نگاهی به توان دفاعی حزب الله در نبرد سی و سه روزه ( بخش دوم)

نگاهی به توان دفاعی حزب الله در نبرد سی و سه روزه ( بخش دوم)

اشاره: در بخش اول از این نوشتار به اختصار توان موشکی حزب الله و برنامه های دفاعی اسرائیل در مقابل آن مورد بحث قرار گرفت. در این بخش به جزئیاتی از کاربرد پهپادها در این نبرد و نیز توان حزب الله در نبرد زمینی و دریایی اشاره خواهد شد.

-کاربرد پهپاد ها در نبرد سی و چهارروزه

در مورد اینکه حزب الله علاوه بر کاربردهای شناسایی از این پرنده ها به عنوان یک سیستم آفندی نیز استفاده کرده باشد تردیدهایی وجود دارد  ولی گزارش هایی نشان می دهد که پهپادهای اسرائیلی با استفاده از موشک های Hellfire به سمت اهداف خود در لبنان شلیک کرده اند.

در حمله ای که اسراییل به جنوب لبنان در 31 جولای انجام داد از پهپادهای Hermes 45۰ یا Searcher-2 استفاده شده است. کاربرد این پهپادها عمدتا شناسایی است ولی همانگونه که اشاره شد گزارش هایی مبنی بر استفاده تهاجمی از این پهپادها نیز منتشر شده است.

به نقل از مجله Flight international نیروی هوایی اسراییل یک پرنده بدون سرنشین حزب الله را در حال شناسایی در شب در نزدیکی سواحل آکا در منطقه حیفا در شمال اسراییل توسط یک فروند F-16 و با بهره گیری از موشک های هوا به هوای Rafael Python 5ساقط کرد. اولین بار است که اسرائیل به صورت عملیاتی از این موشک ها استفاده می کند. نکته جالب توجه در این قضیه پرواز این پرنده در شب بوده که نشان دهنده بهره مندی حزب الله از تجهیزات پروازی و نیز شناسایی شبانه می باشد.

منابع نظامی اسراییل ادعا کرده اند که این پرنده بدون سرنشین ساخت شرکت هواپیما سازی ایران ( هسا) با نام Ababil-T است. مقامات نظامی اسراییل اعلام کرده اند که این پهپاد در ارتفاع پایین بالای دریای مدیترانه پرواز می کرده که توسط یک فروند هواپیمای F-16 مورد رهگیری و اصابت قرار گرفته و پس از سقوط، قطعاتش توسط نیروی دریایی اسراییل جمع آوری شده است.

راست: پهپاد اسرائیلی Hermes 450. چپ: پهپاد اسرائیلی Searcher
شواهد نشان می دهد یک دوربین تلویزیونی دید در شب و یا یک سر جنگی نسبتا قوی می تواند بر روی پرنده بدون سرنشین Ababil-T نصب گردد. پرواز این پرنده در شب نشانگر این موضوع است که مجهز به سیستم مادون قرمز در مدل اصلاح شده آن است که تا کنون توسط منابع ایرانی اعلان نشده بود.

علاوه بر آن منابع وابسته به اسرائیل مدعی شده اند که دو فروند دیگر هواپیمای بدون سرنشین متعلق به حزب الله را ساقط کرده اند و که یکی از این موارد حامل حدود ۳۰ کیلوگرم مواد منفجره بوده است. 

شناسایی پرنده های بدون سرنشین به علت کوچکی ابعاد و نیز پرواز در ارتفاعات پایین توسط سیستم های راداری معمول کار ساده ای نیست. از طرفی شناسایی پرنده ای با ابعاد پرنده فوق الذکر با استفاده از دید مستقیم نیز در بهترین حالت از فاصله سه کیلومتری ممکن است. از اینرو پهپادهای حزب الله می توانند تهدید قابل توجهی برای اسرائیل به شمار روند.

دقیقا نمی توان گفت حزب الله از چه نوع پهپادهایی بهره مند است. گفته می شود این نیروی مقاومت پهپادهایی در اختیار دارد که از نظر مشخصات فنی بسیار نزدیک به "مهاجر 4" است که یک پهپاد ایرانی است. برخی منابع اسرائیلی مدعی شده اند که ایران ۸ فروند از این پهپادها را در اختیار حزب الله قرارداده است. در سال 2005  برای اولین بار یک پهپاد متعلق به حزب الله وارد آسمان اسرائیل شد و کمی نزدیک به 14 دقیقه در مرزهای اسرائیل به گشت زنی پرداخت. این موضوع توسط سید حسن نصرالله اعلام شده و ساخت این وسیله توسط نیروهای حزب الله مورد تاکید قرار گرفت. در آن زمان سیدحسن نصرالله با اعلام نام این پرنده با عنوان مرصاد۱ اطهار داشت که این پرنده با توانایی حمل یک سرجنگی به وزن ۴۰ تا ۵۰ کیلوگرم قابلیت نفوذ تا هر عمقی از اسرائیل را داراست.  

راست:بقایای یک پهاد متعلق به حزب الله با نشان نیروی مقاومت بر روی دم عمودی آن. چپ: تصویر تایید نشده ای از پهپاد حزب الله که در سال گذشته به کارگیری آن توسط سید حسن نصرالله مورد تاکید قرار گرفت

بعضی از منابع ادعا کرده اند که در جنگ اخیر حزب الله، از این پرنده ها در نقش های تهاجمی نیز بهره گرفته است که با توجه به گزارشات منتشره کمی بعید به نظر می رسد.

-          عملیات زمینی

به نظر می رسد که ارتش زرهی اسراییل با شکست غیر قابل تصوری در نبردهای زمینی مواجه شد. انهدام تعداد زیادی تانک پیشرفته و مدرن ( نقطه اتکای ارتش زرهی اسراییل) که به نقل از منابع مختلف، این صدمات ناشی از راکت های ضد تانک مختلفی نظیر Kornet-E و Metis-M و AT-5و راکت AT_4 fagot و AT3 Sagger صورت گرفته است. به نقل از پایگاه global Security از بین 500 موشک شلیک شده حدود 50 تانک "مرکاوا" صدمه دیده است که این موضوع در خلال جنگ باعث شگفتی و غافلگیری فرماندهان اسراییلی شده بود.

تانکهای مرکاوا با پوشش زرهی فوق العاده نشان دادند که نمی توانند به عنوان یک تکیه گاه برای کسب برتری مطلق زمینی مورد اتکا واقع شوند

البته به گزارش نشریه ی تکنولوژی ریویو 30 تانک مرکاوا  متعلق به اسرائیل از بین رفته اند که اکثر آنها به وسیله ی RPg-29 ساخت روسیه صورت گرفته است که دارای سرجنگی دومرحله ای  است به این صورت که اولین انفجار زره تانک را نابود کرده و دومین انفجار هم در تانک نفوذ کرده و باعث انهدام آنها می شود. به ادعای روزنامه اسرائیلی هاآرتص، روسیه این موشک ها را به سوریه فروخته و سوریه آنها را در اختیار حزب الله قرار داده است.
به گزارش نیویورک تایمز گفته می شود حزب الله موشک های Kornet روسی را از سوریه خریداری کرده است که این موشک ها هدایت شونده لیزری می باشند.

در روزهای اخیر بحث توقف خط تولید این تانک ها در اسرائیل به علت عملکرد ضعیف آنها در جنگ با جدیت در محافل دفاعی اسرائیل دنبال می شود.

موشک ضد زره AT-3-Sagger این موشک با سر جنگی به وزن حدود 2 کیلوگرم و بردی در حدود 3000 متر که گفته می شود حزب الله از ان علیه تانک های اسرائسلی بهره گرفته است	موشک ضد زره metisM1
راکت ضد زره AT4 ساخت روسیه	موشک ضد زره روسی kornete3

-          توان دریایی

شاید بیشترین موضوع مورد بحث کارشناسان نظامی در این جنگ حمله ی حزب الله به ناوچه های پیشرفته اسراییلی باشد.

در طول جنگ حزب الله موفق شد دو فروند ناوچه جنگی اسرائیلی را مورد اصابت موشک های خود قرار دهد.

گزارشات متفاوتی از نوع موشک استفاده شده ی حزب الله در این جنگ منتشر شده است. یکی از این احتمالات استفاده از موشک C-802 چینی است که یک موشک هدایت شونده راداری با بردی معادل 120 کیلومتر و سر جنگی 155 کیلوگرم با محرکه توربوجت است. به نقل از پایگاه Global Security این موشک توسط نیروهای حزب الله و با پشتیبانی یک رادار ساحلی شلیک شده است. گفته می شود این حمله در پاسخ حمله ی اسراییل به شبکه راداری ساحلی لبنان بوده است.

موشک مزبور در ارتفاعی حدود ۲۰ پا یالاتر از سطح دریا پرواز می کند و همین پرواز در ارتفاع پایین، موجب شناسایی دیرهنگام آن توسط رادارهای ناو می شود. 

ناوچه صاعر این ناوچه با حمل بیش از 50 خدمه و بهره گیری از تکنولوژی پنهانکاری راداری دارای سیستم دفاع موشکی نیز می باشد و هدف قرار گرفتن آن توسط نیروهای حزب الله موجی از حیرت را در میان کارشناسان برانگیخت

به ادعای منابع غربی، این موشک در ایران با عنوان «نور» خوانده می شود و گفته می شود که ایران موفق به بهینه سازی آن نسبت به مدل چینی شده است. همچنین ایران با ایجاد اصلاحاتی امکان پرتاب این موشک را از هواپیماهای Su-24 و نیز هلی کوپترهای میل-۱۷ کسب کرده است که مورد اخیر در مانور پیامبر اعظم نیز به نمایش گذاشته شد. 

ارتش اسرائیل در آن زمان، ادعا کرد این کشتی با یک موشک ایرانی حزب‌الله هدف قرار گرفته و منهدم شده است.
قبلاً اعلام شده بود یک فروند هواپیمای بدون سرنشین به کشتی اصابت کرده است.
به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، حمله جمعه شب حزب الله لبنان به یک کشتی جنگی اسرائیل باعث نگرانی شدیدی در بین ارتش شد زیرا اطلاعات اولیه آنها نشان می‌داد حزب‌الله برای نخستین بار از یک هواپیمای بدون سرنشین برای حمله استفاده کرده است. در این حمله چهار سرباز اسرائیلی کشته شدند. این ناوچه حامل 53 خدمه بوده است. 
اما ژنرال ایدو نهوشتان، از مقامات بلندپایه ارتش رژیم صهیونیستی چند روز بعد ادعا کرد تحقیقات بیشتر ارتش نشان می دهد یک موشک ساخت ایران از ساحل لبنان به سمت کشتی شلیک شده است. وی در مصاحبه با خبرگزاری آسوشیتدپرس این ادعا را مطرح نمود.
وی افزود یک موشک دیگر حزب الله به یک کشتی تجاری که در همان نزدیکی حضور داشته، اصابت کرده و آن را غرق کرده است. این کشتی ظاهراً مصری بوده اما این مقام هیچ اطلاعات دیگری در این مورد ارائه نداد. سرنشینان این کشتی با قایق نجات یافتند.
این ناوچه ی پیشرفته دارای سیستم دفاع ضد موشک می باشد. گفته می شود هنگام پرتاب موشک حزب الله به علت پرواز نیروهای هوایی اسراییل سیستم IFF (تشخیص دوست از دشمن) و به دنبال آن سیستم دفاع اتوماتیک آن خاموش بوده است. که این خود ضعف در سیستم IFF در چنین شرایطی را نشان می دهد و می تواند به عنوان یک برگ برنده در نبردهای نامتقارن مورد استفاده واقع شود.

موشک نور

دیلی نیوز هم موشک به کار رفته توسط نیروهای حزب الله را موشک C-802 چینی عنوان کرده و ادعا می کند که حزب الله این موشک های چینی را از ایران تهیه کرده است. برخی منابع دیگر نیز خبر داده اند که موشک مورد استفاده نوع بهینه شده ای از موشک چینی مزبور است که در ایران توسعه یافته و در اختیار حزب الله قرار گرفته است.

به نقل از Strategy Centers موشک احتمالی دیگر C-701 چینی می باشد. C-701 در مقایسه با C-802 کوچکتر و قدرت انفجار کمتری دارد و برد آن بین 15-20 کیلومتر است ولی مزیت آن نسبت بهC-802 این است که سریعتر و راحت تر پرتاب می شود. موشک احتمالی دیگر JJ/TL-10A چینی با برد 18 کیلومتر و ضد ناو است. موشک JJ/TL-6B چینی دارای بردی بیشتراز 35 کیلومتر و هدایت شونده راداری است.

موشک چینی JJ/TL-10A

نبرد لبنان نشان داد که که سیستم هاتی تسلیحاتی به تنهایی نمی توانند نتیجه یک نبرد را تعیین کنند. نحوه به کارگیری این تسلیحات و استفاده از نقاط آسیب پذیر دشمن نیز عاملی اساسی در نتیجه چنین نبردهایی است

اطلاعات مختصری در موردTU-204

در 1986 سه هواپیما جدید مسافربری روسی به نمایش گذاشته شدند.یکی از این هواپیماها که برای خدمت در خط آئروفلوت در دهه 1990 پیش بینی شده بود همین توپولف 204 خودمون بود.204 به 757روسی مشهور شد چونکه هم شکل و هم اندازه 757 است اما پیس گرایی بالهاش کمتره (یعنی کمتر به سمت عقب خم شده).در ساختار این 204 مثل همه هواپیماهای معاصر روسی از مواد مرکب فراوان استفاده شده تا وزن کم بشه و پشت بند اون مصرف سوخت و ایزا قیمت بلیط کم بشه.این وزن بهینه به همراه موتور های کم مصرف بازدهی سوختی خیلی توپی رو ایجاد کرده.بالهای 204به هوابرهای فرابحرانی مجهز است و علاوه بر نسبت منظری زیاد و پسگرایی متوسط،ته بالهایی هم دارد(راحتترین راه تشخیص 757 و 204 از هم همین ته بالها است که 757 نداره).204 به سیستم پیشرفته کنترل با سیم مجهز شده(دیگه از سیستم هیدرولیک خبری نیست) و به جای فرمان کنترل،با اهرمهای مرکزی هدایت میشود.
پیش نمونه این هواپیما برای نخستین بار در 2 ژانویه 1989 پرواز کرد.تولید مدل پایه این هواپیما در 1994 آغاز شد و در 12 ژانویه سال 95 گواهینامه صلاحیت پرواز رو گرفت.در همون سال 94 اعلام شد نمونه هایی از 204 با بدنه کوتاهتر در حال طراحی است .این طرحها شامل نوع نزدیک برد/میان برد برای حمل 166 مسافر و نوع دور برد برای حمل 99 تا 160 مسافر است که به اونها 224 و 234 میگن.

مشخصات فنی مدل پایه:
دو موتور توربوفن Aviadvigtel ps-90A

هر موتور نیرویی معادل 158300نیوتن تولید میکند

طول هواپیما 46 متر و ارتفاع 13.9متر و عرض 42 متر دارد.

بیشترین وزن سوخت=24000کیلوگرم

بیشترین بارمزد=21000کیلوگرم

بیشترین وزن برخاست:94600کیلوگرم

سرعت کروز و اقتصادی در ارتفاع 11-12کیلومتر=830 کیلومتر در ساعت

برد(با بیشترین وزن)=2900کیلومتر





اطلاعات تکمیلی:

چندی است که در کشور سخن از خریداری هواپیماهای روسی توپولفTu-204 به میان می رود. البته تاریخچه این مذاکرات برای خرید و حتی انتقال تکنولوژی و ساخت این هواپیما در کشور به چند سال پیش بازمی گردد. ولی به نظر می رسد که اخیرا این مساله صورت جدی تری به خود گرفته است.
خرید و به کارگیری هواپیما امری بسیار تخصصی بوده و نیازمند بررسی و مطالعات کارشناسی فراوان است که البته به نظر می رسد زمان قابل توجهی برای بررسی صلاحیت این نوع هواپیما صرف شده است. خبرهای رسیده حاکی است که کاندیدای اول برای خرید این نوع هواپیما، هواپیمایی جمهوری اسلامی (هما) است که باید دید که در تصویر کلان آینده «هما»، این هواپیما چه جایگاهی دارد و چگونه قرار است با سیستم فعلی مدیریت، آموزش، عملیات و تعمیر و نگهداری این مجموعه تطبیق پیدا کند.
در نوشتار حاضر تلاش شده تا این هواپیما و مدلهای مختلف آن به همراه تاریخچه مختصری از توسعه آن به تلخیص معرفی گردد.

تاریخچه:
توپولوف 204 هواپیمایی دو موتوره با برد متوسط می‌باشد. ایده اولیه برای تولید و ساخت این هواپیما در سال 1983 شکل گرفت و هدف از تولید آن عرضه هواپیمایی برای جانشینی ۱۵۴-Tu بود. اولین پرواز این هواپیما با موتورهای PS-90At انجام گرفت. دومین نمونه از این هواپیما که دارای موتورهایRB211-535E4-B بود در 14 اوت 1992 پرواز کرد.تولید سری اصلی توپولوف 204 در کارخانجات Aviaster در سال 1990و در مجموعه صنعتی KAPO در سال 1994 آغاز گردید. در 12 ژانویه 1995 گواهینامه صلاحیت پروازی کشور روسیه به این هواپیما که در ابتدا به عنوان هواپیمای باربری مورد استفاده قرار می‌گرفت، اعطا شد.
اولین پرواز این هواپیما به عنوان هواپیمای مسافربری توسط خطوط هوایی Vnukovo در 23 فوریه 1993 انجام گرفت.

نسخه‌های کنونی این هواپیما عبارتند از :
Tu-204:
موتور : PS90A
گنجایش: 214 مسافرو kg 21000 بار
طول: m46،1
طول دهانه بال :m 41،8
ضریب منظری : 9،6
سطح بال :m182،4( ft 1963،4 )
وزن OEW (وزن عملکردی خالی) : kg 58300
MTOW (وزن برخاست بیشینه): kg 94600
سرعت کروز: (در ارتفاع 39700-36400 پا ) : knot 459-437 (km/h 850-810 )
برد: (با حداکثر بار) 1320 مایل دریایی

در این هواپیما یک مخزن سوخت در دم و 6 مخزن در بال جاگذاری شده که سوخت موجود در دم برای ترمیم کردن خودکار مرکز جرم در طول پرواز و کاهش پسای تریم مورد استفاده قرار می گیرد.

TU-204C:
نوع باربریTU-204 می‌باشد. تمام مشخصات آن مشابه TU-204می‌باشد به جز موارد زیر:
OEW (وزن عملکردی خالی):kg 58500
MTOW (وزن برخاست بیشینه): kg 103000
برد:2321 مایل دریایی. با حداکثر مقدار سوخت دارای بردی برابر 3671 مایل دریایی است.

TU-204-100:
این نسخه دارای گنجایش مسافر بیشتر و نیز حجم سوخت قابل حمل افزونتر در داخل بال است ولی از لحاظ نوع موتور و مقدار گنجایش بار تغییری نکرده است.
MTOW(وزن برخاست بیشینه):kg 103000
OEW (وزن عملکردی خالی):kg 58500
برد: 2321 مایل دریایی

TU-204-100C:
مشابه TU-204-100 است و هواپیمای باربری می‌باشد . ماکزیمم بار قابل حمل در این نسخه با کاهش برد، افزایش یافته است.

TU-204-120:
تمام مشخصات این هواپیما به جز موارد زیر مشابهTU-204-100 است.
موتور: Rolls-Royce RB211-535-EA
OEW (وزن عملکردی خالی):kg59300
برد:2213مایل دریایی
نمونه اولیه این هواپیما در 14 اوت 1992 پرواز کرد واولین هواپیمای تولیدی از این نوع در 7 مارس 1997 به پرواز درآمد. گواهینامه روسی را با محدودیت هایی در 16 جولای 1997 وسپس به طور کامل یک سال بعد دریافت کرد.

TU-204-120C:
این نوع هواپیما مشابه TU-204-100 می‌باشد با این تفاوت که دارای موتورهای
Rolls-Royce RB211-535-EA است. مشخصات عملکردی این هواپیما مشابه TU-204-120 است به جز موارد زیر:
برد: 1808 مایل دریایی ،برد با حداکثر سوخت 3542 مایل دریایی.
اولین پرواز این هواپیما در 10 نوامبر 1997 انجام گرفت واین هواپیما گواهینامه خود را به طور کامل در اوت 1998 دریافت کرد. این نوع هواپیما دارای وزن زیادی بوده و توانایی حملkg 30000 بار را دارد.

TU-204-122:
مشابه TU-204-120 با آلات دقیق غربی ساخت Rokwell-collins می‌باشد که تاکنون فروند تولیدی از این نوع هواپیما ساخته نشده است.

TU-204-200:
مشخصات این هواپیما به جز در موارد زیر مشابه TU-204-100 است.
OEW (وزن عملکردی خالی):kg59000
MTOW (وزن برخاست بیشینه): kg 110750
برد: 2591 مایل دریایی
در این نوع ، وزن سوخت قابل حمل در بال به مقدار کمی افزایش یافته و دارای ارابه های فرود قویتری می‌باشد . توانایی حمل 212 مسافر در 2کلاس را دارد. یک نمونه از این هواپیما ،مدل باربری TU-214 است که در ادامه این نوشتار توضیحات این هواپیما نیز آورده شده است.

TU-204-P:
هواپیمای گشت‌زنی نظامی است . در ژانویه 1997 روسیه اعلام کرد که نیروی دریایی روسیه نوع ضد ناو این مدل از TU-204 را جایگزین II-38, BE-12 می‌کند.

TU-204-220 :
مشخصات این هواپیما به جز موارد زیر مشابه TU-204-200 است.
موتور:Rolls-Roy=RB211-535-E4 ویا RB211-535-F5که قابلیت تولید191.7 kN تراست را دارد. در برخی از انواع این هواپیما PW2240 با قابلیت تولید 185.5kN تراست نیز به مشترین این هواپیما پیشنهاد می شود.
برد: 2483 مایل دریایی

TU-204-200C:
هواپیمای باربری مشابه TU-214

TU-204-220C:
نوع باربری TU-204-220 است.

TU-204-222:
مشابه TU-204-220 با آلات دقیق غربی ساخت Rockwellاست.

TU-204-230:
دارای موتورهای توربوپراپ Samara NK-93 بوده که قابلیت تولید 176.5KN تراست را دارند.درJanes 2002-2001 ذکر شده این پروژه در مراحل اولیه خود می‌باشد.

TU-204-Bussiness Jet:
این هواپیما در سال 1998 باید به پرواز درمی‌آمد اما پروژه آن باشکست روبه رو شد.

TU-204-300:
دارای سیستم های خودکار پیشرفته تری است. نسبت به TU-204 اصلی برد بیشتر و طول کوتاهتری دارد. طول این هواپیما تقریبا ft20 کوچکتر ازTU-204 اصلی است. دارای دو نوع می‌باشد. نوع سنگینتر که دوربرد است. این نوع دارای موتورهایPS90A2 است که تراستی معادلN103000 تولید می‌کند و برد آن با 144 مسافر 5000 مایل دریایی است. نوع سبک‌تر که تراست تولیدی توسط موتورهای این نوع، N89000 بوده و برد آن با 144 مسافر، 1900 مایل دریایی است.

TU-204-400 :
مشخصات این نوع TU-204 در موارد زیر متفاوت از TU-204 اصلی است.
گنجایش: 240 مسافر
MTOW (وزن برخاست بیشینه): kg 120000

TU-204-500:
نوعی از TU-204-300 می‌باشد که برای مسیرهای کوتاه‌تر بهینه شده
است.و مشخصات آن در موارد زیر متفاوت از TU-204-300 می‌باشد.
طول بدنه : 52 متر
سرعت کروز: 84 / 0 ماخ

TU-224:
مشخصات این هواپیما به شرح زیر است.
گنجایش : (برد متوسط) 144 مسافر
(دوربرد) 160-99 مسافر
موتور: RB211-535E4
طول : .2m40
MTOW(وزن برخاست بیشینه): kg 11075
برد: 3617 مایل دریایی

: TU-234
دارای سه نوع ، کوتاه برد ، برد متوسط و دوربرد است و نوع دیگری ازTU-204-300 می‌باشد. مشخصات آن در موارد زیر متفاوت از TU-204-300 می‌باشد. MTOW (برد کوتاه): kg 84800
(برد متوسط، دوربرد)000 kg 103
برد کوتاه برد : 1995 مایل دریایی
برد متوسط : 3585 مایل دریایی
بیشترین برد : 3885 مایل دریایی

TU-214:
این مدل از این هواپیما نسبت به نوع اصلی سنگین‌تر و کارآمدتر می‌باشد. دارای کابین قابل تغییری است که به‌راحتی می‌توان آن را به کابین مناسب برای مسافران ، بار و ترکیبی از بار ومسافر تبدیل نمود. این هواپیما برای پرواز در مسیرهای متوسط بهینه شده و به ادعای سازنده در کلاس خود ارزان‌ترین هواپیما است.
این هواپیما دارای پیکربندی های متفاوتی به شرح زیر است :
ـ پیکربندی استاندارد آن برای 164 مسافر در 2 کلاس با برد استاندارد 3600 مایل دریایی
- نوع دوربرد با مخزن سوخت اضافی برای 4400 مایل دریایی و 164 مسافر در دو کلاس
- نوعVIP با برد 4900 مایل دریایی
- TU-214C: نوعی که به سرعت قابل تغییر به باربری و مسافربری دو کلاسه می‌باشد. به طور کلی طراحی این هواپیما براساس TU-204-200 بوده که تولید آن درسال 1995 به صورت عمومی اعلام گردید. گنجایشی معادل 16 مخزن بارLD3 و ظرفیت 30 مسافر و یا 6 مخزن بار و ظرفیت 130 مسافر را داراست. نمونه اولیه آن در 5 فوریه 1996 آماده پرواز گردید و اولین پرواز آن در 21 مارس 1996 انجام گرفت . در سال 1998 به آن گواهی‌نامه موقت تعلق گرفت و در همان سال موتور غربی PW2037 به عنوان سیستم پیشران جایگزین در این هواپیما مورد استفاده قرار گرفت .

TU-214C:
همانطور که در توضیحات بالا ذکر شد ، نوع باربریTU-214 است که در سال 2002 عرضه گردیدو در مشخصه زیر متفاوت از TU-204 اصلی است
OEW(وزن عملکردی خالی): kg 57000

TU214D:
نوع دوربرد با ظرفیت 150 مسافر می‌باشد که اولین بار در اواسط 2002 عرضه گردید. دارای مخزن سوخت کمکی در زیر کابین می‌باشد. در سال 2003 گواهی‌نامه خود را دریافت نمود.

TU214VSSN:
ازنوع VIP بوده و کارخانه سازنده آن را برای جابه جایی مدیران روسی عرضه کرده است.اولین پرواز این مدل در 22جون 2002 انجام شد

نمای از فضای داخلی این هواپیما

http://photos.airliners.net/photos/photos/2/9/6/0707692.jpg



http://photos.airliners.net/photos/photos/8/5/0/0907058.jpg

و این هم  ایر لاین های داخلی

برای مشاهده عکس در ابعاد بزرگ اینجا را کلیک کنید

منبع:/www.aerospacetalk.com

فعالیتهای انجام شده در رزمایش ضربت ذوالفقار -۲

·         نمایش موفق یگان‌های تکاور و تفنگداران نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران

در این بخش از رزمایش ناوچه‌های خودی با حضور در ساحل اقدام به اعزام نیروهای تکاور و تفنگداران به ساحل دشمن فرضی به وسیله شناورهای تندرو کردند. تکاوران و تفنگداران نیز با شناسایی و حمایت غواصان اعزامی از زیردریایی حاضر در منطقه وارد ساحل شدند و در یک درگیری موفق و انهدام پایگاه‌های دشمن، ساحل را به تصرف خود درآوردند. همچنین در این رزمایش تکاوران با نفوذ به یک شناور دشمن توانستند آن را منهدم کنند.

·         پرتاب موشک‌های سطح به سطح تولید ناوچه‌ها و ناوشکن‌های موشک‌انداز

مرحله‌ی اول که شامل پرتاب انواع موشک ساحل به دریا توسط یگان‌های مستقر در ساحل بود با موفقیت به اجرا درآمد. مرحله‌ی دوم هم که شامل پرتاب موشک‌های سطح به سطح تولید ناوچه‌ها و ناوشکن‌های موشک‌انداز نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی بود، با موفقیت به نتیجه رسید.  دریادار حبیب سیاری از ویژگی‌های هر دو مرحله انجام شده را استفاده از تاکتیک جدید و بهره‌گیری از راهبردهای عملیاتی جدید، توانایی اجرای انبوه پرتاب موشک از یگان‌های سطحی و ساحل به دریا، برد زیاد، دقت تیر و قدرت بالای این موشک‌ها، بهینه‌سازی و ساخت داخلی این موشک‌ها توسط متخصصان توانمند ایرانی، سیار و چابک بودن سامانه‌های (سکوها) پرتاب موشک عنوان کرد.

·         پرتاب موفق موشک هوشمند، دوربرد و فوق مدرن ثاقب

موشک هوشمند، دوربرد و فوق مدرن ثاقب در ادامه تمرینات این مانور با موفقیت پرتاب شد. امیر دریادار جبیب سیاری هوشمند بودن و برد زیاد، سرعت بسیار بالا و غافلگیر کنندگی را از جمله ویژگی‌های این موشک دوربرد عنوان کرد و گفت : این موشک قابل پرتاب از کلیه سامانه‌های شناور بوده و دارای قدرت تخریب بالاست. طراحی و ساخت این موشک هوشمند و فوق مدرن با همکاری نداجا و دانشگاه‌های صنعتی کشور و منابع داخلی انجام شده است.  

موشک هوشمند ثاقب HQ-7 / FM-80 اصولا برای انهدام هواپیما در ارتفاع پایین طراحی شده و در کل یک موشک مناسب و قدرتمند مخصوصا برای نیروی دریایی می‌باشد. طراحی و ساخت این موشک مربوط به دهه 1980 و 1990 میلادی است. نوع پیشرفته‌تر آن FM-90 است که در سال 1998 با موفقیت آزمایش شد. این موشک می‌تواند در هر موقعیت و در هر شرایط آب و هوایی اهداف خود را منهدم کند و رقیب سرسختی برای سیستمهای Chaparrel آمریکا - Rapier انگلیس - Roland آلمان و فرانسه محسوب می‌شود. ایران از روی نسخه FM-80 موشک پیشرفته شهاب ثاقب را طراحی و تولید کرد که از آن قویتر و بهتر بوده  و دقت آن 96 ٪ اعلام شده است.

 

مشخصات موشک FM-80 عبارتند از :

کشور سازنده : جمهوری خلق چین

نوع ماموریت : انهدام هواپیما در ارتفاع پایین

طول : 3 متر  ؛   قطر : 15 سانتیمتر

وزن : 85 کیلوگرم

حداقل و حداکثر برد مفید : 8-12 کیلومتر

حداکثر ارتفاع اثر : 5.5 کیلومتر

سرعت : 2.3 ماخ

وزن کلاهک : 14 کیلوگرم

نوع سیستم هدایتی  Radar, IR & optical

·         نمایش موفق تمرینات زیردریایی‌های ارتش

مرحله‌ی دیگر  رزمایش نیروی دریایی اجرای عملیات ویژه بود که با ترکیب یگان‌های سطحی، یگان‌های زیرسطحی، یگان‌های پروازی، تکاوران و تفنگداران نیروی دریایی انجام گردید و در آن نیروها در قالب بیش از 1500 تیم عملیات ویژه مجهز و مبتکر در سر تا سر خلیج فارس و دریای عمان ماموریت‌های محوله را انجام دادند. این عملیات شامل انواع مین‌ریزی‌ها دفاعی، تاخت آبی خاکی، تصرف یگان‌های شناور دشمن، انهدام یگان شناور، خروج نیروی عملیات ویژه از زیر دریایی‌های پرقدرت نیروی دریایی جمهوری اسلامی ایران و نفوذ به منطقه تحت کنترل دشمن، انواع پرش از وسایل پروازی به منظور نفوذ به منطقه تحت کنترل دشمن، نفوذ از زیر سطح و انهدام تاسیسات دریایی و ساحلی دشمن، پدافند موثر از سکوهای نفتی بوده است.

·         پایان رزمایش نیروی دریایی ارتش و ادامه آن از سوی نیروی هوایی

پس از انجام رزمایش نیروی دریایی در 5 مرحله با عناوین پرتاب موشک ساحل به دریا، پرتاب موشک سطح به سطح و هوا به سطح و نمایش تمرینات زیردریایی‌های جدید نیروی دریایی، تمرینات ویژه‌ی تکاوران و تفنگداران نیروی دریایی و مرحله‌ی فرماندهی و کنترل و پایان آن، رزمایش نیروی هوایی در هفته سوم آغاز گردید. در این رزمایش انواع جنگنده‌ها و سلاح‌های جدید ساخته و بهینه‌سازی شده‌ی نیروی هوایی ارتش، تاکتیک‌های جدید خود را به نمایش گذاشته پدافند هوایی نیز بخشی از توان خود را با ارایه‌ی دستاوردهای جدید ارایه نمود. 12 استان، 8 پایگاه هوایی و 5 پایگاه شکاری در مرحله‌ی هوایی رزمایش ضربت ذوالفقار شرکت داشته و جنگنده بمب‌افکن‌های اف 14، اف 5، اف 7 و میگ نیز در عملیات‌ها حضور یافتند.

هفته سوم:

·         بمباران اهداف تعیین‌شده توسط جنگنده بمب‌افکن‌های نیروی هوایی

مرحله اول رزمایش هوایی ضربت ذوالفقار با پرواز تیزپروازان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران و بمباران اهداف تعیین‌شده توسط جنگنده بمب‌افکن‌های این نیرو آغاز شد. در این مرحله از رزمایش ابتدا تک هوایی توسط هواپیماهای شکاری دشمن به اهداف استراتژیک خودی اجرا شد که بلافاصله با انجام عملیات پدافند هوایی و بهره‌گیری از هواپیماهای شکاری از چند منطقه و پایگاه هوایی و سامانه‌های موشکی زمین به هوا خنثی شد. در این مرحله پدافند نیروی هوایی مستقر در استان‌های آذربایجان شرقی و تهران، بخش‌هایی از آمادگی رزمی خود را در دفاع از آسمان کشور نشان داده و انواع هواپیماهای بمب‌افکن و سامانه‌های مختلف پدافند زمین به هوا به نحو مناسب و دقیق به کار گرفته شدند. همزمان با هدایت این مرحله از رزمایش از قرارگاه کربلا، در نقاط دیگری از کشور نیز نیروی هوایی ارتش، عملیات‌های گسترده‌ی هوایی را به نمایش گذاشت.  

·         موفقیت کامل عملیات رهگیری هواپیماهای دشمن فرضی بدون بهره‌گیری از رادارهای مقاومتی

مرحله‌ی نخست رزمایش هوایی ضربت ذوالفقار پس از تازش هوایی هواپیماهای شکاری و جنگنده نیروی هوایی ارتش و عملیات پدافندی به‌ویژه در استان‌های آذربایجان شرقی و تهران با موفقیت انجام شد.  در این مرحله از رزمایش که با انجام عملیات رهگیری توسط هواپیماهای اف 4، اف 5، اف 7، میگ 29 و اف 14 صورت گرفت، تیزپروازان نیروی هوایی، هواپیماهای متخاصم دشمن فرضی که قصد نفوذ به کشور را داشتند با بهره‌گیری از روش‌های ابتکاری و استفاده از سامانه موشکی زمین به هوا کشف، شناسایی و قبل از رسیدن به هدف منهدم ساختند.

·         رهگیری هواپیماهای متخاصم توسط تیزپروازان نیروی هوایی ارتش

در این مرحله پس از نفوذ هواپیماهای دشمن به نقاط کور راداری به خاک کشور دیده‌بان‌های بصری پدافند نیروی هوایی با مشاهده‌ی هواپیماهای دشمن وضعیت را همزمان به پست‌های فرماندهی فرعی و در مرکز فرماندهی پدافند هوایی برای اتخاذ تدابیر لازم اعلام کردند و پس از تشخیص قطعی هویت هواپیماهای رویت شده دستور لازم برای انهدام هواپیماهای متخاصم از سوی مرکز فرماندهی پدافند هوایی صادر شد. همزمان هواپیماهای آماده‌ی دفاع با سرعت عمل مناسب برای رهگیری و درگیری هوایی به سمت منطقه‌ی مورد حمله به پرواز درآمدند. همچنین در این مرحله یگان‌های پروازی شنود و شناسایی الکترونیکی نیروی هوایی ارتش با پروازهای مختلف نسبت به شنود الکترونیکی و عکسبرداری مناطق عملیاتی را برای جمع‌آوری اطلاعات و شناسایی اقدام کردند. یکی از اقدامات مهم انجام شده در این مرحله انجام عملیات مقابله به مثل و حمله به اهداف استراتژیک توسط هواپیماهای شکاری بمب افکن بود.

همچنین خلبانان تیزپرواز نیروی هوایی ارتش در یک اقدام بی‌سابقه توانستند با انجام پرواز در ارتفاع پست و افزایش شعای عملیاتی جنگنده‌های خود پس از چند ساعت پرواز در خارج از دید رادارهای دشمن اهداف استراتژیک دشمن را بمباران نموده و به پایگاه ها مراجعه کنند. نکته‌ی حائز اهمیت این مرحله از رزمایش افزایش توانمندی هواپیماهای شکاری در ارتفاع پست بود که این موفقیت با تلاش متخصصان مومن میهن اسلامی طراحی و به نتیجه رسیده است

·         مقابله با موشک‌های شلیک شده توسط دشمن فرضی در ارتفاع پست

طرح مقابله با موشک‌های شلیک شده توسط دشمن فرضی در ارتفاع پست سومین مرحله از رزمایش بزرگ ضربت ذوالفقار توسط نیروی هوایی ارتش بود. در این مرحله از رزمایش یگان‌های پدافندی قدرتمند نیروی هوایی ارتش با شلیک انواع توپ‌ها، موشک‌ها و تجهیزات بهینه‌سازی شده‌ی زمین به هوا موشک‌های دشمن را در ارتفاع پست و همزمان در چند نقطه از آسمان کشور منهدم کردند. علاوه بر مقابله‌ی فیزیکی با موشک‌های دشمن عملیات ایجاد اختلال الکترونیکی توسط سامانه‌های طراحی شده در وزارت دفاع و نیروی هوایی ارتش در سامانه‌های ناوبری موشک‌های هدایت شونده‌ی دشمن به منظور جلوگیری از هدایت دقیق این موشک‌ها برای انهدام اهداف استراتژیک کشور با موفقیت اجرا شد. در این مرحله از رزمایش هم‌چنین بر اساس طرح‌های آفندی قرارگاه مرکزی کربلا و پروازهای شناسایی و گشت هوایی به مقابله به مثل علیه منابع حیاتی کشور متخاصم از چندین پایگاه شکاری نیروی هوایی ارتش به طور همزمان اقدام کردند و پروازهای گشت‌زنی هواپیماهای اف 14 در مناطق عملیاتی آغاز شد.

متخصصان توانمند داخل کشور با بهره‌گیری از دانش خود توانستند موشک‌های پیشرفته‌ی هاگ را توسط هواپیماهای اف 14 قابل بهره‌برداری نمایند. این موشک هواپیمای اف 14 را قادر می‌سازد تا با افزایش مسافت درگیری هواپیماهای مهاجم را به طور موثری ردگیری و منهدم کند.

·         نمایش دستاوردهای جدید تسهیلاتی متخصصان نیروی هوایی ارتش و وزارت دفاع

در این مرحله از رزمایش دستاوردهای جدید تسهیلاتی متخصصان نیروی هوایی ارتش و وزارت دفاع از جمله هواپیماهای بهینه‌سازی شده‌ی اف – 5 که دارای تجهیزات راداری پیشرفته‌تر و توانایی مانور بالاتر و بهره‌گیری از سلاح‌های جدیدتر است و همچنین موشک‌های هاگ که به روی هواپیماهای پیشرفته‌ی اف 14 نصب شده است،  به نمایش گذاشته شد. در این مرحله از رزمایش هواپیماهای اف 4 با پرواز بر روی مواضع دشمن فرضی این مواضع را بمباران کردند.

·         بهره‌برداری از موشک بهینه‌سازی شده‌ی هاگ برای مقابله با هواپیماهای ضد رادار دشمن

در این مرحله از رزمایش موشک بهینه‌سازی شده‌ی هاگ در صنایع دفاع و پدافند نیروی هوایی ارتش با سامانه‌های پیشرفته‌ی زمینی و با برد بالا برای مقابله با هواپیماهای ضد رادار دشمن مورد بهره‌برداری قرار گرفت. متخصصان توانمند داخل کشور با بهره‌گیری از دانش خود توانستند موشک‌های پیشرفته هاگ را توسط هواپیماهای F-14 قابل بهره‌برداری نمایند. این موشک‌ هواپیمای F-14 را قادر می‌سازد تا با افزایش ساخت درگیری، هواپیماهای مهاجم را در فاصله‌های دورتری به طور موثر رهگیری و منهدم نمایند. موشک هاگ در سال آخر جنگ به طور آزمایشی روی F-14 نصب شد؛ ولی زمان بسیاری طول کشید تا با رادار AWG-9 هماهنگ شود.

جانشین فرماندهی پدافند هوایی نیروی هوایی در خصوص بهینه سازی موشک پیشرفته پدافندی هاگ توسط متخصصان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی گفت: سامانه پرتاب این موشک ها، قدیمی و متعلق به دوران پیش از انقلاب اسلامی بود که با تلاش متخصصان نیروی هوایی و مجامع دانشگاهی و صنعتی، توانستیم علاوه بر بهینه سازی موشک و سکوی پرتاب آن، برد موشکهای هاگ را به طور موثر زیادتر کنیم. وی اظهار داشت: بکارگیری سکوهای پرتاب هاگ در حال حاضر با فاصله بیش از استانداردهای موجود جهان است که یک تحول بزرگ در صنایع نظامی محسوب می‌شود. امیر سرتیپ شاه محمدی، بکارگیری سامانه پدافند موشکی ارتفاع متوسط با موشکهای پیشرفته هاگ را یکی از توانمندیهای بارز دفاعی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ذکر کرد.

·         عــمــلــیــات مــقــابــلــه بــا شــنــود دشــمــن

این مرحله از رزمایش با عملیات مقابله با شنود دشمن در قالب تیم‌های عملیاتی ویژه‌ی نیروی زمینی ارتش و بهره‌مندی از تاکتیک‌های نامنظم در کمینگاه‌های متعدد اجرا شد. یگان‌های تکاور نیروی زمینی ارتش در رزمگاه‌های متفاوت بخش‌هایی از آمادگی خود را در تلفیقی از تجارب حاصل از نبردهای اخیر منطقه ارایه کردند و در مرحله‌ی دیگر با پوشش وسیع هواپیماهای شکاری نیروی هوایی ارتش در چندین مرحله با بمب‌افکنده‌های این نیرو عمق مواضع دشمن را بمباران نمودند. پشتیبانی نیروی هوایی از یگان‌های پیاده، تکاوران و اجرای آتش تیم‌های شکاری هوانیروز با بالگرد و عملیات تیم‌های دوش‌پرتاب از دیگر برنامه‌های این مرحله بود.

·         پرواز موفق هواپیمای صاعقه

هواپیمای صاعقه با اجرای موفق پروازهای عملیاتی و شلیک راکت‌های هوا به زمین در پنجمین مرحله از رزمایش بزرگ ضربت ذوالفقار رسما به ناوگان هواپیماهای شکاری نیروی هوایی ارتش پیوست. این جنگنده  پشتیبانی نزدیک هوایی دارای قابلیت حمل و شلیک انواع بمب و موشک با سیستم رادار پیشرفته بوده و به گفته سخنگوی این رزمایش این هواپیما که به دست متخصصان نیروی هوایی ارتش طراحی و ساخته‌ شده، در طول سال گذشته با ده‌ها سورت پرواز آزمایشی مراحل مختلف پروازی را با موفقیت پشت سر گذاشته است.

مرحله‌ی پنجم رزمایش با شرکت گسترده‌ی شکاری بمب‌افکن‌های نیروی هوایی ارتش که از پایگاه‌های متعدد این نیرو در نقاط مختلف کشور به پرواز درآمده بودند، با بمباران پرقدرت اهداف تعیین‌شده اجرا شد.

 هواپیمای صاعقه

از سال‌ها پیش، طرح هواپیمایی به نام هواپیمای اوج در نیروی هوایی ارتش ایران در کار بود که البته این طرح ادامه نیافت. اما با پیگیری مسئولان، در آذر سال 1379، نیروی هوایی ساخت هواپیمای صاعقه را اعلام کرد. در سال 1382، هواپیمای صاعقه اولین پرواز‌های آزمایشی خود را به انجام رساند. در تابستان سال 1383، این هواپیما به پرواز در آمد و به ایرانیان معرفی گردید. در این هواپیما، از بدنه هواپیمای اف-5 آمریکایی، به دلیل طراحی خوب و قدرت مانور بالای آن الهام گرفته شده است. تفاوت اساسی ظاهری این هواپیما با اف-5، وجود دو سکان عمودی V شکل می‌‌باشد که برای ایجاد توانایی لازم برای مانور‌پذیری بهتر جنگنده صورت گرفته است. هواپیمای جنگنده صاعقه در حقیقت یک نمونه 10تا 15 درصد بزرگ‌تر شده هواپیماهای اف-5 با سکانهای عمودی پروانه‌ای به منظور افزایش مانورپذیری و کاهش سطح مقطع راداری با سیستم های الکترونیک و موتورهای روسی می‌‌باشد.

پیشرانه این هواپیما دو دستگاه موتور RD-33 سارکیسف می‌باشد که از موتورهای هواپیمای اف-5 بسیار قدرتمندتر بوده و امکان پرواز تا سرعتهای 5/1تا 8/1 ماخ را به این هواپیما می‌دهد. رادار این هواپیما از نوع N019-ME است که در ایران بهسازی شده تا کارایی آن بر ضد اهداف زمینی افزایش یابد. البته مدتهاست که بر روی بهینه‌سازی رادار و توان اویونیک اف-5 در ایران تلاش می‌شود که از جمله این تلاشها، نصب رادارهای پرقدرت N011 و N019 بر روی اف-5 های نیروی هوایی ارتش بوده است. بهینه‌سازی دیگر، بهبود عملکرد رادار فعلی اف-5 است که این هواپیما را قادر می‌سازد تا موشکهای هدایت رادار دوربرد AIM-V-E2 را حمل و پرتاب نماید. بزرگترین قابلیتی که توان اف-5 را بسیار بالا می‌برد، ایجاد قابلیت حمل و پرتاب همزمان موشکهای روسی و آمریکایی نظیر R-73 و R-60 ساخت ویمپل می‌باشد. قابلیت دیگر نیز، ایجاد توان شلیک موشکهای هدایت تلویزیونی AGM-65 ماوریک می‌باشد که ادعا شده توسط اویونیک ساخت داخل، به چنین توانی دست یافته است.

بیشترین وزن محموله این هواپیما 4,400 کیلوگرم و وزن خالی آن 8,000 کیلوگرم است. در ضمن  بیشترین وزن برخاست این هواپیما 15,000 تا 18,000 کیلوگرم بوده و بردی در حدود 600 تا 1000 کیلومتر را داراست. این هواپیما، برای اولین بار، در طی سفر آیت الله خامنه ای به همدان پروازی آزمایشی را با موفقیت تمام به انجام رساند

·         آزمایش بمب دو هزار پوندی هدایت‌شونده قاصد

در این مرحله بمب‌های لیزری که توسط کارکنان توانمند نیروی هوایی ارتش طراحی و تولید شده بودند توسط هواپیماهای شکاری مورد بهره‌برداری قرار گرفت . از ویژگی‌های مهم این بمب‌ها دقت و قدرت بالا در انهدام اهداف تعیین‌شده می‌باشد.  بمب 2000 پوندی هوشمند قاصد قابلیت هدایت توسط رادارهای هدایت‌شونده را داراست و دانش فنی آن در اختیار تعداد معدودی از کشورهای دنیا قرار دارد.

 ·         پایان مرحله‌ی هوایی رزمایش بزرگ ضربت ذوالفقار

رزمایش بزرگ ضربت ذوالفقار نیروی هوایی، با آزمایش موفق بمب 2 هزار پوندی قاصد توسط جنگنده بمب‌افکن‌های نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران به پایان رسید. هم‌چنین موشک‌های هوا به زمین با هدایت تلویزیونی در این مرحله از رزمایش آزمایش موفقی داشت؛ به طوری که دقیقا به اهداف اصابت و آنها را منهدم کرد. هم‌چنین در این مرحله از رزمایش، عملیات ترکیبی بین نیروهای زمینی و نیروهای هوایی به صورت آزمایشی بر اساس سناریوی جنگ واقعی تمرین شد.

 ·         آزمایش موفق بمب رعد

در ادامه مرحله هوایی رزمایش ذوالفقار، بمب رعد نیز با موفقیت آزمایش شد. جانشین فرمانده ارتش امیر سرتیپ خلبان قاسم محمدی با انتشار خبر ساخت بمب‌ هوشمند و لیزری رعد توسط متخصصان داخلی گفت: این بمب دارای وی‍‍ژگی‌هایی از جمله دقت عمل و قدرت و وسعت انفجاری بالا و دورایستا می‌باشد. برد این موشک در حدود 350 کیلومتر اعلام شده است.

رزمایش ضربت ذوالفقار با پایان مرحله هوایی و پس از گذشت بیش از سه هفته به اتمام رسید.

منبع:آویا

نمایشگاه هوایی فارنبرو 2006 (بخش اول)

چهل و پنجمین نمایشگاه بین المللی فارنبرو به مدت یک هفته از 17 تا 23 ژوئیه سال جاری میلادی ، با حضور بیش از 1480 شرکت کننده ( در مقایسه با 1360 شرکت کننده در سال 2004 ) از بیش از 35 کشور دنیا ( در مقایسه با 32 کشور در دوره قبلی ) ، 75 هیات دفاعی از 43 کشور و 160 پرنده در اندازه ها و مدلهای مختلف از شرکتهای گوناگون برگزار گردید. گفته می شود بیش از 133 هزار نفر از این نمایشگاه بازدید کردند. نمایشگاه هوایی فارنبرو که هر دو سال یک بار برگزار می شود همواره مکانی برای  عرضه آخرین دستاورد ها و خدمات در زمینه صنعت ،  خدمات هوایی و فرودگاهی بوده است ، نمایشگاه امسال نیز از این قاعده مستثنی نبود و ارزش قراردادهای آن به رقم بی سابقه 38 میلیارد دلار ( در مقایسه با 21 میلیارد دلار در سال 2004 ) رسید تا فارنبرو 2006 نقش مهمی در رشد و توسعه صنعت هوایی دنیا ایفا کند.
افزایش تقاضا برای مسافرتهای هوایی در تمام مناطق دنیا ، رشد سریع خطوط هوایی و ظهور هواپیماهای جدید مسافربری با فناوریهای نوین سبب شد تا نمایشگاه امسال مکانی مناسب برای عقد قراردادهای کلان و سرسام آور باشد که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت ……




تاریخچه ای کوتاه از فارنبرو



فارنبرو از قدیمی ترین فرودگاه های انگلستان است که در جنگ جهانی اول مقر تعدادی از هواپیماهای سپاه هوایی سلطنتی انگلستان ( RFC) ، کشتی های هوایی و بالن ها بود. در سال 1908 نخستین پرواز هواپیمای موتوردار در انگلستان در این فرودگاه  و توسط « کابوی کودی » انجام گرفت.رکورد وی پرواز در ارتفاع 304 متری ( 1000 پایی)  با سرعت 33 کیلومتر بر ساعت بود. کارخانه هواپیماسازی سلطنتی انگلستان نیز که به طراحی و ساخت هواپیما برای جنگ جهانی بود در این مکان برپا شد و اکثر هواپیماهایی که در طول جنگ جهانی متولد گردیدند در فارنبرو ساخته شدند. در طی جنگ جهانی دوم توسعه در بخش هایی همچون تجهیزات دوربین ، ساخت بمب ، پرتاب راکت و ..... در این مکان صورت می گرفت. هواپیماهای گیرنده عکس از دشمن نیز در این مکان به منصه ظهور رسیدند. دیوار صوتی نیز در سال 1948 توسط « جان ردی » در فارنبرو شکسته شد.



پس از جنگ جهانی دوم ، فارنبرو نخستین موسسه تحقیق و توسعه هوافضایی دنیا را تاسیس کرد و با بارگزاری هوایی دو سالانه ، اعتباری خاص به دست آورد.
امروزه آزمایش و توسعه بسیاری از انواع هواپیماها در فارنبرو انجام می گیرد و مقر موسسه پزشکی هوایی انگلستان )IAM ( که چگونگی اثرات پرواز بر روی بدن انسان را بررسی می کند نیز در این مکان می باشد.
فرودگاه فارنبرو از سال 1948 که برای نخستین بار ، نمایشگاه هوایی فارنبرو در آن برگزار شد ، محل اصلی این رویداد تاریخی بوده است.

مقدمه


این روزها حضور هواپیماهای مسافربری A380 در بخشهای ثابت و نمایش پروازی از محورهای اصلی تمامی نمایشگاه های هوایی دنیاست ، این هواپیما که به دلیل بروز مشکلات در آزمایشهای فنی ، با تاخیر در تحویل به موقع به مشتریان مواجه شده ، مقامات ارباس را به ستوه آورده است. این غول عظیم الجثه که برای نخستین بار به فارنبرو پا گذاشته بود با استقبال مقامات و خیل عظیم بازدیدکنندگان مواجه شد. برپاکنندگان نمایش نیز برای خوش آمدگویی به A380 ، نمایش پروازی را برای این هواپیما به همراه گروه آکروباتیک نیروی هوایی سلطنتی انگلستان ( RED ARROW( ترتیب دادند که این واقعه تاریخی از بخشهای جالب و دیدنی نمایشگاه امسال بود. هواپیماهای A340-600 و A320 نیز از دیگر پرنده های ارباس حاضر در نمایشگاه بودند.      
تیلت روتور V-22 آسپری ساخت شرکت بل بویینگ نیز همچون ارباس A380 برای نخستین بار به فارنبرو 2006 آمده بود تا در بخش نمایش پروازی توانایی های خود را به رخ بکشد. این پرنده که تاکنون توانسته بازار خوبی را در آمریکا برای خود دست و پا کند ، به دنبال بازارهای خارج از این کشور است.



در بخش هواپیماهای نظامی ، جنگنده شرقی میگ MIG-20OVT با اجرای مانورهای خارق العاده و بدیع خود در بخش نمایشهای پروازی ، رقیبان غربی خود همچون F-16 لاکهید مارتین ، F/A-18 بویینگ ، یوروفایتر تایفون و تورنادو را حیرت زده کرده بود. این پرنده روسی که نخستین جنگنده دو موتوره دنیا با نازل سه محوری است ، برای نخستین بار در فارنبرو حضور یافت. حرکات نمایشی این هواپیما نیز که هنوز هیچ نامی برای آن انتخاب نشده تمام حاضران در نمایشگاه را به وجد آورده بود.
HJT-36 ، جت آموزشی هندوستان مجهز به یک موتور توربوفن بدون پس سوز AL-551 با رانش 6/21 کیلونیوتن ، تنها هواپیمای آسیایی در بخش نمایشهای پروازی نمایشگاه امسال بود.
بالگرد ژروف مجهز به موتور توربوشفت TM333-2B2 ساخت توربومکانیز تنها بالگرد آسیایی حاضر در نمایشگاه بود که با رنگ آمیزی زیبای خود به شکل طاووس ، توجه همگان را به خود جلب می کرد. از مهمترین بالگردهای به نمایش درآمده در فارنبرو 2006 می توان به بالگردهای آپاچی AH-64D و AH MKI ، شینوک HC MK2 انگلستان و A-119 کوالا ، AB-139 و EH 101 MM1 آگوستا وستلند اشاره کرد.
نخست وزیر انگلستان در چهارمین روز برپایی فارنبرو 2006 که گفته می شود نقش بسزایی در اقتصاد این کشور دارد ، از بخشهای مختلف نمایشگاه بازدید کرد. در این بازدید که تحت تدابیر شدید امنیتی انجام گرفت ، تونی بلر فرصت یافت تا از داخل هواپیمای ارباس A319ACJ بازدید نماید. بلر تحت فشارهای سیاسی بسیاری قرار دارد که یک هواپیمای اروپایی را به عنوان هواپیمای ویژه رییس جمهوری انتخاب کند.این در حالی است که دولت انگلستان اصرار دارد یک جت تجاری دوربرد و پهن پیکر به عنوان هواپیمای اصلی انتخاب شود و یک جت تجاری کوچکتر نیز برای پروازهای تجاری مد نظر قرار گیرد.
هنوز انتخاب A319ACJ از طرف این کشور قطعی نشده است و در نمایشگاه امسال و در جریان این بازدید ، تونی بلر برای انتخاب مدلی بزرگتر همچون A330 با مقامهای ارباس به گفتگو پرداخت. روسای جمهور امریکا از سال 1944 هواپیماهای ویژه خود را داشتند. این هواپیماها با نام « ارفورس وان» شناخته می شوند. در حال حاضر دو فروند بویینگ 747-200B هستند که در اختیار جورج بوش می باشند. رییس جمهور انگلستان نیز قصد دارد هواپیماهای خود را « بلر فورس وان » بنامد. با در اختیار گرفتن این هواپیماها خانواده سلطنتی انگلستان نیز حق استفاده از آنرا خواهند داشت.



پرده برداری از « ایکس-هاوک»



در آینده ای نه چندان دور پرنده ایکس-هاوک می تواند در داخل شهر به پرواز درآید و عملیات امداد و نجات و حتی گشتهای پلیس را انجام دهد.

شرکت بل هلیکا برای نخستین بار در نمایشگاه بین المللی فارنبرو از نمونه ساختگی مقیاس کامل پرنده نشست و برخاست عمودی ایکس-هاوک که با همکاری شرکت اسراییلی « اوربن ایروناتیکز» ساخته شده است ، پرده برداشت. این نمونه ساختگی در غرفه ایالات متحده به نمایش درآمده بود. بل در جهت شناسایی توانایی ها این پرنده با شرکت اسراییلی اوربن همکاری کرده است. این پرنده دارای روتورهای پوشیده پشت سر هم با دو پره در بالا و پایین برای کنترل پرواز و دو مجرای پیشران برای حرکت به شمت جلو و عقب می باشد. وظایف بالقوه در نظر گرفته شده برای « ایکس-هاوک» شامل آمبولانس و کمکهای امدادی شهری است.این پرنده همچنین می تواند در نمونه بدون سرنشین و نظامی به کار گرفته شود. نمونه به نمایش درآمده در نمایشگاه نتیجه ماه ها کار و فعالیت گروه تحقیق و توسعه ایکس ور ایکس (X war X( شرکت بل در آرلینگتون تگزاس می باشد. نمونه واقعی ایکس-هاوک ، 27 پا ( 2/8 متر) طول و 14 پا (3/4 متر) عرض دارد.
«رافلی یویلی» رییس و مدیر اجرایی اوربن ایرو می گوید : هدف از ساخت این پرنده این است که بتواند در مناطق محدود به ویژه در محیطهای شهری برای انتقال مردم در مواقع بروز خطر و در بعضی حالات در مناطق پر خطر برای ماموریت های خاص ، انجام وظیفه نماید.
نخستین نمونه این پرنده برای عملیات سر نشیندار در نظر گرفته شده است اما ایکس – هاوک همچنین می تواند برای پروازهای خودکار نیز تغییر یابد.سامانه کنترل پرواز نیمه خودکار این پرنده به ان اجازه می دهد تا از ایستگاه زمینی کنترل شود.
مجراهای کر کره ای ایکس-هاوک در هنگام سرعت کروز بالا باز است اما در زمان انتخاب مسیر برای کاهش سرعت بسته می شود که سبب کمترین آشوب هوایی شده و از این رو عملیات با کارایی بالاتری انجام می شود. در طراحی این پرنده همچنین سامانه ای برای کنترل پره ها در نظر گفته شده است که کنترل افقی پرنده را ممکن می سازد. در حال حاضر توانایی حمل بار مفید 3000 پاوند ( 1362 کیلوگرم ) ، مداومت پروازی 2 ساعت با حداکثر سوخت و توانایی پرواز با سرعت 440 کیلومتر بر ساعت از جمله مشخصات ارایه شده برای این پرنده می باشد.
یویلی می افزاید: در 20 سال گذشته پیشرفت های بسیاری در این شرکت در زمینه استفاده از سازه های مواد ترکیبی ، سامانه مکان یابی جهانی GPS ، موتورهای توربینی بسیار کارا و ... به وقوع پیوسته است که هم اکنون تمام این فناوری ها را در ایکس-هاوک مشاهده می کنید.


معرفی بالگرد َAW149


آگوستاوستلند جزییات برنامه بالگرد جدید AW149 را در نمایشگاه امسال بیان کرد. بالگرد AW149 با هدف انجام عملیات نظامی طراحی شده و طبق برنامه زمانی قرار است در سال 2009 به پرواز درآمده و در سال 2012 به توانایی عملیاتی اولیه دست یابد. آگوستاوستلند معتقد است ، بازارهای آینده ، نیازمند چند صد بالگرد هستند. « اورسی» مدیر عامل شرکت آگوستاوستلند در این باره گفت : در نمایشگاه سال آینده پاریس از نمونه ساختگی مقیاس کامل این پرنده برای نخستین بار پرده برداری خواهیم کرد. وی همچنین افزود: ما میدانیم که چند هزار بالگرد در حال خدمت در این کلاس در تمام دنیا وجود دارد که اکثر آنها نیازمند جایگزینی تا چند سال آینده است.


بالگرد AW 149 در سال 2009 به پرواز در می آید.

این پرنده برای به کارگیری در بخشهای جستو و نجات ، نظامی ، امداد هوایی و حمل بارهای سنگین طراحی شده است. آگوستا وستلند مقداری از بودجه این طرح را از وزارت بازرگانی ایتالیا تامین کرده و در حال گفتگو با همتای انگلیسی خود برای کسب حمایتهای بیشتر است.
روتور اصلی 5 پره و 2 موتور کلاسیک با قدرت هر یک 2000 اسب بخار ( 1500 کیلووات) از ویژگیهایAW149
است و کابین آن برای حمل 15 سرباز طراحی شده است.




روزآمدسازی I1-114


دفتر طراحی ایلوشین روسیه در نمایشگاه امسال اعلام کرد ، برنامه روزآمدسازی مدل I1-114 سفارش داده شده برای پاسخگویی به افزایش درخواستها برای این هواپیمای توربوپراپ را شروع کرده است. از چهار نمونه هواپیمای روزآمد شده I1-114 ، دو فروند آن در خط هوایی وایبورگ و دو فروند دیگر در خطوط هوایی ازبکستان در حال خدمت می باشند. این هواپیماها به ترتیب از موتورهای کلیموف TB7-117 و پرات اندویتنی کانادا نیرو می گیرند.
میانگین مصرف سوخت 450 کیلوگرم در هر ساعت ( 5/16 پاوند در هر دقیقه ) برای این پرنده روسی ، بیانگر کمترین میزان قابل قیاس در میان انواع هواپیماهای توربوپراپ است.« ویکتور ایوانوف» ، مدیر دفتر طراحی ایلوشین می گوید: برای رفع احتیاج های کنونی مشتریان که سبب افزایش درخواستها می شود هنوز طرحهای بهسازی زیادی بر روی هواپیما وجود دارد. توسعه و ارتقای این هواپیما از زمان اخذ گواهینامه آن در دهه 1990 آغاز گردیده است که از جمله آن می توان به سامانه یخ زدایی برای نمونه هایی که برای خدمت در شرایط زمستانی مدنظر می باشند ، اشاره کرد.



تحویل نخستین هاوک 129 به نیروی هوایی سلطنتی بحرین


در نخستین روز نمایشگاه امسال ، شرکت BAE سیستمز ، نخستین فروند از 6 فروند جت پیشرفته آموزشی هاوک 129 را به نیروی هوایی سلطنتی بحرین تحویل داد. این هواپیما که به همرا گروه آکروباتیک « ردآرو» در بخش نمایش پروازی فارنبرو حضور داشت توسط « نات ماک پیس » ، خلبان آزمایشی BAE سیستمز و خلبان « عمر ابراهیم محمد آل محمود» از نیروی هوایی بحرین هدایت می شد و در جریان نمایشگاه به طور رسمی به شیخ سلمان بن حمد بن عیسی آل خلیفه ، پادشاه و فرمانده کل قوای بحرین و سرهنگ حمدبن عبدالله حمد آل خلیفه فرمانده نیروی هوایی سلطنتی این کشور تحویل داده شد.
این جت آموزشی پیشرفته چهار سال پیش در نمایشگاه فارنبرو توسط پادشاه بحرین سفارش داده شده بود. 5 فروند هواپیمای هاوک باقی مانده نیز تا اواخر سال جاری میلادی تحویل این کشور خواهد گردید.


نخستین جت پیشرفته آموزشی هاوک 129 تحویلی به نیروی هوایی سلطنتی بحرین در میان گروه نمایشی « رد ارو»



نمایش پروازی MIG-29OVT


جنگنده میگ MIG-29 از زمان حضور خود در مجامع غربی در سال 1988 همواره جزو ستارگان نمایشگاه هوایی فارنبرو بوده است. امسال نیز نمونه جدید این پرنده با ظاهری زیبا و ستاره ای سرخ در بخش مرکزی بدنه اش به فارنبرو 2006 پا گذاشته بود.
 ترکیب رنگهای قرمز ، سفید و آبی ( مشخصه گروه نمایش پروازی سویفت (swift) نیروی هوایی روسیه جلوه ای خاص به میگ MIG-29OVT داده بود. این جنگنده با بهرهگیری از دو موتور جدید RD-33 OVT و نازلهای بردار رانش سه محوری قادر به انجام مانورهای منحصر به فرد و حیرت انگیزی است که در بخش نمایشهای پروازی نمایشگاه چشم همگان را به خود خیره کرده بود.



این پرنده توسط « پاول ولاسف» فرمانده خلبانان آزمایشی شرکت هواپیماسازی میگ و همکارش « میخاییل بلیف» در چند بخش نمایش پروازی به ارایه توانمندیهای خود پرداخت. ولاسف ، خلبانی چندین نمونه دیگر از میگ MIG-29 را در سالهای گذشته در همین نمایشگاه بر عهده داشته است.
این جنگنده هم اکنون بیش از 110 پرواز انجام داده و گفته می شود یکپارچه سازی سامانه های کنترل ، آیرودینامیک و رانش نازلهای موتور آن تکمیل شده است. کار بر روی جهت دهنده های بردار رانش نازلهای موتور در طی دهه 1990 با همکاری شرکت سوخوی و دفتر طراحی موتورساترن/ لیولکا آغاز شد. نتیجه این کار تحویل اخرین جنگنده SU-30MKI به نیروی هوایی هند با موتورهای AL-31 FP و نازلهای دو محوری ( بالا و پایین ) بود که می توانست به اندازه 15 درجه به بالا و پایین منحرف شود. مدتی بعد میگ و کلیموف کار بهبود موتورهای RD-33 و تمرکز بر روی بهینه سازی قابلیت اطمینان ، عمر خدمات و زمان بیت تعمیرات اساسی را شروع کردند. نصب سامانه کنترل دیجیتال خودمختار موتور نخستین تغییری بود که روی موتور RD-33 اعمال شد. تصمیم نصب این سامانه حتی قبل از تفکری اساسی بر روی سامانه های جهت دهنده بردار رانش انجام گردید. برنامه OVT در طی دهه 1990 آغاز گردید و در ابتدا کلیموف و میگ تمام جهاتی را که بردار رانش نازلها می توانست  منحرف گردد ، مشخص نمودند. کلیموف با استفاده از 3 عمل کننده هیدرولیکی برای تغییر جهت نازلها به این مهم دست یافت و توانست فاصله اطراف نازلهای موتور را تا 120 درجه افزایش دهد. نتیجه این تلاشها ، سامانه 15 درجه دو محوری ساترن و سامانه سه محوری کلیموف با انحراف 18 درجه در تمام جهات بود.
ولاسف می گوید: در طی دو یال پرواز آزمایشی حتی یک قطعه از موتور و نازلهای این جنگنده تعویض نشده است. زیر سامانه کنترل بردار رانش با آخرین سامانه های دیجیتال کنترل پروازی بدون سیم نمونه های اخیر MIG-29 تکمیل گشته است ، نه با سامانه های انالوگ و الکترومکانیکی نمونه های اولیه میگ MIG-29 .
موتورهای OVT در طی سال 2001 بر روی میگ MIG-29 نصب گردید. نمونه جدید فالکروم در نمایشگاه هوایی ماکس 2005 که در اوت سال گذشته میلادی در مسکو برگزار شد ، برای نخستین بار در برابر دیدگان عموم به نمایش درآمد.
میگ MIG-29OVT می تواند با سرعت خیلی کم بدون محدودیت در زاویه حمله پرواز کند و در سرعت صفر و سرعتهای منفی ( حرکت دو به سمت جلو ) تحت کنترل باقی بماند.این جنگنده همچنین قابلیت پرواز برای مدت کوتاهی به صورت معلق در هوا را دارد ، در صورتی که قبلآ هواپیماهای جنگنده روسی فقط می توانست برای لحظه ای به این کار دست بزنند ( به طور مثال در مانور کبرا).



یوروفایتر


نیرو هوایی انگلستان ، غلاف نشانه گذاری لیزری لایتنینگ 3 را برای جنگنده یوروفایتر تایفون برگزید. برنامه یوروفایتر با این قرارداد برای تکمیل غلاف نشانه گذاری لیزری لایتنینگ 3 و بمب دو حالته GPS/ هدایت شونده لیزری « پیووی 2 »  یک قدم به جلو پیش رفت. این قرارداد که بین یوروفایتر ، ناتو یوروفایتر و موسسه مدیریت تورنادو منعقد شد ، یوروفایتر را به سطح جدیدی از ظرفیت عملیاتی می رساند و راهی را برای نیروی هوایی سلطنتی انگلستان باز می کند تا احتیاجات رو به افزایش خود را پوشش دهد. جنگنده یوروفایتر تایفون با 13 آویزگاه می تواند به طور همزمان چهار جنگ افزار بور متوسط  و دو جنگ افزار برد کوتاه هوا به هوا ، بیش از شش بمب هدایت شونده لیزری و مخزن اضافی سوخت را حمل کند که این موارد هیچ اثر نامطلوبی بر روی کارایی پرنده نخواهد داشت.




جنگنده یوروفایتر تایفون نیروی هوایی سلطنتی انگلستان در بخش نمایش پروازی و ثابت فارنبرو 2006 حضوری فعال داشت.

منبع:مجله صنایع هوایی

www.aerospacetalk.com

GPS سیستم موقعیت دهنده جهانی

سیستم راهنمای ماهواره ای GPS جهت تعیین موقعیت دقیق و زمان مرجع اجسام در روی کره زمین یا در مدار بکار میرود . این سیستم مجموعه ای متشکل از 24 ماهواره است که در مدار زمین قرار گرفته اند.

سیستم فوق توسط وزارت دفاع امریکا راه اندازی شده و کنترل می گردد و در حال حاضر سرویس آن بصورت رایگان در دسترس همگان میباشد.این سیستم متشکل از سه بخش میباشد .

بخش فضائی: شامل مجموعه ماهواره ها

بخش کنترل: شامل ایستگاههای زمینی در سراسر دنیا (این بخش هدایت پرواز ماهواره ها، یکسان سازی ساعت اتمی آنها و ارسال اطلاعات جهت پخش توسط آنها را به عهده دارد).

بخش کاربران شامل دستگاههای گیرنده GPS جهت کاربردهای نظامی و تجاری میباشد. دستگاههای گیرنده قادرند با تفسیر سیگهالهای زمانی دریافت شده از ماهواره موقعیت خود را محاسبه نمایند.

هزینه نگهداری سالانه سیستم مشتمل به تعویض ماهواره های مستعمل در حدود 400,000,000 USD  میباشد . اولین مجموعه 24 ماهواره ای که سیستم فعلی را شکل داده (Block P) در 14 فوریه 1989 در مدار کره زمین قرار گرفت وپنجاه و دومین ماهواره این سیستم در 6 نوامبر 2004 در مدار زمین قرار گرفت.

تشریح سیستم GPS
این سیستم متشکل از 24 ماهواره قرار گرفته در شش سطح مداری میباشد. ماهواره های GPS ابتدایی توسط شرکت راکول ساخته شد که اولین ماهواره در سال 1978 و آخرین آن در سال 2004 به مدار زمین فرستاده شد . هر ماهواره محیط کره زمین را دوبار در روز در ارتقاع 20,200 km  از سطح زمین طی مینماید . ماهواره ها دارای ساعتهای اتمی دقیق میباشند و دائما" نسبت به ارسال زمان و سایر اطلاعات تکمیلی حرکت خود که از ایستگاههای زمینی گرفته اند اقدام مینمایند.
در عوض گیرنده های  GPS نیاز به ساعت دقیق نداشته ولی دارای یک ساعت پر ثبات بوده که با دریافت سیگنال از حداقل چهار ماهواره نسبت به محاسبه طول و عرض جغرافیایی و ارتقاع خود و زمان دقیق اقدام مینمایند. گیرنده با سنجش اختلاف بین زمان محلی و زمان اعلام شده ماهواره ها فاصله خود از آنها را محاسبه نموده و موقعیت خود ماهواره ها را نیز به کمک سیگهنالهای دریافتی و بانک اطلاعات داخلی خود بدست می آورد. گیرنده در محل تقاطع چهار کره حول ماهواره ها با شعاعی معادل فاصله خود از آنها (حاصلضرب اختلاف زمانی در سرعت امواج رادیویی)  قرار گرفته. گیرنده ساعت دقیق نداشته لذا قادر به تعیین تأخیر زمانی دقیق نبوده ولی میتواند اختلاف زمانهای ارسالی ماهواره ها را با دقت بالا اندازه گیری کند.

گیرنده برای تشخیص موقعیت دقیق خود حداقل نیاز به دریافت سیگنال از چهار ماهواره داشته که در صورت کمتر بودن قادر به تشخیص موقعیت دقیق خود نبوده و نیاز به اطلاعات بیشتر نظیر ارتفاع دارد.

با مشخص بودن ارتفاع ،سیگنالهای سه ماهواره نیز جهت تعیین موقعیت دقیق گیرنده کفایت میکند . زمانیکه بیش از چهار ماهواره در دسترس باشند در تئوری باید نقطه واحد تعیین گردد لیکن در عمل سطوح کروی به دلیل خطاهای گوناگون در یک نقطه متقاطع نخواهند شد و در این حالت از روش حداقل مجذورات جهت یافتن موقعیت بهینه استفاده میگردد که شامل محاسبات پیچیده ریاضی میباشد.



دلایل بروز خطا در این سیستم عبارتند از:
1.      زمان محلی که توسط گیرنده تولید می شود

2.    سرعت امواج رادیوئی ضمن عبور از جو زمین کاهش می یابد

3.     گیرنده در حال حرکت میباشد

گیرنده در جهت غلبه بر مشکل اول با جابجائی زمان محلی ( و نهایتاً تغییر شعاع کره ها )  باعث میگردد تا کره ها نهایتاٌ در یک نقطه متقاطع شوند . اغلب گیرنده ها به مجرد تنظیم ساعت خود با ساعت محلی با انجام محاسبات ریاضی تاخیر ناشی از عبور از جو زمین را جبران نموده و البته این خطا زمانیکه ماهواره در بالای سر واقع باشد کمترین و با نزدیک شدن  ماهواره به افق بیشتر میگردد چرا که طول مسیر حرکت سیگنالها در جو افزایش مییابد از آنجاکه گیرنده معمولاً متحرک میباشد برخی از آنها سعی میکنند جهت جبران خطای مربوطه بجای کره از تکه خطوط استفاده مینمایند .

گیرنده شامل یک واحد محاسباتی جهت محاسبه تاثیر این خطاهاست و ماهواره ها نیز ضمن ارسال اطلاعات لازمه به گیرنده کمک میکنند تا سرعت دقیق پخش نمودن را تخمین بزند سیستمهای گیرنده دقیق از هر دو فرکانسهای L1   و L2  جهت تعیین تاخیر اتمسفری بهره میگیرند .

بدلیل وجود منابع تاخیری خاص نظیر اتمسفر که بسته به میزان فرکانس امواج رادیویی بر سرعت آنها تاثیر میگذارد  , گیرندههای دو فرکانسی میتوانند اثرات واقعی آنرا برروی امواج اندازه گیری و جبران نمایند .

جهت سنجش اختلاف زمانی بین ماهواره ها و گیرنده , ماهواره ها یک کد 1023 بیتی ساختگی ارسال نموده که گیرنده با اطلاع از فرمت آن یک کد اولیه تشکیل داده و با تغییر آنرا به کد دریافتی نزدیک میکند.

ماهوارههای مختلف از کدهای متفاوتی استفاده نموده بدین ترتیب قادر به ارسال اطلاعات با فرکانس یکسان بوده که گیرنده قادر به تشخیص آنها مییباشد این یک کاربر از دسترسی چند جانبه توسط کد زنی (CDMA) میباشد.


GPS انواع
انواع گیرنده امواج رادیویی GPS مشتمل بر فرکانسهای ذیل میباشد :

1.     (L1=1575.42 MHz) این فرکانس جهت کاربردهای عمومی یافتن تقریبی (C/A)  و کدهای رمز شده P(y) بکار میرود.

2.     (L2=1227.60 MHz) این فرکانس عمدتاً جهت تهیه کدهای رمز شده P(y) بکار رفته که کد رمز آنها توسط دولت آمریکا کنترل و بطور روزانه تغییر می یابد و عموماً جهت کاربردهای نظامی بکار میرود.

برخی از سازندگان گیرنده های دقیق روش هایی جهت بکارگیری این سیگنالها بطور محدود ابداع نموده اند که به رغم موجود نبودن کد رمز امکان بکارگیری آنها را جهت افزایش دقت و رفع خطای اتمسفری فراهم میآورد .

3.     (L3=1381.05 MHz) این فرکانس در کاربردهای خاص نظیر کشف پرتابه های موشکی , انفجارات اتمی و سایر وقایع همراه با اشعه مادون قرمز شدید بکار میرود .

4.     (L4=1841.40 MHz) این فرکانس در حال بررسی است و جهت امکان اصلاح بیشتر خطاهای اتمسفری بکار میرود .

5.    (L5=1176.45 MHz) این فرکانس در کاربردهای امدادرسانی شهری بکار میرود.

نکته دیگر آنستکه سلاعت اتمی ماهواره ها برروی زمان GPS ( شمارش ثانیه ها از مبداء زمانی نیمه شب پنجم ژانویه 1980 ) تنظیم شده که بدلیل عدم پیروی از ثانیه های  Leap جلوتر از UTC میباشد به همین دلیل گیرنده ها , با اعمال یک ضریب اصلا ح زمانی ( که بطور منظم همرا با سایر اطلاعات از ملاهواره ها دریافت می کنند ) قادرند خود را با زمان محلی متناظر با مکان خود تنظیم نمایند .

ساعتهای اتمی ماهواره ها به دلیل آنکه  تحت تاثیر قوانین نسبیت خاص و عام قرار گرفته اند با سرعتی کمتر از ساعتهای روی زمین کار میکنند ( تاخیر در حدود 36 میکرو ثانیه در روز که به روشهای الکترونیکی تصحیح میگردد .

این جابجائی زمانی اثبات تئوری نسبیت در جهان واقعیت بوده که بطور دقیق در تئوری نسبیت انیشتین پیش بینی گردیده بود.

کاربرد ها GPS
هدف نظامی اولیه هدایت و کنترل پیشرفته نیروها بکمک قابلیت برتر جهت تعیین موقیت دقیق اهداف در گشت زنی ها و جنگهای گروهی میباشد . این ماهواره ها همچنین آشکارسازهای انفجارهای اتمی را  که بخش اصلی سیستم کشف انفجار اتمی آمریکا را تشکیل می دهد حمل مینمایند.

این سیستم توسط شمار بسیاری از مردم که بطور رایگان از سرویس موقعیت یاب جهانی استفاده مینمایند بکار میرود.

قیمت پائین گیرندها در حدود 100 تا 200 دلار که براحتی در دسترس همگان بوده در ترکیب با یک موبایل , PDA یا کامپیوتر بسیار قابل استفاده است این سیستم بعنوان یک هدایت کننده در هواپیما , کشتی و انواع ماشینها  )از قبیل ماشین آلات کشاورزی و کامیونهای معدنی و خودروها) قابل استفاده است.

ابزارهای GPS دستی جهت کوهنوردی و پیاده روی به کار رفته و خلبانهای گلایدر نیز سیگنالهای دریافتی را جهت تعیین مقصد خود در مسابقات بکار می برند.

در اول ماه می سال 2000 بیل کلینتون رئیس جمهور وقت امریکا اعلام کرد که دسترسی انتخابی لغو خواهد شد ولی همچنان جهت اهداف نظامی بکار گرفته میشود . بطوریکه دسترسی دستگاههای GPS تجاری به امواج مربوطه در یک ناحیه جنگی یا آماده باش برداشته شده در حالیکه نیروهای نظامی همچنان دسترسی کامل دارند در واقع تعداد ناچیز دستگاههای GPS نظامی در مقایسه با شما ر بسیار دستگاههای تجاری بواسطه کاربران شخصی سبب لغو دسترسی انتخابی در زمان جنگ خلیج فارس شد .

بهرحال نگرانی اروپا در خصوص سطح کنترل برروی شبکه  GPS و رواج تجارتی آن منجر به طرح ایجاد سیستم موقعیت یابی گالیله گردید. روسیه نیز هم اکنون یک سیستم مستقل به نام (GLOBAL NAVIGATION SYSTEM) GLONASS تاسیس نموده که با داشتن تنها 12 ماهواره فعال در سال2004 ازکارآیی محدودی برخوردار است.

کاربرهای نظامی و تجاری خاص هنوز از برخی مزایای فنی این سیستم از قبیل اتصال ماهوارهای سریع و دقت بالا بهره میبرند. دقت بالا عمدتا" ناشی از امکان بکارگیری هر دو فرکانسهای L2-L1 و جبران اثر تأخیری اتمسفری میباشد. ضمنا" دستگاههای گیرنده تجاری دارای محدودیت و ارتفاع و سرعت حرکت بوده که مانع از بکار گیری آنها در تجسس پیشرفته و جنگهای بالستیک میگردد.

منبع :  http://www.msp-co.com/GPS-FR.htm

با تشکر از صابر عزیز

معرفی تعدادی از موشک های ضد کشتی مورد استفاده نیروی دریایی

-موشک هارپون(AGM-84 Harpoon)

موشک هارپون یکی از معروفترین و قویترین سلاح های ضد کشتیست که با وجود عمر طولانی آن هنوز یکی از موشک های اصلی ضد کشتی در نیروی دریایی آمریکا و بسیاری از کشورهای جهان از جمله ایران است(هارپون به معنی نیزه ی شکار نهنگ است)
موشک هارپون بسور اختصاصی و تنها برای مقابله با کشتی ها ساخته شد و اولین بار به خدمت نیروی زمینی و دریایی آمریکا  در آمد موشک هارپون بدلیل نیاز شدید نیرو های هوایی و دریایی در مدل های مختلف به تولید انبوه رسید بعدها موشکSLAM که به معنی  (Stand-off Land Attack Missile) است از روی آن تولید گردید
در 1965 نیروی دریایی بصورت آزمایشی در قالب یک طرح پژوهشی بر روی موشک برای مقابله ی سطحی با زیر دریایی ها و با برد 45 کیلومتر شروع به بررسی نمود پس از نابودی رزم ناو اسرائیلی Eilat توسط دو ناوچه ی موشک انداز ساخت روسیه در 1967 احمیت این پروژه دوچندان شد چرا که نیاز به یک موشک ضد کشتی قوی در برابر اهداف سطحی بسیار حس میشد با سرعت گرفتن رشد پروژه در 1970 اولین نمونه ی هارپون تحت عنوان ZAGM-84A  مورد آزمایش قرار گرفت با این وجود نتیجه ی آزمایشات رضایت بخش نبود در نتیجه سال بعد این قرار داد طی مناقصه ای به شرکت McDonnell-Douglas اعطا گردید بدنبال این امر مکدانل داگلاس طی مدت کوتاهی سه مدل مختلف از این موشک را تدوین نمود و سریعا اولین تست ها انجام شد نمونه ی اولیه در 1972 آزمایش شدمدل هایی که مکدانل داگلاس ارائه کرد به این ترتیب بود موشک هوا به دریا مدل پایه AGM-84A و موشک دریا به دریا RGM-84A  و زمین به دریا UGM-84A ولی طرح ایراداتی نیز داشت از جمله برد کم در حالی که حد اقل نیاز به دامنه برد 90 کیلومتر می بود که بعدها اصلاح شد
اولین مدل در 1977 وارد خدمت شد و اولین نمونه هم نمونه ی دریا به دریا بود پس از آن اولین نمونه ی هوا به دریا (AGM-84A ) در 1979 بر روی هواپیما های P-3 اوریون نصب شد اولین نمونه ی زمین به دریا هم در 1981 وارد خدمت گردید.
از تعداد و امادگی این نوع موشک در نیروی دریایی ایران اطلاعات زیادی دردست نیست و  سیاست ایران در ضمینه موشک های دریایی برپایه موشک های کروز قرار دارد.موشک هارپون در مدلهای مختلفی تولید گشته و ما مشخصات موشک های تحت اختیار ایران را در زیر قرار می دهیم.
مشخصات:
نوع: موشک ضد کشتی
طول: 4 متر 55 سانتیمتر
وزن: 5/661 کیلوگرم
برد: 60 مایل
سرعت: 855 کیلومتر بر ساعت

2-موشک کروز دریایی کوثر(C-701)

این موشک ترکیبی از تکنولوژی بومی و برداشتهایی از نمونه ی چینی C-701 است این موشک به یک سرجنگی الکترو اوپتیک مجهز است که به همراه یک رادار جستجوی میلیمتری کنترل آن را انجام میدهد
موشک کوثر مناسب برای شلیک از شناور های گشتی کوچک تا متوسط لانچر های زمینی هلیکوپتر ها و جنگنده ها یا هواپیماهای گشت دریاییست (مانند اوریون)
از توانایی های این موشک میتوان به اصلاح اتوماتیک مسیر شلیک انتخاب اتوماتیک هدف بعدی(نزدیک ترین هدف در صورت خارج شدن هدف اول از دسترس یا قفل رادار بطور کلی بازیافت البته امکان هدایت اپتیکی تلوزیونی هم هست)

مشخصات:
نوع: موشک ضد کشتی
برد بیشینه:15 تا 19 کیلومتر
طول:2.6 متر
وزن سرجنگی: 29 کیلوگرم با توانایی ضد زره برای ورود به قسمت های داخلی تر(تاخیر در انفجار)
وزن کلی: 100 کیلوگرم
موتور: یک بوستر سوخت جامد با سوخت ذخیره
سرعت: 0.8 ماخ
نوع کنترل گر: کنترل گر تصویری یا رادار موج میلیمتری به همراه رادار خانگی Sea skimmer
[img]http://img.photoamp.com/i/VG71I4YWo.JPG[/img]

3-موشک کروز دریایی نور(بهینه شده c-802)

موشک کروز نور از جمله موشک های ساخت داخل میباشد که با الگو برداری از موشک های چینی c-802 توسط متخصصان داخلی تولید شده .این موشک در ایران در سال 80 به صورت تولید انبوه در اختیار نیروهای مسلح قرار گرفت.در سال 1385 و در رزمایش پیامبر اعظم(ص) نوع بهینه شده ای از موشک نور مورد ازمایش قرار گرفت و با موفقیت ازمایش شد.موشک بهینه نور بدون نیاز به سیستم OTHT با حداکثر برد به سمت اهداف سطحی شلیک می‌شود.جمهوری اسلامی ایران اولین کشوری است که توانست موشک نور(c-802) را بر روی بالگرد نصب کند و ما نخستین کشوری هستیم که این تکنولوژی را دارا می‌باشیم.
مشخصات:
برد:120 کیلومتر
ورن کلاهک جنگی:165 کیلوگرم

4-موشک حوت

در سال 1385 و در رزمایش پیامبر اعظم(ص) موشکی را ازمایش کرد که باعث حیرت بیش از پیش جامعه جهانی گشت.ایران در این رزمایش موشکی با سرعت 100 متر بر ثانیه را ازمایش کرد.موشک انداز های این موشک کامل رادار گریز بوده و از دید رادارهای دشمن مخفی میمانند.توان رزمی این موشک برابر با موشک VA-111 Shkval ساخت روسیه است و تنها دو کشور ایران و روسیه فناوری لازم را برای ساخت چنین موشک های به دست اورده اند.هنوز مشخص نیست که آیا "حوت" بر پایه shkval ساخته شده است یا خیر.سرعت متوسط این موشک 4 برابر اژدر معمولی زیر ابی است.
این موشک با تولید حبابهای بخار که از نوک دماغه و پوسته خود خارج می کند لایه ای از گاز در اطراف خود شکل می دهد و بدین ترتیب خود را از تماس مستقیم با آب و پسای قابل ملاحظه ناشی از آن دور می کند.
این موشک قابلیت پرتاب از روی شناور و یا زیردریایی در عمق 100 متری را دارد. با سرعت حدود 50 نات (93 کیلومتر بر ساعت) کپسول پرتاب خود را ترک می کند. با فرو رفتن در آب و رسیدن به عمق مناسب، موتور خود را روشن کرده و به سمت هدف راهی می شود.
از چالش های فنی توسعه چنین موشکی می توان به کاویتاسیون اشاره نمود که لازم است میزان حبابهای کاویتاسیون برای حفظ و پایدار نگهداشتن لایه گاز اطراف موشک ونیز رسیدن به کمترین پسا کنترل شود. در همین رابطه توجه به تداخل گازهای خروجی از راکت و نیز سطوح کنترل موشک با لایه گاز ایجاد شده در اطراف آن، پیچیدگیهای این مساله را روشن تر می سازد. به ویژه زمان شروع به کار موتور و شرایط گذار (Transision) ناشی از آن از این حیث قابل توجه است.
سیستم هدایت چنین موشکی نیز با چالشهای خود روبرو است. تغییر محیط سیال اطراف موشک، شکست امواج و نیز سرعت خودموشک از مواردی است که هدایت آن را با مشکلات عدیده ای مواجه می سازد

5-موشک سانبرن(SS-N-22 Sunburn,Moskit)

موشک جهت شکست دادن سیستم راداری دفاعی آمریکا طراحی شده است . یک ناو آمریکایی در حالت دفاعی به هر صورت در جریان شناسایی موشک SUNBURN که به طرف آنها در حرکت است تنها زمان کافی برای محاسبه و پیدا کردن راه حل شلیک را دارد نه وقت کافی برای منهدم کردن موشک SUNBURN را. به همین خاطر از نوعی اسلحه جدید که می‌تواند 3000 گلوله اورانیوم را در یک دقیقه شلیک کند ولی این سلاح باید هماهنگی دقیقی را برای نابودی موشک به موقع انجام دهد که بسیار مشکل است .
ترکیب سرعت مافوق صوت و اندازه بمب آن انرژی تخریبی زیادی را هنگام برخورد با کشتی ایجاد می‌کند . یکعدد از این موشک‌ها می‌تواند یک کشتی جنگی را غرق کند. تنها راه ناوهای آمریکایی برای دفاع از خودشان در مقابل سلاحهای مهیبی چون SUNBURN این است که قبل از رسیدن جنگنده پرتاب کننده بمب به محدوده پرتاب موشک آن را نابود کنند. SUNBURN می‌تواند یک بمب اتمی 200 کیلو تنی یا یک کلاهک 750 پوندی را در حدود 100 مایل حمل کند. بیش از دو برابر میزانی که EXOCET می‌تواند. SUNBURN می‌تواند سرعتی دو برابر سرعت صوت داشته و با قابلیت تنظیم مسیر پروازی که می‌تواند از کنار موانع عبور کند تا خود را به استحکامات دشمن برساند. این موشک قابلیت شلیک از زیر دریایی ساحل و ناوهای جنگی را بر خوردار است.مدل هوایی ان نیز قابلیت شلیک از جنگنده su-27k یا su-33 رادارا میباشد که نام دیگر ان Kh-4 می باشد.
مطابق گزارش وزیر دفاع ایران "علی شمخانی” در سال 2001 هنگام بازدید از مسکو در خواست پرتاب آزمایشی آن را کرد که روسها هم با روی باز ترتیب آن را داده و علی شمخانی که مجذوب آن شده بود سفارش تعداد نا محدود از این موشک را به روسها داد.
از تعداد موشک های ایران اطلاعاتی در دست نیست.
مشخصات:
طول: 9 متر
وزن:450کیلوگرم
وزن کلاهک:320 کیلوگرم
سرعت: 3 ماخ
برد نهایی: 250 کیلومتر
نوع رادار: فعال

6-موشک اگزوسه(Exocet)

 طراحی موشک اگزوسه در سال1967 اغاز  گردیده و نوع دریا پایه ان که با کد MM 38 شناخته می شود در سال 1975 وارد خدمت گردید.نوع هواپایه ان که با کد AM 39 شناخته می شود طراحی ان از سال 1974 اغاز گردید و در سال  1979 تحویل نیروی دریایی فرانسه گشت.این موشک در جنگ فالکلند از یک جنگنده ارژانتینی شلیک شده و باعث غرق شدن ناو جنگی انگلستان گشت و در جنگ اول خلیج فارس جنگنده های نیروی هوایی عراق این موشک را به سمت یک ناوچه امریکایی شلیک کرد و قبل از اینکه ناو امریکایی بتواند کاری از پیش ببرد موشک به ان برخورد کرده و ان را به دونیم میکند.
ایران درسال 2003 سفارش تعداد نامحدودی از این نوع موشک را به فرانسه داده است.از دریافت سفارس ایران اطلاعاتی در دست نیست ولی منابع مطلع تعداد این موشک های ایران را 500 عدد اعلام کرده اند.این موشک به وسیله جنگنده های میراژ فرانسوی که در اختیار نیروی هوایی قرار دارد قابل شلیک است.
مشخصات:
سال ورود:1979
انداره: 580 سانتیمتر
وزن: 855 کیلوگرم
وزن کلاهک:168 کیلوگرم به همراه زره تاخیر انداز در انفجار
سرعت: 0.93 ماخ
برد: 63 کیلومتر
رادار:ESD ADAC  رادار فعال

7-موشک ضد کشتی رعد(HY-2)


در سال 2004 ایران یک مدل جدید از موشکهای ضد کشتی را بر مبنای موشک چینی کرم ابریشم را با برد و سرعت بیشتر طراحی نمود و به تولید انبوه رساند
این موشک با توجه به سرعت زیاد آن یکی از خطرناک ترین موشک های ضد کشتی است که امکان هر گون تحرکی را از حریف صلب میکند

مشخصات:
نوع: موشک ضد کشتی
سرعت: بین0.8 تا 1 ماخ
طول:7.8 متر
وزن: 2998 کیلوگرم
برد: 135 تا 200 کیلومتر
ارتفاع پرواز:30 تا 50 متر
نوع سیستم راداری: رادار مونو پالس (فعال)
وزن سر جنگی: 512 کیلوگرم
موتور: یک موتور سوخت مایع بهمراه یک بوستر سوخت جامد

8-موشک ضد کشتی نصر:


این موشک ماهیتی همچنان نامشخص دارد اما اولین بار در نمایشگاه هوایی ایران در سال 2004 به نمایش درآمد این موشک یک موشک تاکتیکی جدید بحساب می آید
این موشک در حالت راداری تا 35 کیلومتر برد دارد با این وجود همچنان اطلاعات چندانی از آن در دست نیست  

9-موشک ضد کشتی فجر دریا: 

این موشک نیز یکی از موشک هاییست که اطلاعات کمی در مورد آن انتشار یافته این موشک یک موشک ضد کشتی هوا پرتاب است و تاکنون شلیک آن از هلیکوپتر های سی کینگ نیروی دریایی آزمایش گردیده

منبع:http://airnaval.blogfa.com

شینوکهای ایرانی

یک فروند هلیکوپتر Ch-47C با شماره سریال 5-4059 (متعلق به هوانیروز )که در رژه ای در تابستان سال 1976 در اصفهان شرکت کرده است.



عکس بالا یک هلیکوپتر Ch-47C با شماره سریال 5-382 (متعلق به نیروی هوایی ) در سال 1977 در فرودگاه مهرآباد تهران.


بر اساس توافق مهمی که بین شرکت امریکایی بوئینگ و شرکت ایتالیایی Elicotteri meridionali صورت پذیرفت نیرویی هوایی 20 فروند از این هلیکوپتر را که شرکت ایتالیایی برایش ساخته بود در سال 1971 تحویل گرفت.



شرکت ایتالیایی Elicotteri meridionali در آگوست سال 1976 در شهری به نام Frosinone واقع در جنوب شرقی رم تاسیس گردیدنخستین گروه 20 فروندی از بالگردهای نیروی هوایی ایران با شماره سریالهای 4-200 تا 4-209 و 5-300 تا5-309 بود.پیش از تخویل این بالگردها به ایران شرکت بوئینگ نمونه هایی از این بالگرد را برای آزمایش در آب و هوا کویری و ارتفاعات به ایران فرستاده بود.برخی منابع بر این عقیده هستند که شش یا هشت فروند نخستین بالگردهای شینوک ایارن ساخت بوئینگ بوده است که توسط منبع معتبری تایید نشده است.

هوانیروز هفتاد فروند از این هلیکوپتر را در سالهای میان 1972 تا 1976 تحویل گرفت.شماره سریال این بالگردها 5-4050 تا 5-4119 بود ،البته ایران قراردادی برای تحویل 50 فروند دیگر از این هلیکوپتر با شرکت  Elicotteri Meridionali منعقد کرد که متاسفانه کنسل گردید.هرچند ذکر این نکته خالی از لطف نیست که شرکت Augusta در سال 1987 حداقل 11 فروند از این هلیکوپتر را با شماره سریال نامعلوم به ایران تحویل داد.

پس از انقلاب اسلامی سیستم سریال بندی هواپیماها به یک - و چهار عدد تغییر یافت که سریال بندی کنونی انها نامعلوم است.همچنین برای سریال بندی هواپیمهای نظامی از هیچ ترتیبی تبعیت نشده است و از این رو تشخیص شماره سریالها تقریبا غیر ممکن است.زیر این شماره سریالها همیشه عددی داخل یه دایره وجود دارد که به نظر میرسد نشان دهنده شماره پایگاه عملیاتی بالگرد و یا هواپیماست.

بر اساس اطلاعاتی از منابع نامشخص ، شرکت پشتیبانی و نوسازی بالگردهای ایران (پنها) با مجموعه ای زنجیره ای و  بسیار گسترده و مجهز (در 16 مکان ) بطور کامل تمام مدلهای بالگردهای نظامی ایران را اورهال کرده و برخی قطعات آن را به روش مهندسی معکوس ساخته که این شامل chinook  هم میشود.

منابع اذعان دارند که در دسامبر 2001 نیروی هوایی دارای 14 فروند هلیکوپتر شینوک عملیاتی بوده است که از این میان 5 فروند از بالگردهای زمان جنگ بوده اند که بطور کامل بازسازی شده بوند.شش فروند از این هلیکوپتر ها به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تحویل داده شد.هوانیروز نیز دارای 45 فروند بالگرد شینوک عملیاتی در شرایط بسیار خوب بوده است.

پایگاههای عملیاتی بالگرد شینوک در سال 2000 :

تهران -پایگاه شکاری مهرآباد -پایگاه هوایی یکم تاکتیکی (TAB-1 )-پس از بکارگیری گسترده در جنگ طولانی هشت ساله تمامی بالگردهای شینوک ساخت آگوستا در پنها بازسازی کامل گردید و به سرویس بازگشت.این تعمیرات شامل تعمیرات اساسی و بالانس کردن Rotor Blade های اصلی بالگرد و همچنین ساخت ابزارهای مربوطه.

تهران -دوشان تپه-ستاد فرماندهی نیروی هوایی ارتش که شامل بسیاری از قطعات با ارزش در انبارهای بزرگ خود میباشد.

تبریز-پایگاه شکاری تبریز - پایگاه دوم تاکتیکی (TAB-2 )ستاد فرماندهی بالگردی در منطقه شمال کشورو همچنین پشتیبانی لجستیک پهپادها.بر اساس گزارشهای منابع اطلاعاتی ایران سه گونه مختلف از پهپادها را به روش مهندسی معکوس از روی محصولات روسی و یا کره ای ساخته است ، که دو فروند از این پهپادها در طی یک عملیات شناسایی در مرز با عراق در قصر شیرین در سالهای 1994 و 2000 سرنگون گشته اند.

همدان -پایگاه شکاری شهید نوژه -پایگاه سوم تاکتیکی (TAB-3 )این پایگاه شامل تاسیساتی برای اورهال بالگرد میباشد.

کرمانشاه-پایگاه تاکتیکی پنجم(TAB-5 )این پایگاه بزرگترین پایگاه بالگرد ایران میباشد که 300 گونه مختلف بالگرد را در خود جای میدهد و شامل تاسیسات تعمیراتی و همچنین بازسازی  و اورهال بالگرد و پهپاد میباشد.
 
شیراز - پایگاه شکاری شهید عباس دوران-پایگاه هفتم تاکتیکی (TAB-7 )شامل تاسیسات آموزشی هوافضایی ،تونل باد و همچنین طراحی سیستمهای الکترونیکی و اوینیکی .

اصفهان- پایگاه شکاری شهید عباس دوران - پایگاه هشتم تاکتیکی (TAB-8 )این پایگاه که به Helo-City مشهور است ستاد فرماندهی بالگردهای ایران است. در این استان (شاهین شهر) تاسیسات بسیار گسترده ای توسط شرکت Bell_Textron بنا نهاده شده است که توسط شرکت اوکراینی آنتونف برای ساخت هواپیمای IRAN-140 و همچنین تعمیر موتور بالگردها مورد استفاده قرار میگیرد.

بندرعباس-پایگاه نهم تاکتیکی (TAB-9 )که پایگاهی مشترک بین هوانیروز و هوادریا ست و دارای تاسیسات تعمیراتی و آزمایشی است.همچنین این پایگاه مقر فرماندهی منطقه جنوب  است.

چابهار-پایگاه دهم تاکتیکی(TAB-10 )پایگاهی از مواد مرکب که توسط ایالات متحده بعنوان پایگاهی سه منظوره ساخته شده است که شامل بالگردهای هوانیروز نیز میشود.بخش عظیمی از این پایگاه در زیر زمین ساخته شده استهواپیماهای مختلفی که در این پایگاه به خدمت میپردازند بوسیله لیفترهایی مشابه ناوهای هواپیابر به روی زمین منتقل میشوند.برخی اطلاعات به این اذعان دارد که بالگردها از محفظه های زیر زیمنی به پرواز در می آیند.

امیدیه-پایگاه یازدهم تاکتیکی (TAb-11 )آقاجاری-این پایگاه که در طول جنگ با عراق تکمیل گردید بزرگترین دستاورد مهندسی و تاسیساتی وازرات دفاع ایرات است.این پایگاه شامل سه مرکز آموزشی تخصصی ،دو موسسه پژوهشی تکنیکی، یک مرکز پژوهش فیزیک، دو مرکز پژوهش بازسازی،لابراتوارهای توسعه اوینیک رادار موشکها،مراکز آزمایش و تاسیسات ساخت و توسعه تسلیحات بالگرد.

مسجد سلیمان -پایگاه دوازدم تاکتیکی(TAB-12 )این پایگاه نوین ترین پایگاه ساخته شده ایارن میباشد و در طول جنگ ساخته شده است و میتواند تا 200 فروند هواپیما و تعداد زیادی بالگرد تهاجمی/ترابری را در خود جای دهد .

مشهد-نزدیک ترین پایگاه به افغانستان میباشد که در آمادگی برای جنگی که نزدیک بود با طالبان رخ دهد توسعه یافت و مرکز فرماندهی منطقه شرق بالگرده میباشد و دارای تاسیسات تعمیرات و اورهال بالگرد نیز میباشد.



ایران در طول جنگ با عراق حداقل هشت فروند بالگرد شینوک خود را ازدست داده است.در یک روز بسیار بد در 15 جولای 1983 یک فروند هواپیمای Mirage F-1 عراقی سه فروند بالگرد شینوک را که در ارتفاع پایین برای رساندن نیرو به خط مقدم در حال پرواز بود را هدف قرار داد.


در عکس بالگرد شینوک با شماره سریال 5-4001 را مشاهده میکنید که رزمدگان ایرانی را در حوالی مرز عراق در سال 1986 پیاده میکند.

در زمان پیش از انقلاب دو فروند از این بالگرد در هنگام کمک رسانی به مجروحان زلزله در شمال کشور سقوط کرد.گزارشها اذعان دارد که 10 فروند از این بالگرد برای بکاگیری قطعات آن اسقاط شده است ،همچنین طبق گزارشی در سال 2000 Blade های این بالگرد با توجه به دانش ایران در مواد مرکب از مواد کامپوزیتی ساخته شده و بکار رگفته شده است.

حدود 21جولای 1978 چهار فروند از شینوکهای ایران 15 تا 20 کیلومتر وارد فضای شوروی در ترکمنستان میشوند .این بالگردها نخست توط یک MiG-23M به خلبانی A.V. Dem'janov رهگیری میشوند که وی این بالگردها را با بالگردهای شوروی اشتباه میگیرد ولی این بالگردها کمی پس از یام ماجرا بوسیله یک فروند MiG-23M دیگر به خلبانی V.I. Shkinder رهگیری میشود و وی بلافاصله دو فروند موشک   R-60 (AA-8 Aphid) به سوی یکی از بالگردها شلیک میکند و تمام هشت سرنشین این بالگرد کشته میشوند،وی سپس با شلیگ توپ 23 میلیمتری GSh-23L  خود بالگرد دوم را مجبور به فرود در نزدیکی Gjaurs میکند.چهار سرنشین این بالگرد زنده میماند ولیبوسیله مرزبانان شوروی دستگیر میشوند .دوفروند شینوک دیگر نیز به سرعت به سمت فضای ایران فرار میکنند. مدت کوتاهی پس از این ماجرا شوروی به ایران اجازه میده که شینوک (5-4092 )صدمه دیده را تعمیر کرده و چهار سرنشین آن را نیز به ایران بازمیگرداند.



عکس بالا که در سالهای 1997/98 گرفته شده است از آخرین بالگردهای تحویلی به ایران میباشد (5-3302).با اصلاحاتی که در ظاهر آن شده میتوان آن را با سالهای اولیه تحویل به ایران مقایسه کرد.Balde های ساخته شده در داخل ،توری محافظ در ورودی موتورها برای جلوگیری از ورود اشیاء اضافی به داخل موتورها و آرم نیروی هوایی در بین پنجره ها.



انتقال یک فروند هواپیمای C-47D Dakota از مهرآباد به دوشان تپه برای قرارگیری در موزه هوایی که هیچگاه به روی عموم باز نشد. توجه کنید که Rudder و بال این هواپیما جدا شده و دوdrag chutes که برای حفظ تعادل این هواپیما در طول Sling آن میباشد.



این عکس که در زمان جنگ گرفته شده یک فروند شینوک ایرانی را در حال انتقال یک پل ارتشی برای عبور از تنگه ها زاگرس نشان میدهد.



فضای داخلی شینوک



هلیکوپتر شینوک با شماره سریال 4-201 در زمان پیش از انقلاب.



هلیکوپتر شینوک با شماره سریال 5-4061 در زمان پیش از انقلاب.


در یازدهم فوریه 2004 که جشنهای بیست و پنجمین سال پیروزی انقلاب در سراسر کشور جشن گرفته شد که مراسم اصلی در میدان آزادی تهران با حضور صد هزار نفر برگزار گردید.در طول مراسم چندین فروند بالگرد از نیروهای مختلف به پرواز درآمدند..

منبع :http://www.chinook-helicopter.com
ترجمه: TOMCATTTER

نیروی هوایی سلطنتی عمان(قسمت دوم)

نیروی هوایی سلطنتی عمان(قسمت دوم)

هلی کوپتر های نیروی هوایی سلطنتی عمان

اشاره: چندی پیش، بخش اول از مقاله " نیروی هوایی عمان " در آویا درج شد. در بخش اول این مقاله، موقعیت پایگاههای مختلف این نیرو و همچنین وضعیت هواپیماهای مورد استفاده آنان بررسی شد. در بخش دوم این مقاله، به بررسی وضعیت هلی کوپترهای این نیروی هوایی، سیستم آموزش خلبانی و همچنین برنامه های آتی آن خواهیم پرداخت.

بخش هلیکوپتر پایگاه سیب  مجهز به هلیکوپترهای آگوستا بل 205 و آگوستابل 212 است. بخشی از این هلیکوپترها در گذشته متعلق به پایگاه مسیره و خزاب بوده‌اند. بخش اعظم ناوگان هلیکوپتری این پایگاه متشکل از هلیکوپترهای AB-205 بوده و از زمان آغاز تحویل این هلیکوپترها در سال 1971 تاکنون 35 فروند AB-205 تحویل گرفته شده است.

تعدادی از هلیکوپترهای AB-205 اسکادران سوم  به منظور عملیات VIP و ترابری عمومی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

این هلیکوپترها پشتیبانی لازم را برای تمامی خدمات نظامی فراهم نموده و در حمل سرباز، وینچ کردن حمل دارو، انجام عملیات جستجو و نجات مورد استفاده قرار می‌گیرند.

هلیکوپترهای AB-205 و AB-212 به همراه هواپیماهای بال ثابت پایگاه سیب برای انجام عملیات جستجو و نجات در بخش شمالی این کشور مورد استفاده قرار می‌گیرد.

پایگاه خزاب نیز مجهز به اسکادران 14 متشکل از هلیکوپترهای AB-205 به منظور انجام عملیات جستجو و نجات است. این هلیکوپترها در مواقع لزوم توانایی تشکیل پایگاه‌های عملیاتی خط مقدم را نیز برای جنگنده های نیروی هوایی دارند.

طبق گفته‌های فرمانده ارشد اسکادران 14، اگر چه مسئولیت اصلی این اسکادران انجام عملیات جستجو و نجات است، اکثر عملیات نجات مربوط به شرایط اضطراری است که ماهیگیران با آن مواجه می‌شوند. ماهیگیری یک صنعت سنتی اطراف ساحل مسیره است و کشتی‌های ماهیگیری این ناحیه اکثراً به سیستم‌های ناوبری، تجهیزات راه یابی و در برخی موارد حتی چراغ مجهز نیستند. از طرفی وزش بادهای موسمی بین ماه‌های آوریل تا سپتامبر سبب انحراف این کشتی‌ها از مسیر خود می‌شوند.

هلیکوپتر AB-205 ساخت شرکت آگوستا-بل متعلق به نیروی هوایی عمان. این نیرو در نظر دارد این هلی کوپترهای خود را با انواع لینکس MK300 سفارش داده شده جایگزین کند.

در این بخش دو هلیکوپتر AB-205 همواره در شرایطی قرار دارند که طی 15 دقیقه برای پرواز آماده می‌شوند. در صورت عدم وجود چنین شرایطی آماده شدن هلیکوپتر برای پرواز و انجام عملیات نجات در روز یک ساعت و در شب تا دو ساعت به طول می‌انجامد . این هلیکوپترها حامل یک خلبان، یک کمک خلبان و یک غواص است.

از هلیکوپترهای Bell 212 علاوه بر استفاده‌های نظامی هفته‌ای دو الی سه بار برای تفریح در کوه‌ها استفاده می‌شود. از این هلیکوپتر همچنین به ندرت برای کنترل بذرافشانی استفاده می‌شود.

بسیاری از عملیات‌های VIP اسکادران 14 توسط یگان سه هلیکوپترهای AB-212 انجام می‌گیرد. تفاوت هلیکوپترهای AB212 با AB-205 علاوه بر داشتن دو موتور، توانایی انجام عملیات جستجو و نجات در شب توسط هلیکوپترهای AB212 است.

با وجود این‌که هلیکوپترهای AB-212 نیز دارای توان دید در شب هستند، توان اصلی دید در شب این نیروی هوایی متکی به هلیکوپترهای سوپر لینکس است که در خدمت اسکادران 14 پایگاه المثنی بوده و مجهز به دوربین‌های دید در شب هستند. در حال حاضر ناوگان هلیکوپترهای سوپر لینکس MK300 در این پایگاه قرار دارد. اولین فروند از 16 فروند سوپر لینکس سفارش داده شده در ژوئن 2004 و آخرین فروند نیز در اکتبر همان سال به RAFO تحویل داده شدند.

هلی کوپتر سوپر لینکس MK300

برخلاف سوپر لینکس‌های قبل که قابلیت نشست و برخاست از روی کشتی را دارند، هواپیماهای سوپر لینکس RAFO قابلیت نشست و برخاست از روی زمین را داشته و در مواقع لزوم نیز در هوانوردی دریایی مورد استفاده قرار می‌گیرند. سوپر لینکس MK300 به دلیل عملکرد خوب در ارتفاعات بالا و پایین و توانایی‌های چند منظوره آن‌ها، توسط RAFO انتخاب گردید. این هلیکوپترها برای انجام ماموریت‌های دوربرد مجهز به مخزن سوخت کمکی نصب شده بر روی کابین هستند. سوپر لینکس MK300 همچنین به رادار تلفنی 1600 و چشم مادون قرمز نصب شده بر روی دماغه مجهز بوده و توانایی حمل توپ‌های 20 میلیمتری و 19 راکت با قطر 75/2 اینچ را دارا می‌باشد.

در پایگاه مسیره دو فروند گلایدر نیز به منظور استفاده‌های عمومی و انجام پروازهای تفریحاتی در دسترس می‌باشند.

هواپیماها و سیستم آموزشی نیروی هوایی عمان

در پایگاه سلاسه فارغ التحصیلان اسکادران اول که به عنوان خلبان هواپیماهای چند موتوره شناخته می‌شوند، آموزش‌های اولیه را توسط هواپیماهای skyvan متعلق به اسکادران پنج می‌بینند و سپس آموزش‌های تکمیلی توسط هواپیماهای BAS1-11، هرکولس و skyvan متعلق به پایگاه سیب به خلبانان ارائه می‌شود.

خلبانان هلیکوپترها نیز توسط هلیکوپترهای Bell 206 B Jet Ranger II متعلق به اسکادران سوم آموزش داده می‌شوند. پس از 70 ساعت آموزش پرواز توسط بل206  B مدرک عملیات محدود به مدت یک سال به این خلبانان تعلق می‌گیرد و سپس این خلبانان تحت آموزش‌های عملیاتی تکمیلی قرار می‌گیرند.

در پایگاه مسیره اسکادران مجهز به سه نوع هواپیمای سوپر مشتاق، پیلاتوس9M PC- و Scheibe SF-25 notorfalke دارای 14 مدرس بوده و تعمیر تمامی هواپیماها نیز توسط پرسنل عمان در پایگاه مسیره انجام می‌گیرد. دانشجویان پس از فارغ التحصیلی از آکادمی هوایی سلطان کابوس و دریافت 20 ساعت آموزش‌های ابتدایی بر روی هواپیماهای سوپر مشاق پاکستانی به این اسکادران منتقل می‌شوند.

دانشجویانی که موفق به گذراندن دوره‌های فوق می‌شوند پس از سه ماه آموزش در مدرسه زمینی، به مرحله آموزش پرواز پیشرفته توسط هواپیماهای PC-9M وارد می‌شوند.

پیش از آغاز این مرحله از آموزش، دانشجویان با استفاده از ابزارهای آموزشی کامپیوتری با سیستم PC-9M آشنا می‌شوند و شش مرحله آموزش را در اتاقک خلبان آموزشی می‌گذرانند. دو اتاقک خلبان آموزشی PC-9M در این پایگاه، مورد استفاده قرار می‌گیرند.

هواپیمای آموزشی PC-9M

سالانه حدود 30 دانشجو دوره آموزش‌های مقدماتی را آغاز می‌کنند. از این تعداد 30 نفر فارغ التحصیل شده و در حدود 16 نفر دوره آموزش‌های پیشرفته پرواز توسط PC-9M را با موفقیت به اتمام می‌رسانند.

به منظور افزایش تجربیات و تقویت سطح علمی، دانشجویان معمولاً برای دیدن آموزش‌های پایه‌ای به امارات متحده عربی و آمریکا فرستاده می‌شوند.

اسکادران ششم آموزشی به نیروی هوایی، نیروی دریایی با (استفاده از هواپیماهای این اسکادران به عنوان هدف و پشتیبانی از تمرینات) و ارتش (انجام کنترل‌های هوایی) نیز خدمات آموزشی ارائه می‌دهد.

سالانه دو دوره برای خلبانان جت‌های پر سرعت نیروی هوایی عمان برگزار می‌شود که عبارتند از دوره آموزش پرواز پیشرفته و دوره تسلیحات تاکتیکی. هر سال بین 4 تا 6 دانشجو در دوره آموزش پرواز پیشرفته شرکت می‌کنند. به این دانشجویان اصول کنترل هواپیما، ناوبری و پرواز آرایش یافته تعلیم داده می‌شود.

با ورود به خدمت هواپیماهای F-16 دوره تسلیحات تاکتیکی به منظور استفاده بیشتر از عملیات‌های راداری مورد تجدیدنظر قرار گرفت. اکنون با تأکید بر عملیات راداری در دوره‌های آموزشی، آموزش رهگیری و رزم هوایی متعارف با حداکثر دو هواپیما در مقابل دو هواپیما و آموزش شلیک هوا به هوا با استفاده از بَنِرهایی که هواپیماهای جگوار حمل می‌کنند انجام می‌گیرد.

انجام وظیفه به عنوان پلیس هوایی یکی از وظایف مهم ناوگان جت‌های پرسرعت RAFO است و به خلبانان، تعالیمی برای مقابله با هواپیماهای دشمن، شناسایی آن‌ها، اسکورت‌کردن و یا خارج کردن آن‌ها از محدوده هوافضایی عمان داده می‌شود.

پس از پایان یافتن دو دوره که زمانی بین 12 تا 15 ماه به طول می‌انجامد، خلبانان به یگان‌های مشخص شده باز می‌گردند و در آنجا به خلبانان تعالیم بیشتری پیرامون نقش آن‌ها در جنگ داده می‌شود. خلبانان هواپیماهای هاوک پیش از دریافت مدرک نهایی خود و اجازه انجام عملیات، آموزش‌های دیگری نظیر سوخت گیری هوایی نیز می‌بینند. اگر چه این نیروی هوایی مجهز به تانکرهای سوخت گیری هوایی نمی‌باشند، با تجهیز هواپیماهای هاوک Mk203 به لوله‌های مخصوص سوخت گیری می‌توانند برای سوخت‌گیری هوایی Viking S-3، PAC VC-10, F/A -18 E/F مورد استفاده قرار گیرند.

به منظور کاهش هزینه‌ها، خلبانان از هر فرصتی برای انجام سوخت گیری هوایی طی تمرینات بین چند کشور به خصوص تمرینات با نیروهای دریایی استفاده می‌کنند.

مدرسین پرواز RAFO در داخل کشور تعلیم می‌بینند که این تعالیم با همکاری مدرسین خارجی  و خلبانان عملیاتی ارائه می شود. در حالی که مدرسین تسلیحات (QWI) توسط نیروی هوایی سایر کشورها تعلیم می‌بینند که این روش هزینه چندانی برای عمان ندارد.

در حال حاضر دوره های آموزش تسلیحات در انگلستان برگزار شده و به ویژه برای هواپیما های هاوک از آموزش بر روی F-5 استفاده می شود، ولی از آنجا که هواپیماهای F-5 مجهز به رادار multi-mode نیستند به این مدرسین آموزش‌های تکمیلی بر روی Mk203 در داخل عمان داده می‌شود.

در کالج فنی نیروی هوایی، تعلیماتی در سطح عالی به خدمه زمینی داده می‌شود و تقریباً تمامی عملیات تعمیر، نگهداری و خدمات دهی به هواپیماهای هاوک توسط پرسنل عمان در پایگاه مسیره انجام می‌گیرد. مرکز تعمیر موتورهای توربوفن نیز در پایگاه تامریت قرار دارد.

در پایگاه سیب نیز علاوه بر حفظ استانداردهای پرواز، مسئولیت تعیین قوانین کنترل ترافیک و تست مهندسین را نیز برعهده دارد. برای اطمینان از حفظ استانداردها هر دو سال یکبار خلبانان توسط مدرسین مدرسه پرواز مرکزی مورد آزمون قرار می‌گیرند.

شرکت‌های زیر مجموعه نیروی هوایی عمان

شرکت خدمات فنیُ هوایی (ATS) به عنوان یک شرکت هوانوردی عمانی در سال 1997  شکل گرفت. این شرکت تا سال 2009 قراردادی با RAFO برای تعمیر و نگهداری هواپیماهای شش پایگاه این نیروی هوایی به امضا رسانده است و در حال حاضر 250 پرسنل را در عمان به کار گرفته است. این شرکت همچنین مسئولیت پشتیبانی از فعالیت‌های مهندسی، کنترل کیفیت و آموزش را برعهده دارد.

این شرکت تاکنون اولین، دومین و سومین خط تعمیر و نگهدُاری را تاسیس کرده است.

مارشال یحیی بن راشد الجمعه، فرمانده نیروی هوایی سلطنتی عمان  

برنامه‌های آتی

با ورود جنگنده‌های F-16 به RAFO این نیروی هوایی در حال تصمیم گیری پیرامون آینده ناوگان هواپیماهای هاوک است. ممکن است این هواپیما به منظور افزایش قابلیت جنگی، ارتقا یافته و یا تنها به عنوان هواپیماهای آموزشی مورد استفاده قرار بگیرند.

هواپیمای هاوک ۲۰۰ متعلق به نیروی هوایی عمان ساخت کشور انگلستان

به منظور ارتقا توان جنگی هاوک، بر روی این هواپیما موشک‌های AMRAAM و بمب‌های هدایت شونده توسط لیزر با نام Paveway نصب خواهند شد.

تجهیز هواپیماهای هاوک به رادار Mk 203، نمایشگرهای اتاقک خلبان و تسلیحات، این هواپیماها را برای آموزش خلبانان F-16 مناسب می‌سازد.

به منظور تداوم رشد ارتش عمان و همچنین برای برآوردن  تعهدات عمان در شورای همکاری خلیج فارس و فراهم نمودن کمک‌های بشردوستانه برای منطقه خلیج فارس، نیروی هوایی عمان به سه فروند دیگر هرکوس از نوع C-130 H نیاز دارد..

در جولای 2004 RAFO قراردادی برای خرید 20 فروند هلیکوپتر جنگی NH90 TTH به امضا رساند. این هلیکوپترها توسط پایگاه‌های سلاله، المثنی و (احتمالاً) خزاب برای انجام عملیات جستجو و نجات مورد استفاده قرار خواهند گرفت.

تجهیز RAFO به هواپیماها و هلیکوپترهای جدید از یک طرف و سرمایه‌گذاری این نیروی هوایی بر روی نیروهای انسانی از طرف دیگر عمان را قادر می‌سازد در برابر هرگونه تغییری در شرایط سیاسی منطقه عکس العمل مناسب نشان داده و توانایی حفظ ثبات منطقه را به دست آورد.

منبع:آویا

به یاد امیر بزرگوار،منصور ستاری

تولید هواپیما به قیمت سواری در وزارت دفاع

مجتمع صنایع هوایی و مواد ترکیبی فجر وابسته به سازمان صنایع هوایی وزارت دفاع هواپیماهایی دوربرد فوق سبک تولیدی خود با قیمت خودروهای سواری را در نمایشگاه بین‌المللی خلیج فارس به نمایش گذاشت.

به گزارش اداره کل تبلیغات دفاعی وزارت دفاع، هواپیماهای فجر 20، فجر 22، فجر 24 هواپیماهای کامپوزیتی دوربرد فوق سبکی هستند که با طی مسافت 1200 کیلومتر مسیر تهران تا کیش را طی کرده و قابلیت‌های خود را در معرض دید بازدیدکنندگان در سومین نمایشگاه هوایی بین‌المللی خلیج فارس قرار داده‌اند.

این گزارش می‌افزاید: قیمت بسیار پایین و قابل رقابت با قیمت خودروهای سواری، بردطولانی، پایین‌بودن هزینه تعمیر و نگهداری از جمله ویژگی‌های این هواپیما است.
از این هواپیما جهت مصارف آموزشی ،‌گشت‌زنی هوایی، کنترل ترافیک شهری و بزرگراه‌ها، عملیات امداد و نجات، سم‌پاشی مزارع، عکسبرداری هوایی و جابجایی مسافر استفاده می‌شود.

مجتمع صنایع هوایی و مواد ترکیبی فجر با ارایه این نوع از محصولات آمادگی خود را برای فروش شخصی این هواپیماها با تخفیف ویژه اعلام کرده است.

گفتنی است سومین نمایشگاه هوایی بین‌المللی خلیج فارس روز سه شنبه هفتم آذر در جزیره کیش آغاز به کار کرد و تا 9 آذر آخرین دستاوردهای صنعت هوایی را در معرض دید بازدیدکنندگان قرار می‌دهد.