتد . هواپیماهای غیر نظامی که در آن زمان در حال نزدیک شدن به فرودگاه مهرآباد بودند و یا در حال تماس با برج مراقبت فرودگاه مهرآباد بودند همگی مدعی قطع شدن یکباره ارتباط خود با برج مراقبت فرودگاه مهرآباد شده اند اما با تلاش سرهنگ شاهرخی و کمک خلبان هواپیما در حالی که تمام سیستمهای الکترونیکی هواپیما از کارافتاده بود هواپیمای جت F-4 موفق به نزدیکی به شی ناشناس  میشوند که در گزارش مشاهدات به شکل یک استوانه تخم مرغی شکل توصیف شده است که نوری کمتر نسبت به سفینه مادر سطح آنرا پوشانده بود و چراغهای چشمک زن به صورت یک کمربند به دور آن وجود داشت . روز بعد خلبانان دومین هواپیمای فانتوم با استفاده از هلیکوپتر با پرواز بر فراز منطقه سعی در پیدا کردن محل فرود شی ناشناس پرنده داشتند اما هیچ رد و اثری نیافتند اما تصمیم گرفته شد محل تقریبی فرود شی ناشناس پرنده در یک دایره با استفاده از دستگاهای ردیاب امواج رادیویی و بررسی تششعات مختلف (رادیو اکتیو و ....) بررسی شود که در هنگام این جستجو امواج رادیویی گوش خراشی در همان اطراف از یک خانه کوچک که در همان نزدیکی بود دریافت شد و وقتی از ساکنین خانه در مورد اینکه شب گذشته مورد غیر عادی ندیده اند سوال شد آنان پاسخ دادند ما دیشب صداهای عجیب به همراه نورهای عجیب مانند صاعقه دیده ایم .

گزارش از بازجویی اعضای این خانواده و یا منبع این امواج گوش خراش و حتی گزارشی از نتایج تحقیقات بررسی تششعات منتشر نشده است و بعد از سقوط شاه نیز هیچ مدرکی در این زمینه یافت نشد و مطالب بالا بر اساس مدارک گفته شاهدان این واقعه و مطالب منتشر شده از سوی سازمان اطلاعات دفاعی آمریکا نوشته شده است .

فرم گزارش سازمان اطلاعات دفاعی امریکا(DIA):

الف) این مورد شامل گزارشهای مختلفی در زمینه یک کیس واحد است که توسط شاهدان مختلف در شمیران و فرودگاه مهرآباد و ... که از آسمان و هم از روی سطح زمین در مکان های مختلف دیده شده است .
ب) جدا از وجود تعداد زیادی شاهد عام تعدادی از پرسنل نیروی هوایی که دارای علم و تجربه کافی هستند نیز بر وجود چنین شی ناشناسی گواهی داده اند .
ج) تمام این مورد توسط رادار مشاهده و تایید شده است.
د) تاثیرات الکترومغناطیسی ناشناخته همانند EME توسط دو هواپیما و برج مراقبت فرودگاه مهرآباد تایید شده است .
ه) تاثیرات فیزیولوژی قابل مشاهده ای مانند تاثیر در عضو بینایی پرسنل نیروی هوایی گذاشته است .
و) مقدار مانور پذیری بسیار بالایی برای شی ناشناس گزارش شده است .

با توجه به ظوابط و مدارک موجود این مورد قابلیت بررسی به عنوان یک شی نا شناس پرنده(UFO)  را دارد.

از مدارک منتشر شده و یکی از گزارشات سازمان اطلاعات دفاعی آمریکا

******

عقاید شاهدان :

یدی(یدالله) ناظری یکی از خلبانان اولین هواپیمای جت فانتوم معتقد است اشیا ناشناس پرنده(UFO)  میتوانند با سرعت چندین هزار مایل در ساعت مسافرت کنند . او  در ادامه میگوید : ".... این اشیا فراتر از سرعت و قدرت ما بودند و F-4 مطمئنا نمیتوانست به این اشیا ناشناس پرنده برسد ,هنوز هیچ کشوری نتوانسته به چنین وسایل پرنده ای با چنین قدرت و سرعتی دست یابد , مدتی بعد گزارشهایی منتشر شد که زمان آن  چند دقیقه قبل از این واقعه در تهران بوده است و خلبانان مصری شی ناشناسی مانند این شی را بر فراز دریایی مدیترانه رویت کرده اند و یا در همان زمان از رویت شی ناشناس نورانی در لیسبون پرتغال سخن گفته شده است.  من میگویم این شی پرنده از یک سیاره دیگر آمده بود .
تیمسار همافر نادر یوسفی معاون عملیات وقت نیروی هوایی میگوید "... من دو جت رهگیر درخواست کردم و فکر میکردم برای رهگیری و شناسایی آن کافیست اما نمیدانستم که آنها از کجا آمده اند , او در ادمه میگوید بسیاری از مدارک این رویارویی در اختیار سازمان اطلاعات دفاعی آمریکا (DIA) است و هیچ کس در ایران به این مدارک دسترسی ندارد . نادر یوسفی میگوید بعد از اینکه دومین هواپیمای فانتوم F-4 ارتباط خود را از دست داد و سیستمهای تسلیحاتیش از کار افتاد با یک مانور اقدام به گریز میکند و در هنگام گریز سرعت هواپیما به 2 ماخ هم میرسد اما شی ناشناس نورانی( دومین شی که کوچکتر بوده و از شی اولیه بزرگتر جدا شده بود) به تعقیب هواپیما اقدام میکند و به سادگی به هواپیما نزدیک میشود .
مسئول وقت برج مراقبت مهرآباد حسین پیروزی هم میگوید شی ناشناس پرنده(کوچک) در ارتفاع کم 2200 تا2500 پا بر فراز فرودگاه مهرآباد پرواز کرد که مانند یک استوانه بود که چراغهایی به دور آن بسته شده بود و وقتی که شی ناشناس پرنده بر فزار فرودگاه پرواز میکرد برق برج مراقبت قطع شده بود و تمام سیستمها از کار افتاده بودند و ما بادیگران ارتباطی نداشتیم .
روز بعد از حادثه سپهبد عبدالله آذربرزین یکی از معاونین فرماندهی نیروی هوایی شاهنشاهی با تمام شاهدان این حادثه صحبت کرده و گزارشی کامل و جامع از وقایع رخ داده تنظیم میکند و در آن مینویسد تمامی شاهدان بر این باور هستند که هیچ کشوری به چنین تکنولوژی پیشرفته ای دسترسی ندارد و این اشیا ناشناس ساخت دست بشر نبودند .
این گزارش به همراه سایر مدارک تسلیم تیمسار حاتمی( از مشاورین نظامی شاه ) میشود و تیمسار حاتمی بعد از مشورت با شاه از گروه مشاوران نظامی آمریکایی حاضر در ایران به واسطه یک مقام بلند پایه نیروی هوایی ایران از ژنرال ریچارد سکورد (مسئول مستشاران نظامی امریکا در ایران)درخواست کمک میکند . ژنرال ریچارد سکورد بعد از اطلاع از این واقعه با توجه به حساسیت مقامات ایرانی که برای اولین بار بود با چنین حادثه ای رو برو میشدند و اهمیت موضوع برای آمریکا از لحاظ اینکه اگر عامل این وقایع  شوروی باشد که به تکنولوژی پیشرفته ای دست یافته است برای امنیت آمریکا یک فاجعه به شمار میرود مقامات مسئول را در واشنگتن را از ما حدث واقعه مطلع میکند و دکتر بروس مکابی از محققین برجسته در این زمینه به همراه چندین گروه تحقیقاتی از نیروی هوایی آمریکا و سازمانهای اطلاعاتی مامور تحقیق و بررسی موضوع میشوند و به ایران اعزام میشود . نیروی هوایی امریکا و سایر سازمانهای اطلاعاتی تمام مدارک و شواهد این حادثه را جمع آوری کردند و از تمامی شاهدان بازجویی کردند

مدارک و جزئیات دیگری از این واقعه :

در اول اکتبر1976 این واقعه با انتشار نوار مکالمات سرهنگ پرویز جعفری خلبان دومین هواپیمای جت فانتوم وارد مرحله تازه ای در این نوار مکالمه سرهنگ جعفری میگوید شی ناشناس به سرعت در حال نزدیک شدن به ماست و با وجود اینکه هواپیما با سرعت بیشتر از سرعت صوت در حال پرواز به سوی تهران است ولی شی ناشناس نورانی(کوچک) در حال نزدیکی به آنهاست . سرهنگ جعفری شی کوچک دوم نورانی را به اندازه قرص کامل ماه در آسمان توصیف میکند (شاهدان ماجرا به روی زمین هم دقیقا چنین تشبیهی برای توصیف شی ناشناس پرنده بکار برده اند)
چنین اشیا ناشناس پرنده ای در حدود 3 ساعت بعد در ساعت 01:00 بامداد 19 سپتامبر به وقت محلی در رباط پایتخت مراکش نیز دیده شده است و سفارت آمریکا در رباط گزارش میدهد پلیس گزارش هایی متعدد مردمی از رویت شی ناشناس نورانی که در ارتفاع پایین و موازی سواحل اقیانوس آرام دریافت کرده است که به شکل یک استوانه نورانی که چراغهای چشمک زن زیادی در آن دیده میشدو هیچ صدایی هم از آن شنیده نمیشد .
در آنزمان از احتمال سقوط یک ماهواره و شهاب سنگ سخن گفته شد اما سازمان اطلاعات دفاعی با توجه به مدارک بسیار و حادثه تهران چنین احتمالی را منتفی اعلام کرد . ماهوراه جاسوسی DSP-1 متعلق به ارتش آمریکا که مجهز به سنسورهای فروسرخ بوده و در نیمکره شمال و شوروی و در نزدیکی مرزهای شمالی حضور داشته در همان زمان متوجه تغییراتی در طیف فروسرخ شده است و به مدت 1 ساعت تمام این واقعه را با استفاده سنسورهای فروسرخ خود ثبت کرده است(که تاکنون منتشر یا خبری در مورد آن اعلام نشد)

ادامه دارد ...
در بخش اول مطلب شما تا اندازه ای با واقعه آشنا شدید و در در بخش دوم گزارش ابتدا شرح کامل مکالمات دومین هواپیمای جت (سرهنگ پرویز جعفری) در اختیار شما قرار میگیرد با ترجمه کامل متن گزارش دکتر بروس مکابی که بر اساس تحقیقات , بررسی و  مصاحبه با شاهدان حادثه بوده است به بررسی علمی و فنی این موضوع خواهیم پرداخت .

بخشی از مدارک و دست نوشته های گزارش دکتر بروس مکابی :

******

شرح کامل این گزارش در قسمت دوم مطلب در اختیار شما قرار خواهد گرفت

 در بخش سوم  مطلب نیز گذری برمطالب جالبی که از مراکز مختلف مانند سازمان امنیت ملی امریکا و سازمان اطلاعات دفاعی آمریکا جمع آوری شده است و برای اولین بار به زبان فارسی منتشر میشود خواهیم داشت .

درج مطلب با ذکر نام اولین تالار هوانوردی پارسی و لینک مستقیم بلامانع است .