مجله هوایی

در نگاه کسانی که پرواز را نمی فهمند هرچه بیشتراوج بگیری کوچکتر دیده می شوید

مجله هوایی

در نگاه کسانی که پرواز را نمی فهمند هرچه بیشتراوج بگیری کوچکتر دیده می شوید

فروش تسلیحات آمریکایی به کویت

 

وزارت دفاع آمریکا به کنگره این کشور اطلاع داد که قصد دارد موشک هایی از نوع تی.او.دبلیو2به کویت بفروشد.


پنتاگون در این مورد اظهار کرد،ارزش این موشک ها بیش از 328 میلیون دلار است که شامل 3هزار و510 موشک و 35 سکوی پرتاب و قطعات مربوط به آنها می شود و شرکت های   بوئینگ و رایتیون آنها را خواهد ساخت.


بنا بر قانون اساسی آمریکا ،پنتاگون موظف است به طور رسمی کنگره را از انعقاد قراردادهای تسلیحاتی مطلع کند و کنگره نیز 30 فرصت دارد تا نسبت به تایید یا رد آنها اقدام کند.


www.irkhabar.com

خرید تسلیحاتی جدید ترکیه از اسرائیل

 

دولت ترکیه 10 فروند هواپیمای جاسوسی بدون سرنشین هرون را از صنایع تسلیحاتی اسرائیل خریداری کرده که طی ماه جاری تحویل نیروی هوایی ترکیه خواهند شد.


نیروی هوایی ترکیه با تائید این خبر اعلام کرده هم اکنون 3 فروند از این هواپیماها که پیش ازاین در ازای 10 میلیون دلار به مدت یک سال از اسرائیل اجاره شده بودند در پایگاه هوایی باتمان مستقر هستند و 7 فروند هواپیمای باقیمانده نیز طی ماه جاری تحویل ترکیه می‌شوند.


نیروی هوایی ترکیه با این هواپیماها تمامی تحرکات پ.ک. ک در منطقه را تحت کنترل خواهد داشت. آنکارا در ازای این 10 هواپیما مجموعاً 183 میلیون دلار به اسرائیل پرداخت می‌شود. هرون‌ با بردی 1000 کیلومتری و سقف پروازی 10 کیلومتر قادر است 52 ساعت بدون سوخت‌گیری پرواز کند.

نظر وبلاگ:ترکیه در هفته گذشته بوسیله یک فروند هواپیمای بدون سرنشین اسرائیلی که برای ارزیابی به ترکیه آمده بود توانست مراکز اکراد مخالف و گروه پ کا کا را بمباران کند و این عملیات با موفقیت ۱۰۰٪ به پایان رسید از اینرو ترکیه اشتیاق زیادی برای انجام خرید گسترده تری از این نوع پهپاد دارد

عکس روز

عکس های زیر فرودگاه مهرآباد را در خواب زمستانی نشان می دهد.در عکس های زیر هواپیماهای مختلف اعم از نظامی و غیر نظامی را مشاهده می کنید که خداوند را برای بارش این برف ها شکر گذارند زیرا  زمانی را برای استراحت(نه چندان زیاد)به آنها داده است.در پایان قابل ذکر است عکس های فوق متعلق به دوست خوبمان علی حیدری در انجمن هوافضا می باشد.




 

 

 

نمایشگاه فضایی تهران با حضور فضانورد نامدار روسی گشایش یافت

بزرگترین نمایشگاه فضایی تهران عصر دیروز با حضور گئورگی گرچکو فضانورد نامدار روس در فرهنگسرای ملل گشایش یافت.

به گزارش خبرنگار مهر، گرچکو عضو فعال آکادمی بین المللی استرونا نیک (فضانوردی) است. از او بیش از 28 مقاله علمی به چاپ رسیده و بارها در ماموریتهای مختلف به فضا پرواز داشته است.

علاقه مندان به فضا و فضانوردی می توانند از 15 تا 21 دی ماه از ساعت 9 الی 19 به محل برگزاری نمایشگاه به آدرس مرکز علوم و ستاره شناسی واقع در تجریش، میدان قدس، خیابان دزاشیب، خیابان عمار، کوی عرفات شماره 11 مراجعه و یا با تلفن 2293280 تماس حاصل کنند.

دیدن عکس های مراسم افتتاحیه:

http://www.mehrnews.com/fa/newsdetail.aspx?NewsID=616568

تاکید لهستان بر دروغ بودن ادعای آمریکا مبنی بر خطرناک بودن ایران

وزیر امور خارجه لهستان در واکنش به توجیه آمریکا برای استقرار سپرموشکی در کشورش و جمهوری چک،تاکید کرد که ایران، تهدید موشکی به شمار نمی رود.

به گزارش خبرگزاری مهر،"رادیسلاو سیکورسکی" در گفتگو با روزنامه "گازیتا ویبورژا" "Gazeta Wyborcza" اعلام کرد که تهدیدی از سوی ایران نمی بیند و از این رو استقرار پایگاه دفاع ضد موشکی آمریکا در کشورش را غیر ممکن نمی داند.

وزیر امور خارجه لهستان گفت : درباره استقرار پایگاه دفاع ضد موشکی آمریکا در خاک لهستان، بدترین سناریو می توان چنین باشد که ورشو با استقرار پایگاه آمریکایی موافقت کند؛ در عین حال خود بهای سیاسی آن را بپردازد و پس از آن مشخص شود که پایگاه ساخته نخواهد شد، زیرا در آمریکا دولت تغییر خواهد کرد.

سیکورسکی اظهار داشت : لهستان استدلالات روسیه را خواهد شنید و آمریکا نیز لهستان را به همین فرا می خواند و خود نیز گفتگوهای بیشتری در این رابطه با روسیه دارد.

وزیر امور خارجه لهستان خاطر نشان کرد: طرف آمریکایی به ورشو اطمینان خاطر داده بود که نگرانی های روسیه را بر طرف خواهد کرد، اما تا کنون موفق به چنین کاری نشده است.

درعین حال وزیر امور خارجه لهستان خاطرنشان کرد که تصمیم درباره استقرار پایگاه آمریکایی بدون تصویب پارلمان
نمی تواند اتخاذ شود.

سیکورسکی تاکید کرد: این پروژه صرفا آمریکایی است و ما تهدیدی از سوی ایران احساس نمی کنیم.

انتظار می رود که چند روز آینده "سرگئی کیسلیاک" معاون وزیر امور خارجه روسیه به همراه گروهی از کارشناسان این کشور برای بررسی مسئله استقرار سپر موشکی آمریکایی در لهستان، به ورشو سفر کند.

آمریکا در ماه ژانویه سال جاری (2007) به لهستان و جمهوری چک پیشنهاد داد تا یک سامانه دفاع ضد موشکی شامل 10موشک رهگیر در لهستان و یک سیستم راداری در خاک جمهوری چک مستقر کند.

آمریکا هدف از استقرار این سامانه را مقابله با تهدید کشورهایی همچون ایران اعلام کرده، اما روسیه ضمن رد توجیهات آمریکا در این باره، بر این نکته تاکید دارد که تهران فاقد چنان توان موشکی است که بتواند منافع واشنگتن را هدف قراردهد، لذا به باور کرملین هدف استقرار چنین سامانه ای از سوی آمریکا در اروپای شرقی، کنترل سیستمهای موشکی روسیه است. 

عکس روز

 عکس استثنایی از ایلیوشین های نیروی هوایی ارتش در رمپ پایگاه شکاری؟

وقتی باند فرودگاه بروی ۷۴۷ هما بسته می شود

عکس کمیابی از میل ۱۷ نیروی دریایی سپاه

 عکسی از فوکر ۱۰۰ آسیب دیده هما در فرودگاه مهرآباد

نظر فراموش نشود

 

ناوهای هواپیمابر


از اوایل جنگ جهانی دوم ناوهای هواپیمابر در نبردها بعنوان فرودگاه های متحرک نقش یافتند که بر هر ناو یا زیر دریایی برتر بودند .ناوهای هوایپمابر همواره با تعدادی از شناورهای جنگی به منظور پشتیبانی رزمی و محافظت همراهی می‏شوند که به این گروه کشتی‏ها، به طور معمول «گروه نبرد» یا «گروه همراه» می‏گویند که در اصطلاح نام carrier battle group (گروه ضربتی ناوهواپیمابر) را می‏دهند. کشتی‏های پشتیبانی کننده هر ناو هواپیمابر، به طور معمول شامل سه یا چهار شناور بدین شرح هستند: رزمناو مجهز به سامانه دفاعی (نظیر Aegis)، ناوشکن، یک یا دو ناوچه و دو یا سه زیردریایی تهاجی. وظیفه این گروه ، محافظت ناو هواپیمابر در برابر حملات هوایی ، موشکهای ضدکشتی، تهدیدات زیرآبی و هر خطری باشد که ناو هواپیمابر و بقیه گروه را مورد تهدید قرار دهد.
تا سال 1960 از موتور های دیزلی در این ناو ها استفاده می شد تا اینکه در 1960 امریکا اولین ناو هواپیمابر اتمی به نام اینترپرایز را که بزرگترین ناو زمان خود بود به آب انداخت .این ناو گنجایش 100 جنگنده را داشت و سرعتی بیش از ۳۰ گره ی دریایی داشت .عرشه ی آن 335 متر بود و 5000 خدمه داشت و از 8 راکتور هسته ای استفاده می کرد .این ناو میتوانست 3 سال در سفر باشد بدون آنکه نیاز به سوخت گیری مجدد پیدا کند یا لنگر بگیرد .البته این ناو ها ، ناوهای هواپیمابر سنگین محسوب میشوند. بطور مثال انگلستان از ناو های هواپیمابر سبک استفاده میکند که برای هواپیما های عمود پرواز مناسب هستند و بسیار کوچک تر از ناو های آمریکایی هستند البته بیشتر آنها بجای سوخت هسته ای از موتور های گازی استفاده میکنند .
ناو های هواپیمابر امروزی گاهاُ تا 270 فروند جنگنده را با خود حمل میکنند .این ناو ها از دو عرشه استفاده مینمایند یکی عرشه ی پارکینگ و پروازی و دیگر عرشه ی زیرین که پارکینگ تعمیراتی و انبارهای جنگنده ها محسوب می شود .جنگنده ها توسط آسانسورهای مخصوص به عرشه برده می شوند .توجه داشته باشید جنگنده ها از ابزار های کمک برای پرواز یا فرود از این ناو ها استفاده میکنند بطور مثال برای فرود از یک قلاب نگهدارنده که بعد از فرود جنگنده باید هواپیما به آن گیر کند تا سرعت آن کاهش یابد .
دوران ناو های کنونی نیز در حال بسر رسیدن است .ناو های کنونی نیز بزودی با ورود ناو های قرن 21 از رده خارج خواهند شد ناوهای جدید که بیشتر از کلاس CVNX خواهند بود . اولین ناو کلاس CVNX در سال 2013 جانشین اولین و سالخورده ترین ناو هواپیمابر اتمی جهان میشود(اینترپرایز) این ناو ها از ویژگی های پنهانکاری شگرفی برخوردارند ،نگهداری و تعمیر آسانتری دارند و مدت دوام بیشتری در دریا دارند همچنین از یک مجموعه زره جدید برای بقا در صحنه ی نبرد نیز بهره میبرند این ناوها می توانند80 هواپیمای بزرگ 60 فروند متوسط و 40 فروند کوچک را با خود حمل کنند(نگهداری یک ناو هواپیمابر در یک سال 1 میلیارد دلار هزینه دارد)

از نظر سیستم دفاعی ،بجز گروه قوی محافظ آن همیشه دو فروند جنگنده،آماده ی واکنش سریع به هر تحدیدی هستند چه هوایی و دریایی .سیستم جنگ الکترونیک این ناوها بقدری سنگین است که هر راداری را مختل میکنند .این ناوها تا فاصله ی 500 کیلومتری اطراف خود را همواره با رادار های خود و هواپیما های شناسایی زیر نظر دارند و به سیستم های کامل پرتاب تاماهاوک مجهز هستند که هر هدفی را در زمین هدف قرار میدهند .آخرین ناو هواپیمابری که غرق شد مربوط به جنگ جهانی دوم و مربوط به ژاپن بود(در کل دو فروند ناو هواپیمابر در طول تارخ غرق شده)
ناگفته نماند ایران در سالهای 1370 تا 1375 بدنبال خرید ناو هواپیمابر کورشکوف روسیه بود و بالاترین پیشنهاد قیمت را نیز داد ولی بدلیل ملاحظات سیاسی پیشنهاد ابران رد شد و این ناو هواپیمابر به هند فروخته شد .

منبع:صنایع هوایی

نسل چهارم و پنجم هواپیمای صاعقه رادار گریز تولید می‌شود

به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری فارس‌،‌ احمد میقانی فرمانده نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در حاشیه مراسم سیزدهمین سالگرد شهادت سرلشگر منصور ستاری و جمعی از فرماندهان نیروی هوایی ارتش در 15 دی 1373 در گفتگو با خبرنگاران گفت: شهدای ما در هشت سال دفاع مقدس زندگی خود را وقف جهاد کردند و بعد از جنگ هم نیروی هوایی ارتش با سنگ بنایی که این شهدای بزرگوار گذاشتند در عرصه‌های مختلف تحولات گسترده و پیشرفت‌های چشم‌گیری داشته است.
وی در ادامه افزود: نیروی هوایی در بعد سازندگی و تجهیزات پیشرفت‌های زیادی را داشته است. در سال جاری ما شاهد پروازهای جمعی هواپیماهای «آذرخش» و همچنین پروازهای جمعی هواپیماهای «صاعقه» بودیم.
فرمانده نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی در ادامه خاطر نشان کرد: امسال نوآوری‌های دیگری را هم شاهد بودیم از جمله در بعد بازسازی و «اورهال» (تعمیرات) هواپیماها، ‌شاهد پرواز سه فروند از هواپیماهای 747 در هفته گذشته بودیم که این هم تحول خوبی است و در آینده‌‌ای نزدیک شاهد اورهال و آماده به کار شدن همه هواپیماهای غول‌پیکر ترابری مانند هواپیمای 747 خواهیم بود.
احمد میقانی در ادامه در خصوص دست یافتن کشور به تکنولوژی بومی ساخت رادار گفت: در زمینه ساخت رادار هم به پیشرفت‌های خوبی دست یافته‌ایم. در نیروی هوایی به تکنولوژی بالای ساخت رادار که چشم‌های بیدار کشور و نیروهای مسلح هستند دست یافته‌ایم و در حال ساخت این رادارها هستیم.
وی همچنین در مورد پیشرفت‌های حاصل شده در زمینه آتشبار جنگی هم گفت: همانطور که قبلا هم اعلام کرده‌ایم ما در حال ساخت آتشبارهای موشکی هستیم و تا به حال هم چند نمونه ساخته‌ایم. این آتشبارها در فناوری نظامی روز جهان حرف اول را می‌زند و با فناوری روز اروپا هم برابری می‌کند.
امیر سرتیپ میقانی در مورد دست یافتن کشور به فناوری ساخت هواپیمای نظامی نیز تصریح کرد: در بعد ساخت هواپیما، کشور ما توانمندی‌های خوبی دارد و قبلا رسانه‌ها از پرواز هواپیماهای صاعقه مطلع شدند و نیروی هوایی مشغول تبدیل کردن این هواپیماها به نسل‌های جدید‌تر است و هم اکنون در حال بهینه‌سازی سیستم «ابیونیک»، رادار و موشک این هواپیماها هستیم.
وی تصریح کرد: در آینده‌ای نزدیک شاهد ساخت سیستم‌های رادار و همچنین هواپیماهای نسل چهار و پنج خواهیم بود. نسل سوم هواپیمای صاعقه در سال جاری تولید شده است و همین امسال هم به پرواز در می‌آید، نسل‌های چهارم و پنجم هواپیماهای صاعقه هم در آینده‌ای نزدیک و انشاء الله سال آینده به پرواز در می‌آید.
فرمانده نیروی هوایی ارتش در مورد ویژگی این هواپیماهای نسل پنج گفت: این نسل از هواپیماهای نظامی با فناوری روز اروپا برابری می‌کند و این هواپیماها قادر هستند از دید رادارهای دشمن مخفی شوند.
وی در ادامه افزود: طراحی و ساخت این هواپیماها کاملا بومی است و همه مراحل ساخت آن در داخل کشور انجام می‌شود.
احمد میقانی همچنین در مورد ویژگی‌های رادارهای ساخت نیروی هوایی نیز گفت: در کشور ما از رادارهای ملی ساخت نیروهای مسلح استفاده می‌کنند و نیروی هوایی ارتش هم نسل جدیدی از رادارها را طراحی کرده است که هواپیماها و پرنده‌های مخفی را هم شناسایی و رد یابی می‌کند.

کبرا , از تفنگداران دریایی آمریکا تا هوانیروز ایران

کبرا نخستین هلیکوپتر عملیاتی در جهان غرب بود که به طور اختصاصی برای ماموریتهای تهاجمی ساخته شد، و از همین رو، نیای همه هلیکوپترهای هجومی و ضد تانک امروزین به شمار می رود. از اوایل دهه ی 1960 میلادی و در جریان جنگ ویتنام استفاده گسترده از هلیکوپترهای مسلح رواج یافت. محدودیتهای هلیکوپترهای همه منظوره که با اصلاحاتی تبدیل به ماشین های جنگی شده بودند، منجر به تلاش برای تکمیل هلیکوپترهایی با ماموریتهای ویژه شد.
هلیکوپتر کبرا با قدرت آتش و مانورپذیری بی سابقه ای که از خود نشان داد، از هنگام جنگ ویتنام در تمامی عملیات نظامی آمریکا حضور داشته است. کبرا هنوز هم در واحد تفنگداران دریایی آمریکا و نیز در نیروهای مسلح هشت کشور دیگر – از جمله ایران – به پرواز ادامه می دهد.
ای اچ – 1 یا "هیوی کبرا"، نواده هلیکوپتر ترابری/همه منظوره یو اچ – ا "هیوی" به شمار می رود و برای اولین بار در میانه دهه 1960 برای خدمت در نیروی زمینی آمریکا تکمیل شد، زمانی که نیاز مبرمی به یک هلیکوپتر مسلح سبک و سریع حس می شد که اختصاصاً برای حمل جنگ افزار طراحی شده باشد و بتواند با دقت زیاد به هدفها ضربه بزند.
در نمونه اولیه کبرا، موتور؛ انتقال قدرت و دیگر اجزای اصلی "هیوی" حفظ شده بود، اما بدنه پهن "هیوی" جای خود را به بدنه ای باریک با صندلیهایی پشت سر هم داد. شرکت بل، این هلیکوپتر جدید را با سرمایه گذاری خودش تکمیل کرد.
در همان هنگام شرکت "لاکهید هلیکوپتر" به سفارش ارتش آمریکا، هلیکوپتر "ای اچ – 56 ای" یا "شاین" را برای پاسخگویی به نیاز به یک "سیستم پیشرفته پشتیبانی آتش هوایی" ساخت و نخستین نمونه آزمایشی آن را در سال 1967 بیرون داد. اما ارتش آمریکا خواهان هلیکوپتری بود که سیستم کنترل آتش و ناوبری آن به پیچیدگی "شاین" نباشد. نیاز شدید به استفاده از هلیکوپترهای زرهپوش مسلح در جنگ ویتنام، و موفقیت هلیکوپتر ساخت شرکت "بل"، باعث شد ارتش آمریکا پیش نمونه ها و نیز انواع تولیدی این هلیکوپتر را سفارش دهد و تولید "شاین" را بایگانی کند.
آنچه در این هلیکوپتر جدید از هیوی کبرا به ارث رسیده بود، بدنه باریک با کابین های پشت سر هم (تیرانداز در جلوی خلبان)، موتور "لایکامینگ تی – 53"، بالکهای جانبی با مقرهای حمل سلاح، و برجک تیربار زیر پوز بود. "ای اچ – 1 جی" یا همان کبرای جدید، از ملخ های پهن تر و بدنه ی باریکتری سود می جست که سرعتی دو برابر یو اچ – 1 به آن می بخشید.

کارآیی کبرا سبب شد که تفنگداران دریایی آمریکا نیز خیلی زود به استفاده از آن در جنگ ویتنام بپردازند و نمونه خاصی از آن را در سال 1968 سفارش بدهند. واحد تفنگداران دریایی خواستار نمونه ی دوموتوره ی کبرا بود، و از همین رو بود که هلیکوپتر ای اچ – 1 ج یا "کبرای دریایی" تکمیل شد. این نمونه دارای دو موتور توربوشفت "پرت اند ویتنی تی 400" بود که پیشرانه آن را افزایش می داد. کبرای دریایی همچنین از یک تیربار پوز جدید بهره می برد، یعنی تیربار سه لوله 20 میلیمتری "اکس ام – 197".
ای اچ – 1 جی برای انجام این ماموریتها طراحی شد:
- اسکورت مسلح هلیکوپترهای حامل نفرات و بار
- سرکوب آتش دشمن در منطقه نبرد
- شناسایی مسلحانه
- نشانه گذاری هدف برای هواپیماهای تهاجمی
- حمله دقیق به هدفهای زرهی
- دفاع از خود و هلیکوپترهای دیگر در برابر آتش هوابه هوای دشمن
نخستین هلیکوپترهای ای اچ – 1 ج از مجموع 67 فروند،در سال 1971 به تفنگداران دریایی آمریکا تحویل داده شدند و تا پایان جنگ ویتنام در عملیات رزمی شرکت جستند.
موفقیت عملیاتی کبرا، کشورهای مختلفی را بر آن داشت تا این هلیکوپتر را به کار گیرند. در نتیجه، نیروهای مسلح اسرائیل، ترکیه، یونان، بحرین، ژاپن، اردن، پاکستان، کره جنوبی، تایوان و تایلند نیز سفارش خرید کبرا دادند.
هواپیمایی نیروی زمینی ایران (هوانیروز) در طول دهه ی 1970 میلادی برنامه گسترش عظیمی را در دستور کار خود نهاد که در نهایت آن را به بزرگترین نیروی هلیکوپتری منطقه و چهارمین نیروی بهره برداری کننده از هلیکوپترهای نظامی در جهان بدل ساخت.
هوانیروز نخست 300 فروند هلیکوپتر ترابری / همه منظوره "بل 214 ای" را که به "اصفهان" شهرت یافت سفارش داد. در پی آن، بیش از 200 فروند هلیکوپتر تهاجمی کبرا از نوع ای اچ – 1 ج در دستور کار قرار گرفت. هوانیروز در تجهیز ناوگان خود دست به خریدهای گسترده دیگری نیز زد، از جمله 185 فروند هلیکوپتر "آگوستا – بل 206" ساخت ایتالیا، حدود 100 فروند هلیکوپتر "آگوستا – بل 205"، و 66 فروند هلیکوپتر ترابری سنگین دو ملخی "سی اچ – 47 سی" یا "چینوک".



در دهه ی 1970 میلادی، حکومت پیشین ایران در پشتیبانی از نیروهای مسلح عمان در مبارزه با شورشیان ظفار فعالیتی گسترده داشت. شماری از هلیکوپترهای کبرا و اصفهان هوانیروز در جریان عملیات در ظفار سرنگون شدند، اما بخش اعظم ناوگان هلیکوپتر هوانیروز دست نخورده ماند تا پس از انقلاب 1357 و در جریان جنگ هشت ساله ایران و عراق، عملیات رزمی تمام عیار را تجربه کند.
در جریان سال نخست جنگ، هلیکوپترهای کبرا در کنار جنگنده های نیروی هوایی، نقش مهمی در جلوگیری از پیشروی ستونهای زرهی و مکانیزه عراق ایفا کردند. در چند مورد نیز کبراهای ایران درگیر نبرد هوایی با هلیکوپترهای تهاجمی "می –24" روسی نیروی هوایی عراق شدند. بنا به برخی گزارشها در این درگیریها، شش فروند هلیکوپتر عراقی و ده فروند کبرا سرنگون شدند.
در عملیات "توفان صحرا" برای آزادی کویت در سال 1991، کبرا های آمریکایی در نقش پشتیبانی نزدیک هوایی به کار گرفته شدند. حدود 78 فروند کبرای تفنگداران دریایی آمریکا، 1273 ماموریت رزمی انجام دادند که تنها یکی از آنها در شرایط غیررزمی سرنگون شد. نیروی هوایی اسرائیل نیز در جریان حمله به واحدهای زرهی و استحکامات سوریه در دره بقاع لبنان، بهره گیری گسترده ای از کبراهای خود کرد. کبراهای اسرائیلی در این عملیات دهها تانک روسی "تی – 72" ارتش سوریه و نیز خودروهای زرهی دیگر را منهدم کردند.
جدیدترین نمونه ی کبرا به نام "ای اچ – 1 دبلیو" یا "سوپرکبرا" با توانایی های هوا به هوای بیشتر هم اکنون در واحد تفنگداران دریایی آمریکا خدمت می کند. یک نمونه آزمایشی چهار ملخی با تجهیزات الکترونیک پیشرفته تر و مقدورات پروازی افزونتر نیز ساخته شده است.



مشخصات فنی
نوع: هلیکوپتر تهاجمی / پشتیبانی ضد زره
حداکثر سرعت: 226 کیلومتر بر ساعت
حداکثر برد: 507 کیلومتر
طول: 16.18 متر
بلندی: 4.09 متر
قطر ملخ: 13.41 متر
وزن خالی: 2993 کیلوگرم
حداکثر وزن برخاست: 4536 کیلوگرم
پیشرانه: دو موتور توربوشفت "پرت اند ویتنی تی 400"
تسلیحات: یک برجک "جنرال الکتریک یونیورسال" برای تیربار سه لوله ی 20 میلیمتری "ام 197"، قابلیت حمل هشت موشک ضد تانک "تو"، موشکهای هوابه هوا و مقره های راکت انداز.
عکس های بیشتر:





منبع:سایت دانشجو
نظر وبلاگ:کبری ها از نقش بسیار زیادی در جنگ تحمیلی علیه ایران بازی کردند و بزرگانی مانند شیرودی و کشوری و... در زمان نفوذ تانک ها و نفربر های عراقی به کشور بیشتریت صدمات را با همین پرنده به آنها وارد کردند و هرجا که نیرو های ایرانی در محاصره قوای عراقی قرار می گرفتند این هوانیروز بود که برای کمک به آنها می شتافت مثلا زمانی که شهید چمران و یارانش در پاسگاه های مرزی کردستان در محاصره عوامل خود فروش بودند این کبری ها بودند که آنها را از محاصره خارج کردند.بعد از جنگ نیز تلاش بسیار زیادی شده است تا این هلی کوپتر ها را در وضعیت عملیاتی نگاه دارند و تا حدود زیادی نیز این امر محقق شده است ولیکن با توجه به پیشرفت تکنولوژیکی و تولید موشک های جدید و.. نیاز محسوسی به خرید هلی کوپتر های رزمی جدید برای هوانیروز احساس می شود و با توجه به شرایط ایران بهترین گزینه نمونه روسی یعنی کاموف ۵۰ یا ۵۲ و ۶۰ یا میل ۲۸ است البته در چند سال گذشته خبر هایی حاکی از مذاکره ایران با روسیه برای خرید کاموف ۶۰ به گوش می رسید که بنا بر دلایلی منتفی شده بود.امیدواریم با باز شدن باب مذاکرات با روسیه به این امر مهم نیز توجه گردد.

عکس استثنایی

دوستان امروز بعضی از سایت ها عکسی را بروی اینترنت قرار دادند که میگ ۳۱ و سوخو ۲۷ روسی را در ایران نشان می دادالبته از صحت این عکس خبری به گوش نمی رسد اما به نظر ما مربوط می شود به نمایشگاه دفاع مقدس که در اوایل دهه ۷۰ در کشور برپاشد و آن زمان خبر فروش این جنگنده ها به ایران نقل هر مجلسی بود و روس ها نیز این نمونه ها را برای نمایش به ایران آورده بودند.از دوستانی که اطلاعات بیشتری دارند خواهشمندیم اطلاعات خود را در اختیار ما نیز قرار دهند.به امید روزی که این هواپیماها را با استتار زیبای بیابانی نیروی هوایی کشورمان در ایران عزیز ببینیم